Noobie2010 schreef op woensdag 29 november 2023 @ 15:03:
Ik betaal €150,-/maand. En daar zit alles in. Ik zie mijn dochter 2 weekenden vanaf vrijdag en in de vakanties meer. Ik was niet getrouwd en dit bedrag hebben wij afgesproken bij de "scheiding".€600,- is krankzinnig voor 1 kind: je zit gewoon mee te betalen aan haar levensonderhoud.
Als ik jou was zou ik eisen dat je kind dan 50/50 bij je is: je betaald er immers dik voor. Het is niet "haar"kind (eren) het zijn jullie kinderen.
Ik weet niet hoe oud je bent of je persoonlijke situatie maar probeer elke vorm van emotie uit te zetten wanneer je met je ex moet onderhandelen. Dat zij thuis wilt blijven is prima maar dan moet zij het maar lekker zelf uitzoeken hoe ze haar maandelijkse lasten gaat betalen.
Zoals meermaals aangegeven heb ik te maken met iemand die volgens Amerikaans model roept "dat ze er recht op heeft" alsof het geld magisch verschijnt uit het niets. Hoe ik dat ga betalen en of dat aansluit bij de realiteit wenst ze niet op te antwoorden, ook niet onder mediation.
Zorg er verder voor dat ze niet meer geld gaat eisen wanneer jij meer gaat verdienen. Verder ga je een tijdje moeten bikkelen, maar je salaris stijgt elk jaar en eens zijn kinderen groot.
Feit dat ze het recht kennelijk hééft, gecombineerd met haar bovenstaande houding, maakt dit advies helaas niet echt haalbaar.
htca schreef op donderdag 30 november 2023 @ 09:36:
Als je het gaat zien als "Mijn ex draait me een poot uit", dan is er eerder een vertrouwensbreuk (niet ongebruikelijk na een scheiding), want dan ga je er vanuit dat je ex jouw alimentatie niet besteed aan je kind(eren). En dat besteden kan in de breedste zin van het woord zijn.... van eten tot aan kleding, van schoolgeld tot aan uitjes en feestjes. Als je elk dubbeltje verantwoord wilt zien... tja dat kun je willen... Maar deed je dat voor je scheiding ook?
Als je er zo naar vraagt: ja, dat deden wij en vooral zij - ze heeft paperclips en spijkers bij mij gedeclareerd toen we nog samen waren. Hoewel ik daar wel wat van vond hadden we verder een prima werkend doch grotendeels gescheiden financieel systeem. Maar nu we gescheiden zijn is het hek van de dam: zij verantwoord zich niet meer over de financiële afspraken die we eerder gemaakt hebben met duizenden Euro's aan onnodige kosten die ze vervolgens op mij wil verhalen (zij heeft tegen haar eigen afspraakvoorstel in kgb aangevraagd op het verkeerde salaris en we worden nu geacht alles terug te betalen omdat ze fors meer is gaan verdienen). Ik heb haar om een verklaring gevraagd over haar acties maar ook daar heeft ze niet op willen antwoorden en heeft het moment aangegrepen om nu een alimentatieregeling te eisen.
Wat er op het punt staat te gebeuren is dat we niet passen in het standaard nibud-plaatje van behoefte en draadkracht maar dat dat verworpen gaat worden, ik zometeen 150+ Euro per maand moet gaan overmaken voor redenen onbekend, en ik moet ondertussen alsnog gewoon alles zelf moet kopen want mijn ex gaat echt niks voor mij halen. En meer als ze stopt met werken vanwege zwangerschap. Van de pot gerukt systeem.
GeeEs schreef op donderdag 30 november 2023 @ 16:37:
Heb niet alles gelezen en wilde wat gaan roepen over een ouderschapsplan... Toen dacht ik... eerst ff een search doen...Wat schetst mijn verbazing...
12 pagina's discussie en (maar) 6x het woord ouderschapsplan... Daarvan zelfs enkele in 1 post... En niet die van TS....
Is er überhaupt (al) een ouderschapsplan?
Dat is toch wettelijk verplicht?
Ja, ook als je niet getrouwd bent geweest en wel samen gezag.
Je zegt gezamenlijk gezag te hebben, dus er moet destijds een ouderschapsplan gemaakt zijn. Of zsm gemaakt worden, desnoods met mediator. Daarin leg je dit soort zaken vast.
Zoals je hier zelf aangeeft: "zo snel mogelijk". Het wordt inderdaad verwacht maar omdat je bij een samenlevingscontract geen formele processtap hebt bij een rechter, zoals bij een echtelijke scheiding, is er geen deadline of gatekeeper op dit document.
Ook de woonsituatie, zoals je aangaf dat je niet wist dat je kind ergens anders ingeschreven werd... Komt bijzonder op me over... Anyway...
