Batavus Razer, Een jaar en 7000km verder.
Aanleiding
19 februari 2015 ontving ik de Batavus Razer. Deze had ik aangeschaft ter vervanging van mijn Padova Easy uit 2009 (Ion voorwiel). Op deze Padova Easy zijn ruim 45.000 kilometer (per fiets, mijn vrouw zat daar nog fors boven!) afgelegd en hij was eigenlijk aan het einde van zijn latijn. De reparaties begonnen elkaar op te volgen (motor en elektronica), dus het werd tijd voor een volwaardige vervanger.
Wij zijn autovrij en echte veelfietsers, wedstrijden op de weg, trektochten door Europa (met de kinderen in de aanhangwagen), forenzen, kindjes naar school en de dagelijkse boodschappen. Waarom dan toch een e-bike?
- Lasten van 150kg (2 kinderen boodschappen en een berijder) zijn zelfs voor sublieme specimen zoals wij geen pretje^^
- Een fietskar is helemaal een domper op de fietsvreugde.
- Forenzen op een e-bike is qua tijd zeer betrouwbaar (je doet er eigenlijk altijd even lang over).
- Ik trap me niet meer zo in het zweet (ik zweet snel als sporter). Een getraind lichaam is beter in het afvoeren van warmte… en zweet dus sneller.
Ten tijde van mijn eerste e-bike was de keuze beperkt, behalve Flyer met een Panasonic motor was alles een of andere China voorwielmotor. Ik koos toen voor een Batavus met ION, een China motor met een speciaal goed afgestemd ondersteuningsprofiel.
Hoewel het prima beviel was de voorwielmotor behoorlijk storing gevoelig (kabelboom), was het vermogen beperkt en was de zithouding niet sportief genoeg voor mijn smaak. De nieuwe fiets zou dan ook een sportiever mode moeten worden met een wat sterkere motor. Ik heb ook de voorkeur voor een naafsysteem vanwege fietsenrek gebruik in onze hoofdstad en incidenteel “pak” gebruik.
Bij de eerste testen vielen de gebruikelijke Batavus, Gazelle en Koga fietsen af, waarbij vooral de stijfheid en geometrie telkens weer tegenviel.
Uiteindelijk bleven er na drie weken (bijna) dagelijks fietsen testen twee modellen over:
De Gaastra Fyts E4 met schijfremmen en Bosch motor
Batavus Razer met Magura velgremmen en Yamaha motor
De Gaastra was eigenlijk mijn eerste keuze, maar omdat mijn fietsenmaker moeite had met het leveren van een Fyts (Gaastra deed hier lastig over) ben ik uiteindelijk voor de Batavus gegaan. Wat zeker meespeelde was het prijsverschil van een slordige 1000,- in het voordeel van de Batavus.
De fiets
Specificatiess
De Batavus Razer is een sportief model met de volgende specificaties:
- Oversized Alu frame, licht sloping, maat 53 (lichaamslengte 1.71) (Wij bezitten zowel het heren als damesmodel, groen en zwart)
- Vaste Alu vork
- Yamaha motor, 80nm, vierkante as (er is ook een ISIS versie)
- Yamaha LCD
- 396wh accu op de onderbuis
- Alfine 8 achternaaf
- Alfine 8 rapidfire schakelaar
- Alfine voornaaf
- Ryde (vroeger Rigida) halfhoge velgen
- Schwalbe Marathon Supreme banden 42mm
- Magura HS11 hydraulische velgremmen
- Magura Brake Booster (extra aangeschaft)
- XLC voorbouw (quill)
- XLC kaarsrecht stuur, direct vervangen door een Ergotec stuur met +/-15graden terugstand en 1 cm rise (dus een standaard racy MTB stuur)
- XLC handvatten, direct vervangen door Ergon GP1 Bioleder
- XLC pedalen, vervangen door andere (duurdere) XLC pedalen (5000 km, defect vermoedelijk na valpartij)
- Humpert/Ergotec zadelpen
- Selle Royal zadel, direct vervangen door een Specialized Henge Moto Green
- Chainglider kettingkast
- SKS spatborden
- Herrman H-Flow voorlamp
- B&M Selectra achterlicht
- Racktime achterdrager tot 25kg
- Trelock slot, sleutel past op de accu
- Tubus voordrager (extra aangeschaft)
- Yepp achterdrager add-on (extra aangeschaft)
- Topeak bidonhouder addon (extra aangeschaft)
De motor
Om maar met het beste te beginnen: De Yamaha motor is een krachtige, vlot aansprekende middenmotor met een hoge betrouwbaarheid. Zowel de vakhandel als de gebruikers zijn unaniem in hun lof over deze motor. Het is een gesloten system (dus geen updates) met een standaard kettingblad (in tegen stelling tot Bosch die werkt met een interne overbrenging).
