vr6-only schreef op vrijdag 03 december 2010 @ 11:46:
[...]
Zo moeilijk is het ook niet, om de ploegen in de avonduren te laten werken. Die willen dat ook wel, hoor.
Maar dan krijg je de volgende dingen:
18:00: ding dong. Glashart.
Klant: sodemieter op, ik ben aan het eten.
19:00: ding dong. Glashart
Klant: mijn kind is in bad. Kom maar over een uurtje weer
20:00: ding dong. Glashart
Klant: doet niet open. Is donker (zoals nu) en de buurt is niet veilig.
21:00: kinderen liggen in bed, dus wilt geen lawaai....grrrr
Hele afdelingen zijn dag in dag uit aan het brainstormen om mensen maar thuis te krijgen. Zo gemakkelijk is het echt niet. Je krijgt de 1 thuis, kan de andere weer niet. Mijn werkgever beloont zelfs ploegen als ze 100% aansluiting realiseren in slechts 3 pogingen. Bijna niemand lukt dit.
Het jammere is. Het gaat elke keer in een streng om slechts 1 klant. Zo had ik laatst ook weer. Van de 15 mensen was er 1 (begane grond) niet thuis. 14 mensen voor niets thuis gebleven. Allemaal bosje bloemen gegeven en persoonlijk excuses aangeboden. Hopelijk zijn ze bereid om nogmaals thuis te blijven.
En hoe krijg je die effecten? Juist, omdat het gros van de mensen is vastgeroest in het stramien van werken = van 9 tot 5, en dan de rest. Ik ben blij toe dat er nu serieus over gedacht wordt om flexwerken en met name thuiswerken wettelijk geregeld te krijgen. En da's niet alleen vanwege het weer dat we nu hebben
Het probleem in de randstad is er qua aansluitingen niet eens zozeer eentje van mensen thuis krijgen - iedereen is, zeker als ie zelf het aanvraagt, over het algemeen wel bereid om thuis aanwezig te zijn als er een monteur langskomt om een aansluiting te regelen. je moet immers wel, sommige dingen kun je nou eenmaal niet zelf

Het probleem zit hem er meer in dat een partij als Ziggo dat vanuit kostenoverwegingen bij voorkeur op het zelfde moment wil hebben, bij iedereen in het pand, onafhankelijk van elkaar. Een gezamenlijke afspraak plannen gaat bij mensen die elkaar kennen vaak al lastig, laat staan dat je zoiets in de randstad voor elkaar krijgt waar men vaan zijn buren niet eens kent. En niet persoonlijk kennen betekent ook minder neiging om er rekening mee te houden. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik persoonlijk zo in elkaar zit, maar alleen datgene wat ik om me heen zie gebeuren. Zeker in de randstad, waar veel DINK's (double income no kids) wonen en iedereen toch al drukbezet is met zijn baan omdat die van meer dan 9 tot 5 gaat. D'r bestaan niet voor niks afspraakprikkers op internet
Punt is ook dat als je zelf bepaalde faciliteiten hebt en in een bepaald stramien danwel flexibiliteit zit qua werkuren, je zoiets ongemerkt ook van de wereld om je heen gaat verwachten. Zeker als je in een commecieel bedrijf werkt waarbij je zelf kunt flexwerken en indien nodig dus gewoon thuis kunt werken als er een monteur oid langs moet komen, ga je van een commerciele partij als een kabelboer ook min of meer verwachten dat zij daar op aan kunnen sluiten. Als ik een pakje van TNT verwacht weet ik ook dat die het 's avonds nog eens proberen als ze aan de deur komen. Daar adverteren ze zelfs mee. Als een postbode in de avonduren langs kan komen, dan een storingsmonteur toch ook? Kwestie van goed verwachtingsmanagement lijkt me.
Helaas is echter is zoals je al aangeeft, het flexibel inzetten van (monteurs)personeel dat desnoods 15x langskomt ipv 1x voor het hele pand (nog) niet het geval. Het is ongetwijfeld een geldkwestie. Of die kwestie bestaat uit extra personeelslasten voor het laten maken van extra (over)uren van monteurs, of het niet in geld kunnen uitdrukken van wat het aan klanttevredenheid en goodwill oplevert in een kosten/batenanalyse moet ik in het midden houden. Persoonlijk vermoed ik een combinatie. De personeelslasten zijn meestal de grootste kostenpost in een bedrijf, en als je de baten die daar tegenoverstaan niet kunt uitdrukken in een geldelijke eenheid krijg je bij het management vaak geen poot aan de grond. Zoiets kun je alleen meetbaar maken door het uit te testen bij je klanten. iets wat Ziggo bij mijn weten nooit gedaan heeft. De paradox is dat als je zoiets uitprobeert, je ook verwachtingen kweekt bij je klanten. En dan is het cirkeltje weer rond, want o wee als je dan niet aan de verwachtingen van je klanten kunt voldoen, dat kost je klanten.
Het zal er zeker aan bijdragen, no doubt about it
tering wat een lap tekst. ik heb mijn hersens zeker niet genoeg gepijnigd deze week dat ik zo'n analyse schrijf
Al is het nieuws nog zo slecht, het wordt leuker als je het op zijn Brabants zegt :)