DaniëlWW2 schreef op zaterdag 11 juli 2015 @ 17:26:
[...]
Ligt eraan wat voor studenten er zitten. Ze je de standaard dertien in een dozijn rechten en economiestudenten daar dan ga je weinig krijgen. Zou ik er zitten met een paar vrienden dan word het leuk.
Overgens wil ik wel even een puntje aankaarten.
Het is nu ongeveer een jaar geleden dat ik echt actief werd in het Ruslandtopic vanwege MH-17, hoe kan het ook anders. Ik heb er behoorlijk wat van geleerd waarvoor dank. Een ding blijf ik alleen in mijn achterhoofd houden namelijk hoe absurd de realiteit van "Brussel" werkelijk is.
Even heel plat en simpel maar, wat leven politici daar in hun eigen wereld. Er lijkt totaal geen besef te zijn van een maatschappij buiten de politiek. Een maatschappij die ze zouden moeten vertegenwoordigen. Er lopen er daar rond die uit ideologische overtuiging in feite maar wat lopen aan te modderen en zonder enige fundering met "beleid" komen. Vervolgens versterkt het zich door de concentratie van gelijkdenkende. Een "dissident" zoals Varoufakis wordt meteen uitgekotst. In plaats van het debat aan te gaan om je eigen ideeën te verdedigen word er gekozen voor negatieve beeldvorming om elke tegenstand maar de demoniseren.
De nationale politiek speelt uiteindelijk een doorslaggevende rol en heeft als insteek een realistische aanpak van de problemen waar presidenten, premiers, kanseliers etc moeten schipperen tussen hun nationale organen, instituties en politieke machtsbrokken, de ideale oplossing en ideologie vanuit "Brussel". Daar komen "ongelukjes" zoals wat er in Griekenland aan de hand is vandaan. Vanaf het begin is het mis met het beleid geweest puur omdat tegenstrijdige belangen verenigd moesten worden. Je kan het allemaal op de financiële sector gooien als schuldige en dat zal voor een groot deel kloppen. Ik denk alleen dat puur nationale belangen hierbij worden vergeten. Er zijn meer belangen dan alleen het financiële. De wapenleveranties aan Griekenland vanuit Frankrijk en Duitsland die in feite op krediet gebeuren zijn daar een mooi voorbeeld van.
Ondertussen denkt de gewone maatschappij alleen maar aan hun werk of een gebrek daaraan, hun loon of het gebrek en de dagelijkse zorgen. Thema's die niet lijken te spelen binnen de muren van "Brussel". Daar gaat het om ideologische theorieën die bijna niemand wat kan schelen. Het lijkt mij niet vreemd dat de gewone burger er klaar mee en apathisch is geworden of simpelweg tegen. Dan wordt dit gevoel van tegen ook nog eens versterkt door de roep om meer integratie zonder enige poging om dit toe te lichten. Ik ben al niet gecharmeerd van het idee van meer integratie puur omdat het een consolidatie van Neoliberale tendensen zal worden. Dat staat haaks op de noodzaak binnen het complexe systeem genaamd de EU waar juist meer administratie en macht nodig is omdat de interne markt kunstmatig is over een economisch zeer divers gebied welke een enorme regulering nodig heeft om te functioneren.
Waar ik mij concreet zorgen om maak is de realiteit van verdragen in de westerse wereld die eenmaal gesloten verdrag nooit meer worden aangepast. Nieuwe verdragen op het principe van meer marktwerking binnen een kunstmatige entiteit gaan alleen maar averechts werken. Het is verder de manier om Groot Brittannië te verjagen en om Frankrijk naar Le Pen te jagen. Een Brits vertrek zou al een enorme verzwakking zijn, een Frans vertrek is het einde van het project. Wat doen ze toch? Zien ze nou echt niet dat ze aan het spelen zijn met hun eigen systeem en als het misgaat dat het weg is?
We hebben Luyendijk en de financiële sector gehad maar ik denk dat men er ook een kan schrijven over "Brussel".
Mijn antwoord erop is om er soms gewoon de spot mee te drijven en erom te lachen omdat het echt te absurd is om te geloven. De laatste dagen is dat zeker zo...