In de praktijk merk je dat de motor (voor Nederland) erg sterk is. Hij trekt vlot (maar gecontroleerd!) op en heeft geen enkele moeite met een steil viaduct. Normaal gesproken ondersteunt hij 1-2 balkjes van de tien, ik ga er vooralsnog vanuit dat dit overeenkomt met 10-20% van het maximale vermogen.
Dankzij de efficiënte motor en de sportieve houding is de fiets zeer zuinig. Batavus claimt 110km actieradius, ik heb zelf op eco al een rondje van 140km gehaald (zwak tot matige wind), waarbij ik de laatste 70 km een lege platbodem trok (Roland Carrie M, hierover later meer).
De LCD is minder prettig. Hij krast snel en is kwetsbaar. Mijn vrouw heeft er al een gebroken door hem te laten vallen. Dat was een shockerende 144 euro, gelukkig gedekt door de verzekering. Ook matig: De thermometer functie is ridicuul slecht. Hij geeft al snel 5 graden te warm aan en als je je LCD in je zak hebt gehouden duurt het sowieso al heel lang voordat de temperatuur normale waarden bereikt.
Het grootste nadeel is de uiterst iele stekker van de lader met een plastic geveerde bajonet sluiting. Er zijn meer mensen die hier issues mee hebben, wij hebben ze binnen het jaar weten te slopen. Ik heb uiteindelijk de bajonetjes eraf gepriegelt waardoor de stekker niet meer op slot gaat als je hem in de accu prikt. Dat werkt gelukkig prima al durf ik ze niet meer te laden aan de fiets (omdat je de kabel er dan misschien uittrekt en ik dan de volgende dag een ongeladen accu heb). Maar ik kijk toch met heimwee en jaloezie naar de Bosch en ION oplossingen met stevige grote stekkers.
Aandrijving
Een Shimano Alfine 8 versnellingsnaaf verzorgt de aandrijving, aangestuurd door een top-down Alfine rapidfire schakelaar. Dit is een bewezen combinatie, normaal gesproken goed voor vele kilometers. Het is interessant hoe dit in combo met de Yamaha motor zich gaat houden, maar tot nu toe geeft hij geen krimp. Dat kan je ook wel verwachten van Shimano, toch de gouden standaard van fietsonderdelen. Schakelen gaat licht en precies, maar niet zo scherp als een (Shimano) derailleur, je merkt duidelijk dat je schakelt.
Helaas is een Alfine naaf niet erg efficiënt en verstook je toch snel een procent of 8. Het is dan ook de vraag of ik hem bij overlijden zou vervangen door een Rohloff speedhub (zeer efficent) of weer een Alfine 8 (Alfine 11 is voor mijn gebruik geen echte upgrade). Het prijsverschil is zeer groot, dus dat is toch wel een flinke overweging. Het is niet alsof de Alfine me echt hindert.
Tot slot is er een chainglider, dat bevalt eigenlijk prima. Licht en makkelijker dan zo’n gesloten plastic kast die wordt gesloopt in het fietsenrek.
Frame
Het frame is van no-name Alu (geen idee of het 6 of 7000 serie is) en is flink oversized. Tikken tegen de buis suggereert dat het flink dikwandig is. Voor het doel is dat prima, de fietsen zijn loeistijf. Niet alleen het herenframe, maar ook het damesframe, al is dat logischerwijs toch wat slapper, draagt zonder een krimp te geven 150kg!
De groene poedercoating is niet heel erg krasbestand, de verf is bij het zwarte model duidelijk wat beter gehecht. Dat kan aan de verf liggen of domweg product variatie zijn.
Batavus heeft verrassend genoeg gekozen voor een vaste vork met lowrider nokken, een grote zeldzaamheid. De overweging is me niet duidelijk (kosten/design?), maar ik ben er blij mee. Ik ben geen fan van goedkope verende vorken, helemaal niet als je ze zwaar belast. Een goede Suntour of Rockshock vork is een heel ander verhaal, maar die worden zelden of nooit gemonteerd.
