Ok, ik ben naar buiten geweest met de Sigma 18-50 2.8 EX DC Macro:
Chromatische abberatie is bij 18mm zichtbaar aan de randen bij f/2,8. Ik heb de indruk dat het iets afneemt als je het diafragma wat knijpt. Op volledig scherm op de computer is het trouwens niet of nauwelijks te onderscheiden, en dan heb ik nog erg extreme contrasten gebruikt van boomtakken tegen een wolkenachtergrond en raamkozijnen. Pas bij een beetje inzoomen op het computerscherm komt het écht duidelijk naar voren.
Bij 24mm is het al een stuk beter, je moet nu zéker inzoomen op het beeldscherm om überhaubt iets te zien. Bij 35mm is het bijna onzichtbaar en bij 50mm kan ik eigenlijk totaal niets ontdekken.
Scherpte: Bij 18mm en f/2,8 is er op een vlakke bakstenen muur op volledig scherm softness waarneembaar op volledig scherm, bij f/4,0 is dit al een stuk minder, en bij f/8 onzichtbaar. Op 30mm en 50mm is de lens zelfs bij f/2,8 al scherp op een bakstenen muur!
Vignettering is in kritieke situaties soms zichtbaar in de uiterste groothoekstand, maar meestal niet op een storend niveau wat mij betreft.
Op 18mm is vrij duidelijk barrel distortion zichtbaar, maar dit verdwijnt zeer snel bij iets langere brandpuntsafstanden.
Conclusie: Alleen in extreme situaties is er bij 18mm soms wat softness, vignettering en/of CA zichtbaar, maar dan eigenlijk alleen als je op minimaal A4 formaat afdrukt, voor de rest is deze lens erg scherp. Ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen!
EDIT: na het nog eens wat beter bekijken van de foto's heb ik nog wat aanpassingen aan de cijfers verricht. Let op: dit is mijn ondeskundige mening, alle gegevens zijn subjectief.
[Voor 9% gewijzigd door Anoniem: 184635 op 27-06-2007 15:17]