polthemol schreef op vrijdag 2 augustus 2024 @ 10:50:
[...]
Het is een recht hek wat er staat, dat is vrij makkelijk om overheen te komen omdat je steun hebt voor al je ledematen om erover heen te klimmen.
Als die hekken naar buiten 'leunen', kan een wolf (of wat dan ook, zelfs een mens for that matter) geen heel effectieve steun meer krijgen voor de achterpoten (of benen in geval mens) waardoor je wat bengelt.
Die hekken moeten aan regels voldoen. Als ze niet helpen, moet je niet de hekplaatser, maar de regels aanpakken. Waar iemand die net duizenden euros uitgegeven heeft aan een hek, niet een maand later de nieuwe regels kan toepassen.
Puntdraad is ook niet zo effectief als de vacht dik/dicht genoeg is (en de 'echte' constantina wil je niet gaan inzetten, het moet afschrikken, niet een moordwapen worden). Overall lijken bij alle situaties die worden gemeld het hek niet in orde te zijn (kapot, slecht gemonteerd, ronduit een slecht hek om te beginnen, enz.).
Vergeet ook niet dat veel vee wat slachtoffer wordt van de wolf zonder menselijke hulp nooit in leven zou blijven in de natuur. De meeste schapen hebben bv. een regelmatige scheerbeurt nodig om maar wat te noemen, koeien zijn veelal gefokt op specifieke, gewenste eigenschappen zoals optimale vleesproductie of optimale melkproductie. Het is twijfelachtig of die dieren weerstand kunnen geven. De ironie is dan wel groot als er veel weerstand is tegen mitigerende maatregelen, terwijl de natuur in feite een productiesysteem nu afstraft.
Wat neem je nu als referentiepunt? De middeleeuwen? En zelfs toen werden schapen al geschoren. Dus mitigerende maatregelen is wel een gekke benaming als al eeuwen gedomesticeerde dieren voor de landbouw en menselijk plezier gehouden worden.
Er zijn voorbeelden van andere landen hoe dat wordt opgelost: oa. waakhonden die speciaal gefokt zijn om kuddes te beschermen (Turkije heeft bv. de Anatolische herder) tegen roofdieren.
Schaapsherders hebben toch veelal al honden? Hier in Nederland is het sinds het verdwijnen van de wolf niet nodig geweest. Dat er nu maatregelen genomen moeten worden klopt. Maar omdat eenzijdig neer te leggen bij de boer, en dan na aanval zeggen, je maatregelen waren onvoldoende, is dan niet echt nuttig. Ik kan niet beoordelen hoeveel boeren denken: ik wacht nog even af. Niet het minst omdat regels zo vaak veranderen. Daarmee nemen ze een risico. Maar daarmee kun je niet alle maatregelen zondermeer als onvoldoende beschouwen. De wolf is terug van lang weggeweest, en daarmee zijn maatregelen ook nieuw. En niet perse direct te vergelijken met minder dichtbevolkte buurlanden. Vrij logisch dat overschakelen op een nieuwe normaal tijd kost.
In 'the bigger picture' zien we met de wolf een clash op heel veel vlakken gebeuren:
- de landbouw en met name veeteelt is zo alomtegenwoordig dat het schuurt met heel veel natuurbeleid (of zelfs actief afbraak doet daaraan op plekken).
- de veeteelt neemt daarbij een heel harde positie in, ondanks dat er veel maatregelen zijn en schadevergoedingssystemen. Alles lijkt vanuit hun optiek te moeten wijken voor hun product
- we zijn als samenleving ook nogal vervreemd van wat natuur is en reageren erg vanuit angst. Cijfers over hoe terecht die angst is, lijken we te negeren.
