[TFT] 0-pixelpolicy afkopen bij winkel

[Toink]

Ondanks wat ik links en rechts lees over schermen die steeds minder 'slecht' worden mbt dode pixels vanwege betere productieyields en tolerantere garantieafhandelingen wil ik toch iets ter discussie brengen nu ik nét een 172X van Samsung met 3(!) halfdode pixels in het midden van het scherm heb ontvangen.

Heb ik al contact gehad met Samsung hierover? >> NEE, first thing in the morning. (Het is 10 over 2 's nachts )

Wat voor pixels zijn het? >> Eén is altijd knalrood, één is wat donkerder rood, en een ander is zwart in groen en blauw beeld. Allemaal in het middelste deel van het scherm.

Op de website van Samsung kan ik niks vinden over hun pixelpolicy maar volgens mij moet je 5 halfdode pixels hebben en anders kun je de boom in. Dat is ten eerste al iets wat mij tegenstaat, maar dat wist ik natuurlijk toen ik dit scherm kocht en dit is bij zo'n beetje iedere fabrikant zo.

Waar ik echter wel moeite mee heb is het bij een winkel kopen van 0-pixel-policy voor een x-bedrag. Dit houdt namelijk in dat de winkel het risico van de dode pixels draagt. Dat betekent op zijn beurt weer dat de winkel het scherm achterhoudt als er een dode pixel in zit want dat gaat niet naar iemand die betaald heeft voor géén dode pixels.

DUS: Op een gegeven moment staat er een ladinkje schermen met dode pixels in het magazijn bij een winkel, met kans op dode pixels van 1 op 1. Deze schermen gaan dus linea-recta naar een klant die níet betaalt voor deze 'service'. Bewijzen kun je natuurlijk niks maar iets zegt mij dat er iets stinkt aan dit verhaal. Je verkoopt een stukje zekerheid aan iemand voor een extra prijs en die kans op zekerheid ontneem je een ander die geinformeerd is door de fabrikant over een kans van 1 op (bijv) 8. Ik word in ieder geval niet echt happy van dit soort praktijken en ga over een paar uur (in de ochtend) eens bellen met Samsung over de halfdode pixels. Ik vraag me sowieso af of Samsung een mening heeft over dit soort 'afkooppraktijken'.

[Brigitte]

TFT met defecte pixel: opzet?

Je weet dat een dode pixel mogelijk is en tot een bepaald aantal geen recht geeft op ruilen. Voor een over het algemeen best duur scherm maken die paar tientjes pixelgarantie dan niet meer uit. Ik heb het ook gedaan, heb er gebruik van moeten maken en heb nu een pixelperfect scherm. Ik heb niet het idee dat ik daarmee iemand heb benadeeld. M'n oude scherm stond een paar weken terug nog steeds (al maanden) met korting te koop bij PC Vergelijk.

[Pollewob]

Op verzoek topictitel aangepast

[Cybersijp]

kijk eens in dit topic:

Tegenstrijdige recensies Samsung 172X

gaat in zijn geheel over het scherm waar je het over hebt , over pixel policy wordt ook e.e.a gemeld, topic is wel groot.Maar naar mijn mening interessant

[Verwijderd]

.

[ Voor 162% gewijzigd door Verwijderd op 31-10-2023 22:22 ]

[BenJoep]

Toink schreef op 23 april 2004 @ 02:22:
Waar ik echter wel moeite mee heb is het bij een winkel kopen van 0-pixel-policy voor een x-bedrag. Dit houdt namelijk in dat de winkel het risico van de dode pixels draagt. Dat betekent op zijn beurt weer dat de winkel het scherm achterhoudt als er een dode pixel in zit want dat gaat niet naar iemand die betaald heeft voor géén dode pixels.

DUS: Op een gegeven moment staat er een ladinkje schermen met dode pixels in het magazijn bij een winkel, met kans op dode pixels van 1 op 1. Deze schermen gaan dus linea-recta naar een klant die níet betaalt voor deze 'service'. Bewijzen kun je natuurlijk niks maar iets zegt mij dat er iets stinkt aan dit verhaal. Je verkoopt een stukje zekerheid aan iemand voor een extra prijs en die kans op zekerheid ontneem je een ander die geinformeerd is door de fabrikant over een kans van 1 op (bijv) 8. Ik word in ieder geval niet echt happy van dit soort praktijken en ga over een paar uur (in de ochtend) eens bellen met Samsung over de halfdode pixels. Ik vraag me sowieso af of Samsung een mening heeft over dit soort 'afkooppraktijken'.

Misschien ben ik bevooroordeeld, omdat ik bij Informatique werk.. Maar in mijn ogen is het juist een mooie optie om zekerheid te stellen dat je 0 dode pixels zult hebben.. Als de fabrikant dat niet doet, dan moeten de winkeliers dat maar doen.. In mijn ogen dus een stukje service naar de klant toe..

De schermen die terug komen met dode pixels, worden bij ons in het magazijn gezet met een omschrijving in welke regio en hoeveel dode (sub)pixels er zijn.. Deze worden dan ook zeker door verkocht naar de klant, maar dan als B-voorraad.. Deze B-voorraad is te vinden onder deze LINK.. Als koper van zo'n scherm weet je dus wat er mis mee is, en je betaald dan ook beduidend minder..

Dus sorry ben het totaal niet eens met je geraas!!

[Wekkel]

Joep schreef op 23 april 2004 @ 10:36:
Misschien ben ik bevooroordeeld, omdat ik bij Informatique werk..

Het punt is dat m.i. een winkelier hoe dan ook een 0% dode pixel policy moet geven, omdat dat uit de wet voortvloeit (in consumentenverhoudingen). Zonder expliciete bepaling dat het om een B-voorraad zou gaan, en daarbij passende prijsvermindering, kan een winkel zich niet onttrekken aan die wettelijke verplichtingen. Een dode pixel hoef je als consument niet te aanvaarden.

In die zin is een pixelgarantie bij de winkel kopen overbodig. Op grond van de wet heb je die 'garantie' al. Het enige voordeel van in het algemeen garantie erbij kopen is het vraagstuk van bewijslevering. Bij een bijgekochte garantie van 3 jaar hoef je als consument niet meer te bewijzen dat na 2,5 jaar het product niet voldoet aan hetgeen je van het product mag verwachten. Je claimt binnen de garantie en dat is voldoende. Binnen het wettelijke systeem heb je die stelplicht wel en zal je praktisch gezien in discussie moeten met de winkelier.

Wat de fabrikant er van maakt, is een ander verhaal. Daar heeft de consument in beginsel niets mee te maken. Pixel policies van een fabrikant zijn leuk als gegeven, maar de consument heeft primair een aanspraak op de winkelier. Zoals boven aangegeven is de winkelier redelijk ingesnoerd in het dwingende consumentenrecht.

Wat dat betreft lijkt Informatique het dus goed te doen met hun B-voorraad systeem: de dode pixel wordt expliciet besproken en er vindt dito prijsvermindering plaats. Voor de nieuwe TFT's geldt echter wel dat garantie bijkopen in feite zinloos is, op de stelplicht na 6 maanden na aankoop na dan.

[pruiter]

De pixel garantie van informatique geldt alleen de eerste acht dagen en is dus een sigaar uit eigen doos.....

Een mooi staaltje van service dus, de klant laten betalen voor iets waar hij al recht op heeft.

[BenJoep]

Wekkel schreef op 23 april 2004 @ 10:56:Het punt is dat m.i. een winkelier hoe dan ook een 0% dode pixel policy moet geven, omdat dat uit de wet voortvloeit (in consumentenverhoudingen). Zonder expliciete bepaling dat het om een B-voorraad zou gaan, en daarbij passende prijsvermindering, kan een winkel zich niet onttrekken aan die wettelijke verplichtingen. Een dode pixel hoef je als consument niet te aanvaarden.

Geen idee hoe het wettelijk inelkaar zit, maar blijkbaar heeft Informatique het dus netjes opgelost.. Ik gaf alleen even aan hoe Informatique het doet met de schermen met dode pixels..

pruiter schreef op 23 april 2004 @ 10:56:
De pixel garantie van informatique geldt alleen de eerste acht dagen en is dus een sigaar uit eigen doos.....

Een mooi staaltje van service dus, de klant laten betalen voor iets waar hij al recht op heeft.

In die eerste acht dagen heb je toch tijd zat om te constateren dat er een dode (sub)pixel is..

Klant heeft inderdaad recht op een goed werkend product.. Helaas voldoet een monitor die bijvoorbeeld één dode pixel heeft, volgens de fabrikant aan de eisen die gesteld worden.. Dit is dus helaas buiten de grip van de winkelier.. Dus moet ik constateren dat ik het zelf een redelijk nette oplossing vind..

Ik ben het wat dat betreft met je eens dat de fabrikant een goed werkend product moet afleveren, en dat dode (sub)pixels eigenlijk niet voor zouden moeten komen.. Maar helaas is de werkelijkheid op dit moment nog niet zo..

[pruiter]

Joep schreef op 23 april 2004 @ 11:07:
[...]


Geen idee hoe het wettelijk inelkaar zit, maar blijkbaar heeft Informatique het dus netjes opgelost.. Ik gaf alleen even aan hoe Informatique het doet met de schermen met dode pixels..


[...]


In die eerste acht dagen heb je toch tijd zat om te constateren dat er een dode (sub)pixel is..

Klant heeft inderdaad recht op een goed werkend product.. Helaas voldoet een monitor die bijvoorbeeld één dode pixel heeft, volgens de fabrikant aan de eisen die gesteld worden.. Dit is dus helaas buiten de grip van de winkelier.. Dus moet ik constateren dat ik het zelf een redelijk nette oplossing vind..

Ik ben het wat dat betreft met je eens dat de fabrikant een goed werkend product moet afleveren, en dat dode (sub)pixels eigenlijk niet voor zouden moeten komen.. Maar helaas is de werkelijkheid op dit moment nog niet zo..

Dan zijn we het toch niet eens hoor....

Het is nl. niet de fabrikant die een goed werkend product moet afleveren maar de winkelier.

Het doet dus ook niet terzake wat de fabrikant aanvaardbaar vindt qua aantal dode subpixels. De consument mag van de winkelier een goed werkend product verwachten en moet dus hem aansprakelijk stellen als er een aantal pixels niet blijken te werken. Dat die winkelier dan blijft zitten met een scherm dat niet goed is maar volgens de fabrikant wel voldoet is zijn probleem en niet dat van de consument. De "dode-pixel" garantie zou een winkelier dus altijd moeten geven ongeacht wat het pixel-beleid is van de fabrikanten.

[Wekkel]

En de winkelier kan met art. 7:25 BW in de hand gewoon regres halen bij de fabrikant, ongeacht de pixel policy van de fabrikant.

[BenJoep]

Ach dit is een conversatie waar je lang en breed over kan blijven praten.. Vind het gewoon belabbert dat de fabrikant geen goed product aflevert.. Ook meteen de reden waarom ik nog steeds zelf geen tft zal kopen..

[Toink]

Joep schreef op 23 april 2004 @ 10:36:
[...]
Misschien ben ik bevooroordeeld, omdat ik bij Informatique werk.. Maar in mijn ogen is het juist een mooie optie om zekerheid te stellen dat je 0 dode pixels zult hebben.. Als de fabrikant dat niet doet, dan moeten de winkeliers dat maar doen.. In mijn ogen dus een stukje service naar de klant toe..

De schermen die terug komen met dode pixels, worden bij ons in het magazijn gezet met een omschrijving in welke regio en hoeveel dode (sub)pixels er zijn.. Deze worden dan ook zeker door verkocht naar de klant, maar dan als B-voorraad.. Deze B-voorraad is te vinden onder deze LINK.. Als koper van zo'n scherm weet je dus wat er mis mee is, en je betaald dan ook beduidend minder..

Dus sorry ben het totaal niet eens met je geraas!!

Samsung heeft me laten weten dat het scherm pas omgeruild wordt bij 4 dode subpixels dus mij werd vriendelijk verteld dat ik de spreekwoordelijke boom in kon. Mijn leverancier wijst me duidelijk op het feit dat ik de kans heb gekregen om een 0-pixelgarantie erbij te kopen, maar een B-voorraad verkopen doen ze niet. Dit bevestigt dus het verhaal wat ik hierboven stel: Schermen met een kapotte pixel die afgekocht worden gaan gewoon naar een andere klant die het wel slikt.

Voor Informatique geldt dat misschien niet zoals je hierboven stelt maar om dan maar te stellen dat mijn verhaal geraas is en daarmee te beweren dat het in z'n algemeen niet op zal gaan lijkt me wel heel erg kort door de bocht. Ik ken naast Informatique geen winkels die er een B-voorraad op nahouden dus die schermen moeten ergens blijven.

Maw: Goede schermen worden duurder verkocht, slechte schermen gaan de gewone voorraad weer in waardoor een overrepresentatie van dode-pixelgevallen optreedt en de klant die daar de dupe van wordt krijgt er geen financieel voordeel bij. Win-win situatie voor de winkeliers?

[Wekkel]

Mensen laten zich blijkbaar graag bedrogen worden.

[Verwijderd]

Er zijn ook een heleboel schermen waar de garantie niet via de winkel loopt
maar via een Onsite garantie van bv Iiyama,LG en nog veel meer

Als er dan defecte (sub)pixels op zitten gaat de garantie niet via de winkel maar via de fabrikant zelf.
Als de fabrikant geen garantie onder de 5 (sub)pixels geeft, heeft het geen zin om de winkel aansprakelijk te stellen, of hem om te laten ruilen.

Daarom vind ik het zekers wel goed dat sommige winkels tegen bijbetaling een 0- pixel garantie geven.

