In de
Ukrainska Pravda een achtergrondartikel over de Russische artilleriecapaciteit, en hoe die zich ontwikkelt.
Voor het kader zien we nu een groei in dronecapaciteit. Drones kunnen deels een tekort aan artillerie opvangen maar helemaal vervangen gaat niet. Drones en de organisatie rond drones lenen zich goed voor een verdedigingsoorlog in een statisch front, zoals nu het geval is. Zou Rusland offensief willen gaan, wat hypothetisch lijkt als we kijken hoe lang het geleden is dat het Rusland-Oekraïne conflict nog wat dynamiek kende, dan is artillerie onmisbaar. Dergelijke geconcentreerde vuurkracht kan niet door drones worden geleverd, zowel in concentratie als in flexibiliteit niet.
Rusland heeft nog steeds een geweldige artillerie vuurkracht. Het land vuurt nog steeds vaker dan Oekraïne. In vroeg 2024 lag de verhouding tussen Rusland en Oekraïne op 8:1. Nu is deze verhouding minder geworden.
Hoe Rusland woekert met haar resources is al meerdere malen in dit forum vertelt. Lopen zijn heel kritisch, maar ook voldoende munitie en complete systemen bij vernietiging. Oekraïne heeft haar focus nog steeds onverdeeld op het vernietigen van Ruslands Artillerie. Voor Rusland bepaalt de artillerie in belangrijke mate Rusland's offensieve vermogen omdat haar doctrine nog steeds zwaar leunt op de barrage logica die al in WO-1 bestond. Oekraïne kan haar kleiner aantal stukken compenseren met grotere range, nauwkeurigheid, goede counter battery radar oplossingen en het gebruik van verkenningsdrones.
En hoe gaat het dan met die Russische artillerie?
Met de zelf aangedreven artillerie gaat het niet zo goed. Die moesten worden vervangen door getrokken exemplaren:
As losses among self-propelled artillery mounted, the Russian military increasingly turned to towed artillery, which took a leading role in their arsenal. Towed systems are less detectable by reconnaissance, easier to produce and have proved reasonably effective for positional warfare amid a growing shortage of equipment.
Consequentie hiervan is ook dat getrokken stukken kleinere doelen zijn die minder makkelijk zijn te vinden. Daartegenover staat dan weer dat deze stukken minder mobiel zijn. Dat laatste is in het huidige statische front minder een issue.
En kwantitatief?
Ja, en dat is altijd een elastieken oefening:
Verbruik
Hoeveel artillerie resources "verbruikt" Rusland eigenlijk. Hieronder wat grenzen waarbinnen de elastieken fog of war schatting moet liggen:
- Voor de start van de 2022 campagne in Oekraïne bezat Rusland circa 2500 stukken
- Het aantal stukken is vroeg 2024 opgevoerd tot 4700 stukken.
- Oekraïne claimt 28000 stukken te hebben vernietigd.
- Een site als Oryx kan er via officiële bronnen maar 1500 stukken van bevestigen.
Het verschil in de opgegeven verliezen is nog wel te verklaren doordat de Oekraïense strijdkrachten eigen bronnen gebruiken die niet altijd publiek beschikbaar komen. Ook neemt Oekraïne wapens als mortieren mee in de telling. Dit maakt het getal natuurlijk wel onduidelijker. Het grote verschil duidt toch wel op een grote onzekerheid in het aantal. Factoren meer dan 1500 is desondanks een veilige aanname.
Voorraden
Ondanks de onduidelijkheid in het verbruik mag het geen verrassing zijn dat de Russische behoefte aan artillerie hardware groot is. Over de voorraden is wel iets te vinden:
- In begin 2022 had Rusland 22367 stukken in opslag (waarvan 17197 getrokken)
- Eind 2024 waren hiervan nog maar 9325 stukken over
De 40% nog resterende stukken hebben hierbij nog een trade off:
However, it's important to remember that not all artillery in reserve is fit for combat use. The Russians prioritise removing the most repairable equipment from warehouses first, leaving the more problematic pieces for later. This is precisely the approach they are taking with heavy armoured vehicles. This suggests that much of the artillery in storage facilities is now obsolete or in poor condition.
