Groot gelijk om een automaat rijbewijs te halen als schakelen je niet ligt, in jou geval had ik denk ik al eerder over gestapt op automaat als ik van mezelf wist dat handmatig schakelen me niet ligt.
Sommige mensen ligt het gewoon niet dat hand schakelen, en dan kun je gewoon het beste voor automaat gaan. Niks gevaarlijks aan (vaak zijn het 'handbak extremisten' ookwel 'petjes' die juist een gevaar zijn op de weg).
Maar wel goed veel rijden, en ervaring op doen, want anders wil het nog wel eens verwateren.
Zelf heb ik ook pas sinds afgelopen december m'n autorijbewijs gehaald. Zag er eigenlijk jaren tegenop (toen ik brommercertificaat haalde had ik al zoiets van "ah nee...over 2 jaar zit ik hier weer" , had echt een bloed hekel aan die examens). Nouja, vanwege omstandigheden is dat een aantal jaar later geworden.
Was wel grappig toen ik vorig jaar op belde voor rijlessen, vroeg de mevrouw aan de lijn "En hoe oud ben je?"
Dus ik (toen nog) "26". Was het even stil aan de lijn "26?!" Tja, tegenwoordig kan je al vanaf 16,5 beginnen met lessen, meeste gaan meteen op hun 18e verjaardag al lessen (voordat die 16,5 regel in ging) en als er dan iemand aankomt van 26 jaar is dat voor hun ook even een verassing.
Ik reed inmiddels al 3 jaar in een brommobiel rond, maar soms wil je wat verder weg en dan is een auto toch handiger, ook 'steekt' het altijd als je auto's ziet rondrijden en je mag er niet zelf in rijden (kunnen en mogen zijn 2 verschillende dingen

). Kwam erbij dat er het T-rijbewijs aan zat te komen, voor trekkers, en gezien ik ook af en toe op de hobby-trekker (dus geen modern ding met 40 ton erachter ofzo) van m'n oom wilde blijven rijden besloot ik toch maar te gaan voor rijbewijs B.
Zat eerst te denken aan B automaat, maar had eigenlijk geen zin in restricties en toch maar 'gewoon' B gedaan. Schakelen had ik vrij snel onder de knie, 3 keer oefenen in pa's auto (dus nog vóór m'n 1e les).
Heb toch aardig wat lessen gehad, groot deel was ook om dingen af te leren. De jaren in m'n brommobiel had ik een beetje m'n eigen rijstijl aangeleerd, en dat is niet altijd wat ze willen zien bij het CBR (niet gevaarlijk ofzo, maar gewoon de hele manier van sturen zoals zij het willen zien, de manier of volgorde hoe je in de spiegels kijkt enz enz). En de eerste tijd deed ik steeds een uur en dan kon je nooit zo ver weg.
De eerste keer examen helaas wel gezakt, reed eigenlijk 95% vlekkenloos, maar 1 foutje (beetje stomme fout eigenlijk....krijg je met die spanning). Was zo'n kruising met verkeerslichten, maar dat je voor zowel rechtdoor als afslaan in dezelfde rij staat (geen voorsoorteer vakken). Ik moest links af, en van voren kwamen auto's waarvan een paar rechtdoor moesten, die liet ik netjes voor. Toen kwam er een busje die links af ging (dus de andere kant op dan mijn links

) dus dacht ik "nu kan ik ook" dus trek op, zat er strak achter dat busje weer een auto die rechtdoor moest, en die kon het gaspedaal wel aardig vinden.
Nouja, beide op de rem (geen ingreep gehad van de examinator), en gezien ik al half op de weg stond liet die andere auto mij al voor. De rest van de rit ook weer gewoon helemaal netjes (al zat de schrik er wel in) maar toch gezakt.
Gelukkig kon ik 4 weken later er al weer voor (je leest soms dat sommigen 2 maand moeten wachten!), maar deze keer was ik zo extreem gespannen dat was niet leuk meer. En dat gedoe van de 1e keer steeds in je hoofd te spoken. Het weer was toen ook slecht, dikke dikke mist. Goed, examinator probeerde mij gerust te stellen, we gingen ook pas als laatste van de kandidaten bij het CBR weg.
Gezien ik de 1e keer gezakt was, was mijn TTT niet meer geldig, dus moest ook de bijzondere verrichtingen weer doen, wat betekende dat we eigenlijk groot deel van de tijd mooi in 30 km/h zones zaten te 'cruisen'. Op sommige punten was het echt heel erg druk, en in krappe weggetjes liep het gewoon vast en ik strak van de zenuwen had al zoiets van "als dit nog wat moet worden...". Uiteindelijk de auto weer naar het CBR gereden, heel straks naast een andere auto gezet (ik kon zelf amper de auto meer uit...ja met spanning doe je rare dingen), maar de examinator maakte er nog wel een grapje over dat ik lenig genoeg was. Echt tot op de laatste seconde had ik geen idee of het nou goed was of niet. Zelf had ik er niet zo'n best gevoel over, had veel meer last van spanning en het liep allemaal niet zo lekker als de 1e keer. Maar gelukkig keek de examinator door de spanning heen en zag toch wel dat ik wel kon rijden (en tijdens rijlessen had ik ook nergens last van, kon ik ook prima rijden, maar bij het examen maakte ik soms stomme foutjes vond ik zelf). Gelukkig, die is binnen, ook mooi op 11-12-13, een dag om niet te vergeten

De examinator zei ook wel van "Je kan nu rijden, ik heb er vertrouwen in dat je het kunt. Maar het duurt nog een jaar of 6 voordat je pas echt een ervaren rijder bent". Dus echt goed vaak gaan rijden en ervaring op doen (helaas hebben veel mede weg-gebruikers weinig begrip voor beginnende bestuurders en krijg je vaak claxons of vervelende gebaren naar je kop geslingerd).
Eerste paar keer in de auto rijden is nog wat raar. Helemaal omdat ik van diesel (les auto) naar benzine auto ging. De eerste week sloeg de auto zowat bij iedere kruising wel een keer af, maar inmiddels al goed de 'feeling' erin en dan is auto rijden ook een stuk leuker dan wanneer dat ding steeds afslaat.
Nu alleen nog een keer een eigen auto zien aan te schaffen, rijdt ook wat relaxter dan 'andersmans' auto.
offtopic:
oefff...wall of text geworden...