- we negeren hoe scheef onze natuur is gegroeid door natuurbeleid: in functionerende ecosystemen heb je geen afschot nodig of 'wildbeheer'. De problemen van te grote groepen wilde zwijnen of te veel herten zijn beduidend minder als er grote predatoren zijn die deze op hun menukaart hebben staan. Je hebt dan echter wel nodig dat de 'snelle snack'-optie van vee in een gebrekkig heksysteem van tafel gaat. Een roofdier zal niet meer energie steken dan strikt nodig is om aan eten te komen en zal dus voor de makkelijke optie gaan die voldoet voor de nood.
Ik dacht dat het sprookje van zelfregulerend natuur in nl toch zo langzamerhand ontkrachtigd is. En ik zou de tegenstelling landbouw/natuur niet zo scherp stellen. Boeren hebben genoeg stukken land dat om allerlei redenen niet gebruikt wordt voor de landbouw, maar gewoon natuur is. Ik weet niet wat jij natuur noemt: alles wat geen eigendom is van een boer?
Nog los van het feit dat de landbouw zoals die nu is, ontstaan is door politieke keuzes en marktdwang (ook politiek).
Welke grotere predatoren we ook hebben, aan de bovenkant van de pyramide is er niets. En dus moet die groep uitgedund worden, als er teveel zijn. Met het territorium dat een wolf heeft, kun je op een bierviltje uitrekenen met hoeveel wolven het land 'vol' zit (en rekenen met demografisch NL over een periode van zeg 50 jaar).
De wolf zal blijven komen, dus men zal hier een optie op moeten verzinnen. Afschot zal geen soelaas bieden: omringende landen hebben hun wolvenpopulaties, dus er zullen er steeds weer vrij gekomen gebied gaan 'bewolven'. Wat we missen is een overkoepelend plan, idee, visie hoe we een balans willen houden tussen ons als soort en onze impact en de natuur, hoe we de balans willen houden tussen onze levensstandaard en de natuur die we nodig hebben om alles leefbaar te houden en van daaruit kun je plannen opstellen hoe die balans te bereiken waar die niet is en die balans te houden waar die er wel is.
Waarom helpt afschot niet? Voor herten, reeën, zwijnen werkt het wel. Soms wel erg last, onder invloed van rechtszaken en publieke opinie. De wolf is geen knuffeldier.
De huidige plannen is happen op een klein probleempje en een voortdurende weigering om iets te doen aan het gebrek aan visie op de vlakken die dit dossier veroorzaken. Dus gaan wat partijen lekker makkelijk roepen: 'afschieten!'. Hetzelfde wat we doen als we weer eens te veel wilde varkens hebben ('afschieten!') of konijnen ('afschieten!') en noem maar op. Misschien dat met wat visie we met de wolf een zelfstandig functionerende oplossing hebben om heel wat balans terug te brengen waarbij je niet meer de noodzaak hebt voor jacht of bijvoeren voor groter wild.
Hoeveel visie is er nodig als afschieten niet helpt volgens jou? Een hek om NL en de wolf de vrijheid geven? Alsof de wolf zich daardoor laat tegenhouden? Ik begrijp dit echt niet.
Maar ja, die balans tussen economische belangen en natuur, het was al een dingetje en dat zal het blijven vrees ik.
Ik denk dat die balans meer verstoord is door consumentisme. Maar dan zou ik wel onderscheid maken tussen economie van fabrieken/industrie en de landbouw. Even buiten beschouwing latend dat de landbouw soms ook industriële trekken heeft (gekregen). Het gaat een beetje te ver om dat hier uit te werken, maar die steeds meer knellende situatie is omdat alle groepen meer beslag willen leggen op ruimte (die er niet is).
Als je de wolf uitspeelt tegen de landbouw, kun je m.i. niet om de geschiedenis heen. Wellicht zouden we meer tevreden moeten zijn en de oneindige behoefte aan goederen afgeremd wordt, waardoor schaarste op sommige zaken afneemt. De economie van het genoeg is waarschijnlijk niet iets waar velen op zitten te wachten.