[ Voor 3% gewijzigd door Verwijderd op 23-04-2004 13:45 ]

[Wekkel]

Bij een winkel kopen maar daar geen garantie (kunnen) krijgen bestaat niet in consumentensituaties.

[Guru Evi]

Elke aankoop kun je zonder reden en zonder boete (behalve eventuele verzend- of behandelingskosten) binnen de 7 dagen terugbrengen.
Zou ik zo doen. Ik ben er ook eens opgelegd geweest. Hadden ze mij een kapot moederbord verkocht met processor - die ze er zelf al ingestoken hadden (redelijk duur ding), zeiden ze dat het mijn schuld was, wou niets terugnemen, rechtszaak aangespannen, winkel ging failliet ondertussen en zit ik daar nu... als schuldeiser.

[ZeRoC00L]

Guru Evi schreef op 23 april 2004 @ 13:49:
Elke aankoop kun je zonder reden en zonder boete (behalve eventuele verzend- of behandelingskosten) binnen de 7 dagen terugbrengen.

en wat zijn dan die verzend/behandelingskosten ?? Misschien wel evenveel dan zo'n 0-dead pixel garantie !
Bovendien geldt dit alleen bij online-winkels !

Zou ik zo doen. Ik ben er ook eens opgelegd geweest. Hadden ze mij een kapot moederbord verkocht met processor - die ze er zelf al ingestoken hadden (redelijk duur ding), zeiden ze dat het mijn schuld was, wou niets terugnemen, rechtszaak aangespannen, winkel ging failliet ondertussen en zit ik daar nu... als schuldeiser.

Dus kun je ook fluiten naar je geld EN je mobo !

[stylezzz]

Toink schreef op 23 april 2004 @ 12:00:
[...]


Samsung heeft me laten weten dat het scherm pas omgeruild wordt bij 4 dode subpixels dus mij werd vriendelijk verteld dat ik de spreekwoordelijke boom in kon. Mijn leverancier wijst me duidelijk op het feit dat ik de kans heb gekregen om een 0-pixelgarantie erbij te kopen, maar een B-voorraad verkopen doen ze niet. Dit bevestigt dus het verhaal wat ik hierboven stel: Schermen met een kapotte pixel die afgekocht worden gaan gewoon naar een andere klant die het wel slikt.

Voor Informatique geldt dat misschien niet zoals je hierboven stelt maar om dan maar te stellen dat mijn verhaal geraas is en daarmee te beweren dat het in z'n algemeen niet op zal gaan lijkt me wel heel erg kort door de bocht. Ik ken naast Informatique geen winkels die er een B-voorraad op nahouden dus die schermen moeten ergens blijven.

Maw: Goede schermen worden duurder verkocht, slechte schermen gaan de gewone voorraad weer in waardoor een overrepresentatie van dode-pixelgevallen optreedt en de klant die daar de dupe van wordt krijgt er geen financieel voordeel bij. Win-win situatie voor de winkeliers?

Zoals al eerder in dit topic weer gemeld heeft ook webwinkel 'pcvergelijk' een B-assortiment met TFTs die dode pixels bevatten. Sterker nog, er zijn vast wel meer zaken die het 'probleem' zo oplossen. Ik denk dat er maar weinig zaken zullen zijn die willens en wetens een stapel TFT's verzamelen met defecte pixels en zo klanten die geen pixel-garantie willen/kunnen nemen benadelen. Maar goed, het is natuurlijk het makkelijkst om het vingertje naar de pc-shop te laten wijzen....

[Wekkel]

Als ik de websites van de grote jongens eens bekijk, is een B-afdeling geen gemeengoed

Bovendien volgt niet uit het verhaal van TS dat hij expliciet een B-TFT zou hebben aangeschaft. Dan stinkt het zaakje als er naar het bestaan van de eigen 0% dode pixel garantie wordt gewezen door een winkel.

[ Voor 55% gewijzigd door Wekkel op 23-04-2004 14:40 ]

[Hielko]

Leuke dat men roept dat je zowieso recht hebt op een monitor zonder dode pixels, maar dan zul je eerst hard moeten maken dat een scherm met een dode pixel defect is.

[Wekkel]

Mag je van een nieuw TFT scherm verwachten dat het de eigenschappen heeft die een consument aan een scherm mag stellen (beeld 'crisp' en 'clear') (art. 7:17 BW)?

Me dunkt dat na de aderlating van vaak meer dan €500 (1101 keiharde ouderwetse guldens ) je wel een onberispelijk werkend scherm mag verwachten, ja.

[Verwijderd]

.

[ Voor 100% gewijzigd door Verwijderd op 31-10-2023 22:22 ]

[Toink]

Wekkel schreef op 23 april 2004 @ 14:38:
Als ik de websites van de grote jongens eens bekijk, is een B-afdeling geen gemeengoed

Bovendien volgt niet uit het verhaal van TS dat hij expliciet een B-TFT zou hebben aangeschaft. Dan stinkt het zaakje als er naar het bestaan van de eigen 0% dode pixel garantie wordt gewezen door een winkel.

Ik weiger per definitie om te betalen voor een 0-pixelpolicy. Dat is belachelijk want als diezelfde winkel geen B-afdeling heeft wordt een ander opgezadeld met jouw probleem. Dat is krom en onrechtvaardig. Ik schaf dus een scherm aan waarvan ik verwacht dat het in orde is maar dat er een kans is op een dode pixel.

[Toink]

dominator schreef op 23 april 2004 @ 14:35:
[...]


Zoals al eerder in dit topic weer gemeld heeft ook webwinkel 'pcvergelijk' een B-assortiment met TFTs die dode pixels bevatten. Sterker nog, er zijn vast wel meer zaken die het 'probleem' zo oplossen. Ik denk dat er maar weinig zaken zullen zijn die willens en wetens een stapel TFT's verzamelen met defecte pixels en zo klanten die geen pixel-garantie willen/kunnen nemen benadelen. Maar goed, het is natuurlijk het makkelijkst om het vingertje naar de pc-shop te laten wijzen....

Hmm het is niet mijn bedoeling om naar de webshop te wijzen op een bepaalde manier. Ik wil en ga ook geen naam noemen. Het gaat me meer om het fenomeen en hoe winkels er in het algemeen mee omspringen.

Ik denk alleen zo: Als je een 0-pixelpolicy-beleid hebt dan moet je ook een B-stock hebben en die zie ik niet vaak, terwijl de 0-pixelpolicy $$$ maar wat vaak terug te vinden is bij shops. In het vervolg als ik TFT's koop neem ik in ieder geval alleen nog maar gesealde (en NIET gere-sealde) verpakkingen aan, onafhankelijk van waar ik koop. Als ie open en uit de doos is geweest dan bestaat er een informatieasymmetrie tussen koper en verkoper die er normaal gesproken niet hoort te zijn. Normaal hoort er een 'kans' te bestaan maar hiervan is geen sprake als je een gecheckte doos krijgt met een defect erin.

[Brigitte]

Tuurlijk is dat jouw goed recht, maar vervolgens moet je niet zeuren als blijkt dat je scherm dode pixels heeft. Je weet dat fabrikanten een bepaalde norm hanteren van het aantal dode pixels. Dode pixels zijn dus inherent aan het produkt en hoewel het momenteel veel beter is dan een paar jaar terug, is het niet uitgesloten dat je een dode pixel aantreft. Als je dat onacceptabel vindt, moet je een CRT kopen.

[Verwijderd]

DUS: Op een gegeven moment staat er een ladinkje schermen met dode pixels in het magazijn bij een winkel, met kans op dode pixels van 1 op 1. Deze schermen gaan dus linea-recta naar een klant die níet betaalt voor deze 'service'. Bewijzen kun je natuurlijk niks maar iets zegt mij dat er iets stinkt aan dit verhaal.

Hier ben je toch helemaal zelf bij? Ik sta er steeds meer versteld van dat er nog zoveel mensen zijn die compleet ongezien en zonder pixelgarantie zo'n duur schermpje kopen.
Voor mij is het heel simpel; ik koop geen scherm van 600 euro als ik niet de
zekerheid heb dat alle pixels goed zijn. Dus even aan de winkelier vragen of je het scherm mag zien, zo nee, andere zaak. Kun je geen zaak vinden waar je mag kijken dan zit er niets anders op dan een pixelgarantie aan te schaffen. En ben je gebonden aan online kopen dan zit er ook niets anders op dan een pixelgarantie erbij te nemen want ik zou er persoonlijk niet vrolijk van worden om 4 keer een scherm op te moeten sturen, de kosten voor verzending die je moet maken er nog even buiten gelaten.

[Antiloop]

Joep schreef op 23 april 2004 @ 11:07:
[...]


Geen idee hoe het wettelijk inelkaar zit, maar blijkbaar heeft Informatique het dus netjes opgelost.. Ik gaf alleen even aan hoe Informatique het doet met de schermen met dode pixels..


[...]


In die eerste acht dagen heb je toch tijd zat om te constateren dat er een dode (sub)pixel is..

Klant heeft inderdaad recht op een goed werkend product.. Helaas voldoet een monitor die bijvoorbeeld één dode pixel heeft, volgens de fabrikant aan de eisen die gesteld worden.. Dit is dus helaas buiten de grip van de winkelier.. Dus moet ik constateren dat ik het zelf een redelijk nette oplossing vind..

Ik ben het wat dat betreft met je eens dat de fabrikant een goed werkend product moet afleveren, en dat dode (sub)pixels eigenlijk niet voor zouden moeten komen.. Maar helaas is de werkelijkheid op dit moment nog niet zo..

het is zelfs zo dat de klant (=consument, niet zakelijk) recht heeft om het produkt binnen 8 dagen terug te brengen en zijn geld terug te krijgen zonder reden op te hoeven geven (wettelijk geregeld), wij als kleine concurrent van informatique hebben onze eigen policy 1 dode subpixel > scherm omruilen naar getest exemplaar zonder dode pixel

iiyama / philips / neovo kunnen kortgezegd kapot vallen met hun policy

dus als klant kun je dus gewoon zonder die 'extra service' kopen, als ie je niet bevalt breng je hem terug voor creditering, loop je de winkel weer binnen en vraag je of ze hem even aan willen sluiten en dan koop je hem. klaar.

[Verwijderd]

Leuke dat men roept dat je zowieso recht hebt op een monitor zonder dode pixels, maar dan zul je eerst hard moeten maken dat een scherm met een dode pixel defect is.

Tsja, als je net je spiksplinternieuwe Mercedes ontvangt waar 3 kleine krasjes op blijken te zitten word je ook niet vrolijk. Ik verwacht in dit geval niet dat er een autofabrikant is die zal roepen dat je het maar met die auto moet doen omdat de auto op zich niet defect is. Maar zoals we allemaal ondertussen weten werkt het in LCD land blijkbaar anders, dit is te lezen in de policy's die de fabrikanten er op na houden. We hebben dus geen recht op 100% perfecte pixels, maar gelukkig kun je hier zelf iets aan doen. Vóór aankoop kijken dus, of een garantie er bij nemen.

[Wekkel]

Brigitte schreef op 23 april 2004 @ 15:05:
Dode pixels zijn dus inherent aan het produkt

Waarom zijn er dan wel luitjes met een scherm dat wel oké is? Dode pixels zijn helemaal niet inherent aan het produkt: ze worden er gewoon bewust ingehouden. Een fabrikant kan defecte schermen (met dode pixels) gewoon niet uitleveren en daarmee een nagenoeg 100% produkt. Nu dat (klaarblijkelijk) niet gebeurt, is het een gotspé om te stellen dat dode pixels inherent zijn aan het product. Dat zou mooi worden: VW die auto's met een defect de fabriek uitstuurt (al dan niet als gevolg van te weinig controle) en dan stelt dat slechte auto's of auto's met problemen inherent zijn aan het product

_{Mooie verkoperstaal, dat vind ik het}

Een fabrikant moet dan maar zijn productencontrole beter ter hand nemen. Daarmee vrolijk onder de toets van 7:17 BW lopen gaat niet werken. Dat zou wel een hele makkelijke escape zijn t.a.v. het dwingende consumentenrecht. Dan publiceert iedere fabrikant en producent een 'error'-lijstje en de 0% problemen garanties kunnen voor ieder product uit de kast worden getrokken. No go dus.

Kijk voor de grap maar eens naar de grote jongens en hun websites. Nagenoeg nergens zal je bij de aanprijzing van TFT schermen vinden dat het brakke producten zijn, althans, producten met een foutkans. Alleen als je bij overeenkomst (en niet bij algemene voorwaarden alleen) expliciet iets afspreekt over mogelijke of daadwerkelijke gebreken met dito prijsverlaging, kan je de bijtende werking van het consumentenrecht ontlopen.

Een klant die een winkel binnenloopt verwacht gewoon een goed scherm als hij zonder specifieke pixelpraat €500 neerlegt. M.i. mag hij dat ook gewoon verwachten en gelukkig van de wetgever ook

[paulu013]

aan de andere kant is het zo dat de meeste TFT fabrikanten hun schermen fabriceren en testen volgens de ISO 13406-2 norm.

deze ISO richtlijnen bevatten een minimaal aantal pixels per native resolutie wat een TFT scherm mag bevatten. Bevat zo'n scherm er meer dan valt het onder de garantie van de fabrikant.

Meer info hierover kun je hier vinden: http://www.i-legend.com/i...20Defects%20Guideline.pdf

Ik snap dat je als klant een scherm wilt omruilen als het dode pixels bevat en al zeker als het midden in het scherm is, maar door die dwaze ISO certificering kan een winkelier bijna niets anders dan OF tft's verkopen met pixel garantie (dus ook met extra kosten), OF weigeren een scherm om te ruilen en als laatste is er nog de mogelijkheid dat de winkelier het scherm omruilt voor een zonder dode pixels en dan zelf de boot in gaat voor de totale kosten van zon scherm (of m natuurlijk als refurbished aan een minder kieskeurige klant verkoopt).

