Ik ben er uit, uit mijn vraag van eerder: de zwaartekracht is afhankelijk van hoe ver je van het centrum af bent en hoeveel massa zich binnen die afstand bevindt. Dus:
Op een planeet als aarde met diameter Y en massa X bepaalde zwaartekracht. 10m/s2. Zou je echter op een aarde staan die dezelfde massa heeft maar een twee keer zo grote diameter, dan is de zwaartekracht de helft.
Maw. een zwart gat is weliswaar klein (bijvoorbeeld maar 10km) maar doordat een enorme massa binnen die kleine diameter (ter waarde van een ster) zit is de zwaartekracht op dat oppervlak enorm.
Volgens mij is een zwart gat niet noodzakelijk een punt(massa). Het is alleen zo dat op een bepaalde afstand van het centrum van de massa van het zwarte gat de zwaartekracht zo groot dat het licht er niet meer aan kan ontsnappen. Dat wil volgens mij nog niet zeggen dat het oppervlak van dat "object" niet net onder de waarnemingshorizon kan bestaan, of misschien juist héél diep onder de waarnemingshorizon.
Probleem is alleen natuurlijk dat een begrip als oppervlak misschien niet meer van toepassing is binnen de waarnemingshorizon, naast een hoop andere begrippen. Helaas kunnen we daar niet even kijken

In deze afbeelding is de zwarte schijf denk ik inderdaad de waarnemingshorizon. Maar hoe groot het zwarte gat is kun je niet zeggen: de massa bepaalt de diameter van de horizon. Het object daarbinnen kan (nagenoeg) net zo groot zijn, of misschien inderdaad wel een puntmassa, en alle diameters daartussen, afhankelijk van de dichtheid.
Als het inderdaad een puntmassa is, dan is dat iets wat volgens de ons bekende wetten niet te verklaren is..wij kennen maar 4 dimensies, h*l*b*t. Misschien met een 5 of 6e dimensie oid?
Mijn eigen theorie

ahum..poging
[
Voor 6% gewijzigd door
Stefke op 06-06-2014 17:07
]