Het is inderdaad een ingewikkeldere berekening: economen zijn het er niet over eens hoe ver de omzet van de overheid kan groeien, dus kunnen ze je ook niet zeggen dat een basisinkomen objectief onbetaalbaar is, dat was mijn hele punt. Wat wel zeker is is dat het flink verder kan gaan dan de huidige situatie (sinds de jaren '90 zo'n 50% van het BNP voor Nederland). Groot Brittannie kwam op zo'n 70% tijdens de tweede wereldoorlog, maar je kunt je uiteraard afvragen of dat langer dan die 5 jaar door had kunnen gaan. Een tussenweg is Denemarken met zo'n 57% in de huidige tijd en dit jaar verwachten ze daar niet eens een begrotingstekort. 57% van het BNP (totale overheidsomzet, inclusief de lagere overheden) is toevallig precies waar ik op uitkwam voor een basisinkomen van 1000 euro per maand per 18-plusser, onafhankelijk van woonsituatie, met afschaffing van de loonheffingskortingen en het deel van de huidige sociale zekerheid dat minder dan 1000 euro per maand uitkeert. Ervan uitgaande dat het BNP niet of nauwelijks beinvloed wordt door het basisinkomen zelf (dus ook niet extra groeit als gevolg van het basisinkomen, ik geloof persoonlijk wel in een klein beetje extra groei maar daar wilde ik mijn berekeningen niet van af laten hangen).redwing schreef op zaterdag 06 juni 2015 @ 09:09:
[...]
Als het minder kost dan 100% van het BNP ben je er nog niet, mensen zijn niet de enige dingen die van het BNP betaald worden dus zo simpel is die rekensom niet.
Wat natuurlijk echt uitmaakt is niet zozeer de omzet van de overheid maar de sturing/verstoring die de overheid hiermee uitoefent op de economie. Je kunt als overheid 500% van het BNP omzetten en maar 10% sturen/verstoren: gewoon door heel veel belastingen te innen en die steeds weer terug te geven aan de belastingbetalers. Vergelijk het met je kind 20 euro zakgeld per maand geven en dan iedere week 10 euro terug vragen die je dan de volgende week weer terug geeft. Je hebt dan als ouder 40 euro (200% van je kind z'n inkomen) omgezet maar uiteindelijk hoeft je kind maar 10 euro in kas te houden om aan jouw systeem te voldoen en kan het dus 10 euro uitgeven hoe het maar wenst, je stuurt/verstoort dus 50% ipv. 200%, als je kind ergens kan lenen stuur/verstoor je nog minder, als je kind tegen 0% rente kan lenen stuur je zelfs helemaal niet meer. Vergelijk dit met je kind 20 euro geven, dan 12 euro weer terug vragen en je kind vervolgens een waardebon twv. 12 euro geven die alleen geldig is bij een winkel die alleen bruine kleding verkoopt (dit is trouwens letterlijk hoe de HRA werkt). Je hebt als ouder dan 60% van je kind z'n inkomen omgezet en 60% gestuurd/verstoord. De winkels met louter bruine kleding heb je gesubsidieerd, de andere kledingwinkels heb je benadeeld en je hebt je kind opgelegd welke kleur kleding het moet dragen. Je hebt je kind minder zelfstaandigheid gegeven en gedwongen bruine kleren te dragen (wat je kind emotioneel vervelend zal vinden en wellicht minder productief maakt) en zeer waarschijnlijk de lokale kledingwinkelsector minder efficient gemaakt, dit is voor de economie veel belangrijker dan louter de papieren "belastingomzet". Het voorbeeld met 200% omzet is beter dan het voorbeeld met 60% omzet, het basisinkomen lijkt meer op dat eerste voorbeeld.
Denemarken's huidige 57% is zeer zeker meer sturend verstorend dan de 57% van een Nederland met een basisinkomen, ik denk zelfs dat die Nederlandse 57% minder sturend/verstorend zouden zijn dan de huidige Nederlandse 50% (een soortgelijke gedachtengang is iets dat in het verleden ook rechtse economen tot voorstanders van een basisinkomen heeft gemaakt).
