blobber schreef op zaterdag 02 december 2006 @ 12:06:
[...]
Ik zeg nergens dat de wetenschap "de ware" manier is, zij is echter op dit moment de enige manier om de werkelijkheid te beschrijven op een consistente, falsifiseerbare, verifieerbare manier.Als je dat arrogant wil noemen, best hoor.Maar noem het geen geloof want dat is het niet.
En nogmaals, mijn perceptie van de werkelijkheid is de enige die ik (wij) heb(ben) en daar zullen we het mee moeten doen.
Toen wetenschap nog in de kinderschoenen stond wist Democritus uit Abdera de materiele werkelijkheid m.b.v. de filosofie al vanuit het atoom idee te beschrijven.
Ook toen was het een zoals je het noemt consistente, falsifiseerbare, verifieerbare werkelijkheid alleen wist men nog niet hoe het mogelijk was dit op consistente, falsifiseerbare, verifieerbare manier te beschrijven. Je moest het geloven. Nu weten we meer en volgens de huidige kennis denken we de werkelijkheid aan te tonen omdat alle resultaten die wij waarnemen overeenkomen met ons idee, waarnemingen en metingen van de werkelijkheid. Maar wie zal zeggen of we wetenschappelijk niet in een cirkelredenatie vastzitten?
Je moet aannemen dat 1+1=2. Maar in wezen geeft dit niets meer of minder aan dan een verhouding. Die verhouding is niet de werkelijkheid maar komt overeen met de werkelijkheid, omdat de werkelijkheid niet exact is.
Dat wetenschap heel bruikbaar is wil nog niet zeggen dat het de werkelijkheid is, enkel dat het overeenkomt met de werkelijkheid. Als je beweerd dat wetenschap de werkelijkheid is, dan is dat een verkapt geloof. Nee, niet in God, maar in de exacte waarheid.
Wetenschap zoekt vanuit het exacte om de werkelijkheid te benaderen.
De filosofie zoekt vanuit de rede de werkelijkheid te benaderen.
Zowel wetenschap als rede moet je geloven wil je er mee kunnen werken. Het zou vreemd zijn als iemand wetenschap/filosofie bedrijft en daarbij denkt dat hij zo niet tot het antwoord komt.
Liefde tussen mensen is nog niet wetenschappelijk meetbaar. Maar het is wel werkelijkheid. Niemand zal ontkennen dat het bestaat. Maar toch is het woord liefde niet de werkelijkheid, het is alleen een omschrijving van de werkelijkheid. Dus in wezen geloof je dat liefde bestaat.
eamelink schreef op zaterdag 02 december 2006 @ 13:27:
[...]
Waarom zou er niet één waarheid zijn? De wetenschap biedt namelijk de unieke mogelijkheid van herhaling; als ik een model maak dat een experiment beschrijft, kan jij dat
herhalen en tot dezelfde conclusies komen. Het feit alleen al dat alle mensen die wetenschap bedrijven over de gehele wereld, uit de voeten kunnen met dezelfde modellen geeft al aan dat de modellen breder toepasbaar zijn dan strikt persoonlijk. Niet iedereen hoeft zijn eigen persoonlijke natuurkunde te gebruiken, de natuurkunde die beschreven zijn door natuurkundigen in de loop der eeuwen zijn óók voor jou bruikbaar. De natuurkunde is tot nu toe algemeen toepasbaar gebleken op alle waarnemingen die mensen kunnen doen.
Verander wetenschap eens in filosofie en experiment in ervaring. Denk vervolgens nog eens terug aan de unieke mogelijkheid van herhaling van liefde....
En juist daardoor is de relevantie van de mening 'er zijn heel veel waarheden' vrij klein. Ook in het geval er meerdere waarheden zouden kunnen zijn, binnen het domein waarin de mens waarnemingen kan doen, of beïnvloed kan worden, is de waarheid voor iedereen hetzelfde.
Je zou je kunnen voorstellen dat onze gehele wereld een spelletje "The Sims" is op een computer van een bewoner van een veel grotere wereld. Dat is een prima mogelijkheid. Dan zijn er ontelbare 'echte' waarheden die allemaal stroken met de natuurkundige wetten die we hier in ons wereldje hebben afgeleid. Misschien hebben de mensen in de 'echte' wereld (buiten onze simulatie) wel één oog, misschien tien, misschien fietsen ze wel met het kwadraat van de lichtsnelheid op driewielers. Zolang er geen enkele mogelijkheid is waarmee wij kunnen interageren met die 'echte wereld' is het bestaan ervan irrelevant. Pas zodra we 'bugs' in onze huidige wereld ontdekken; bijzondere anomaliën waardoor we een mogelijke interactie hebben met de 'echte wereld' kunnen we beginnen met het beschrijven van die 'echte wereld', en opzoek gaan naar die 'miljarden waarheden'.
Alleen al de manier waarop je nu die 'echte wereld' beschrijft geeft al aan dat er ontelbare mogelijkheden zijn. En waarom zou het niet relevant zijn die 'echte wereld' te proberen ontdekken als we nog niet weten of en zoja wat voor wereld er achter onze wereld ligt?
En dan is er nog onderscheid te maken tussen een materiele wereld buitenom onze wereld als van een geestelijke wereld buitenom onze wereld.
Persoonlijk heb ik de neiging om te zeggen dat voor iedereen de waarheid anders is, omdat iedereen van de werkelijkheid een eigen voorstelling maakt.
Zo heb ik waarschijnlijk een andere voorstelling van het begrip wetenschap, als andere mensen. Toch kunnen we allebij met exacte wetenschap tot dezelfde resultaten komen. Maar de voorstelling die ik bij het exacte wetenschappelijke resultaat heb is vermoed ik anders dan de voorstelling die een ander bij hetzelfde exacte wetenschappelijke resultaat heeft.
eamelink schreef op zaterdag 02 december 2006 @ 14:08:
[...]
Voor de huidige studenten natuurkunde is relativiteitstheorie heel gewoon, en ook quantummechanica is lang niet meer zo bi-zar als dat was in de tijd van Heisenberg en co. De menselijke geest is nog ontzettend rekbaar, en voordat we de limiet hebben bereikt is de kans best aanwezig dat we computers kunnen ontwerpen die beter kunnen denken dan de mens zelf

