aicaramba schreef op vrijdag 31 juli 2020 @ 08:50:
Maar om eerlijk te zijn heb ik ook moeite met d's en t's. Gebeurt, gebeurd. Al heb ik de laatste tijd een ezelsbruggetje bedacht die me misschien op het juiste pad brengt.. Als iets nu gebeurt (tegenwoordige tijd) is het t. Als iets in het verleden is gebeurd is het d. Hetzelfde voor verandert. Maargoed. Wellicht dat dit ook niet altijd op gaat.
Dat is nou net geen ezelsbruggetje, je hebt een grammaticaregel ontdekt

In de tegenwoordige tijd krijgen de twee en derde persoon enkelvoud inderdaad een -t (behalve als "je" achter het werkwoord staat).
Het voltooid deelwoord (dat je dus onder meer gebruikt als iets in het verleden gebeurd is) krijgt nooit dt, maar een -d of een -t. Welke je moet hebben kan je afleiden met het kofschip, of je gebruikt als ezelsbruggetje de verleden tijd: het gebeurde -> het is gebeurd, ik gebruikte -> ik heb gebruikt.
Zoals al vaker opgemerkt, je bericht komt
minder goed aan als je dergelijke fouten maakt. En dat gaat dus in tegen wat je wilt.
En voor jou leidt d/t/ misschien af, voor veel mensen leiden juist die fouten af. Als ik een zin opnieuw moet lezen omdat ik een werkwoord mis, dan leidt dat af, het vertraagt en het irrirteert me. Drie zaken die biet bijdragen aan het goed aankoimen van je bericht.
Om er even wat verder op in te gaan, als ik zeg: "ik bied", "hij biedt" of "hij bied"... In het eerste voorbeeld gaat het over "ik", in de andere voorbeelden over "hij". Maar in alle gevallen over het werkwoord "bieden". Geef ik je meer informatie door het gebruik van "biedt" tegenover "bied"?
Jazeker. Onbewust leg ik geen verband tussen "hij" en "loop" in een zin, dus kan ik de zin niet op autopiloot lezen. Als je die -t toevoegt, dan kan ik de zin wel op de automatische piloot lezen en komt je boodschap sneller over, met minder kans op fouten.
Jij vindt het misschien weinig toevoegen, maar veel lezers halen wel degelijk (onbewust) veel informatie uit zo'n stom lettertje.
Om dan iemand te zeggen "nee daar moet nog een 't' bij", sorry, voor mij niet belangrijk.
Prima, kan ik inkomen. Maar kun je je ook enigszins voorstellen dat niet iedereen op die manier werkt? Ik kan ook besluiten Grieks te gaan spreken, maar dat doe ik niet. Met een beetje moeite zou je me best kunnen begrijpen (ok, misschien iets meer dan een beetje moeite) maar als ik wil dat je mij begrijpt is het aan mij om jou daarbij te helpen. Door een taal te gebruiken die jij beheerst, en door die taal zo te gebruiken als jij (onbewust!) verwacht.
Dat hoef jij inderdaad niet belangrijk te vinden, maar een ander die dat wel belangrijk vindt heeft het volste recht daar consequenties aan te verbinden. (Zoals de solliciatiebrief die het vertikale archief in gaat vanwege een spelfout.)
Maar ergens moet dat makkelijker kunnen toch?
Dat hoor je vaker, maar dat blijkt nog vies tegen te vallen. Er is vaak genoeg geprobeerd een taal te construeren die logisch en eenvoudig in elkaar zat, maar dat blijkt toch iedere keer weer veel moeilijker te zijn dan je zou denken.
Programmeertalen (en andere formele) talen komen misschien nog wel het dichtst in de buurt van zo'n ideaal, maar ik zie iemand nog geen spannende roman of liefdesbrief schrijven in C++. Dus zo'n taal mist toch weer veel wat nodig is om intermenselijk te communiceren.