Wijnands schreef op vrijdag 15 juli 2011 @ 14:20:
[...]
Nadeel van Sony is dat, als je het assortiment van minolta niet mee telt, de lineup nog niet zo uitgebreid is als die van Canikon (alhoewel dat langzaam verbeterd). Verder heb ik zeer sterke twijfels of Sony de traditionele DSLR voort zal zetten of dat het SLT en NEX wordt.
Tja, die kans zit er altijd in. De A900 en A850 aspireren richting het professionele segment. Als Sony op termijn daarin mee willen spelen, dan kunnen ze voorlopig niet om om de SLR heen, echter Minolta heeft het drie maal geprobeerd (met de 9xi, de 9000 en de XM & XM-Motor) maar kwam er niet tussen, en ook Pentax lukte het niet met de LX. Canon, maar vooral Nikon drijven op het professionele imago, 'de professionals gebruiken die, dus moet ik dat ook hebben.' en Olympus was altijd slechts 'the poor man's Nikon' ondanks de technologische voorsprong.
Op de termijn zou het me niet verbazen als de slr verdwijnt en er een electronische zoeker voor in de plaats komt
, een beetje zoals de Minolta DiMAGE A1, KonicaMinolta DiMAGE A2 en A200, echter voorlopig zijn de nadelen, voor het hogere segment te groot. Als Sony echter niet in het topsegment wil meespelen, dan zullen de Alfa's meer en meer richting SLT evolueren en uiteindelijk verdwijnen.
In ieder geval is er ook een grens aan hoeveel kleiner camera's nog gemaakt kunnen worden zonder dat de ergonomie in gevaar komt, te kleine knopjes te dicht op elkaar is niet bevorderlijk voor de bediening. Velen vinden een NEX toch eigenlijk te klein, zeker in combinatie met een wat langere lens.
Een zware camera wordt overigens ook beter stil gehouden Moet het nog kleiner, dan wordt het eerder dat men verschillende apparaten gaat combineren, zoals dat in feite al plaats vind met de camera-telefoons.
In ieder geval zal de sensorgrootte een belangerijke rol blijven spelen ook al worden de sensors beter, De beeldvoordracht wordt voor een belangrijk gedeelte bepaald door het opnameformaat en de bij dat formaat behorende objectieven. Een opname op een grotere sensor zal natuurlijker aandoen en aangenamer om te bekijken, ook al zijn het aantal pixels en de ruis gelijk. Ook de controle op het scherptebereik (dieptescherpte of scherptediepte genoemd) zal beter zijn met grotere formaten. Daar blijft dus een grote camera gewenst en is er ook minder reden om de optische zoeker te vervangen door een digitale. Een oude Hasselblad CM500 was ook voornamelijk een lege doos waarop lens-met-sluiter, film-magazijn en zoeker werden aangesloten.
Met het film-magazijn vervangen door een digtitale achterwand is die ondanks dat deze sinds 1957 nauwelijks is veranderd, geschikt voor de huidige tijd.
[...]
Pentax K bayonet manual focus lenzen zijn nog steeds heel veel 2e hands te vinden en vaak voor scherpe prijzen. Zit vuilnis tussen maar ook leuke lensjes.
Met de lancering van de Q en de overname door Ricoh is het wel de vraag of er over een paar jaar nog wel een pentax spiegelreflex lijn zal zijn.
Het vuilnis komt vooral van de third-party merken, en zie je ook bij andere systemen. Uiteraard heeft ieder merk zijn mindere ontwerpen, echter dat zie je vooral bij Canon en Nikon, deels bij Minolta/Sony, simpelweg omdat ze ook een een lens met bepaalde specificaties moeten hebben om aan de vraag van bepaalde (professionele) klanten te voldoen, vaak dus dure types, terwijl men dan bij de anderen ervoor kiest om een dergelijk objectief niet te maken of met net iets andere specificaties. De types die bij Pentax slecht zijn, zijn vaak de budget-modellen.
(zoals de FA-J serie, de Takumar-Bayonet-zooms, de standaard-bereik-FA-zooms FA's zoals de FA 28-90, powerzoom-FA's 28-80mm F3.5-4.7, 80-200mm F4.7-5.6 & 100-300mm F4.5-5.6, de Pentax-A 35-80mm F4-5.6, hele vroege zooms zoals de K 85-210mm F4.5 en vroege extremen zoals de Fish-Eye-Takumar 18mm F11. vanwege bouwkwaliteit of coatingJuist wel. De voorbeelden die je aanhaalt bewijzen dat. Al de lenzen die je hier noemt hebben de stabilisatie nodig omdat ze tekort komen in lichtsterkte wat weer het gevolg is van het bezuinigen op gewicht, volume en productiekosten om ze goedkoop te houden. Even generaliserend zijn dit nu net de lenzen die je NIET moet kopen juist omdat ze tot het slechtste behoren in de productenlijnen van de genoemde fabrikanten. Ze scoren bovenmatig slecht op lichtafval naar de hoeken en vertekening en zijn minder scherp. Dat deze krengen veel verkocht worden is omdat de meeste mensen onvoldoende kennis ervan (en interesse er in ) hebben, ze goedkoop zijn (meeste mensen willen niet teveel betalen) en omdat ze vanwege het geringere gewicht en volume wat makkelijker mee te nemen zijn. Helaas zijn er hierdoor nog nauwelijks goede consumenten-varianten zodat je, als je goede beeldkwaliteit wilt, in het dure professionele segment uitkomt.
[...]
Ik kan me zo 123 geen instapper voor de geest halen die niet een of andere anti-stof functie heeft.
