Ik vind dat mijn dochter kan lenen voor studie, onredelijk?

[GoldenSample]

@remzor ik val in herhaling maar 30k schuld? Het enige wat ik er voor had hoeven doen is 10 jaar later geboren te hoeven worden:

GoldenSample schreef op maandag 30 december 2019 @ 13:21:
[...]

Hoezo werkte het langstudeerders in de hand? Na de nominale tijd had je geen preststiebeurs meer. Verder 'onzin' studies moet je oplossen met een limitatie aan de aanbod kant, niet aan de vraagkant, dan verwacht je dat een 16 a 17 jarige wel even de marketing pietpraat van het marketing apparaat van de hogeschool/uni doorziet & de lange termijn gevolgen kan overzien. Dat vind ik niet erg realistisch.

Daarnaast zijn de kosten _Enorm_ gestegen voor studeren.

Nu ben ik zelf meer dan 10 jaar terug begonnen maar als we puur kijken naar wat we nu aan extra kosten zien voor studenten:
Huur: ik huurde voor 230 inclusief een kamer, dat was toen redelijk normaal in de 'goedkope' studenten stad waar ik studeerde. Inmiddels kun je in de zelfde relatief goedkope stad daar al zo 200 piek bij optellen.

Prestatiebeurs; 250 euro die je niet vangt

Collegegeld; was 1500 euro is nu 2000

Ik deed een 5 jarige studie (bachelor + master) en had, bij nominaal studeren dus al 30k+ aan extra kosten. Succes met een woning vinden dan. Voor mij had het (ondanks m'n technische master) er voor gezorgd dat ik geen huis kon kopen en nog tot ruim in m'n 30ste een huis had moeten delen. Daarnaast geeft het verder schuldenvrij zijn ook veel meer mentale rust, welke zich ook uitbetaald (zo maakte ik een carrière keuze die vrij risico vol was, faalde maar zich later flink heeft uitbetaald).

Verder door de prijsexplosie op de woningmarkt en de stagnatie van de lonen is een huidig startersloon bij erg weinig studies nog echt flink. Ook na een paar jaar werken valt het bij de meeste studierichtingen gewoon flink tegen met het oog op de woningmarkt, zeker als je géén tweeverdiener bent.

Zelf heb ik er nog best flink bij gewerkt en dat kon allemaal wel echter was het al een ander verhaal dan veel andere studies waar je echt niets voor hoefte te doen. Dan deed ik zeker niet de lastigste technische studie & had ik wel flink minder dan gemiddeld tijd nodig om te leren.

Verder met @Pizza_Boom qua de woningdistopie die je wacht.. en dan te bedenken dat hij, net als ik een technische studie heeft gedaan wat ons al wat meer 'happy few' maakt van de hogeropgeleidden (wat ook al een bevoorrechte subgroep is).

De conclusie die getrokken werd dat het wel triest is om voor geboorte al te gaan centen tellen voor een mogelijke studie over 18 jaar is voor velen gewoon de realiteit. Voor mij is het momenteel niet aan de orde maar als ik een beetje een 'standaard' traject qua salaris ontwikkeling doorgemaakt zou hebben, dan had het heel erg van m'n woonsituatie & de inkomsten van de partner afgehangen of ik het überhaupt financieel verantwoord zou vinden kinderen te krijgen. En ja dan heb je het over iemand met een technische master dus ja ik vind het niet zo vreemd dat half Nederland het water redelijk aan de lippen staat.

Snake schreef op maandag 30 december 2019 @ 22:55:
[...]

Zeker dat! Extra 2 jaar m'n broek verslijten. Ondertussen heeft mijn job ervoor gezorgd dat ik in de VS woon. Zonder studieschuld.

Het hele idee om 'op kamers/kot' te gaan maakt deel van het probleem uit. Het hoeft echt niet. De mindere 'levenservaring' weegt echt niet op tegen de hoge kost!

Alsook: 5 jaar? Een master heb je na 4 jaar. Wat doe je in 5 jaar?

Pardon? De grote meerderheid van de technische studies kun je maar op drie plekken in Nederland volgen. Laten dat toevallig ook studies zijn die zogezegd 'gewild' zijn.. En moest je niet iets doen waar je goed in was en ook vraag naar is?

Ik kreeg ook de huur voor m'n kamer, waarom? Omdat ik geen alternatief had, de studies die het beste pasten waren allen Delft, Eindhoven of Enschede. De dichtstbijzijnde van de 3 was op 2.5 uur enkele reis & dan moest ik jaar het station gebracht worden met de auto. Verder is de nominale duur dan 5 jaar, geen 4.

Vertraging heb je vrij vlot te pakken (tentamen falen en ziek bij de herkansing) en door de harde knip tussen de bachelor en de master wordt een klein beetje vertraging al heel snel een jaar. Ook met afstuderen; ga je voor die simpele opdracht of doe je die oprecht die wel een stuk lastiger is en de veel gevraagde 'internationale ervaring' brengt? Je weet wel, iedereen die roept dat je allerlei extra dingen moet doen omdat het goed is voor je CV enzo. Precies wat ik had; master opdracht in het buitenland die min of meer (deels) spaak liep en de maanden vertraging krijg je er snel bij als je een paar maanden werk weg kan donderen. Het is echter wel het type ervaring dat me in m'n latere werk veel opgeleverd heeft & geholpen heeft flinke stappen in m'n carrière te maken.

[ Voor 65% gewijzigd door GoldenSample op 31-12-2019 00:02 ]

[fotografie999]

Mijn vader is 8 jaar eerder met pensioen. Er staat een ton bij mijn ouders op de bank niets te doen. Huis is afbetaald. Ik, zoon, opgeklommen van vmbo naar de universiteit kon alles zelf betalen. Collegegeld, boeken, kleding etc etc. Ben rond mijn 11e begonnen met een krantenwijk op mijn 14e in de Albert Heijn terecht gekomen en daar tot het einde van mijn studies gemiddeld 15 uur per week gewerkt. Resultaat geen studieschuld maar een ontiechelijke hekel aan mijn ouders. Ik vind het echt onbegrijpelijk dat je eerst kinderen op de wereld zet, dat je vervolgens vermogend genoeg bent om ze een beetje te helpen, en je dat dan niet doet. Ik geloof wel dat iemand die zelf voor zijn studiekosten moet opdraaien harder werkt en het studeren serieuzer neemt. Ik ben mogelijk anders dan de dochter van TS die het haar ouders misschien niet kwalijk neemt, maar het risico dat je de relatie met je kinderen ermee verslechterd zou ik niet willen lopen. Ik zie in mijn ouders de typische ok boomer. Mijn AOW, mijn pensioen, mijn stukje vlees, de generatie na ons kan de xxx krijgen. Nogmaals misschien ben ik raar en kan je dochter het later wel begrijpen mocht je de keuze maken niet (direct) te ondersteunen. De relatie met mijn ouders heeft het weinig goeds gebracht.

[Sibylle]

fotografie999 schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 00:11:
Mijn vader is 8 jaar eerder met pensioen. Er staat een ton bij mijn ouders op de bank niets te doen. Huis is afbetaald. Ik, zoon, opgeklommen van vmbo naar de universiteit kon alles zelf betalen. Collegegeld, boeken, kleding etc etc. Ben rond mijn 11e begonnen met een krantenwijk op mijn 14e in de Albert Heijn terecht gekomen en daar tot het einde van mijn studies gemiddeld 15 uur per week gewerkt. Resultaat geen studieschuld maar een ontiechelijke hekel aan mijn ouders. Ik vind het echt onbegrijpelijk dat je eerst kinderen op de wereld zet, dat je vervolgens vermogend genoeg bent om ze een beetje te helpen, en je dat dan niet doet. Ik geloof wel dat iemand die zelf voor zijn studiekosten moet opdraaien harder werkt en het studeren serieuzer neemt. Ik ben mogelijk anders dan de dochter van TS die het haar ouders misschien niet kwalijk neemt, maar het risico dat je de relatie met je kinderen ermee verslechterd zou ik niet willen lopen. Ik zie in mijn ouders de typische ok boomer. Mijn AOW, mijn pensioen, mijn stukje vlees, de generatie na ons kan de xxx krijgen. Nogmaals misschien ben ik raar en kan je dochter het later wel begrijpen mocht je de keuze maken niet (direct) te ondersteunen. De relatie met mijn ouders heeft het weinig goeds gebracht.

Dat jij een hekel hebt aan je ouders komt zo te lezen vooral omdat je denkt recht te hebben op wat zij hebben. Terwijl je dat niet eens nodig hebt (gehad)!

Je ouders hebben je groot gebracht; van kleins af aan voor je gezorgd; gevoed; onderdak, kleren, basisonderwijs en mogelijkheden gegeven.
Waarom zou jij, daarbovenop, enig recht hebben op het geld van je ouders, en waarom zou jij van je vader mogen verwachten langer te werken om jouw leven iets makkelijker te maken?

Je hebt het prima zelf voor elkaar gekregen zonder extra hulp van je ouders, maar toch heb je nu een hekel aan ze omdat ze van je hebben verwacht hard voor jezelf te knokken?
Wellicht hadden ze wel geholpen als het echt niet goed ging, maar blijkbaar ging het prima.

Zo'n smiley is onvriendelijk en onnodig.

[ Voor 1% gewijzigd door Ardana op 31-12-2019 11:49 ]

[The_Vice]

@Hkuit
Dit soort topics lijken snel te gaan. Ik denk omdat iedereen hier door ervaring wel een mening over heeft.
_{(we zouden hem eens op het viva forum moeten stellen, .. for science)}

Maar, tot op heden lijkt een antwoord of tussen evaluering uwerzijds uit te blijven. Ik (We) ben (zijn) benieuwd naar de opgedane inzichten naar aanleiding van alle posts naar aanleiding van de begin vraag.

[PcDealer]

fotografie999 schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 00:11:
Mijn vader is 8 jaar eerder met pensioen. Er staat een ton bij mijn ouders op de bank niets te doen. Huis is afbetaald. Ik, zoon, opgeklommen van vmbo naar de universiteit kon alles zelf betalen.

Hoe hebben je ouders dat voor elkaar gekregen. Door hard te werken net als jij of omdat alles is komen aanwaaien? Je kunt beter trots zijn op wat je hebt bereikt op eigen kracht. Of doordat je ouders je een goede verzorging hebben gegeven.

[President]

Mfpower schreef op maandag 30 december 2019 @ 22:27:
[...]


Op een niet-persoonlijk niveau: in een maatschappij waarin we leven, met een redelijke welvaart, is het imho idioot dat je voor de geboorte zou moet nadenken over de financiele consequenties van het krijgen van kinderen met betrekking tot hun studie.