Laat ik het zo stellen, Lamy heeft eens gezegd: "mensen beseffen niet hoe weinig Europa er eigenlijk is buiten de Nationale Regeringen". En dit klopt als een bus. Zeker nu het de laatste jaren populair geworden is om "Europa" als bliksemafleider te gebruiken.
Politiek is politiek. Het trekt mensen aan naar gelang er balans is voor belangen, inzicht en toetsing. Dat rust op participatie van hen die belangen hebben. Als een samenleving niets doet, of zich door een oneigenlijk gebruik van zaken als hypotheekrenteaftrek laat leiden, tja. Als zakelijke belangen van schaal het wel doen, tja. Dan krijg je een verschuiving in balans en dat trekt ook enkel politici aan die of in het gestoelte van geloof zitten (ideologie e.d.) of zij die er zijn om voor anderen te werken.
Dat laatste is prima, maar kan doorslaan. Op gegeven moment trek je dan ook de Camiel Eurlings of de Venlose Kroonprins aan. Vervolgens mag je een beetje fout zijn, en wordt in de Eerste Kamer gedebatteerd over die toch vervelende richtlijnen en regels omtrent vage zaken als integriteit en bijverdienen.
Er is een Europa, maar er is niet veel meer van over, juist vanwege die ontwikkelingen van koehandel. Het is in prima na te volgen, waarom zie je structurele investeringen voor lobby op nationale niveau's en nauwelijks op Europese niveau's - behalve dan als het gaat om interacties met belangen buiten Europees / Nationaal niveau. Het zegt genoeg.
Persoonlijk denk ik dat de mensen bij Bruegel te ver gaan met hun uitspraak dat de kwestie Griekenland een "strafexpeditie van kolonialisme" is. Ik denk dat dit ook eigenlijk niet correct is. Enfin, het laatste wel, maar we hebben afgesproken dit te benoemen als kapitaalstromen, na de Tweede Wereldoorlog. De trend van stok en straf, je hebt gelijk, dat zit er. Maar het is een ideologisch conflict.
@Armada goede opmerking, dat debat van kwijtschelding / grexit is inderdaad het patroon bij het NRC. Toch moet ik daar een aantal observaties bij stellen:
- altijd in categorie opinie
- zelden verdiepingen oorzakelijkheid
- nooit verkenning externe of historische factoren
Verklaarbaar, en het doet ook niets aan de publicaties af, toch is het in een specifiek opzicht heel anders dan insteek bij en uitwisseling tussen media in andere landen: de focus is ontzettend specifiek gericht op Griekenland.
Terwijl dat eigenlijk enkel het speelveld is.
Ik weet niet of je kan stellen dat een gematigde regering daar een gunfactor zou hebben. Dat veronderstelt dat deze Griekse regering niet gematigd is. Dat is een interessante perceptie, maar klopt die wel?
Vergeet niet, daaruit vloeit per definitie voort het volgende stuk van onze perceptie, namelijk dat "wij" in deze constructiever waren geweest - of hadden kunnen zijn - als Griekenland zich beter gedragen zou hebben.
Ik stel het hier even scherp, daar ben ik me van bewust, maar zie je hoe vanuit een aanname in perceptie het beeld vrijwel uit zichzelf navolgbare vorm krijgt - terwijl het op zijn minst voorbij gaat aan een stukje wat er altijd bijzit in menselijke interactie: wisselwerking.
Ik hoef in deze waarschijnlijk niet te verwijzen naar het eerder in kaart gebrachte verschil tussen wat in de brieven van Dijsselbloem gesteld wordt ten aanzien van Grieks handelen en de eigenlijke gebeurtenissen, dat mag inmiddels gekend zijn - ook al wordt daar nauwelijks zelfs niet in Nederlandse opinie media over gesproken. Ik ben benieuwd wanneer de volgende naar buiten lekt, dat zal wel na het weekeind zijn.
Dat er schade berokkend is, dat staat vast. Dat het niet zwart - wit is, dat ook. Dat als we dit echt uit willen pluizen we dan met zeer pijnlijke vragen en antwoorden komen te zitten, dat ook.
Maar inderdaad helaas, het heeft inmiddels geen zin meer om dit te doen. Dat spel is niet langer relevant. Daar heb je volstrekt gelijk in.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.