Desinformatie en misinformatie: dreiging en aanpak.
Desinfo en misinfo zijn eigenlijk al stokoude fenomenen zijn die continue spelen op elke onderwerp waar verschillen van mening bestaan of waarvan verschillende uitkomsten in het voordeel van verschillende mensen of groepen is. Het speelt dus in elke politieke arena, of je het nou hebt over de Haagse, die in Washington, of zelfs die in je dorp: soms zullen mensen met opzettelijk foute of onopzettelijke onjuiste informatie een discussie willen manipuleren. Sociale media spelen hier een steeds beslissender rol in, en tijdens gewapende conflicten zoals in Israël-Palestina en de Russische inval in Oekraïne kan iedereen hiervan het slachtoffer zijn. Laten we dit topic gebruiken om het fenomeen te bestuderen: wat zijn misinfo en desinfo, waarom is het een probleem, en hoe gaan we ermee om?Desinformatie en misinformatie
Misinformatie en desinformatie ondermijnen de kwaliteit van onze communicatie, en werken daarmee polarisatie in de hand, en daarmee uiteindelijk ondermijning van democratie. Het verschil tussen desinfo en misinfo is intentie: iemand die desinfo verspreid doet dat opzettelijk, misinfo is wanneer iemand dat zonder opzet doet. De uitwerking is echter hetzelfde: onjuiste informatie wordt verspreid en daarmee een discussie bemoeilijkt. Immers, wanneer we met onjuiste feiten argumentatie opbouwen, dan dondert het hele verhaal in elkaar als de feiten onjuist blijken te zijn, terwijl sommigen toch soms veel tijd en moeite steken in het zorgvuldig opbouwen van een argumentatie.Wat voorbeelden ter illustratie:
- Artikel bij De Groene dat de Chinese desinfo campagne over Xinjiang ontmaskert: de Chinese overheid wil dat mensen bij Xinjiang niet meteen denken aan de werk- en heropvoedingskampen, dus plant onjuiste, ogenschijnlijk positieve informatie over de regio. Dat is desinfo. Vervolgens delen gewone Chinezen en niet-Chinezen dit, omdat dit in hun beeld past van hoe ze willen dat het zou zijn: China is een mooi land waar iedereen in harmonie samenleeft. Dit delen is misinfo (althans, voor sommige delers): men zal niet altijd weten dat er niets van klopt, en dus niet met medeweten onjuiste info verspreiden. Echter, het draagt wel bij aan het produceren van een fout beeld: iedereen die vluchtig een blik werpt op het onderwerp Xinjiang op TikTok, ziet prachtige plaatjes en gemoedelijke beoefening van tradities. Dat neemt ruimte in de informatieruimte af van het grotere en belangrijkere verhaal van de kampen.
- De Guardian bericht over een 'bot holiday' nadat Rusland grotendeels van social media is afgeschakeld
- Met het afkoppelen van Rusland van het internet is het meetbaar minder polariserend op social media bron. In 2014 (begin met Oekraïne oorlog) en 2016 (verkiezing Trump) leerden we al van het Internet Research Agency, een zogenaamde trollenfabriek die, zoals een gewaardeerd forumlid @Virtuozzo het samenvatte, voor de prijs van een F16 de verkiezing in het voordeel van Trump beslechtte. Een aantal links die de werking van die trollenfabrieken uiteenzetten, ook hier in Nederland gebeurt dit.
- Wisselwerking tussen social media en de Tweede Kamer: "Ons valt op dat deze radicaliserende termen erg snel normaliseren: hoe vaker een term wordt herhaald – door Kamerleden, maar ook door gebruikers van sociale media – hoe normaler het wordt. De ophef neemt af, maar de term blijft onderdeel van het taalgebruik"
- X Is a Fog-of-War Machine: What Elon Musk did to his social network to make it almost useless for news about Israel and Gaza.