Ik vind kinderen krijgen een grote verantwoordelijkheid, op veel vlakken. Ik vind dat als je kiest om kinderen te gaan maken, je ervoor moet zorgen dat je goed voor je kinderen kan zorgen. De juiste financiën hebben vind ik een vanzelfsprekendheid. Natuurlijk kan er van alles financieel veranderen op het moment dat je kinderen krijgt tot het moment dat ze uit huis gaan, maar in de basis moet je pas kinderen krijgen als je op alle vlakken kan geven wat ze nodig hebben om een goede start te kunnen maken in het leven. Hier vind ik onderwijs ook onder vallen.

Wel vind ik dat onderwijs gratis zou moeten zijn, zolang je je best doet. Het oude systeem waarin het geld werd kwijtgescholden was naar mijn mening hier ideaal voor, al zou men die 10 jaar van vroeger wel mogen veranderen naar duur + 1 jaar uitloop
- MBO 4 jaar
- HBO 5 jaar
- universiteit bachelor 4 jaar
- universiteit master 3 jaar

Waarbij het stapelbaar mag zijn, dus na mbo kan je nog gratis een HBO doen

[XiaomiGlobal]

Vriendelijk blijven svp.

Al vind ik geld lenen nou ook weer geen goed voorbeeld: mijn ouders hebben dat gedaan, en zelf heb ik nooit schulden gemaakt. Ik ben dan wel niet professor anders, ofzo: maar ik heb wel geen studieschuld en kan gewoon op vakantie en dergelijke

Bij een opvoeding hoort juist ook, je kinderen leren dat geld niet uit de lucht komt vallen. Dat leer je ze niet door ze alles maar te geven, inclusief een studie waarbij ze natuurlijk ook nog graag (zuip) zakgeld willen hebben. Dus ik vind het nog niet zo'n slecht idee van TS om zijn dochter te leren, dat studeren niet gratis is en ze daarvoor geld dient te lenen. Of ervoor dient te werken.

[ Voor 29% gewijzigd door Ardana op 31-12-2019 11:48 ]

[Elm0]

Pardon? De grote meerderheid van de technische studies kun je maar op drie plekken in Nederland volgen. Laten dat toevallig ook studies zijn die zogezegd 'gewild' zijn.. En moest je niet iets doen waar je goed in was en ook vraag naar is?

Ik kreeg ook de huur voor m'n kamer, waarom? Omdat ik geen alternatief had, de studies die het beste pasten waren allen Delft, Eindhoven of Enschede. De dichtstbijzijnde van de 3 was op 2.5 uur enkele reis & dan moest ik jaar het station gebracht worden met de auto. Verder is de nominale duur dan 5 jaar, geen 4.

In dit geval heb je meer dan gelijk, maar ik had ook medestudenten die op 20 minuten van Groningen woonden en in Groningen moesten wonen. Ik woonde op een uur afstand en deed dat gewoon per trein. Sommige mensen vinden dat ze op kamers moeten gaan, terwijl het eigenlijk helemaal niet nodig is.

[Moffin]

Milo85 schreef op maandag 30 december 2019 @ 13:18:
Mijn ouders hadden het niet heel breed, ook was ik het enige kind dat wou studeren (2 oudere broers waren praktischer ingesteld). Mijn ouders hebben het collegegeld betaald voor mijn studie. Boeken/uitjes etc zelf betaald. Voor de rest altijd bijbaantjes gehad om alle bijkomende kosten zelf te betalen.

Ik woonde ook thuis en daarvoor moest ik ook kostgeld betalen (dit legde mijn ouders dan wel weg en gaven ze weer mee toen ik het huis uit ging voor mijn uitzet). Uiteindelijk zonder schulden afgestudeerd waarvoor ik mijn ouders ook erg dankbaar ben.

Mijn ouders betaalde niet veel, en nu ik 34 ben, ben ik ze daar eigenlijk ook heel dankbaar voor. Het heeft mijn andere vaardigheden bijgebracht.
-Ik ben enorm handig geworden. (als je niet veel te besteden hebt, moet je zelf dingen repareren en voor je het weet verbouw je hele huizen.
-Onderhandelen, wanneer je beseft dat als je iets goed kan inkopen je er niet voor hoeft te werken.

fotografie999 schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 00:11:
Mijn vader is 8 jaar eerder met pensioen. Er staat een ton bij mijn ouders op de bank niets te doen. Huis is afbetaald. Ik, zoon, opgeklommen van vmbo naar de universiteit kon alles zelf betalen. Collegegeld, boeken, kleding etc etc. Ben rond mijn 11e begonnen met een krantenwijk op mijn 14e in de Albert Heijn terecht gekomen en daar tot het einde van mijn studies gemiddeld 15 uur per week gewerkt. Resultaat geen studieschuld maar een ontiechelijke hekel aan mijn ouders. Ik vind het echt onbegrijpelijk dat je eerst kinderen op de wereld zet, dat je vervolgens vermogend genoeg bent om ze een beetje te helpen, en je dat dan niet doet. Ik geloof wel dat iemand die zelf voor zijn studiekosten moet opdraaien harder werkt en het studeren serieuzer neemt. Ik ben mogelijk anders dan de dochter van TS die het haar ouders misschien niet kwalijk neemt, maar het risico dat je de relatie met je kinderen ermee verslechterd zou ik niet willen lopen. Ik zie in mijn ouders de typische ok boomer. Mijn AOW, mijn pensioen, mijn stukje vlees, de generatie na ons kan de xxx krijgen. Nogmaals misschien ben ik raar en kan je dochter het later wel begrijpen mocht je de keuze maken niet (direct) te ondersteunen. De relatie met mijn ouders heeft het weinig goeds gebracht.

Haha, ook herkenbaar. Ik heb dat gevoel ook wel gehad, maar waarschijnlijk heeft het je ook veel zelfstandigheid en andere vaardigheden gebracht. Zoals hierboven genoemd, schaarste kan maar net die trigger zijn om andere vaardigheden te stimuleren.

[ Voor 43% gewijzigd door Moffin op 31-12-2019 07:52 ]

[Jeroenneman]

Vriendelijk blijven is geen optie, it's a given.

[ Voor 95% gewijzigd door Ardana op 31-12-2019 11:46 ]

[PLAE]

Mfpower schreef op maandag 30 december 2019 @ 21:30:
Het dilemma is een luxeprobleem, het echte probleem zit bij de overheid die weigert te investeren in de toekomst van onze kinderen en daarmee indirect het land (en ons, als we oud zijn).

En we slikken alles als zoete koek.

Als ouder (of kind) betaal je maar een fractie van de daadwerkelijke kosten.
Dat wat velen hier verwachten van de kinderen is wat de overheid eigenlijk weer van de ouders verwachten .

Zijn hier mensen met jonge kinderen? Ik heb er 3, van 1, 4 en 6 jaar oud. Na aftrek van de (ongewild hoge) hypotheek die ik heb om uberhaupt op de grond te mogen wonen, kosten van de kinderen, gezonheidszorgkosten (ja helaas, chronische ziekte) met toch een redelijke baan houd ik aan het einde van de maand niets over als ik netjes geld opzij zet voor het vervangen van de auto, onderhoud huis etc etc.

Wel veel kinderen om in je eentje (?) te onderhouden.

edit: vraag mij ook af of je misschien in aanmerking zou komen voor sociale huur. Dan hoef je geen hypotheek af te lossen en veel minder apart te leggen voor onderhoud aan de woning.

Ik zet nu per maand 50 euro per kind opzij, wat me met de huidige rentestanden (0) per kind een "vermogen" oplevert van 10800 euro per kind. Dat geld wordt met de inflatie minder waard. Met 2 procent inflatie heeft dat over 18 jaar een waarde van 7505 euro in euro's van nu. Hopelijk kan ik in de toekomst het bedrag iets verhogen om daarvoor te compenseren.

Je kunt er met deze horizon misschien beter over investeren nadenken ipv het dood laten bloeden op een spaarrekening.

Je uitwonende kind schuldvrij laten studeren is voor de modale man zoals ik werkelijk onmogelijk.

Wanneer je als chronisch zieke in je eentje voor 3 kinderen moet zorgen ben je wat mij betreft niet modaal. Maar jij bent zelfs in staat om geld apart te zetten, je laat het alleen niet renderen. Als je dat nog zou laten doen is er eigenlijk geen echt issue meer toch?

[ Voor 18% gewijzigd door PLAE op 31-12-2019 09:30 ]

[Secsytime]

XiaomiGlobal schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 07:00:
Je kinderen zijn met 18 jaar volwassenen, dus dan mogen ze ook gerust hun eigen centjes gaan verdienen en niet op de beurs van papa en mama verder leven. Dus ik vind het nogal bullshit dat je ze financieel tot hun 30e moet ondersteunen, omdat ze te lui zijn om bij Appie Heijn te gaan werken

( Ik overdrijf natuurlijk wel bewust, omdat sommige tot de eeuwigheid door studeren en 0,0 werkervaring hebben )

Al vind ik geld lenen nou ook weer geen goed voorbeeld: mijn ouders hebben dat gedaan, en zelf heb ik nooit schulden gemaakt. Ik ben dan wel niet professor anders, ofzo: maar ik heb wel geen studieschuld en kan gewoon op vakantie en dergelijke

Bij een opvoeding hoort juist ook, je kinderen leren dat geld niet uit de lucht komt vallen. Dat leer je ze niet door ze alles maar te geven, inclusief een studie waarbij ze natuurlijk ook nog graag (zuip) zakgeld willen hebben. Dus ik vind het nog niet zo'n slecht idee van TS om zijn dochter te leren, dat studeren niet gratis is en ze daarvoor geld dient te lenen. Of ervoor dient te werken.

Artikel 395a boek 1 Burgerlijk Wetboek zoek maar op.

Je kinderen zijn misschien op hun 18e volwassen, maar dat betekent niet dat je wettelijk geen verantwoordelijkheid meer voor ze hebt.

[FitTiv]

fotografie999 schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 00:11:
Mijn vader is 8 jaar eerder met pensioen. Er staat een ton bij mijn ouders op de bank niets te doen. Huis is afbetaald. Ik, zoon, opgeklommen van vmbo naar de universiteit kon alles zelf betalen. Collegegeld, boeken, kleding etc etc. Ben rond mijn 11e begonnen met een krantenwijk op mijn 14e in de Albert Heijn terecht gekomen en daar tot het einde van mijn studies gemiddeld 15 uur per week gewerkt. Resultaat geen studieschuld maar een ontiechelijke hekel aan mijn ouders. Ik vind het echt onbegrijpelijk dat je eerst kinderen op de wereld zet, dat je vervolgens vermogend genoeg bent om ze een beetje te helpen, en je dat dan niet doet. Ik geloof wel dat iemand die zelf voor zijn studiekosten moet opdraaien harder werkt en het studeren serieuzer neemt. Ik ben mogelijk anders dan de dochter van TS die het haar ouders misschien niet kwalijk neemt, maar het risico dat je de relatie met je kinderen ermee verslechterd zou ik niet willen lopen. Ik zie in mijn ouders de typische ok boomer. Mijn AOW, mijn pensioen, mijn stukje vlees, de generatie na ons kan de xxx krijgen. Nogmaals misschien ben ik raar en kan je dochter het later wel begrijpen mocht je de keuze maken niet (direct) te ondersteunen. De relatie met mijn ouders heeft het weinig goeds gebracht.

