Ik heb dat probleem niet. Ik ben protestants opgevoed, devote daden zonder geloof volstaan niet, en ik heb daarom niks met "het zekere voor het onzekere nemen". Je gelooft of je gelooft niet. Heel zwart-wit.Verwijderd schreef op donderdag 29 december 2011 @ 20:02:
Ik ga het agnost <=> atheïst nog iets verder uitwerken. [...] Als ik me atheïst noem dan is het duidelijk dat ik geen rekening wil houden met hun god, welke dat ook moge zijn. Als ik me agnost zou noemen, zouden ze komen met: als je het dan toch niet weet, kunnen we maar beter het zekere voor het onzekere nemen.
Voor een ex-katholiek ligt het misschien anders. Dat weet ik niet.
Dat ik mezelf als agnost omschrijf betekent niet dat ik geen mening heb. Het betekent alleen dat ik geen behoefte voel om die gelovige te vertellen dat God niet bestaat. Als zijn geloof voor hem een behoefte vult dan vind ik dat prima.Een wet die verbiedt dat winkels op zondag open zijn, wordt nooit afgeschaft als je met een halve houding komt. Want je mening wordt dan geteld als ½, dus als je een gelovige en een agnost hebt, dan vinden 1½ personen dat die winkels op zondag dicht moeten blijven. En als je een gelovige, een agnost en een atheïst hebt, dan zit je op 1½ van de 3 mensen die vinden dat de winkel op zondag dicht moet, ofwel 50%.
Geen probleem. Maar wat heeft dat met agnosticisme vs atheisme te maken? Agnosticisme is geen beletsel om een mening te hebben.Voor mij zijn God, Jahweh, Allah, Zeus, Shiva, Osiris en FSM allemaal even waarschijnlijk, namelijk totaal onwaarschijnlijk, even waarschijnlijk dat de Maya's gelijk hadden, even waarschijnlijk als alle keren dat de aarde volgens iemand zou vergaan. Ik wil er geen rekening mee houden, ik wil niet dat mensen die er wel rekening mee willen houden mij iets kunnen verplichten of verbieden op basis van hun mening.
Iedereen stemt op een bepaalde partij die hun denkbeelden steunt. De Partij voor de Dieren wil mij ervan weerhouden om vlees te eten. Het CDA wil me ervan weerhouden om op zondag te winkelen. De PVV wil me ervan weerhouden om moslim te worden. Dat mag allemaal. In al die gevallen ben ik blij dat ze hun zin (nog) niet hebben gekregen.Overigens ken ik genoeg gelovige mensen die daar keurig mee omgaan, maar in je achterhoofd weet je dat veel van die mensen stemmen op bepaalde partijen omdat die hun denkbeelden steunen. Daarmee beïnvloeden ze bewust of onbewust mijn leven, en dat wil ik niet. Ik kan het echter niet een individu kwalijk nemen, en ik ben zelfs bereid aan te nemen dat ze denken te doen wat het beste is, ook voor mij. In hun ogen dan.
Kort samengevat: Je bent dus atheist vanwege je persoonlijke behoefte om een statement te maken?Maar nee, ik ga niet me met het "het kan toch geen kwaad om te bidden, voor de zekerheid", met het "stel nu dat we gelijk hebben, dan ben je ons in het hiernamaals dankbaar". Daar zou je als agnost misschien vatbaar voor kunnen zijn, ik maak liever duidelijk dat mensen daarmee niet hoeven aankomen. Vandaar dat ik mezelf beschouw als atheïst, want ik heb geen enkele religieuze gevoelens. Ik heb geen reden om te geloven dat er meer is tussen hemel en aarde. De verklaringen die de wetenschap heeft voor allerlei voor mij relevante zaken zijn in bijna alle gevallen ruim voldoende. Ook al zijn het geen perfecte verklaringen, het zijn bewezen accurate benaderingen. De kleine beetjes die die verklaringen soms afwijken, wil ik niet toedichten aan een opperwezen, maar aan een tekortkoming in de huidige kennis. En ik laat het niet toe dat daar een god of the gaps voor wordt ingevuld.
Ik heb persoonlijk geen behoefte om te bekeren noch bekeerd te worden. Mijn agnosticisme is geen vorm van besluiteloosheid maar een manier om een vraag open te laten waar ik het antwoord niet op heb - en ik mis de behoefte om een antwoord te vinden.