Informatie en democratie
Waarom is desinfo en misinfo een probleem? In elke samenleving is het van belang samen te kunnen leven, en een essentieel middel daartoe is communicatie onderling: we moeten weten wat eenieder wil, waar eenieder last van heeft, en dan samen tot een leefbaar compromis komen. Gaat zulk soort communicatie spaak, dan drijven mensen uit elkaar, gaan elkaar wantrouwen, elkaar dwarszitten en saboteren, langs elkaar heen leven, met als gevolg dat problemen niet meer goed in beeld komen, begrip van de feiten niet meer door iedereen zoveel mogelijk gedeeld wordt, en dat tegenstellingen wortel schieten en veranderen in splijtzwammen en ruzies, conflicten, of erger.Voor democratieën is dit nog eens extra pertinent: wij hebben geen arbitrator in de vorm van een dictatuur om ons op te leggen wat we moeten vinden, dat moeten we zelf uitzoeken. Dit betekent ook dat we blootstaan aan manipulatie: mensen kunnen te goeder trouw communiceren of niet, en die twee uit elkaar houden is in praktijk moeilijk. Kranten hebben bijvoorbeeld vaak een bepaalde insteek of kijk op de wereld, en kiezen en schrijven het nieuws met die bril op. Daar is niets mis mee, zeker niet als je van die bril af weet. Als je iets gedaan wil krijgen in een democratie, kun je itt tot een dictatuur niet middels omkoping of gewoon macht doen wat je wil, nee, je moet voldoende mensen voor je zaak winnen. Te goeder trouw, of niet. Sommige kranten zijn geen kranten, maar middelen om een wel heel vreemd brilletje te blijven pushen.
In de 21ste eeuw speelt internet, en social media in het bijzonder, een zeer grote rol in deze communicatie. Inmiddels krijgen de meesten van ons primair hun nieuws zo binnen, communiceren ook zo primair met vrienden en familie, met ons democratische vertegenwoordigers, met onze overheden, etc. Elk medium heeft sterke en zwakke punten, en over die zwakke punten wil ik het hebben. Fake news, misinformatie, trollen, dit zijn de uitdagingen om onze communicatie van goede kwaliteit te houden.
Mechanismen van mis- en desinformatie
Norman Davies reikt ons een stappenplan aan in "Europa: een geschiedenis" als de basisregels van propaganda:- The rule of simplification: reducing all data to a simple confrontation between ‘Good and Bad’, ‘Friend and Foe’.
- The rule of disfiguration: discrediting the opposition by crude smears and parodies.
- The rule of transfusion: manipulating the consensus values of the target audience for one’s own ends.
- The rule of unanimity: presenting one’s viewpoint as if it were the unanimous opinion of all right-thinking people: draining the doubting individual into agreement by the appeal of star-performers, by social pressure, and by ‘psychological contagion’.
- The rule of orchestration: endlessly repeating the same messages in different variations and combinations.
Onderdrukking van informatie.
We zien hoe autoritaire regimes zoals Rusland, China, door censuur, blokkades en beperkingen de onderlinge communicatie totaal saboteren, en gewone Russen en Chinezen niet in staat zijn een beeld van de feiten te vormen over wat hun overheid in Oekraïne, Xinjiang aanricht. Dit is op zich niets nieuws, de Sovjet Unie is een klassieke casus van beperking van vrijheid van pers en informatie. China is niet anders: Chinezen mogen geen kritische kanttekeningen hebben/delen over hun overheid, denk aan Peng Shuai, de Oeigoeren, Tiananmenplein. Dankzij de Great Firewall is het ook moeilijk voor Chinezen buitenlandse bronnen hierover te raadplegen. In beide landen is het gebruik van VPN's daarom zeer gangbaar, in China noem je dat 'een laddertjes' hebben dat hoog genoeg is.In het geval van Rusland worden de protesten in Rusland geanalyseerd, die wonder boven wonder nog steeds plaatsvinden en, ook al is het moeilijk een precies beeld te vormen juist wegens de onderdrukking van informatie hieromtrent, mogelijk de grootste protesten onder Poetin tot nu toe zijn. Het valt op dat de protesten 'wild' zijn, spontaan en ongecoördineerd. Zoals een geïnterviewde het omschrijft:
De Russische overheid is erin geslaagd de communicatie binnen haar volk volledig te saboteren. Helaas wordt ook het volgende opgemerkt:The reason why these protests are not super organized is because last year Russian authorities completely destroyed civil society.
