Ja, ik vind dat echt, en wat houdt er dan op?
Iedereen, jong en oud, kan toch gewoon naar buiten? Hou die 1,5 meter afstand aan want dat is de regel en dan komt het goed.
Nee, zo werkt dat dus niet helemaal. Ten eerste is 'buiten komen' niet hetzelfde als 'deelnemen aan de maatschappij.'
Maar die anderhalve meter is op zich niet genoeg als bescherming. Het is een inschatting van een redelijke grens die er inderdaad toe leidt dat op
groepsniveau de besmettingen niet exponentieel groeien. Dus als we de supermarkt als hele maatschappij nemen: als er 10 besmette mensen de supermarkt ingaan, en die hebben gezamelijk maar 9 mensen besmet, dan krijg je uiteindelijk krimp en uitdoving.
Maar belangrijk: dan raken er dus wel eerst nog 9 mensen besmet, en daarna 8, etc.
Op individueel niveau, als de afweging is dat je bij een infectie reele kans hebt om dood te gaan, ligt die risicoinschatting duidelijk anders. Dan ga je die supermarkt niet in, als je weet dat jij een reele kans hebt om 1 van die 9 te zijn, en met grote gevolgen / dood.
Individueel vs groepsrisico is anders.
Om die mensen individueel te helpen moet niet de groeifactor lager, maar moet je vooral ook aanzienlijk minder mensen hebben die de besmetting kunnen verspreiden. Dus geen 10 mensen in je supermarkt, maar slechts 1. En hoe meer je dat uitsmeert, hoe meer risico je creeert, en hoe onmogelijker het wordt om dat risico te vermijden. Een keer boodschappen vermijden kan, maar als je de supermarkten voor de komende 1 a 2 jaar een Russische roulette maakt voor mensen met gezondheidsproblemen is dat echt niet aanvaardbaar.
Die vrijheid en dat oordeel werkt twee kanten op. Niet alleen de kant op die jij als positief ziet. De vraag is wat de gevolgen zijn als alleen risicogroepen zich sociaal gezien beperken, in plaats van iedereen. Dat lijkt mij een richting die we op moeten. Zo hou je de curve nog steeds plat, zonder dat je de hele economie om zeep helpt.
Dit is echt een denkfout die je maakt. Juist door de verspreiding te stoppen, in te dammen, zo snel mogelijk terug te dringen, krijgt de economie ook weer snel een kans om op te leven en kun je daarna meer vrijheid krijgen. Zonder dat ben je jaren aan het doormodderen. EN ben je dus mensenrechten aan het schenden en mensen de dood in aan het jagen, want er
gaan mensen dood aan het virus. Het virus door laten gaan is hoe dan ook aanzienlijk meer doden.
(Oh ja, en als je het wel nodig hebt om het naar jezelf te betrekken: ook minder oude mensen, en ook aan een aantal nevenzaken, zoals beroerte of overactief immuunresponse... en dan kennen we de langetermijneffecten nog helemaal niet.)
Het leven zit vol met zaken waar je aan kunt overlijden en bij ieder van die zaken wordt er een afweging gemaakt van financiële en ethische baten en lasten.
Klopt, en bij geen van die zaken komen de risico's ook maar in de
buurt van de gok die je neemt met het doorverspreiden van een dodelijk virus.
Koste wat kost het aantal slachtoffers op nul krijgen is een nobel streven, maar daarmee maak je ook veel kapot.
In tegendeel juist. Het is een veel snellere weg naar meer mogelijkheden en meer activiteit in de economie.