Resultaat is een heel gecontroleerd direct stuurgevoel en een mogelijkheid om Lowriders te monteren. Bovendien zal dit op de levensduur ongetwijfeld positief effect hebben.
Rijgedrag
Sportieve fietsen van Batavus en ik waren in het verleden nooit vriendjes. Batavus racefietsen stuurden erg nerveus en daar hou ik niet van. Daarnaast waren mijn ervaringen met de Yakima toerfiets ook slecht, weer nerveus en erg vatbaar voor shimmyen (ongecontroleerd sterk resoneren boven de 25kmpu).
Elke fiets schijnt te shimmyen (sommigen echter op een dusdanig hoge snelheid dat een gebruiker dat nooit zal halen), maar ik ben van mening dat dit niet moet gebeuren op een normale snelheid en dat een shimmy zichzelf moet aankondigen (je voelt het gebeuren). In het verleden was dit niet zo bij veel Batavus fietsen die ik heb bereden, sommige waren ronduit eng (en ik ben echt wel wat gewend).
Maar! Batavus heeft blijkbaar zijn lesje geleerd… en hoe!
De Razer is niet alleen prettig wendbaar met een goede rechtuit stabiliteit, hij wordt stabieler zodra je hem voor meer belaadt (ten koste van de wendbaarheid). Dat is precies wat ik zoek in een fiets (de meeste wereldfietsers zullen het hiermee eens zijn). Om mijn vrouw aan te halen: “Hij rijdt net zo lekker als onze Santos vakantiefietsen”. Dat is hoge lof.
Onderdelen
Degelijk is de meest positieve eigenschap (lomp is ook wel passend^^). Behalve de Schwalbe banden is het namelijk heel erg karig. Zoals je wel vaker ziet in Nederland zijn Humpert en XLC de leverancier van de niet Shimano onderdelen.
Wat zaken die opvallen:
De stuurinrichting is ergonomisch gezien abominabel. Uit designoverwegingen (“form over function”) is gekozen voor een kaarsrecht stuur met kleurige XLC handvatten. Dat is leuk voor een crosscountry wedstrijd mountain bike (maar dan met een smaller stuur), maar voor normaal gebruik is dit waardeloos. Resultaat is dat je polsen knikken en je handpalm geen fijne grip heeft. Ik heb het stuur kosteloos laten vervangen door een Ergotec model met terugstand (+/-15 graden). Zo’n stuur is 10-15 euro, een Fietsenmaker zal dat normaal gesproken met gesloten beurs doen (originele stuur kost ook zoiets).
De stuurpen is een standaard model met een gewoon balhoofd (onder een leuk cosmetisch kapje!). Het is dus geen Ahead set en dat is voor dit soort fietsen heel logisch. Ahead is toch voor race-fietsen en mountain bikes waar de positie vast ligt. Kanttekening, ik heb al twee keer een loslopend balhoofd gehad. Dat is op zich geen ramp (even aandraaien), maar dat is wel vaker dan ik verwacht. Aan de andere kant heeft de fiets van mijn vrouw totaal geen problemen en die wordt voor zwaarder belast (kinderstoel).
Voor de handvatten koos ik Ergon Bioleder. Helaas zijn rubberen Ergons bij mij geen succes, ze gaan altijd kleven (ik ben niet de enige die hierover klaagt). Duur spul (euro of 50), maar ik heb er wel een jaar of twee plezier van (hopelijk langer). Ik heb het ervoor over.
Het Selle Royal zadel is ook matig (veel te breed en zacht), maar dat is dusdanig persoonlijk (met name de vorm, hardheid is eigenlijk voor iedereen belangrijk) dat ik Batavus hier niet voor aankijk. Ik heb gekozen voor Specialized (Henge)omdat zij een erg goede ergonimische lijn zadels hebben voor een hele redelijke prijs. Bovendien zijn ze in leuke kleurcombis te krijgen, zowel groen-zwart als blauw-zwart. Een ander bekend merk dat vaak wordt gepromoot is SQ-Labs, maar ik vind ze eigenlijk dramatisch slecht. De zadels zijn allemaal echt te zacht wat voor langere ritten slecht is en zijn zwak (wij hebben er 4 gebroken en wegen onder de 70kg!). Bovendien betwijfel ik de ergonomische insteek, daar waar ik dat bij Specialized niet in twijfel trek (meerdere redenen, maar dat gaat hier te ver).