Ach, je hebt altijd de erfenis nog....

[PLAE]

edit: dubbel.

[ Voor 99% gewijzigd door PLAE op 31-12-2019 09:30 ]

[psychodude]

Mfpower schreef op maandag 30 december 2019 @ 21:30:
[...]

Helemaal mee eens. Ben nu ook nog aan het aflossen. Dat dilemma wat je beschrijft is niet voor iedereen een probleem. Volgens mij krijg ik persoonlijk namelijk helemaal geen dilemma, en ik kan me helemaal niet voorstellen dat ik de enige ben hier die dat dilemma niet krijgt. Waarom krijg ik geen dilemma? Het is ondenkbaar op dit moment dat ik uberhaupt het geld ga verdienen om (volgens de normen) bij te dragen aan de studie van mijn kinderen. Het dilemma is een luxeprobleem, het echte probleem zit bij de overheid die weigert te investeren in de toekomst van onze kinderen en daarmee indirect het land (en ons, als we oud zijn).

En we slikken alles als zoete koek.

Zijn hier mensen met jonge kinderen? Ik heb er 3, van 1, 4 en 6 jaar oud. Na aftrek van de (ongewild hoge) hypotheek die ik heb om uberhaupt op de grond te mogen wonen, kosten van de kinderen, gezonheidszorgkosten (ja helaas, chronische ziekte) met toch een redelijke baan houd ik aan het einde van de maand niets over als ik netjes geld opzij zet voor het vervangen van de auto, onderhoud huis etc etc.

...

Het feit dat je nu zelf ook nog aan het aflossen bent, is deels waarom ik er zelf dus ook voor kies om de kosten van de studie van mijn dochter te voorzien. Je hebt een huis, je hebt drie kinderen, het lever is al duur genoeg zonder daarnaast ook nog eens het aflossen van een studieschuld.

Daarnaast heb ik zelf ook een jong kind, dochter van 1. Waarvoor ik geld opzij zet op een deel spaarrekening op de eigen rekening waarmee ik naar eigen believen later haar kan sponsoren. Hiermee is het geld geen garantie, maar met name bedoeld als ondersteuning voor studie, woonruimte, etc. Hiervoor zet ik in de maand op dit moment circa 100 euro opzij en per 5 jaar ongeveer ben ik van plan dit bedrag te verdubbelen. Met salarisgroei moet dit namelijk haalbaar zijn.

Het feit overigens dat je aan het eind van de maand naar eigen zeggen te weinig overhoudt is uiteraard niet geheel af te rekenen op de overheid. Hiermee maak je het jezelf er erg makkelijk vanaf. Nu weet ik uiteraard niet sinds wanneer de gezondheidszorgkosten spelen, maar indien geboorte van 1 of meer kinderen valt na het bekend zijn hiervan, dien je dit naar mijn mening ook binnen het plaatje mee te nemen.

Buiten dat om, gezien gezondheidsklachten uiteraard toch echt ongevraagd zijn, zijn hypotheek (en ik neem aan je kinderen ook ) niet ongevraagd. Je kunt het een ongewild hoge hypotheek noemen, maar uiteindelijk is het een hypotheek voor een woning waar je zelf voor gekozen hebt. Kleiner tegen een lagere hypotheek is altijd een optie. Minder kinderen was ook een optie. Zelfs het autobezit, tsja, is een keuze.

Zo wonen wij relatief goedkoop, hebben slechts 1 kind en geen auto. Maar daarmee financieel voldoende buffer om geld opzij te zetten voor een gegarandeerd spaarpotje voor mijn dochter om haar financieel bij te kunnen staan met haar studie, eerste woning, eerste kind, etc. met een geplande totale inleg op haar 18e van 70.8k Eur. Een bedrag dat zij vanaf die tijd periodiek kan gaan ontvangen om haar op weg te helpen naar een zelfstandig leven. Daarnaast heb ik voldoende resterend om maandelijks circa 500 euro te kunnen beleggen. Een bedrag dat maandelijks wordt weggeschreven voor de dekking van eigen risico en vervanging van noodzakelijkheden zoals witgoed apparatuur mocht dat nodig blijken. En een resterend bedrag dat kan worden weggeschreven voor luxe necessities zoals vakanties, elektronica, etc.

Daar kun je dan bij kiezen om meer kinderen te nemen. Maar daarmee stijgen de woonlasten uiteraard flink. Meer eten, meer kleding (zeker indien ander geslacht), zitplaatsen tijdens vakantiereizen op termijn, etc. Laat staan het nemen van een derde kind erbij. Het hebben van één kind op dit moment is in onze situatie dan ook een bewuste keuze.

Uiteraard zit je momenteel in een wat lastig pakket, een deel van jouw kosten zijn namelijk niet omkeerbaar. Maar met name goedkoper wonen zou het overwegen waard kunnen zijn. Afhankelijk van wat voor een soort werkzaamheden jij en je partner doen, en waar jullie momenteel wonen, kun je bijvoorbeeld ook overwegen om binnen een goedkoper deel van Nederland te gaan wonen en werken indien mogelijk. Dan kun je goedkoper gaan wonen nog zonder er in ruimte op achteruit te gaan ook.

Elm0 schreef op maandag 30 december 2019 @ 21:50:
Ik kreeg 97 stufi per maand om van rond te komen. Ik heb altijd gewerkt naast mijn studie (6 jaar gestudeerd), laatste jaar geleend (9k). Die lening had ik niet nodig, maar uit luiheid gedaan.

Ik had het idee dat de medestudenten die alles van papa en mama kregen veel meer aan het feesten waren (en dus meer geld aan het uitgeven waren aan niet studie gerelateerde zaken). De studenten die niet alles kregen waren ook wel aan het feesten, maar konden beter met geld omgaan had ik het idee.

Ik heb nog geen kinderen, maar ik ga niet alles voor ze betalen denk ik. Als ze graag all inclusive willen wonen hartje centrum dan moeten ze er ook maar gewoon voor werken..

Dat gevoel zal veel meer bepaald zijn door je lokale referentiekader dan ook maar iets anders. In mijn geval hebben mijn ouders mijn studie bekostigd. Ben ik thuiswonend gebleven. En ging ik wel eens naar een feestje, maar grofweg kwam dit neer op eens per 1 - 2 maanden. Daarnaast heb ik behoudens enkele freelance werkzaamheden tijdens mijn middelbare schooltijd en eerste jaren van de studie geen werk gehad. Ondanks dat, vergelijk ik mijn situatie met mijn huidige peers, heb ik nu niet bepaald het idee dat ik niet met geld om kan gaan.

Het wel of niet kunnen managen van geld is als je het mij vraagt een vaardigheid die je veel eerder in je leven al oppikt. Het moeten sparen voor je eigen aankopen of niet. Of je hiervoor nu werkt of niet. Zakgeld is daartoe een prima toereikend middel. Mits je daaromheen niet alles voor je kind aanschaft qua luxe producten dan zal het kind zelf al op jonge leeftijd moeten leren budgetteren. Geld is namelijk slechts één keer te besteden.

[Z___Z]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 01:55:
[...]


Dat jij een hekel hebt aan je ouders komt zo te lezen vooral omdat je denkt recht te hebben op wat zij hebben. Terwijl je dat niet eens nodig hebt (gehad)!

Je ouders hebben je groot gebracht; van kleins af aan voor je gezorgd; gevoed; onderdak, kleren, basisonderwijs en mogelijkheden gegeven.
Waarom zou jij, daarbovenop, enig recht hebben op het geld van je ouders, en waarom zou jij van je vader mogen verwachten langer te werken om jouw leven iets makkelijker te maken?

Je hebt het prima zelf voor elkaar gekregen zonder extra hulp van je ouders, maar toch heb je nu een hekel aan ze omdat ze van je hebben verwacht hard voor jezelf te knokken?
Wellicht hadden ze wel geholpen als het echt niet goed ging, maar blijkbaar ging het prima.

Ben het hier toch meer met @fotografie999 eens. Maar dat jij zoveel plusjes krijgt geeft toch wel weer aan hoe egocentrisch de Nederlandse cultuur is. Wat dat betreft verbaasd het me dat we nog zoveel steun hebben voor de verzorgingsstaat, hoewel dit ook steeds meer afbrokkelt.

Mijn optiek van familie is toch dat ouders kinderen steunen als ze daarvoor de middelen hebben, maar ook andersom. Als ouders zelf geen succes hadden en kinderen wel, dan verwacht ik ook steun richting de ouders.

Steun betekent niet meteen alles betalen voor de studie, maar een balans tussen geld geven en leren dat geld verdienen moeite kost.

Financieel gezien kan je het beste je kinderen laten lenen en ze leren niet al het geleende geld te gebruiken. Je krijgt in je leven nooit meer een andere kans om zo voordelig geld te lenen. Als je hiervan een deel spaart, heb je meteen de aanbetaling van je 1e huis binnen. Wat veel mensen vergeten is dat je als starter nu niet meer alle kosten kan lenen. Dus je moet al snel 10-20k meenemen. Dit is vaak een grotere drempel dan de lagere Max hypotheek die je krijgt door de studielening.

[coinman63]

Ik zou een nier of desnoods een arm geven voor mijn kinderen, dus waarom niet een paar rotcenten. En creatief gebruik van de goedkope studielening vind ik al helemaal verwerpelijk.

[psychodude]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 01:55:
[...]


Dat jij een hekel hebt aan je ouders komt zo te lezen vooral omdat je denkt recht te hebben op wat zij hebben. Terwijl je dat niet eens nodig hebt (gehad)!

Je ouders hebben je groot gebracht; van kleins af aan voor je gezorgd; gevoed; onderdak, kleren, basisonderwijs en mogelijkheden gegeven.
Waarom zou jij, daarbovenop, enig recht hebben op het geld van je ouders, en waarom zou jij van je vader mogen verwachten langer te werken om jouw leven iets makkelijker te maken?

Je hebt het prima zelf voor elkaar gekregen zonder extra hulp van je ouders, maar toch heb je nu een hekel aan ze omdat ze van je hebben verwacht hard voor jezelf te knokken?
Wellicht hadden ze wel geholpen als het echt niet goed ging, maar blijkbaar ging het prima.

