ph4ge schreef op dinsdag 7 december 2021 @ 00:12:
[...]
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet snap dat het er op lijkt dat er niets onderzocht wordt. Trump's DoJ had gewoon de schijn tegen, en wat er in de laatste dagen van zn presidentschap gebeurde is ook historisch en de moeite waard om te onderzoeken.
Als ze niks kunnen vinden is het prima, maar we hebben allemaal de beelden gezien en de tapes gehoord, daar moet gewoon de onderste steen boven komen.
Barr was constant in beeld om z'n baas en zn beleid te verdedigen, Garland hoor of zie je ook helemaal niet. (en terwijl je dat zegt hoor je dat hij een rechtszaak tegen Texas mbr Gerrymandering heeft aangespannen. Helemaal stil zit hij kennelijk niet)
Er is echter een enorme opbouw. Probleem is dat er niet of nauwelijks over bericht wordt. Het is een domein van juridische expertise en blootstelling - saai, droog, verkoopt niet, en het mag ook gezegd worden dat het met name voor media heel erg wennen is aan de huidige niet-Trump periode. Geen drama, geen lekken, geen perikelen.
Puur de 1/6 case omvat al zo'n 7k aan subpoenas. Maar ja, mensen willen hier en nu en meteen instant oplos koffie. En dat is er met een procedurele benadering van bijzonder complexe opbouw bij gruwelijke achterstand in reconstructie van toxische organisatie niet.
Dat tweede, idem. Er lopen iets van 120 cases in relatie tot gerrymandering en state legislatures vanuit een DoJ. Maar ook daar, het komt niet in media. Je moet iemand rond hebben lopen (lang leve interns en RA's) die de releases & notices handmatig bij doet houden. Daar mag ook bij opgemerkt worden, met name de grote media hebben die mogelijkheid ook. Toch is er voor gekozen om die middelen niet beschikbaar te stellen op de nieuwsdesks. Maar wel grote verhalen over inflatie nonsens en meer van dat. En dan ergens op pagina 40 een stukje over jobcreatie.
In Augustus is er iets opmerkelijks gebeurd in het Amerikaanse medialandschap. Wat de reden ook is, het effect is meetbaar. Een informatiedynamiek die niet enkel steeds negatiever is, maar ook steeds meer selectief. De impact eigendom in dat landschap. Ownership structures die niet happy zijn met de Afghanistan exit. Het is echt de moeite waard om eens bij een Pew Research of de Stanford Media Data te kijken, maar het zijn slechts zes mensen die beslissen welke narratieven prioriteit krijgen, en welke niet. Nemen we de lokale / regionale dynamiek erbij, dan zijn het er 22 - afhankelijk van uitsluitsel van een grote en vijandige overname volgende week weer twee minder.
Het probleem met het onderzoek van de DoJ, onderzoeken beter gezegd, is niet dat er niets gedaan wordt. Wel dit:
- na vier jaar Trump zijn we verslaafd aan drama, PR en prikkels.
- na vier jaar Trump zijn we vergeten hoe procedurele aanpak conform rechtsstaat daadwerkelijk werkt.
- er zijn grote twijfels bij integriteit van segmenten van verdere instellingen waar de onderzoeken heel voorzichtig bij moeten zijn, bijvoorbeeld een DIA, CIA, DHS maar ook FinCen en zelfs zogeheten individuele institutionele posities zoals een Architect en zo meer.
- er zijn enorme complicaties vanuit het in puin liggen van procedurele infrastructuur en capaciteit.
- er zijn additionele beperkingen t.g.v. de enorme schaal van onderzoeken, beschikbare capaciteit is ontzettend belast.
- er ligt veertig jaar opbouw & organisatie van toxische oligarchie versus iets van een jaar aan onderzoek.
Enfin, die lijst gaat nog wel even door
Functionele analyse maakt vrij goed duidelijk dat er ontzettend veel werk verzet wordt. Diezelfde analyses maken echter ook duidelijk dat een DoJ er niet in slaagt om tempo en timing voldoende te beheersen. En dat is een van de primaire problemen. Naast de aanwezigheid van blinde vlekken t.g.v. zowel menselijke bias als ideologie als afstand tot informatie als item 3 uit bovenstaande lijst. Zo kan ik goed begrijpen dat Schiff aan het stuiteren is, maar hij vergeet dat hij in een inlichtingencommissie zit die hij bij informeren dient te briefen en daar zitten twee kornuiten van de Flynn familie. Om maar één gevalletje op tafel te leggen.
Toch is het indrukwekkend wat aan onderzoeken en cases actief staat. Maar het grootste probleem zit hem niet daar, wel in het primaire mechanisme van wat menselijk gedrag richting geeft. Media & platforms plus het eigen gedrag. Dat laatste is een bijzonder gevoelig pijnpunt, maar een zeer reëel probleempunt.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.