Planck schreef op donderdag 13 oktober 2011 @ 10:08:
Dat is nog helemaal niet zeker en is zo ook niet naar buiten gebracht. De onderzoekers gaan uit van een meetfout, ook omdat er conflicterend bewijs is. Zelfs als het waar is invalideert het op geen enkele manier de huidige kennis maar breidt deze hoogstens uit. Newton geldt nog steeds bij simpelere problemen, Einstein geldt nog steeds op grote kosmische schaal. Er komen alleen mogelijk extra spelregels bij voor deeltjes als neutrino's.
Nee maar wat ik bedoel te zeggen is dat in de wetenschap soms met alle stelligheid dingen beweerd worden die daarna toch fout blijken te zijn of in ieder geval genuanceerd moeten worden... Dat is ook precies de kracht van de wetenschap.
Dat is zo. Maar iets niet weten geeft je op geen enkele manier reden om dan maar aan te nemen dat 'God' het antwoordt is daarop. Vooralsnog blijkt God nog nooit het antwoord geweest te zijn op welk natuurverschijnsel ook, maar zijn er steeds simpele mechanismen gevonden.
Daar ben ik het mee eens: vanuit de wetenschap bezien is er geen enkele reden om aan te nemen dat God zou bestaan.
Overigens is het inderdaad zo dat 'een onzichtbare god' niet kan worden ontkracht. Maar goddelijke aspecten zoals beschreven in de bijbel kunnen wel degelijk worden onderzocht - want de God in de bijbel intervenieert wel continu in onze wereld.
Hoe ga je eigenlijk om met fouten in de bijbel? Is de bijbel het directe woord van god, of zo niet, hoe weet je dan dat er überhaupt waarheid in de bijbel schuilt? En hoe beslis je welk geloof het goede zou zijn? Waarom is de Islam niet correct. Of Bahai?
De Bijbel is door mensen geschreven met Goddelijke inspiratie - en daarna vele malen herschreven en vertaald en geïnterpreteerd. Het boek zoals wij het nu kennen is zeker geen 1:1 afspiegeling meer van wat God er ooit precies mee heeft bedoeld. Maar de grote lijn is intact gebleven.
"Fouten" in de Bijbel, ze staan inderdaad overal. Meteen al in Genesis worden twee totaal verschillende scheppingsverhalen vlak na elkaar verteld.
Het Oude Testament is een Joods geschiedenis- en wetboek, in die zin eigenlijk vergelijkbaar met werken als de Ilias & Odyssee en de Aeneis. De meeste waarde hecht ik aan het Evangelie: de delen van het Nieuwe Testament die gaan over het leven en de werken van Jezus Christus.
Ik vraag me af hoe je dan van die Heilige Geest kunt weten. Als deze invloed op de wereld uitoefent - bijvoorbeeld na bidden - zou dat wel degelijk statistisch waar te nemen moeten zijn. En als deze rechtstreeks met jou communiceert moet dat naar boven komen in een hersenscan.
Waar wij Christenen de hand van God zien, ziet een wetenschapper kansen. Quantummechanica vermoedt dat alles wat kan gebeuren ook daadwerkelijk gebeurt (denk aan Schrödringers kat). Als dat inderdaad zo is, is het dan nog belangrijk wat er gebeurt of is gebeurd? Dat wat wij waarnemen is slechts één van de mogelijkheden. De andere mogelijkheden zijn er allemaal ook maar die nemen wij niet waar.
Dat is een aanname zonder basis. Als God bestaat is hij een onderdeel van de natuurwetten. Ook God ontkomt er niet aan om bepaalde karakteristieken te hebben.
Inderdaad, een aanname zonder
wetenschappelijke basis. Dat is
geloof. Maar er is wel degelijk een basis voor: de Heilige Schrift.
KroontjesPen schreef op donderdag 13 oktober 2011 @ 10:33:
Jammer dat ook jij
Albantar je weer schuilt achter een Joods geschiedenisboek.
Zoals altijd zijn die sterk bepaald door de tijd waarin ze zijn opgeschreven. Dat geeft ernstige beperkingen in de verhalen die er in staan. Dit buiten het feit dat geschiedenisboeken toch vaak gekleurd zijn naar de kant van de schrijver cq opdrachtgever toe.
Zoals al gezegd hecht ik niet al te veel waarde aan dat "Joodse geschiedenisboek", maar des te meer waarde aan de biografie van Christus: het Evangelie.
Ook deze reactie was te verwachten.
