kaasaanfiets schreef op donderdag 12 maart 2020 @ 20:03:
Kan iemand mij vertellen wat het covid-19 virus doet in het lichaam? Ik snap dat de symptomen gelijk zijn aan influenza maar richt het nog meer schade aan?
Ik hoorde iemand vorige week zeggen dat het iets met je longen doet en dat ook de reden is dat men allemaal aan de zuurstof ligt.
Maar ik kan hier nergens een bron van vinden.
Het veroorzaakt een acuut inflammatoir beeld van de longen, oftewel een longontsteking. Een vrij breed begrip uiteraard, longontsteking, maar nu eenmaal hetgeen wat we hebben. In meer detail ziet het ontstekingsbeeld er bij COVID-19 uit als primair een aantasting van de lagere luchtwegen, met droge hoest tot gevolg gezien slechts minimale irritatie van de beschadigde luchtwegen al zal leiden tot een hoestreflex.
Secundair worden de longblaasjes en diens wanden aangetast. De reactie die hierop plaats vind binnen het lichaam is een begrijpelijke, proberen de gaande infectie op te ruimen. De schade die ontstaat ter plaatse zorgt voor een verstoorde gas-uitwisseling, oftewel verstoorde lokale zuurstof opname.
Nu wil het dat bij een COVID-19 infectie in tegenstelling tot een bijv. bacteriële longontsteking, het meer regel dan uitzondering is dat er grote gebieden van de longen betrokken kunnen zijn. Hierdoor heb je al snel te maken met meerdere gebieden waar de gasuitwisseling gestoord is. Met als gevolg, je lichaam kan onvoldoende zuurstof binden, je wordt kortademig en in ergste gevallen tot het punt waarbij beademing noodzakelijk is.
Beademing is echter alleen maar symptoom bestrijding, het doet helemaal niets om het proces van infectie te doen stoppen. Maar de reden dat het werkt is omdat beademing met hogere concentraties zuurstof kan worden gedaan dan kamerlucht.
Om je grofweg een idee te geven wat dit verschil is van hoge concentratie zuurstof toediening versus kamerlucht. De gemiddelde persoon kan op kamerlucht circa 30 - 90 seconden de adem vasthouden. Na preoxygenatie met hoge concentratie zuurstof? Circa 5 minuten met gemak.
Dankzij beademing kun je dus overleven met een beperktere hoeveelheid gezond longweefsel dan op kamerlucht. Tussentijds is zuurstof suppletie anderszins natuurlijk nog de tussenliggende fase tot beademing.
Maar uiteraard dient het daadwerkelijke inflammatoire proces ook een halt toegeroepen te worden. Deels door het eigen immuunsysteem, deels door medicamenteuze ondersteuning.
Een probleem in dit alles is dat beschadigd longweefsel suspect is voor bijkomende infecties anderszins, ook beaming vormt hierin een risico. Een open buis is als een soort snelweg voor diverse ziekteverwekkers om lekker naar binnen toe te kruipen zonder dat je deze op kunt hoesten. Dus ben je al ziek, kun je er ook nog eens een tweede verwekker bovenop krijgen.
En dat alles is dan alleen nog maar het probleem van aantasting van de longen. COVID-19 tast echter ook andere organen aan, de mate hierin verschilt ook enigszins per individu. Maar je kunt je voorstellen dat dit je prognose niet verbeterd indien ook bijv. je nieren en hart een flinke hit krijgt van dit virus. Zeker indien je uitgangssituatie al beperkt is, waardoor het risico des te groter is op slechte uitkomst bij ouderen dan wel mensen met onderliggende ziekten.