Ik nodig je uit iets ruimer te gaan denken dan:
- Ze heeft vrij snel haar biezen gepakt richting een huurhuis na haar besluit te willen scheiden en heeft bij de gemeente een verhuisbericht doorgegeven waar het meeverhuizen van een kind een optie bleek te zijn. Daar ben ik niet in gekend geweest. Voor de mensen die me niet geloven zou ik toch echt even op dit linkje klikken. De gemeente Utrecht biedt die mogelijkheid blijkbaar aan, wat ik waanzin vind.
- Ze had de verhuizing al uitgevoerd voordat een ouderschapsplan gerealiseerd was. Ik zou de verhuizing ook niet zomaar geaccepteerd hebben als dat voorgelegd zou zijn geweest.
- Ik probeer, kennelijk tevergeefs, bij jullie duidelijk te maken dat mijn ex niet het belang van ons drieën nastreeft maar alleen die van haarzelf (en discutabel die van haar kind).
- We zijn al drie jaar bezig met een ouderschapsplan en hebben hiervoor meerdere mediators in de arm gehad. Mijn ex accepteert geen andere invulling dan haar eigen en houdt zich tevens niet aan de afspraken waar we wél afstemming over hadden (feestdagen, bestedingen, verantwoordelijkheden naar de andere ouder), maar wenst hier geen verantwoording over af te leggen.
Het klinkt als een hele ellendige situatie, laat ik dat voorop stellen...
Over hoogte van bedragen, geen idee. Maar 600 euro lijkt wel wat aan de hoge kant.
Nibud zegt:
In een gemiddeld gezin met twee kinderen en een modaal inkomen kost een kind volgens het NIBUD per maand ongeveer € 400,-. Op basis van het TREMA-rapport komt de alimentatie dan per kind uit op € 140,- per maand. Meestal liggen de bedragen voor kinderalimentatie tussen € 100,- en € 500,- per kind per maand.
Denk niet dat dat helemaal klopt. Er is namelijk niet één mogelijk bedrag. Bij het vaststellen van kindalimentatie bepaalt datzelfde Nibud dat de uitgaven aan een kind gebaseerd zijn op het gecombineerde inkomen van beide ouders op moment van scheiding. Verdien je meer, dan gaat Nibud ervan uit dat je ook meer besteed aan je kinderen. Wij zijn in de "gelukkige positie" dat Nibud "vindt" dat wij 870 Euro per maand uitgeven aan onze ene dochter en dat dat klakkeloos overgenomen wordt door een rechter. Vervolgens wordt daar een zorgkorting overheen gelegd afhankelijk van het aantal dagen dat je je kindje thuis hebt: maximaal tweemaal 35% als je beiden het kind drie dagen of meer thuis hebt maakt 70%. Dan blijft er nog 30% over van die 870 Euro aan kosten die verdeeld wordt onder de ouders op basis van draagkracht die wederom op basis van die mystieke Nibud-uitgaventheorie bepaald wordt. Het verschil aan kosten onderling is de kindalimentatie die betaald moet worden.
In de uitgaventheorie wordt echter geen rekening gehouden met werkelijke hypotheek-/huurlasten, werkelijke stookkosten, genomen isolatiemaatregelen ja/nee, zonnepanelen ja/nee, merkkleding ja/nee, eigen vermogen, hulp in natura, nieuwe gezinssituatie maar in zeer beperkte mate, etc.
Als mijn kleine hier niet is, staat de kachel zo goed als uit. Het is KOUD in huis. Desalniettemin zijn mijn stookkosten hoger. De dubbelglasramen zijn lek, dus als er wel gestookt moet worden dan verdwijnt de helft. Er is ook nog enkelglas op diverse plekken. Ik heb een sinkhole onder mijn fundering maar de onderzoekskosten alleen al zijn 700-2500 Euro. Het verfwerk bladdert af. Ik mag geen zonnepanelen op het huis (beschermd dorpsgezicht). Er is weinig vergelijkbaars met het pas verbouwde huis van mijn ex met nieuwe ramen en vloerverwarming.
In een situatie waarin kindalimentatie juist voor balans moet zorgen in mogelijkheden en comfort mis ik echt de pragmatische blik van de wetgevers de realiteit niet uit het oog te verliezen. Als ik zometeen moet betalen dan wordt het verschil alleen maar groter en duurt het alleen maar langer voordat ik die maatregelen wel kan treffen.
Alle advocaten nemen mijn geld graag aan maar wijzen mij erop dat kans van slagen in mijn verhaal dermate klein is dat het de gok absoluut niet waard is. Deze wetten zijn zo dichtgetimmerd en juist gegeneraliseerd om discussies over Euro's weg te nemen.
Desalniettemin ga ik erachter komen: vandaag de bevestiging gehad dat mijn ex niet wil wachten op de reactie van mijn advocaat en dat ze de stap naar de rechter gaat nemen.