Kwijtschelding is een lastige idd. Dat wordt berekend op inkomsten, en voor een klein deel op huur - huurtoeslag. Maar het is bij uitstek geen issue met betrekking tot de armoedeval, het is een van de weinige zaken die wel netjes geregeld zijn
Het is vooral bij de toeslagen en bijstand dat je last hebt van de armoedeval. Slechts een enkele keer is het door een berekenings-keuze dat je meer of minder overhoudt, dat zijn echt de uitzonderlijke situaties.
Waar je last hebt van de armoedeval (dus minder inkomsten doordat je gaat werken cq hebt gewerkt):
* als je bijstand aanvraagt: er is sprake van een wachttermijn van 4 weken waarin je géén recht op bijstand hebt (dus ook niet met terugwerkende kracht). Dit geldt iedere keer opnieuw, als je dus 3x een contract voor 3 maanden krijgt, kun je dus 3x te maken krijgen met die wachttermijn van 4 weken.
* bij langdurigheidstoeslag: 1 dag werken per 5 jaar scheelt je 5 jaar aan langdurigheidstoeslag.
* als je minimumloon-werk aanvaard waarbij je wel reiskosten moet maken, maar geen reiskostenvergoeding krijgt (geloof me, die zijn er veel). De bijstand vind dat iedere baan op 1,5 uur rijden acceptabel is, dus die reiskosten kunnen flink oplopen.
* als je boven bepaalde inkomensgrenzen uitkomt bij de toeslagen (bijv. bij huurtoeslag kan je dat zomaar € 60 netto per maand schelen).
Wat wel zo is, is dat /de combinatie/ van het verlies van uitkering, toeslagen en kwijtschelding ervoor zorgt dat je netto minder overhoudt als je 'n kortdurende baan aanneemt, dan wanneer je gewoon in de uitkering blijft zitten.
Neem het eerste gezin dat ik schetste. Als die man 1 week werkt, bijv. via een uitzendbureau, worden al zijn netto-inkomsten in mindering gebracht op z'n uitkering. Hierbij wordt niet gekeken naar de reiskosten die hij in die week heeft moeten maken, dus daar zit z'n eerste verlies. Tevens verliest hij voor 5 jaar de langdurigheidstoeslag. Dat is dus een bedrag van € 2.650 dat ze minder aan inkomen krijgen. Dat is z'n 2e verlies.
Stel nou dat deze man niet een baan vind voor 1 week, maar voor 3 maanden, tegen minimumloon (wat gelijk is aan z'n bijstandsuitkering BTW). Dan zit hij dus met een verlies van 3 maanden aan reiskosten, 5 jaar aan langdurigheidstoeslag + 4 weken aan bijstandsuitkering. Een gapend gat dat vrijwel niet op te vangen is. Maar, in deze situatie blijft hij wel recht houden op kwijtschelding en z'n huidige toeslagen, want z'n inkomen veranderd niet.
Als deze man ineens gedurende 1 jaar een baan vind voor € 2.260,80 bruto, oftewel € 1.756,58 netto, worden zijn toeslagen verlaagd, en heeft hij in totaal € 2.117,99 te besteden. Een whopping bedrag van € 135,45 extra per maand t.o.v. toen hij nog bijstand kreeg. Ik hoop dat dit voldoende is om z'n reiskosten van te betalen, maar eigenlijk moet hij dit volledig, iedere maand opnieuw, opzij leggen, om de wachttermijn voor de bijstand te overbruggen voor als hij niet verlengd wordt en na 3 maanden WW weer bij de bijstand moet aankloppen. Ook hier is hij weer z'n langdurigheidstoeslag volledig kwijt trouwens, net als z'n kwijtschelding.
Maar goed, hij krijgt verlenging, en gaat er zelfs iets op vooruit: een whopping € 50 bruto per maand. Dat betekent dat hij er netto € 28,97 per maand op vooruit gaat - tenminste, zolang je de toeslagen niet meerekent. Als ik die wel meereken, houdt hij in totaal nog maar € 2.108,28 netto over, en is hij door z'n € 50 salarisstijging, dus eigenlijk € 9,71 netto per maand achteruit gegaan.
Die bedragen kunnen nog veel scherper, met veel grotere effecten, maar dit is iig wat ik nu even uitgerekend heb: 3x het gezin, 1x met bijstand, 1x met een aardig inkomen (naja, ongeveer dan), en 1x met een kleine loonsverhoging.
Leuke aanvulling: de belastingdruk is trouwens bijna verdubbeld: van 9,08% (1e situatie), naar 16,55% (3e situatie).
Als Smugler het goed vind, zal ik ook deze berekeningen in 't excel-sheet zetten.