Een ander aspect is dat deze voorraden niet alleen worden gebruikt als bron voor complete systemen, maar ook om vervangingslopen aan te onttrekken. Dit betekend dat een gedeelte van de voorraad een bottleneck heeft in de afwezigheid van lopen.
Over de levensduur van lopen is het in UKR als eerdere malen uitgebreid gegaan. Enkele volgens het Russische boekje waarden voor veel voorkomende kalibers:
- 122mm systems (D-30 or 2S1 Gvozdika) 30,000 schoten
- 152mm howitzers (MSTA-S) enkele duizenden schoten
- 203mm (2S7 Pion) 500 schoten.
Met de heftigheid van het huidige conflict moeten we er wel vanuit gaan dat regelmatig buiten dat boekje geschoten wordt.
Productie
Er zijn geen totale productiecijfers bekend. Informatie moet bij elkaar gepatched worden om een totaalbeeld te creëren. Wat gegevens op een rij:
- Russische claim: een vertienvoudiging van productie en refurbishment van productie van aangedreven artillerie sinds 2022. Let op het woord refurbishment, dat betekend onttrekken aan voorraden.
- Grove inschatting (Kiel institute): dozijnen artillerie systemen ieder kwartaal in 2023. 100 en 112 systemen in Q1 en Q2 2024
- Inschatting RUSI: productie van lopen: enkele honderden per jaar. Dit getal bottleneckt en schiet tekort voor de behoefte
De industrie was bij de start van het 2022 conflict niet goed voorbereid op de huidige uitdagingen. Rusland verwachtte in 2002 ook nooit om te zijn waar het nu is. De slechte conditie van die fabrieken was toen een non issue.
Ook zien we nu een beweging binnen Rusland om artillerie op wielen te prefereren boven artillerie op rupsbanden. Dit laatste vermoedelijk om niet te concurreren met de MBT productie.
Anekdotische scheurtjes in het beeld
Hoe Rusland moet woekeren wordt wel geduid door enkele anekdotes:
- De nieuwe artillerie systemen met wielen, Malva en Giatsint-K, veranderen niets aan het tekort aan lopen. Zo is er al een loop ban een Giatsint-B versie gespot op een Giatsint-K. Een llop uit de opslag blijkbaar, daar een systeem achterlatend dat niet functioneel is.
- De munitie uit Noord Korea heeft een mindere kwaliteit wat de veroudering van systemen versneld. Denk hierbij aan ontploffende lopen, een gevaar voor materieel en manschappen.
- Gebruik van incourante artillerie systemen, met niet standaard kalibers zoals de 130mm M-46, uit 1950. Munitie voor dit wapen moet uit Noord Korea of Iran komen. Een ander voorbeeld van dergelijke wapens is de D-20 152mm howitzer, ook uit 1950. De voorraden van de M46 zijn inmiddels geslonken van 600 stuks in 2022 naar 220 stuks. Ook een Wo-II systeem, de M30 122mm getrokken howitzer uit 1940 is al aan het front gespot.
Oekraïne op weg naar gelijkwaardige vuurkracht?
Oekraïne maakt inmiddels al een paar jaar haar zelf aangedreven artillerie met wielen (Bohdana). Zeker zo belangrijk is dat Oekraïne ondersteund wordt door de Europese landen in de productie. Zo leveren de Fransen 90% van de lopen die het land kan produceren aan Oekraïne.
Ook Oekraïne heeft haar kwetsbaarheden. Zo is ze voor haar WO-II M114 systemen (VS) volledig afhankelijk van bevoorrading (munitie) uit het buitenland. Een facet aan de tekorten die het land kent.
Tegenover de eindige oplossingen die Rusland met haar oude voorraden inzet heeft Oekraïne de belofte van een schaalbare Europese productie, zodra die goed op gang is. In potentie lijkt daarom, ondanks de onzekerheid van de westerse steun de tijd ten aanzien van artillerie aan de kant van Oekraïne te kunnen komen. Dit is nog wel een onzeker vooruitzicht, maar zou westerse productie verder opschalen en Rusland's voorraden uitgeput raken dan kan Oekraïne een vergelijkbaar niveau van vuurkracht bereiken als Rusland. Bereikt het dat, dan bestaat die vuurkracht uit moderner hardware en vuurleiding. Munitieleveringen zijn hierin wel de grote onzekere factor.