Wie is er eigenlijk naar dat feestje in de musichall geweest, met ben sims, andreas kremer, etc etc? Daar vond ik een flyer van in de trein vanochtend

.
En ik zat in die trein omdat ik terugkeerde van I Love Techno, klein reportje:
Ten eerste werd er in de trein en op et station heel intimiderend gecontroleerd op drugs, maar als je geen gigantische hoeveelheden mee had kwam je na een uur te zijn ondervraagd en een stripshow (10 kniebuigingen in je blote aars

) er vanaf. Naar mijn mening een beetje overdreven, omdat er aan de deur amper gecontroleerd werd, en de dealers dus toch wel binnenkwamen; in principe werd hun markt juist vergroot door het feit dat iedereen zijn eigen spul in moest leveren. Wat me wel opviel is dat ze in Belgie geen id hebben wat smartdrugs zijn; ze zien een ephedra-capsule daar aan voor een gigantische XTC-brok

.
Anyway, drugs zijn natuurlijk verre van de reden waarom je naar zo'n feest gaat.
De sfeer:
Was heel anders dan wat ik in Nederland gewend was; veel minder persoonlijk; meer ieder voor zich, het thema "united as one" kwam dus niet echt tot z'n recht. Maar over het algemeen positief: geen lastige mensen, en het complex was redelijk mooi ingericht, zodat er een fijne vibe hing (inclusief gratis drinkwater, heerlijk!).
Wel neigde het geheel iets teveel naar commercieel toe; wat zich bv uitte in weinig echt vage diehards. Het gevoel dat je bijvoorbeeld op een awakenings hebt, werd hier bij lange na niet gehaald. Misschien komt dit door de afwezigheid van enkele hele grote namen, of toch door het feit dat je met 35.000 mensen minder snel intiem raakt (hoewel dit op bv dancevalley of de loveparade ook best aardig lukt

).
De muziek:
Over het algemeen erg goed. Tomaz als warm-up viel me een beetje tegen, die draaide wel heel stereotiep "zijn" latin-groovy geluid, wat me wat snel verveelde. Stanny Fransen iets verderop was voor mij een fijne ontdekking. Minstens net zo groovy als Tomaz, maar dan lekker gevarieerd, met breaks en opbouw etc op het juiste moment. Na Fransen weet ik niet precies meer wat ik in welke volgorde gezien heb, maar een aantal herinneringen:
Oxia draaide precies wat ik veracht had; meeslepende melodieuze techno op heerlijk funky beats. Carl Cox' kwam het eerste gedeelte niet helemaal tot z'n recht (bij mij igg), omdat er even omgeschakeld moest worden naar zijn veel minder zweverige geluid. Maar na een uurtje oid ging hij dan ook wel erg lekker met zijn fantastische skills en dito platenkeus. Die man kan echt een set neerzetten waarbij je geen idee meer hebt welke platen je hoort.
Na Cox bleek underworld vol te zitten, en waren we moe, zodat we maar een beetje rond hebben gehangen, zonder dat ik me echt een hoogtepunt herinner.
Helaas was Rush ook al vol toen we aankwamen, maar wat ik door de ingang heen kon horen was zoals gebruikelijk hard en meedogenloos; je moest jezelf wel geven. De andere afsluiters mistress Barbara, Pascal FEOS en de man in de yellow (intec) room draaiden opzich ook gewoon goed, maar ik had de energie niet meer om dat volledig mee te maken.
Als ik dit morgen, uitgeslapen en wel, lees vind ik het waarschijnlijk een erg warrig verhaal; maar jullie hebben het er maar mee te doen (scrollen kan altijd nog)

.