De resulterende inkomensverdeling hangt af van zowel de uitgavenkant (basisinkomen) als de inkomstenkant (belastingen). Er komt dus niet zomaar 1000 euro bij voor iedereen. Zelfs voor mensen die alleen maar een basisinkomen als inkomen hebben kun je de effectieve belasting precies instellen via de BTW. 50% erbij zal een zeldzaam fenomeen zijn, 50% eraf nog zeldzamer (zelfs voor de rijken), want dat is gewoon niet nodig om mijn basisinkomen uit te voeren, tenzij democratisch anders wordt belsoten, maar dat heb je nu net zo goed.redwing schreef op zaterdag 06 juni 2015 @ 09:09:
[...]
Daarnaast mag het voor het land als geheel haalbaar zijn maar als je bepaalde groepen er 50% op vooruit en vooral achteruit laat gaan kun je dat alsnog als niet haalbaar beschouwen. Als je daar naar kijkt heb ik nog geen uitwerking gezien die het enigszins kloppend kan krijgen. Dus wat mij betreft is het voorlopig nog zeer zeker totaal niet haalbaar.
Klopt, en toch zijn we in Nederland van gemiddeld 2280 uur per jaar in 1950 gegaan naar gemiddeld 1380 uur per jaar in 2011. De argumenten waren in 1950 ook al hetzelfde: "er is helemaal geen werk voor getrouwde vrouwen", "part time kost teveel in administratie/werkplekkosten", "kun je wel fatsoenlijk een taak uitoefenen als je minder dan 48 uur per week werkt?" (ja, toen was zaterdag nog een officiele werkdag).ninjazx9r98 schreef op zaterdag 06 juni 2015 @ 16:27:
[...]
Wie zegt dat bazen massaal zitten te wachten op mensen die slechts één of enkele dagen in de week komen werken ongeacht hun recente verleden?
Klinkt sympathiek "gewoon 1 of meerdere dagen werken" maar je hebt als werkgever wel te maken met loonadministratie, beschikbaar hebben van een werkplek, verzekeringen, opleiding(en), beoordelingsgesprekken, overdracht van werk enz.
Het is niet zo simpel dat één FTE van 40 uur ingevuld door één persoon voor de werkgever dezelfde kosten en consequenties heeft als dezelfde FTE die ingevuld wordt door meerdere personen.
De oplossing voor de "paradox" is natuurlijk dat a) wetgeving rondom administratie, premies, etc... niet in steen gebeiteld is en b) dat je NIEUWE bazen krijgt die wel zitten te wachten op part timers, oftewel economische groei in sectoren waar part time werk prima kan*.
Daarnaast is er dit:
Wat betreft de tomatulden. Die is equivalent aan een effectief hoge belasting op kapitaal (maar dan moet bezit van grond ook belast worden of moet al het grondbezit worden omgezet in pacht). Dit leidt op zichzelf niet tot steeds hogere inflatie en kan in een geisoleerd systeem werken, mits we dan niet met schelpen oid. gaan betalen. Dat laatste wordt ernstig gehinderd wanneer schelpen niet door de staat worden erkend als wettelijk betaalmiddel want dan moet je je schelpen in je matras verstoppen en bewaken (ook met bitcoin-achtige onofficiele betaalmiddelen blijf je dat probleem in principe houden, hoewel minder ernstig), maar of dat genoeg hinder oplevert om het te laten mislukken als betaalmiddel weet ik niet.Deveon schreef op zaterdag 06 juni 2015 @ 23:45:
Er zijn nu ook mensen die 1,5 tot 2 FTE werken (overuren niet uitbetaald, "part of the job"). Waarom zou dat met een basisinkomen niet kunnen? Het aantal uur op je contract is net zo bespreekbaar als je salaris. Zo lang beide partijen maar ongevert hetzelfde in gedachte hebben.
Als je een functie hebt voor 40 uur per week en je werkgever is je liever kwijt als dat je 32 uur gaat werkten, wat is dan het probleem c.q. verschil met nu?
*In de huidige tijd en ten minste de komende 20 jaar is er wel het probleem van concurrentie met redelijk ontwikkelde lagereloonlanden in Azie en Latijns-Amerika.
[Voor 10% gewijzigd door Anoniem: 276318 op 07-06-2015 17:36]