Hij heeft al vanaf jongs af aan moeten werken lijkt het uit zijn verhaal. Klinkt mij toch redelijk alsof de zorg in betrekkelijke mate ook op hemzelf gevallen is. En het feit dat het uiteindelijk goed gekomen is, doet uiteraard uiteindelijk niets af aan het feit dat je als ouder toch echt je kind enigszins in de steek laat door het in zijn geheel het zelf te maar laten regelen ondanks dat je het financieel als ouder dusdanig voor elkaar hebt dat je 8! jaar eerder met pensioen kunt gaan.

Ik kan mij het gevoel van @fotografie999 dan ook echt wel voorstellen. Kinderen moeten een bewuste keuze zijn waarbij jij als ouder de verantwoordelijkheid neemt om er zorg toe te dragen dat zij uiteindelijk zelfredzaam zijn binnen de maatschappij zoals die op dat moment eruit ziet, van wieg tot uit huis treden en start op de arbeidsmarkt met voorafgaande opleiding.

Uiteraard indien je als ouder de luxe niet hebt om dit te kunnen bekostigen, ok. Maar indien jij, nogmaals, acht jaar eerder met pensioen kunt gaan om vervolgens je bloedeigen kind te laten verzuipen? Dan kun je wat mij betreft ook verder uit mijn leven blijven.

[XiaomiGlobal]

Secsytime schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 09:16:
[...]


Artikel 395a boek 1 Burgerlijk Wetboek zoek maar op.

Je kinderen zijn misschien op hun 18e volwassen, maar dat betekent niet dat je wettelijk geen verantwoordelijkheid meer voor ze hebt.

Leuk dat met wet artikelen strooien, maar ik gaf gewoon mijn mening. Ik weet ook heus wel dat je ouders tot 21 jaar financieel verantwoordelijk voor je zijn, maar dat betekend niet dat kinderen op de beurs van papa en mama moeten leven.

Mijn zus was al met 18 jaar uit huis en heeft nooit schulden of dergelijke gemaakt. En heeft nu een prima leven Okay mijn ouders die hebben/hadden het financieel niet zo breed, dus die konden ons sowieso niet financieel ondersteunen. Zodra wij volwassenen waren.

[Saven]

Hkuit schreef op zondag 29 december 2019 @ 22:28:
Mijn dochter, onze oudste, zit in 6VWO en gaat straks studeren. Ik vind als vader dat zij een lening kan aanvragen voor haar studie; als ze na de studie gaat werken kan ze die immers rustig aan terugbetalen, tegen redelijke voorwaarden.

In mijn omgeving zijn er mensen die daar anders over denken en die o.a. op wijzen dat het leenstelsel tot een hoop stress bij studenten leidt en dat de regering overweegt om het systeem te wijzigen (maar tegen die tijd is mijn dochter waarschijnlijk alweer klaar...).
Wij werken allebei en hebben samen best een aardig inkomen, maar ik vind het eigenlijk wel een eerlijk systeem, als een kansrijk iemand zelf leent voor een studie. Daar komt bij dat we nog een kind hebben die in 4VWO zit en die over 3 jaar ook wil gaan studeren.

Wat vinden jullie?
Hoe hebben jullie het geregeld met jullie kinderen, of jullie ouders met jullie zelf?

Nja, als je het makkelijk kan betalen wordt door de overheid/DUO ook van je verwacht bij te dragen. Je hoeft imo heus niet alles te sponsoren. Ik zou bijv. het collegegeld betalen (is inmiddels iets van 200 eur/maand gok ik). Scheelt toch een hoop voor haar, en is voor jullie niet een financiële strop. De rest kan ze dan zelf doen door middel van inderdaad een (gedeeltelijke) lening of met een bijbaantje.

Als ze per se op kamers wil misschien nog een beetje extra als toegift, afhankelijk van wat ze wil studeren en waar. Als je ergens in een of andere uithoek van Nederland woont heb je mijn inziens ook wel de plicht om daar (meer) in bij te dragen. Jij hebt immers besloten om ver weg te wonen.

Je kan d'r best op eigen benen laten staan naar redelijkheid. Maar ik zou niet willen dat mijn dochter al haar weekenden moet opofferen om wat grijpstuivers te verdienen, of dat ze tienduizenden euro's aan schuld heeft (die kun jij ook eventueel voor haar aflossen later, maar goed dat is een andere discussie). Ik zie her en der in mijn omgeving wat voor gezeik en stress zo'n hoge studielening oplevert. Daar doe je soms tientallen jaren over om terug te betalen.

[ Voor 3% gewijzigd door Saven op 31-12-2019 10:36 ]

[NiGeLaToR]

@Mfpower mijn kinderen zijn 5 en 7. Wij sparen op dit moment 75,- per kind per maand. En dat schiet inderdaad niet op, al hoop ik ze tegen die tijd vrij te houden van collegegeld bijvoorbeeld. Ik denk dat als ik het zo lees dat we financieel iets meer ruimte hebben, ik heb me voorgenomen om onze aflossing aan de studieschuld over 2 jaar ten goede aan de kinderen te komen. Zo betaal of spaar ik een leven lang aan opleiding, van mezelf of van de kinderen.

Je verhaal is verder erg treffend voor me. Ik prijs me gelukkig dat wij beiden een heel goed inkomen hebben en dus meer mogelijkheden dan veel leeftijdsgenoten en ik zal me hard blijven maken voor de middenklasse - die beduidend minder mogelijkheden heeft terwijl ze afstammen van de generatie die prima rond kon komen van 1 inkomen. Overigens is de reden dat dit me frustreert vooral diezelfde generatie: ze zijn hier blind voor en willen er niet aan. Velen zijn koud en harteloos naar hun (klein)kinderen en hebben alleen maar een oordeel klaar: 'wij hadden het ook zwaar en hebben nu ten kostte van iedereen recht op wat ons beloofd is'.

[Yucon]

coinman63 schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 09:51:
En creatief gebruik van de goedkope studielening vind ik al helemaal verwerpelijk.

Nou, dat is wel erg ongenuanceerd. Dit is gewoon geld dat de overheid zelf ook geleend heeft en weer tegen zo ongeveer inkoopprijs + wat extra voor de uitvoeringskosten doorschuift. Het is niet zo dat het gesubsidieerd goedkoper uitgeleend wordt. Dus ik zie geen enkele reden je hiervoor te schamen.

Je benadeelt niemand door het te doen en er heeft evengoed niemand nut van als je het niet doet.

[ Voor 9% gewijzigd door Yucon op 31-12-2019 10:53 ]

[Anoniem: 604938]

Sowieso snap ik die hele "wij hadden het zwaar dus jullie mogen het ook zwaar hebben" redenatie niet.

Even los van het feit of ze het vroeger makkelijker of moeilijker hadden.

Het doel is toch er als maatschappij er op vooruit te gaan. Als jij het vroeger zwaar had waarom gun je dat de huidige generatie dan ook? Je zou er juist voor moeten zorgen dat ze het minder zwaar hebben. Waarom gun je je eigen kinderen het zwaar te hebben? Omdat jij dat ook had? Erg rare conclusie.

[Richard]

psychodude schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 09:52:
[...]

Uiteraard indien je als ouder de luxe niet hebt om dit te kunnen bekostigen, ok. Maar indien jij, nogmaals, acht jaar eerder met pensioen kunt gaan om vervolgens je bloedeigen kind te laten verzuipen? Dan kun je wat mij betreft ook verder uit mijn leven blijven.

Er is toch juist helemaal niemand verzopen; hooguit wat "vrije tijd" in de bloei "van je leven"; maar daarmee wel zelf alles "gebolwerkt". Ik heb het over "je" maar bedoel uiteraard @fotografie999 .

"je eigen boontjes kunnen doppen" is ook giga leerzaam (geweest); maar misschien is dat geheel onbewust op dit moment.

[Sibylle]

Waar komt toch dat gevoel vandaan dat iedereen/kinderen recht hebben op wat hun ouders kunnen geven BOVENOP de normale opvoeding tot ~18 jaar? Steun naar draagkracht is ideaal, maar toch geen 'normaal recht'?
In die gedachtegang moet je onmiddellijk rekening houden met waar men nog meer recht op zou hebben, bijvoorbeeld: Vakanties tijdens studie? Stappen/drinken/feesten? Grote/schone/centrale woning? Na de studie een goedkoper of dure auto, klein huisje of een stevige 'starterswoning'?

Afhankelijk van al die, en meer, factoren moet je dan als ouder afwegen waar je aan meebetaalt. Maar het uitgangspunt lijkt hier nu te zijn dat men recht heeft op eigenlijk vrijwel alles en dat de ouders daar in mee moeten gaan. Dat is niet voor iedereen het geval.

Jeroenneman schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 08:53:
[...]

Kan het niet laten: "Ok boomer".
...
Ik stel voor dat zoonlief dat vadertje vanaf nu ook alles op eigen kracht laat doen: keertje hulp nodig in huis? Dat wordt het normale uurtarief. Hulp nodig bij een verzorgingshuis? Dat wordt gewoon het meest goedkope hol wat er te vinden is.

@Jeroenneman
Ik weet niet wat 'boomer' er mee te maken heeft, een andere mening neerzetten als belachelijk is niet echt productief in een discussie lijkt me...

Na het lezen van je laatste alinea is het moeilijk om een respectvol antwoord te schrijven. Je zegt dat je wraak moet nemen in de meest behoeftige periode van zijn vader's leven, omdat zijn vader niet genoeg geld heeft gedeeld om het studeren minder zwaar te maken? Dat vind ik een nare en verachtelijke gedachte, erg zelfzuchtig.

Z___Z schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 09:49:
[...]

Ben het hier toch meer met @fotografie999 eens. Maar dat jij zoveel plusjes krijgt geeft toch wel weer aan hoe egocentrisch de Nederlandse cultuur is. Wat dat betreft verbaasd het me dat we nog zoveel steun hebben voor de verzorgingsstaat, hoewel dit ook steeds meer afbrokkelt.

Mijn optiek van familie is toch dat ouders kinderen steunen als ze daarvoor de middelen hebben, maar ook andersom. Als ouders zelf geen succes hadden en kinderen wel, dan verwacht ik ook steun richting de ouders.
...

@Z___Z @psychodude
Hier zijn we het gedeeltelijk eens, de balans moet gevonden worden in elke situatie en er is een hele grote marge van redelijkheid.
Ik wil alleen hard tegengas geven tegen de mindset die @fotografie999 neerzet, juist omdat ik die egocentrisch vindt.
Blijkbaar vind hij dat eerder met pensioen gaan en 100K spaargeld TE veel is voor zijn vader en dat een gedeelte daarvan opgeofferd had moeten worden voor zijn eigen gemak.
De vraag is dan: Waar ligt die grens, onder welke voorwaarden?