Al met al zou een strengere ISO norm (max 3 dode pixels alleen in de buitenste 1-3 cm van de rand bijvoorbeeld, en over een tijdje een 0 pixel norm) het leven en voor de klant en voor de winkelier heel wat eenvoudiger maken..

[stylezzz]

Wekkel schreef op 23 april 2004 @ 14:38:
Als ik de websites van de grote jongens eens bekijk, is een B-afdeling geen gemeengoed

Moet zoiets via een website gecommuniceerd worden? Wellicht word je een stuk meer duidelijk bij een bezoek aan de winkel.... (als er die is natuurlijk )

Wekkel schreef op 23 april 2004 @ 14:46:
Mag je van een nieuw TFT scherm verwachten dat het de eigenschappen heeft die een consument aan een scherm mag stellen (beeld 'crisp' en 'clear') (art. 7:17 BW)?

Me dunkt dat na de aderlating van vaak meer dan €500 (1101 keiharde ouderwetse guldens ) je wel een onberispelijk werkend scherm mag verwachten, ja.

Mwah, waar zijn de tijden gebleven dat je een 15" CRT voor net onder de 1000 GULDEN kocht en een 17" CRT nog onbereikbaar was voor normale stervelingen. Face it, 500 euro heb ik ook niet dagelijks op zak maar om het nou een wereldschokkend bedrag te noemen is ook wat overdreven.

De discussie over het wel of niet 'normaal' zijn van defecte pixels bij TFT's zal wel nooit tot een einde komen. (tenzij alle fabrikanten 0-pixel garantie invoeren ) 9 van de 10 mensen interesseert het absoluut geen biet of er ergens een puntje in hun scherm zit.

Ikzelf heb een aantal jaar geleden een iiyama diamondtron gekocht met die 2 dunne lijntjes die door het scherm lopen. Ik zie ze inmiddels niet eens meer, en dan te bedenken dat er hele volksstammen dat scherm afzeken om die reden......

[Verwijderd]

@Wekkel. De fabrikanten zijn best wel in staat om enkel en alleen 100% perfecte schermen te leveren, maar de consequentie hiervan is dat de winkelprijs 2 of meer maal zo hoog wordt als nu het geval is.
Ik zou dus niet met behulp van consumentenorganisatie's etc. rechtszaken aan gaan spannen tegen de fabrikanten om hun de plicht op te leggen om 100% goede LCD's
te moeten leveren,want daar zitten we uiteindelijk zelf mee.

[Verwijderd]

.

[ Voor 103% gewijzigd door Verwijderd op 31-10-2023 22:22 ]

[Wekkel]

Verwijderd schreef op 23 april 2004 @ 15:37:
@Wekkel. De fabrikanten zijn best wel in staat om enkel en alleen 100% perfecte schermen te leveren, maar de consequentie hiervan is dat de winkelprijs 2 of meer maal zo hoog wordt als nu het geval is.
Ik zou dus niet met behulp van consumentenorganisatie's etc. rechtszaken aan gaan spannen tegen de fabrikanten om hun de plicht op te leggen om 100% goede LCD's te moeten leveren,want daar zitten we uiteindelijk zelf mee.

Je verhaal is natuurlijk een grote spagaat. Een consument is in niets anders geïnteresseerd dan de prijs en de werking van een apparaat. De wet is simpel, en die heb ik niet verzonnen: een consument mag op grond van de overeenkomst bepaalde dingen van de gekochte zaak verwachten. Een scherm met defecten (dode pixels) valt daar niet onder. Een krasje op de behuizing is daarbij net even anders dan een defect in 'the essence' van een beeldscherm: BEELD.

Als een 100% goed scherm meer zou kosten, dan moet het maar meer kosten. Dan spannen fabrikanten zich uiteindelijk in om alsnog die productieprijs voor een 100% scherm omlaag te krijgen om zo de omzet en daarmee de winst op te pompen.

Nu is de praktijk echter dat een consument gewoon het volle pond betaalt voor een scherm. Op basis van de consumentenkopen zoals die in de praktijk worden gesloten wordt vaak geen aandacht besteed aan expliciete gebreken in een te kopen product en dito duidelijk prijsverlaging gehanteerd. Dat maakt voor het overgrote deel van deze overeenkomsten dat te gelden heeft dat de consument op grond van zijn overeenkomst een perfect scherm mag verwachten. Met ISO normeringen, problemen van de fabrikant en haasjes gedrag van de winkelier heeft hij niets te maken. Zijn overeenkomst is waar hij mee heeft te maken, en die verplicht de winkelier tot het nakomen daarvan: een perfect scherm conform de redelijke verwachting van de consument.

Het is dan ontzettend raar om als winkelier schermen te verkopen waar 100% geen pixelfouten in zitten. Dat moet je immers zonder 100% pixelgarantie ook volgens de wet. Alleen als je expliciet een pixeldefect 'meeverkoopt' (en dus niet alleen een kans daarop) met dito prijsvermindering, kan je stellen dat een aldus verkocht product 'beantwoordt aan de overeenkomst' zoals de wet het zegt.

Het is van de zotte om te stellen dat consumenten geen 100% product moeten eisen omdat de prijs dan hoger wordt. Wie zit er op een schimmig spel te wachten met 100% garanties bij consumentenzaken? Dat mag je met de huidige prijzen als consument al met de praktische gang van zaken. Als de prijzen hoger zouden worden doordat defecte pixelschermen altijd teruggenomen moeten worden, dan is dat maar zo. Een fabrikant en winkel is vrij in het kiezen van zijn prijzen. Er is snel genoeg een fabrikant die wel beter en goedkoper weet te produceren. Een vrijbrief om maar crap te verkopen ondanks dwingend consumentenrecht zodat de prijs lager wordt is niet de bedoeling (als je daarbij niet vertelt dat je mogelijk crap verkoopt ).

Consumentenwetgeving is dwingend, het kan blijkbaar niet genoeg gezegd worden. Het is te makkelijk om met schimmige verwijzingen naar van alles en nog wat onder deze dwingende wetgeving uit te komen. Dat werkt niet zo.

[Verwijderd]

.

[ Voor 100% gewijzigd door Verwijderd op 31-10-2023 22:22 ]

[stylezzz]

Blijft altijd een mooie discussie, en er is er nog nooit een tot een fatsoenlijk einde gekomen...

Wekkel, zijn hier nog nooit rechtzaken over geweest? Misschien dat dat enige duidelijkheid schept wie er nu wel of niet gelijk heeft. Iemand kan bij hoog en bij laag volhouden dat een TFT geen dode pixels mag bevatten en jij met enige kennis van juridische zaken kan wellicht ook nog eens gelijk daarin hebben. Ik ben echter benieuwd wat de rechter hier eigenlijk van denkt???

[Wekkel]

Ik ben nog nooit zo'n zaak tegengekomen. Voor €500 ga je ook niet zo snel procederen. Echter, de boeken worden volgeschreven over consumentenrecht. De 'geleerden' geven een aardig beeld van wat we onder 'redelijke verwachting', 'conformiteit' etc moeten verstaan. Ook de gedachte dat met het accepteren van de werkbaarheid van een paar % dode pixelbeleid je de deur wagenwijd openzet voor ontloping van het consumentenrecht sterkt mij in mijn mening dat dit niet rechtens is.

[stylezzz]

Het is misschien niet geheel volgens de wet (althans, zeker niet volgens jou! )maar het is ook gewoon niet realistisch. Als de fabrikanten echt alleen maar 0-pixel 'defecten' schermen willen maken dan vliegen de prijzen van de TFT's met een faktor X de lucht in. Resultaat, iedereen klaagt steen en been en koopt vervolgens niks meer. Geen goed plan voor de economie denk ik....

[ Voor 6% gewijzigd door stylezzz op 23-04-2004 16:39 ]

[Wekkel]

dominator schreef op 23 april 2004 @ 16:38:
Als de fabrikanten echt alleen maar 0-pixel 'defecten' schermen willen maken dan vliegen de prijzen van de TFT's met een faktor X de lucht in. Resultaat, iedereen klaagt steen en been en koopt vervolgens niks meer. Geen goed plan voor de economie denk ik....

Ik waag te betwijfelen of die X factor zo ontzettend hoog zou zijn. Bovendien vormt een 0-pixel defecten plicht een mooie stimulans om eens wat aan het productieproces te doen. Waarom kunnen fabrikanten van andere producten het wel (zoals bijvoorbeeld CPU bakkers)?

[Luxx]

Wekkel schreef op 23 april 2004 @ 15:56:
Je verhaal is natuurlijk een grote spagaat. Een consument is in niets anders geïnteresseerd dan de prijs en de werking van een apparaat. De wet is simpel, en die heb ik niet verzonnen: een consument mag op grond van de overeenkomst bepaalde dingen van de gekochte zaak verwachten. Een scherm met defecten (dode pixels) valt daar niet onder. Een krasje op de behuizing is daarbij net even anders dan een defect in 'the essence' van een beeldscherm: BEELD.

Ik denk dat je bij een TFT met een dikke kras in de rand, (Wat dus niets met het beeld te maken heeft) eerder een redelijke korting zal krijgen, of je scherm om kan ruilen, dan bij een uitgevallen (sub)pixel. Een beetje de wereld op zijn kop.

Misschien zou iemand zoeits aan moeten kaarten bij de verschillende consumentenorganisaties (of programa's).... Of is zoiets al ooit daar aan bod geweest. Misschien wat voor iemand van Tweakers.net, zou mooie reclame zijn als ze kassa! ofzo kunnen halen...

[Hielko]

Wekkel schreef op 23 april 2004 @ 16:28:
Ik ben nog nooit zo'n zaak tegengekomen. Voor €500 ga je ook niet zo snel procederen. Echter, de boeken worden volgeschreven over consumentenrecht. De 'geleerden' geven een aardig beeld van wat we onder 'redelijke verwachting', 'conformiteit' etc moeten verstaan. Ook de gedachte dat met het accepteren van de werkbaarheid van een paar % dode pixelbeleid je de deur wagenwijd openzet voor ontloping van het consumentenrecht sterkt mij in mijn mening dat dit niet rechtens is.

Ik denk dat het toch niet zo gemakkelijk is als je doet voorstellen. Elke product doet aan bepaalde normen. In een pak melk van 1 liter zit ook nooit 1 liter, het zou best voor kunnen komen dat er een keer een paar procent minder in zit.

Wanneer we het hebben wij een LCD over een scherm waarbij er 1 dode subpixel is of iets dergelijks, dan hebben we het niet over een afwijking die in de procenten zit, maar een afwijking van een paar miljoenste. Bij zo'n heel klein foutje is het product al meteen kapot? Geloof er niks van dat je zoiets hard kan maken. Geen enkel product is perfect, en als zulke kleine afwijkingen al reden zijn om een product defect te noemen kan je eigenlijk alles wel terug gaan brengen naar de winkel. Je koopt gewoon een scherm in een bepaalde klasse en daarbij horen een bepaald aantal pixels die kapot kunnen zijn.

Een andere vergelijking; als jij een weerstandje koopt van 1 Ohm verwacht je (als semi-domme consument) ook een weerstandje te krijgen van 1 Ohm. Desondanks zal dat vaak niet het geval zijn, een goedkoop weerstandje heeft vaak aan marge van 10 procent. Duurdere weerstandjes 5 procent, dan komt 1 procent etc etc. Waarom zouden dit soort constructies bij alle typen producten mogen, maar zou een LCD-scherm perse perfect moeten zijn?

Leg 't mij eens uit!

[Hielko]

oh, en nog een puntje dat in mij opkwam.

Volgens Wekkel is het wel prima als een shop schermen gaat verkopen in een B-voorraad systeem waarbij wordt aangegeven wat er mis is aan het product en je ook een goedkoper scherm krijgt.

Bij normale LCD-schermen is dit toch exact hetzelfde. Er wordt aangegeven dat het scherm aan een bepaalde norm voldoet (Klasse II) en hierdoor is het scherm ook goedkoper als een pixelperfect (Klasse I) scherm. Waarom zou je bij een Klasse II scherm ineens recht hebben op dezelfde garantie als bij een Klasse I scherm?

En dan ook de vraag; wat als je een Klasse III of zelfs klasse IV scherm zal kopen (extreem veel dode pixels toegestaan). Ga je dan ook ineens eisen dat het pixelperfect moet zijn?

Het is IMO gewoon erg krom om te eisen dat een Klasse II scherm product aan hogere eisen moet voldoen dan beloofd door de fabrikant/winkel. Een winkel beloofd geen pixelperfect scherm, dus waarom zou je dat mogen verwachten?

[Wekkel]

Vergelijkingen gaan vaak mank omdat het verschillende gevallen betreft. Je vergelijkt het met:
-een pak melk waar iets minder in zit dan aangegeven;
-een weerstandje waarvan de waarde iets afwijkt van de aangegeven waarde.

Ik kan je zo een andere vergelijking geven:
-een nieuwe auto waar een klein krasje op zit;
-een nieuwe auto die licht hottert en stottert.

In geval 1 lijkt mij een prijsvermindering (of reparatie) een goede optie, bij geval 2 zal de klant sowieso in de meeste gevallen een reparatie wensen. Je mag van een nieuwe auto wel verwachten dat deze niet hottert en stottert. Het hotteren en stotteren is een gebrek dat je niet hoeft te verwachten.