Het denken van een computer is niets meer dan het uitvoeren van wat de mens geprogrammeerd heeft. Daarom is het niet te definiëren als denken.
eamelink schreef op zaterdag 02 december 2006 @ 14:53:
[...]
Human curiosity

. Religie is toch gewoon een waanzinnig interessant verschijnsel? Vrijwel de hele wereld doet eraan, op grond van flinterdunne aanwijzingen in de vorm van een bijzonder kleine hoeveelheid boeken

Hardstikke interessant natuurlijk om uit te zoeken waarom juist in dat specifieke geval de ratio het onderspit delft

Misschien omdat er ontelbare concepten zijn rondom die bijzonder kleine aantal boeken dat door de bomen het bos niet meer is te zien? Het is een mogelijke veklaring voor het onderspit laten delven van de ratio.
Dannydeman schreef op zaterdag 02 december 2006 @ 16:14:
Ik heb deze discussie globaal doorgelezen i.v.m. weinig tijd (nog steeds) maar toch moet ik even reageren. Er wordt van uit gegaan dat ik geen onderzoek gedaan heb? Ik heb het juist wel gedaan, anders zou ik nooit een artikel kunnen maken. Ik weet na mijn weten genoeg van de bijbel, de geschiedenis en de huidige vormen/gevaren.
Het probleem is misschien dat jou kennis niet duidelijk uitkomt in het artikel?
Naar mijn gevoel zou je een diepgaandere uitwerking moeten typen van hetgeen je gezegd hebt om een christen te laten twijfelen.
Concreet voorbeeld: De Nederlandse Hervormde Kerk is overgegaan naar de Protestantse Nederlandse Kerk.
Mening: Dat is slecht omdat de verschillende Belijdenissen van de NHK, de Evangelische Lutherse Kerk en de Gereformeerde Kerk in Nederland elkaar tegenspreken.
Leuk argument natuurlijk, maar waarin spreken die belijdenissen elkaar dan concreet tegen en waaruit blijkt dat?
Het artikel zegt ook duidelijk dat de huidige christenen (zo noemen zij zich) niets meer te maken hebben met die ene god uit het oude testament. Dit was een jaloerse, wraakzuchtige en wrede god. Ik ga er in het artikel van uit dat je de verhalen mytologisch/symbolisch moet zien, daarom vind ik het belachelijk dat er evangelisten zijn die alles zo letterlijk nemen! Vandaar ik de voorbeelden gebruikte van de zondevloed etc. Want als evangelist geloof je heilig in deze verhalen, en dat baart mij zorgen. Hoe kan je achter zulke daden staan als mens zijnde?
Waar blijkt het uit dat de huidige christenen niets meer te maken hebben met die ene God uit het oude testament?
Waar basseer je het op dat de Bijbel verhalen mytologisch/symbolisch zouden zijn?
Vinden die evangelisten het misschien niet juist belachelijk dat jij er vanuit gaat dat je de Bijbel verhalen mytologisch/symbolisch ziet?
[...]
[...]
Wij zijn nu eenmaal mensen en het is te belachelijk voor woorden dat wij een wezen 'moeten eren' dat ons letterlijk vermoord omdat wij iets doen wat dat wezen niet wil. Je mag uiteraard respect voor het wezen hebben, maar eren gaat in mijn ogen te ver. En ook beweren de mensen die het eens zijn met deze daden dat , wanneer je god niet eert, je eeuwig moet branden in de hel. Zij geven dit wezen het recht om dit te doen omdat hij machtiger is dan wij, en zogenaamd boven de mens staat.
Waarom zou het belachelijk zijn dat dit 'wezen' jou letterlijk vermoord als jij dat 'wezen' a) belachelijk maakt en b) negeert door precies het tegenovergestelde te doen dan waarvoor dat 'wezen' jou gemaakt zou hebben?
Geven zei dat 'wezen' het recht of heeft dat 'wezen' het recht?
Waar basseer je het op dat dat 'wezen' niet boven de mens zou staan?
En ik heb geen probleem met de christenen, de meeste weten niet eens wat ze geloven, en dat is het probleem. Ik heb overigens geen respect voor de extreem religieuzen zoals de mensen die hun kinderen op scholen zet waar zij rokjes moeten dragen en geen TV mogen hebben.
