Ik vraag me af of het niet een symptoom is van een dieperliggend probleem. Het gevoel dat het allemaal maar over ons heen komt en dat we het maar hebben te accepteren (de dominee weet wat goed voor ons is?). Of dat onze acties zinloos zijn. Hoe is dat toch gekomen? Zijn we zo murw geslagen dat we alles maar accepteren wat de Jonge bedenkt, ook al heeft het verstrekkende gevolgen? Alleen zodat we naar een festival kunnen. Is ons onderwijs zo slecht, of onze cultuur zo geworden dat de belangrijke zaken allemaal moeten wijken voor tijdelijk vermaak? Voor kraaltjes ons land verkopen? Dat doen we imho.Fuujii schreef op dinsdag 25 mei 2021 @ 10:51:
[...]
Ik snap je heel goed. Het is ook een hele rare situatie, waarbij je bijna alleen maar de algemene consensus mag na-papegaaien.
De vraag is of je je principes niet moet laten varen soms. Natuurlijk, als iedereen er zo over denkt dat verandert er nooit iets.
Ik wil gewoon op vakantie kunnen, naar festivals gaan en leuke dingen kunnen doen. Eigenlijk wil ik liever niet buigen voor een systeem dat discrimineert, maar uiteindelijk heb ik er vooral mezelf ermee. Is dat het waard? Bovendien geloof ik absoluut in de werking van het vaccin (of testen), daarom neem ik het ook natuurlijk. Alleen een (in)directe plicht voelt voor mij erg fout.
De dikgedrukte delen zouden ons als samenleving juist tot actie aan moeten zetten; als we er nou allemaal eens niet aan mee zouden doen, dan keert de wal het schip. Maar op de een of andere manier is het heel moeilijk om dit collecitiviteitsgevoel in Nederland aan te zetten, laat staan het om te zetten in actie. Ik zou het wel willen.
En ik geloof ook in vaccineren, gisteren eerste prik gehad, en ik heb hetzelfde als jij.