Timothy3000 schreef op dinsdag 17 januari 2023 @ 20:03:
[...]
Ik snap dat gezeur over andere modes (easy) ook nooit zo. Knal gewoon de achievements en trophies hoger voor de gewone mode zodat de diehards mooi kunnen pronken en kunnen spelen zoals de game bedoelt is en geef anderen gewoon een mogelijkheid om van de game te genieten zonder controllers door het raam te hoeven mieteren.
Een beetje hoe je in Elden Ring (en Nioh) die spirits die helpen kan oproepen oid.
Daar zeg je wat, die spirits inderdaad. Dark Souls heeft dit ook, Sekiro heeft niets qua dat he? De summons in DS hebben me soms echt goed geholpen hoor, poeh.
uchiha tijntje schreef op dinsdag 17 januari 2023 @ 20:12:
[...]
Geweldig dat gevoel van vreugde en daarna direct hopeloosheid als je na een uur proberen je eindelijk denkt de boss te hebben verslagen totdat je na 2 seconden erachter komt dat dat nog zijn makkelijke fase was.

Headless Ape is daar echt het beste voorbeeld van.
Ik snap de wens naar verschillende difficulties, maar in de basis zijn Fromsoftware games bijvoorbeeld niet moeilijk. Ik denk oprecht dat (bijna) iedereen een Fromsoftware game kan uitspelen. Het is enkel een kwestie van leren door vallen en opstaan. Veel te vallen en opstaan soms. Dat het daardoor veel tijd kost die je er niet aan wilt besteden dan wel gefrustreerd wordt van het trial and error concept is een andere. De vraag is dan denk ik eerder. Is een spel moeilijk als je niet in 1x of een paar keer een level kan completen of een boss kan verslaan of hoort dat nu eenmaal bij het type spel.
Daarnaast is het in sommige games ook lastiger om dan een goede balans te vinden gameplay technisch als er meerdere difficulty niveaus zijn. Maak je de vijanden slimmer, worden het er meer of worden het gewoon bulletsponges. Of heb je een soort van god mode, waar je 3 minuten stil kan staan en de AI is geprogrammeerd om niets te doen.
Daar kan ik me helemaal in vinden.
Dark Souls.
Bij O&S bijvoorbeeld. Man wat een gevecht is dat toch en ik had de "easy" way gekozen want ik was pyromancer, en toch echt heel pittig nog. Stressen als een malle tijdens het gevecht, hart als een gek tekeer, altijd bij die DS bosses(wat is dat toch, haha) maar de blijdschap toen ik hun verslagen had was geweldig. Ik schreeuwde het echt van blijdschap uit toen ik Capra Demon dood had, man wat een ongelooflijke fucker is dat toch. Vooral om die bizar smalle omgeving en ook nog die twee demon dogs. 😱
Maar dat was een andere tijd, ik was jonger toen, vond het niet erg om die trial & error gameplay te hebben en daarnaast had ik een hondje die het echt niets boeide wanneer baasje weer als een gek ging flippen wanneer Capra weer op een cheap ass manier mij doodde. Mijn huidige hondje vind het verschrikkelijk als ik ga stressen, ik kan niet eens zuchten en de lieverd denkt al dat zij stout is. En mijn hondje mag niet stressen, haha.
Maar ik ga Wo Long wel proberen, oh absoluut. Of ik ooit nog Sekiro een tweede kans ga geven......
En Elden Ring wil ik toch ooit eens gaan kopen, maar wanneer ik nog games zoals RDR2 in de backlog heb zitten (alweer), Witcher 3 B&W nog echt moet spelen, nog vele andere gekochte games EN Game Pass titels.....dan wacht ik nog wel even met die immense tijdslurper. 😜