Uit je verhaal lijkt een rode draad te lopen die mij zegt: '
a) wat ik niet vind is belachelijk
b) je moet het zien zoals ik het zie
c) en compleet andersdenkenden respecteer ik niet '
Ik kan het natuurlijk mis interpreteren, maar zo komt het bij sommige mensen wel over.
Als je dan juist die mensen wilt overtuigen van je gelijk wordt dat misschien wat lastig niet?
[...]
Wanneer een christenen het woord god hoort denken ze meteen aan een lieftallige god die altijd naar ze luistert wanneer ze het moeilijk hebben etc. Maar dat is een modern beeld, zoals ik al eerder aangaf, wat weinig te maken heeft met de god uit het oude testament. En het is juist geen kwetsende manier van schrijven! Waaruit blijkt dat dan? Er staat niets kwetsend in dit artikel, integendeel.
Als ik het goed lees generaliseer je een bepaalde groep christenen alsof alle christenen zo zouden denken.
Er zijn bijvoorbeeld ook christenen die denken bij God:
-De Waarheid, het Woord en het Leven.
-De Rechter van hemel en van Aarde.
-De Wreker van Zijn eer.
De verpersoonlijking van God als de Liefde is slechts een kenmerk. En er is maar een gedeelte van de christenen die alleen aan dat kenmerk denkt (hierbij ga ik er vanuit dat je gelijk hebt dat er zo'n groep bestaat).
[...]
Over het algemeen zien de mensen god als een lieftallige 'man' die altijd naar hen luistert wanneer zij het moeilijk hebben. Mensen die helig geloven in Jezus Christus etc. Niemand denkt, wanneer zijn aan het bidden zijn, aan de 'slechte' dingen uit de bijbel. De meeste mensen die zich christelijk noemen kennen hooguit 5 verhalen uit de bijbel.
Je zegt het alsof het zo is, maar hoe weet zo zeker dat de meeste christenen hooguit 5 bijbel verhalen kennen? Hoe heb je dat onderzocht?
[...]
Aaa, heerlijk... Iemand die procenten uit zijn duim zuigt. Het slaat nergens op dat 50% mijn mening is, er staat niets in wat echt een mening is. Hooguit het gedeelte waarin ik durf te beweren dat je als mens zijnde niet achter deze vreselijke daden kan staan. Dit is misschien dan wel mijn mening, maar wij veroordelen andere mensen om dezelfde redenen. Deze mensen worden in de volksmond 'monsters' genoemd. En dat god geen mens is en ons zogenaamd geschapen heeft geeft hem nog niet het recht te doen wat hij wil.
Zuigt hij iets uit zijn duim of probeert hij een geschatte verhouding aan te geven?
Schat je zelf ook niet in dat de meeste christenen hooguit 5 bijbelverhalen kennen?
Alleen al het feit dat je schrijft dat God geen recht zou hebben te doen met ons wat Hem behaagt is een aanname...
weebl schreef op zaterdag 02 december 2006 @ 16:25:
De roze NS-dinosaurus
Bovenop Utrecht Centraal staat een hele grote roze dinosaurus. Helaas is ie onzichtbaar, maar hij is wel. Echt waar! Als je elke avond een gebed tot de roze NS-dinosaurus doet in deze vorm:
[...]
, dan rijdt je trein zeker op tijd!!!
Tijdens dit gebed moet je drie rondjes tegen de klok in op je linkerbeen draaien terwijl je je rechterpink in je linkeroor stopt. Anders werkt het niet...
Ik doe dit elke avond, en mijn Intercity rijdt bijna altijd op tijd.
Maarja, of dit nou door de bekwaamheid van het NS-personeel komt, of door de NS-dinosaurus weet ik niet. Maar het lijkt me het het meest voor de hand liggend dat het door de NS-dinosaurus komt. Toch?
Ok, jullie gaan me nu voor gek verklaren, maar vul voor de NS-dinosaurus nou eens god in, en voor de intercity, het lastige tentamen dat je morgen moet doen.
Als iedereen in de NS-dinosaurus had geloofd en ik hier een vergelijkbaar verhaal over god had geschreven was ik net zo voor gek verklaard als nu. Dus waarom ben ik wel normaal als ik in god geloof, maar niet als ik in de NS-dinosaurus geloof?
Simpel: er zijn zo ontzettend veel mensen die in god geloven, en maar 1 in de NS-dinosaurus (ik

