Dungeons & Dragons (the pen and paper game)

[Lord Daemon]

Op maandag 04 maart 2002 23:36 schreef BlueAngelGoT het volgende:
Damn! Je blijft me verbazen met je schrijfstijl. Toch heb ik een stijlfoutje kunnen ontdekken:

"Her insight into human nature is quite good, if not phenomenal. Phemonoë does have a great willpower, however although she often conforms to her surroundings in order not to create any trouble, she will always go her own way if she feels the divine will necessitates it."

Dit is dubbel.

"Phemonoë heeft een sterke wilskracht, maar hoewel ze zich vaak aan heer omgeving conformeert om geen herrie te veroorzaken, zal ze altijd haar eigen weg gaan als ze van mening is dat de goddelijke wil dat noodzakelijk maakt."

'however although' is de vertaling van 'maar hoewel' - volgens mij is het op zich wel goed, alleen staan de komma's niet helemaal goed waardoor het niet duidelijk is dat er een bijzin tussen zit. Dit lijkt me wel goed:

"Her insight into human nature is quite good, if not phenomenal. Phemonoë does have a great willpower, however, although she often conforms to her surroundings in order not to create any trouble, she will always go her own way if she feels the divine will necessitates it."

Dit is trouwens een van de eerste characters die ik True Neutral zou durven te noemen. Ik vind Neutral altijd zo'n lastige alignment. Ik zou eigenlijk helemaal geen alignment geven in dit geval. Een alignment doet Phemonoë te kort.

Ja, dat vind ik ook - daarom ben ik tegen alignment.

[UDuckling5]

Nog iemand geinteresseerd in de background van mijn Bardje?

[Lord Daemon]

Tuurlijk.

[UDuckling5]

Geboren als zoon van een Elfenvrouw en een Mensenman, is Edmund een Half-elf. Zijn moeder, Sang Drax van het huis Myr, werd verliefd op de(in elfenopzicht) redelijk intelligente koopman Bren Playr. Bren was namelijk een soort marskramer en trok van mensendorp tot mensendorp om zijn waar te slijten en deed intussen ook Elfensteden en Gnomegemeenschappen aan. Tijdens een kort verblijf in Ciang K'Hang, de Elfenstad waar Sang destijds woonde, werden de twee verliefd op elkaar. Sang viel voor de gespierde en vooral grote Bren, die met kop en schouders boven de elfenmannen uitstak. Bren besloot zijn verblijf in Ciang K'Hang wat te rekken en had een korte romance met Sang. Sang raakte na die ene keer al in verwachting (zul je net
zien, de vruchtbaarste man van de mensen en de vruchtbaarste vrouw van de elfen komen elkaar tegen) en vertelde het Bren. Bren moest haar tot zijn spijt echt verlaten maar hij zou elke maand Ciang K'Hang aandoen tijdens zijn reizen zodat ze elkaar in ieder geval zouden zien. Sang vond deze beslissing ook goed en zo werd het afgesproken.

Edmund werd na (de voor elfen standaard) 15 maanden geboren, precies op het moment dat Bren bij Sang was. Sangs familie had de relatie tussen een mens (hij was wel aardig, maar hey: he's human!) en hun dochter met lede ogen
aangezien en nu ze een kind hadden kon het echt niet meer. Sang werd verbannen uit Ciang K'Hang en Bren nam haar en Edmund mee. Slechts eenmaal nam hij ze mee op handelsreis en toen bleek dat de tere Sea-Elf niet geschikt was voor de barre tochten en dat het kind nog te jong was. Dus kocht Bren een klein, maar knus hutje in het bos en daar woonden ze dan met zijn drieen. Bren begon de kost te verdienen als houthakker.

In de jaren dat ze in het hutje woonden, groeide Edmund op tot een hele knappe jongen (in Bren's ogen dan, Sang vond hem net iets te menselijk om perfect te kunnen zijn). Toen Edmund vier was kreeg hij twee zusjes, K'Ang en D'Ang (juist, een tweeling). Edmund was een vrolijke jongen, zichzelf helemaal niet bewust van het feit dat hij een half-elf was en kreeg wat vriendjes in het dorp (die waren nog jong en kenden geen racisme enzo). Die vermaakte hij met het beetje magie wat hij van moeder leerde en met rijmpjes,
liedjes en raadseltjes die hij zelf verzon. Hij was een komische jongen en een graag geziene gast bij de ouders van zijn vriendjes. Toen Edmund 12 werd kreeg hij nog een broertje en toen besefte hij dat zijn vader hen allemaal
niet kon onderhouden. Dus 's avonds overlegde hij met zijn vader over zijn plannen. Bren keurde zijn plannen meteen goed, eindelijk kwam er iets menselijks boven in het verder best wel elfse jongetje, namelijk handelsgeest.

Dus Edmund ging de volgende dag naar de plaatselijke Tavern en maakte daar een afspraak dat hij gasten ging entertainen. De waard vond het feit dat zo'n
jong kereltje al wou werken best interessant en Edmund liet hem wat truukjes zien. De waard had al wat gehoord over deze spontane, leuke en knappe jongen en zag nu met eigen ogen dat hij best vermakelijk was. Dus Edmund was
aangenomen. Af en toe werkte hij mee in de Tavern, als het heel druk was en verdiende zo een aardig bedrag, wat hij dan aan zijn vader gaf, simpelweg omdat hij zelf niet echt wensen had en als hij iets zou willen zou zijn pa
het hem toch wel geven (die was helemaal blij dat zijn zoon steeds menselijker werd en hij moest altijd lachen om de moppen van zijn zoon). Ook kreeg hij af en toe een fooi en die hield hij dan wel zelf. "voor later".

IN zijn puberteit trok Edmunt steeds meer naar zijn vader, want zijn moeder had het druk met de opvoeding van zijn broertje en zusjes. Steeds vaker trok Edmund met zijn vader mee de bossen in, verdween dan voor een middag en kwam
pas weer terug als zijn vader ophield met houthakken. (Bren had zijn zoon wel laten proberen hout te hakken, maar hier kwamen de fysieke punten van het elf-zijn boven en het mannetje brak zijn pols meteen.)

Liefde was altijd een onopvallend, maar wel aanwezig, deel geweest van het leven van de jonge Edmund. Zijn vader en zijn moeder waren nog steeds verliefd, ondanks de elf-human vooroordelen en zijn zusjes kregen ook allebei een vriendje.

Al deze aspecten, truukjes opvoeren, liefde, erop uit trekken enzovoort, deed Bren besluiten zijn zoon maar te laten scholen tot Bard. Vergeet niet dat
Bren koopman was geweest en allerlei soorten mensen was tegengekomen, dus ook Bards en hij had altijd zo genoten van hun gezelschap, dat er tijdens zijn laatste reizen altijd een Bard bij was geweest. Dus Bren ging stilletjesaan
eens in het dorp en in het naburige dorp informeren of zijn zoon niet ergens naar school of bij iemand in de leer kon. De enige wijze man in de buurt was een wizard die in een huisje woonden, maar omdat hij een Gnome was werd hij
niet echt geaccepteerd in het mensendorp. Ze hadden niets tegen Gnomes hoor, en ook niet tegen Wizards, maar wel tegen Gnome Illusionists. Maar Bren had al vaker met dit bijltje gehakt en sprak zelfs heel redelijk Gnome.

Dus de volgende avond, na het houthakken, nam hij zijn zoon mee naar het huis van de wizard en klopte op de deur. Een kleine gestalte in een veel te groot gewaad opende de deur en mompelde wat. "Ik ben Bren Playr en dit is mijn zoon
Edmund." zei Bren in het beste Gnome wat hij kon. Dit stemde de Illusionist meteen wat vriendelijker en die zei dan ook: "Ah, Edmund, de jongen uit de Tavern. Kom binnen, kom binnen." Binnen was het een grote rotzooi, maar
uiteindelijk, na wat geschuif zaten ze toch met zijn drieen. Bren stelde zijn plan voor om zijn zoon op te laten leiden tot Bard en of de Gnome, die nu Philrom bleek te heten, niemand wist die dat kon. Nu had Philrom zelf altijd
een Bard willen worden, maar de class Bard komt bijna nooit voor onder Gnomes, dus was hij maar braaf Illusionist geworden. Dus hij stelde voor om Edmund zelf les te geven, en Bren, die zogauw geen andere soort scholing voor
zijn zoon kon verzinnen ging akkoord.

En dus ging Edmund in de leer bij Philrom de Illusionist. Van zijn 13 tot zijn 16 ging hij bijna iedere dag braaf naar school, vooral omdat hij het gezelschap van de wijze en ietwat mysterieuze Gnome wel leuk vond. Philrom
zag algauw Edmunds voorkeur voor raadsels en puzzles in en besloot dat te gebruiken in een soort experiment. Hij gaf Edmund steeds minder muziekles en steeds meer raadsels, puzzels en mysterien op. Edmund maakte het niets uit,
hij lost graag puzzels op, en dus ontwikkelde zijn verstand zich steeds verder richting riddlemaster, wat hij uiteindelijk ook zou worden. Philrom
had intussen gehoord dat er in een naburige stad een klein Gilde voor Bards was opgericht, genaamd Bardoe.

Thuis vonden ze Edmund ook oud genoeg en op aanraden van Philrom werd Edmund naar Numekki, de stad waar Bardoe was, gestuurd. Fluitend ging hij op pad
en zag na verloop van tijd de stadmuren opdoemen. Hij had nog nooit zoiets dreigends en enorms gezien en bleef een hele tijd staan kijken. Hij verzon er een liedje bij.

Muur muur,
Groot en van steen.
Muur muur,
Als ik straks achter je ben, ben ik echt alleen.
Muur muur,
Kon jij toch maar praten,
Muur muur,
Dan wist je veel verhalen over de stad en zijn straten.
Muur muur,
Ik loop nu naar je toe,
Muur muur,
Onder je door, recht naar Bardoe.

En fluitend liep hij verder, tot hij bij de stadspoort kwam. De stadswachten zochten geen kwaad achter deze jongeling, en al helemaal niet toen hij zijn muurliedje voor hen had gezongen. Dus zo was Edmund binnengekomen. Hij vroeg aan een paar omstanders hoe hij bij het Bards-Gilde kon komen en uiteindelijk stond hij voor een middelgroot lemen huisje. "De zwarte steunbalken waren vriendelijk gebogen door middel van magie, zodat er, als je er op een
bepaalde manier naar keek "Bardoe" in zag staan." vermeldde een bordje op de wand naast de deur. Edmund had dit raadsel zo opgelost en schreef met een stukje krijt, wat hij ergens vandaan had het antwoord met aanwijzingen onder op het bordje. Terwijl hij daarmee bezig was kwam er net een man naar buiten gelopen. Met soepele stappen, liep hij naar buiten, zag Edmund bezig en kuchte een keer. "Wat ben jij aan het doen?" vroeg hij wat bars. "Oh, ik heb het raadsel opgelost en schrijf nu de oplossing op het bordje." zei Edmund terwijl hij de man met grote ogen aankeek. "Ow, ehm, eh... tjah, dat verwacht je niet van iemand van jouw leeftijd." zei de man. "Tjah. Ik wed dat jij het
ook hebt opgelost." zei Edmund, op zo'n manier dat het helemaal niet slijmend klonk. "Och," zei de man verlegen. "Eigenlijk heb ik het bedacht. Een vriend
van me is een Druid en die wou me wel helpen met het zo laten groeien van het hout en..." "Och, vergeeet ik me helemaal voor te stellen." zei Edmund, die de man langzaam aan het overreden was. "Ik ben Edmund Playr en ik wil graag
een Bard worden. Kun jij het me niet leren." "Ow, ehm... nou, laten we eerst naar binnen gaan zodat we kunnen zitten."

Edmund volgde de man mee naar binnen en zag toen pas dat de man op de rug van zijn jas een rood fluwelen vraagteken had staan. Nu wist Edmund het, dit was een echte riddlemaster. Toen ze eenmaal binnen zaten zei Edmund meteen dat
hij riddlemasters toch maar de gaafste Bards vond en dat hij er zelf ook graag een zou worden. De man, die zich Faustus Gallus noemde, voelde hij zich geweldig vereerd en zei dat hij Edmund als leerling-bard aan zou nemen als
hij het volgende raadsel op kon lossen:
Hoeveel punten op Aarde zijn er waar het volgende van toepassing is:

Twintig Oost, Twintig Noord.
Twintig Zuid,
En toch kom ik in het Noorden uit...

Dit was een eitje voor Edmund, Philrom had hem namelijk dit raadseltje zelf geleerd omdat een of andere jonge spinkx het hem opgegeven had en hij het na een week van gevangschap pas had gevonden. "Een" zei Edmund en Faust
sloeg met zijn vuist op de tafel. "Deze is net nieuw voor mij en dat kindje weet het antwoord al. Grrr." zat Faust tegen zichzelf te praten. "Vergeet niet dat ik al in ahum.. 'vooropleiding' ben geweest." zei Edmund vlug. "Bij
wie?" vroeg Faust meteen. "Bij een Imp die vroeger Bard was geweest." zei Edmund vlug, hij wist niet hoe Bards tegenover Gnome-Wizard-Wannabe-Bards stonden. "Was het Illius Impus? Of jah, zo noemt hij zich." vroeg Faust.
Edmund knikte van 'ja'. "Dan ben ik je nu te slim af, want Illius Impus is mijn artiestennaam." lachte Faust. Nu was het tijd aan Edmund om zich voor het hoofd te slaan, in de eerste de beste val getrapt.

Het kwam er dus uiteindelijk op neer dat Faust Edmund een tijdje in de leer nam en dat hij er speciaal een maand voor in Bardoe zou blijven en dat Edmund dan zelf maar uit moest maken of hij in Bardoe zou blijven, met Faust mee zou
gaan of iets anders zou doen.

Dus zodoende kwam Edmund bij Faust in de leer. Ze liepen samen door de stad, en gaven elkaar heel de dag raadseltjes en vreemde gedichtjes op. Een keer in de week hadden de Bards toestemming gekregen om in de stad op te treden
zonder dat ze daarvoor een vergunning voor nodig hadden. Edmund deed druk mee en floot af en toe een riedeltje op een gevonden fluit. Hij kwam erachter dat hij de enige Bard in Numekki was met een fluit. Dus nadat hij een
raadselachtige maand met Faust had gehad wachtte hij in Bardoe tot er een Bard zou arriveren die hem fluitles kon geven. Maar er kwam niemand. Edmund maakte veel vrienden in Bardoe, van fans en bewonderaars van Bards tot aan
professionele Bards toe. Hij trok zelfs een week met Simpopo, de persoonlijke Bard van de koning, op.

Ten slotte ging hij in de stad zelf maar vragen of niemand hem fluitles kon geven. Niemand wist een muziekschool of fluitist, maar er woonde wel een Cleric in de tempel van Heironyus die tijdens feestdagen een hoorn blies uit
naam van zijn God. Dus ging Edmund daar maar heen. Maar helaas zei de Cleric dat hij hem niet verder kon helpen.

Edmund was nu bijna 17 en vond dat hij dat thuis wel mocht vieren. Dus hij verliet Numekki weer na bijna een jaar en ging op weg naar zijn eigen dorpje. Vader, Moeder en zijn zusjes en broertje waren heel blij hem weer te zien.
Hij vierde thuis zijn verjaardag en ging de dag erop, hij had zich een hele week stierlijk lopen vervelen, meteen naar Philrom toe. Die was ook weer blij hem te zien en feliciteerde hem nog. Edmund vroeg op de man af of Philrom
toevallig iets van fluiten ofwist. Philrom had in zijn Illusionist-tijd zelf altijd spells gecast met behulp van muziek, om toch aan zijn Bard-drang te voldoen en dus wist hij er wel het een en ander van. Dus pakte Edmund zijn
muzieklessen weer op, maar werd nooit echt goed. Hij kon een paar riedeltjes en een paar spells casten op zijn fluit, maar als hij dingen van bladmuziek
of stukken na moest spelen, bakte hij er niets van. Wel bleek hij handig in het houtbewerken en met hulp van zijn vader maakte hij zijn eigen fluit, die hij Sylva noemde.

Hij had in Numekki wel gezien dat veel Bard een vorm van wapentuig droegen en vroeg zich af of hij van Sylva geen wapen kon maken. Philrom stelde een blaaspijp voor, maar Bern zag dat Edmund stevig eikenhout had gebruikt en dat
de fluit groot genoeg was om een klap mee uit te delen. Dus luisterde Edmund naar zijn vader, die volgens hem toch meer verstand van hout en vechten had dan een halfzachte tovenaar die altijd maar binnenzat, en ging zichzelf
oefenen in het fluitvechten. Ook hierin werd hij nooit een held, maar hij kon er redelijk mee meppen.

Edmund ging ook weer in de Tavern werken en zo verliepen de laatste jaren tot hij volwassen was. Dan weer met vader meehelpen, zijn broertje plagen, mensen vermaken in de Tavern, leren van Philrom en af en toe er een weekje op uit
trekken naar zijn makkers in Bardoe.

Toen Edmund volgens zijn moeder oud genoeg was zei hij hun plechtig vaarwel, hij wist niet zeker of hij niet bij de eerste boom door een draak opgewacht zou worden en verliet toen zijn ouderlijk huis.