Mag zijn vader twee jaar eerder met pensioen met 25K gespaard? Drie jaar & 50K? Hangt het ervan af waar het geld voor bedoeld is? (Bucket list, zorgkosten, kleinkinderen).
Onder welke voorwaarden? Bijvoorbeeld: Hoe veel heeft fotografie999 onnodige/onverstandig uitgegeven aan auto's, bier, stappen, vakanties?

Gezien de plusjes is de consensus dat 8 jaar eerder met pensioen en 100K spaargeld TE veel is en dat daarvan meer gedeeld had moeten worden. Die automatische conclusie is juist erg egocentrisch vind ik. Werk hard en ga er met vader over in gesprek, probeer eens te verwoorden waarom jij/hij/iemand recht op zijn opgebouwde bezittingen heeft.

[PLAE]

Yucon schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 10:52:
[...]

Nou, dat is wel erg ongenuanceerd. Dit is gewoon geld dat de overheid zelf ook geleend heeft en weer tegen zo ongeveer inkoopprijs + wat extra voor de uitvoeringskosten doorschuift. Het is niet zo dat het gesubsidieerd goedkoper uitgeleend wordt. Dus ik zie geen enkele reden je hiervoor te schamen.

Je benadeelt niemand door het te doen en er heeft evengoed niemand nut van als je het niet doet.

DUO levert de staat winst op idd (klein beetje). De kosten liggen op €200 per jaar per actieve student. Maar levert net iets meer op.
En het is werkverschaffing voor bijna 2.000 mensen. In die zin zelfs goed dus

[Mfpower]

offtopic:
Even @ iedereen, het punt wat ik wilde maken is dat het leven zo duur is (wonen, zorg) en de inkomens niet meestijgen. Chronisch ziek zijn is niet altijd makkelijk, maar ik heb in mijn verhaal niet eens genoemd wie er in ons gezin chronisch ziek is, noch de consequenties hiervan. Ik wil het daar ook niet over hebben in dit topic. Ik vind het heel aardig van jullie dat je met me meeleven, maar de zorg voor de kinderen + werken gaat vooralsnog goed hoor mijn punt is alleen dat het geld kost (eigen bijdrage, eigen risico), wat ik ook opzij had kunnen zetten voor de kinderen (of iets anders) . Wij hebben ooit al zo goedkoop mogelijk gekocht om ruimte te creëren financieel en ik hoop dat als de kinderen wat ouder zijn er wat meer gewerkt kan worden. Dat is alles wat ik kwijt wil over mijn situatie, en oh ja, ik ben niet gescheiden. En ik vraag niet om advies of belerende opmerkingen over mijn situatie. Als ik dat wil maak ik wel een ander topic aan. Het was dom van me om dit te benoemen want het maakt de thread blijkbaar offtopic. Ik heb op geen moment de intentie gehad om mijn situatie een onderwerp te maken. Excuses daarvoor.

Dan weer ontopic: wat er gebeurt nu is dat blijkbaar sommige mensen kunnen kiezen (TS) en mijn punt is dat ik denk dat de meesten helemaal niet die luxe hebben. Ik werk zelf in het hoger onderwijs en tussen de inhoudelijke lessen door praat ik veel met studenten over hun situatie en mijn ervaring is dat de meesten behoorlijk gestressed zijn over hun toekomstige financiele situatie, weinig ondersteuning krijgen van hun ouders (niet zoveel dat geen schulden hoeven te maken) en (daardoor?) meer gefocussed zijn op het halen van het vak dan op de inhoud ervan. Dat vertellen ze me ook; de luie typische student uit de jare 60/70/80 zie ik amper nog. Demografisch vallen tweakers denk ik onder de bovengemiddeld boerende mensen en zeker als je al wat ouder bent en 20+jaar geleden je huis gekocht hebt.

Dat is waar ik me aan irriteer bij de overheid: alles wordt ongebreideld duurder (met name wonen) voor de nieuwe generatie, terwijl ze tegelijkertijd geconfronteerd worden met steeds hogere (studie)schulden. Wanneer je als ouder in de mogelijkheid bent om dit leed te beperken zou ik dat vooral doen, want een schuld blijft jaren doorwerken. Helaas leidt dit tot een situtatie waarbij studeren steeds meer voor de rijken is en geld een afweging is geworden om te gaan studeren.

Persoonlijk denk ik dat zelfs met ondersteuning voor studie naar je kinderen toe het mogelijk is ze te leren met geld om te gaan, de waarde ervan in te zien, en verantwoordelijk te leven. Het punt "je moet maar lenen want dat hoort er nou eenmaal bij" of "ik heb dat ook moeten doen" klinkt als iets onverwerkts van vroeger. Ik pijn dus jij ook pijn.

Het punt dat je studie ook vooral lol maken moet zijn deel ik dan weer niet, maar het is wel een tijd waarin je je ook op andere zaken kunt ontwikkelen. Zo heb ik zelf in besturen gezetten, commissies, en daar heel veel van geleerd. Ik zie nu in dat die plekken vaak vacant zijn want er moet gewerkt worden (en gestudeerd natuurlijk) om de schuld te minimaliseren.

[Jeroenneman]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:30:
Waar komt toch dat gevoel vandaan dat iedereen/kinderen recht hebben op wat hun ouders kunnen geven BOVENOP de normale opvoeding tot ~18 jaar? Steun naar draagkracht is ideaal, maar toch geen 'normaal recht'?
In die gedachtegang moet je onmiddellijk rekening houden met waar men nog meer recht op zou hebben, bijvoorbeeld: Vakanties tijdens studie? Stappen/drinken/feesten? Grote/schone/centrale woning? Na de studie een goedkoper of dure auto, klein huisje of een stevige 'starterswoning'?

Afhankelijk van al die, en meer, factoren moet je dan als ouder afwegen waar je aan meebetaalt. Maar het uitgangspunt lijkt hier nu te zijn dat men recht heeft op eigenlijk vrijwel alles en dat de ouders daar in mee moeten gaan. Dat is niet voor iedereen het geval.


[...]

@Jeroenneman
Ik weet niet wat 'boomer' er mee te maken heeft, een andere mening neerzetten als belachelijk is niet echt productief in een discussie lijkt me...

Na het lezen van je laatste alinea is het moeilijk om een respectvol antwoord te schrijven. Je zegt dat je wraak moet nemen in de meest behoeftige periode van zijn vader's leven, omdat zijn vader niet genoeg geld heeft gedeeld om het studeren minder zwaar te maken? Dat vind ik een nare en verachtelijke gedachte, erg zelfzuchtig.


[...]

@Z___Z @psychodude
Hier zijn we het gedeeltelijk eens, de balans moet gevonden worden in elke situatie en er is een hele grote marge van redelijkheid.
Ik wil alleen hard tegengas geven tegen de mindset die @fotografie999 neerzet, juist omdat ik die egocentrisch vindt.
Blijkbaar vind hij dat eerder met pensioen gaan en 100K spaargeld TE veel is voor zijn vader en dat een gedeelte daarvan opgeofferd had moeten worden voor zijn eigen gemak.
De vraag is dan: Waar ligt die grens, onder welke voorwaarden?

Mag zijn vader twee jaar eerder met pensioen met 25K gespaard? Drie jaar & 50K? Hangt het ervan af waar het geld voor bedoeld is? (Bucket list, zorgkosten, kleinkinderen).
Onder welke voorwaarden? Bijvoorbeeld: Hoe veel heeft fotografie999 onnodige/onverstandig uitgegeven aan auto's, bier, stappen, vakanties?

Gezien de plusjes is de consensus dat 8 jaar eerder met pensioen en 100K spaargeld TE veel is en dat daarvan meer gedeeld had moeten worden. Die automatische conclusie is juist erg egocentrisch vind ik. Werk hard en ga er met vader over in gesprek, probeer eens te verwoorden waarom jij/hij/iemand recht op zijn opgebouwde bezittingen heeft.

Mooi verhaal, maar feit blijft dat jij blijkbaar aanhanger bent van de religie "iedereen voor zich, en de rest kan stikken". Dat mag, maar dat mag je van mij ook stikken later. Je kon toch alles op eigen kracht?

Waarom is het zielig om die oude vader z'n oude dag zelf te laten regelen, en moet zoonlief dan wél helpen, maar hoeft vader zoonlief niet op weg te helpen? Beetje meten met twee maten lijkt me dat.

*Overigens hoef ik ook geen respect van mensen met zulke denkwijzen. Dat betekent toch evenveel als een natte krant.

[PLAE]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:30:
Waar komt toch dat gevoel vandaan dat iedereen/kinderen recht hebben op wat hun ouders kunnen geven BOVENOP de normale opvoeding tot ~18 jaar? Steun naar draagkracht is ideaal, maar toch geen 'normaal recht'?

De discussie gaat hier toch juist over wat normaal is?
Overigens ligt die grens bij 21 is hier al eerder in het topic besproken.
Je trekt het een beetje richting het belachelijke met alle voorbeelden die er vervolgens voorbij komen.

@Jeroenneman
Ik weet niet wat 'boomer' er mee te maken heeft, een andere mening neerzetten als belachelijk is niet echt productief in een discussie lijkt me...

Eens.

Na het lezen van je laatste alinea heb ik sowieso geen respect meer voor je mening. Je wilt dus wraak gaan nemen in de meest behoeftige periode van zijn vader's leven, omdat zijn vader niet genoeg geld heeft gedeeld om het studeren minder zwaar te maken? Wat een nare en verachtelijke gedachte zeg, erg zelfzuchtig. Bah bah.

Dat was niet zijn opmerking. Het ging om mensen die wel bij kunnen dragen maar het een kind bewust lastig maken. Ik vind het juist wel sterk om die gedachte eens om te draaien naar een setting waarin de ouder meer afhankelijk is van het kind. Die draai maakt de overheid namelijk ook. Een beetje vergelijkbaar met het studieverhaal. Minder verzorgingsstaat, meer mantelzorg.


Volgens mij ging het niet om het aantal jaar eerder met pensioen of het vermogen. Maar om het niet bij willen dragen vanuit een situatie waarin dat goed mogelijk is of was.

[Tazzios]

psychodude schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 09:52:
[...]
Hij heeft al vanaf jongs af aan moeten werken lijkt het uit zijn verhaal. Klinkt mij toch redelijk alsof de zorg in betrekkelijke mate ook op hemzelf gevallen is. En het feit dat het uiteindelijk goed gekomen is, doet uiteraard uiteindelijk niets af aan het feit dat je als ouder toch echt je kind enigszins in de steek laat door het in zijn geheel het zelf te maar laten regelen ondanks dat je het financieel als ouder dusdanig voor elkaar hebt dat je 8! jaar eerder met pensioen kunt gaan.