Batavus kiest voor Magura HS11 remmen. Dat is jammer want ik prefereer Schijfremmen, speciaal als het regent. Er zijn veel vakantie fietsers die Schijfremmen mijden vanwege verkrijgbaarheid van onderdelen, maar dat vind ik voor mensen die West-Europa niet verlaten romantische prietpraat (van die ansichtkaarten waar de smid je fiets repareert boven een smidsvuur). Bovendien, mensen die de Kalahari door fietsen zijn niet de doelgroep. Helemaal jammer is dat Batavus verzuimt om brakeboosters te monteren (kosten overweging). Magura remmen hebben dit absoluut wel nodig. Gelukkig is dit makkelijk zelf te verhelpen, helaas wel weer voor een extra 30-40 euro.
De Achterdrager is van Racktime, een dochter van Tubus. Dat is prima spul, ware het niet dat uit design overwegingen de drager via het spatbord is gemonteerd. Dit is minder sterk waardoor de drager slechts 25kg aan kan, daar waar het standaardmodel met directe bevestiging naar de achterbrug 30+ kan hebben. Een ander nadeel is dat dit de ruimte voor bredere banden sterk beperkt. Al met al weer “form over function” . Maar goed, het voldoet voor wat wij ermee doen (kind achterop), dus het zal voor de meeste mensen helemaal geen issue zijn.
De banden, 42mm Schwalbe Marathon Supreme zijn heel aardig (qua segment luxe), al is de zijwang kwetsbaar. Mijn vrouw heeft er een weten te slopen en via de vakantiefietsers community komen soortgelijke geluiden. De rijeigenschappen en lekbestendigheid zijn zeer goed, dus ik kijk het nog even aan. Anders gaan we naar standaard Marathons, die zijn minder kwetsbaar. Ander heikel punt is de wat beperkte breedte. Ik zie veel liever 50mm ivm het comfort en de offroad mogelijkheden. Dat gezegd hebbende, 42 mm is een goed compromis tussen rolweerstand en comfort enerzijds versus gewicht en luchtweerstand anderzijds. Voor een asfalt fiets is het geen gekke keuze.
De verlichting is zeer karig. Herrmans is bepaald geen hoogvlieger op lampen niveau, al is dat eigenlijk ook waar voor de goedkopere B&M lampen (de goede reputatie komt vooral van hun duurdere types). Nu is zichtbaarheid meer een issue voor ons dan de lichtbundel (we komen eigenlijk nooit s’avonds op onverlichte stukken), maar dit was duidelijk een sluitpost op de begroting.
Storingen, ongelukjes en andere defecten
In een jaar maak je helaas wel eens wat mee.
- Bij de aflevering zat de bagagedrager van de fiets van mijn vrouw scheef (verkeerd geboord in het spatbord). Na een week kregen we een nieuwe drager en spatbord.
- Mijn vrouw heeft mijn LCD uit haar handen laten kletteren. Meteen gebarsten.
- Een Amerikaanse vriend had een valpartijtje, gelukkig op lage snelheid, “zonder erg”.
- Sinds die tijd zat er een kraakje in het rechter pedaal, wat uitmondde in een gebroken pedaal lager. Ik kan dat moeilijk wijten aan het onderdeel.
- Er is een bladboutje losgelopen met uiteindelijk catastrofale gevolgen: Drie boutjes gebroken, Ketting eraf, kettingkast opgegeten. Foutje van de Fietsenmaker die dit had moeten constateren in de servicebeurt de week ervoor(zat namelijk een klein kraakje in). Gerepareerd op de kosten van de FM.
- De versnellingskabel geleider bij de achtenraaf spleet in tweeën, waardoor hij doortrapte in zijn 6e versnelling. De fietsenmaker en ik vermoedden dat dit een gevolg was van de pech met het voorblad. Gerepareerd onder garantie.
- Een keer bij het wegrijden in stromende regen een foutmelding op mijn LCD, na paar maal losmaken LCD en afnemen contactpunten (fiets had buiten gestaan)en terugplaatsen verholpen. Dit was 2000km geleden, dus ik wijt het aan de regen, niet aan een structureel probleem.