Hij reisde jarenlang door heel het land, en ontmoette vele mensen, elfen en gnomes. Hij kwam een keer op audientie bij de koning, waar hij Simpopo weer ontmoette. Hij trok een paar keer ver de grenzen van het koninkrijk over. Hij
kwam vaak in Bard Gildes om nieuwe collega's te leren kennen. Hij werkte in Inn's en Taverns om weer aan geld te komen.

Tot er verandering kwam in dit flierefluitersleven. Hij kwam tijdens een van zijn zwerftochten een heel groot gebouw tegen. Hij werd gewoon binnengelaten en toen hij vroeg waar hij was kreeg hij te horen dat hij in de keizerlijke bibliotheek was. "Keizer?" vroeg hij. "We leven toch zeker in een Koningkrijk?" "Ja, maar vroeger werden dit land en de buurlanden Zephyrus, Necronomicae en Arcanum overheerst door een keizer. En die liet hier zijn
keizerlijke bibliotheek bouwen." en Edmund zwierf door de bibliotheek. Hij las veel (Philrom en zijn Bardvrienden hadden hem veel talen geleerd en hij had zelf natuurlijk ook bijgeleerd tijdens zijn reizen.) en leerde zo over
de geschiedenis van het land, over politiek, over magie, over muziek en over oude legenden, en heldenverhalen. Dit klinkt niet echt avontuurlijk, maar hij had de afgelopen jaren al zoveel gezworven en hij wasook een aantal
Bards tegengekomen die hun specialiteit hadden gemaakt van verhalen vertellen en dat wilde hij ook wel eens proberen. Nadat hij echt lang in die bibliotheek had doorgebracht ging hij weer zwerven. En nu vertelde hij naast zijn grapjes, raadseltjes en liedjes ook verhalen en vergeten legenden aan mensen. En dat vonden ze ook leuk, want er is een tijd voor grappen en grollen en er is een tijd voor spanning en meer dan eens hingen de mensen aan zijn lippen.

Edmund verbleef een tijd later in een andere stad, en terwijl hij door een straat liep zag hij een orgeldraaier. Hij bleef even staan en luisterde naar de muziek en liep toen weer door. Maar toen kwam een klein aapje achter hem
aan met een blikje. Edmund had ineens iets tegen dit aapje omdat hij niet van bedelen hield en gaf uit principe helemaal niets. Dit had tot gevolg dat het aapje op en neer begon te springen en te blazen als een kat. Hij sprong
op Edmunds hoofd en sloeg met zijn vuistjes op zijn hoofd. Hij wilde met zijn kleine handjes in zijn ogen drukken, maar Edmund liet zich vallen en vluchtte en ontsnapte zo aan het geflipte orgeldraaier-aapje.

Nadat hij een druid was tegengekomen in een Inn, had hij daar een tijdje mee opgetrokken. De druid was niet officiel uit de kring der druids gegooid, maar werd niet meer geaccepteerd door mededruids omdat ze haar bos had laten
verbranden. Ze verbrak de eed een beetje, en leerde Edmund vier of vijf woorden druidic en vertelde hem veel over zichzelf. Edmund raakte gefascineerd door het idee dat er geheime sectes bestonden en wilde zelf ook zoiets hebben. Hij ging de Druid Gilden in de verschillende steden af, maar
vond niet veel mensen die het ook een goed plan vonden. Ze waren Bards, vonden ze, geen rogues of fighters of rangers of iets anders wat de skills had om geheime boodschapper te zijn. Tenslotte had hij een stuk of acht bards gevonden die het ook wel een goed en vooral leuk en interessant idee vonden. Hij wilde het eigenlijk organiseren, maar het waren collega-bards en hij kon niet zomaar de baas over ze spelen.

Dus nam hij contact op met zijn oude vriend Simpopo en die stelde het plan van de geheime garde van bards voor aan de koning. Die vond dat zijn nar eigenlijk wel een heel goed idee had geopperd, zichzelf bewust van de vele kennis die bards vergaarden tijdens hun tochten. De koning zond in het
diepste geheim brieven naar de acht bards en die horen nu tot de geheime garde van bards "de schemerlingen". Elke maand brengen die bards bericht naar de koning over de situatie die heerst onder het volk. Of ze tevreden met hem
zijn, of er nieuwe ontwikkelingen zijn, op handen zijnde stakingen enzovoort. Nu was Edmund eigenlijk meer een Herald geworden in plaats van een riddlemaster, maar zijn riddlemasterschap kreeg al vlug een nieuwe impuls.

Hij werd namelijk gevangen genomen door een bende Drow die zich in het daglicht waagden. Ze namen hem mee, en hij werd gevangen gehouden. Van stilzitten hield Edmund niet, en hij bood ze zijn bardskunsten aan. Die accepteerden ze, en Drow, met hun serieuze zwarte humor, keurden de liedjes
en grapjes en verhalen over heldendaden af, dus bleef Edmund niet veel over dan ze raadsels en mysterien op te geven. En hier raakte hij een gevoelige snaar, de Drow die hem gevangen genomen hadden hielden zelf ook veel van
oplossingen bedenken voor problemen en vreemde situaties analyseren, dus ze hadden veel lol (op hun eigen manier) met Edmund. Die amuseerde zich ook goed, wetend dat zijn liedjes en verhalen toch niet met de bards op hoog
niveau konden meten, maar wel wetend dat hij onverslaanbaar was in raadsels. Hij werd precies drie jaar gevangen gehouden en in de laaste week daagde hij
de Drow heer uit, op de Sphinx manier. Als de Drow een raadsel kon bedenken wat de bard niet op kon lossen mochten ze de bard tot de grond toe vernederen en zou hij zijn truuks uitleggen (het ergste wat een bard kan doen, omdat hij zo de regels van zijn gilde verbreekt), maar als Edmund won moest de Drow heer hem vrijlaten. En de Drow trapten er nog in ook. En zo dacht Edmund een dag over het raadsel van de heer, en dacht de heer vijf dagen over het
raadsel van Edmund en wist het toen nog niet. Edmund werd vrijgelaten, vele nieuwe ervaringen rijker, maar met een tekort aan zonlicht en hygiene.

Die ging hij dus zoeken in het nabijgelegen dorp. En daar merkte hij dat hij veranderd was tijdens zijn verblijf bij de Drow. Zijn blije, onbezonnen humor was serieuze geworden en zijn raadsels moeilijker. Dus het duurde weer even
tot hij weer zijn normale ik had gevonden maar werd nooit meer helemaal hetzelfde als eerst.

Tijdens een tocht over de grenzen van Zephyrax doorkruiste hij een kleine woesternij en overnachtte daar in een dorpje. 's Avonds, toen hij door de straten struinde, niet wetend wat hij zocht, liep hij een steegje in. Veel
kraampjes waren nog open, omdat dit een van de grotere dorpjes was in de omgeving en er vierentwintig uur per dag nieuw volk kwam. En Edmund liep door het steegje en zag dat er maar een lampje brandde. Hij zette koers naar het
eenzame kraampje en rook vagelijk een moeraslucht. Toen hij even later het kraampje bereikt had wist hij hoe het kwam, het was de luifel van het tentje, die was gemaakt van gevlochten moerasgras. En Emund stapte het simpele
wapenzaakje binnen en begon wat kleins uit te zoeken als hebbedingetje. Opeens zag hij in een verre hoek het maanlicht weerspiegeld worden op een stuk metaal. Een kleine straal maanlicht kwam naar binnen vallen door een gat
in de tent en scheen op de schede van een kleine scimitar. Edmund trok het lemmet uit de schede en zag toen dat er vreemde tekens op stonden. Het was Undercommon, wat hij had leren spreken bij de Drow, en hij las het verhaal,
wat in piepkleine runen was opgetekend op het lemmet.

Dit is de Scimitar Pantalameon, gewrocht en gesmeed door Turin Mordegaii. Het werd geslepen en bewerkt door Olim Findelstone en is niet meer in zijn bezit, aangezien U dit kunt lezen. Dit zwaard is op een speciale manier bewerkt en er staan aan beide zeiden van het lemmet kleine, diepe runen ingekrast, zodat het zwaard, mits ht goed vast word gehouden, de letters E.P. reflecteert in het sterrenlicht...

Edmund wist dat zijn zwaard zou worden. De rest van het verhaal was onleesbaar, omdat het blad tientallen keren was geslepen, door ruwere handen dan die van de Gnome van wie het oorspronkelijk was geweest. Maar Edmund zou
zijn schoenen opeten als hij met zijn bardcontacten geen informatie over dezescimitar zou kunnen vinden.

Hij kocht Pantalameaon, hoewel de prijs veel hoger was dan hij van plan was uit te geven, te hoog voor een normale scimitar, en zelfs te hoog voor een gegraveerde scimitar, maar deze zou zijn intitialen kunnen weerspiegelen. En
bovendien, probeerde hij het voor zichzelf goed te maken, hij had toch nog een wapen nodig voor "de duisterlingen".

Edmund maakte zijn reis door Zephyrax vlug af en spoedde zich naar de bibliotheek, waar hij alle archieven ging doorspitten op scimitars en gnomes, en hij bezocht veel gnomedorpen. En toen hij vertelde dat hij het zwaard van
Olim Findelstone, Pantalameon bezat, zei het ze niets. Maar omdat hij erover door bleef zeuren, noemden ze hem spottend: Otsenkilolai, Zwaardzoeker.

En na veel zoeken vond Edmund uiteindelijk toch iets over Pantalameon, in een huis van een Gnome wapensmid, lag tussen rollen perkament, over alle soorten uiteenlopende wapens en eigenaars en facturen en logboeken en rekeningen een kort verslag over het aanbrengen van de runen op Pantalameon. En Edmund leerde van de Gnome die het vertaalde dat de letter E.P. stonden voor Eva
Pullman, de overleden vrouw van Olim Findelstone. En er stond ook een vage beschrijving bij van hoe je het zwaard moest houden. En Edmund leerde het zwaard gebruiken door de lessen van een Gnome schermmeester, de handleiding
die hij had gevonden en later door de vijanden die hij van zich af moest slaan. Maar het E.P. effect, wat volgens hem echt machtig mooi moest zijn, kreeg hij niet goed voor elkaar. Oh, hij kon wel E.P. op de muur laten
schijnen, maar meer ook niet. Dus toen Edmund genoeg had van de bemoeizieke Gnomes ging hij weer op pad. Dit keer naar de grenzen van Arcanum.

De grens was dicht, zoals gewoonlijk, maar vanaf het punt dat de torenspits van het grensgebouw in zicht kwam werd het land meteen een stuk duisterder en wilder. Het landschap hier had het landschap van Arcanum nagebootst, maar dan minder vijandelijk. En hier kwam Edmund zijn ontrouwe metgezel Koer tegen. Bij een afgebrokkeld gebouw was een groep raven aan het rondscharrelen. Edmund liep er langs af en liep verder, parallel aan de grens blijvend. Hij
liep over een verlaten bospad en had steeds vaker het gevoel dat hij gevolgd werd. Hij keek en riep, maar niemand gaf antwoord. Tot het moment dat hij lange tijd stil bleef staan om een toren aan de andere kant van de grens te
bestuderen. En toen streek de raaf neer op zijn hoofd en begon luidkeels te krassen. Edmund schrok zich bijna een hartverlamming en net toen hij de raaf
wou grijpen, vloog die weer weg. En nu volgt die raaf hem nog altijd, om de een of andere reden. Edmund is zich vaak bewust van zijn aanwezigheid, maar
omdat de raaf er echt altijd is raakt hij er steeds meer aan gewend. De raaf werd Koer gedoopt in een Inn, waar Edmund hem verwende met stukjes koek, en
hem dichterbij probeerde te lokken. Maar Koer vloog over hem heen en greep de hele koek en liet de kruimeltjes liggen. Edmund stond verstelt. Dit beest hield net zoveel van koekjes als hijzelf.

Op een keer moest Edmund weer eens rapport uitbrengen aan de koning over zijn "Duisterling" activiteiten. Hij zat mijlenver van het kasteel vandaan en in the middle of nowhere, en had geen enkele postduif meegenomen. Dus besloot hij maar om Koer als postduif te laten fungeren. Hij lokte Koer met koekjes en bond, toen hij hem gevangen had, het briefje aan zijn poot. Hij liet Koer
gaan en inderdaad vloog hij weg. Hoog in de lucht ging hij. Edmund, deels blij dat die rare vogel eindelijk opgerot was en nog iets nuttigs deed ondertussen ook nog, en deels verdrietig omdat hij gehecht was geraakt aan
de stalk-vogel. Dus liep hij vlug weg en toen hij een paar kilometer verderop een bocht omging lag er midden op het pad een zwarte vogel. Edmund vreesde het ergste en ging kijken. Het was inderdaad Koer, die onrusig heen en weer
hopte. Dan weer drie hoppen noord, dan weer drie hoppen zuid, naar het begin punt. Edmund krabde eens achter zijn oor. Die idote vogel toch, die verdwaalde als hij er niet bij was.

Tijdens een van zijn zwerftochten kwam Edmund langs een Inn. Toen hij binnenkwam om de waard om werk te vragen, zag hij aan een tafeltje een klein groepje mannen en vrouwen. Zo'n gezelschap als daar zat zag je niet vaak.
Elfen en Mensen bij elkaar, dat was niet normaal. (Edmund had thuis nooit anders meegemaakt, maar onderweg had hij geleerd dat Elfen en Mensen elkaar normaal gesproken niet zo moeten.) En hij besloot, voordat hij naar de waard
ging, maar eens te luisteren wat ze hadden te vertellen...

---------

Het zal wel niet helemaal Literair correct zijn, en het taalgebruik is ook niet echt hoogstaand, maargoed.

[Verwijderd]

Mensen,

Ik heb als beginnend DM een vraagje m.b.t. dorpjes en steden in de campaign wereld. Stel de pc's komen aan in een Small Town (ik noem maar iets), wat wordt dan meestal gedaan? een schets van de stad maken met de belangrijkste inn's, temples, winkels ed. erop of is een beschrijving van de stad voldoende En hoe zit het als pc's bv. een inn binnengaan? Is het dan handig een schets te maken of is dat niet nodig

Ik heb het PHP en de DMG doorgezocht en niks hierover gevonden en was benieuwd hoe de DM's onder jullie dit aanpakten

[Brik]

wij zijn ook sinds kort begonnen maar bij ons is het zo dat de DM verteld wat er in de stad allemaal te doen is (geeft dus een beschrijving) en als het nodig is tekent hij ook delen of gebouwen. btw vet spel moest ik ff kwijt

[Coffeemonster]

Hangt (naar mijn mening) ervan af wat je met de stad wilt, of je graag sfeerbeschrijvingen wilt maken, of het een 'standaard' stad is (vaste stad waar je vaak terugkeert en/of die rechtstreeks uit de AD&D-boeken komt) en of je vlot door wilt spelen.

Woei, dit weekend heb ik voor het eerst ge-DM't. Pittig om te doen maar wel leuk .

[Verwijderd]

Ik ben ook weer wat actiever in DnD-land. Afgelopen vrijdagavond was ik PC en we speelden in een quest (niet echt origineel, maar wel leuk) en ik kwam tot de realisatie dat ik de enige mad-gamer ben van de groep, althans degene die daar het dichtst bij in de buurt komt. De rest doet, vooralsnog GEEN moeite om te roleplayen. Dat is *zo* ontzettend jammer. Ik probeer mijn character goed neer te zetten (moet 'em nog "perfectioneren" zeg maar.. ik post 'em wel een keer) en de rest lacht me eigenlijk uit. Niet omdat ik mijn best doe, maar omdat iedere poging tot RP-en wordt neergeslagen door de DM, die gewoon niet gewend is dat de PCs wat anders willen dan alleen de plotlijn volgen.

Het kan zijn dat dit te maken heeft met de onervarenheid van de groep, en ik hoop dat het veranderd, maar het is wel teleurstellen.

Maar we hebben nu een nieuw lid die met leuke en originele ideeen komt en zijn character (voor zover ik dat tot nog toe kon zien) goed neerzeg. Dus da's wel een verrijking.

Ik zal btw weeres wat meer gaan posten hier. Is lachuh

[Verwijderd]

Op woensdag 20 maart 2002 08:38 schreef TheJoker het volgende:
Ik ben ook weer wat actiever in DnD-land. Afgelopen vrijdagavond was ik PC en we speelden in een quest (niet echt origineel, maar wel leuk) en ik kwam tot de realisatie dat ik de enige mad-gamer ben van de groep, althans degene die daar het dichtst bij in de buurt komt. De rest doet, vooralsnog GEEN moeite om te roleplayen. Dat is *zo* ontzettend jammer. Ik probeer mijn character goed neer te zetten (moet 'em nog "perfectioneren" zeg maar.. ik post 'em wel een keer) en de rest lacht me eigenlijk uit. Niet omdat ik mijn best doe, maar omdat iedere poging tot RP-en wordt neergeslagen door de DM, die gewoon niet gewend is dat de PCs wat anders willen dan alleen de plotlijn volgen.

Het kan zijn dat dit te maken heeft met de onervarenheid van de groep, en ik hoop dat het veranderd, maar het is wel teleurstellen.

Maar we hebben nu een nieuw lid die met leuke en originele ideeen komt en zijn character (voor zover ik dat tot nog toe kon zien) goed neerzeg. Dus da's wel een verrijking.

