Waar Nederland, of liever gezegd het kabinet, tegen aan loopt wordt ook wel het sovereignty trilemma genoemd, wat wordt toegepast op de economie, maar imho ook van toepassing is op bijvoorbeeld asiel problematiek, zie bijvoorbeeld:
Rodrik’s Trilemma and its Consequences

Waarbij bij in een trilemma je 2 opties van 3 mag kiezen, anders is het systeem instabiel.
Het probleem is dat we nationale soevereiniteit in een democratisch land proberen te combineren met tot nu toe steeds verdergaande globalisering, wat ten koste kan gaan van nationale soevereiniteit, democratisch beleid of beide.
D.w.z. een open economie en geïntegreerd politiek systeem binnen Europa betekend dat we maar als land maar beperkte soevereiniteit hebben op het gebied van zowel grenzen als asielbeleid en hier dus ook geen democratisch invloed op hebt zolang we binnen dat systeem zitten.
Binnen het huidige systeem moet het dus binnen Europa opgelost worden. De Nederlandse grens ligt immers nu aan de middellandse zee en Turkije. Het alternatief is minder globalisering zoals de Britten hebben gedaan met de brexit, alleen ontbreekt daar de politieke wil om asielmigratie in te perken, waarschijnlijk omdat het paradoxaal genoeg electoraal goed uitkomt om het onderwerp permanent levend te houden.
En dat laatste is over het algemeen het probleem qua politiek beleid, migratie is qua onderwerp een onderwerp dat electorale aandacht trekt, maar doordat journalistiek en burgers partijen steeds letten of partijen daadwerkelijk aan electorale vertegenwoordiging doen, blijft het onderwerp wat ze niet hoeven op te lossen, alleen levend moeten houden in het debat.
"When I am weaker than you I ask you for freedom because that is according to your principles; when I am stronger than you I take away your freedom because that is according to my principles"- Frank Herbert