Number10 schreef op maandag 22 november 2021 @ 11:26:
[...]
Ik snap wel hoe dit kabinet politiek bedrijft. Daar gaat het het hele dossiers 'nieuwe bestuurscultuur' over. Kamerleden hebben een eigen individuele verantwoordelijkheid en stemmen 'vrij van last'. In de praktijk zijn ze echter gebonden aan fractiediscipline. En de oppositie wordt allerlei informatie onthouden.
Opmerking in de marge, het is geen politiek bedrijven. Maar machtspolitiek. We moeten voorzichtig zijn met taal, dat is gereedschap van macht. Het politiek noemen is machtspolitiek effectief normaliseren.
Het netwerkfenomeen van fractiediscipline e.d. is geen machtspolitiek kenmerk, maar juist dat: een netwerkfenomeen van afgeleide aard wat ingang én gereedschap is voor machtspolitiek. Het denken wat daar achter zit is juist niet inherent aan “politiek” of “de politiek”. Het komt uit heel ander domein.
Maar de vraag die ik o.a. opwerp is: begrijpen ze het niet of staan ze achter deze aanpak? Want het gaat over vermijdbare sterfte en niet over de hoogte van het minimumloon, dividendbelasting of 'functie elders'.
Kennissen werkzaam in media en journalistiek zitten in ieder geval (nog) in de brij, tussen onbegrip, abstractie, bias (de types bij zowel overtuiging als informatie) en tunnelvisie. Het zijn mensen. Diezelfde perspectiefpunten zijn ook aanwezig bij politici en binnen lagen beleid en bestuur. An sich is dat niet vreemd, de informatiestromen zijn weinig functioneel, en buiten vak K is er sprake van disproportionele focus op micro niveau binnen aanwezige - reguliere en bijzondere - condities / kaders.
Ik besef dat het vreemd kan klinken, maar dit is niet louter een proces van individuele bewustwording. Ook van collectieve - groepsdynamica. Dat gaat altijd traag. Denk aan de gebruikelijke 18 maanden cyclus zo gekend binnen bestuur- & bedrijfskunde. In andere domeinen is het niet anders.
Dit forum hier is geen reguliere setting. Het is de uitzondering op de regel. De ruimte voor analyse en perspectief hier - en bij gebruikers achter de pixels - is best uitzonderlijk. De ruimte daarvoor geschapen door de aanwezige groepsdynamiek al helemaal.
En dan dit: juist binnen aanwezige condities is er altijd een in-group waymaker vereist. En dat is een individueel én netwerkfenomeen wat nogal wat vereisten draagt, vereisten die weinig match zijn met functioneel-conditionele gedragslijnen binnen menselijke organisatie. Of het nu media of politiek is, de onderneming of de vereniging.
Hoe lang doet een klokkenluider er over om klokkenluider te worden. Het proces is niet onvergelijkbaar.
Dat gezegd, de primaire disfunctie hier zit hem in de functionaliteit van het medialandschap. Organisatorische dynamiek zoals politiek, onderneming of vereniging, extern signaal is altijd de vereiste en het mechanisme. Dan moet ik toch opmerken dat bij kennissen in dat landschap er terdege sprake is van gerichte focus op het in bias en uit focus houden - via allerlei prikkels & ingangen gebruik makend van kenmerken van aanwezige vorming & groepsdynamiek - door externe consultatie. Publiek debat, vierde macht, disfunctioneel gehouden.
Ik vind het zeer ernstig dat de discussie over bijvoorbeeld de bijkomende sterfte wordt weggefrommeld met de woordenbrij over 'sturen op besmettingen met ziekenhuizen als indicator' etc.
Heb je de sterfteprognose gezien in het artikel?
Ik heb genoeg stukken gezien met woorden als mortaliteitsbeleid en instrumentatie mortaliteit om te weten dat het wegfrommelen, zo kwalijk ook, geen uitzondering is maar uitvloeisel van ideologisch gevormde bestuurscultuur die zich in politisering genesteld heeft - in toenemende mate - sinds van Agt.
Anders gezegd: dat het gereedschap is, daar kijk ik niet van op. Dat het gereedschap buiten beeld is, daar kijk ik ook niet van op. Dat het jou opvalt, dat wel. Immers, dit is hoogst uitzonderlijk. Er ligt al decennia een cultuur-maatschappelijke bereidheid tot acceptatie van verstoringen in statistisch perspectief.
Begrijp me niet verkeerd hier: er is inderdaad een keuze gemaakt. Ik leg dat bewust op tafel hier. Maar dit is niet waar Nederland over zal vallen. Groepsdynamiek met brede predisposities.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.