Ik zal btw weeres wat meer gaan posten hier. Is lachuh

daar draait het hele D&D toch om

om het role playen? Ik snap dat n00bs het moeten leren, maar wat voor DM ben je, als je niet met een eigen mening (lees: iemand die niet de standaard zooi wildoen) kan omgaan?

ik zou een andere groep zoeken als dit zo blijft

[Lord Daemon]

TheJoker: dat is inderdaad wel erg jammer. De groep waar ik nu PC in ben bestaat uit allemaal zeer goede role-players, en ook de GM stimuleert dat. Erg prettig.

De quest die we afgelopen maandag gespeeld hebben was wel een beetje standaard (hoe beroof ik de graftombe van een archmage), maar hij was erg goed uitgewerkt en met onze party zou zelfs de saaiste quest nog interessant worden.

[Verwijderd]

Drone: Er zijn meerdere mogelijkheden. Het ligt eraan wat je graag wil. Je kunt een ruwe schets van de stad maken met daarop de belangrijke plaatsen. Je kunt ook zonder schets werken, dan detailleer je een klein deel van het dopr bijvoorbeeld. In het midden van het kleine dorp is het dorpsplein/doprsstraat. Hier zijn de volgende winkels: Inn, Pub, Supermarkt () en reiswinkel. Je hoeft niet precies te zeggen waar ze staan... spelers kunnen gewoon aangeven dat ze naar het doprsplein lopen en naar 1 van de winkels gaan. Dorpjes hoef je alleen een beetje te detaileren als je er bijvoorbeeld langere tijd zijn. Erg gedetailleerd zijn is dan nog niet nodig, viavia kun je altijd op interessante dingen wijzen.

(voorbeeld: De avonturiers komen in het dopr en hebben wel dorst gekregen. Ze vragen aan iemand of er ergens een Inn is. De bewoner zegt dat er een goede Inn op het dorpsplein helemaal in het centrum is. Daar ga je dan heen en jullie drinken een biertje. Tijdens het drinken en praten zegt de barman: Jullie zien er als een stel avonturiers uit.. wat hebben jullie gedaan de laatste tijd? Je verteld het een en ander waarna de barman zegt: Hmm, volgens sommigen gebeuren er de laatste tijd daar en daar vreemde dingen... misschien wat voor jullie om daar es ff te gaan kijken... of: Hmm, er woont aan de rand van het dorp een goede smid.... misschien interessant voor avonturiers als jullie om daar eens te gaan kijken. enzovoorts.

TheJoker: Het beste is om gewoon even individueel met de DM hierover te praten, aan te geven wat er mis gaat en mogelijkerwijs te wijzen op regels omtrend het roleplayen, adviseer de dm dat es door te lezen, maar hem er van bewust dat het een ROLE PLAY spell is en gene hack and slash game.

[Verwijderd]

Kijk, daar heb ik nu wat aan, hartelijk bedankt

Zaterdag hebben we trouwens de eerste ECHTE speelsessie. Ik ben i.i.g benieuwd hoe mijn zelfgemaakte campaign gaat werken. (Jammer dat ik daar nix over kan zeggen, aangezien mijn pc's hier ook ergens rondhuppelen )

[Verwijderd]

Ik speel nou in een groep met wat mensen van mijn school, en het is ongeveer hetzelfde geval als bij TheJoker. Maar ik vind dit ook wel een keertje cool. Denk overigens niet dat ik er lang mee door zal gaan, want niemand heeft eigenlijk een fatsoenlijke character wat betreft achtergrond enzo...en dat wordt op de gegeven moment wel behoorlijk saai. Maar ik ben nog nooit zo vreselijk snel geleveld als in deze campaign. We rennen van de ene stad/dorp naar de andere en komen daar weer zoveul monsters en dieven enzo tegen....Tis allemaal heel erg overdreven maar echt wel lachuh voor een paar keer hoor. (BTW ik ben ook niet zo'n ECHTE roleplayer..der moet wel wat hack&slach inzitten....drum ben ik ook vroegtijdig met PS:T gekapt.)

[Verwijderd]

Op woensdag 20 maart 2002 17:48 schreef drone het volgende:
Kijk, daar heb ik nu wat aan, hartelijk bedankt

Zaterdag hebben we trouwens de eerste ECHTE speelsessie. Ik ben i.i.g benieuwd hoe mijn zelfgemaakte campaign gaat werken. (Jammer dat ik daar nix over kan zeggen, aangezien mijn pc's hier ook ergens rondhuppelen )

uuhm je bedoelt mij toch niet ofwel ..

Btw die djlode, is ook een van de spelers van drone ook al wistie dat niet hard gelachuh op school.. een speler die op een vraag van ze eigen dm antwoordt geeft zonder dat ie weet dat het zijn eigen is

[DeepSeven]

Ik vindt dit wel heel erg diep gaan. Als je moeite hebt met een spel als bg2 hoef je hier al helemaal niet te komen. Jullie bespreken echt elk detail dat er maar te bespreken valt he? . Maar ik zat eens te denken... ik ben sinds kort met 3d max begonnen, en aangezien sommige mensen in notime een mooie omgeving kunnen creeren, doen jullie wel eens (of iemand anders uit die groep) in zo'n 3d programma waar je campaign nu bezig is die omgeving creeren? Zodat je als je de volgende keer speelt, je er zo iets kunt bijhalen en iedereen er zich echt iets bij kan voorstellen. Of zijn dit gewoon wilde ideen?

[Tagnar]

Dat kan een hele mooie oplossing zijn voor een het soort speler dat net iets te weinig fantasie heeft, of de dm die niet zo grafisch uitlegt...
Maar je krijgt al snel dat mensen teveel waarde gaan hechten aan een plaatje... Dat jij als dm een snel schetsje maakt van een kamer, en dat de wizard in de party dan meteen zijn Walls of Fire op hele slimme plekjes neerzet... Als jij als DM dan beweert dat je NPC dr gewoon langs kan omdat de kamer ook weer niet ZO klein is, heb je meteen vette ruzie.
Ik zou zeggen dat je beter hele duidelijke beschrijvingen kan maken en af en toe een schetsje voor de combat enzo, dan een exact pakket gebruiken.

[Verwijderd]

Ik ben bezig een quest te schrijven en ik heb er iets ingevoegd waar ik me in vorige quests (van andere DM's) dood aan ergerde.

Het gaat om het volgende:
Je zit midden in (niet boeiende) combat (door een DM zonder al te veel imaginatie-vermogen ) en je wilt de combat een beetje opfleuren door wat tactics er doorheen te mikken. Je gebruikt wat skills, maakt enkele schijnbewegingen en zegt bijvoorbeeld dat je naar de tegenstander toe rent. (afstand +/- 10 meter)

"ok," zegt meneer de DM, "de tegenstander krijgt een attack of opportunity"

Okay, hier kan ik nog mee leven, want het kan logisch zijn dat als je als een gek op de tegenstander af komt gerend, dat hij/zij tijd heeft om zich voor te bereiden en een poging kan ondernemen de benen onder je reet vandaan te meppen.

Maargoed, dat terzijde.
Ik ga weer verder:

"goed," vervolgt de DM, "de deur van het boshutje gaat open en een bugbear komt naar buiten."

Ok, sweet, denk je dan... Maar is die bugbear niet fokking verbaasd een stelletje mafketels in z'n tuintje in het bos te zien. Zou hij niet een ronde moeten doormaken in surprise??? NEE HOOR, MENEER KOMT METEEN OP MIJ AFGEREND... Jawel, naar mij toe, OM het huisje heen, terwijl een van mijn teamgenoten op nog geen 5 meter afstand van hem stond. Bovendien kon de aap me nog niet eens zien.. Immers, ik stond ACHTER het huisje.

Iig, hij komt op mij afgerend en legt daar een verdomde afstand af van maarliefst zo'n 20 meter... niet rennend... nee, LOPEND.

Ok, hier is het dus een beetje krom van mijn DM.. (gezien het feit dat een ronde 6 seconden duurt)

Dus, om een kort verhaal lang te maken: ik ga voor iedere battle die er is een mapje tekenen, op grafisch ruitenpapier, met correcte afmetingen erbij, zodat er geen gezeik kan zijn over wat de PCs en tegenstanders wel en niet kunnen. Je legt gewoon ongeveer de afstand af die bij je class/race hoort en zo wordt de combat ook een stuk leuker, spannender en het tactische deel maakt het allemaal ook wat wreder.

Nu zullen jullie misschien zeggen: "wordt het niet te lineair zo??"
Ik zeg: "NEE!" Want ik maak ruimschoots genoeg mapjes om ook improvisatie toe te laten.

Nu zal dit in steden vrij moeilijk zijn, maar in de open natuur is dit vrij eenvoudig. (hoe ik dat in de steden ga doen moet ik nog even overdenken; iemand trouwens suggesties??)

Ik wil dus graag jullie opinie hierover hebben. Is dit een goede en leuke oplossing als je in een D&D groep speelt (en DM bent), waarvan 75% geen tot een zeer klein imaginatie-vermogen hebben???

[Verwijderd]

Dit was ook mijn plan (als newbie DM), en volgens mij werkt het wel. Als je miniatuurtjes (damstenen ofzo) op ruitjespapier neerzet heb je een veel beter idee van de relatieve posities en worden de gevechten ook tactischer.

Op maandag 25 maart 2002 19:56 schreef TheJoker het volgende:

Het gaat om het volgende:
Je zit midden in (niet boeiende) combat (door een DM zonder al te veel imaginatie-vermogen ) en je wilt de combat een beetje opfleuren door wat tactics er doorheen te mikken. Je gebruikt wat skills, maakt enkele schijnbewegingen en zegt bijvoorbeeld dat je naar de tegenstander toe rent. (afstand +/- 10 meter)

"ok," zegt meneer de DM, "de tegenstander krijgt een attack of opportunity"

Okay, hier kan ik nog mee leven, want het kan logisch zijn dat als je als een gek op de tegenstander af komt gerend, dat hij/zij tijd heeft om zich voor te bereiden en een poging kan ondernemen de benen onder je reet vandaan te meppen.

Dit heet volgens mij een 'charge', de tegenstander krijgt GEEN attack of opportunity maar jij krijgt een -2 penalty bij je ac voor 1 ronde en +2 bij je attack roll. En bij een charge mag je je dubbele afstand vóór je attack in een rechte lijn moven.
(dat zijn de rules, aldus het phb, amen )

Regels wijzigen kan handig zijn, maar in zo'n vrij simpele situatie, kun je denk ik het beste gewoon de regel zoals die in het phb staat gebruiken

[Verwijderd]

Speelt er ook iemand de oriental versie ik speel nu een elf sworddancer en in mn paRTY ZITTEN EEN HALF-ELF Ninja-spy,
irri fighter dwarf, human figter ,human bard!
Dus een leuk groepie

Dus 2 oriantals in een avontuur in Transelvenia

[Bene]

Op zaterdag 02 maart 2002 16:10 schreef GaiusBertus het volgende:

[..]

Verder vroeg ik me af of er mensen zijn die Spelljammer hebben gespeeld/speelde, ik en mijn party wilden dit eens gaan "checken"(we hebben een spelljammer helm die we op een githyanki schip gaan zetten: resultaat = ruimteschip ). Ik vroeg me gewoon af of er mensen ervaring mee hebben, is het leuk en zo... of niet.

Ja, ik draai een 3e spelljammer campagne in high-fantasy stijl. De lol van Spelljammer en Planescape is dat je je niet in een enkele wereld hoeft vast te leggen maar colledig berZerk kan gaan met ideeen. Heb mijn spelers achtereenvolgens door een standaard wereldje, een bewoonde asteroide, "De wereldboom Quallassi :)" en de Forgotten Realms heen gejast. Ik vind de standaard campagne uit de doos wel een beetje kinderachtig, maar daar moet je gewoon een eigen sausje overheen gieten - je weet dat je het goed doet als je L6 party probeert te vluchten als ze orcjes tegenkomen.

Link: http://www.geocities.com/tgomm/

[Verwijderd]

mischien is het wel tijd voor
D&D (the pen and paper game)#2

[Verwijderd]

OrkBozz: het topic is nog steeds fatsoenlijk en laad ook lekker in dus laat nog maar even doorlopen. Itt. topics met veel pix ed. is deze best ok Topics >1000 posts is niet per definitie een deel 2.

[UDuckling5]

Waarom?

[Verwijderd]

Op dinsdag 26 maart 2002 12:14 schreef ItSnows het volgende:
OrkBozz: het topic is nog steeds fatsoenlijk en laad ook lekker in dus laat nog maar even doorlopen. Itt. topics met veel pix ed. is deze best ok Topics >1000 posts is niet per definitie een deel 2.

ok
het was wel dom want anders liep jullie spel mischien niet door ofzo
ik bemoei me hier niet mee

[Crayne]

Op woensdag 26 september 2001 00:02 schreef Bene het volgende:
Heeft iemand trouwens enig idee welke boeken van andere uitgevers dan TSR en WW wel aardig zijn? Ik volg het een beetje op het net maar zie nu door de bomen het bos niet meer.

Ik heb eerlijk gezegd geen zin om meer dan 30 pagina's door te zoeken om te zien of iemand antwoord heeft gegeven op je vraag, maar de Ferremans doet een poging van zichzelf.

Koele RPGs nu verkrijgbaar:

Rune (Vikings)
Sorcerer (Demon summoning 101)
GURPS Goblins (Victoriaans London en een hele hoop puntoren)
Godlike (WOII superheroes, donker donkerder donkerst)
Deadlands (Cowboys ende zombies pulp)
All Flesh Must be Eaten (zombies away!)
Ars Magica(1 van de beste magie-systemen ooit)
Call of Cthulhu (wie houdt er niet van tentakels?)
Feng Shui (John Woo style Chinese Fantasy/Action/Blah)
Unknown Armies (Welcome to the occult underground)

En nog in productie:

Deadlands d20(gebruikt 't D&D d20 systeem, makkelijk instappen)
Call of Cthulhu d20 (idem)
Skull & Bones (Caribbean Pirates d20)
Children of the Sun (Steampunk)
octaNe (White Zombie meets Mad Max)
Donjon Krawl

Handige sites:

RPG.net en De RPG.net forums
The Forge voor Independant RPGs (dus RPGs die niet van de "grote" publishers afkomen...)



Roept U maar als U meer info wilt...

[Bene]

FERRY! WTF doe JIJ op dit forum?

Het levende bewijs dat RPG's meer vrienden brengen! De man van de post boven mij heb ik leren kennen via een LARP en zie ik dan ook maar een paar keer per jaar! Uitzinnige blijdschap

EDIT: JAAA! De QUOTE! In je sig!

[Crayne]

Op dinsdag 26 maart 2002 14:49 schreef Bene het volgende:
FERRY! WTF doe JIJ op dit forum?

Beetje rondkijken voor ideeën voor een eerste casemod, proberen om problemen met een bagger cdrw op te lossen (directe aanleiding voor registratie btw).

En de vage non-mainstream RPG-guru uithangen.

Het levende bewijs dat RPG's meer vrienden brengen! De man van de post boven mij heb ik leren kennen via een LARP en zie ik dan ook maar een paar keer per jaar! Uitzinnige blijdschap

Ik en vrienden? Wow. Heb ik die?

EDIT: JAAA! De QUOTE! In je sig!

Fer: "Kunt U mij vertellen waarom U van plan bent de president te vermoorden?"

Mark: "Het is vrijdag."

Pissed my F'ing pants

[Verwijderd]

Hier is de volledige geschiedenis van m'n character. Ik had ut al es eerder gepost, maar hier is de complete en aangepaste versie. Ik heb ook zijn karakter erbij gezet. Dus ik zou zeggen, lees het en geef je mening.
En aan de mensen die het niet lezen: MHUHAHAHAHAHAHA, jullie zijn meerdere seconden kwijt met het naar beneden scrollen :DDe Geschiedenis van Elgaryan Galanodel


De high-elf Elgaryan had een gelukkige jeugd in de geheime bossen van Corellon Larethian, de gezegende bossen van de god der elven, de Beschermer en Behouder van het leven. Hij woonde in de elvenstad Falloria, diep verborgen in gigantische bomen van decennia oud en ging naar school, waar hij een van de beste leerlingen in zijn klas was. Hij leerde van zang, dans, muziek, poëzie, vaderlandsgeschiedenis, andere rassen dan elven, genoeg om honderden boeken vol te schrijven. Hij werd erkend om zijn intelligentie en voor zijn leeftijd wijze manier van denken. Toch was hij altijd degene die, naast serieus opletten, ook grappen en grollen uithaalde. Hij was een zeer populaire elf bij de meisjes. Kortom, hij had een geweldig leven. Om een aspect stond hij vooral bekend: zijn handigheid. Zowel in het maken van dingen als in bomen klimmen en ontwijken, hij was ongeëvenaard. Vooral hierdoor was hij het, die speciale training kreeg in boogschieten, messen werpen en zwaard vechten, zowel met een, als met twee zwaarden. Hij was onverslaanbaar en hij lachte zijn overwinningen met een trotse fonkel in zijn ogen tegemoet.

