Fiber schreef op vrijdag 31 augustus 2012 @ 16:58:
[...]
Interessant, de VVD gaat dus volgens jou winnen. Ik acht dat ook zeker niet geheel onwaarschijnlijk...
En Rutte gaat dan Kabinet Rutte II in elkaar timmeren..? Is ook geen gekke gedachte...
Maar welke andere partijen gaan daar dan volgens jou aan meedoen? En gaan die dan ook echt een meerderheid vormen? Of krijgen we (weer) een minderheidskabinet?

Eerder een trieste gedachte, die wel al te realistisch is. Punt van pijn is de keuze tussen continuering van de huidige systematiek (en dus proberen te lappen met papieren theorie en herverdelingen in onderhandelingen) zonder daadwerkelijk aandacht te besteden aan de structureel noodzakelijke uitdagingen - aangezien de afhankelijkheden en posities binnen de bestaande structuren fundamenteel aan het verschuiven zijn (voor zover dat niet al plaatsgevonden heeft).
Begrijp me trouwens niet verkeerd hier, ik ben uit eigen hoek van achtergrond traditioneel VVD'er. Maar ik moet erkennen dat het gedachtegoed zonder balans een samenleving simpelweg te veel kost. Het legt geen windeieren voor de selectieve behartiging nee, maar ik heb te veel op te veel plaatsen gewerkt om niet de inherente gevaren te erkennen van het gedachtegoed voor een economie van samenleving als geheel. Neem het conflict tussen zorg en verzekering, het conflict tussen overheid en banken, de verschuiving van economie als instrument van overheid naar overheid als instrument van economie. Dit even los van wat werkelijk aan de basis staat van de huidige uitdagingen waar we mee zitten. Principes zijn prima, ideeën kunnen goed en slecht zijn, en ook goed en slecht uitwerken. Uiteindelijk is elk onderdeel afhankelijk van het geheel. Wat heel anders is als wat ik op de laatste bijeenkomst te horen kreeg, namelijk dat het geheel de natuurlijke voedingsbodem is voor het speciale deel. Greed is good? De jaren '80 zijn voorbij, en we beginnen nu pas de eerste kosten daarvan te zien.
Ik moet ook inmiddels erkennen dat de VVD gewoon niet goed is in het opleveren van realistisch beleid voor gezonde begrotingen van Rijk of samenleving. Nooit geweest. Zeker, de mythe bestaat, maar is geen realiteit. Zoals eerder aangegeven, daar zijn we met dit land geen uitzondering in. Kijk eens in de VS waar menig libertijn of republikein zweert dat alleen zij ooit een gezonde economie hebben opgeleverd. Tja, de geschiedenis toont wel heel, heel anders aan. Neem uit het programma het punt van schepping van banen. Tja, op papier. En zelfs dan nog op papier wat voor banen. Banen die binnen bestaande tendenzen niet realistisch zijn binnen een kenniseconomie, enkel binnen een versnellende economie. En dat is gewoon geen realiteit. Om heel koud eerlijk te zijn, leuk punt maar het enige nuttige eraan is het gebruik ervan als oneliner in debatten. Voor een economie van samenleving is het gevaarlijk, dergelijke verschuivingen. Ten slotte is het gros van onze economie afhankelijk van handel + consumptie intern en extern, en zou dat niet van krediet moeten zijn.
Dus nee, persoonlijk kan ik geen VVD meer stemmen, omdat het selectieve belang oogkleppen draagt voor de nieuwe afhankelijkheden waar we nu al mee te maken hebben. Dat geldt voor meer partijen, absoluut, maar het heeft bij mij wel voor een verschuiving gezorgd.
Een coalitie, tja. Om heel eerlijk te zijn, ik verwacht dat een VVD zal zoeken naar een coalitie waar men zich in een positie zal kunnen sturen waar de stekker er uit getrokken kan worden door een andere partij wanneer dit het partijbelang het meest dient. Men heeft best veel geleerd van Wilders wat dat aangaat, en laten we heel eerlijk zijn: alle stennis van Rutte omtrent Wilders is niets meer dan toneel. Alles wat Wilders tot nu toe gedaan heeft is iets waar hij en de VVD mee hebben kunnen werken. Politiek is meer dan enkel politiek, vergeet niet dat het hier om mensen gaat en mensen zijn voorspelbaar in hun reflexieve gedrag zolang de stimuli bekend zijn.
Maar goed. CDA is simpel als mogelijkheid. Om het bruut te stellen, de partij is verslaafd aan bepaalde concepten die haar gedrag fundamenteel sturen. Het zou niet slecht zijn voor het CDA om daar eens niet aan toe te geven, maar ja, ga naar een partijbijeenkomst en het is toch vrij snel duidelijk dat die verslaving wel heel erg sterk is. Men wil terug naar wat men was. Maar ja, "meeregeren" is daar geen oplossing, zonder een nieuw fundament op te bouwen. Wat dat aangaat dient het CDA of terug te graven in eigen geschiedenis voor de samensmelting of men dient wat recenter te kijken naar de groei van de SP met de recentere tijden.
