Een shortcut die wij ontwikkeld hebben is reputatie. Bij heel veel communicatie gaat het er niet om wat je zegt, maar of men jou vertrouwd. Zo worden politici ook gekozen. (Mss dat sommige politici niet vertrouwd worden als persoon, maar wel met zijn mandaat).nst6ldr schreef op vrijdag 15 april 2022 @ 11:53:
[...]
Het is haast SEO voor de westerse burger. Ik ga er in ieder geval vanuit dat ze (unit 54777) modellen hebben ontwikkeld die ze als basis kunnen gebruiken om desinformatie vorm te geven. Daarom ben ik benieuwd of we patronen kunnen vinden in deze publicaties die dat soort modellen blootleggen, en met die modellen vervolgens analyse op bronnen kunnen toepassen. Dat zou het ontdekken van propaganda een stuk minder arbeidsintensief maken en de onderbouwing voor het blokkeren van bepaalde outlets een stuk eenvoudiger.
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Het verhaald over WMDs in Irak was een nodeloze leugen en heeft enorme reputatieschade gegeven.
Het vertrouwenselement kunnen we niet negeren. Dit is wat er m.i. ook veelal fout ging/gaat in het berichten over Rusland/Kremlin in onze media. De stem van het Kremlin wordt als gelijkwaardig opgevoerd, waarmee een situatie ontstaat met: Peskov zegt dit, maar de NAVO-landen zeggen dat. Gaan we deze figuren vervolgens betitelen als minister, parlementslid etc dan kan je er gif op innemen dat signalen niet goed verwerkt gaan worden door de burger.
Ik denk dat onze media twee dingen door elkaar halen:
1. de noodzaak om onze eigen vertegenwoordiging kritisch te bejegen. Biden spreekt niet automatisch de waarheid.
2. het doorzetten van misinformatie en misleiding van Rusland
Punt 1 goed, maar er zit een kronkel in de huidige redactie waardoor we punt 2 kado krijgen. Het idee dat beide partijen dezelfde eerlijke behandeling verdienen door ze maar allebei letterlijk te citeren is niet alleen lui maar ook schadelijk.
In de politiek heb je al gauw te maken met media- en communicatiestragie. Meer dan terecht dat de pers daar kritisch op reageert. Maar als je te maken hebt met een partij die niet communiceert maar manipuleert (de barrage aan leugens dienen een doel) dan is het je plicht als pers om dat onderscheid te maken. Dat begint al met de kop van je artikel. En daarbij zou men best gebruik kunnen maken van de heuristiek van reputatie.
Het is goed te beseffen dat nieuwsvoorziening niet waardenvrij is. Iedereen wordt gedwongen een standpunt in te nemen ten opzichte van rechtstaat, democratie etc.
Het idee dat er geen waarheid is en alles slechts relatief is werkt alleen als de zon schijnt en iedereen elkaar kan negeren. Een van de goede dingen van dit forum is dat het stipuleert dat democratie en rechtstaat de verplichte invalshoek hier is. Dat is de sleutel waarmee een eindeloze hoop ontsporing voorkomen wordt. Stel dat Twitter deze regel zou hanteren, dan was het er een stuk rustiger geweest.
Je ziet dat China juist dit probeert te spinnen. Men probeert de unipolaire wereld te doorbreken en "te democratiseren", dixit China. Dat klinkt goed: diversiteit en democratie. Wat men bedoelt: de macht van de vrije democratische wereld te breken zodat dictatuur zich naar voren kan werken en uiteindelijk kan prevaleren. Want vrijheid kan niet bestaan.
Het is dat China ongelofelijk slecht is in PR, maar dit heeft absoluut potentie wortel te schieten in post-moderne aarde. Het doet het goed bij gemakzuchtige neutraliteit en vooral onverschilligheid.
De vraag die redacties en nieuwscafetaria's zichzelf mogen stellen: staan wij levensbeschouwelijk op een fundament, hebben wij een maatschappelijke overtuiging? Of geloven we nergens in, denken we daarom neutraal te zijn, en denken we dat we hier de maatschappij een dienst mee bewijzen?
De gordijnen dicht en niet verder kijken dan de neus lang is. We kunnen het hebben over Le Pen, maar we kunnen het ook hebben over de heiligheid van onze waarden in onze instituties, onderwijs en pers. Het enige moment dat er nog iets van eer wordt bewezen aan abstracte principes is op dodenherdenking. De volgende dag moet er natuurlijk wel gewoon gewerkt worden.
Re: Tolerantieparadox. Ik denk dat de commentaarsectie van nu.nl niet de geëigende plek is voor een essay over het alternatief voor democratie. Sterker nog, die vind je er niet. Hooguit gemakkelijke posts die impliceren dat democratie, mensenrechten en andere zaken geen waarde hebben. Wie dat wil bepleiten is bezig met extra-ordinaire (in een gezond bestel althans) claims. De goede regel is dat die buitengewoon bewijs vergen.
Dus met snoeien in laagdrempelige commentaarsecties verlies je niets van waarde.