Ik kan mij het gevoel van @fotografie999 dan ook echt wel voorstellen. Kinderen moeten een bewuste keuze zijn waarbij jij als ouder de verantwoordelijkheid neemt om er zorg toe te dragen dat zij uiteindelijk zelfredzaam zijn binnen de maatschappij zoals die op dat moment eruit ziet, van wieg tot uit huis treden en start op de arbeidsmarkt met voorafgaande opleiding.

Uiteraard indien je als ouder de luxe niet hebt om dit te kunnen bekostigen, ok. Maar indien jij, nogmaals, acht jaar eerder met pensioen kunt gaan om vervolgens je bloedeigen kind te laten verzuipen? Dan kun je wat mij betreft ook verder uit mijn leven blijven.

maar 8 jaartjes?... hou je hart vast en kijk hier Financiële onafhankelijkheid - Deel 4

[Sibylle]

Jeroenneman schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:35:
[...]


Mooi verhaal, maar feit blijft dat jij blijkbaar aanhanger bent van de religie "iedereen voor zich, en de rest kan stikken". Dat mag, maar dat mag je van mij ook stikken later. Je kon toch alles op eigen kracht?

Waarom is het zielig om die oude vader z'n oude dag zelf te laten regelen, en moet zoonlief dan wél helpen, maar hoeft vader zoonlief niet op weg te helpen? Beetje meten met twee maten lijkt me dat.

*Overigens hoef ik ook geen respect van mensen met zulke denkwijzen. Dat betekent toch evenveel als een natte krant.

@Jeroenneman
Grote stappen snel thuis? Ik ben zelf helemaal geen aanhanger van die gedachtegang, en wij zullen het met onze kinderen anders doen, maar de "ikke ikke ikke" mindset van het kind is niet de juiste uitgangspositie.

Bedenkt eens hoe veel je vader voor jou betekend heeft in je leven (van baby aan). Hij heeft ontzettend veel geld, moeite, tijd, liefde, en wellicht onbekende dromen opgeofferd om jou in staat te stellen te zijn waar je nu bent. Helaas was het in jouw ogen niet genoeg en ben je nu erg boos.

Waarom was het niet genoeg? Hoeveel was wel genoeg geweest? Hoeveel van jouw vader's offers in jouw opvoeding/leven heb je al terugbetaald volgens jou?

PLAE schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:35:
...

Dat was niet zijn opmerking. Het ging om mensen die wel bij kunnen dragen maar het een kind bewust lastig maken. Ik vind het juist wel sterk om die gedachte eens om te draaien naar een setting waarin de ouder meer afhankelijk is van het kind. Die draai maakt de overheid namelijk ook. Een beetje vergelijkbaar met het studieverhaal. Minder verzorgingsstaat, meer mantelzorg.


Volgens mij ging het niet om het aantal jaar eerder met pensioen of het vermogen. Maar om het niet bij willen dragen vanuit een situatie waarin dat goed mogelijk is of was.

De vraag is niet OF er bijgedragen zou moeten worden, maar hoe veel. En dat is een moeilijke en zeer persoonlijke vraag.
imo: de uitgangspositie kan niet zomaar zijn dat de ouders moeten bijblijven bij de huidige verwachtingen van de jeugd, en die verwachtingen (mbt vrije tijd, auto, huis, leven na studie etc.) zijn juist de grootste factor.

[ Voor 31% gewijzigd door Sibylle op 31-12-2019 11:45 ]

[Anoniem: 604938]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:30:
Waar komt toch dat gevoel vandaan dat iedereen/kinderen recht hebben op wat hun ouders kunnen geven BOVENOP de normale opvoeding tot ~18 jaar? Steun naar draagkracht is ideaal, maar toch geen 'normaal recht'?
In die gedachtegang moet je onmiddellijk rekening houden met waar men nog meer recht op zou hebben, bijvoorbeeld: Vakanties tijdens studie? Stappen/drinken/feesten? Grote/schone/centrale woning? Na de studie een goedkoper of dure auto, klein huisje of een stevige 'starterswoning'?

Afhankelijk van al die, en meer, factoren moet je dan als ouder afwegen waar je aan meebetaalt. Maar het uitgangspunt lijkt hier nu te zijn dat men recht heeft op eigenlijk vrijwel alles en dat de ouders daar in mee moeten gaan. Dat is niet voor iedereen het geval.


[...]

@Jeroenneman
Ik weet niet wat 'boomer' er mee te maken heeft, een andere mening neerzetten als belachelijk is niet echt productief in een discussie lijkt me...

Na het lezen van je laatste alinea is het moeilijk om een respectvol antwoord te schrijven. Je zegt dat je wraak moet nemen in de meest behoeftige periode van zijn vader's leven, omdat zijn vader niet genoeg geld heeft gedeeld om het studeren minder zwaar te maken? Dat vind ik een nare en verachtelijke gedachte, erg zelfzuchtig.


[...]

@Z___Z @psychodude
Hier zijn we het gedeeltelijk eens, de balans moet gevonden worden in elke situatie en er is een hele grote marge van redelijkheid.
Ik wil alleen hard tegengas geven tegen de mindset die @fotografie999 neerzet, juist omdat ik die egocentrisch vindt.
Blijkbaar vind hij dat eerder met pensioen gaan en 100K spaargeld TE veel is voor zijn vader en dat een gedeelte daarvan opgeofferd had moeten worden voor zijn eigen gemak.
De vraag is dan: Waar ligt die grens, onder welke voorwaarden?

Mag zijn vader twee jaar eerder met pensioen met 25K gespaard? Drie jaar & 50K? Hangt het ervan af waar het geld voor bedoeld is? (Bucket list, zorgkosten, kleinkinderen).
Onder welke voorwaarden? Bijvoorbeeld: Hoe veel heeft fotografie999 onnodige/onverstandig uitgegeven aan auto's, bier, stappen, vakanties?

Gezien de plusjes is de consensus dat 8 jaar eerder met pensioen en 100K spaargeld TE veel is en dat daarvan meer gedeeld had moeten worden. Die automatische conclusie is juist erg egocentrisch vind ik. Werk hard en ga er met vader over in gesprek, probeer eens te verwoorden waarom jij/hij/iemand recht op zijn opgebouwde bezittingen heeft.

Niemand heeft het over recht hebben op steun. Men heeft het over de plicht tot verzorging voor je kind totdat dat op eigen benen kan staan.

De enige die over rechten praten zijn nou net die mensen die aangeven dat er na de 18de verjaardag niets meer moet betreft steun en dat men verwend is door te denken dat steun daarna een recht is.

Het gaat om de plicht die je als ouder hebt om je kind zo goed mogelijk op weg te helpen in de maatschappij. Dat betekent in mijn ogen helpen totdat ze op eigen benen kunnen staan. In hedendaagse maatschappij kom je er niet zonder diploma en dan zul je of steun moeten krijgen of een lening aan moeten gaan van tientallen duizenden euro's.

Aan iedere ouder voor zich te bepalen hoe daar mee om te gaan.

[rajeckm]

Ik zit zelf nu ook in 6 vwo en ik en mijn ouders zullen proberen er voor te zorgen dat ik niet hoef te lenen. Waarschijnlijk betalen mijn ouders het grootste deel en ik een deel met een spaarrekening waar ik op mijn 18e toegang tot krijg.
De lening van DUO is helemaal zo mooi niet; wat als je kind een huis wilt? Ze krijgt een veel lagere hypotheek en vooral in de huidige situatie op de woningmarkt is dat niet erg fijn.
Ik heb niet de hele thread doorgelezen, maar welke studie gaat ze doen? Hoe hoog is de baangarantie? Als ze geen baan kan vinden, hoe gaat ze die lening dan terugbetalen? Je zadelt je kind met een torenhoge lening op waar ze misschien nog wel 30 jaar last van heeft. Dat wil je toch niet?

[Jeroenneman]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:40:
[...]

@Jeroenneman
Grote stappen snel thuis? Ik ben zelf helemaal geen aanhanger van die gedachtegang, en wij zullen het met onze kinderen anders doen, maar de "ikke ikke ikke" mindset van het kind is niet de juiste uitgangspositie.

Bedenkt eens hoe veel je vader voor jou betekend heeft in je leven (van baby aan). Hij heeft ontzettend veel geld, moeite, tijd, liefde, en wellicht onbekende dromen opgeofferd om jou in staat te stellen te zijn waar je nu bent. Helaas was het in jouw ogen niet genoeg en ben je nu erg boos.

Waarom was het niet genoeg? Hoeveel was wel genoeg geweest? Hoeveel van jouw vader's offers in jouw opvoeding/leven heb je al terugbetaald volgens jou?


[...]


De vraag is niet OF er bijgedragen zou moeten worden, maar hoe veel. En dat is een moeilijke en zeer persoonlijke vraag.
imo: de uitgangspositie kan niet zomaar zijn dat de ouders moeten bijblijven bij de huidige verwachtingen van de jeugd, en die verwachtingen (mbt vrije tijd, auto, huis, leven na studie etc.) zijn juist de grootste factor.

Assumptions make an ass out of u and me.

Zelf kom ik gelukkig uit een gezin waar wel ruimte was om goede afspraken te maken, en waar de ouders bijdroegen aan de studie, niet alles, maar wel redelijk.
Ik had het over de situatie zoals geschetst door een andere forumgebruiker, waarbij de vader dus wél z'n handen er volledig van af trok. Dat vind ik onterecht, en dat kun je als kind prima terugkaatsen op latere leeftijd.

Verder is discussie hier niet mogelijk, omdat de modjes ongewenst commentaar gewoon filteren en weghalen. Mooi staaltje overreageren van Ardana.

[Joosie200]

Dat de dochter van TS kan lenen voor de studie is een feit. Maar de vraag hoeveel redelijk is: daar lopen de meningen over uiteen in dit inmiddels 10 pagina's tellende topic.

Ik ben op mijn 18e voor de keus gesteld: of studeren in het buitenland of op kamers in Nederland. Mijn ouders verhuisden namelijk toen ik 18 was naar het buitenland. Ik wilde wel thuis blijven wonen en zonder noemenswaardige schuld na de studie beginnen met werken. Maar zo goed is mijn Duits/Engels/Frans ook weer niet. Een standaard praatje kunnen maken is wat anders dan voltijds onderwijs volgen in een andere taal dan het Nederlands.

