Aryawn schreef op maandag 25 mei 2009 @ 20:45:
Maar mijn grootste ergernis is eigenlijk de "onnozelheid" van sommige spelers. Ik snap de fascinatie met dingen als wake up Shoryukens niet en ook het bufferen van Supers/Ultra's (1:33 in dat filmpje). Dat maakt potjes soms een beetje voorspelbaar (als ik bijvoorbeeld door heb dat iemand houdt van wake up DPs, dan ga ik na een knockdown in de buurt spastisch bewegen om er nog een uit te lokken. Of als iemand duidelijk de kwartcirkel beweging maakt, dan is het voor mij geen verrassing meer wat er gaat komen) en dat neemt toch wel wat plezier weg. Je maakt het dan alleen maar makkelijker. Zelfs op het zogenaamd hoogste niveau komen dat soort dingen nog voor. Maar de schuld ligt ook deels bij de game mechanics, zoals Kajun hierboven zegt.
Ik begrijp het wel waarom mensen zo spammen...omdat ik er ooit zelf zo'n eentje was :-)
Mijn eerste aanraking met de series met SF2 op de SNES. Zoals iedereen die toen begon lag mijn eerste fascinatie bij de special moves in het spel. SRK is wat dat betreft eentje die er bovenuit steekt. Toendertijd was het al heel wat als je een SRK kon. Maar het speciale was eigenlijk de 'invincibility' eigenschap van SRK. Als je probeert te schoppen, slaan, wat dan ook, dan werd je geraakt. Hoewel deze eigenschap flink is aangepast, d.w.z. alleen invincible in de eerste paar frames, en daarna toch een hitbox waarin de SRK kwetsbaar is, wint een SRK het nog van veel andere moves, zeker natuurlijk na wake-up. Iemand die nieuw is in het spel, redeneert natuurlijk "als ik altijd een SRK doe bij wake up, dan pak ik mijn tegenstander altijd!". En iemand die nieuw is heeft de nuances van het spel gewoon niet door. Hij/zij heeft het geduld er niet voor, en denkt dat het spel draait om wie het beste de special moves kan uitvoeren. Een --wellicht kromme-- analogie in sport is een tennisser die bij de eerste mogelijkheid een keiharde winner probeert te slaan, i.p.v. een rally op te bouwen en op de juiste moment toe te slaan.
En waarschijnlijk zijn het ook vaak 12-16 jarigen waar je tegen speelt, die niet of nauwelijks SF ervaring hebben. Kun je altijd van zo'n tiener verwachten dat hij "verstandig" speelt? SF2 was geweldig, maar ik bakte achteraf gezien er helemaal niks van (niet dat ik nu goed ben, maar je begrijpt wat ik bedoel). Ik begreep de nuances van het spelletje pas toen ik Alpha 3 online ging spelen, tegen vele andere mensen (en dus verschillende characters en taktieken), en Shoryuken.com bezocht. Seth Killian's en David Sirlin's editorials veranderden mijn perceptie volledig. Dit was in 2001 of zo, bijna 10 jaar nadat ik voor het eerst in aanraking kwam met SF.
Als, nee, wanneer de "Second Impact" versie van SF4 uitkomt, hoop ik toch dat ze twee dingen veranderen:
1. De shortcuts uit het spel halen. DF,DF+Punch voor SRK is belachelijk en propagandeert mashing.
2. Hitboxes kleiner maken. Misschien ben ik de enige, maar ik kan maar niet wennen aan de hitboxes in het spel. Je kunt *teveel* SRK'en of TU'en. In Third Strike had je ook gigantische hitboxes, groter dan voorgaande games, maar daar miste je SRK ook nog wel eens. Maar hier niet. Ik vind het ook bizarro dat als ik op midscreen afstand van Ken sta, en een vuurbal zijn kant op slinger bij zijn wakeup, dat hij mij dan alsnog raakt met een wake up ultra.
(en ik hoop dat ze Sagat's damage wat meer gaan schalen, sheesh. Hij is net zoals Chun Li in Third Strike; relatief weinig moeite te doen om te winnen)
Het zal wel ijdele hoop zijn.
Anyways, als je goeie partijtjes wilt hebben, zijn player matches in feite de enige (consistente) oplossing. Het beste is om goeie spelers die je tegenkomt in Championship Mode gelijk te adden aan je Friends' list...
In G2 is het 12-8.
In G3 was het maar liefst 28-15. Dat was eigenlijk al genoeg voor ruim 3000 punten, maar omdat ik door die lompe error telkens GP verloor, moest ik zoveel toernooien winnen.
Hmm, als je die error hebt, tellen de resultaten toch niet mee met je win/loss en championship records? Of is die 28-15 een eigen telling, buiten die van het spel zelf om?
Ik had een record van 21-14, vond G3 veel makkelijker. In G2 wil je in de finale nog steeds wel heel solide/goede spelers tegenkomen.
[
Voor 8% gewijzigd door
Kajun op 25-05-2009 21:32
]