Hands!
Oh Jeremy Allen White... het zou zomaar de verloren zoon van William Fichtner kunnen zijn. Maar laten we beginnen met het opdienen van de soep.
Want waar gaat The Bear eigenlijk over? Om gelijk met de beer in huis te vallen: nee, het gaat niet direct over beren die broodjes smeren. Wel indirect: het draait om de familie Berzatto die sandwiches smeert. Fair enough. Spreek de familienaam uit en je hebt een antwoord.
Vanaf de eerste aflevering bevat deze "Succession in de keuken" een duidelijke bron van ergernissen: familie. Ieder familielid ziet beren op de weg en men heeft een gezamenlijk verleden vol uitdagingen. Het is zoals de bekende uitspraak luidt: "kom bij ons werken, wij zijn als familie!". In deze serie gaat dat dubbel op.
Zo was Carmen "Carmy" Berzatto (White) in een stressvol vorig leven chefkok bij een Michelinsterrestaurant. Hij heeft een stap terug gedaan om in de
broodjeszaak deli van z'n familie in Chicago te gaan werken onder leiding van Richard "Richie" Jerimovich (Ebon Moss-Bachrach).
Laatstgenoemde weet weinig van koken, maar in een zaak voor broodjes hoef je natuurlijk niet te roepen dat het clobbering time is. Het is broodjestijd. Broodje? Ja,
broodje! Het treurige lot wil echter dat de mede-eigenaar van de zaak recent is overleden. De broer van Carmy en beste vriend van Richie: Michael "Mikey" Berzatto. Carmy de topchef liep er voor weg, maar heeft nu Ayo Edebiri als topchef Sydney Adamu aangenomen om de keukenfamilie uit te breiden en van de broodjeszaak een echt restaurant te maken. Onderweg doet men aannames over elkaars motivaties en voordat je het weet is het feest.
Feest is het in sommige afleveringen van deze serie zeker.
spoiler:Waar je in Breaking Bad de beruchte "Fly"-episode had, heeft The Bear er ééntje (ik noem met opzet niet de naam van de aflevering om spoilers te voorkomen) met een totaal tegenovergesteld uitgangspunt: "wat zou er gebeuren als we eens niet een aflevering van ~30 minuten maken maar plotseling een uur lang doorgaan met een boel bekende gastacteurs, datzelfde verleden vol problemen en een gevoel alsof er een beer in je buik zit te graven?"
Boy, that escalated quickly. De ene kijker haat het, de andere kijker prijst de makers de lucht in vanwege het onnavolgbare gemak waarmee ze een familie in beeld brengen die onder de nagels heel wat bloed en tranen heeft zitten.
De rest van de serie volgt een beetje hetzelfde beeld. Hoewel het over een restaurant gaat is het eigenlijk ordinair smerige zeep.
"If you can't stand the heat, get out of the kitchen!" is een beruchte uitspraak, maar wat als het buiten die keuken heter is?
Na seizoen twee zakt alles in met een wat opmerkelijk experimenteel derde seizoen, om vervolgens met seizoen vier weer terug in vorm te komen: de beer is back. En weet je? Soms is wat zeep ook weer niet zo erg. Zonder zeep(sop) heb je tenslotte geen schone vorken en wrijving is nodig om die ellendige strepen weg te krijgen. Ik vergeef het de makers.
Kijkbaar? Yes, chef!