Nee, dat is niet wat ik zeg. Het is moeilijk om echt vanuit Nederland in beeld te krijgen, maar het media landschap in de VS ontzegt over heel veel van de linie Biden (maar ook Democraten in algemene zin) een podium, en het verwringt elke poging tot boodschap. Er zijn slechts een paar uitzonderingen, zoals in Californië, maar dat is het dan ook wel - óf je moet "Democraat" zijn, het fenomeen van false candidacies (zie een burgemeester in NY, of de club die met frappante timing "spontaan" van partij wisselt.
Er is geen publiek debat daar. Het is enkel dat perception management.
Een functioneel publiek debat zou ruimte geven / laten aan functionele analyse. Dus sterktepunten, én zwaktepunten. Maar dat is er gewoon niet.
Kan je hetzelfde zeggen van trump.
Het is dus onzin dat de media die bepaalt, net zoals bij trump (die net hetzelfde aanhaalde) : negatieve zaken moet je ook van kandidaten brengen, laat de kiezer maar zichzelf informeren.
De Amerikaanse kiezer kan zichzelf nauwelijks nog informeren. Ongeacht inkomen of opleiding, alles is een bubbel in deze of gene stroom. Het is extreem moeilijk om daar van opzij te stappen, en erger, de continue impulsen en het continue ruis voorkomt maar al te laagdrempelig dat dergelijke poging niet afgestraft wordt.
En daar komt best nog een ander fenomeen bij op tafel, de meeste Amerikanen hebben de mogelijkheden of zelfs toegang niet.
Probleem in de VS is dat de media louter sensatie belust is , dus als biden de mist ingaat smeren ze da breeduit, net zoals als trump dat deed de laatse jaren.
Ik heb dat ook lang gedacht, tegenwoordig echter niet meer. Men is er in media kringen vrij bot over. Het is meedoen met de stroom anders ben je je merk kwijt en krijg je geen toegang, en dus wordt je gedumpt. Een Maggie (Haberman) opereert bijvoorbeeld op die basis haar PR netwerk, en bepaalt zo voor het leeuwendeel van de NY paper scene (en daar zit zo'n beetje alles van nationale kranten) wie überhaupt de trap op mag. En daar is ze vrij open over, en rigoureus amoreel in.
Het is niet sensatie waar de focus ligt. Amerikaanse media zijn primair een mechanisme van sociaal-economische kaders. Narratief -> Perceptie. Wij hier kennen dat in historische zin niet, voor hen daar is het altijd zo geweest. Van de Gilded Age via de Yellow Papers tijd tot de grote consolidaties onder oligarchen.
Ik kan het zo 1-2-3 helaas niet vinden, Harvard Media Studies heeft een paar jaar geleden prachtig onderzoek gepubliceerd over de correlaties tussen narratief keuzes, linguïstiek en eigendomsstructuren van Amerikanse media - ik zal eens zoeken want het was ronduit schokkend. Enfin, ook de eerdere studies over enkel de eigendomsstructuren waren al saillant genoeg (als ik het mij goed herinner is dat meermaals voorbij gekomen in het vorige VS verkiezingen topic).
Sensatie is wel een mechanisme, maar het is meer complex dan dat. Prikkel is de eerste pijler bij elk narratief, zowel in termen van exces en repetitie daarvan, maar het gaat doelmatig diep op niveau van taalgebruik en woordkeuze in. Een pijnlijk schoolvoorbeeld blijft dat fenomeen in de VS van Copaganda. Eerdergenoemde Alec Karakatsanis is absoluut een verkenning waard voor zijn werk.
De tweede en derde pijlers zijn in het Nederlandse ook heel lang onbekend geweest: binaire valstrik en reductionisme. Opinie is bijvoorbeeld een basaal mechanisme voor die twee toepassingen.
De kandidaten zelf moeten het naar inhoud brengen, wat trump niet wil en wat biden niet kon. En dat is 100% de fout van biden. "De media" gaf biden alles om het debat in zijn voordeel te doen uitslaan en hij faalde omdat hij gewoon te oud is. Wel dan kan en mag de media daar volop over raporteren de president in de VS is immers heel machtig en dus lijkt het me logisch dat je iemand niet half dement daar zet.
De media hebben geen vinger uitgestoken

Men is al twee jaar bezig met de campagne die ging komen te ondermijnen, zelfs nog voor er een raamwerk voor campagne was - de periode van Chris Licht bij CNN is bijvoorbeeld een goed punt van studie, alles zelfs maar neutraal werd weggewerkt, en de scripts die volgden waar pijnlijk gericht op de enige ruimte die twee jaar later een DNC campagne zou krijgen.
CNN was daar absoluut niet het enige medium in. Van alle Amerikaanse media was enkel PBS nog enigszins open in de zin van pogingen tot informeren - en dat heeft ook niet lang geduurd. Bij een CNBC werd de zittende baas weggegooid en vervangen door een zeloot van het College of the Holy Cross, waarna het taal- en term gebruik fundamenteel veranderde. En dat heeft flinke consequenties na twee jaar van herhaling.
De crux is niet Biden an sich. De crux is dat ook al stond er een andere Democraat, het spel van media hetzelfde is. Who owns, operates.
Dat gezegd, alle gekheid op een stokje, in het licht van wat op het spel staat, als ik Amerikaan was en ook maar een beetje kennis had van hoe de vork in de steel steekt, zou ik prima een demente president accepteren als daar maar 1) een solide team bij zat en 2) het geen kandidaat van autoritarisme was.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.