Toen hij 100 jaar oud was geworden werd er een groot feest gegeven, volgens de elfse traditie. De hele stad verzamelde zich in de Oerboom, het centrum van de elfenstad, waar het feest werd gehouden. Nadat Elgaryan overladen was met cadeaus begon het echte feest pas. Er werd gezongen, gedanst, gelachen en gepraat. Tussen het tumult vonden twee paar ogen elkaar: die van Elgaryan en het meisje Valanthe. Op slag werden ze verliefd op elkaar. Vanaf dat moment konden ze met geen mogelijkheid van elkaar gescheiden worden. Ze waren een lichaam, een geest, een ziel. Hun liefde was ongeëvenaard en ze genoten van ieder moment met elkaar.

Uiteraard veroorzaakte al het succes dat Elgaryan had ook jaloezie van verschillende kanten. Zo ook van Aust, een van de grootste jonge elfen in de stad. Van jongs af aan benijdde hij Elgaryan en was altijd al een beetje jaloers. Daarom hadden de twee ook constant ruzie, natuurlijk steeds uitgelokt door Aust. Jammer genoeg kon hij zich veel permitteren, vanwege de hoge positie van zijn vader in de Raad van Zeven, de leiders van Falloria. Daarnaast was Aust tot over zijn oren verliefd was op Valanthe. Zijn wereld stortte in toen hij merkte dat Elgaryan Valanthes hart had veroverd. Jarenlang probeerde hij het met bitterheid in zijn hart aan te zien en langzaam aan begon hij steeds gewelddadiger en agressiever te worden, gevolgd door lange perioden van depressies.

Jaren gingen voorbij, en, ondanks zijn gedrag, presteerde Aust het zich bij zijn lot neer te leggen en vriendschap te sluiten met Elgaryan. Hoewel Elgaryan dat niet had verwacht, nam hij het aanbod toch maar al te graag aan, goedhartig als hij was.

Aust en hij werden vrij goede vrienden en regelmatig waren ze met elkaar te vinden, terwijl ze aan het jagen waren, in bomen klommen en wedstrijdjes hielden in de vorm van zwaard vechten, rennen en zwemmen. Elgaryan was al bijna hun verleden vergeten en prees zichzelf gelukkig met zon betrouwbare vriend.

Maar, toen Aust op een dag door de wouden van Larethian aan het lopen was, op zoek naar wild, en de twee geliefden vond knapte er iets in hem. In zijn drift stormde hij op Elgaryan af, die tot zijn stomme verbazing niets terug kon doen dan stamelen. Aust smeet Elgaryan tegen een boom aan, haalde zijn jagers mes met een flits langs de borst van Elgaryan en dreigde dat als hij Valanthe ooit nog eens met hem samen zou zien hij Elgaryan zou vermoorden op de meest gruwelijke wijze. En hij zou ermee weg komen, door zijn vader leugens te vertellen, die vervolgens in de raad werden doorgegeven.

Elgaryan was hopeloos bang. Aangezien hij geen uitweg had in deze situatie, besloot hij zijn leven in de wouden op te geven en naar de menselijke steden te trekken. Ook al lag zijn hart in duizend stukken, hij beloofde Valanthe dat hij haar 2 maal per jaar zou ontmoeten, in Valenthes kamer. Met een vurige kus nam hij afscheid van haar, rende zo hard hij kon naar zijn huis, pakte zijn spullen en schreef een brief aan zijn ouders:

Lieve vader en moeder,

Ik kan hier niet blijven, de bossen benauwden me. Ik kom terug, elk jaar 2 keer, als de bladeren van de bomen beginnen te vallen en als ze opnieuw tot bloei komen. Ik houd van jullie.

Liefs, jullie zoon, Elgaryan

Na nog een keer omgekeken te hebben, klom hij uit de vallei van het woud en reisde naar de stad. Daar aangekomen maakte hij gebruik van zijn handigheid en leidde een bestaan van dief. Hij stal van de rijken, althans genoeg om van te leven, voerde klussen tegen een beloning uit en leefde in de klokkentorens van de steden. Hij streed in naam van alles dat goed is: hielp mensen in nood, jaagde overvallers en verkrachters op en was een serieuze bedreiging voor de dievengilden die het slecht voor hadden met de mensensteden. Ook al was hij een dief en een potentieel gevaar voor de regeringen, hij was een held voor het gewone volk en wederzijdse hulp werd aangeboden.
Ondanks dit alles was hij ontroostbaar vanwege de geschiedenis en iedere keer dat hij aan zijn litteken, dat schuin over zijn borst liep, voelde, dacht hij aan zijn geliefde, zijn ouders en vaderland. Als gevolg van zijn zorgen en verdriet, kleurde zijn haar zilvergrijs, een symbool dat hem herinnerde aan zijn uiteindelijke doel: het bestrijden van corruptie. Vanaf dat moment was hij een rebel in hart en ziel.

Hij kwam zijn belofte na: iedere lente en iedere herfst reisde hij naar zijn oorspronkelijke thuis en verbleef daar twee dagen, zodat niemand, behalve Valanthe en zijn ouders, daar vanaf wist. Ook sprak hij regelmatig in het geheim af met zijn oude leermeester in de vechtkunst, om zijn training in het Lied van het Zwaard te vervolgen.

In de stad voerde hij zijn misdaden, ook al zag hij ze zelf als noodzakelijkheden, zo goed uit, dat het meestal dagen duurde voordat de gevolgen van zijn acties ontdekt werden, en in die tussentijd zat Elgaryan ergens anders. Natuurlijk werden zijn kwaliteiten opgemerkt door de verschillende ondergrondse organisaties van de steden waar hij in verbleef en er werden zeer aantrekkelijke aanbiedingen gedaan, maar toch bleef hij onafhankelijk.

Natuurlijk had Elgaryan in zijn reizen en zijn verblijven in de grote steden vrienden gemaakt, die hem bijstonden in zijn uiterlijke strijd. Zijn innerlijke strijd bleef voor iedereen, behalve voor zijn zwaardmeester, geheim. Toch stelde zijn geheim en de daarbij ontstane angst een van zijn dierbaren te verliezen, hem in staat extra oplettend te zijn in de strijd en in het gevecht tegen het kwaad. Elgaryan zou zijn leven wagen om de dood van zijn vrienden en geliefden te voorkomen, hij zou alles doen om niet ten prooi te vallen aan schuld.

Elgaryan kwam in zijn reizen in de wereldstad Metropolian in Kashindar terecht, waar hij door kleine diefstallen zichzelf van het broodnodige voedsel voorzag. Aangezien hij nooit werd gepakt en nooit door het normale oog werd opgemerkt, werd hij al gauw benaderd door het grootste dievengilde van de stad, De Zwarte Raven genaamd. Elgaryan werd niet op de hoogte gesteld van de situatie binnen het gilde en de positie van het gilde in de stad, en hij kreeg alleen kleine klusjes toegewezen, in ruil voor voedsel, onderdak en training in de kunsten van de dief. Het gilde kreeg spoedig in de gaten dat Elgaryans talenten bovengemiddeld waren, en het duurde niet lang voordat hij opklom in de duistere ladder van het dievenschap. Langzaam maar zeker kreeg hij steeds meer verantwoordelijkheid en taken binnen het gilde en Elgaryan kreeg in de gaten hoe het gilde in elkaar stak en hoe de positie van het gilde tegenover de raad stond. Elgaryan was het hier totaal niet mee eens en probeerde de hoogste dienaren van de gildenmeester hun fouten te laten inzien. Natuurlijk wilde het corrupte gilde hier niets van weten en Elgaryan werd uit het gilde getrapt en kreeg een waarschuwing nooit meer in Metropolian te wederkeren.
Uiteraard was hij hierdoor bang geworden, maar op zijn aftocht werd hij door een mysterieus figuur benaderd. Deze figuur vroeg hem om met hem mee te lopen, naar de leider van wat al gauw de Alliantie bleek te zijn. De Alliantie was een ondergrondse organisatie van dieven, een soort kleinschalig gilde, samengekomen met andere gilden, dat al jaren lang streed tegen de Raad en de Zwarte Raven, het gilde waar Elgaryan voor werkte.
Na uren lang praten, wist de Meester van de Alliantie, een oude magiër, Elgaryan te overtuigen zichzelf bij hen aan te sluiten.

Elgaryan had zichzelf op deze manier enige bescherming geboden ten opzichte van het dievengilde en hij besloot in Metropolian te blijven en te vechten voor gerechtigheid en tegen corruptie.
Zijn taken bestonden uit het elimineren van vijandige moordenaars, het stelen van belangrijke voorwerpen en documenten, het inlichten van mensen die als slachtoffer waren gesteld door de Raad en het gilde en de Raad misleiden.
Hij werd berucht in de duistere sferen van Metropolian, en vanwege zijn grijze en witte haar en zijn zwarte kleding, kreeg hij de bijnaam: De Zilveren Schaduw.

De Alliantie is in eeuwige oorlog met de gilden en de Raad en weet zich standvastig te handhaven in Metropolian. Hoewel Elgaryan vrijblijvend werkt voor de organisatie, is hij op ieder moment oproepbaar; hij moet klaar staan om de hebzucht, haat, discriminatie, corruptie en ongerechtigheid te bevechten en te misleiden wanneer dat van hem verlangd wordt.

Gehuld in zijn donkere mantel en cape, die hem één maakten met de nacht, sloop hij soepel en elegant over de straten van de stad en zweerde dat hij ooit in de toekomst zichzelf zou wreken op Aust, op wat voor manier dan ook
Elgaryans Persoonlijkheid


Elgaryan heeft in zijn, voor Elfse standaard, relatief korte leven al genoeg meegemaakt dan menig andere elf. Dit heeft zijn gevolgen gehad, zowel positief als negatief. Hij heeft uit zijn ervaringen wijze levenslessen weten te halen en deze in de praktijk weten te gebruiken, maar ze hebben er ook voor gezorgd dat zijn leven er minder rooskleurig uit ziet dan hij eigenlijk had gehoopt.

Hij heeft, door zijn traumatische ervaringen, regelmatig last van nachtmerries, waarin hij het drama met Aust en Valenthe opnieuw beleeft. Deze angstige dromen hebben ervoor gezorgd dat hij een zeer lichte slaper is en snel wakker schrikt van het minste of geringste dat om hem heen gebeurt. Zo komt hij minder aan zijn nachtrust toe, maar het heeft ook zijn voordelen, vooral als hij zich in vijandig gebied bevindt.
Door zijn regelmatige slaapgebrek kan hij regelmatig nogal geprikkeld overkomen; dit komt doordat hij zit te peinzen over zijn nachtmerries. Daartegenover dagdroomt hij zeer regelmatig; dat hij weer veilig in de wouden van Larethian kan wonen en samen kan leven met zijn geliefde, tot de dood hen scheidt.

Ondanks zijn nare dromen en de gevolgen daarvan, is hij een voorzichtig, rustig, gewichtig persoon en hij komt heel wijs over. Hij kan zich uitermate goed concentreren, iets dat in zijn vak goed van pas komen. Hij heeft een ironisch gevoel voor humor, dat zelfs naar het cynische toe leunt. Als hij nieuwe mensen tegenkomt waar hij regelmatig mee te maken krijgt, test hij deze mensen. Dit doet hij bijvoorbeeld door ze voor de gek te houden, te bluffen en ze te intimideren. Hoewel hij het doet voorkomen als iets grappigs, is dit ook een van zijn manieren om te kijken in hoeverre hij mensen kan vertrouwen. Immers, na zijn ervaringen met Aust, is zijn vertrouwen in de mensen om hem heen flink aangetast. Hij is wantrouwig geworden, zelfs tegenover zijn vrienden. Hij betrapt zichzelf er voortdurend op dat hij niemand een seconde uit het oog verliest. Wanneer dit gebeurd wordt hij kwaad op zichzelf. Immers, het zijn toch zn vrienden? Hij zit voortdurend in een innerlijke strijd, waarin hij zijn wantrouwen probeert te overwinnen.

Dit wantrouwen in (relatief) vreemden helpt hem en de groep om hun vrienden en bondgenoten zorgvuldig uit te zoeken.
Elgaryan heeft daardoor ook een goed gevoel voor emoties ontwikkeld; zijn waarnemingsvermogen is uiterst scherp geworden door de jaren heen en hij heeft mensen en hun intenties vrij snel door.

Elgaryan is zeer bezorgd over zijn vrienden, en wanneer een van hen in gevaar komt, zal hij alles doen om ze te redden. Dit is in tegenstrijd met zijn voorzichtigheid, gewichtigheid en zijn vermogen bepaalde consequenties goed uit te denken voordat hij een keuze maakt. Toch is zijn wil zijn vriendschap te bewijzen groter dan zijn rationele denken en hij zal zelfs met een draak vechten als dat nodig is om het leven van zijn vrienden te redden. Dat maakt hem occasioneel een durfal. Wanneer hij in zon overmoedige bui komt, vult een paniekerig, branderig gevoel zijn hoofd en is zijn vermogen helder te denken verdwenen.

Nog iets dat hij heeft overgehouden aan zijn traumatische ervaringen met Aust, is zijn angst voor messen. Hij is doodsbang voor messen, vooral het soort dolken waarmee Aust hem heeft verwond en waarvan hij nog steeds het litteken draagt op zijn borst. Aangezien Elgaryan nogal vasthoudend is en een grote wil heeft zichzelf voortdurend te overtreffen en zijn angsten te overwinnen, draagt hij zelf continu 4 messen bij zich. Hoewel hij hier heel voorzichtig mee is, voelt hij zich verplicht tegenover zichzelf om deze bij zich te dragen: dit is de enige manier om zijn verleden te overwinnen en zijn toekomst zonder angst door te komen.

Als Elgaryan in een gevecht wordt betrokken, is hij uiterst voorzichtig. Hij neemt de omgeving goed in zich op en probeert deze in zijn voordeel te gebruiken. Hij beschouwt ieder van zijn tegenstanders als zijn gelijke. Op deze manier onderschat hij ze niet en kunnen er geen onnodige fouten gemaakt worden.
In gevechten zal Elgaryan zoveel mogelijk proberen zijn pijl en boog te gebruiken en zo de tegenstander vanaf een afstand uit te schakelen. Mocht dit niet lukken, dan gebruikt hij zijn messen om mee te werpen, zijn zweep om vijanden van hun wapen te ontdoen en zijn kromme zwaarden als één tegen één duellen niet te voorkomen zijn. Is dit het geval, dan heeft hij de neiging om neuriend de strijd aan te gaan. Dit heeft hij geleerd van zijn Elfse zwaardmeester en hiermee komt hij tot rust en nader tot zijn god en zijn volk. Toch zal hij proberen zijn tegenstander niet te doden; tenminste, als deze tegenstander zijn fout kan leren inzien. Op deze momenten heeft hij last van medelijden en is zijn hoop dat de tegenstander zal bekeren groter dan zijn wil om te doden. Toch is hij intelligent genoeg om te kunnen redeneren dat wezens die niet of nauwelijks rationeel kunnen nadenken, niet over te halen zijn. Daarnaast zal hij absoluut doden als zijn tegenstander geheel niet te vertrouwen is en in de toekomst meer schade kan doen bij de mensen om wie hij geeft.

Elgaryan is zeer geïnteresseerd in allerlei kennis: omtrent godsdienst, architectuur, flora, fauna, cultuur. Hij heeft in het verleden, als jonge elf in de wouden van Larethian, veel les gehad over deze dingen en zijn kennis is niet alleen beperkt tot het elfen-erfgoed. Hij weet ook heel wat af van de overige volkeren die Kashindar bewandelen.

Elgaryan vecht bij de Alliantie in Metropolian voor een doel: de stad bevrijden van de corrupte Raad en De Zwarte Raven, het grootste en meest invloedrijke dievengilde in de stad. Hij wil de hulpbehoevenden zoveel mogelijk helpen en heeft sterke wraakgevoelens jegens degenen die verantwoordelijk zijn voor die ellende. Toch kan hij zich beheersen en uit zijn gevoelens in de geheime en exact gecoördineerde missies die door de Alliantie worden georganiseerd.

Hij is dus fel tegen het beleid van Metropolian. De bekrompenheid jegens magie, de slavenhandel, de schending van mensenrechten; het zijn enkele elementen waar hij tegen is. Hij wil vrijheid en de mogelijkheid en de kans om jezelf te uiten op welke manier dan ook. Er is natuurlijk wel een bepaald beleid nodig, maar dit beleid moet alleen gericht zijn op het behouden van de orde en het in goede banen leiden van de economie, zodat de bevolking van de stad zoveel mogelijk hun eigen gang kunnen gaan, op een goede manier.

Zijn houding tegenover Grindor is niet al te positief. Ook al vindt hij de sfeer die er hangt al heel wat positiever dan in Metropolian, toch is hij tegen de grote macht die de kerk handhaaft in de stad. De mensen zijn niet volledig vrij en moeten zich teveel richten naar de belangen van de kerk. Ook is hij het niet helemaal eens met de strikte wijze waarop men omgaat met godsdienst en alles wat erbij hoort, ook al gelooft Elgaryan ook in zijn God en in het hiernamaals in de eeuwige natuur.

Hij kan zich redelijk goed vinden in Paravon, althans, met het beleid. Hij is het niet helemaal eens met de grote hoeveelheden aan illegale handel en smokkel die er plaatsvinden, ook al past dit wel in zijn denkpatroon. Bovendien ligt de stad hem iets te dicht bij de zee, waar hij een beetje huiverig van is.