Het paardenmiddel van het ontzeggen van toegang voor Russen heeft niet slechts een positief effect, maar ook het negatieve effect van blootstelling aan voor hen alternatieve media.Wasiura also points out that the economic stress that many Russians are sure to experience in the coming months may only serve to reinforce the victim mentality that Putin has promoted vis-a-vis Russia and the West.
Verdraaiing c.q. vernieling van informatie
Dat was het manipuleren van eigen burgers, what about burgers in andere landen, jij en ik? In de Scientific American staat een interview met iemand die misinformatie onderzoekt, en naast het aanreiken van eigenlijk alle relevante aanknopingspunten over hoe Rusland de informatie-oorlog tegen het Westen speelt, is een een kwoot die het wmb goed samen vat:Eerder noemde ik al wat bronnen over hoe de desinfo industrie geprofessionaliseerd is per trollenfabriek; tijdens COVID zijn er een paar in Macedonië en de Filipijnen. Deze trollenfabrieken of troll farms zijn inmiddels vast onderdeel van de informatieruimte op social media. Zie Wikipedia voor een overzicht.misinformation is really engaging
Het mechanisme is simpel: door onze onderlinge communicatie te kwader trouw te destabiliseren, raken wij afgeleid van de werkelijkheid (we hebben het bijv. over migratie ipv de vreselijke situatie in Oekraïne) en wij raken contact met elkaar kwijt, waardoor we minder verenigd kunnen optreden (op zich is de reactie op de escalatie in Oekraïne daarop een prettig uitzondering).
Nudging
Social media maken maken het makkelijker en goedkoper dan ooit tevoren mensen te Nudgen; het mechanisme waar je, zeker in systemen met beperkte keuze (First past the post, defacto tweepartijenstelsels), je uiteindelijk maar een kleine fractie hoeft te overtuigen om een kant aan een meerderheid te helpen.Emotie
'Misinfo is really engaging'; hoe emotioneler het artikeltje gebracht wordt, hoe beter het blijft hangen als je er gevoelig voor bent. Dat is de paradox dus: een artikel dat migranten als profiteurs afschildert zal op een bepaalde groep direct als bevestigend werken, en bij een andere groep direct te herkennen zijn als pandering. Er zijn dus twee dingen om op te letten: het feit dat des te meer aanspraak een tekst maakt op je emotie, des te groter de kans dat je te snel de inhoud laat beklijven. Persoonlijk vermijdt ik daarom dat soort stijl artikels min of meer uit principe: ik moet dan teveel op mijn hoede zijn. Het andere om op te letten is dat de effectiviteit van deze berichten ontzettend van de lezen afhangen, dus als iemand te kwader trouw is, dan zal die zorgvuldig zijn lezers willen kiezen: hij wil de juiste bubbel aanspreken.Big Tech en informatie: bubbels
De manier om mensen in een democratie met vrije pers, een op papier uitstekende garantie op vrije en open communicatie, toch te manipuleren is het kunstmatig bubbelen. Een recent voorbeeld is de anti-corona-vaccinatie bubbel: mensen gaan 'op internet onderzoek doen' maar doen dat helaas via social media, die geoptimaliseerd zijn voor engagement, oftewel meer van hetzelfde, of zoekmachines die advertenties weergeven, en dus ook zo gebiasde informatie opleveren. Een persoonlijke observatie: hoe gekker de bubbel, hoe digibetischer mijn inschatting van de persoon. Er springt ook meteen een wereld van kleine ondernemers op zulke bubbels: natuurlijke producten die covid voorkomen, ondernemers die groepen gevoelig voor lifestyle ideeën over 'natuurlijk leven' zijn de bubbel in slepen (ben de link kwijt, maar yoga kringen waren een favoriet target begreep ik ergens). Andersom werkt het effect ook: als jij niet in de antivax bubbel zit, dan zullen theorieën uit die bubbel (Bill Gates wil chips in onze kinderen implanteren) je afkeer van mensen in die bubbel vergroten, en daarmee effectief polariseren.Eens gebubbeld, kan de bubbel voortleven, zoals we nu zien met dit conflict. In praktijk kun je diep vast komen te zitten, in Het fenomeen incel: oorzaak en de gevolgen blijkt dat niet soms de psychiatrie eraan te pas moet komen.