Dat geldt evenzo bij een nieuw beeldscherm. Een scherm moet primair een beeld toveren. Een kras op de behuizing is in dat verband iets anders dan een dode pixel. De kras tast niet de hoofdwerking van het apparaat aan, de dode pixel wel. In die zin gaan de vergelijkingen die je geeft mis: het betreft niet de hoofdwerking van het product. Bovendien is het product met de afwijkingen die je geeft prima bruikbaar en beantwoord het aan de overeenkomst (een weerstand met een geringe afwijking is in de regel prima bruikbaar zonder enig nadeel). Het voorbeeld van de melk deugt niet, omdat het om aantallen/hoeveelheid gaat en niet zozeer om de eigenschappen van het product zelf (de melk). Een beetje zure melk is maar een héél klein beetje zuur, maar dat hoef je als consument ook niet te pikken. De hoofdeigenschap deugt immers niet (verse melk).

Nu kan je eindeloos twisten over deze vergelijkingen. Dat hou je, omdat deze vergelijkingen geen gelijke gevallen betreffen (t.o.v. het TFT scherm) en eenieder weer andere uitgangspunten hanteert die niet expliciet erbij worden vermeld. Dat lijkt mij dan ook niet erg zinvol anders dan als illustratie van een en ander. Je zult in ieder geval vast met mij eens zijn dat de nieuwe stotterende auto niet beantwoord aan de overeenkomst. De nieuwe auto met de kras ook niet, maar dan op een andere manier.

Je koopt gewoon een scherm in een bepaalde klasse en daarbij horen een bepaald aantal pixels die kapot kunnen zijn.

Je komt hier met een hele belangrijke voorwaarde, namelijk: bepaalde klasse. Ik heb eens gekeken bij een aantal webwinkels en heb werkelijk nergens in de aanprijzingen vermeldingen gezien naar klassen, laat staan informatie wat bepaalde klassen in zouden houden. Dat betekent dat bij een gemiddelde (ik zou bijna zeggen: normale) consumententransactie nergens "Klasse" van een product wordt besproken. Een consument die een scherm koopt en pas naderhand een verhaal opgehangen krijgt over klassen heeft daar dus weinig aan. Alsof je na de ondertekening van de koopovereenkomst voor een huis nog even met wat extra bepalingen aankomt voor de wederpartij Die klassen spelen derhalve in de normale gang van zaken niet. Ze zijn ter sprake gekomen noch is er (duidelijk) informatie over verstrekt. De consument heeft er dan ook niets mee te maken.

Het kan natuurlijk zo zijn dat er wel wordt gewezen op het bestaan van bepaalde klassen. In dat geval kan het zo zijn dat expliciet in de overeenkomst is voorzien dat een bepaalde klasse beeldscherm wordt gekocht. Dat biedt echter geen onverkort soelaas. Zomaar ergens opnemen dat het om een bepaalde klasse gaat brengt natuurlijk niets als de consument niet wordt gewezen op de consequenties die een bepaalde klasse met zich mee brengt. Een blote verwijzing naar 'klasse II' beeldscherm maakt dus geen verschil. De consument mag nog steeds op grond van de overeenkomst verwachten dat hij een goed functionerend nieuw! beeldscherm koopt.

Stel dat het wel en wee van klassen wel uitdrukkelijk uiteen wordt gezet, inclusief de mogelijkheid van pixeldefecten. Ik durf te betwijfelen of zelfs in een dergelijk geval een beroep op die klassen mogelijk is. Immers, de consument mag verwachten dat zijn product aan de overeenkomst voldoet. Het wijzen op de kans van pixeldefecten acht ik niet van dien aard dat daarmee de consument minder van de overeenkomst mag verwachten. Indien het gaat over een specifiek beeldscherm met een bekende dode pixel is er geen sprake van een kans en weet de consument dat hij een dode pixel krijgt. Dan is de overeenkomst in die zin bepalend, dat het gebrek erin verdisconteerd is. Echter, bij een clausule waarbij een kans op een gebrek wordt geïntroduceerd (de verwijzing naar klassen met uitgebreide informatie over de consequenties daarvan), ben je als verkoper aan het sleutelen aan de grenzen van het dwingende consumentenrecht. Het is immers voor de consument niet op voorhand duidelijk of hij een 100% goed scherm gaat kopen onder deze overeenkomst of een scherm met een foutje. Toch betaalt hij evenveel als zijn mede-consument. Daar gaat het wat mij betreft (en m.i. ook qua dwingend recht) te ver. Je kan en mag als verkoper niet je wettelijke aansprakelijkheid voor het nakomen van je overeenkomst (specifiek: het leveren van een zaak die aan de overeenkomst beantwoordt) uitsluiten. Dat betekent dat het uitsluiten van aansprakelijkheid voor een mogelijk defect niet in overeenstemming is met de wet. Immers, de wet legt het risico van deze kans nou juist bij de verkoper en niet bij de koper. Dat is slechts anders als je als verkoper (i) specifiek (dus niet in algemene voorwaarden) afspraken maakt over de eigenschappen van een product en (ii) dit wordt verdisconteerd in de prijs. Aan (i) wordt in de praktijk al niet voldaan en aan (ii) al helemaal niet. Ergo, de verwijzing naar klassen is zinloos als het niet goed wordt ingekleed.

Dit vormt een heel basaal element van consumentenwetgeving. Als je niet wil aannemen dat je alleen nieuwe producten met kans op een defect zonder reparatie/vervangingsverplichtingen kan verkopen als je als verkoper (i) specifiek (dus niet in algemene voorwaarden) afspraken maakt over de eigenschappen van een product en (ii) dit wordt verdisconteerd in de prijs, dan geloof je dus eigenlijk niet dat consumentenwetgeving enig praktisch nut heeft. Immers, als je ervan uit gaat dat met het simpele verwijzen naar een kans op een defect de verkoper 'off the hook' is, wat zou dan in de praktijk het gevolg zijn?

Iedere producent/fabrikant/verkoper zou bij elke overeenkomst (al dan niet in algemene voorwaarden) vermelden dat er een kans bestaat dat het product een defect heeft, maar wel het volle pond moet worden betaald. Volgens deze (foute) denktrant is daarmee de verkoper klaar. Hij vermeldt dat er een defect aanwezig kan zijn, de consument is het haasje als er inderdaad een defect aanwezig blijkt te zijn. Alle consumentenwetgeving door de plee gespoeld. Zou dat werkelijk zo zijn?

Ik weet het antwoord wel Die klassen spelen wat mij betreft dus geen enkele rol op de wijze waarop daarmee nu in de praktijk wordt omgegaan. Ander zou het systeem van het consumentenrecht wel heel erg makkelijk te omzeilen zijn (en zouden bedrijven dat in de praktijk allang doen). Ik neem aan dat je die consequentie van een dergelijke stelling niet voor je rekening wil nemen.

De vraag spitst zich wat mij betreft meer toe op de vraag of een dode pixel in een beeldscherm tot gevolg heeft dat het scherm niet aan de overeenkomst beantwoordt. Ik acht, zoals boven uiteen gezet, een dode pixel een behoorlijk gebrek in de eigenschappen die voor een normaal gebruik van het beeldscherm nodig zijn. Het risico van een dode pixel ligt normaliter bij de verkoper en niet bij de koper. De verkoper kan met art. 7:25 BW gewoon met een aldus geretourneerd beeldscherm naar de fabrikant terug, dus die heeft ook geen enkel nadeel. Wettelijk is het allemaal prima geregeld, nu de winkeliers nog

[ Voor 4% gewijzigd door Wekkel op 23-04-2004 18:31 ]

[Toink]

Wekkel, daar ben ik het dus helemaal mee eens: Adverteren met perfecte schermen en achteraf aan komen kakken met pixelpolicies vind ik 'not done'. Dat heeft mijn leverancier trouwens niet gedaan maar dan nog.

Trouwens, die TFT is vandaag naar mijn klant gegaan en die maakte het geen bal uit. Dus ja, voor mij een ramp, voor een ander niet noemenswaardig.

[Hielko]

De vraag spitst zich wat mij betreft meer toe op de vraag of een dode pixel in een beeldscherm tot gevolg heeft dat het scherm niet aan de overeenkomst beantwoordt. Ik acht, zoals boven uiteen gezet, een dode pixel een behoorlijk gebrek in de eigenschappen die voor een normaal gebruik van het beeldscherm nodig zijn.

Kijk en dat geloof ik dus niet, een scherm dat 1 miljoenste deel van het beeld (dat is 5 dode subpixels!) verkeert weergeeft kan je toch moeilijk bestempelen als een scherm dat niet meer voldoet in zijn primaire taak; nm; het weergeven van beeld. Als er vijf subpixels kapot zijn blijven er nog 5 miljoen subpixels over die wel goed fuctioneren. Je kan mij niet wijsmaken dat het scherm dan onbruikbaar is. Het is zelfs zo dat de gemiddelde consument deze dode subpixels niet eens ziet.

Iedere producent/fabrikant/verkoper zou bij elke overeenkomst (al dan niet in algemene voorwaarden) vermelden dat er een kans bestaat dat het product een defect heeft, maar wel het volle pond moet worden betaald. Volgens deze (foute) denktrant is daarmee de verkoper klaar. Hij vermeldt dat er een defect aanwezig kan zijn, de consument is het haasje als er inderdaad een defect aanwezig blijkt te zijn. Alle consumentenwetgeving door de plee gespoeld. Zou dat werkelijk zo zijn?

Daar maak je mijn inziens een denkfout. Het is niet zo dat elke mogelijke defect wordt afgedekt, er worden alleen een bepaalde foutmarge vastgesteld waaraan het product moet voldoen. Ik zie niet waarom dit fout zou zijn. Het enige wat ik kan noemen is dat veel winkels niet expliciet uitleggen wat een Klass II-normering is, maar hoe zit het dan met alle andere elektronischer apparaten? Die voldoen ook allen aan een tiental verschillende ISO-normen, en ik als consument weet ook van 99% niet wat die exact inhouden. Zijn deze daarom ook zinloos?

Ik kan je zo een andere vergelijking geven:
-een nieuwe auto waar een klein krasje op zit;
-een nieuwe auto die licht hottert en stottert.

In geval 1 lijkt mij een prijsvermindering (of reparatie) een goede optie, bij geval 2 zal de klant sowieso in de meeste gevallen een reparatie wensen. Je mag van een nieuwe auto wel verwachten dat deze niet hottert en stottert. Het hotteren en stotteren is een gebrek dat je niet hoeft te verwachten.

Een klasse II scherm IS goedkoper dan een Klasse I scherm, dus die vergelijking gaat wel op.

[hufkes]

Om nog even op die melk terug te komen, de liter aanduiding op het pak wordt gevolgd door de letter 'e'. Deze letter houdt ook een -volgens mij wettelijk geaccepteerde- klassificatie in die weliswaar niet bij de gewone consument bekend is, maar toch geldig. De 'e' houdt namelijk eenzelfde soort klassificatie in als de klassegroepen voor tft's, een pak melk bevat dus 1 liter met een afwijking van bijvoorbeeld max. 1% minder en 5% meer (dit is een voorbeeld want helaas kan ik de werkelijke geldende regels van deze klassificatie niet vinden...)

Wanneer je bijvoorbeeld chemicaliën of medicijnen koopt, dan is diezelfde klassificatie volstekt niet afdoende. Voor simpele chemicaliën misschien nog wel, maar voor een dure grondstof niet. Hier worden dus ook onder een andere klasse geleverd met bijvoorbeeld afwijkingen van maximaal 0.05% Om dit te kunnen leveren worden er dus compleet andere eisen gesteld aan het vulproces.

Dergelijke regels eisen/wensen van de melkfabriek zou niet alleen ridicuul zijn omdat niemand schade ondervindt van 1% minder melk in een pak, maar bovendien ook de melk (veel) duurder maken omdat de vulmachines dan veel preciezer moeten zijn.

Precies dezelfde vergelijking gaat op voor TFT schermen: door de klassificaties is duidelijk dat het product een bepaalde marge bevat (-ten mag) en in dat geval zijn het hoeveelheden niet werkende pixels ipv microliters afwijking. Het is aan de fabrikant om wel of niet te kiezen voor (menselijke) visuele controles die de afwijking kunnen detecteren maar het product wel (onnodig?) duur maken.

Blijft overeind of de kennisvergaring vwb de klassen en de daaruit voortvloeiende kans op defecte pixels bij de consument, fabrikant of verkoper ligt. Wanneer je een pak melk haalt zal de winkel je echter ook niet wijzen op het feit dat je wellicht niet precies 1 liter maar slechts 0.98 liter koopt. In het geval van melk is dat ook niet zo belangrijk en dus is het m.i. redelijkerwijs niet aan de verkoper om dit melden. Maar wanneer ik als boze consument terug ga naar de winkel om te klagen dat er te weinig melk in het pak zit, zal ik bij een rechter ook bot vangen vanwege de geldende klassificatie. Zit er ipv 0.98 slechts 0.7 liter in dat pak, dan valt dat buiten de geldende marges en zal dus vergoeding/vervanging gerechtvaardigd zijn.

Maar kom ik echter met mijn pak met 0.98l bij de filiaalmanager van de AH, dan zal hij mij naar alle waarschijnlijkheid gewoon een nieuw pak geven ondanks dat ik wettelijk gezien niet in mijn recht sta. Zelfde gebeurd dus gewoon bij de schermen, het zijn klasse II schermen, daar zit het gros van de kopers ook niet mee, en die paar die er wel mee zitten, ach, daar doet de verkoper meestal niet moeilijk over. Wil je als consument echt 100% zeker weten dat je geen dode pixels hebt, dan moet je net als bij de chemicaliën een uitgebreidere QC verlangen met de bijkomende extra kosten.