Elgaryan mag mensen wanneer ze eerlijk zijn en wanneer hij ze kan vertrouwen. Alleen dan kan hij met ze samenleven en reizen. Wanneer ze hem bedriegen, is hij onontbeerlijk en heeft hij geen medelijden. Als mensen zijn vertrouwen hebben gewonnen, wat overigens een zeer lang proces is, beschouwt hij ze als vrienden voor het leven en zal hij zijn eigen nek voor hen wagen. Toch kan hij zich niet te veel binden, wat voortvloeit uit zijn angst bedrogen te worden. En dan ontdekt Elgaryan zijn wantrouwen en slaat zichzelf weer voor zijn hoofd.

Hij kan overweg met veel verschillende mensen, van allerlei geloofsovertuigingen en met allerlei standpunten en ideeën, zolang ze hem maar zijn vrijheid gunnen en geen kwaad in de zin hebben.

[UDuckling5]

No Flame Intended hoor, maar heeft jouw character wel negatieve kanten?

Op dinsdag 26 maart 2002 19:58 schreef TheJoker het volgende:
Uiteraard veroorzaakte al het succes dat Elgaryan had ook jaloezie van verschillende kanten.

Niet zo gek met zo'n arrogante know-all in de buurt

Aust smeet Elgaryan tegen een boom aan, haalde zijn jagers mes met een flits langs de borst van Elgaryan en dreigde dat als hij Valanthe ooit nog eens met hem samen zou zien hij Elgaryan zou vermoorden op de meest gruwelijke wijze. En hij zou ermee weg komen, door zijn vader leugens te vertellen, die vervolgens in de raad werden doorgegeven.

Klinkt me niet echt als elf-achtig-gedrag in de (punt)oren, ik dacht dat elven meer waren van face-to-face een duel om het meisje houden. (maar dat hangt natuurlijk compleet van je eigen definitie van elven af)

Hij heeft, door zijn traumatische ervaringen, regelmatig last van nachtmerries, waarin hij het drama met Aust en Valenthe opnieuw beleeft. Deze angstige dromen hebben ervoor gezorgd dat hij een zeer lichte slaper is en snel wakker schrikt van het minste of geringste dat om hem heen gebeurt. Zo komt hij minder aan zijn nachtrust toe, maar het heeft ook zijn voordelen, vooral als hij zich in vijandig gebied bevindt.
Door zijn regelmatige slaapgebrek kan hij regelmatig nogal geprikkeld overkomen; dit komt doordat hij zit te peinzen over zijn nachtmerries. Daartegenover dagdroomt hij zeer regelmatig; dat hij weer veilig in de wouden van Larethian kan wonen en samen kan leven met zijn geliefde, tot de dood hen scheidt.

Ik dacht dat Elfen niet sliepen maar mediteerden (staat ook in het PHP 3rd edition) maar dat mag je natuurlijk ook weer zelf weten.

Ondanks zijn nare dromen en de gevolgen daarvan, is hij een voorzichtig, rustig, gewichtig persoon

gewichtig -> evenwichtig ?

Wanneer ze hem bedriegen, is hij onontbeerlijk en heeft hij geen medelijden.

onontbeerlijk -> onverbiddelijk ?

Sorry als dit allemaal afzeikerig klinkt, nogmaals het is NOFI.

[Verwijderd]

Op woensdag 27 maart 2002 07:44 schreef UDuckling5 het volgende:
No Flame Intended hoor, maar heeft jouw character wel negatieve kanten?
[..]

Ja, zijn wantrouwen in mensen, zijn paniekerige gevoel als zijn vrienden gevaar lopen, zijn relatieve geslotenheid. Deze geven penalty's op respectievelijk zijn charisma, zijn attack roll en weer zijn charisma.

Bovendien, het gaat er niet om hoe hij WAS, maar om hoe hij nu IS.

Niet zo gek met zo'n arrogante know-all in de buurt
[..]

Het gaat hier om het feit dat hij, ondanks zijn fantastische jeugd, door een enkele gebeurtenis een heel ander mens (elf) is geworden.

Klinkt me niet echt als elf-achtig-gedrag in de (punt)oren, ik dacht dat elven meer waren van face-to-face een duel om het meisje houden. (maar dat hangt natuurlijk compleet van je eigen definitie van elven af)
[..]

ja idd, bij elfen komt ook jaloezie voor en ze zijn niet allemaal even hoffelijk en sympathiek als je denkt.

Ik dacht dat Elfen niet sliepen maar mediteerden (staat ook in het PHP 3rd edition) maar dat mag je natuurlijk ook weer zelf weten.
[..]

Ja daar heb je idd, gelijk in. Maargoed, dan heeft hij nachtmerries in zijn trance (zoals elfen dat noemen).

gewichtig -> evenwichtig ?
[..]

ook ja, maar ook gewichtig --> alles goed overwegen; da's dus niet evenwichtig. Het spijt me voor je

onontbeerlijk -> onverbiddelijk ?

dat betekent geloof ik hetzelfde

Sorry als dit allemaal afzeikerig klinkt, nogmaals het is NOFI.

No offence taken.

[Verwijderd]

Maargoed, nu graag jullie mening

[UDuckling5]

Leuke char, goed uitgediept (als zie wat sommigen van mijn party-genootjes bedenken )

Ben benieuwd hoe de confrontatie Aust VS Elgaryan wordt (die ongetwijfeld ooit nog plaats gaat vinden, Elgaryan lijkt me echt het type om oude vetes voor eens en altijd op te lossen.)

[Ivo]

Misschien herinneren jullie je nog dat ik bezig was met een mod voor D&D om het in 20ste/21ste eeuw setting te kunnen spelen. Damnation Alley is bijna af. Jaahaa!

Ik heb eerder een brakke beta op mijn webspace gezet met tientallen spelfouten en een class-system dat nu totaal anders is. Ik ga binnenkort een fatsoenlijke beta posten.

Ik heb alleen ff een vraagje. Je hebt light medium en heavy armor. Lihgt armor is bijvoorbeeld bulletproof pads. Medium is Kevlar Vest en helm. Heavy is Dikke ME dingen, maar heeft iemand een site met info over verschillende soorten arnmord en kogelvrije vesten. Ik kan er niks van vinden.

[Crayne]

Google: http://www.google.nl/search?hl=nl&q=%22body+armor%22+types+&lr=

[Ivo]

Thnx, op vrekeerde manier lopen zoeken.

[Verwijderd]

Op woensdag 27 maart 2002 09:21 schreef UDuckling5 het volgende:
Leuke char, goed uitgediept (als zie wat sommigen van mijn party-genootjes bedenken )

Bedoel je dat je party-genoten het er niet mee eens zijn??

Zo ja --> ieder zo z'n mening...

Ben benieuwd hoe de confrontatie Aust VS Elgaryan wordt (die ongetwijfeld ooit nog plaats gaat vinden, Elgaryan lijkt me echt het type om oude vetes voor eens en altijd op te lossen.)

Ik ook ja. Alleen zie ik het de DM het nog niet zo snel leuk en spannend maken... En zelf verzinnen... tja, misschien als ik Dual-DM ben ofzo, dus m'n eigen character tegelijk met DM-men

[UDuckling5]

Op woensdag 27 maart 2002 14:15 schreef TheJoker het volgende:
Bedoel je dat je party-genoten het er niet mee eens zijn??

Nee, maar dat zijn van die niet-roleplay tiepjes, maar meer hack-and-slash. Die gaan voor de XP (die ze krijgen voor het vechten, terwijl de DM mijn roleplays wel kan waarderen dus krijg ik net zoveel XP als hun ).

[Tagnar]

Goed dat er ook nog mensen zijn die de moeite willen nemen om hun char uit te diepen. Veel spelers gaan puur voor een rijtje stats en skills, en vergeten dat er meer tijd buiten de combat is, en dat roleplaying toch het belangrijkste element is... Ik zou alleen uitkijken met elementen in je char die geforceerde vriendschappen of haatrelaties betekenen... Daar beperk je je DM mee, die dan al snel een beetje kribbig tegen je char gaat doen. Het idee van dm'en en spelen tegelijk is waarschijnlijk wel een goed idee, hoewel je je char dan zo eerlijk mogelijk zal moeten behandelen (tricky) Dit is volgens mij niet het soort char wat je in elke campaign kan zetten, hij is meer een centraal figuur waar je een campaign omheen bouwt.
Verder cool character.

[FunkyTrip]

Of je je karakter uitdiept of niet hangt af van de DM en je medespelers. Als die D&D meer als een rollplaying game beschouwen dan als een roleplaying game, dan heeft zo'n uitdieping niet zoveel zin.

Zelf speel ik D&D het liefst als een combi van roll & role.

Zoek btw nog steeds een groep in de omgeving Dordrecht (DM zelf, maar wil ook graag spelen)

Rotterdam is ook prima, maar dan niet elke week.

[Crayne]

Als er nog mensen in omgeving Tilburg zijn die een keer iets willen spelen naast D&D of AD&D, mail maar ff. Ik heb een kast vol esoterische zut staan die wel eens gespeeld mag worden. Fantasy is ondervertegenwoordigd overigens.

[Verwijderd]

Op woensdag 27 maart 2002 16:36 schreef Tagnar het volgende:
Goed dat er ook nog mensen zijn die de moeite willen nemen om hun char uit te diepen. Veel spelers gaan puur voor een rijtje stats en skills, en vergeten dat er meer tijd buiten de combat is, en dat roleplaying toch het belangrijkste element is... Ik zou alleen uitkijken met elementen in je char die geforceerde vriendschappen of haatrelaties betekenen... Daar beperk je je DM mee, die dan al snel een beetje kribbig tegen je char gaat doen. Het idee van dm'en en spelen tegelijk is waarschijnlijk wel een goed idee, hoewel je je char dan zo eerlijk mogelijk zal moeten behandelen (tricky) Dit is volgens mij niet het soort char wat je in elke campaign kan zetten, hij is meer een centraal figuur waar je een campaign omheen bouwt.
Verder cool character.

thnx

En tja, die geforceerde haatrelaties waar je het over hebt, die heeft eigenlijk ervoor gezorgd dat mijn char is zoals hij is. Daar draait het eigenlijk allemaal om. En idd, hij is het middelpunt van een eventuele campaign. In die bepaalde campaign-setting, die ik ook heb geschreven --> daarin staat de gehele situatie geschetst.

Weet je wat, ik post effetjes het deel over Metropolian, de stad waarin Elgaryan (mijn character) leeft en meevecht met de Alliantie. Dit is een van de vele steden in mijn campaign-world (Kashindar), en is 1 van de 3 compleet uitgewerkte steden.

btw. Glandoril is een van de landen in Kashindar (en tevens het enige land dat ik heb uitgewerkt).

Let niet op eventuele spelfouten aub.

METROPOLIAN


ALGEMEEN
Metropolian is HET handelscentrum van Glandoril. Het is het middelpunt en economisch meest ontwikkelde land en handelaren uit alle windstreken komen hiernaartoe vanwege de grote variëteit aan producten. Het is tevens de grootste stad en al deze factoren bij elkaar zorgen ervoor dat Metropolian de hoofdstad is van Glandoril. De stad telt zon 100.000 inwoners. Slavernij is heel normaal in Metropolian. De armoede is ook zeer groot. Het gaat soms zelfs zo ver dat werkelozen zich uit wanhoop laten veilen als een slaaf. De elite heeft de meeste macht.
Metropolian bevindt zich net ten westen van het midden van het land, ten westen van het onderste deel van het Oneindige Woud. De stad is gigantisch groot, vrij laag bij de grond gebouwd en is omringd door een torenhoge stadsmuur.

BESTUUR
Metropolian wordt bestuurd door de Raad van Vijftien, een groep van vijftien nobelen, afstammelingen van de rijkste handelaarfamilies. Ieder raadslid heeft zijn eigen adviseurs, administrateurs, juristen, ed. Ook al wordt er gezegd dat de raad democratisch is gekozen en democratisch handelt; toch is de raad puur uit eigenbelang bezig. Ze zorgen ervoor dat de elite van de stad de elite blijft en dat de armen arm blijven. Eens in de vijf jaar wordt de raad herkozen, maar aangezien alleen de elite en de middenklassers stemrecht heeft (de arbeiders en werkelozen niet), blijft de raad altijd uit ongeveer dezelfde personen bestaan, totdat een van de leden sterft, en wordt vervangen door meestal de zoon.
De Raad van Vijftien onderhoudt contacten met het Dievengilde van de stad, een machtige organisatie die op onzichtbaar niveau bezig is de stad te manipuleren. Er is, generaties terug, een pact gemaakt tussen de Raak van Vijftien en het Dievengilde. Al jaren lang is een groep rebellen, de Alliantie, bezig met het bestuur van de stad omver te werpen, vanwege de corruptie en de onderdrukking van de armen en middenklasse van de stad. Deze geheime organisatie bestaat uit een klein aantal leden, maar handelt standvastig en vol zelfvertrouwen. Ze proberen al jaren lang het aantal leden uit te breiden, maar de mensen zijn bang voor verandering en oorlog. Natuurlijk beschouwt de Raad deze organisatie als een regelrechte bedreiging. Daarom is de volgende afspraak met het dievengilde gemaakt: als het dievengilde ervoor zorgt dat de Alliantie onder druk blijft en geen acties kan ondernemen, knijpt de Raad een oogje dicht als het gaat om de illegale activiteiten van het dievengilde, zoals smokkelen, moorden en bestrijding van concurrentie in de vorm van beginnende dievengilden.
Spionnen van de Alliantie, die in het dievengilde zijn gefiltreerd, worden voor de raad gebracht en opgesloten in de kerkers onder het stadhuis.

WET EN RECHT
De wet in Metropolian is streng en gewelddadig. Het is verboden om zonder reden op straat te zijn, alcohol te nuttigen, enige misdaad te begaan tegen het bestuur of de elite en middenklas van de stad. Het is eveneens verboden magie te gebruiken en zonder vergunning in de stad te verblijven. Er heerste een zeer strenge controle op de poorten en overdag loopt de stadswacht in grote getallen door de stad heen te patrouilleren. s Nachts krijgt het dievengilde vrij spel, verdwijnt de stadswacht, begint het avondleven en is de hoeveelheid criminaliteit op straat enorm. Veel mensen blijven zo veel mogelijk binnen als het negen uur s avonds is geweest.
Omdat het regime van Metropolian zo corrupt is, kan het rijke deel van de stad zich zoveel permitteren als ze zelf willen; de stadswacht knijpt kijkt tussen de vingers door en laat de rijke kooplui, handelaren en andere rijke mensen op vrije voeten. De armen, daarentegen, kunnen zich niets permitteren. Als ze ervan worden verdacht wat gedaan te hebben, worden ze opgepakt, ondanks enig alibi, en voor de rechter gesleept. Deze harde aanpak probeert het volk duidelijk te maken zich niet aan misdaden over te geven, omdat de consequenties onontbeerlijk zullen zijn. De straffen zijn extreem hard en er wordt geen medelijden getoond. Hierbij kan gedacht worden aan publieke onthoofdingen, brandstapels en vierendelingen. Het gerechtshof loopt geheel via de Raak van Vijftien, wat dus garant staat voor oneerlijke rechtszaken. Als de misdaad grootschalig is, zal de voorzitter van de Raad de rol van de rechter op zich nemen; anders neemt een van de andere raadsleden deze taak op zich. De rest van de raadsleden worden gevormd door de jury en hun juristen.

BELASTINGSSYSTEEM
Naast de geweldige economie van Metropolian, dankt de stad zijn rijkdom vooral aan de hoge belastingen. De elite wordt hier (bijna) geheel van vrijgesteld, maar de middenklassers en arbeiders moeten het grootste deel van hun verdiende geld afstaan aan het bestuur van de stad. Het meeste geld wordt besteed aan renovatie van gebouwen en entertainment. Zo wordt er ontzettend veel geld uitgegeven aan festivals, het inkopen van dure artikelen en voorwerpen uit verre landen, jacht, en wederzijdse uitwisseling van geld tussen het dievengilde en het bestuur. Eens in de maand komt de stadswacht langs de deuren van de arbeidersgezinnen, om met bruut geweld de belasting, in de vorm van geld of natura, te innen.
RELIGIE
In Metropolian komt geen kerk voor. Het is qua godsdienst dus de meest neutrale stad. Honderden jaren terug, toen Metropolian nog in opbouw was, was er een kerkgemeenschap opgericht door een reizende priester. Maar omdat toen al het huidige regime bestond, ontstonden er conflicten tussen het bestuur en de kerk, vooral op het gebied van slavernij. Aangezien het bestuur de meeste macht had, moest de kerk plaats maken voor een amfitheater en de geestelijken werden tot de doodsstraf veroordeeld.

CULTUUR
Cultuur speelt, vooral voor de elite van de stad, een grote rol in Metropolian: theater, zang, dans, muziek, mime en andere vormen van vermaak worden met applaus ontvangen. Daarentegen worden veel artiesten uit de stad gegooid of voor de rechter gesleept, vanwege hun gebrek aan talent. Veel werkelozen proberen een centje bij te verdienen door zich bijvoorbeeld te verkleden en zo mensen proberen te vermaken. Vooral op marktdagen zijn dit soort mensen veel te zien. Rondreizende artiesten en circussen zijn regelmatig te zien in Metropolian. Vooral rond de lente ondervindt de cultuur zijn hoogtepunt, tijdens het Lentefestival. Dit festival dat 3 dagen en nachten doorgaat is ter ere aan het nieuwe jaar en het voorbijgaan van de winter. De hele stad is op de been, maar ondanks de gezelligheid en verlossing van de wet, worden de rijken en de armen sterk gescheiden gehouden door de stadswacht.