Conclusie: de bubbel is een pathologie die we moeten leren voorkomen.
Herhaling
Als jij eens een keer van een samenzweringstheorie hoort, is dat meestal niet genoeg om je erin te doen geloven. Hoor je het echter elke dag, dan is het niet meer dan menselijk onbewust een steeds grotere waarschijnlijkheid aan zo'n theorie toe te kennen. Zoals we nog van school weten: herhalen doet onthouden, en wat je onthoud is wat je denkt. Ook onjuiste informatie. Als het NOS journaal steeds maar weer herhaalt dat Rusland slechts Oekraine denazificeert, ga je vanzelf denken: hmm, misschien lopen er toch veel nazi's rond in dat land?Verzadiging
Dit borduurt een beetje voort op voorgaande, Big Tech maakt het Firehose model mogelijk: een mens kan maar zoveel op een lezen en verwerken, en dankzij social media is het volume (des/mis)informatie dat aangeboden kan worden onbeperkt. In het Firehose model 'verstopt' een te kwader trouw actor jouw persoonlijke bandbreedte met nepnieuws, zodat je niet toe komt aan echt nieuws, de broodnodige evaluatie van alles wat je leest. Zulke berichten zijn engaging als ze outrage opwekken: op je gevoel (en onderbuik) inspelen. Als je eenmaal in een bubbel zit, kan zo'n Firehose enorm effectief zijn je er ook te houden: je kunt bijv. alleen nog maar dingen zien die die infobubbel onderstrepen. Algoritmes zijn juist zo afgesteld: ze trainen op jouw leesgedrag en geven je meer van hetzelfde. Ook onderdeel hiervan is de neiging dat emo-nieuws te paard reist, en denk-nieuws te voet. Dientengevolge heeft het eerste de neiging te domineren, wat de waarde van het categorisch bannen van zulke bronnen onderstreept, ook al lijkt dat op eerste gezicht misschien censuur. Het is juist censuur het niet te doen, want in praktijk gaat het dan vaak alleen maar over die bronnen: de Firehose blaast het andere weg. We moeten het andere daartegen beschermen. Zoals ene S. Bannon zijn plan plastisch uitlegde: je kunt democratie vernietigen door het in stront te verdrinken.Na een dag van samenzweringen heb je geen tijd en energie meer om eens kritisch na te denken over of het misschien allemaal onzin is. We komen zo niet meer toe aan echt nieuws bespreken: het is een logisch gevolg dat onze pensioenen omlaag moeten als volgende generatie kleiner is, en we migratie beperken omdat 'onze banen ingepikt worden'.
Financiering van destructieve bewegingen in doelwitlanden
Door een vijandelijk land, of een land lid van een vijandelijk blok, te destabiliseren, kun je er extremisten financieren. De Russische rol in de verkiezing van Trump is daar een voorbeeld van, maar ook in Nederland hebben we ermee te maken. Zie Retroperspectief: Het Oekraïne referendum en dit artikel in de Groene. Ook in 2022 blijven de banden tussen de Russische ambassade en FvD warm.Ge-/Misbruik van cognitieve biases
Ik heb niet voor niets Shortcogs in mij sig: een lijst veelgemaakte denkfouten, waarvan een goed aantal ook door geoefende denkers begaan wordt. Eentje licht ik er alvast even uit: confirmation bias. Mensen Googlen wat bij elkaar, maar vergeten dat adverteerder en Google-algo's gebruik maken van deze bias: je bent geneigd te klikken om iets wat je aanspreekt. Je bent immers op zoek naar argumenten voor een standpunt, in plaats van standpunten ertegen. Daar kan en wordt dus misbruik van gemaakt, maar zelfs als niet gebeurd, dan nog moet je uitkijken want uiteindelijk hou je vooral jezelf voor de gek met het zo bouwen van argumentatie.Wat mist hier?