Conclusie is dus volgens mij dat je je bij aanschaf bindt aan de aangeboden klasse. Eigenlijk zou je dus wel door de verkoper gewezen moeten worden op de klasse waaronder het product dat je kopen gaat valt, maar of dit ook een wettelijke plicht is betwijfel ik.

Oh en nog iets, uiteraard heb je als consument iets te maken met de fabrikant, weliswaar sluit jij een overeenkomt met de verkopende partij, maar die levert volgens productievoorwaarden van de fabrikant. Pas wanneer de verkoper verzuimt de klant op de hoogte te stellen van eventueel nadelige voorwaarden zodat deze onafhankelijk kan beslissen of eea voldoet kun je een gerichte claim bij de verkoper leggen. Een verkoper hoeft toch ook echte de melk niet aan te gaan vullen tot precies 1.000 liter? Nee, hij verkoopt onder dezelfde voorwaarden (welke dmw klassen zijn bepaald!) als de fabrikant levert.

Kortom, wanneer je zelf niet tevreden zou zijn met een scherm met pixel, koop dan niet zonder het desbetreffende scherm bekeken te hebben (dit is uiteraard een gunst die de winkel je wel of niet verleend!) of koop een klasse I scherm.

Hey, goh, kijk eens aan, je kunt toch ook nog een gegarandeerd dode-pixel vrij "goedkoop" klasse II-scherm kopen doordat sommige verkopers je dit tegen een kleine extra vergoeding bieden... Aan jou als consument de keuze.

Vanuit consumentenoogpunt is het standpunt van Wekkel uiteraard erg wenselijk, maar helaas moet ik het er toch mee oneens zijn. Enige waarop je een winkelier zou kunnen "pakken" is de gebrekkige, onjuiste of onvolledige voorlichting.

Ook het weer doorverkopen van -door extreem kieskeurige want netjes binnen de marges zijnde- schermen die de winkelier uit coulance toch teruggenomen heeft is volgens mij prima legaan en niets naaierigs aan; het zijn immers goede klasse II schermen.

Gelukkig zijn er overigens genoeg mensen die het niet zo erg vinden wanneer er een pixeltje niet goed werkt, want daardoor maak ik nu nog een redelijke kans op een goedkoop toch 100% goed TFT scherm...

Om als kieskeurige consument toch voor het spreekwoordelijke dubbeltje op de eerste rang te kunnen zitten moet je gewoon een verkoper vinden die je gunt dat je de boel bekijkt voor aanschaf of toch die no-hassle optie van bijbetalen kiezen en je realiseren dat je op die manier eigenlijk (qua dode pixels dan) een klasse I scherm koopt voor de prijs van een klasse II scherm +5%

[Wekkel]

Ik mag constateren dat voor 2 personen klaarblijkelijk consumentenwetgeving voor niets is geschreven. Even een normering aan je product hangen met foutmarges en je hebt als verkoper niets meer te vrezen.

Een consequentie van jullie stelling die geen waarheid kan zijn.

[Toink]

Het gaat mij meer om het feit dat niemand aangeeft wát de klassen zijn (en dat ze bestaan), in welke klasse het scherm zit dat je koopt en van de consumenten die het weten proberen extra geld te incasseren door op een ietwat actieve manier het probleem door te schuiven naar een ander (en daar dus geld voor te krijgen).

De ander krijgt dus nog steeds geen voorlichting én zoals ik dat tot nu toe van de meeste zaken begrijp een bovenmodaal grote kans op een scherm met missertjes.

[ErA]

Concluderend: Topic starter: Stuur die monitor terug. Het enige wat het je mag kosten is de verzend kosten mits online besteld. Verder NIX. Je hebt 8 dagen de tijd dus doe het rustig aan. Zoek vervolgens een andere winkel en bestel daar het scherm. Doe dit net zo lang tot je een goed scherm hebt consumenten rechten.

[Brigitte]

En als je dat twee of drie keer hebt gedaan, had je voor dat bedrag aan verzendkosten beter een pixelgarantie kunnen nemen.

[Hielko]

Wekkel schreef op 24 april 2004 @ 08:44:
Ik mag constateren dat voor 2 personen klaarblijkelijk consumentenwetgeving voor niets is geschreven. Even een normering aan je product hangen met foutmarges en je hebt als verkoper niets meer te vrezen.

Een consequentie van jullie stelling die geen waarheid kan zijn.

En wat jij zeg kan ook niet waar zijn. Laten we even een iets absurdere vergelijking maken (ipv de melkpakken), laten we het hebben over auto's.

Ik ben consument en ik koop een auto. De fabrikant geeft aan; hij heeft x pk, de maximale snelheid is y kmh. Nu ben ik een domme consument en ik koop een auto, en verwacht dan ook een perfecte auto. Nu kom ik er ineens achter dat mijn auto'tje van E 10.000 niet van 0 naar 100 kan in 3 seconden en hij op de duitste autobahn geen 250 kan of dat ie in noorwegen niet met caravan de berg op kan rijden.

Conclusie: de auto is niet perfect, en hij voldoet niet aan de verwachtingen.

Gevolg: Consument brengt auto terug en zegt lever mij eens een fatsoenlijk exemplaar dat wel aan mijn eisen voldoet (voor het zelfde geld)

Is dit realistisch? Nee, mag ik hopen van niet! Waarom zou het dan in hemelsnaam wel zo zijn bij LCD-schermen??

Je schijft dat consumenten wetgeving blijkbaar voor niks geschreven is wanneer we zo niet redeneren, maar waarom niet? Ik snap serieus niet waarom dit bij LCD-schermen ineens niet zou mogen, maar bij duizenden/miljoenen andere producten wel?

[Toink]

Hielko schreef op 24 april 2004 @ 14:51:
[...]

En wat jij zeg kan ook niet waar zijn. Laten we even een iets absurdere vergelijking maken (ipv de melkpakken), laten we het hebben over auto's.

Ik ben consument en ik koop een auto. De fabrikant geeft aan; hij heeft x pk, de maximale snelheid is y kmh. Nu ben ik een domme consument en ik koop een auto, en verwacht dan ook een perfecte auto. Nu kom ik er ineens achter dat mijn auto'tje van E 10.000 niet van 0 naar 100 kan in 3 seconden en hij op de duitste autobahn geen 250 kan of dat ie in noorwegen niet met caravan de berg op kan rijden.

Conclusie: de auto is niet perfect, en hij voldoet niet aan de verwachtingen.

Gevolg: Consument brengt auto terug en zegt lever mij eens een fatsoenlijk exemplaar dat wel aan mijn eisen voldoet (voor het zelfde geld)

Is dit realistisch? Nee, mag ik hopen van niet! Waarom zou het dan in hemelsnaam wel zo zijn bij LCD-schermen??

Je schijft dat consumenten wetgeving blijkbaar voor niks geschreven is wanneer we zo niet redeneren, maar waarom niet? Ik snap serieus niet waarom dit bij LCD-schermen ineens niet zou mogen, maar bij duizenden/miljoenen andere producten wel?

Mensen die een auto kopen worden wel goed geinformeerd doorgaans dmv folders waarin feiten, prestaties/verbruik en uitrustingsniveaus staan. Als je een TFT gaat kopen mag je heel misschien even de doos openen en als je geluk hebt staat er een demomodel (zonder DP natuurlijk) waar je naar kan staren (en vaak zit die op een belabberde videosplitter).

[Toink]

ErA schreef op 24 april 2004 @ 09:48:
Concluderend: Topic starter: Stuur die monitor terug. Het enige wat het je mag kosten is de verzend kosten mits online besteld. Verder NIX. Je hebt 8 dagen de tijd dus doe het rustig aan. Zoek vervolgens een andere winkel en bestel daar het scherm. Doe dit net zo lang tot je een goed scherm hebt consumenten rechten.

Uhh nou de monitor is al richting mijn klant die ik wees op de dode pixels en uitlegde dat het iets was waar hij niets aan kon doen. Hij zette zijn bril af en zei: Jongen, zet dat scherm dan is wat groter want ik zie die puntjes niet..... Zoals ik dus al stelde: Als het scherm écht voor mij was geweest dan was de aarde vergaan maar die klant maakte het geen donder uit. Sterker nog, hij kon ze met of zonder bril niet eens zien. Zo zie je maar weer.

Het gaat ook meer om de stelling die ik probeer te maken dan om het feit dat ik 'gedupeerd' ben.

[ Voor 7% gewijzigd door Toink op 24-04-2004 15:09 ]

[MacDokie]

Ga maar ergens anders trots vertellen hoe je de boel oplicht

[ Voor 159% gewijzigd door Pollewob op 24-04-2004 16:27 ]

[Hielko]

Mensen die een auto kopen worden wel goed geinformeerd doorgaans dmv folders waarin feiten, prestaties/verbruik en uitrustingsniveaus staan. Als je een TFT gaat kopen mag je heel misschien even de doos openen en als je geluk hebt staat er een demomodel (zonder DP natuurlijk) waar je naar kan staren (en vaak zit die op een belabberde videosplitter).

Er zullen inderdaad winkels zijn waar je niet gewezen wordt op de mogelijkheid van dode subpixels, maar als je de mogelijkehied om ook een pixelperfect garantie te nemen dan kan dat argument niet meer op gaan lijkt me. Met wat kleuterlogica snap je dan ook dat de andere schermen (mogelijk) niet pixelperfect zijn. Daarnaast wordt er in de specificaties wel verwezen naar de ISO klasse, hoewel veel mensen idd niet zullen snappen wat het betekend.

Maar dat laatste is ook een praktijk wat bij veel andere producten voorkomt. Bij auto's wordt je wel geinformeerd over max snelheid ed, maar ook daar zullen genoeg specificaties zijn die je niet als leek zo zal begrijpen/vinden.

Daarnaast wordt het dan een beetje een stukje over voorlichting, niet of je altijd pixelperfecte schermen mag verwachten.

[WouterG]

Lichtelijk off-topic:

Ik had ook een witte pixel, zeer irritant als je in console werkt.

Door even er licht op te tikken met mijn nagel was hij weg en heb hem niet meer teruggezien (2 weken terug)

[MacDokie]

Ik snap niet dat het gewoon mag dat er monitoren verkocht worden met dooie pixels in het scherm en dat er dan doodleuk een quotum aan wordt gesteld hoeveel fouten er dan wel niet in mogen zitten.

Het is toch hetzelfde als je een nieuwe auto koopt en er zit bijvoorbeeld 1 kromme remschijf op. Is niet levensgevaarlijk maar wel gruwelijk irritant, en dat accepteert toch ook niemand?

offtopic:
Excuses voor mijn post eerder, idd niet zo gepast

[Hielko]

Deze vergelijking gaat mijn inziens helaas niet op. Als jij een auto koopt en de verkoper zegt; hij is helemaal nieuw, maar de remschijf is krom en daarom krijg je x procent korting. Dan is er imo niks aan de hand; en dat gebeurt dus ook bij niet pixelperfecte TFT's.

[MacDokie]

Hielko schreef op 25 april 2004 @ 00:34:
Deze vergelijking gaat mijn inziens helaas niet op. Als jij een auto koopt en de verkoper zegt; hij is helemaal nieuw, maar de remschijf is krom en daarom krijg je x procent korting. Dan is er imo niks aan de hand; en dat gebeurt dus ook bij niet pixelperfecte TFT's.

Nee daar heb je gelijk in, maar ik heb verscheidene keren gezien dat er in de winkel vantevoren niets wordt gezegd, je maakt thuis de doos open en er zijn een aantal pixels niet goed. Vervolgens ga je terug en wordt er in de winkel doodleuk gezegd dat het aantal pixels dat kapot is niet groot genoeg is om hem terug te nemen. Dan sta je dan met je monitor van 500 eurie's.

Ik heb een tijd bij een groothandel gewerkt voor pc apparatuur en ik weet dat dit gewoon de policy is. RMA aanvragen m.b.t. dode pixels kan vanuit de groothandel naar de fabrikant of importeur toe ook problemen opleveren.

Het is al een tijdje geleden dat ik daar werkte maar dat er echt afkoopregelingen zijn wist ik niet. Ik vind het wel raar..

Ik zal het eens anders vergelijken dan:

Je komt bij een dealer en je vraagt wat een Mercedes CLK 320 kost.
Die vent zegt vervolgens 45000 euro, maar dan heb je kans dat er een kromme remschijf op zit. (en die wordt dan niet vervangen) Voor 2500 euro extra weet je zeker dat je een goeie hebt. Of voor 45000 zit er misschien een tik in de motor die niet te verhelpen is, maar voor 47500 heb je daar geen last van.

Dat slaat toch nergens op?

[ Voor 7% gewijzigd door MacDokie op 25-04-2004 01:33 ]

[JF_]

Wekkel schreef op 23 april 2004 @ 13:49:
Bij een winkel kopen maar daar geen garantie (kunnen) krijgen bestaat niet in consumentensituaties.

Officieel niet, nee. Maar als jij een winkel en fabrikant treft die geen van beiden echt meewerken (acer/pcvergelijk, in dit geval) zodat je weken zonder monitor zou komen te zitten als je je scherm omgeruild wilt hebben komt dat in de praktijk dus gewoon neer op 'geen garantie'.

[ Voor 7% gewijzigd door JF_ op 25-04-2004 01:38 ]

[Verwijderd]

Ik ben het met Wekkel eens...

Om nog even door te gaan over de vergelijkingen:

Stel alle autodealers zouden vanaf morgen een extra 'service' verlenen. Voor 100.000euro krijgt u een auto, die 100% voldoet aan de technische specificaties. Dus ik denk, wat een klets, daar doe ik niet aan mee, ik wil een Fiat panda van 6.000 en daar ga ik dus geen 106.000e voor neertellen... Vervolgens koop ik die panda voor 6.000, rij naar huis, en bam, in de eerste bocht gaat het mis vol tegen boom aan, remmen werkte niet. Ik ben half verlamt maar ga natuurlijk verhaal halen bij de dealer. Zegt hij vrolijk, jah sorry meneer, u had de optie om meer te betalen en zo een 100% gegarandeerd goed product geleverd te krijgen. Als u niet zo krenterig was geweest had u nergens last van gehad.