Dus op kamers in Nederland werd het. En omdat mijn ouders niet zo kapitaal krachtig zijn om zowel mij als mijn zus volledig te kunnen ondersteunen heb ik enkel het collegegeld 4 jaar op rij betaald gekregen. Boeken? Heb ik betaald via vakantiegeld. Leefgeld? Dankzij basisbeurs en volledige aanvullende beurs kwam ik een heel end.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Als je als ouders dus wel genoeg geld hebt is het betalen van collegegeld / boekengeld wel het minste wat je kunt bijdragen. Plus de basisbeurs die studenten nu niet meer hebben. Maar je hoeft heus niet alles te betalen. Ik heb een flinke studieschuld maar ik zit er niet mee. Ik spaar nu maandelijks 1000 euro. Dat is het voordeel wanneer je startsalaris zoveel meer is dan wat ik met vakantiewerk en bijbaantjes had als student. Vooral als je het studentenbudget kunt aanhouden en de vaste lasten laag blijven.

Ik kan met 2,5 jaar sparen mijn hele studieschuld aflossen. Dus had ik liever schuldenvrij aan het werk gegaan? Dat wel. Maar het is niet alsof ik met een modaal inkomen zonder schuld nu opeens wel wat kan kopen op 1 salaris. Daarvoor ligt de woningmarkt teveel scheef voor starters. Gelukkig heb ik op tijd kunnen doorstromen van op kamers naar een sociale eengezinswoning.

Dus een studieschuld op zich is niet iets om wakker van te liggen. Tegenwoordig spreiden ze de terugbetaling uit over 35 jaar ipv de 15 jaar die ik als terugbetalingstijd heb. Daarbij kun je als vermogende ouder ook nog voor je kinderen 35 zijn eenmalig een verhoogde schenking doen. Leert je kind wel omgaan met geld, dat voor niets de zon opgaat. En nadien kun je zo je dochter helpen om een evt studieschuld meteen af te lossen. Het is dat het voor mijn ouders het er niet in zit maar zo zou ik het oppakken.

Collegegeld en boekengeld betalen plus basisbeurs. Ondertussen vanaf geboorte 100 per kind per maand sparen. En dan eenmalig die verhoogde schenking benutten om daarmee een studieschuld af te lossen of in te perken.

[sayang1991]

Ik ben zelf nu een jaartje klaar met mijn HBO en hierna de master en heb hier ook bij moeten lenen. Nu moet ik zeggen dat het geleende bedrag meeviel doordat ik een fijne baan had die te combineren valt. Het is dus niet persé nodig om bij te betalen voor de studie van je kinderen maar ik heb hierbij wel een aantal aandachtspunten:

- Kan je dochter goed studeren? Zo ja dan valt een zwarte opleiding nog steeds goed te combineren met een bijbaan. Vanuit mijn eigen vriendenkring weet ik dat met name op de master sommige niet meer in staat waren werk en studie te combineren. Dit zorgt uiteraard voor een flink hogere schuld.

- Gaat zij op kamers? Dit is een flinke kostenpost en moet niet onderschat worden, je wilt namelijk ook niet dat je dochter klaar is met haar studie en een schuld van 40K heeft opgebouwd.

- Verwacht zij na haar studie snel een huis te willen kopen? Onderschat dit niet, een studieschuld heeft veel invloed op een hypotheek aanvraag! (zoals ik nu zelf ook merk...)

Al met al zou ik zelf later bij mijn eigen kinderen hun ook in eerste instantie het geld voor de studie laten lenen. Vanuit eigen ervaring weet ik dat dit wel de ideale manier is om goed te leren omgaan met geld. Heb genoeg vrienden gehad die ondanks ouders die alles betaalden alsnog een hogere schuld hebben dan ik...

Wel moet ik zeggen dat ik tijdens de studie van mijn kinderen van plan ben een "potje" met geld te gaan vullen zonder hun weten. Dit potje zal dan genoeg geld bevatten om op zijn minst de schulden van hun studie te kunnen afbetalen, al het overige wat zij geleend hebben is dan voor eigen rekening.

[7Sins]

Hkuit schreef op maandag 30 december 2019 @ 14:07:
ik overweeg om gedurende haar studie sowieso geld opzij te zetten wat ik/we dan na afloop aan haar kunnen schenken; met dat geld kan ze dan haar studieschuld (deels?) aflossen, maar ze kan er ook van op wereldreis gaan of een tweedehands Tesla 3 kopen. Ik kan me nl. goed voorstellen dat zij over 5 jaar heel anders over geld en schulden enz. denkt dan nu.

Laten we voorop stellen dat als ze denkt dat schulden wel los lopen. En ze van dat schenkingsgeld maar een tesla 3 koopt.., dat ze geen goede financiele opvoeding heeft gehad. Ik dacht dat men 40 jaar geleden ook al het verstand had dat je eerst je schulden moet aflossen?

Als je ookmaar enigszins financieel intelligent bent, dan begrijp je dat schulden aflossen de makkelijkste mogelijkheid is om meer geld over te houden.

Hkuit schreef op maandag 30 december 2019 @ 14:07:
-ik lees regelmatig over 'geen hypotheek aan kunnen vragen' vanwege de studieschuld. Ik weet niet hoe het met de andere 40-plussers hier zit maar ik heb ook geen hypotheek aangevraagd kort na mijn studie. Eerst maar eens een echt flatje huren, na 5 jaar studentenhuizen, wennen aan een echte baan en beslissen waar ik eigenlijk wil wonen, de vrijheid ook hebben om ieder moment te verhuizen of, zoals ik destijds, mijn baan op te zeggen na 5 jaar werken en een jaar op reis te gaan.

- En een studieschuld aflossen hoeft volgens mij ook geen +10 jaar te duren, als je een normale baan hebt gevonden. Als student ben je gewend aan een goedkoop leefpatroon, zeg 800-900 euro per maand. Als werkende verdien je al gauw het dubbele. Het leven van een werkende is natuurlijk ook duurder; ruimer gaan wonen, nettere kleren, enz., maar als je wilt kun je best wat opzij zetten en daarmee je schuld aflossen. (toen ik besloten had om die lange reis te gaan maken heb ik mijn uitgavenpatroon aangepast en spaarde ik ineens ruim 1000 gulden per maand. Dat is te vergelijken met nu 1000 euro, gok ik).

Deze dagen zijn niet meer zoals jouw tijd waarin we nog gulden hadden. En ook is ze niet verplicht het zelfde pad te moeten volgen als jij deed.
Wellicht hebben andere 40 plussers ook geen hypotheek aangevraagd na hun studie. Maar we hebben het nu niet over een 40 plusser, maar je dochter waar je hopelijk de best mogelijke toekomst aan wilt bieden.
Als ze hoger opgeleid raakt, en ze heeft geen studieschuld. Dan kan ze met haar startersinkomen al een deftig onderkomen aanschaffen. En dat is wederom ook weer veel verstandiger, omdat je met huren je geld weggooit.


Ik vraag me vooral af wat jouw financiele intelligentie is.

[ Voor 197% gewijzigd door 7Sins op 31-12-2019 12:35 ]

[IThom]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:40:
[...]

Bedenkt eens hoe veel je vader voor jou betekend heeft in je leven (van baby aan). Hij heeft ontzettend veel geld, moeite, tijd, liefde, en wellicht onbekende dromen opgeofferd om jou in staat te stellen te zijn waar je nu bent. Helaas was het in jouw ogen niet genoeg en ben je nu erg boos.

Waarom was het niet genoeg? Hoeveel was wel genoeg geweest? Hoeveel van jouw vader's offers in jouw opvoeding/leven heb je al terugbetaald volgens jou?

Nouja dat vind ik wel heel erg makkelijk gezegd, en is misschien waar als je als kind een 'ongelukje' was en je ouders je zo ook zien.
Als je kinderen krijgt heb je gewoon een plicht die te verzorgen, stimuleren, motiveren en klaar te maken voor de maatschappij.
En natuurlijk is dat voor iedereen in een net iets andere vorm.

Waardering voor je opvoeding en wat je van je ouders (mee)gekregen hebt is wat anders dan een schuldgevoel aangepraat krijgen omdat ze zoveel offers hebben moeten maken, dat is de verantwoording van de ouders als je kinderen op de wereld zet.

[GoldenSample]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:40:
[...]

@Jeroenneman
Grote stappen snel thuis? Ik ben zelf helemaal geen aanhanger van die gedachtegang, en wij zullen het met onze kinderen anders doen, maar de "ikke ikke ikke" mindset van het kind is niet de juiste uitgangspositie.

Versus; opsodemieteren en het zelf maar uitzoeken.

Ja de hyperbool de andere kant op maken kunnen we ook.

Bedenkt eens hoe veel je vader voor jou betekend heeft in je leven (van baby aan). Hij heeft ontzettend veel geld, moeite, tijd, liefde, en wellicht onbekende dromen opgeofferd om jou in staat te stellen te zijn waar je nu bent. Helaas was het in jouw ogen niet genoeg en ben je nu erg boos.

Nofi maar waar ik dan aan denk is 'sorry dat ik besta'. 99 vd 100 ouders kiezen hier voor! Ja mogelijk overzien ze het niet volledig aan het begin & ook de regels veranderen onderweg maar het kind heeft nooit een keuze gekregen.

Waarom was het niet genoeg? Hoeveel was wel genoeg geweest? Hoeveel van jouw vader's offers in jouw opvoeding/leven heb je al terugbetaald volgens jou?


[...]


De vraag is niet OF er bijgedragen zou moeten worden, maar hoe veel. En dat is een moeilijke en zeer persoonlijke vraag.
imo: de uitgangspositie kan niet zomaar zijn dat de ouders moeten bijblijven bij de huidige verwachtingen van de jeugd, en die verwachtingen (mbt vrije tijd, auto, huis, leven na studie etc.) zijn juist de grootste factor.

De huidige verwachtingen? Je brengt het alsof die hand over hand toenemen. Ik denk juist dat op veel fronten de verwachtingen flink gedaald zijn. Dit is opnieuw de tragiek van 40 jaar neoliberalisme; goedkope luxe en enorm dure eerste levensbehoeften.

Ja dat vliegen is goedkoop en ja die telefoon valt opzich ook wel mee als je het vergelijkt met de prijsexplosie voor bijvoorbeeld wonen & studeren. Daardoor heeft het wel of niet op vakantie gaan een veel kleinere impact op het budget dan het nu of 20 jaar terug op de woningmarkt instappen. Dat is iets wat veel mensen massaal over het hoofd te zien lijken. Ik heb zelf ook in de situatie gezeten dat ook allerlei mensen riepen; 'ja maar smartphone!' als het op het onderwerp kwam dat ik geen (individuele) woonruimte kon veroorloven/vinden. Punt is alleen dat die woonruimte vele duizenden euro's netto per jaar buiten bereik was en die smartphone en vakanties etc. Misschien 1000 euro per jaar verschil maakte. Leven als een kluizenaar brengt je dan gewoon geen huis. En nee ik hoef geen medelijden ik zeg alleen dat ik nog mazzel had doordat m'n ouders bijdroegen, ik geluk had met een technische studie en ik nog een prestatiebeurs kreeg; dat de situatie voor alle studenten vandaag financieel een enorm stuk beroerder is.

