Ik ben nieuw in dit topic, maar niet in de materie. Ik kan dus enkel een globale, zakelijke benadering geven van deze situatie.
In Nederland hebben we wetten, regels, rechten en plichten. Als iemand de regels en wetten overtreedt, is er sprake van 2 soorten overtredingen: strafrechtelijk (dus boetes en straffen) en civielrechtelijk. Deze hebben wel een wisselwerking op elkaar, maar zijn niet verweven.
Als iemand zijn strafrechtelijke straffen afgerond heeft, is hij (in vrijwel alle gevallen) weer een burger met alle rechten die een burger heeft. Hij heeft dan dus ook het recht om te handelen. In een enkel geval is een deel van de straf permanent, bijv. als iemand permanent verboden wordt een eigen zaak te beginnen, maar dat zijn uitzonderingssituaties.
Dan de civielrechtelijke kant. Die bestaat hier ook uit 2 onderdelen: Michael-Tweakers.net en Michael-schuldeisers. Ook hier is weer een minieme verwevenheid, hoewel deze verwevenheid volledig op moraliteit gebaseerd is, en niet op enige wettelijke plicht of recht. Tweakers.net mag, van de wet, tov Michael handelen zoals het hen goeddunkt. Zij mogen hem, voor zover ze technisch kunnen, weigeren, of onder voorwaarden en controle laten handelen. Daar kun je als user, lid of gedupeerde een mening over hebben, maar dat is niet meer dan dat: een mening.
Naar mijn mening heeft Tweakers juist het goede gedaan: als je iets niet kunt voorkomen, zorg dan dat het zo veilig mogelijk gebeurd. Wellicht dat ze zouden kunnen voorkomen dat hij hier handeld, maar ook dat levert vreselijk veel werk op en is niet waterdicht. Dan kun je, als organisatie, beter eieren voor je geld kiezen en een vorm van overeenkomst aan gaan: "goed, je mag hier handelen, maar wél onder deze voorwaarden".
Wat betreft Michael-schuldeisers: we hebben in Nederland ook regels over schulden. Zo moet iemand altijd voldoende overhouden om van te leven, de zgn. beslagvrije voet. Tevens heeft iedereen recht op een schuldregeling. En ja, dat betekent dat gedupeerden misschien wel nooit hun geld terug kunnen krijgen. Wij, de gehele Nederlandse maatschappij, hebben nl. geoordeeld dat het niet wenselijk is als iemand zijn hele leven in een uitzichtloze situatie zit. Men moet dus een schone lei kunnen krijgen.
In geval van civielrechtelijke overtredingen (oplichting) is het sowieso al eg lastig om in een schuldregeling terecht te komen: je moet aantonen dat je, 5 jaar voorafgaand aan je schuldregelingsaanvraag "te goeder trouw" bent geweest. Oftewel, dat je, nadat je je overtreding hebt begaan, 5 jaar alles in het werk hebt gesteld om geen nieuwe schulden te laten ontstaan, en zoveel mogelijk hebt afgelost. Pas daarna mag je een aanvraag doen voor de (wettelijke) schuldregeling. Dat betekent dus ook: op een eerlijke manier zoveel mogelijk geld verdienen om je schulden af te lossen.
Als je dat kunt aantonen, moet je worden toegelaten tot de regeling. Daarna moet hij een lange tijd nog een keer zoveel mogelijk aflossen: hard werken en van een minimum rondkomen. In geval van een financieel strafrechtelijk verleden is die termijn meestal nog een keer 5 jaar.
Na die 10 jaar wordt iedere resterende schuld dus omgezet in een "natuurlijke verbintenis": de schuld blijft staan, maar de schuldeiser kan hem niet meer opeisen. In de meeste gevallen schrijft de schuldeiser de schuld af, kwijtschelding dus.
En laten we eerlijk zijn, na eerst een strafrechtelijke straf, en daarna 10 jaar op een houtje bijten, is dat niet voldoende voor iedereen?
Investeer in een nieuwe vorm van anti-conceptie: Choice!