...

Beetje extreme vergelijking misschien, maar beide producten leveren wel of niet hun primaire diensten:
TFT Scherm, beeld geven zoals men verwacht (dus zonder dode pixels!!)
Auto, Rijden zoals men verwacht, dus inclusief rempedaal

just my 2 cents...

[johnny.xxx]

Verwijderd schreef op 25 april 2004 @ 03:55:

...

Beetje extreme vergelijking misschien, maar beide producten leveren wel of niet hun primaire diensten:
TFT Scherm, beeld geven zoals men verwacht (dus zonder dode pixels!!)
Auto, Rijden zoals men verwacht, dus inclusief rempedaal

just my 2 cents...

als je verwacht dat eenn tft scherm 0 dode pixels heeft moet je mischien je verwachtingen aanpassen
maar ik ben het er wel mee eens dat je voor het geld wat je ervoor betaald een 100% werkend product moet krijgen.

[Verwijderd]

Waarschijnlijk heeft elk product wel zijn onvolmaaktheden, dus ligt het er maar aan in hoeverre deze het normale gebruik verhinderen.

Er werd ergens het voorbeeld gegeven van CPUs waarbij men het niet zou waarderen dat er fouten in zaten... Wel, veel (zoniet alle) processors bevatten fouten (zie bvb http://www.amd.com/us-en/...s_and_tech_docs/25759.pdf), voor sommige van die fouten heeft men zelfs de intentie niet om ze op te lossen omdat ze ofwel toch niet voorkomen bij normaal gebruik, ofwel te vermijden zijn op compilatieniveau. Feit is wel dat de normale gebruiker hier geen last van zal ondervinden...

En om er toch nog even de zure melk bij te halen ;-) Deze vergelijking met TFT's gaat natuurlijk nog minder op dan het verschil in volume: bij zure melk gaat het over het volledige product, bij een verschil in volume gaat het slechts om een bepaald percentage. Een kapotte sub-pixel is ongeveer 0.00004% van het volledige product, dus om nu meteen te zeggen dat het volledige beeldscherm onbruikbaar is vind ik wat overdreven.

Vraag blijft dus in welke mate men de consument moet inlichten op mogelijke fouten (0.9999l ipv 1l melk?) en, daarbij horend, in welke mate er bepaalde fouten eigen zijn aan een bepaald product.

Wat ik me trouwens afvraag is of er in de VS nog geen rechtzaken geweest zijn over de pixel-garantie? Lijkt me toch wel het land waar men dit kan verwachten.

[Hielko]

Waarschijnlijk heeft elk product wel zijn onvolmaaktheden, dus ligt het er maar aan in hoeverre deze het normale gebruik verhinderen.

Precies, daar draait het helemaal om! We kunnen hier natuurlijk lekker door blijven discussieren, maar alleen een rechtelijke uitspraak zal hierin duidelijkheid brengen lijkt mij. Sommige mensen denken dat 1 dode pixels het product niet meer normaal bruikbaar maken terwijl anderen er anders over denken. Beetje een discusie zonder einde, dus laten we daarmee dus maar ophouden

[Toink]

Ik denk dat de vergelijking die sommige van jullie stellen met auto's niet terecht is. Het is namelijk zo dat dode pixels een zekere goedkeuring hebben aan de hand van de geldende ISO-norm.

Er is echter géén ISO-norm die zegt dat een auto kromme remschijven, krassen of wat dan ook mag hebben. Dat is ook niet inherent aan het productieproces terwijl dat bij een dode pixel wel zo wordt gezien. Men heeft een paneel dat opgedeeld wordt in een aantal TFT's. Er wordt gewoon gekeken hoe veel van die fouten er in 1 TFT zitten en valt het binnen de ISO-norm dan wordt hij verscheept. Echter, er wordt niet naar een auto gekeken in de zin van: Nou, hij heeft 1 remschijf die krom is, maar de rest is goed. Verschepen die handel.

Het één gebeurt dus onopgemerkt, het ander gebeurt bewust. Dat wíj als consumenten het daar niet mee eens zijn, dat is een heel ander verhaal. Wat mij betreft mag die ISO-norm verdwijnen want ik accepteer het gewoonweg niet. Dan kun je ISO-en wat je wil, maar daar ga ik gewoon niet mee akkoord als consument. Er komt ontzettend veel bij kijken om die ISO-norm te krijgen en dat zal echt niet gebeurd zijn van het ene op het andere moment door iemand die een fles whiskey gaf aan een instantie die ISO-certificeringen uitdeelt. Een ISO-norm is juist een ISO-norm vanwege het gewicht dat eraan hangt.

Dus: Graag producten die een productiefout mogen bevatten volgens een bijbehorende ISO-norm niet vergelijken met andere producten waarvan de specifieke fout niet omschreven staat in een ISO-norm.

[ Voor 3% gewijzigd door Toink op 25-04-2004 12:07 ]

[We Are Borg]

Ja, sorry, maar je neemt gewoon zelf het risico. Ik heb het zelf niet gedaan en het bleek overbodig (30 euro pixelgarantie), maar de winkelier levert een perfect product. Zolang de fabrikant aangeeft wat zij acceptabel vinden werken, dan staat de winkelier erbuiten

[Wekkel]

Hielko schreef op 24 april 2004 @ 14:51:
Je schijft dat consumenten wetgeving blijkbaar voor niks geschreven is wanneer we zo niet redeneren, maar waarom niet? Ik snap serieus niet waarom dit bij LCD-schermen ineens niet zou mogen, maar bij duizenden/miljoenen andere producten wel?

Bij andere producten geldt toch precies hetzelfde? Een pak van 0,99 liter voldoet aan de overeenkomst. Het pak bezit immers de eigenschappen die de koper redelijkerwijs van het pak melk mag verwachten. Een afwijking van 0,01 liter is geen gebrek in de zin van de wet. Als de afwijking 0,2 liter is, natuurlijk weer wel.

Bij een dode pixel acht ik dat anders. Het product voldoet niet aan de overeenkomst (zoals die normaliter wordt gesloten in consumententransacties) want het bezit niet de eigenschappen die de koper redelijkerwijs van het scherm mag verwachten: een goed beeld. Het geven van beeld is zo ongeveer het belangrijkste element van een beeldscherm. De kleur, de (exacte) grootte, het gewicht, het zijn allemaal ondergeschikte zaken voor een consument (normaliter). Het beeld is waar het om draait en fouten daarin zijn geen 0,0001 % gebreken zoals jij het stelt. Het weegt m.i. veel zwaarder omdat het een kerneigenschap betreft. Maar goed, dat had ik al eerder uiteen gezet.

Om in de voorbeelden te blijven zitten, een 17" scherm dat in de praktijk 16,9" blijkt te zijn, is geen gebrek. Het scherm bezit immers de eigenschappen die de koper redelijkerwijs van het scherm mag verwachten. Een afwijking van 0,1" is geen gebrek in de zin van de wet.

Maar goed, blijf vooral zitten op het spoor van uitsluitbaarheid van consumentenrecht. Ik heb hier boeken volstaan met meningen dat dit toch echt anders en genuanceerder is. Ik heb het ook niet van een vreemde

[Toink]

Wekkel, voor de afwijking aan een pak melk is als ik me niet vergis die e-norm opgesteld. Datzelfde geldt voor TFT's. Hiervoor is een ISO-normering opgesteld om maximale afwijkingen in categorieen onder te verdelen. Als je het procentueel gezien bekijkt dan heeft een 17 inch TFT met 3 dode subpixels een afwijking van: 3 / [4mln] * 100pct=minder dan 1 procent afwijking.

Ik kan er simpelweg niet bijkomen dat je als consument je gelijk gaat krijgen tégen een ISO-normering in. Het is puur de welwillendheid/afkoopinkomstenzucht van óf de fabrikant óf de winkelier die je daarvan verlost of andere wetten zoals koop op afstand. Daarvoor IS een ISO-normering er namelijk. Het beschermt zowel de consument als de fabrikant.

Wat jij beschrijft onder 'goed beeld' is vastgelegd in de ISO-norm. Klasse II houdt in dat je een goed beeld hebt, zelfs met 4 dode subpixels. 5 is geen 'goed beeld'. Wél is dat weer 'goed beeld' voor klasse III.

[ Voor 15% gewijzigd door Toink op 25-04-2004 22:53 ]

[Wekkel]

Volgens mij heb je niet goed voor ogen wat ISO normen zijn. ISO normen betekenen niets anders dan een bepaalde kwaliteit/werkwijze. Niets meer, niets minder. Je kan er aan voldoen, je kan er ook niet aan voldoen. Niet aan voldoen betekent dat je (in dit geval) een product maakt dat niet aan de ISO norm voldoet, niets meer, niets minder.

In alle rechtsliteratuur die ik in mijn leven weggekauwd heb, heb ik nog nooit een relatie gezien tussen ISO normering en art. 7:17 BW. Die link bestaat ook niet (van rechtswege) en dat is heel logisch. ISO is ISO en heel wat anders dan wat er in het consumentenrecht staat. In het consumentenrecht gaat het over, onder meer, producten die aan de overeenkomst moeten beantwoorden. Een ISO norm is slechts een standaard, niet meer. Denk je niet dat de wetgever even de boel aan ISO normen zou hebben gelinkt als dat de maat der dingen zou zijn geweest?

Je zit hier toch echt fout naar mijn mening.

[Toink]

Zou kunnen dat ik daar mis mee zit. Jij doet meer met rechten dan ik, tenminste dat hoop ik

Ik dacht dat het zo zat maar het klinkt wel heel logisch wat je stelt dus ik kan ernaast zitten. Eigenlijk dacht ik dus dat men bij het opstellen van ISO-normen de wet wel in de gaten hield... maar van de andere kant: Dat kan niet eens want de wet is in ieder land anders.

[ Voor 32% gewijzigd door Toink op 25-04-2004 23:51 . Reden: daim :z ik zit ernaast! ]

[Verwijderd]

Wekkel schreef op 25 april 2004 @ 23:21:
Volgens mij heb je niet goed voor ogen wat ISO normen zijn. ISO normen betekenen niets anders dan een bepaalde kwaliteit/werkwijze. Niets meer, niets minder. Je kan er aan voldoen, je kan er ook niet aan voldoen. Niet aan voldoen betekent dat je (in dit geval) een product maakt dat niet aan de ISO norm voldoet, niets meer, niets minder.

In alle rechtsliteratuur die ik in mijn leven weggekauwd heb, heb ik nog nooit een relatie gezien tussen ISO normering en art. 7:17 BW. Die link bestaat ook niet (van rechtswege) en dat is heel logisch. ISO is ISO en heel wat anders dan wat er in het consumentenrecht staat. In het consumentenrecht gaat het over, onder meer, producten die aan de overeenkomst moeten beantwoorden. Een ISO norm is slechts een standaard, niet meer. Denk je niet dat de wetgever even de boel aan ISO normen zou hebben gelinkt als dat de maat der dingen zou zijn geweest?

Je zit hier toch echt fout naar mijn mening.

daar heb je natuurlijk helemaal gelijk in, maar (zoals hierboven al eens ergens gepost), wat nou als koper en verkoper afspreken dat de monitor aan "een" bepaalde kwaliteit voldoet? dan is er (net zoals met A- of B-klasse groentes) imo geen probleem.

en zolang dus netjes de AV van een bedrijf "ter hand gesteld" zijn (of hoe zeggen juristen dat?), en er in die AV iets over die norm staat, hebben koper en verkoper dat afgesproken.
en dat is precies wat er meestal gebeurt.

[Hielko]

Om in de voorbeelden te blijven zitten, een 17" scherm dat in de praktijk 16,9" blijkt te zijn, is geen gebrek. Het scherm bezit immers de eigenschappen die de koper redelijkerwijs van het scherm mag verwachten. Een afwijking van 0,1" is geen gebrek in de zin van de wet.

Tja, blijkbaar verschillen wij compleet qua mening. Een verschil van 0,1"op een totaal van 17" is geen probleem, en een verschil van 1 pixel op een totaal van 5 miljoen is wel een probleem. Get real!

[MacDokie]

Wat zit iedereen hier toch met ISO wetten te smijten. ISO is toch een standarisering voor bedrijfsprocessen en daar kan dan toch een ISO certificaat voor gekregen worden? En dat is dan voor het bedrijf, niet voor het product.

Hoe zit dat dan?

[Toink]

@Domus: Zie de laatste post van Wekkel als reactie op de mijne...

[ Voor 7% gewijzigd door Toink op 26-04-2004 00:14 ]

[sdomburg]

Domus schreef op 26 april 2004 @ 00:10:
Wat zit iedereen hier toch met ISO wetten te smijten. ISO is toch een standarisering voor bedrijfsprocessen en daar kan dan toch een ISO certificaat voor gekregen worden? En dat is dan voor het bedrijf, niet voor het product.

Hoe zit dat dan?

Ja, in de specifieke ISO norm staan de productieprocessen en de continuiteit daarvan beschreven. In het geval van een ISO 9004 bijvoorbeeld, is deze zelfs opgesteld door de fabrikant zelf. In die ISO norm moeten alle specifieke processen beschreven worden en overal eisen aan gesteld worden. Wat die eisen zijn, magt de fabrikant zelf bepalen. Als die fabrikant als eis stelt dat minimaal een pixel op het scherm werkt, dan kan dat gewoon. Verder moet er op verschillende punten gecontroleerd worden of het product daadwerkelijk aan die eisen voldoet.

