Wellicht een n=1 verhaal, maar er is wel een 'conspiracy' waar ik in geloof. Als ik één keer in de zoveel tijd in het OV stap, dan is er altijd gezeik (chipkaart verlopen, vertraging, niet kunnen zitten, vervangend busvervoer, zweterig, et cetera). En uiteraard maak ik al dat gedoe nog dramatischer in mijn hoofd

Net alsof de OV goden niet willen dat ik in het OV kom. Wat trouwens niet eens zo erg zijn voor het welzijn van mijn medereizigers

.
En dan ga ik na die ene dag maar weer met de auto en wordt vrijwel altijd aangenaam verrast. Nu ik er over denk is dat eigenlijk best wel therapeutisch: één keer in de paar maanden een dagje met het OV om daarna te genieten van de hernieuwde liefde voor je gouden koets.
Het is net als een superbaan met een goed salaris, leuk team, mooie projecten, et cetera. Dan ga je toch ook niet solliciteren op een suf baantje dat op vijf minuten lopen van je huis is? Zo voelt het verschil voor mij in ieder gevoel. Als dat gat (voor mij) niet kleiner wordt, dan zal het OV het ondergeschikte kindje blijven lijkt mij.
Je maakt mij nieuwsgierig: wat voor type auto je hebt en hoeveel km je per jaar rijdt. Ik rij per jaar ongeveer 20k met een auto uit het
B-segment (diesel) en 7k met eentje uit het
H-segment (98). En jij?
Wozmro schreef op donderdag 19 december 2024 @ 20:50:
Voor de voetganger/fietser is de wet de wet en ze moeten er zich maar bij neerleggen.
Als de wet zegt: binnen 10 jaar geen ICE meer nieuw te koop, legt de gemiddelde automobilist zich daar dan ook bij neer? (Ja, @
IvoB2 ik weet dat jij daar geen probleem mee hebt).
Nee, dan gaat het dak er af wegens:. onbetaalbaar, ik word beperkt in mijn vrijheid door die duivelse overheid,...
Er zijn ook wetten voor automobilisten en als die veranderen dient de automobilist zich er ook bij neer te leggen. Echter, alle wetten geldt: als het teveel afwijkt van wat het gros van de mensen wil, dan komt er een opstand, in welke vorm dan ook. Ik herinner mij iets over het Malieveld en twee broers

Maar het is eerder een papieren opstand in het stemhokje. En aangezien politici herkozen willen worden... Dit geldt dus bij mobiliteit, maar ook bij andere (grote) dossiers.
Die focus op voornamelijk wetgeving begrijp ik echter niet. Stel je nu eens voor dat ICE's verboden zouden worden
en dat er tegelijkertijd goede alternatieven beschikbaar zouden zijn. Dan wordt een potentiële opstand wel de kop ingedrukt. Alleen verbieden van ICE's wordt chaos. Alleen een alternatief bieden zonder verbod zet een flinke groep mensen niet in beweging. Maar als je beide tegelijk doet...
Het is in ieder geval beter te verkopen.
Wozmro schreef op donderdag 19 december 2024 @ 23:02:
Ik reageer vooral op het argument: het mag van de wet.
Dat is een rare manier om om te gaan met de realiteit. Als fietser/voetganger ben je er vet mee dat je in je recht bent als je aangereden wordt.
Ik heb de indruk dat mensen moeite hebben met verhoudingen inschatten.
Dat een auto van pakweg 2000kg aan 50km/h op amper een paar meter van een een kind op de fiets kan rijden mag misschien van de wet maar objectief gezien is totaal gestoord.
Dat is als in je zwembroek en met slippers aan als machineoperator aan je productiemachine staan waarvan alle afschermingen en veiligheden verwijderd zijn.
Ik zeg niet dat er hier iemand zich daarvoor persoonlijk moet aangesproken voelen.
Ik zeg wel dat het objectief bekeken gestoord is. Iemand moet het zeggen.
De wet is het ijkpunt in hoe de maatschappij bepaalde belangen afweegt. Het is een lat waar je aan gehouden wordt. Je kunt niet een wet hebben waarbij je 130 km/u mag rijden en als mensen dan 120 km/u rijden zeggen dat zij te snel rijden. In plaats daarvan moet je de wet veranderen van 130 km/u naar 110 km/u.
Je moet niet uitgaan van de vermogen van burgers in het berekenen van risico's, maar daar een duidelijke grens in aangeven (en die vervolgens handhaven).
Mooi gevonden retoriek. Het maakt niet echt dat de ' andere kant' blijft luisteren

Maar goed, als dat 'andersom' ook oké is dan wordt dit wel een grappigere draad