CRIMINALITEIT EN WERKELOOSHEID
Een groot gedeelte van de arbeiders is door de hoge belastingen zijn totale bezit kwijtgeraakt en heeft zijn huis moeten verkopen om in leven te kunnen blijven. Ze zijn een leven op straat begonnen, vaak als zwerver, maar ook als dief, bedelaar, etc. Omdat in het rijke deel van de stad, de stadswacht het alleenrecht heeft op straat, hebben de werkelozen hun heil moeten zoeken in de sloppenwijken aan de buitenring van de stad. Een gevolg hiervan is dat de criminaliteit uitzonderlijk hoog is. Aangezien het volk hier aan zijn lot wordt overgelaten is er totaal geen controle op de acties en bezigheden van het volk, dus criminaliteit heeft hier vrij spel, vooral s avonds. Heel af en toe waagt de stadswacht zich in deze wijken, omdat het bijvoorbeeld te lang heeft geduurd sinds er een publieke rechtsvergelding was, zoals een publieke onthoofding. Daarmee wordt meteen getoond dat criminaliteit in het rijke gedeelte van de stad ondenkbaar is en dat de raad en haar stadswacht onverschrokken zullen ingrijpen.

VERDELING ARM-RIJK
Zoals al eerder vermeld is, is de verdeling arm en rijk zeer duidelijk te onderscheiden: in het centrum van de stad liggen de chique wijken, herenhuizen langs het kanaal dat door de stad heen loopt, grote vrijstaande huizen met een luxe tuin erbij; in de buitenste gedeelte van de stad, liggen de arbeiderswijken en de sloppenwijken. Hier zijn de kleine huizen in smalle straatjes en steegjes geplaatst. De tweedeling wordt niet door een fysieke barrière weergegeven, maar de grote winkelstraten waar altijd de markt wordt gehouden geven aan waar het arme gedeelte ophoudt en waar het rijke deel begint. De verhouding rijk/arm helt met overtuiging over naar arm, maar het mag duidelijk zijn dat zij toch het onderspit delven als het om vrijheid, macht en invloed gaat.

MAGIE
Magie is een begrip dat verboden is in Metropolian. Wie erover spreekt wordt onmiddellijk opgepakt en alle mogelijke beoefenaars worden als heks of tovenaar benoemd en veroordeeld tot de brandstapel. Deze apathie voor magie komt voort uit een gegronde angst voor het fenomeen; immers, in het verleden is de Raad van Vijftien met het leven bedreigd door een machtige magiër die op dat moment in de stad verbleef. Nog maar net is zijn invloed beperkt gebleven door een litteken in het geheugen van de raad.
Het directe gevolg van het verbod is dat er geen school is voor magiebeoefenaars. Op dit punt heeft de raad een zwakke plek.

GILDEN EN ORGANISATIES
Metropolian heeft gilden voor ieder vakgebied: handel, winkeliers, timmerlui, smidsen, etc maar ook voor strijders, dieven, en muzikanten. Uiteraard geen gilde voor tovenaars en magiërs; eveneens geen priesters of monniken. De gilden oefenen een grote invloed uit op het dagelijks leven, vooral het dieven- en strijdergilde. Van het dievengilde is de invloed bekend, maar het strijdergilde nog niet. Deze organisatie levert het bestuur namelijk de stadswacht. Mannen, en soms vrouwen, worden een aantal jaar lang opgeleid om een verzekerde functie te kunnen hebben in de maatschappij als bewaker van de stad.
De overige gilden, of beter gezegd vakbonden, proberen invloed uit te oefenen op het bestuur, om hun belangen te kunnen behartigen. Veel effect heeft het niet.

RASSEN
De verdeling tussen de rassen en volken in Metropolian is ongelijk; dat wil zeggen, er is nauwelijks een verdeling waar te nemen: het overgrote deel van de bevolking (zon 998.500 inwoners), is mens, of gedeeltelijk mens. Er is namelijk een grote hoeveelheid aan half-elfen in Metropolian te vinden. Deze kruising tussen mensen en elfen heeft het zo ver geschopt, dat 2 zetels in de raad bezet worden door half-elfen. Ze zijn gerespecteerde leden van de samenleving, en er zijn nauwelijks half-elfen te vinden in de arbeiderswijken. Half-orcs worden niet of nauwelijks getolereerd, en eerder als angstwekkend aangezien als gerespecteerd. Daarom vind je ook geen van hun ras in Metropolian.
Elven vind je nauwelijks in Metropolian. Aangezien elfen bijzonder besteld zijn op hun vrijheid, zouden ze zichzelf alleen maar kwellen door in een stad te wonen waar die vrijheid hen in bepaalde mate werd ontnomen. Waarschijnlijk zouden ze zich aansluiten bij de Alliantie (de rebellen) en dat is dan ook meteen de plek waar alle elfen zich hebben geconcentreerd.
Wat betreft dwergen, halflingen en gnomes; zij komen op regelmatige basis voor, maar vormen absoluut niet de elite van de stad. De dwergen zijn doorgaans smidsen of bouwvakkers, halflingen zijn regelmatig te vinden op de markt en in voedselwinkels, en af en toe zit er een gnome in een winkeltje, meestal antiek of boeken- en schrijfwinkels. Er zitten ook vrij veel dwergen in de Alliantie.
De algemene opvatting ten opzichte van andere rassen is vaak dat de rassen minderwaardig zijn, minder capabel zijn hun taak op een juiste manier uit te voeren en dergelijke. Toch is het tegendeel vaak waar: de niet-mensen hebben vaak veel meer kennis van zaken dan de mensen en vervullen hun taak in de maatschappij zonder veel problemen te geven. Aangezien de niet-mensen goed in de gaten hebben dat ze door het merendeel van het volk met argwaan worden aangekeken en benaderd, zijn zij ook vrij voorzichtig tegenover de mensen en proberen zich zo neutraal mogelijk op te stellen.

ARCHITECTUUR
De stad Metropolian is te vergelijken met een kruising tussen een stad in de middeleeuwen en de Renaissance. De gebouwen in de elite wijken, hebben in de loop van de tijd hun donkere, sombere en hoekige uiterlijk ingeruild voor neoclassicistische versieringen en opsmuk, vooral om de rijkdom van de bewoner aan te geven. Natuurlijk kwam dit niet ten goede voor bescherming en verdediging, maar de bevolking vertrouwde op dit punt op de stadswacht. Helaas nam het aantal diefstallen toe door de veranderingen. Het pronkstuk van alle gebouwen is het stadhuis, het huis waar de raad vergadert, de rechtszaken worden uitgevoerd en waar de voorzitter van de raad woont.
De rest van de stad kent een geleidelijke verandering, qua bouwstijl. Hoe verder je van het centrum van de stad naar de buitenring toe komt, hoe ouderwetser, donkerder, somberder en armoediger de bouwstijl. Samen met de veroudering van de bouwstijl neemt de armoede ook toe.

GERUCHTEN EN LEGENDEN
Metropolian huist door zijn grootte vele geruchten, waarvan een aantal verdraaiingen van het pact tussen het bestuur en het dievengilden er een aantal van zijn. Daarnaast is er het gerucht dat de Alliantie langzaamaan steeds meer leden krijgt en in macht groeit en een dezer tijden besluit beslissend toe te slaan om de stad over te nemen en de politieke situatie in Metropolian voor altijd te veranderen. Ook zijn er de wat kleinere geruchten, veelal over kleinere organisaties en verenigingen van kleine dievengilden die van plan zijn het grote dievengilde over te nemen. Dan zijn er de geruchten van vreemdelingen, die spioneren voor andere landen, om informatie te onttrekken aan de raad of andere grootmachten in de stad. Ook wordt er het een en ander gefluisterd over een aantal magiërs die zich in hun torens hebben opgesloten en bezig zijn met wetenschappelijke en magische experimenten of bezig zijn poorten naar andere dimensies te openen en zo de stad over te nemen. Natuurlijk wordt dit tussen neus en lippen door gedaan, gezien het standpunt dat de stedelingen aannemen tegenover magie, met name door de wetgeving.
Legenden zijn in wat mindere mate te vinden, maar zijn zeker niet onbelangrijk. Ten eerste was er de legende van Lord Graywin II, een machtig en nobel edelman dat zich openlijk verzette tegen het regime van de stad, ongeveer 550 jaar eerder. Aangezien zijn status in hoog vaandel stond bij de raad, werd er in de eerste instantie niet veel aan gedaan, maar toen Graywin zich ging bemoeien met de politiek en onschuldige gevangenen vrijliet, werd hij uiteindelijk opgepakt en in aller geheim omgebracht.
Ten tweede was er Kahl Rake, een machtig magiër, die 300 jaar terug trachtte een eind te maken aan corruptie. Hij infiltreerde samen met zijn leerling, Bane Calidor, in het dievengilde en probeerde via magische invloed zijn status binnen het gilde te verhogen. Dit lukte ook, maar toen hij na vele jaren voorbereiden en uitdenken zijn uiteindelijke plan om de leider van het gilde te vermoorden, werd hij op heterdaad betrapt. Natuurlijk is een magiër niet makkelijk te verslaan, zeker niet als er twee zijn, maar uiteindelijk werden de twee mannen overmand door de grote getallen aan dieven en inmiddels gearriveerde stadswachten. Toen de twee voor het gerecht stonden wisten de magiërs alsnog een groot deel van de raad bijna te doden met hun magische krachten, toen ze terplekke werden geslacht door de stadswacht. Vanaf toen is magie een taboe geworden en werd de heel stad geheel gezuiverd van de onaardse krachten.
Ten derde was er een dwerg, Pirik Bloodaxe genaamd, die zijn eigen smidse had in het centrum van de stad. Toen hij nog in de bergen bij zijn volk woonde, stond hij al bekend om zijn geweldige talent schitterende en kwalitatief uitstekende wapens te maken, maar toen hij in Metropolian terechtkwam, ontmoette hij een andere dwerg, Alfred Rockbottom, een mysterieuze dwerg die ook in het smidsenvak zat en een bijzondere gave had iets extras aan wapens toe te voegen. Samen besloten ze een team te vormen en begonnen hun eigen smidse. Ze hebben maar een paar voorwerpen gemaakt: de Bloed Bijl (een grote, tweezijdige bijl, geheel zwart), het Zwaard der Oorlog (een groot zwaard) en de Helm der Elementen (een helm). Deze wapens hebben alledrie wat gemeen: ze hebben op een zichtbare plaats een bijl en een steen in een cirkel als embleem. De drie wapens zijn een van de machtigste wapens ooit gemaakt door dwergenhanden en zijn gewilde verzamelstukken. Helaas is de huidige locatie van de voorwerpen onbekend. Nadat de helm net af was gemaakt, werd de smidse gesloten vanwege de mysterieuze verdwijning van de twee dwergen.

WINKELS EN TAVEERNES
Metropolian is rijk voorzien aan winkels. Vooral in en rondom het centrum van de stad zijn honderden verschillende winkels te vinden, waar van alles te koop is: groenten, fruit, vlees, boeken, kruiden en specerijen, wapens, dieren, papier en inkt, kleding, stoffen, touw, karren, sieraden, kunst, muziekinstrumenten, potten, etc. Alles is mogelijk en bijna alles is verkrijgbaar.
Als een winkel een bepaald product niet heeft om wat voor reden dan ook, dan is er altijd wat te vinden op de dagelijkse markt. De markt bestaat uit duizenden kraampjes waar alles wordt verkocht door een grotere variëteit aan verkopers en handelaren.
Als het aantal verschillende soorten winkels ergens door wordt overtroffen, dan is het wel door de hoeveelheid aan taveernes en herbergen. Honderden kunnen er geteld worden, van groot naar klein, van luxe naar armoedig, van vrolijk tot somber, van modern tot oud, allerlei soorten taveernes zijn te vinden, en voor iedereen wat. Meestal worden deze plaatsen beheerd door wat oudere dwergen of mensen, vaak mannelijk. Bepaalde taveernes en herbergen hebben hun eigen regels, zoals het niet toestaan van wapens of bepaalde rassen, zoals gnomes. Sommige zaken zijn speciaal opgericht voor leden van een bepaalde vereniging of gilde, zoals bijvoorbeeld een taveerne die speciaal voor strijders is gemaakt, en niet-leden worden geweigerd.

[Verwijderd]

'k Ga vanavond DnD-en... ben benieuwd wat er uit komt rollen...

[Verwijderd]

Nou, gisterenavond gespeeld. Was zeer cool. We hebben bijna allemaal leuk zitten roleplayen. Sehr wreed

[Verwijderd]

weet iemand of er ook een RPG is van StarWars.
Dat zou ik nog wel willen doen naast D&D.
Ik gaat trouwens ook voor DM spelen voor exotics

[Crayne]

Op donderdag 04 april 2002 21:22 schreef Wizardrix het volgende:
weet iemand of er ook een RPG is van StarWars.
Dat zou ik nog wel willen doen naast D&D.
Ik gaat trouwens ook voor DM spelen voor exotics

Ja hoor. Twee versies.

West End Games heeft een versie dat met D6'en werkt = originele versie

Wizards of the Coast heeft een nieuwere versie die net als D&D3E van het d20 systeem gebruik maakt = nieuwe versie

Voor reviews zie:

versie West End Games

versie Wizards of the Coast

En nog veel meer reviews op RPG.net. Gewoon zoeken op het titelveld met "star wars" en je komt een heel eind.

[Lord Daemon]

Ik heb met een nieuwe campaign (3 spelers, 1 GM - ik ben een van de spelers, mijn character is Phemonoe die eerder in deze topic staat) nu al drie sessies gespeeld zonder ook maar 1 keer te vechten. Het gaat echt lekker. Allemaal goede roleplayers, en de GM geeft ons daar genoeg kansen voor.

Alleen wil niemand zich tot mijn pacifistische mystieke religie bekeren.

[Verwijderd]

Hi,

Ik speel nu al iets van 3,5 jaar AD&D 2nd edition. Zijn der nog mensen uit Zaandam e.o. die dit nog meer spelen???

graag ff een reply of een mailtje :-)

[e-mail]

thnx adroa

[Verwijderd]

Laat ik deze thread maar even omhoog takelen.
Hoe staat het met jullie in DnD land? Ik run momenteel een grote quest in m'n eigen campaign setting en tot nu toe gaat alles lekker
Het bevalt me prima zo, eventjes DM zijn.

[Lord Daemon]

Ik heb een tijdje niet gespeeld, maar ik ga zaterdag en maandag weer spelen - dus op zich gaat 't goed.

[UDuckling5]

Ben samen met een beginnend DM bezig om een party op te zetten, maar we hebben nog geen enkele keer gespeeld, in de vier weken die we bezig zijn want 'niemand heeft tijd'.

En het argument "Wie geen tijd heeft, maakt tijd." werkt ook niet.

[Crayne]

Begin binnenkort een groep met Unknown Armies, een horror rollenspel.

We zien wel hoe het loopt. Gamegod is in ieder geval van de partij.

[GaiusBertus]

Ik heb eindelijk na 3 1/2 jaar mijn campaign tot een einde gebracht. De uitkomst was nog zeer goed ook, dat had voor hetzelfde geld anders kunnen uitpakken... Het is nog best wel een mooi verhaal geworden eigenlijk, met zo;n mooie epische climax zoals je die in de fantasy literatuur tegenkomt Om een lang verhaal heel kort te maken: het kwam er op neer dat een demi-god, die door een ziekte evil was geworden, de wereld (die hij zelf had gemaakt) probeerde te veroveren/vernietigen (en onderwijl waren er nog invasies door demonische en angelic races die ik zelf had gemaakt). Uiteindelijk heeft de party het voor elkaar gekregen de ziekte van de god te genezen waardoor alles toch weer goed kwam (alleen is 1 partymember dood gegaan... resurrection survival niet gehaald).
De party beschermt nu samen met de god mijn wereld, de characters hebben ook een zooi powers gekregen zodat we allemaal al flinke half-goden zijn geworden, een soort van Elminsters eigenlijk. We hebben allemaal meer dan 3,5 miljoen xp dus ik weet niet hoe lang we nog met deze characters doorgaan maar ik ga in ieder geval zelf nog een paar keer met mijn 24ste level priest spelen (vanavond), gewoon om te kijken hoe het is om zo sterk te zijn (de laatste keer dat ik met haar heb gespeeld was ze level 18, ook niet slap ) Het is vooral leuk dat onze characters nu over de gehele wereld bekend zijn, we hebben immers de wereld gered Dan krijg je leuke situaties als je met je party een kroeg binnenstapt en zegt wie je bent

[UDuckling5]

Ik ben nu bezig met zelf een adventure te schrijven en ik wil er ook het volgende in verwerken:

Jullie zijn in het kasteel, door de grote hal heengelopen en jullie staan nu in een kleinere kamer van 5 bij 5 meter. In het midden staat een grote eikenhouten tafel met twee kaarsenstompjes erop die de kamer slechts zwak verlichten. De laatste van jullie heeft de deur netjes achter zich dichtgetrokken en nu jullie in het midden van de halfduistere kamer staan zien jullie pas dat dat de enige deur in het vertrek was. Jullie lopen terug en proberen de deur te openen, maar die blijkt potdicht te zitten. Jullie lopen terug naar het midden van de kamer en raken een beetje in paniek. Dan horen jullie zachtjes lachen. Je mag een listen check maken om te kijken waar het gelach vandaan komt. (Een listen check (DC 5) wijst uit dat het uit de richting van de deur komt.) Jullie lopen weer terug naar de deur en mogen een search check doen om een spleet of iets dergelijks te zoeken waardoor gelach de kamer binnen kan dringen. (Een search check (DC 5) wijst uit dat er een koperen klopper (in de vorm van een koeienkop) aan de binnenkant van de deur zit. Het is een animated object natuurlijk en hij lacht jullie uit omdat je de kamer niet uitkomt.
Opties:Het Animated Object doden. Dan blijft de deur dicht.
Praten met het Animated Object (na ongeveer 30 minuten echte tijd vertelt de klopper de derde optie.)
Gewoon aankloppen.

