Salvatron schreef op donderdag 16 februari 2017 @ 00:35:
[...]
In de politiek lijkt een exit uit de euro niet goed bespreekbaar, de euro is een politieke munt en de enige reden dat dat ding bestaat is omdat de politiek het wil, alternatieven lijken moeilijk bespreekbaar te zijn of moeilijk in overweging te nemen. "bespreekbaar" betekent hier zoveel als "in overweging nemen".
En om de euro te redden zullen er imo toch echt ingrijpende maatregelen nodig zijn want anders blijft het crisis.
Het lijkt misschien zo, omdat er veel beeldvorming is tegen de vele druk - dat is best te begrijpen. Toch is het prima bespreekbaar, en zijn er ook scenario's voor mogelijkheden en opties. Dat de meeste druk uitgaat naar een scenario van verbonden blijven in (en aan) de Euro is minder een politieke dan een economische kwestie.
Elke Overheid is constant bezig met wat het beste doet voeden. Klinkt misschien een beetje bruut, maar zo is het. Als er een scenario was waar op bestendige en verkoopbare wijze de voordelen van een Nexit zouden opwegen tegen de nadelen én (een enorme factor) de lange termijn vereisten van stabiliteit - dan zag het debat er heel anders uit. Tien jaar geleden was nog menig politiek lot verbonden aan de Euro, tegenwoordig is het zo gemeengoed om zelf wat te bekokstoven en dan dit of dat Europa de schuld te geven (of te gebruiken voor introductie of beeldvorming zodat wij het de schuld geven) dat hier geen sprake meer van is.
Het is puur een debat van baten en kosten. In dat opzicht moet ik gewoon eerlijk zijn, de scenario's van een exit uit de Euro die politiek lonend zijn, vereisen een fundamentele afbraak van sociaal-economisch bestel in een mate zoals we nog nooit gehad hebben. Ik mag - oprecht - hopen dat er geen politieke dynamiek ontstaat die zich daar door laat leiden.
Alle gekheid op een stokje, we mogen niet vergeten hoe consistent en hevig de beeldvorming is geweest van anti-X (vul maar in) om de pijlen te richten op alles Europa. Dat schept niet enkel beïnvloedingspunten voor collectieve perceptie, het bepaalt ook de toon van interactie en verkenning. Baudet is daar bijvoorbeeld heel goed in, hij zet de sfeer met iets waar je eigenlijk nauwelijks serieus op in kan gaan, en zodra de toon gezet is komt hij met argumenten die (we mogen best eerlijk zijn) ontworpen zijn niet voor uitwisseling, maar voor consumptiegedrag van informatie.
Nu kan ik heel wat opnoemen waar politici mee in loopgraven zitten of schade aanrichten. Ik kan heel wat problemen benoemen. Maar als ik echt geïnteresseerd zou zijn in een oplossing, dan zou dat niet mijn insteek zijn. Integendeel

Ik kan politici eigenlijk niet kwalijk nemen dat de perceptie zo gekleurd is, of dat ze niet in staat zijn om die te corrigeren. Het is alsof je aan het zwaardvechten bent tegen een tegenstander met kruisraketten of paraplu's met toxisch prikje
Ja, er is een hoop fout gedaan en gegaan met de invoering. Ja er is slecht gecommuniceerd. Ja het was top-down. Zo kan ik nog wel door gaan. Maar heeft dat nut? Nee. We zijn al lang dat stadium gepasseerd, hebben verschrikkelijk veel baat er bij gehad (in alle eerlijkheid, in combinatie met ons belastingstelsel en focus daarvan op belastingverdragen we hebben héél erg veel profijt ervan gehad - dat dit vaak niet terugvloeit is een heel ander debat, wat volledig los staat van het Euro debat). Misschien wat bot gesteld, maar we zijn nu waar we zijn. We hebben genoeg op ons bord. Er is een moment waarop we moeten ophouden met de vingertjes en nuchter opties uitwerken voor uitdagingen.
Al met al heb ik zelfs nog geen enkel plan of voorstel gezien - weg van de Euro - wat op maar enige wijze in de rekenmodellen zelfs maar ruimte heeft voor toetsing van lange termijn variabelen en afhankelijkheden (laat staan voor specificatie van welke afhankelijkheden zonder een Euro niet te zekeren zijn en welke wel). Ik kan best begrijpen dat politici er een beetje wars van zijn op die manier. Niemand komt met enig serieus voorstel of plan. Maar ja, dat heet "setting the scene".
De Euro is al heel lang geen politieke munt meer, maar je treft daar wel een ander punt.
De Euro is een geopolitieke munt. Als je kijkt naar de afhankelijkheden van een minuscuul land als Nederland met disproportionele participatie en afhankelijkheden - in handel, internationale akkoorden en internationale instellingen - dan zit daar ook nog eens een behoorlijk domein wat we in de berekening mee moeten nemen. Ook wat dit aangaat is er nog geen enkel voorstel of grandioos plan geweest wat zelfs maar erkenning heeft voor dat deel van de eventuele uitdaging.
De kern is niet het "redden" van de Euro. Het gaat om herstel van de relatie tussen politiek en sociaal-economisch bestel conform vereisten van stabiliteit. De rest volgt daar uit. We verwarren symptoom, ziekte, weerstand en veroorzaker.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.