CornermanNL schreef op woensdag 19 juli 2023 @ 07:22:
Het blijft toch bijzonder hoe de wereld van start ups in elkaar steekt. Alhoewel je na 14 jaar wel eens wat verder mag zijn. Move fast & break things. Blijkt dat van Moof voornamelijk geluk heeft gehad met de overvloed aan cash en de lage rentes.
En uiteindelijk gaan de meeste durfinvesteerders er toch van uit dat 9 van de 10 mis gaan.
Uiteindelijk is het vooral vervelend voor de consument die nu met het (blijkbaar) niet zo beste product zit wat naar het zich nu laat aanzien niet te onderhouden is.
En kleine investeerders (diezelfde consumenten die met die fiets zitten) die wellicht iets teveel hebben geïnvesteerd in de 2 rondes die via crowd funding beschikbaar waren.
Dat zijn dure lessen over het algemeen.
Een VC bedrijf kan inderdaad in 10 bedrijven 100M investeren, en dan hopen dat er een compleet doorbreekt. VC investeren op dat niveau is dan echt meer een soort ultra casino/roulette. Alle bedrijven moeten tegenwoordig een soort amazon zijn, of anders vinden de investeerders het niet goed meer. Snel en megawinst, of bust.
Er lijkt gewoon geen ruimte meer te zijn om een gezonde bedrijfsvoering te houden, en gezond en robuust te groeien. Toch niet op dat niveau. Ipv 10 jaar geld toesteken en doorjagen, om dan als enige te blijven rechtstaan. De goedkope rente zal ook wel geholpen hebben om dat spelletje lang aan te houden.
Het verschil met de kleine investeerder die dan wil meedoen, is dat die vaak niet zo ver kan spreiden. Het zit in de naam, 'kleine' investeerder. Dus die kan op een bedrijfje of twee inzetten, en als er dan maar 1 op 10, of 1 op 100 doortrekt, ben je dus aan heel slechte odds aan het investeren.
En uiteindelijk is voor VanMoof de fietser niet de klant, maar het product. Op de duur ben je een compleet abstract investeringsvehikel, een naam en wat marketing, die bestaat om Wall Street hun spelletjes te laten spelen. En oh ja, je maakt 'on the side' ook nog eens een fiets...
Hardware is hard, wordt vaak gezegd, zo blijkt maar weer. Dat soort bedrijven moet gewoon in de fysieke ruimte niets willen doen. Blijf maar bij software. Move fast and break things kan daar prima. In het echt, blijf je dan met waste en rommel zitten.
Puur op wat ik zag, die versnellingen, is iets wat is als kind met een setje meccano in elkaar had geschroefd. Wie haalt het in z'n hoofd? En automatische versnellingen (planetair en robuust) bestaan al gewoon, dit had gewoon een off the shelf item kunnen zijn.
https://enviolo.com/nl/technologie/
Tegenover:
https://www.vanmoof.com/blog/nl/ride-the-future-e-shifterVroeger was op een fiets schakelen tussen versnellingen nogal een gedoe. Kwetsbare kabels, kleine hendeltjes, open cassettes die steeds opnieuw moesten worden afgesteld… geen wonder dat single-speed fietsen zo populair zijn geworden de afgelopen tijd. VanMoofs nieuwe E-shifter viert de eenvoud van single-speed fietsen, maar geeft je ook de flexibiliteit om verschillende soorten terreinen te ontdekken.
‘We wisten dat als we meer versnellingen wilden toevoegen aan de nieuwe VanMoof S3 & X3, we het hele versnellingsproces opnieuw onder de loep moesten nemen’, herinnert Jean-Paul Nielissen, projectmanager Smart Products, zich nog. ‘Andere e-bikes maken gebruik van traditionele hendel- en kabelversnellingen, maar dan vindt er altijd een ontkoppeling tussen het koppel van de motor en de door jou gekozen versnelling plaats. Als dat fout gaat, rijdt dat niet lekker.’
Tuurlijk...
Kijk hier gewoon eens:
YouTube: Inside a Vanmoof S3 E Shifter
Tandwieltjes die nog niet eens in je grootmoeders klok zitten, in messing 'bushings' in een plastiek behuizinkje.... En dat geef je aan een fietser, 100kg, 2m, en stampen maar. Ik ben niet sportief, maar kan desondanks wel veel kracht ontwikkelen op de pedalen. No way dat dit ooit langer dan 1000km goed gaat. Designed to fail...