Nu weet ik eigenlijk niet wat het beste is. Mijn spelers kennende rossen ze eerste de hele boel aan gort voordat ze eraand denken dat die klopper misschien de oplossing is. En tegen de tijd dat ze creatieve vragen gaan stellen, is er al een half uur voorbij. Dus ik weet niet of de '30 minuten echte tijd' wel zo'n goede regel is.

Hoe zorg ik er nu voor dat mijn spelers na niet al te lange tijd de oplossing hebben gevonden (aankloppen dus, maar daar komen ze al helemaal nooit op)? Na een sleutelwoord? De klopper die zich verspreekt? Een Diplomacy Check?

[Lord Daemon]

Ik heb zaterdag echt een gaaf plotdevice gebruikt. Een van m'n spelers had een curse op zich, met random effecten. Steeds die speler laten rollen en checken wat voor ergs er nu weer gebeurde, erg sadistisch. Maar goed, op een bepaald moment zorgt de curse ervoor dat hij volledig paranoide wordt tov een henchman van de party.

Ik vertel hem hoe die henchmen steeds naar hem achterom kijkt, zijn hand op z'n dolk houdt, heel verdacht steeds dichter bij 'm gaat lopen, etcetera. Maar dat was alleen verbeelding. dan krijg je dit soort situaties:

GM tegen speler 1: "Lex houdt z'n hand op z'n dolk en loopt steeds zachter zodat hij steeds dichter bij je komt."
Speler 1: "He, blijf uit m'n buurt!"
GM tegen speler 1: "Lex kijkt achterom en sist je toe 'Ik ga je vermoorden!'"
GM tegen speler 2, die naast speler 1 loopt: "Lex kijkt achterom en vraagt verbaasd 'Wat is er aan de hand?'"

Best leuk, als iemand allerlei dingen ziet die helemaal niet gebeuren. Is uiteindelijk vanwege ontzettende mazzel met de dobbelstenen toch nog goed afgelopen.

[Verwijderd]

Ik ben net begonnen met D&D en heb al veel boeken, maar wat ik mis zijn de miniaturen die kan ik nergengs vinde ( de wizard of the coast modellen bedoel ik dan want andere miniaturen heb ik zat). Weet iemand messchien een internet winkel die ze verkoopt of messchien een winkel in de buurt van het T'Gooi?

[PsyFlash]

Zo, dat is lang geleden.. maar ik zal nog maar eens wat van me laten horen.
De reden dat ik niet zo vaak meer post, is voornamelijk het afsterven van de rpg topics, maar dat terzijde.

Ik speel nu officieel in 4 adnd groepen, waarvan eigenlijk maar 2 noemenswaardig.
Een daarvan met icestorm als DM, wHiTeRaZoR (vroeger Dura) is in beide actief als player.

Zelf speel ik nu psionicist. En wel volgens de skills and power regels. Erg leuk, maar wel uitkijken dat je niet munchkin style gaat spelen. Dan is het roleplayen erg leuk. Vooral bij encounters tegen undead (mindless creations of necromantic art).

Ik moet zeggen dat ik veel lees over 3rd eddition, en zelf nu in een van die te verwaarlozen groepen (ik hoop dat niemand eruit, dit lees ) deze variant op DND speel.

Maar nee.. ik blijf toch liever bij het oude vertrouwde ADnD. Het heeft gewoon meer diepgang ergens.

Op dinsdag 21 mei 2002 22:57 schreef Jimo het volgende:
Ik ben net begonnen met D&D en heb al veel boeken, maar wat ik mis zijn de miniaturen die kan ik nergengs vinde ( de wizard of the coast modellen bedoel ik dan want andere miniaturen heb ik zat). Weet iemand messchien een internet winkel die ze verkoopt of messchien een winkel in de buurt van het T'Gooi?

Ai, ja dat zijn krengen, niet makkelijk te vinden. De elffantasy keten heeft wel dnd characters, maar niet van Wizzards zelf. wij gebruiken nu dan ook warhammer miniaturen.

Op zondag 12 mei 2002 23:14 schreef Lord Daemon het volgende:
Ik heb zaterdag echt een gaaf plotdevice gebruikt. Een van m'n spelers had een curse op zich, met random effecten. Steeds die speler laten rollen en checken wat voor ergs er nu weer gebeurde, erg sadistisch. Maar goed, op een bepaald moment zorgt de curse ervoor dat hij volledig paranoide wordt tov een henchman van de party.

Very kewl indeed. Ik vind het geweldig als de DM het goed speelt, en de players van elkaar niet precies weten wat er omgaat. Zo hebben we nu een wildmage in de groep (ja, het is Dura) en die wild surges (random spelleffect in geval van gefaalde poging tot spell) zijn echt geweldig. Vooral dingen als, caster and target switch personallity.

blijft leuk.. blijft leuk..

[sebastius]

Ik zit nog in mijn eerste campaign (level 10 fighter, met verder nog een wild-mage, een cleric en een Centaur Druid). Maar dankzij die wildmage heb ik nu een super-ziek zwaard. Het is een Greatsword +1, maar met 'attitude'. Het zwaard heeft een persoonlijkheid, is helemaal gestoord en elke keer als ik raak rolt de DM een random effect uit een wild-mage tabel die hij heeft gemaakt.

"De orc is nu oranje"
"Je staat ineens aan de andere kant van de kamer"
"Je bent ineens onzichtbaar"

En zo nog meer zieke ongein.

[Crayne]

Op dinsdag 21 mei 2002 22:57 schreef Jimo het volgende:
Ik ben net begonnen met D&D en heb al veel boeken, maar wat ik mis zijn de miniaturen die kan ik nergengs vinde ( de wizard of the coast modellen bedoel ik dan want andere miniaturen heb ik zat). Weet iemand messchien een internet winkel die ze verkoopt of messchien een winkel in de buurt van het T'Gooi?

Je weet wel dat je niet per sé miniaturen nodig hebt om D&D te spelen?

[sebastius]

De Elf Fantasy winkel heeft ze iig. www.elffantasy.nl dacht ik.

[sebastius]

O en mocht je nog een simpele (maar beetje dure) oplossing voor nare beestjes willen:

Een cleric maakt Runes of Warding op kleine stenen (tennisbal grootte). Kratje vol ermee (12 stuks, 4 soorten).

Een fighter gooit zo dat kratje in de bek of gewoon op zo'n beest.

Zo heeft mijn character een green dragon z'n kop laten ontploffen...

(toen wisten we nog niet dat die runes een spellcomponent hadden...)

[ADMK]

wat is Dungeon & Dragon Eigenlijk precies?hebbie een link daarvan??

[Lord Daemon]

Op dinsdag 21 mei 2002 22:57 schreef Jimo het volgende:
Ik ben net begonnen met D&D en heb al veel boeken, maar wat ik mis zijn de miniaturen die kan ik nergengs vinde ( de wizard of the coast modellen bedoel ik dan want andere miniaturen heb ik zat). Weet iemand messchien een internet winkel die ze verkoopt of messchien een winkel in de buurt van het T'Gooi?

Je kan heel goed roleplayen zonder miniaturen hoor! Sterker nog, ik raad je aan om het zonder miniaturen te doen - je moet je character namelijk vereenzelvigen met jezelf, en niet met een poppetje. Maar dat is mijn mening.

[Crayne]

ADMK:

http://www.3rdedition.org/articles/viewer.asp?ID=10

[UDuckling5]

je moet je character namelijk vereenzelvigen met jezelf, en niet met een poppetje. Maar dat is mijn mening.

Niet teveel natuurlijk. Wij hebben een gast in onze party die niet goed uit elkaar kan houden wat zijn PC weet en wat hij weet. Dus als onze rogue zijn pockets pickt 'weet' hij dat 'ineens'.

[PsyFlash]

Op vrijdag 24 mei 2002 20:03 schreef Lord Daemon het volgende:

[..]

Je kan heel goed roleplayen zonder miniaturen hoor! Sterker nog, ik raad je aan om het zonder miniaturen te doen - je moet je character namelijk vereenzelvigen met jezelf, en niet met een poppetje. Maar dat is mijn mening.

Natuurlijk, maar het kan leuk zijn om bepaalde battle neer te zetten. Zodat je een idee hebt, van de positie van elke speler. Alswel de monsters.
Zelf gebruiken we hier vaak dobbelstenen voor. of we tekenen het gewoon op ruitjes papier.

Ik kan me echter heel goed voorstellen dat sommige mensen het leuk vinden.

[Crayne]

Op zondag 26 mei 2002 20:47 schreef PsyFlash het volgende:

Re: Miniaturen

Ik kan me echter heel goed voorstellen dat sommige mensen het leuk vinden.

Dat was ook niet het punt. Als je Jimo's post leest, krijg je de indruk dat hij denkt dat miniaturen absoluut nodig zijn om het spel te spelen. Lord Daemon en ik spreken dat tegen. Meer niet. Dat sommige mensen het leuk vinden om ook een 3-dimensionale representatie van hun karakter te hebben, is heel begrijpelijk. Persoonlijk vind ik het ook er aantrekkelijk om van mijn karakter een passend miniatuur op tafel te hebben staan, maar ik ben te f**king lui om die krengen te schilderen (alhoewel ik er niet onverdienstelijk in ben *poch* *kuch* *jank* ).

[PsyFlash]

Op zondag 26 mei 2002 23:02 schreef FerEnZijnHandpop het volgende:

re: re: miniaturen

Als we op die tour gaan
Ik denk dat de post van jimbo niet aangeeft, of hij denkt of miniaturen een vereiste zijn. Hij zegt slechts dat hij ze niet kan vinden, en net begonnen is. Laten we het houden op een polyinterpretabiliteit.

Anyway, jullie hebben gelijk hoor. Het is niet nodig, en LD heeft ook gelijk, als hij beweert dat een miniatuur niet gebruikt moet worden om je character te visualiseren. Zelf zou ik trouwens ook nooit een char gaan schilderen hoor, Fer . ik Denk dat de meeste (A)DnD spelers in het bezit zijn van diezelfde portie luiheid. Echter, dat is niet een stelling, of aaname, voordat ik hier reacties op krijg

Hoe dan ook, het heeft wat om een beeld te scheppen van je character. Dit kan een schets zijn, of een computer gegenereerd plaatje. Misschien iets wat je tegen kwam in een boek, of op internet.

[Lord Daemon]

Op maandag 27 mei 2002 10:34 schreef PsyFlash het volgende:
ik Denk dat de meeste (A)DnD spelers in het bezit zijn van diezelfde portie luiheid.

Ik vind het gewoon fucking saai om dingetjes te schilderen. Ik houd het wel bij 10 pagina's background history schrijven.

[PsyFlash]

Op dinsdag 28 mei 2002 09:44 schreef Lord Daemon het volgende:

[..]

Ik vind het gewoon fucking saai om dingetjes te schilderen. Ik houd het wel bij 10 pagina's background history schrijven.

Oh, dat begrijp ik wel hoor. Een character zelf schetsen en weergeven, is een stuk beter dan slechts inkleuren. Een beetje het verschil tussen een kleurplaat, en een tekening..

then again.. schilderen is gewoon rotwerk, op zulk een kleine oppervlakken.

[Verwijderd]

Op vrijdag 10 mei 2002 00:51 schreef FerEnZijnHandpop het volgende:
Begin binnenkort een groep met Unknown Armies, een horror rollenspel.

We zien wel hoe het loopt. Gamegod is in ieder geval van de partij.

Huh wie ik
Ben geen roleplay nerd hoor

Ben er ook zeer benieuwd ernaar
ff iets compleeeeeet anders

De sfeer was tot nu toe uhhh vreemd

_{beetje jammer dat ik hier geen kritiek op mijn DM kan uiten omdat hij hier ook komt misschien heeft hij geen HK toegang}

[Crayne]

Nee, tuurlijk heb ik geen HK toegang. Maar uit die kritiek gewoon maar, ik ben de beroerdste niet. Ik geef je in ieder geval nog een voorsprong voor ik met die klauwhamer achter je knieschijven aanga.

Tot donderdag.

[Crayne]

Op woensdag 22 mei 2002 08:51 schreef PsyFlash het volgende:...Vooral dingen als, caster and target switch personallity.

We zijn hier bezig om een 1000 entries tellende tabel te maken voor een Wand of Wonder. Kan ook voor Wild Magic worden gebruikt, maar er zitten toch vage effecten tussen. Crayne is ikke overigens.

[Ivo]

Hmm, het leeft weer. Miniaturen heb ik nog nooit gebruikt. In een combat waar het nuttig is om te weten is wat de relatieve posities zijn tekenen we alles uit op papier. Daarentegen is het wel leuk om een tekening van je character te maken, zodat de rest van de spelers en de DM ongeveer hetzelfde beeld erop nahouden als jij.

Ik ga volgende week beginnen met een nieuwe campaign. Ik ga een Elven Fighter spelen. Details over het character ga ik niet posten. Dat wil ik nog even geheim houden voor de party members. Het enige wat ik kan zeggen tot nu toe is dat hij in het leger zit.

Waar ik vaker op stuit is dat play-sessie met goed roleplaying beginnen en dat een Dm dan denkt dat niemand zich eigenlijk vermaakt en er dan een overkill aan enemies tegenop gooit. Ik snap dat niet echt.

[Verwijderd]

Mmmmmmm, heb net even geprobeerd om in dit topic uittevinden wat D&D precies is.
ben er nog niet helemaal achter. Kan iemand een uitlegje of linkje plaatsen zodat ik hier meer over te weten kan komen. Ben namelijk grote fan van Tabletop gaming, en dit klinkt als Table top gaming. Doe zelf aan warhammer 40k, en dit klinkt ongeveer hetzelfde. Thanx alvast

[Ivo]

Een korte uitleg dan maar:

Het is een Pen and Paper RPG. Wat zoveel betekent dat je het speelt zonder speelbord, computer of whatsoever. Het enige wat je echt nodig hebt is je fantasie (en pen en papier is bijna onmisbaar). Er zijn een aantal players, variërend van zo'n 1 tot 9, en een DM. De DM (Dungeon Master) creëert een wereld die hij goed kent. De players bevinden zich ergens op die wereld. De DM zorgt voor interessante sitiaties waar de PCs (Player Character's) in terecht komen, of niet. Op die manier creëer je een verhaal. Zoiets ongeveer.

Ff iets anders, is er misschien interesse voor een rpg irc-kanaal?

[Crayne]

Op woensdag 29 mei 2002 20:41 schreef merijn128 het volgende:
Mmmmmmm, heb net even geprobeerd om in dit topic uittevinden wat D&D precies is.
ben er nog niet helemaal achter. Kan iemand een uitlegje of linkje plaatsen zodat ik hier meer over te weten kan komen.

Nogmaals:

http://www.3rdedition.org/articles/viewer.asp?ID=10

[Verwijderd]

Hmm.. onze sessie gaat ook goed. onze DM sander aka Drone doet ut goed vindt iedere speler ik dus ook. veel fantasie enzo.. gevechten gaan goed. soms wat langzaam.
we zijn nu level 2 ong. 1500 xp dacht ik.. we hebben goeie veel te sterke party, goed uitgebalanceerd + goeie abil. rolls denk ik. zaterdag weer spelen van 12:30 tot 12:30

[Ivo]

Ik verheug me al op de vakantie. Mijn ouders gaan 2 weken op vakantie. Eens kijken of het mogelijk is om een D&D weekend te maken. Beginnen rond 1 uur 'smiddags tot de volgende morgen. Beetje slapen en weer verder. Zou leuk zijn als iedereen dan tijd heeft.

[UDuckling5]

FF maar een oproepje doen hier.

Ik zoek eigenlijk nog een leuke, wat ervaren, party in de omgeving van Eindhoven. Ik zit nu in een party, maar het is veel geblaat een weinig wol en van de 4 uur die we normaal spelen gaan er 3 over school/social/voorbereiding en 1 uurtje doen we dan DnD'en (dit is op een twee-wekelijkse basis, kun je nagaan hoe hard we opschieten). Bij een party met vreemden denk ik dat dat school/social deel voor een groot deel wegvalt en als de rest al ervarener is, dan hoeft die ellenlange voorbereiding ook niet. En is er dus meer tijd voor DnD

[GaiusBertus]

Ik ga met een aantal AD&D vrienden aanstaande juli naar the Summoning, dat is een life roleplaying evenement met honderden spelers georganiseerd door Stichting Malatie. Ik ben benieuwd hoe dat gaat worden, toch een heel ander soort role-playen Ik ga zelf trouwens als monster/NPC, dat is veel goedkoper en bovendien ben ik natuurlijk een n00b wat betreft life roleplayen, maar na 3 jaar regelmatig DMen weet ik dat er voor een NPC ook nog veel te role-playen is.