Ik houd het niet zo bij, maar weet wel dat Canon en Nikon er wat later mee kwamen als Olympus, Minolta/Sony en Pentax. Of alle modellen van Canon en Nikon inmiddels anti-stof-functies hebben weet ik niet, maar gezien de goedkopere modellen het snelste opgevolgd worden door nieuwere vermoed ik dat in het budget-segment ze dat inmiddels allemaal wel hebben
[...]
Ergonomie is heel subjectief. Ik snap elke nikon vrijwel meteen, Canon lukt, bij de xxd serie, best goed zodra mijn hand door heeft dat het wieltje op de verkeerde plek zit. Sony.. ik snap er helemaal niets van! M.A.W. Ik denk niet dat het zo zwart/wit is als je stelt.
Zoals ik schreef is dat ook een stukje gewenning, als je het subjectieve element er uit haalt, dus door meerdere mensen te laten testen en dat dus ook te doen met mensen zonder ervaring wordt kom je op andere resultaten. Juist de Sony's zitten bomvol met nieuwe functies zoals automatische HDR waardoor het sneller complex overkomt. Het subjectieve element is natuurlijk niet helemaal te elimineren want niet iedereen heeft even grote handen, om maar één punt te noemen. Maar Canon en Nikon hebben in ieder geval een bediening die iets afwijkt waar die van Olympus, Sony, Pentax en de andere merken een beetje meer op elkaar lijken. Die zijn uiteraard ook niet hetzelfde, maar de verschillen zitten iets dieper.
@nero355
Volgens mij stond het subjectieve element toch ook wel duidelijk aangegeven.
offtopic:
Overigens denk ik dat ook Pentax hier over diens hoogtepunt heen is. De huidige modellen zijn niet meer zo gebruiksvriendelijk als bijvoorbeeld de MZ-S, MZ-5, Z1(p), A-serie en oudere modellen waren, maar helemaal te vermijden is dat ook niet omdat er veel meer parameters zijn om in te stellen, zoals witbalans, programmacurve, flitscorrectie enzovoorts.
@Fiber
Lang verhaal klopt wel, maar
halve waarheden en
Pentax Groen gekleurd vind ik toch niet. Ten eerste schreef ik meer over Sony als over Pentax, ten tweede heb ik geprobeerd het zo neutraal mogelijk te houden,ik mag dan wel Pentax-fan zijn, ik ben absoluut niet kritiekloos t.a.v. het merk. Ingaan op de details daarvan lijkt me echter hier en nu niet relevant.
Sato, op wie ik op reageerde had het over de Canon 1100D en de Nikon D3100. Ik heb alleen wat argumenten willen geven tegen de Nikon, en daaraan willen toevoegen dat ook andere merken aan zijn wensen kunnen voldoen, wetende dat de meeste niet verder kijken als deze twee merken. Dat is inderdaad hetzelfde als 'elke recente dSLR is meer dan prima voor genoemde doelen' echter ieder merk heeft zijn voors en tegens.
Zelf gaf hij aan interesse te hebben in de 35mm f/1.8G AF-S DX welke volgens mij geen echte consumenten-lens meer is, maar waarvoor ook die andere fabrikanten ook hun alternatieven hebben.
Een flitser kan een nuttig accesoire zijn, maar veranderd ook gelijk de sfeer van de opname, ik gebruik die voornamelijk bij fel zonlicht. Een macro-lens is meestal vrij duur, bovendien heeft Sato die ook totaal niet vermeld. Als de kitlens niet dichtbij genoeg komt dan kan hij ook tussenringen of een achromatische voorzetlens proberen, die zijn veel goedkoper. Die macrolens is inderdaad wel het summum als je voor kwaliteit gaat, echter voor je een dergelijk bedrag uitgeeft lijkt het me wel zinvol te weten wat je precies wilt.
Onder de €500 zie ik 3 types van Sony, de A290L, A390L en A500 (laatste alleen body). In hoeverre je dat wat vind is een kwestie van voorkeuren, de A290L is veel goedkoper, de A390 heeft een kantelbaar scherm (handig bij macro), beide hebben meer megapixels als de Pentax en Canon maar geen video-modus. Het enige dat voor de Nikon D3100 pleit is de videomodus in 1080p. Als je niets om video geeft is de A290L het goedkoopst en is de A390 de enige met het kantelscherm. Ze hebben dan wel een CCD ipv een CMOS, maar zo zwaar zou ik daar niet aan tillen. Ieder moet voor zichzelf uitmaken wat voor hem/haar doorslaggevend is.
Dat zou best wel eens de handligging en logica van de bediening kunnen zijn, beide zeer persoonlijk en subjectief.
Tot slot, iets heel persoonlijks. Als het bestond zou ik een mechanische d-SLR kopen, de enige die daar nu in de buurt komen zijn de Fujifilm FinePix X100, de Epson R-D1 en de Leica M9, maar dat zijjn geen slr's, en de Leica R9 met Digital Module R maar daarmee heb je geen echte groothoek, en allen zijn/waren ze schreeuwend duur. De Leica S valt in een heel andere klasse, ook wat betreft gewicht de Pentax 645D en Mamiya's het, zijn afgezien daarvan ook niet helemaal. Zou de Imagek digital film (SiliconFilm) ooit nog komen, dan zou ik daarop overstappen in combinatie met een Pentax LX, Contax S2, Nikon F2, Minolta XD-7, Olympus OM-3 of andere soortgelijke camera. http://www.epi-centre.com/reports/imagek.html
nieuws: Silicon Film introduceert digitale fotorolletjes
[
Voor 22% gewijzigd door
BeosBeing op 27-07-2011 14:14
. Reden: was nog niet af, maar moest afloggen ]