- Mijn vrouw heeft een achterband gesloopt (gescheurde achterwang)
- Schakel indicator van de fiets van mijn vrouw was een tijdje “sticky” fm kon het niet oplossen, dus hij bestelde (onder garantie) een nieuwe shifter, maar het ging vanzelf weg. Vermoedelijk intern een vuiltje.
- Mijn achterdrager kreeg speling. Na vastdraaien opgelost.
- Ik had al twee keer een loslopend balhoofd (speling). Mijn vrouw heeft nergens last van en die belast haar fiets zwaarder^^.
- Ik doe +/- 2500km met een set remblokken.
- Achterbanden kunnen waarschijnlijk mee tot 10.000
- De bajonetten van de stekkers van de laders zijn niet lang meegegaan. Gezien de kosten van nieuwe laders doen we het maar zonder de iele bajonetjes.
Behalve de pedalen, blokken en de achterband waren er geen kosten, het meeste viel onder garantie/coulance/service. Voor een dikke 15000 km (verdeeld over twee fietsen) vind ik dit heel redelijk.
Algemeen oordeel
De Batavus Razer neemt een bijzondere plaats in op de Nederlandse markt. Er zijn weinig fietsen met een vaste vork en lowriders (Gaastra/Idworkx hebben dit ook voor een heel andere prijs) en het is het enige makkelijk te verkrijgen sportieve model met een Yamaha motor.
Prijs kwalitatief is het niet geweldig, ware het niet dat de puike geometrie, het geweldig stijve frame en de goede motor dusdanig veel impact hebben op de werking dat ik het toch wel een heel erg sterk model vind.
Als vakantie E-bike is hij qua prijs een koopje. Een Gaastra en Idworkx zijn wel beter, maar dat scheelt dusdanig veel geld dat de Batavus een klasse apart is. De geometrie, de stijfheid, de motor, de vork met lowriders, het klopt allemaal. Zelfs de remmen zijn gewoon de standaard binnen de fietsvakantiewereld, (Santos zweert erbij). Wellicht dat je qua bereik van de Alfine naaf beperkt wordt, maar zelfs als je er een Rohloff indrukt hou je honderden euro’s over.
Als forenzen e-bike is het verhaal iets lastiger. Met name Merida heeft beter uitgeruste fietsen die in dezelfde prijsklasse vallen(al hebben die Bosch motoren die iets storingsgevoeliger lijken te zijn). Koga en R&M zijn duurder maar beter uitgerust. Wel zijn er wat nadelen aan die twee merken, de Koga heeft een erg slappe voorvork en de R&M is erg beperkt in zijn toch wat vreemde maatvoering(maar als hij past is het een heel mooi merk). Gazelle heeft nu een dergelijk model als de Razer uitgebracht, maar ik vind de Batavus op sleutelpunten net even beter (frame/geo, motor).
The good, the bad, the ugly
++ Goede geometrie
++ Zeer stijf frame
++ Yamaha Motor
++ Actieradius
+ Vaste vork met lowrider nokken
+ Fris uiterlijk
+ Beste “goedkope” vakantie e-bike
- Magura HS11 ipv schijfremmen
- Ongeinspireerde afmontage
- Achterdrager montage
- Keuze voor recht stuur is ergonomisch onprettig
-- Stekker van lader
[
Voor 101% gewijzigd door
roffeltjes op 01-03-2016 23:44
. Reden: Spelfoutjes ]
:strip_icc():strip_exif()/u/24642/crop5857cc8958aed_cropped.jpeg?f=community)
/u/581763/crop671d464e1d270_cropped.png?f=community)
Vwb de HS4080, gemonteerd in een 26 inch wiel heb ik zelfs gaten geboord om de temperatuur laag te houden.
) . En ik rijd dus sowieso defensief, en kom binnen de bebouwde kom meestal niet boven de 25 km/h.:strip_icc():strip_exif()/u/36191/helpicon.jpg?f=community)
/u/83156/crop61d6074b1202a_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/287100/Pepe.60.60.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/5755/crop5f800803c69da_cropped.jpeg?f=community)
/u/740571/crop5c54515f0b177_cropped.png?f=community)
Mijn eerste keus was de Gazelle Cityzen C8 Hybrid M, maar de derailleur is het minpunt...de schijfremmen en de Bosch van de gazelle zijn weer een pre...de looks van de fietsen is voor mij wel een beetje het zelfde.
/u/53007/DustPuppy.png?f=community)
/u/32016/NSOLO.JPG?f=community)
Dit topic is gesloten.