[Ivo]

Live-Action moet ik eens heengaan. Ik kan me er niet veel bij voorstellen maar het lijkt me lachen.

[Verwijderd]

Heb effe op internet gezocht, en het volgende boek gevonden:
DD 3e Player's Handbook
Is dit het boek wat ik moet hebben om te beginnen ??
(en zijn er nog andere belangrijke boeken die ik moet hebben ??)

[Ivo]

Er zijn 3 edities D&D:

D&D 1st Edition: Wordt naar mijn weten bijna nergens meer gespeeld. Is ook niet aan te raden.

AD&D 2nd Edition: Volgens velen het betere systeem, maar iest moeilijker om in te stappen dan D&D 3rd Edition.

D&D 3rd Edition: De nieuwste versie. Grote verschillen met AD&D. Veel verbeteringen maar kleine puntjes die beter hadden gekund. Dit is waarschijnlijk het beste om mee te beginnen.

Jij hebt het Player's Handbook van D&D 3rd Edfition gedownload. Het lijkt mij het beste als je dat eens doorspit. Andere core rulebooks zijn Dungeon Master's Guide en Monster Manual. Als je een campaign wilt opzetten met andere players heeft ten minste een iemand de Dungeon Master's Guide en de Monster Manual nodig. De spelers hebben genoeg aan een Players's Handbook (Niet iedere speler hoeft een eigen boek, 1 of 2 boeken voor een groep zijn genoeg). Als je het Player's Handbook hebt doorgelezen ben je al een stuk wijzer denk ik.

edit: Er is een IRC kanaal voor RPG's (alle soorten). irc.tweakers.net #rpg

[Verwijderd]

Thanx, ga het zo even doorlezen, en als het bevalt, koop ik de boeken wel. Nu nog even andere spelers zoeken.....

[Crayne]

[b]Op donderdag 30 mei 2002 17:48 schreef AD&D 2nd Edition: Volgens velen het betere systeem, maar iest moeilijker om in te stappen dan D&D 3rd Edition.

Ik denk dat je "voor velen de eerste kennismaking met RPGs en dus een oude favoriet met een warm plekje in het hart" verwart met "volgens velen het betere systeem". Ad&d was regeltechnisch gezien een nachtmerrie. Er zijn nog nooit zoveel houserules verzonnen voor een rpg als voor Ad&d.

Je zegt zelf bij 3e editie dat er veel verbeteringen zijn aangebracht ten opzichte van de laatste editie.

Overigens is de officiele volgorde:

D&D (zonder editienummer)

Ad&d

Ad&d 2nd edition

D&D 3e edition

Fer weet weer veel meer dan hij zou moeten weten. Goober die ik f**king ben.

[Crayne]

Op donderdag 30 mei 2002 14:54 schreef ProPHeT_Ewok het volgende:
Live-Action moet ik eens heengaan. Ik kan me er niet veel bij voorstellen maar het lijkt me lachen.

Ligt er een beetje aan waar je heengaat. The Summoning en andere Malatië evenementen hebben een hoog "ouwe jongens krentenbrood"-gehalte. Veel groepjes die n00bs behandelen alsof ze enge ziektes hebben.

Verder zijn er ook nog de volgende wat grotere groepen:

Arcana (Leiden) - http://www.arcana.nl
Emphebion (Brabant) - http://www.emphebion.org
Eternica (België) - http://www.eternica.com
Oneiros (België/Nederland) - http://www.oneiros.org

[GaiusBertus]

Op vrijdag 31 mei 2002 11:21 schreef FerEnZijnHandpop het volgende:
Ligt er een beetje aan waar je heengaat. The Summoning en andere Malatië evenementen hebben een hoog "ouwe jongens krentenbrood"-gehalte. Veel groepjes die n00bs behandelen alsof ze enge ziektes hebben.

Hm, hieruit neem ik op dat je er eens een keer geweest bent? Heb je nog advies voor een 'n00b' als ik? Ik ga dus monster/npc spelen, ik heb verder geen fantasy kleding, is het handig dat te hebben of krijg je daar wel al je spul?

[Lord Daemon]

Op vrijdag 31 mei 2002 11:16 schreef FerEnZijnHandpop het volgende:
Ik denk dat je "voor velen de eerste kennismaking met RPGs en dus een oude favoriet met een warm plekje in het hart" verwart met "volgens velen het betere systeem". Ad&d was regeltechnisch gezien een nachtmerrie. Er zijn nog nooit zoveel houserules verzonnen voor een rpg als voor Ad&d.

Je zegt zelf bij 3e editie dat er veel verbeteringen zijn aangebracht ten opzichte van de laatste editie.

AD&D 2nd edition is verre van perfect, maar D&D 3rd edition zou ik zeker geen verbetering willen noemen.

[Crayne]

Op vrijdag 31 mei 2002 12:58 schreef GaiusBertus het volgende:
Hm, hieruit neem ik op dat je er eens een keer geweest bent? Heb je nog advies voor een 'n00b' als ik? Ik ga dus monster/npc spelen, ik heb verder geen fantasy kleding, is het handig dat te hebben of krijg je daar wel al je spul?

Als je voor het eerst meegaat, is het het best om NPC te spelen, dus die keuze heb je in ieder geval goed gemaakt.
Je spullen krijg je verder helemaal van Malatië, maar het is altijd handig om wat simpele dingen mee te nemen, zodat je ook tijdens je pauze tussen de PCs kunt rondlopen.

Een tuniek heb je snel gemaakt. Gewoon een poncho die aan de zijkanten is dichtgenaaid tussen je heupen en je oksels.
Armen omhoog en naar beneden laten glijden over je hood. Tadaa, instant LARP kleding. Nog een leuk wapenschildje er op met wat verf, iedereen blij.

Verder, let op hoe je vecht. Zeker als monster staan ze er op te azen om te janken dat je te hard ramt en eerlijk gezegd gebeurt dat ook veel te vaak. Zorg dat je het wapen los in je hand hebt. Als je het strak in je hand houdt, kan het weinig van de klap absorberen en vangt je slachtoffer het meest op. Niet de bedoeling.

Maar goed, prepare for bruise country. Ik heb ooit 6 weken met blauwe plekken rondgelopen. Als iemand solide koolstof kernen weet te breken op je arm, kun je verzekerd zijn van pijn.

[Crayne]

Op vrijdag 31 mei 2002 14:49 schreef Lord Daemon het volgende:
AD&D 2nd edition is verre van perfect, maar D&D 3rd edition zou ik zeker geen verbetering willen noemen.

Hé, ik zei het niet. Da was Prophet_Ewok...

En tja, of 3E beter is, ligt een beetje aan je persoonlijke smaak. Ik heb echt een teringhekel aan de neiging van Ad&d 2nd Edition om voor elke regel weer een nieuwe dice mechanic te bedenken. In 3E weet je in ieder geval dat je er van uit kunt gaat dat een rol gewoon d20 + modifier tegen een targetnumber is.

[Ivo]

Ik denk dat je "voor velen de eerste kennismaking met RPGs en dus een oude favoriet met een warm plekje in het hart" verwart met "volgens velen het betere systeem". Ad&d was regeltechnisch gezien een nachtmerrie. Er zijn nog nooit zoveel houserules verzonnen voor een rpg als voor Ad&d.

AD&D 2nd edition is verre van perfect, maar D&D 3rd edition zou ik zeker geen verbetering willen noemen.

Zie je wel, volgens velen het betere systeem. Ik trek geen oordelen, wnat ik heb nooit een rulebook 2nd edition in mijn hand gehouden.

Verder, let op hoe je vecht. Zeker als monster staan ze er op te azen om te janken dat je te hard ramt en eerlijk gezegd gebeurt dat ook veel te vaak. Zorg dat je het wapen los in je hand hebt. Als je het strak in je hand houdt, kan het weinig van de klap absorberen en vangt je slachtoffer het meest op. Niet de bedoeling.

Maar goed, prepare for bruise country. Ik heb ooit 6 weken met blauwe plekken rondgelopen. Als iemand solide koolstof kernen weet te breken op je arm, kun je verzekerd zijn van pijn.

Hoe werkt dat nu precies. Mag je gewoon raak slaan waar je wil, hoe hard je wil enzo? Ik heb eens met iemand gepraat en die had een flinke map met rules voor LARP. Een simpel spel-voorbeeldje will do.

[Crayne]

Op vrijdag 31 mei 2002 18:46 schreef ProPHeT_Ewok het volgende:
Hoe werkt dat nu precies. Mag je gewoon raak slaan waar je wil, hoe hard je wil enzo? Ik heb eens met iemand gepraat en die had een flinke map met rules voor LARP. Een simpel spel-voorbeeldje will do.

Er wordt van uit gegaan dat je dus enigszins inhoudt. Verder is het verboden om naar het hoofd of kruis te slaan.
Je hebt nog geen enkele regelset opgestuurd gekregen van Malatië? Wanneer is de Summoning?

[Ivo]

Ik heb me nog nergens ingeschreven hoor. Ik wil het alleen eens zien, omdat ik me er nog geen goede voorstelling van kan maken. Lijkt me wel interessant.

[GaiusBertus]

Thx voor het advies FerEnZijnHandpop, ik ga eens voorleggen aan mijn AD&D groepje om eens een dag LARP kleding te maken.

De Summoning is van 5 juli tot en met 7 juli, maar wij gaan 4 juli al helpen opbouwen en kennis maken. De regels heb ik al gedownload van de site, klinkt allemaal wel gaaf iig. En die blauwe plekken... ach ja, battle scars zullen we maar denken

[Verwijderd]

Beste mensen, ik heb net effe het volgende gedownload;
Dungeon & Dragon 3th edition player handbook + dungeon master guide + montrous manuel
en doorgebladerd. Ik snap er alleen nog niks van. Het begint met allemaal zooi over hoe het zit met dicerolls, player statistics, abilities.
Is er geen boek waarin gewoon staat uitgelegd hoe het spel werkt, hoe je het voorbereid, hoe je het speeld, inclusief voorbeelden ?
Ik zie nu net ook ergens D&D Basic Rulebook staan, moet ik die eigenlijk lezen of niet ??

[Tagnar]

De Summoning is Zeker wel de moeite waard... Wij zijn sinds 2000 met een groep van zo'n 10 man gegaan, en het wordt elke keer leuker. Ik zou wel iemand meenemen, of zelfs een groep proberen te vormen, in je eentje kun je zo weinig. Als je daar geen zin in hebt, gewoon gaan monsteren Ow, er zijn volgens mij ook Monstermeetings, op zaterdag volgens mij...
Over het harde klappen krijgen: Dat valt over het algemeen wel mee, als je echte gekken tegenover je krijgt die zo hard doorrammen, dan laat je de spelleiding op ze los
Als er genoeg mensen meewillen, zou er misschien zelfs een groep van Tweakers kunnen gaan Allemaal als Goblins dan wel he


ps. Het enige nadeel van LARP is de prijzige spullen die je wil hebben... Een goed latex wapen kost je al snel zo'n 60 euro. Nog een goede reden om te mosteren

[Crayne]

Op donderdag 06 juni 2002 15:22 schreef merijn128 het volgende:
Beste mensen, ik heb net effe het volgende gedownload;
Dungeon & Dragon 3th edition player handbook + dungeon master guide + montrous manuel
en doorgebladerd. Ik snap er alleen nog niks van. Het begint met allemaal zooi over hoe het zit met dicerolls, player statistics, abilities.
Is er geen boek waarin gewoon staat uitgelegd hoe het spel werkt, hoe je het voorbereid, hoe je het speeld, inclusief voorbeelden ?
Ik zie nu net ook ergens D&D Basic Rulebook staan, moet ik die eigenlijk lezen of niet ??

Heb je die link nou nog bekeken die ik gepost heb (zie bovenaan deze pagina)?

[Ivo]

Op donderdag 06 juni 2002 15:22 schreef merijn128 het volgende:
Beste mensen, ik heb net effe het volgende gedownload;
Dungeon & Dragon 3th edition player handbook + dungeon master guide + montrous manuel
en doorgebladerd. Ik snap er alleen nog niks van. Het begint met allemaal zooi over hoe het zit met dicerolls, player statistics, abilities.
Is er geen boek waarin gewoon staat uitgelegd hoe het spel werkt, hoe je het voorbereid, hoe je het speeld, inclusief voorbeelden ?
Ik zie nu net ook ergens D&D Basic Rulebook staan, moet ik die eigenlijk lezen of niet ??

In de Dungeon Master's Guide het hoofdstuk "Running The Game" is misschien wel handig. Daar worden allemaal dingen genoemd wat de DM vooral wel en vooral niet moet doen. Daar krijg je ook wel een goed beeld hoe het in zijn werk gaat. Er staat ook ergens nog een leuke example of play van 2 pagina's. Dat verklaart een hoop (weet niet precies waar dat laatste staat).

[Verwijderd]

Ik heb net de D&D basicRulebook van TSR Games doorgelezen. Daar staat wel erg nuttige informatie in. Maar wat ik tevens begrijp, is dit;
a) eerste edition
b) niet het officiele boek
Ik heb nu ook D&D 3th edition Players Handbook, dat zal vast de goede zijn.
Maar in die Rulebook van TSR staat ook nog een verwijzing naar Advanced D&D, is dat nou hetzelfde als D&D3th edition of niet ??

[Crayne]

Op donderdag 06 juni 2002 17:35 schreef merijn128 het volgende:
Maar in die Rulebook van TSR staat ook nog een verwijzing naar Advanced D&D, is dat nou hetzelfde als D&D3th edition of niet ??

Nope.

D&D = 1e editie
AD&D = nieuwe versie, 1e editie
Ad&D 2nd edition = nieuwe versie 2e editie
D&D 3rd edition = nieuwste versie

Alle 3rd edition boeken zijn dus degene die je wilt hebben.
De rest is verouderd.

Die mensje moeten eens leren nummeren. Maar zoals ik dus al vroeg, heb je die link nou gevolgd, want daar staat alles duidelijk in uitgelegd.

Hier dan de eerste pagina van dat artikel:

Dungeons and Dragons is a Fantasy Role-Playing Game wherein the participants take on the roles of characters that they create and define, and use those characters to create fantastic adventures in an imaginary world. It's worth note to say that these adventures are by definition fantastic, which is to say that they contain elements that do not exist in the real world. Such elements may be as simple as the existence of magic, a force by which characters can make incredible things happen, or the existence of fantastic creatures like fairies, ogres, and of course, dragons.
A game of Dungeons & Dragons consists of the Dungeon Master, or DM, and several players, who each take on the role of a character he or she has created for the game. The Dungeon Master is the storyteller and referee for the game. The DM describes each scene to the players, and the players react to that situation according to the kind of character they have created for the game. It may be that the players start out in a tavern where they learn about a potential quest they might like to take on; it may be that they find themselves deep in the dungeon of an evil wizard bent on taking over the world. In either case, it is up to the players and the DM to make the story come alive in an appropriate and exciting manner. The DM sets an imaginary stage, and the players become the actors that play out his tale.

The essence of D&D is intellectual. It is a game that carries far more weight and enjoyment than conventional board games for those who enjoy the use of their intellect and imagination. In D&D, the most important factors are not luck or chance, (though these do play a part at times) but skill, intuitiveness, creativity and cleverness. The emphasis in most D&D games, or campaigns as they are called, is on plot, character development, solving puzzles, and interaction with the other players in the game through in-character dialogue. In almost every case, each player is out to improve his character's lot in life, have some great adventures and save the world from time to time. Dreadful stuff, isn't it?

Each player starts the game with a "fresh" new character that he or she, with help from the DM, has created from scratch. This involves rolling dice to determine physical attributes such as Strength, Constitution and Dexterity, and die rolls to determine less material attributes such as Intelligence, Wisdom and Charisma. Without going into a lot of rules, these attributes, which help to define the character, are also influenced by race and class choices made by the player. As in real life, many of these attributes vary widely from character to character, and are not directly under the control of the player. Also as in real life, where the character goes from the starting point is up to the player.

A Dungeons and Dragons gaming session normally involves five or six friends gathered around a table. Each will have the character sheet and other documents related to his or her character, a set of dice, and quite likely a bag of chips and a cup of soda or coffee. Sessions are often light-hearted and humorous romps with as much player-to-player jibe and fun as actual playing time with the characters. In some settings the game takes a more serious turn, depending upon the subject matter, the circumstances in which the characters find themselves and the mood the Dungeon Master is trying to convey.

At the serious end of things, Dungeons and Dragons can be an exciting and mentally challenging and stimulating experience wherein you must exercise your wits to the point of exhaustion in order to keep your character alive. But on the lighter side of things, D&D is a great way for friends to get together, relax, play, talk and experience some great fun and camaraderie. In many ways it is indeed all about the gathering of friends, and except in the weirdest of situations, it is all harmless, friendly fun and adventure.