Ik wil wel een laatste maal reageren op het bovenstaande en voor de rest laat ik het voor wat het is: Als ik in dienst van een bedrijf moet werken, doe ik dat, ongeacht of het bedrijf geld verdient of niet, ik krijg mijn salaris dan heus wel. Als zelfstandige ligt dat compleet anders, zeker in deze branche, ik denk ook niet dat veel ondernemers mij ongelijk zouden geven. Bij de bakker lopen ze de deur niet uit zonder voor het brood te betalen, hij zou wel gek zijn. Mijn advocaat laat mij ook altijd zijn tijdsbesteding betalen, of hij de zaak wint of niet (nare man?

) Die bedrijven waar maar 1 op de 4 offertes tot een daadwerkelijke zaak leid, verwerken hun tijdsbesteding toch echt wel in hun prijs, ik vraag me alleen af of de verhoudingen qua tijdsbesteding en kosten vergelijkbaar zijn met een hypotheekadviestraject. Feit blijft gewoon dat een hypotheekadviseur een fors deel van de werkzaamheden en dossiervorming, die hij van de wet verplicht is, uit moet voeren voordat er een offerte ter sprake komt. Ik zal die discussie in ieder geval niet verder aangaan.
Wel wil ik de veranderingen in de branche toelichten omdat ik soms hele rare reacties lees, niet om medelijden te kweken voor die "arme" adviseurs die nu ineens minder geld verdienen maar om aan te geven waar die vaste fee vandaan komt.
Klanten konden nog niet zo heel lang geleden altijd een vrijblijvende offerte komen halen, onbeperkt advies krijgen en het was normaal dat de bank en verzekeringsmaatschappijen provisie aan de adviseur betaalden. De dossiervereisten waren minder streng en voordat een klant daadwerkelijk een offerte getekend had, hoefde een adviseur vrijwel nergens aan te voldoen. Als je bij elkaar 20 uur had besteed aan twee klanten die niets opleverden omdat ze ergens ander gingen kwam er altijd wel een volgende die het wel deed (tijdsbesteding 25-30 uur). Op een lening van € 250.000 verdiende je bij een spaarhypotheek 2% van de hoofdsom (€ 5.000). Op een beleggings/leven/hybridehypotheek verdiende de adviseur doorgaans 0,5 tot 1% van de hoofdsom plus 5% van premie x duur van de (hybride) levensverzekering, bij een premie van ca. € 150 per maand verdien je dan iets tussen 1250 en 2500 op de hypotheek plus op de verzekering 150x12x30x5%= € 2.700.
De klant die dus wèl een zaak bij de adviseur doet betaalde daarmee indirect voor die anderen die geen zaak bij de adviseur heeft gedaan, waarmee de adviseur de daadwerkelijke inkomsten kon spreiden over zijn hele tijdsbesteding. Deze bedragen kreeg de adviseur in één keer, maar wel onder de voorwaarde dat de provisie over de polissen die binnen vijf jaar beëindigd worden (bijvoorbeeld door beëindiging bij oversluiting of verkoop), naar rato terug moest worden betaald, het "terugboekrisico", dit kwam ook regelmatig voor waardoor de verdienste, uitgesmeerd over het totaal aantal zaken, ook een stuk lager lag dan het leek. Dit verdienmodel bestaat overigens nog steeds. Jan Kees de Jager zei alleen op een dag: Wij vinden de verdienmodellen te duur voor de consument en het terugboekrisico voor de adviseur te groot, wij moeten adviseurs tegen zichzelf in bescherming nemen en werken naar een goedkoper model. De provisie is, trapsgewijs, teruggebracht naar 50% uitbetalen bij het afsluiten en 50% verspreid over 5 jaar (doorloopprovisie). Als een klant in die vijf jaar overstapt naar een andere tussenpersoon, gaat de doorloopprovisie ook over naar die andere tussenpersoon. Dit is branchebreed niet meer te betalen, vandaar dat er bij de meeste kantoren provisievrij maar wel met een vaste fee en/of een uurtarief wordt gewerkt.
Makelaars hebben ook een no cure no pay verdienmodel, dit werkt niet, in de huidige woningmarkt gaan er velen failliet, nog steeds zitten ze erin vastgeroest en zijn er weinig die op zoek gaan naar een nieuw verdienmodel. In de financiele dienstverlening heeft er, noodgedwongen of niet, branchebreed wel een omslag plaats kunnen vinden. Dat de klant nu vaak voor een onafhankelijk advies moet betalen wellicht zonder een product af te nemen is volgens Jan Kees de Jager en de AFM bijzaak. Zij willen dat adviseurs adviesgericht werken in plaats van, voorheen, product(ie)gericht, voornamelijk om de kwaliteit van het advies zelf te waarborgen.
Dat de banken nog steeds op de oude manier mogen blijven werken schijnt verder niemand veel te kunnen boeien, ook de AFM niet. Een onafhankelijke adviseur mag alleen adviseren als hij middels de vereiste diploma's de vereiste vergunningen heeft verkregen van de AFM. Voor banken geldt die regel niet. De opleidings en PE-vereisten voor bankmedewerkers zijn vele malen eenvoudiger en lager dan voor onafhankelijke adviseurs, waar het op neer komt is dat bankadviseurs gewoon onder de vergunning van de bank mogen werken met veel lagere opleidingseisen, hier zal voorlopig ook geen verandering in komen.