D66 en GL zullen graag onder het gebruik van termen als "verantwoordelijkheid nemen" deel willen nemen aan een regering. Ook de PvDA neigt naar die kant. Een op zich oprechte wens van alle drie, en bij alle drie speelt een component van "paars" (overlegcultuur, de polder, geen land boven partij zonder balans tussen partijen, etc). Maar die drie samen door dezelfde deur? Dat wordt moeilijker. GL en PvDA dat lukt, maar met D66 kan nog best precair worden.
SP, tja, de verkiezing zal niet slecht voor ze zijn, maar toch zal het zuur zijn. Groot potentieel, proeven aan de macht, maar over de top heen. Weer die kwestie van links wat zichzelf beconcurreert. Deelname aan een regering? Als gevraagd denk ik dat ook zij in die lijn van denken zitten als D66 / GL / PvDA, maar ik vrees dat een VVD bij onderhandelingen genoeg zal positioneren à la Wiegel om daar een compromis te voorkomen. Of als men ietwat slimmer is, het scenario waarin het uiteindelijk voor een SP onhoudbaar wordt om deel te blijven nemen waarna een breuk op voorwaarden van de VVD uitkomt (net zoals de vorige breuk, laten we daar eerlijk in zijn

).
CU en SGP, tja. Als CU slim is dan kijken ze eerst wat het CDA doet. Deelname of niet. Zo ja, dan is dat de gelezen kans voor CU om een platform op te bouwen wat uiteindelijk het voorgaande traditionele platform van het CDA kan vervangen. Er is uiteindelijk altijd een eb en vloed van onderdelen van bevolking en gedachtegoed, en als het CDA zich weer laat verleiden door haar verslavingen en weer geen nieuw fundament bouwt, tja, realistische kans voor CU om die vijvertjes in te nemen voor zeer lange tijd.
SGP hangt er gewoon bij, is eigenlijk geen marge partij maar een omkoop partij. Handeltje maken. Doe dit, dan stemmen wij mee, laat ons hier en daar invloed op uitoefenen in toewijzing van gelden en aandacht, dan stemmen wij mee. Subtiele vorm van overname op punten. Is de partij relevant voor een coalitie? Niet echt, gezien die neiging naar de dealtjes van moraal. Is dat relevant voor een samenleving? Ja, het is immers gevaarlijk om afspraken op landsniveau te maken met een moralistische component die geen gelijke ratio of zelfs maar gelijk gewicht hebben gevonden in de resultaten van de eigenlijke verkiezingen. Maar goed, dat is een heel ander debat.
Het zal niet makkelijk worden. Niet het vormen van een coalitie of kabinet, dat is een kwestie van afspraken. Maar stabiliteit vinden, en een focus die structureel zaken wil (niet alleen "kan") aanpakken, tja ik zie eigenlijk geen grote partij die de eyeopeners al gehad heeft wat dat aangaat. GL heeft met haar onderzoeksbureau wel al een aantal interessante conclusies getrokken, D66 idem, maar dit zijn en blijven marge partijen.
Wat het ook wordt, een kleine kans maar dat het niet "meer van hetzelfde" wordt, ongeacht kleurtjes en stoeltjes. En dat is juist nu noodzakelijk. Regeren is vooruitzien, voor meer dan het selectieve belang wat het regeren mogelijk heeft gemaakt. Regeren is het erkennen van afhankelijkheden en verschuivingen daarin van het geheel, wat groter is dan de som der delen. En dat is nu juist iets waar de VVD niet aan wil, voornamelijk (als je onder de motorkap kijkt) vanwege ideeën, minder nog vanwege overtuigingen (aangezien die vaker getoets worden na internalisatie). En ja, veel van die ideeën zijn altijd leuk op papier en verkopen goed, en zorgen ook voor een leuk netwerk van afhankelijkheden die je kunt gebruiken ter versteviging van het netwerk.
Wat ik eerder aangaf, de verkiezingen gaan enkel eigenlijk over wie tegenwicht kan bieden binnen coalitie tegen excessen en wie hoe kan samenwerken om de oplapmiddelen van herverdeling op redelijke wijze te verdelen. De hoop is dat er genoeg balans gevonden kan worden om structureel aanpassingen te doen op het gehele niveau van economie van samenleving. Anders zitten we over drie jaar weer met verkiezingen, en een paar jaar daarna met kosten die een samenleving als geheel niet meer wil dragen. En dat is een situatie waarin politiek altijd zijn platform verliest over de gehele linie. Simpele geschiedenislessen.
Ik vermoed dat men op zijn minst een poging zal doen om gebruik te maken van het idee "paars", gezien de hedendaagse zucht die daarbij zo vaak opgaat met ideeën van stabiliteit en "toen was het beter". Of dat houdbaar is, is echter veel minder afhankelijk van onze politiek dan de politiek meent.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.