De laatste weken heb ik enkele pogingen gedaan om het maximale uit mijn
Sony RX10-IV te halen. Dit is een "compactcamera" met een zoombereik van 24-600mm en een 1 inch sensor. Voor alle andere soorten dan astrofotografie is dit zo'n beetje de ultieme alles-in-een-camera, maar ja, voor astrofotografie??
Een minpunt van deze camera is dat handmatig scherpstellen echt irritant is. Er staat een symbooltje oneindig in de display, maar dat zegt dus niets. Scherpstellen op de maan lukt wel, maar op sterren is echt lastig. Gelukkig is daar een oplossing voor: een bahtinov-masker, te vinden op aliexpress (voor +/- € 15,-).
Zo'n bahtinov-masker zorgt voor drie diffractielijnen. Snijden die lijnen elkaar in 1 punt, dan heb je scherp gesteld op dat punt. Met focus-assist (vergroot beeld op live view) en een heldere ster als Wega ziet dat er zo uit:

.
Tot zover de theorie... Maar werkt het dan ook? JA! Het bahtinov-masker zorgt voor optimale focus, waarmee uitstekend bestede € 15,- aan astrospulletjes is.
Mijn setup is een
Skywatcher AZ-GTI, die met een 'wedge' en een contragewicht equatoriaal is op te stellen. Ik woon sinds een jaar in een appartement op de 9e etage en heb dus geen tuin. Wel heb ik twee balkons, die ik als statief kan gebruiken door de montering op de balustrade te schroeven:

.
Tijdens de eerste sessie probeerde ik M13 vast te leggen, op 600 mm, ISO 800 en f5.6. De frames konden echter maximaal 15 seconden zijn, omdat er anders stersporen zichtbaar werden. Zelfs op 15 seconden was dat al zo. Zie afbeelding:
De zwakke schakel is waarschijnlijk de poolafstelling. Ik mikte de de montering slechts op Polaris, maar dat is dus niet voldoende. Dus op zoek naar een poolzoeker en manier om deze te monteren. Gelukkig zijn daar hulpstukken voor, een vervangende vixen-zadel met demontabele houder voor een poolzoeker:
Bij een nieuwe poolzoeker is de fijnafstelling ervan vaak wel erg slecht. Dat is dus nog wel even wat prutsen om een net beeld te krijgen (bij roteren mag het centrum van het beeld niet verschuiven), zie
uitlegfilmpje.
Is dat allemaal gedaan dan is het dus (weer eens) wachten op helder weer. Gelukkig kwam dat al snel. Het doel was weer M13. Dit maal kon ik frames van 30 secondes maken, op 600 mm, ISO 800 en f8. Met dank aan de intervalmeter kon ik ondertussen douchen, de laatste mails bijwerken etc. De sessie leverde 41 goede frames op. Met wat hulp van mede-astronomen van
Sterrenwacht Rijswijk kon ik ook veel beter stacken en nabewerken. Dat leverde dit beeld op voor M13:
Later probeerde ik ook nog M57, de ringnevel. Tussen de wolken door kreeg ik 49 bruikbare frames van 30 seconden (weer op ISO 800, f8 en 600 mm). Na stacken en nabewerken leverde dat dit plaatje op:
Ik ben hier eigenlijk al best wel tevreden over. Ik denk dat het nog wel wat beter kan, met name de nabewerking is echt een soort hogere toverkunde waar ik slechts wat inleidende stapjes in heb gezet.
Ik denk dat de Sony RX10 mk4 wel stevig is beproefd hiermee, de camera is immers niet gemaakt voor dit soort werk, maar het kan dus wel. Uiteraard is een sterrenkijker met astrocamera/dslr meer geschikt (meer opening vooral, maar ook voor dat doel opgezette sensors/filters e.d.). Daar staat tegenover dat dit aanzienlijk makkelijker is om mee te nemen, bijvoorbeeld op vakantie.
Ik wil de nu uitgedachte setup uiteraard gaan proberen op de Andromedanevel (M31) en Plejaden (M45). Daar moet zeker wat leuks uit te halen zijn komend najaar.