). Dat het christendom als standaard wordt gezien, en alles dat van die standaard afwijkt is raar/gestoord/gevaarlijk.
Ok:
Ik geloof in geen van beide (

), maar ik vraag me wel af waarom de meeste christenen het bestaan van hun god als vanzelfsprekend beschouwen, en boos worden als ik het bestaan van hun god betwist. Wordt eens wat vrijzinniger (hoe moeilijk dat ook mag zijn), en probeer te begrijpen dat niet iedereen jouw opvattingen deelt. En dat je ze ook niet kan verplichten dit maar opeens zomaar wel te gaan doen.
Dit is een van de mooiste vergelijkingen, om aan te duidden waarom godsdienst onzinnig zou kunnen zijn en komt in verschillende vormen terug (denk aan de grote Kip die ons regeert etc.).
Persoonlijk vindt ik de vergelijking wat kort door de bocht maar wel met een duidelijke inhoud van het standpunt. Toch vertoont de vergelijking mijn inziens meer overeenkomsten met mystiek zoals
EVP.
Waarom?
Omdat de serieuzere godsdiensten:
-Belijdenissen hebben die aangeven wat ze precies geloven.
-Deze belijdenissen openlijk aangevallen zijn en mensen bereid waren er hun leven voor te geven.
-De geloofsboeken eenvoudig te krijgen zijn en ontelbare malen tot op de letters en de komma's zijn onderzocht, bediscussieerd en beredeneerd (zouden al deze mensen achterlijk zijn???).
Dannydeman schreef op zondag 03 december 2006 @ 22:57:
[...]
Waar heb jij het in 'godsnaam' (

) vandaan dat ik het bestaan van een god uitsluit? In het artikel komt dat niet ten sprake, ik heb het er alleen over dat de religie eromheen niet klopt. Lees het laatste hoofdstuk maar eens, dan zie je dat ik helemaal niet tegen persoonlijke geloven in een opperwezen ben. Niet dat ik er in geloof, maar toch.
Dat in 'godsnaam' is wel een sterk argument ja

Bovendien wou ik nog wat kwijt over de rede waarom mensen geloven in een opperwezen. Ik weet zeker dat deze behoefte voortkomt vanuit een diep innerlijke (misschien onderbewuste) leegte. Deze leegte vullen zij op door het 'goddelijke gevoel' dat geloof hen geeft. Neem het voorbeeld van een drugsverslaafde die van zijn verslaving afkomt door heilig/fanatiek te geloven in god/Christus. Hij vervangt zijn huidige drug door een nieuwe drug dat wij 'geloven' noemen.
Het is nu nog de kunst om een sleutel te vinden die een diep innerlijke leegte kan vullen buitenom religie en zonder dwang. Vele filosofen hebben zich al aan die taak geweid, maar tot nu toe nog niet het beoogde resultaat bereikt. Ook dat kan aan het denken zetten...
Is die sleutel ook niet het feitelijke doel waar de TS naar streeft?
Namelijk de sleutel die laat zien dat het onverstandig is om in de christelijke God te geloven.
weebl schreef op maandag 04 december 2006 @ 12:25:
[...]
De kerk en staat moeten gescheiden blijven omdat er ook nog mensen zijn die zich niet in het geloof kunnen vinden. Moeten zij dan maar een macht accepteren die regeert naar ideologien die ze niet erkennen? Ik ben van mening dat je wel (als politieke partij) mag regeren met een gelovige ideologie, maar niet slechts op basis van een geloof.
We weten allemaal hoe dit is gegaan in de middeleeuwen

Nee, ben eigenlijk best benieuwd