Bij mij kruipt het gevoel naar binnen dat ook jij wat doorslaat naar een soort wetenschapsreligie.
Het was niet voor niets dat ik even de in mijn ogen ongezonde felheid naar nieuwe ontdekkingen in eigen kring aanstipte. Dat was dan nog in dezelfde wetenschappelijk discipline.
Tussen de onderlingen disciplines is de strijdt vaak nog heftiger en worden ook wel onjuiste gegevens gebruikt om iets te bewijzen. Strikt in je discipline blijven is het device.
Kan mij iets herinneren van het niet meenemen van verschuiving van de tektonische platen, verschuiving van de poolassen ect. Dit zijn allemaal documentaires geweest van jaren terug. Kan daar helaas geen linkjes van geven.
Het vetgedrukte deel is de essentie. Geloof is wetenschappelijk niet te verklaren omdat het buiten de wetenschap staat. Net zoals je eventuele extra dimensies ook niet kan waarnemen omdat we gelimiteerd zijn tot de drie ruimtelijke dimensies waarin wij leven.
Verwijderd schreef op donderdag 13 oktober 2011 @ 11:03:
??????
Prima dat jij de keuze hebt gemaakt om een religie aan te hangen, doe lekker je ding zou ik zeggen.
Maar neutrino's waarnemen vergelijken met een Heilige Geest die nog niet is waargenomen (maar wat volgens jou redenatie wellicht ooit wel zou kunnen) vind ik ...uhm...op z'n zachts gezegd bijzonder.
Is Jezus wel fysiek en dus meetbaar?
Ik haalde dat slechts aan als één voorbeeld van iets wat heel lang door de wetenschap als ultieme waarheid werd aangenomen maar dat toch op losse schroeven komt te staan. Dat komt heel vaak voor in de wetenschap en is zelfs de essentie van de wetenschap. Je neemt aan dat iets waar is tot het tegendeel bewezen is. Dat wat nu door de wetenschap als waarheid wordt aangenomen is dus vrijwel zeker niet de (volledige) waarheid!
En wetenschap en God kunnen nooit elkaar tegengestelden zijn want de wetenschap is (indirect) door God gemaakt? Wauw oh wauw.Pffff...vraag Newton even hoe hij dit heeft beleefd destijds, die man werd verscheurd door deze tegengestelden.
Appels, peren. Newton was, net als vrijwel alle andere wetenschappers voor en vele na hem, een Christen. Ver daarvoor waren de meeste "proto-wetenschappers" Moslims. Het feit dat Newton zijn ontdekkingen niet kon verenigen met zijn geloof betekent niet dat ze niet onverenigbaar zijn...
EDIT: de stelligheid waarmee Albantar deze post bijvoorbeeld neerzet, maakt voor mij persoonlijk al een topic zoals dit zinloos. De kant waar Albantar en medegelovigen zitten, is zo aan het andere eind van het spectrum van waar de "ongelovigen" zitten, waar wil je dan nog zinnig over discussieren/ praten?
Dus mijn stelligheid maakt het topic zinloos, maar jouw stelligheid niet?
Een ieder gelooft toch wat hij/ zij wil geloven, neemt aan wat hij/ zij wil aannemen en wat in het desbetreffende straatje past. Deze topic zou geen "zin en onzin van religie" moeten heten, maar "zin en onzin van het discussieren over religie".
Het heeft zeker zin om te discussiëren over religie. Mijn geloof is geen vast gegeven maar is constant onderhevig aan veranderingen, veroorzaakt door nieuwe inzichten. Niet voor niets ben ik van Atheïst tot Agnost geworden, vervolgens tot Wicca, Paganist, Katholiek, Evangelisch. Telkens wanneer ik iets ontdek waarmee ik me niet (volledig) kan verenigen zoek ik naar iets waar ik me wel mee kan verenigen. Geloof werkt alleen als je het daadwerkelijk gelooft. Ik ben niet iemand die gewoon maar in de kerk gaat zitten "omdat het moet", ik heb wel betere dingen te doen met mijn tijd. Mijn vrouw gaat ook wel eens naar een Nederlands Hervormde kerk en dan ga ik niet mee. Als ik daar uit de dienst kom heb ik niet het gevoel dat ik ben aangeraakt door de Heilige Geest en ik zit daar dan dus eigenlijk mijn tijd te verdoen. Bij een dienst bij onze evangelische gemeente voel ik de aanwezigheid van de Heilige Geest, daar heb ik dus wel wat aan.
Het is alleen een echte hetze als het uit Hetzerath komt, anders is het gewoon sprankelende ophef.