Na controle van een ISO mannetje of de eisen en controles daadwerkelijk nageleefd worden, krijgt het bedrijf een ISO certificaat dat een jaar geldig is.

Dit is zo ongeveer wat er is blijven hangen van het vak Productiesystemen (Industrieel Ontwerpen). Nou ja, op een aantal leuke verhalen van schoonmakers en een bedrijf dat net niet genoeg punten had om aan ISO 9001 te voldoen na... De samenvatting is dat de hele ISO normering itt. het NEN niets voorstelt, en alleen bestaansrecht heeft vanwege de domheid (of onwetendheid) van managers.

[ Voor 12% gewijzigd door sdomburg op 26-04-2004 00:46 ]

[hufkes]

Alleen ga je dus als koper bij aanschaf van een tft accoord met een product dat volgens een willekeurig door de fabrikant bedachte methode is geproduceerd... Ik zie nog steeds niet wat er mis is, het enige dat fout kan gaan in deze keten is dat de consument niet voor de daadwerkelijk aanschaf netjes op de hoogte wordt gesteld van de kwaliteitseisen van het product dat hij koopt. Dat is fout, en op grond daarvan kun je dus als consument je op het consumentenrecht beroepen op basis van valse of onvolledige voorlichting. Wanneer een autoverkoper jou een auto verkoopt en daar blijkt bij aflevering geen motor in te zitten, dan ga je uiteraard klagen omdat dat nooit ter sprake is gekomen. Koop je echter een "auto" op de sloop en wordt erbij verteld dat er wel eens geen motor in zou kunnen zitten, dan heb je wanneer dat gebrek uiteindelijk ook naar voren komt toch geen poot om op te staan...

Vergelijking klasse I is dan de nette garage en klasse II is toch echt de dump. En uiteraard kun je van de dump ook perfecte spullen halen tegen een fractie van de prijs van bij de dealer... en dat is precies wat er met tft's gebeurd, je koopt een niet perfect scherm... want klasse II.

Volgens consumetenrecht kun je -wanneer je hard kunt maken dat je redelijkerwijs niet op de hoogte hoefde te zijn van de klassificaties en dat dat door de verkoper (expres?) niet verteld is- met een beetje vechten echt nog wel je gelijk krijgen. Dat is echter niet de kern van de zaak, die is namelijk of je bij de sloop kunt gaan klagen als je geen perfect glimmende auto met krijgt 16 kleppen turbo krijgt... (voor het geld van een lelijk eendje)

[Verwijderd]

@Wekkel: Dat de ISO standaard geen vrijgeleide geeft om schermen te produceren met tientalle bad pixels, en dat er geen enkele verwijzing naar bestaat vanuit het wetboek kan ik best inkomen.
Maar wat is er mis met het naar een ISO standaard verwijzen om aan te tonen in welke staat een bepaald goed zich bevindt bij de aankoop? Dat dit niet steeds wordt aangeduid bij TFT schermen is een ander punt. En in hoeverre dit nodig is hangt blijkbaar af van een of ander random selectieprocess... Zo zou het bij melk toegelaten zijn, zou een monitor plots een fractie kleiner mogen zijn, hebben cdr's allemaal net een ander aantal beschrijfbare ruimte ter beschikking, maar één pixel op 4mio... nee, daar liever niet.

Het punt van het primaire doel van een product ontgaat mij ook een beetje. Sommige producenten distantiëren zich net door het uiterlijk van het product... bij hun zou het uitzicht dan ook bij het primaire doel behoren, waar het voor andere merken maar een secundair doel is... Waar trek je de lijn?


Mijn inziens hangt het allemaal af van de mate waarin de consument wordt ingelicht over de gebreken die het scherm *zou kunnen bevatten*. Doet die dat niet, dan zal het er bij een pixel fout vanaf hangen in welke mate de consument kon verwachten dat die fout aanwezig was; waarschijnlijk afhankelijk van de huidige stand van de techniek etc... En zeg nu zelf; een pixel fout mag dan al zeer vervelend zijn, maar het zal in 99,999% van de gevallen het scherm zeker niet onbruikbaar maken. Waar de 0.001% dan oa de grafische sector is, waarbij het toch wel vervelend is dat een pixel de verkeerde kleur heeft... En ik denk dat het daar dan niet bij die 1e pixel zal blijven die de verkeerde kleur heeft


PS: Wat staat er trouwens onder die wet 7:17 BW ?

[Verwijderd]

http://www.tweakers.net/nieuws/26098/

Winkels zijn verplicht TFT-schermen met dode pixels om te ruilen voor een perfect exemplaar, aldus de Consumentengids. Een oplettende lezer attendeerde ons op een artikel in de februari-editie van het blad, waarin wordt gewezen op een uitspraak van de geschillencommissie computers. Deze commissie is van oordeel dat de computerindustrie duidelijk heeft aangetoond LCD's te kunnen produceren zonder geheel of gedeeltelijk defecte beeldpunten, hetgeen er in de praktijk op neer komt dat klanten recht hebben op een pixel-perfect scherm. Iedere winkel die is aangesloten bij de Stichting Computerconsument (momenteel Dixons, Dixtone, Dynabyte, Funprice en V&D Electric City) moet daarom zonder morren een monitor met een dode pixel omruilen voor een foutloos exemplaar. Ook klanten die gekocht hebben bij een winkel die niet is aangesloten bij de SCC kan aanspraak maken op een perfect scherm, maar zal daarvoor bij een niet-meewerkende leverancier naar de rechter moeten stappen.

[Verwijderd]

Update: Zoals hier te lezen is de SCC er per 1 januari 2003 mee gestopt vanwege een tekort aan deelnemende winkels. Omruilen bij een niet-meewerkende leverancier zal aldus weer via de rechter moeten plaatsvinden.

Voor de volledigheid


[ edit ]
Blijft natuurlijk nog altijd de vraag wat de winkels zelf moeten doen met hun "defecte" TFT schermen. Terugsturen naar de producent is waarschijnlijk onmogelijk aangezien daar andere wetten gelden. Misschien ze met extra korting (verlies?) verkopen met de uitdrukkelijke vermelding dat het gaat over schermen met pixeldefecten...
[ /edit ]

[ Voor 44% gewijzigd door Verwijderd op 26-04-2004 02:03 ]

[Wekkel]

Verwijderd schreef op 25 april 2004 @ 23:54:
wat nou als koper en verkoper afspreken dat de monitor aan "een" bepaalde kwaliteit voldoet? dan is er (net zoals met A- of B-klasse groentes) imo geen probleem.

en zolang dus netjes de AV van een bedrijf "ter hand gesteld" zijn (of hoe zeggen juristen dat?), en er in die AV iets over die norm staat, hebben koper en verkoper dat afgesproken. en dat is precies wat er meestal gebeurt.

Ik ben hier al eerder op ingegaan. Het consumentenrecht zegt (in een notedop) dat het product moet beantwoorden aan de overeenkomst. Het product beantwoordt niet aan de overeenkomst indien het product niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. De koper mag verwachten dat het product de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik nodig zijn. Je kan op dit punt de rechten van de consumentkoper niet beperken. Het vormt dwingend recht.

Zoals al aangegeven kan je als verkoper prima 2e rangs spul verkopen aan een consument, als dat maar duidelijk is en dit naar voren komt in de prijs. Er worden immers genoeg 2e hands auto's verkocht in Nederland en die hoeven echt niet allemaal spik en span te zijn. Waar het hier echter om gaat is het verkopen van een 'kans' op een defect bij een nieuw product dat als nieuw wordt verkocht. Dat kan m.i. niet zonder expliciete overeenstemming (over het feit dat het een gebrekkig product is, bij 'kansen op' zou ik de grens nog strenger willen maken) en dito prijsverlaging. Anders ben je als verkoper stiekem je verplichtingen tot het leveren van een goed scherm aan het beperken. De kans dat het scherm een foutje bevat, ligt bij de verkoper (en daarachter weer de fabrikant), niet bij de koper. De koper mag, zoals reeds uiteen gezegd, verwachten dat de zaak de eigenschappen bevat die voor normaal gebruik nodig zijn. Als je aanneemt dat met een simpele verwijzing in algemene voorwaarden naar kwaliteitsklassen een verkoper onder zijn verplichting tot het leveren van een goed product kan, heeft consumentenwetgeving geen zin meer. Dan heeft iedere verkoper voor ieder product natuurlijk zo'n regel in zijn algemene voorwaarden staan in de trant van "Er bestaat een kans dat het product een defect heeft. Dit defect komt voor rekening van de koper en is in de verkoopprijs verdisconteerd.". Weg bescherming als consument Dat kan niet waar zijn en dat is het volgens mij dan ook niet.

Verwijzen naar een kwaliteitscriterium is in de praktijk alleen maar een truukje om onder de eigen verplichtingen als verkoper uit te willen komen. Dat kan nooit dienen om dwingende verplichtingen te omzeilen.

Verwijderd schreef op 26 april 2004 @ 01:57:
Blijft natuurlijk nog altijd de vraag wat de winkels zelf moeten doen met hun "defecte" TFT schermen. Terugsturen naar de producent is waarschijnlijk onmogelijk aangezien daar andere wetten gelden. Misschien ze met extra korting (verlies?) verkopen met de uitdrukkelijke vermelding dat het gaat over schermen met pixeldefecten...

Ook hier ben ik al op ingegaan. Indien een verkoper een scherm terug moet nemen omdat hij op grond van het consumentenrecht moest vervangen, kan hij deze 'claim' doorstoten naar zijn leverancier. Op grond van art. 7:25 BW heeft de verkoper in principe regres op zijn leverancier als de consument gebruik maakt van zijn rechten. Als winkels dat nalaten, dient dat niet het probleem van de koper te worden.

[ Voor 23% gewijzigd door Wekkel op 26-04-2004 08:42 ]

[Verwijderd]

.

[ Voor 101% gewijzigd door Verwijderd op 31-10-2023 22:22 ]

[Hielko]

De koper mag, zoals reeds uiteen gezegd, verwachten dat de zaak de eigenschappen bevat die voor normaal gebruik nodig zijn.

En daar maak je een aanname wat betreft dode pixels die je niet zomaar kan maken. Een scherm met een dode pixels is namelijk nog steeds normaal te gebruiken, je mist alleen een paar miljoenste deel van het scherm oppervlak. Er zal echter geen text zijn die je ineens niet meer kan lezen, of een plaatje die je niet meer kan herkennen.

Ik geloof je verhaal over het recht van de consument zeker, maar voordat in werking treed moet er wel een defect zijn. En valt een dode subpixel daar ook onder?

En zo ja; waarom zo'n miniem beeldfoutje dan wel, en andere foutjes dan niet? Mag ik als consument dan bijv. ook verwachten dat de geometrie van een CRT-scherm perfect is?

[Gomez12]

Q: Zou het opgelost zijn als alle verkopers in heel Nederland gewoon hun standaard verkoopprijzen omhoog gooien met hun pixelperfect garantie prijs en dan gewoon zeggen voor 30 / 60 euro minder ( oude pixelperfect garantie prijs ) krijgt u een scherm zonder pixelperfectgarantie???

[Foxie_s]

Zoals al aangegeven kan je als verkoper prima 2e rangs spul verkopen aan een consument, als dat maar duidelijk is en dit naar voren komt in de prijs. Er worden immers genoeg 2e hands auto's verkocht in Nederland en die hoeven echt niet allemaal spik en span te zijn. Waar het hier echter om gaat is het verkopen van een 'kans' op een defect bij een nieuw product dat als nieuw wordt verkocht. Dat kan m.i. niet zonder expliciete overeenstemming (over het feit dat het een gebrekkig product is, bij 'kansen op' zou ik de grens nog strenger willen maken) en dito prijsverlaging.

Er is een prijsverschil tussen TFT waar de frabrikant 0 DP garendeerd en waar ze max 5 DP garenderen.

Anders ben je als verkoper stiekem je verplichtingen tot het leveren van een goed scherm aan het beperken. De kans dat het scherm een foutje bevat, ligt bij de verkoper (en daarachter weer de fabrikant), niet bij de koper. De koper mag, zoals reeds uiteen gezegd, verwachten dat de zaak de eigenschappen bevat die voor normaal gebruik nodig zijn.

De vraag is: Wat valt onder de term "normaal gebruik". Een scherm met 2 dode pixels doet nog altijd wat hij zou moeten doen, namelijk beeld geven.

Als je aanneemt dat met een simpele verwijzing in algemene voorwaarden naar kwaliteitsklassen een verkoper onder zijn verplichting tot het leveren van een goed product kan, heeft consumentenwetgeving geen zin meer. Dan heeft iedere verkoper voor ieder product natuurlijk zo'n regel in zijn algemene voorwaarden staan in de trant van "Er bestaat een kans dat het product een defect heeft. Dit defect komt voor rekening van de koper en is in de verkoopprijs verdisconteerd.".

Het probleem is eigenlijk dat consumenten niet weten welke class TFT ze eigenlijk kopen. Waardoor ze voor onaangenamen verrassingen komt te staan.

[Wekkel]

Hielko schreef op 26 april 2004 @ 09:47:
En daar maak je een aanname wat betreft dode pixels die je niet zomaar kan maken. Een scherm met een dode pixels is namelijk nog steeds normaal te gebruiken, je mist alleen een paar miljoenste deel van het scherm oppervlak. Er zal echter geen text zijn die je ineens niet meer kan lezen, of een plaatje die je niet meer kan herkennen.

Ik geloof je verhaal over het recht van de consument zeker, maar voordat in werking treed moet er wel een defect zijn. En valt een dode subpixel daar ook onder?