Desinformatie is met haar professionalisering continue in ontwikkeling en de technieken en methoden dus ook. Bovenstaand is dus geen compleet overzicht, en kan dat ook nooit zijn. Het doel van het topic is, onder andere, nieuwe technieken te ontdekken en beschrijven. Post die dus vooral, en laat het me weten als ik hier iets toe kan voegen.Actiepunten
Herkennen van des-/misinformatie
Desinformatie moeten we herkennen, misinformatie moeten we voorkomen. De bovengenoemde technieken kennen en herkennen is dus al een goed begin, maar er zijn ook wat praktische handleidingen over hoe je bronnen kunt beoordelen:Het blijft natuurlijk zaak dit ook te doen: niet in de 'flow' bronnen reposten die je wel plausibel vind klinken of passen in een beeld, maar de ook kritisch beoordelen.Beter denken
Mensen zijn niet allemaal overal even goed in, en dat is alleen maar een probleem als we daar niet bewust mee omgaan. Iedereen kan een waterpomptang vasthouden en gebruiken, maar niet iedereen is even handig in het installeren van een nieuwe radiator. Je kunt een professionele loodgieter in dienst nemen, en iedereen die het wil kan e.e.a. natuurlijk leren: het staat je vrij jezelf te bekwamen in het programmeren, metselen, besturen, etc.Denken is niet anders: het is iets waar je je in kunt bekwamen. Daniel Kahneman's "Thinking, Fast and Slow/Ons feilbare denken" wordt vaak aangehaald met zijn snelle en langzame denksystemen: sensatie, emotie, dat is snel, en als het erin gaat, dan als zoete koek, en dan ook maar weer moeilijk eruit (zie ook de vraag "How can we avoid falling for or spreading misinformation?" in het Scientific American interview). Het staat kortom kritisch denken in de weg, terwijl het langzame denken, waar je door de tijd te nemen je ratio een kans geeft zich eens met de informatie te bemoeien, je beter in staat stelt kritisch te kijken naar wat je leest.
Hoe gaan we om met Big Tech, dat optimaliseert voor thinking fast, voor bubbelisering, voor manipulatie, wat dus eigenlijk totaal haaks staat op wat we nodig hebben in een gezonde democratie: goede onderlinge communicatie, vrij van actoren die te kwader wil zijn? In AWM/het Oekraïne topic zijn we best goed in het elkaar aanspreken hierop, maar hoe doen we dat in de rest van het internet, het leven? Hoe maken we mensen weerbaar tegen misinformatie, en houden we ons discours van hoog en betekenisvol niveau?
Als ik lees dat mensen de eerste drie hits op Google voor waar aannemen, dan denk ik: hoe kun je nou niet weten dat iemand er gewoon voor betaald om je die info te tonen? Moeten we dus literatuur onderzoek toen een skill maken voor elke burger? Op elk niveau in het onderwijs moet men dit kunnen? Moet men leren hoe je met informatie omgaan en misinfo herkent? En verder, hoe je je niet moet laten manipuleren op social media, je niet bubbelen? Hoe zou je dat op school doen?
Hoe denken we eigenlijk?
