Men zal toch weer terug moeten naar de oude lessen, waaronder de - zorgvuldige - noodzaak tot
pushing the envelope, waarbij objectief perspectief niet verward wordt met neutraliteit, maar ook geen ruimte laat voor perceptie waarbij dat wat non-conform (en erger) is, gezien kan worden als wel conform, of zelfs maar als iets wat zich beweegt in een verder totaal normale en dus magisch functionele arena.
Dat is immers de ruimte waar toxiciteit zich beweegt voor eigen toepassingen van
pushing the envelope, and the overton window.
Binnen context hier, komt dat neer op:
1. het uitleggen van de realiteit en complexiteit van surveillance capitalism
2. het uitwerken en uitleggen de weg daar naar toe en de aanwezige blinde vlekken
3. het plaatsen van de gelieerde ontwikkelingen in de VS binnen context van het mondiale conflict
4. het uitleggen hoe het meer complex is dan doorgeslagen Big Tech als machtscluster in de VS, aangezien het cluster op het niveau van fundamenten grotendeels beheerst wordt door aan de VS externe vectoren
Het wordt hard wakker worden de komende tijd.
Claes heeft inzicht in bovenstaande perikelen. Het kan zijn dat het vooralsnog allemaal een brug te ver is, en dat er eindelijk eens een weg naar Big Picture Perspectief komt vanuit de NOS bij onderwerpen als deze - nogal een kritieke oefening. Hint: bij de mensen van Zembla ligt heel, heel veel kennis, en een flink stapel dossiers.
James Grimmelmann daarentegen zit in de soep. Ook daar is volledig besef van bredere context, maar het blijft een non-topic, maar wat eigenlijk erger is, dan zit hem in het propageren van het narratief dat het allemaal zo erg niet is want - Big Tech overschat zich zelf.
De crux is niet het speelveld van apps of services of het drama van pseudo-AI. De crux zit hem in wat zich van Big Tech kan bedienen voor:
1. toegang tot gericht én uniform gebruik van de data beschikbaar vanuit Surveillance Capitalism
2. de bruut zorgwekkende verstrengelingen daarvan met infrastructuur én processen collectieve veiligheid
3. de oude maar consistent aanwezige focus op beheersing van alle menselijke processen van perceptie
Met name dat laatste is nog steeds een cruciale blinde vlek in Europa, voornamelijk vanuit een cultuur-maatschappelijk conflict (vanuit historisch-filosofische grondvesten). Wij zien gedrag nog steeds als iets van het individu. Geen netwerkfenomeen, maar een keuzedynamiek van individu. In academische zin weten we beter, maar we zitten nog steeds op dat scherp van de snede van willen en kunnen erkennen.
Het artikel zou een heel goede stap naar een post mortem en beginpunt van reële bewustwording kunnen zijn.
De vraag is of op redactioneel niveau daar bereidheid toe is, want als er iets naar voren kwam op de conferenties van vorig jaar alsmede dit jaar (tot en met de recente ConCon in Duitsland, redactionele niveaus in het Nederlandse zijn zich er terdege bewust van dat als dit allemaal een onderwerp wordt, er ook een conflict ligt met de dynamica van eigenaren en advertising economy, maar misschien nog meer gevoelig, met cumulatief eigen navigeren op de weg gevolgd naar waar we nu zitten.
Het is absoluut niet vanzelfsprekend dat wat inderdaad een kritieke bedreiging voor collectieve veiligheid én cultuur-maatschappelijke stabiliteit is ook als dusdanig erkend kan worden dat het mogelijk wordt er ook effectief iets tegen te doen.
Als terzijde, wat politieke en economische actoren in Europa aangaat, daar zou men zich eens gedachten maken over hoe al die informatie puur in de VS gebruikt is geworden de afgelopen 10 jaar (en langer nog), want ontzettend veel van de verschuivingen en ontwikkelingen zijn herleidbaar tot misbruik van data. Persoonlijke data. Een VVD kan bijvoorbeeld bij Republikeinse confraters wel eens navragen wat de consequenties waren van het SmartTech drama. Nederlandse CEO's mogen wel eens te rade gaan voor de gevolgen van SolarWinds, een post-Gasgebouw bedrijfsleven mag zich wel eens afvragen hoe persoonlijke data gebruikt is geworden bij de serie mislukte participaties na de Trump / SA / RU productie deal - er liggen legio voorbeelden. En dan hebben we het nog niet over kwesties als toegang, wetenschappelijk onderzoek, cultuur, entertainment, advertising, media - het is een enorme arena. Van gedrag.
[
Voor 12% gewijzigd door
Virtuozzo op 01-12-2024 14:11
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.