Ik doe geen aanname, ik spreek mijn mening uit. Je pakt hier precies het punt waarom het gaat: vormt een dode pixel een gebrek? In mijn ogen wel, en de aangehaalde uitspraak van de geschillencommissie computers sterkt mij daar alleen maar in. De argumenten voor mijn mening heb ik reeds uiteen gezet.

Foxie_s schreef op 26 april 2004 @ 10:08:
Er is een prijsverschil tussen TFT waar de frabrikant 0 DP garendeerd en waar ze max 5 DP garenderen.

Een verkoper gaat dus bij nieuwe schermen fouten voor rekening en risico van de consument brengen? Ik zie daar al snel een ongeoorloofde uitsluiting van aansprakelijkheid in, zeker op de wijze waarop het in de praktijk gebeurt (nul of zelfs misleidende informatie, altijd achteraf pas met voorwaarden komen, standaardtransacties zonder daadwerkelijke onderhandelingen, etc). Ik heb al tweemaal uitgelegd waarom ik denk dat het zo niet werkt. Even op alle producten een ISO norm loslaten, daarmee je aansprakelijkheid beperken en vervolgens voor een tiental euros meer wel producten verkopen met 100% garantie: ik zie het niet voor mij

[ Voor 4% gewijzigd door Wekkel op 26-04-2004 10:25 ]

[marco899]

Toink schreef op 23 april 2004 @ 02:22:
Waar ik echter wel moeite mee heb is het bij een winkel kopen van 0-pixel-policy voor een x-bedrag. Dit houdt namelijk in dat de winkel het risico van de dode pixels draagt. Dat betekent op zijn beurt weer dat de winkel het scherm achterhoudt als er een dode pixel in zit want dat gaat niet naar iemand die betaald heeft voor géén dode pixels.

Ik ben gewoon heel simpel in deze zaken. Ben je het niet eens met die policy, koop dan niet bij de desbetreffende winkel cq webshop. Jij hebt dit wel gedaan en willens en wetens een risico genomen. Helaas voor jou is dit een verkeerde gok geweest. Klaar.

[Foxie_s]

@Wekkel

Stomme vraag, maar als nu elke winkelier bijvoorbeeld €25 meer zou vragen (zodat elke winkelier pixel garantie geeft + je kan geen scherm meer kopen zonder die garantie) en zonder de consument hiervan op de hoogte te brengen dat die garante al in de prijs zit, zou er dan nog een probleem zijn ?

(Dus bij een slecht scherm wordt dit zonder problemen ingeruild en eventuele slechte schermen worden verkocht volgens die eerder genoegde B schermen)

[Wekkel]

Nee, dan zo er geen probleem meer zijn.

[nhimf]

marco899 schreef op 26 april 2004 @ 10:26:
[...]


Ik ben gewoon heel simpel in deze zaken. Ben je het niet eens met die policy, koop dan niet bij de desbetreffende winkel cq webshop. Jij hebt dit wel gedaan en willens en wetens een risico genomen. Helaas voor jou is dit een verkeerde gok geweest. Klaar.

Maar de policy van een winkel _moet_ (uiteraard) in overeenstmming zijn met de wet. Simple as that. Probleem is alleen dat veel webshops scheit hebben aan de wet.
Zeker omdat ze weten dat veel mensen niet dreigen met rechtzaken.
Als je een niet goed werkend product krijgt, dan moet je, imho, altijd vriendelijk blijven om het product om te ruilen. Later kan je altijd dreigen met rechtzaken. Vaak is het wel zo dat als je gaat dreigen veel bedrijven je ineens gelijk geven. Dit omdat ze weten dat ze fout zitten en weten dat ze gaan verliezen als de zaak voor de rechter komt.

Met het dode pixel verhaal weet ik het niet. Wel weet ik dat als je een tft koopt en je hebt dode pixels en het is niet overduidelijk gemeld, dat je recht hebt op omruiling (zeker bij het bestellen via internet)

Nog een kleine aanvulling:
http://wetwegwijzer.bibliotheek.nl/docs/14.htm
In dit stuk tekst staat in elk geval dat je helemaal _niets_ met de fabrikant te maken hebt.
Wel is het zo dat je mag verwachten dat jue geleverd krijgt wat de overeenkomst zegt. (wat dat ook mag betekenen).
Het kan dus zijn dat ze je een 100% goed scherm moeten leveren, maar het zou dus ook kunnen zijn dat ze je 4-5 dode subpixels mogen leveren, omdat dat in (sommige) voorwaarden staan. Ik ben geen jurist, dus kan ik er verder niets over zeggen. Enige is dat je naar een rechtswinkel kan gaan en het daar vragen.

edit2:
Wat ik dus wil zeggen, is dat de klasse van je scherm (zoals bepaald door de fabrikant) en de garantie van de fabrikant en alles wat de fabrikant zegt niet interresstant is. Je hebt een overeenkomst met de winkel waar je het product hebt gekocht. Dus als volgens die overeenkomst ik een 0-dode-pixel scherm moet krijgen, dan moet ik die ook krijgen. Ookal zegt de fabrikant dat er 200 in mogen zitten.
Maar of een winkel mag zeggen dat er 4 a 5 dode subpixels in het scherm mogen zitten, dat weet ik dus niet.
Maar je hebt dus nix met de fabrikant, ISO-norminering en klasse (I t/m IV) te maken.

[ Voor 36% gewijzigd door nhimf op 26-04-2004 11:21 ]

[JeroenG]

Tja, het blijven leuke discussies. De winkelier wordt geacht te veronderstellen dat zijn klant een superdomme consument is, die geen kleine lettertjes hoeft te lezen, die zich niet hoeft te verdiepen in het product dat hij wil aanschaffen, en die zonder het te hoeven vragen alle specificaties uitgelegd moet krijgen. Tenminste, dat begrijp ik van Wekkel.

Zelf ben ik van mening dat van de consument ook een beetje eigen initiatief verwacht mag worden. Als een bedrijf een dode-pixel garantie aanbiedt voor een beperkt bedrag, dan heeft kennelijk de rest van de schermen KANS op de aanwezigheid van een dode pixel. In een winkel zal de winkelier waarschijnlijk vragen: "Wilt u dode-pixel-garantie?" Waarop de klant vraagt: "Wat is dat?" Vervolgens kan de winkelier dan uitleggen wat dat betekent.
Alleen als er écht helemaal nergens op de website melding wordt gemaakt van TFT-klassen of de kans op dode-pixels en het garantiebeleid ten aanzien daarvan, dan heeft een consument recht van spreken.

Maar je hebt dus nix met de fabrikant, ISO-norminering en klasse (I t/m IV) te maken

Maar een winkel mag wel aangevendat ze dezelfde voorwaarden en normering hanteren als de fabrikant. Dus als ze aangeven dat hun garantienormen volgens die ISO-norm zijn, staat de winkel in zijn recht. Dan moet er dus wel een verwijzing zijn naar de norm bij de specificaties van het product. In die specificaties staat immers wat de consument mag verwachten.

[ Voor 20% gewijzigd door JeroenG op 26-04-2004 11:42 . Reden: Aanvulling ]

[Hielko]

Wat ik dus wil zeggen, is dat de klasse van je scherm (zoals bepaald door de fabrikant) en de garantie van de fabrikant en alles wat de fabrikant zegt niet interresstant is.

Meeste winkels nemen natuurlijk gewoon letterlijk over wat de fabrikant heeft bepaald.

[Black_Adder]

Aan de ene kant kan ik begrijpen dat er altijd gezegd word: De consument heeft niets te maken met een fabrikant.
MAAR hoeveel verlies denk je dat een winkel leid als er zo'n schermpje word teruggebracht (en deze niet defect kunnen claimen bij de fabrikant), of schermen met defecte pixels voor veel minder moet verkopen.
Of als eerst alle schermen die binnen komen getest moeten worden op defecte pixels etc etc.

Misschien is de wet zo, maar ik kan me goed voorstellen dat verkopers zich op deze manier indekken tegen eventueel verlies.

Wanneer de fabrikant een 0-pixel garantie heeft zou ik er als verkoper geen probleem van maken dit scherm om te ruilen. Hier maak ik geen verlies op (verzendkosten daargelaten).
Ik zeg niet dat een winkel geen verlies mag leiden voor een stukje service,
maar een tftje is niet een "beetje" verlies, zeker niet als het heel vaak voorkomt.
Dan kan je net zo goed tft's weggeven.

[Verwijderd]

Een consument behoud zich altijd het recht om de koop terug te draaien.
(dit wel binnen 7 dagen na aankoop)

Dus moch het je overkomen. Kan je glas hard zeggen

"neem dat ding maar terug" ,

mijn ervaring is dat de dealer gelijk tegen je begint van "we zullen het opsturen , we weten niet of het ondergarantie valt bla bla" (tuurlijk weten ze gelijk of het onder garantie is . alleen op deze wijze kun je als nog de rekening krijgen )

Dus mocht je dit overkomen, gelijk koop terug draaien.

Over de verkoop van oude voorraad, Nu de Btx standaard gaat komen. proberen alle dealers de oude voorraad er uit te gooien. athans dat wordt al maanden vol gehouden.

[Wekkel]

Black_Adder schreef op 26 april 2004 @ 11:49:
Aan de ene kant kan ik begrijpen dat er altijd gezegd word: De consument heeft niets te maken met een fabrikant.
MAAR hoeveel verlies denk je dat een winkel leid als er zo'n schermpje word teruggebracht (en deze niet defect kunnen claimen bij de fabrikant), of schermen met defecte pixels voor veel minder moet verkopen.
Of als eerst alle schermen die binnen komen getest moeten worden op defecte pixels etc etc.

Misschien is de wet zo, maar ik kan me goed voorstellen dat verkopers zich op deze manier indekken tegen eventueel verlies.

De verkoper heeft een wettelijk regresrecht op zijn leverancier als de consument met een defect scherm terugkomt (natuurlijk binnen de grenzen van de wettelijke verplichtingen). De verkoper heeft dus een ijzersterke vordering op zijn leverancier, dat staat gewoon in de wet (art. 7:25 BW). De verkoper hoeft er dus niet slechter op te worden.

[JeroenG]

Wekkel schreef op 26 april 2004 @ 11:59:
[...]


De verkoper heeft een wettelijk regresrecht op zijn leverancier als de consument met een defect scherm terugkomt (natuurlijk binnen de grenzen van de wettelijke verplichtingen). De verkoper heeft dus een ijzersterke vordering op zijn leverancier, dat staat gewoon in de wet (art. 7:25 BW). De verkoper hoeft er dus niet slechter op te worden.

Wel als die verkoper van zijn leverancier een Klasse II scherm afneemt, met de daarbij behorende dode-pixelpolicy. Van de verkoper mag je verwachten dat hij op de hoogte is van de geldende normen en dus geen beroep kan doen op deze bepalingen. Hij ging immers accoord met de specificaties en leveringsvoorwaarden van Klasse II. Als hij dit scherm vervolgens verkoopt zonder te vermelden dat het om een klasse II scherm gaat en de klant komt terug, dan zal hij toch zelf deze kosten moeten dragen.

[Gunner]

Hele boeiende discussie allemaal, die ik in het verleden ook gevolgt heb toen ik een TFT scherm wou kopen, en ook niet het risico wou lopen voor een dooie pixel.

Maar nu concreet, iedereen schermt met de term 'consumentenrecht' maar is er ook maar één iemand die zijn recht heeft gehaald in deze of soortgelijke zaak, of laat iedereen zich afschepen door de winkelier?

[Wekkel]

JeroenG33 schreef op 26 april 2004 @ 12:09:
Wel als die verkoper van zijn leverancier een Klasse II scherm afneemt, met de daarbij behorende dode-pixelpolicy. Van de verkoper mag je verwachten dat hij op de hoogte is van de geldende normen en dus geen beroep kan doen op deze bepalingen. Hij ging immers accoord met de specificaties en leveringsvoorwaarden van Klasse II. Als hij dit scherm vervolgens verkoopt zonder te vermelden dat het om een klasse II scherm gaat en de klant komt terug, dan zal hij toch zelf deze kosten moeten dragen.

Nee, dat sluit art. 7:25 BW nou juist glad. Anders zou de detaillist 'bekneld' raken tussen consument en leverancier. Daar heeft de wetgever dus een oplossing voor bedacht.

[ZeRoC00L]

Verwijderd schreef op 26 april 2004 @ 11:57:
Een consument behoud zich altijd het recht om de koop terug te draaien.
(dit wel binnen 7 dagen na aankoop)

Nee hoor, deze regel bestaat alleen voor online aankopen, bij winkelaankopen ben je afhankelijk van het winkelbeleid.

[marco899]

nhimf schreef op 26 april 2004 @ 10:45:
[...]


Maar de policy van een winkel _moet_ (uiteraard) in overeenstmming zijn met de wet. Simple as that. Probleem is alleen dat veel webshops scheit hebben aan de wet.
Zeker omdat ze weten dat veel mensen niet dreigen met rechtzaken.
Als je een niet goed werkend product krijgt, dan moet je, imho, altijd vriendelijk blijven om het product om te ruilen. Later kan je altijd dreigen met rechtzaken. Vaak is het wel zo dat als je gaat dreigen veel bedrijven je ineens gelijk geven. Dit omdat ze weten dat ze fout zitten en weten dat ze gaan verliezen als de zaak voor de rechter komt.

Uiteraard moet een winkelier zich aan de wet houden. In dit geval bood de leverancier de mogelijkheid voor een stukje extra garantie in de vorm van een dode pixel afkoop mogelijkheid. De koper was hiervan op de hoogte, maar weigerde dit. Hetzelfde geld voor producten, waarop je een extra garantie af kan sluiten. Je kan jezelf verzekeren of je neemt de gok.