We gaan de wetenschappelijke kant op: als je beter wil denken, wil je weten wat beter is, en dus slechter, en wat denken zelf is. Een toegankelijk paper, maar nog steeds een paper, dat dit beschrijft, in context van vast komen te zitten in (foute) veronderstellingen, is dit paper:Belief traps: Tackling the inertia of harmful beliefs
Het laat zien hoe neuronen zelf werken, gedachten vormen, en dat die methode (Hebbiaans leren) zgn attractoren oplevert die concepten vertegenwoordigen: je weet op een gegeven moment wat een kraai is, en als je er weer eens een ziet weet je ook direct: dit is een kraai. Als het toch geen kraai is, zal het niet makkelijk zijn je van die gedachte af te brengen. In een notendop hoe deze fundamentele eigenschap zich dus tegen je keert, in de zin van bewijs-gestuurd denken enorm bemoeilijkt. Geld voor slim en dom overigens. De truuk is in het regime te komen waarbij bewijzen correleren met wat je denkt, want alleen dan ben je ontvankelijk voor feiten.
Ik heb lang getobt over hoe ik het kan samenvatten, dit is heel, heel kort door de bocht. Het is echt goed leesbaar, dus lees het vooral zelf. En vul mij hier aan
Veelgemaakte denkfouten
Schaamteloos gekopieerd van Shortcogs:- Actor-observer bias
“Everyone is responsible for their own behaviour… Except me!” - Automation bias
"When making a decision, I have too much confidence in machines, and tend to neglect my own judgement." - Barnum effect
“I see myself described accurately in vague and generic descriptions of personality." - Base rate neglect fallacy
“I misjudge the probability of an event by ignoring important background information.” - Belief bias
“If it corresponds to my knowledge and beliefs, it must be true.” - Blind spot bias
“Other people are more biased than I. " - Choice supportive bias
“I exaggerate the benefits of an option after choosing it.” - Confirmation bias
“When I research a topic, I favour information that supports my hypothesis and ignore information that contradicts it.” - Conjunction fallacy
“I judge it to be more probable that two events will occur together than that one of them will occur alone.” - Dunning-Kruger effect
"The less I am qualified, the more I overestimate my competence. The more I am qualified, the more I underestimate my competence." - Echo chamber
“Everyone seems to agree with me, so I must be right.” - Effort justification bias
“I evaluate an outcome relative to the amount of effort it took to achieve it.” - Escalation of commitment bias
“I keep going in the wrong direction despite increasingly negative results.” - Essentialism bias
"I believe that social groups have a distinct and unchanging essence." - Fixation bias
"When I must find a solution to a problem, I become fixated on the first idea or perspective that comes to mind, to the detriment of other possibilities." - Fundamental attribution error
“I explain the actions of a person through their personal characteristics while underestimating the influence of the situation.” - Halo effect
“I use a first impression to draw a ‘bigger picture’ conclusion.” - Hindsight bias
“I knew it was going to happen all along. " - Illusion of control
"It is not luck, I did it." - Illusion of knowledge
"I am under the impression that I know and understand more than what I really know and understand." - Illusion of transparency
“I believe my thoughts and feelings are more accessible to others than they actually are.” - Illusory correlation
“I am convinced there is a link between two events I have witnessed, but they are not related.” - Impact bias
"When we think about how we will react to possible future events, we tend to overestimate both the intensity and duration of our emotions." - In-group bias
"My group is better than yours." - Intentionality Bias
"When someone does something, like cut me off in traffic, I assume they did it on purpose." - Just-world hypothesis
“You reap what you sow.” - Moral self-licensing
"After doing a good deed, I can afford a socially undesirable deed." - Near bias effect
"We care less about future experiences than we do about near ones. " - Negativity bias
"When I have to assess a situation, negative events weigh more in the balance than positive events." - Optimism bias
"It won't happen to me; it only happens to others." - Outgroup homogeneity bias
“I tend to underestimate the differences among members of a group when I am not part of it.” - Plant awareness disparity
"I don’t notice plants in my environment, and I don’t recognize their importance. I think they are inferior to animals." - Pygmalion effect / Golem effect
“The expectations I have of someone can influence their performance.” - Reification bias
“The sole act of naming something makes me believe it exists.” - Repetition effect
"I judge repeated information as being more likely to be true than new information." - Self-fulfilling prophecy
“What I predict comes true.” - Self-handicapping bias
“If I create an obstacle for myself before performing a difficult task, I will win regardless of whether I fail or succeed.” - Self-serving bias
"If I succeed, it is my doing, but if I fail, it is not my fault." - Sexual overperception bias
“I take other people's actions as a sign that they are attracted to me when they are not.” - Social desirability bias
"To look good to these people, I'm going to say what they want to hear instead of what I really think." - Stereotypes and prejudices
“Women are gentle and motherly, so it's normal for them to stay home to take care of the children.” - Win-Stay/Lose-Shift
“I am more likely to repeat actions when I succeed, I am more likely to change actions when I fail.” - Zeigarnik effect
"I remember interrupted or ongoing tasks and problems more easily than I remember ones that are completed or solved." - Zero-sum bias
“I feel in competition with certain people and I think that any gain for them inevitably entails a loss for me.”
Wat mist hier?
Net zoals de technieken van het verspreiden van disinfo zich ontwikkelen, ontwikkelen de remedies zich ook. Post ze vooralEerdere topics
Democratie: werking, deelname en uitdagingen: persvrijheid en democratie gaan hand in hand, dus neergang van het eerste met neergang van het tweede ook.Het fenomeen incel: oorzaak en de gevolgen: incels zijn een uitstekend voorbeeld van een vrijwillige en kwalijke bubbel
Hoe om te gaan met complottheorieën?: complottheorien zijn verleidelijk, emotioneel, makkelijk.
Sociale psychologie: de rol van menselijk groepsgedrag: groepsgedrag, de rol van identiteit; mechanismen die mensen kunstmatig in een denkhoekje houden. Kort, goedaardig voorbeeld: Nederlanders gaan niet juichen wanneer Duitsland scoort.
Selectieve Interpretatie op Social Media: hoe beland men in een bubbel op social media?
2022: totale desillusie en maakbaarheid van sociale media?: hoe sociaal is social media? Niet erg, het is hapklaar voorgekauwd. Gezien de verdienmodellen van social media (advertentieinkomsten) voor de hand liggend, het business model is de kunst van het manipuleren van jouw gedachten. Om iets te kopen, iets te geloven, ergens op te stemmen.
De explosieve groei Big Tech - Oorzaak, gevolg en oplossing: Big Tech is manipulatie tech, want advertentieinkomsten zijn vaak de grootste of enige inkomsten. Als deze grootste industrie ter wereld draait om het verfijnen van de kunst mensen van gedachten te veranderen, dan is het, samen met de integrale rol ervan in onze communicatie, een ontzettende bedreiging van de kwaliteit van onze informatie uitwisseling. Het ontstaan van bubbels is een logisch gevolg van algoritmen die optimaliseren voor 'engagement'. Een Mozilla studie toont aan dat good-faith actoren altijd in het nadeel zijn tegenover verspreiders van misinformatie. Dit is een fundamenteel probleem van social media.
Metaverse: de volgende stap?: Meta (Facebook) wil bovenstaande in een hogere versnelling zetten. Effectief wil men in staat zijn mensen in een 'meta' wereld te leven, wat zo ongeveer neerkomt op de manier waarop Rusland haar burgers saboteert in onderlinge communicatie: we zullen niet meer direct kunnen praten omdat we niet meer dezelfde informatie en ervaring daarvan zullen delen. Meta denkt kennelijk dat dit goud waard is, de vraag is wie en waarom? Er zijn rijke industrialisten die Rusland zien als voorbeeld: rijk is daar immers heel rijk, en heel onaantastbaar. Dit is wellicht een topic op zich, maar dit boek is het lezen meer dan waard om dat een beetje een idee van te krijgen.
Hoe weren wij ons tegen misinformatie? Dit is de voorganger van dit topic en bespreekt voor de voor de Russische invasie van Oekraïne relevante actoren en voorvallen.
[ Voor 23% gewijzigd door Brent op 04-07-2024 23:07 . Reden: wat is denken? ]
Humanist | Kernpower! | Determinist | Verken uw geest | Politiek dakloos