Dus ja we hebben het veel minder over bier drinken en in een Ryanair toestel zitten maar veel meer over of je überhaupt een dak boven je hoofd hebt zonder dat je 3 huisgenoten hebt als je 30 bent. Ik vind het niet onredelijk dat, als de ouders het redelijkerwijs kunnen opbrengen, dat de ouders inderdaad bij blijven met het betalen (nu dus nog meer zelf IPV voornamelijk via de belasting tot een paar jaar terug) van een goede start van het werkende leven.

Zie mijn eerdere post, als ik nu had begonnen tov. 10 jaar terug had het al 30k gescheeld _zonder_ enige vorm van vertraging etc.

[Z___Z]

@Sibylle
Ik vind ook zeker niet dat je het als kind kan eisen dat je ouders meer bijdragen. Maar als je ouders de draagkracht wel hebben, maar vervolgens de kinderen niks meegeven, zodat die kei hard moeten ploeteren om te studeren, is in mijn ogen gewoon teveel aan jezelf denken.

Persoonlijk vind ik dat elke generatie het beter moet krijgen. Daar is de hele evolutie op gebaseerd. Dus mijn kinderen zullen het beter hebben dan ik, en mijn kleinkinderen zullen het beter krijgen dan mijn kinderen. Tenminste dat is het idee.

@Mfpower

offtopic:
Wonen is niet zozeer duurder geworden door de overheid. Er zijn 2 factoren die wonen duurder hebben gemaakt. Tweeverdieners en meer alleenstaanden. Ik denk dat deze beiden veroorzaakt zijn door de emancipatie. Doordat er meer geld verdient wordt, kan er meer uitgegeven worden aan wonen. Aangezien het aanbod aan woonruimte beperkt is, wordt de prijs gestuwd door de vraag. Door meer alleenstaanden heb je meer huizen nodig per persoon.

Nieuwbouw is gewoon beperkt en Nederland is relatief erg vol bebouwd. Komt mede doordat veel mensen op de grond wonen met tuintje. Hoogbouw wordt ook door de overheid erg tegen gehouden. Gemeentes willen de hoofdprijs hebben voor hoogbouwgrond. 1000m2 grond voor een woontoren kost veel meer geld dan dezelfde 1000m2 voor een rijtjeshuis. IMHO zou alle bouw in en rond het centrum van de grote steden hoogbouw moeten zijn. Toch zie je soms oude gebouwen gesloopt worden om weer laagbouw neer te zetten .

2 verdieners met studieschuld kunnen met de huidige huizenprijzen nog prima een huis kopen. Startsalarissen voor WO zijn zo'n 2500/maand of 30-35k/jaar. Met z'n tweeen kan je dan al 300k lenen voordat je nog maar een salarisverhoging hebt gehad.

Lenen van de DUO kost de staat niks en levert zelfs geld op. De rente op de 5 jaars staatslening is negatief, terwijl de rente voor de studenten minimaal 0% is. Dus als je je kinderen een goede financiele basis wil meegeven, is kennis over wat een verstandige lening is en wat geen verstandige lening is een goede raad.

[ Voor 16% gewijzigd door Z___Z op 31-12-2019 13:20 ]

[NiGeLaToR]

@Z___Z ms de discussie maar in het huizenmarkt topic voortzetten, maar ik vind je analyse over zowel de stijging in huizenprijzen én mbt de betaalbaarheid de realiteit weinig eer aan doen

Al betekent een fijne lening van 50k€ natuurlijk dat je zomaar in ene uit het segment kan vallen waar uberhaupt nog woningen voor te koop staan.

[Mfpower]

GoldenSample schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 12:47:
[...]

Versus; opsodemieteren en het zelf maar uitzoeken.

Ja de hyperbool de andere kant op maken kunnen we ook.

[...]

Nofi maar waar ik dan aan denk is 'sorry dat ik besta'. 99 vd 100 ouders kiezen hier voor! Ja mogelijk overzien ze het niet volledig aan het begin & ook de regels veranderen onderweg maar het kind heeft nooit een keuze gekregen.

[...]

De huidige verwachtingen? Je brengt het alsof die hand over hand toenemen. Ik denk juist dat op veel fronten de verwachtingen flink gedaald zijn. Dit is opnieuw de tragiek van 40 jaar neoliberalisme; goedkope luxe en enorm dure eerste levensbehoeften.

Ja dat vliegen is goedkoop en ja die telefoon valt opzich ook wel mee als je het vergelijkt met de prijsexplosie voor bijvoorbeeld wonen & studeren. Daardoor heeft het wel of niet op vakantie gaan een veel kleinere impact op het budget dan het nu of 20 jaar terug op de woningmarkt instappen. Dat is iets wat veel mensen massaal over het hoofd te zien lijken. Ik heb zelf ook in de situatie gezeten dat ook allerlei mensen riepen; 'ja maar smartphone!' als het op het onderwerp kwam dat ik geen (individuele) woonruimte kon veroorloven/vinden. Punt is alleen dat die woonruimte vele duizenden euro's netto per jaar buiten bereik was en die smartphone en vakanties etc. Misschien 1000 euro per jaar verschil maakte. Leven als een kluizenaar brengt je dan gewoon geen huis. En nee ik hoef geen medelijden ik zeg alleen dat ik nog mazzel had doordat m'n ouders bijdroegen, ik geluk had met een technische studie en ik nog een prestatiebeurs kreeg; dat de situatie voor alle studenten vandaag financieel een enorm stuk beroerder is.

Dus ja we hebben het veel minder over bier drinken en in een Ryanair toestel zitten maar veel meer over of je überhaupt een dak boven je hoofd hebt zonder dat je 3 huisgenoten hebt als je 30 bent. Ik vind het niet onredelijk dat, als de ouders het redelijkerwijs kunnen opbrengen, dat de ouders inderdaad bij blijven met het betalen (nu dus nog meer zelf IPV voornamelijk via de belasting tot een paar jaar terug) van een goede start van het werkende leven.

Zie mijn eerdere post, als ik nu had begonnen tov. 10 jaar terug had het al 30k gescheeld _zonder_ enige vorm van vertraging etc.

Je slaat de spijker op z'n kop! Volgens mij bestaat de grootste generatiekloof uit een onbegrip van de moeilijkheden naar de jongere generatie. Wanneer je als boomer of zelfs 45+er alles altijd wel kon (op 1 inkomen) dan heb je in je hoofd dat idee zitten en dat projecteer je dan op de jongere generatie, met alle vooroordelen van dien. Dit is echt een enorm maatschappelijk probleem wat alleen door maatschappelijke generatie-solidariteit kan worden opgelost. Maar daar mist het dus aan. Nu kunnen de goedbedeelden alleen solidair zijn aan hun eigen kinderen (en zoals ik hier nu lees zijn er mensen die dat zelfs niet willen doen).

De "millennials" hebben wel een smartphone maar geen huis of vaste baan(dit is een gegeneraliseerde opmerking, sorry), maar in welke mate kunnen zij straks bijdragen aan de studie van hun kinderen als ze 35 jaar lang af moeten betalen, max hypotheek/huurlasten hebben? Het doorschuiven op alle fronten blijft maar gebeuren en daar houd ik mijn hart voor vast. Mijn vader betaalde een lager percentage van zijn inkomen aan hypotheek op 1 inkomen (en hij was fabrieksarbeider) dan ik met 1,5 inkomens.

[bie100]

Mfpower schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 14:43:
[...]

Je slaat de spijker op z'n kop! Volgens mij bestaat de grootste generatiekloof uit een onbegrip van de moeilijkheden naar de jongere generatie. Wanneer je als boomer of zelfs 45+er alles altijd wel kon (op 1 inkomen) dan heb je in je hoofd dat idee zitten en dat projecteer je dan op de jongere generatie, met alle vooroordelen van dien. Dit is echt een enorm maatschappelijk probleem wat alleen door maatschappelijke generatie-solidariteit kan worden opgelost. Maar daar mist het dus aan. Nu kunnen de goedbedeelden alleen solidair zijn aan hun eigen kinderen (en zoals ik hier nu lees zijn er mensen die dat zelfs niet willen doen).

De "millennials" hebben wel een smartphone maar geen huis of vaste baan(dit is een gegeneraliseerde opmerking, sorry), maar in welke mate kunnen zij straks bijdragen aan de studie van hun kinderen als ze 35 jaar lang af moeten betalen, max hypotheek/huurlasten hebben? Het doorschuiven op alle fronten blijft maar gebeuren en daar houd ik mijn hart voor vast. Mijn vader betaalde een lager percentage van zijn inkomen aan hypotheek op 1 inkomen (en hij was fabrieksarbeider) dan ik met 1,5 inkomens.

in mijn tijd kon ook niet alles op 1 inkomen en ik ben 53 maar goed dat gezever over generatie dit generatie dat is van alle tijden over 30 jaar lopen ze over jou te zeiken wedden

[Mfpower]

bie100 schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 15:23:
[...]


in mijn tijd kon ook niet alles op 1 inkomen en ik ben 53 maar goed dat gezever over generatie dit generatie dat is van alle tijden over 30 jaar lopen ze over jou te zeiken wedden

Daar bevestig je zojuist mijn punt dank je

[Yucon]

Mfpower schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 14:43:
[...]

Je slaat de spijker op z'n kop!

Het is idd interessant om te zien dat er hier in dit topic een aantal mensen zijn die ik als oudere millenial inschat _{van die 45+ mag je wel 35+ maken} en die precies datgene doen waarvoor nog wat oudere mensen met 'ok boomer' om de oren geslagen worden: hun eigen jeugd en situatie op de huidige projecteren.

En die situatie is in 10 jaar tijd flink veranderd.

[ Voor 4% gewijzigd door Yucon op 31-12-2019 15:34 ]

[Z___Z]

Vroeger was wonen ook gewoon duur. Van de paar verhalen dat mensen vroeger met 1 MBO niveau inkomen een 2-onder-1 kap konden kopen, zijn er nog veel meer verhalen dat mensen geen huis konden kopen. Er waren vroeger ook veel meer rijtjeshuizen dan 2-onder-1 kap woningen. Dus ergens gaat dat verhaal gewoon mank.

Ik kan nu met mijn 1 WO inkomen ook "gewoon" een rijtjeshuis kopen. De huizenprijzen zijn wel enorm hoog, maar de rente is ook de afgelopen 20 jaar van 8% naar 1% gezakt. Een max NHG huis kost aan financiering nu zo'n 1000 euro/maand inclusief verplicht aflossen. Dit is de afgelopen 20 jaar niet echt veranderd. Wel moet je nu aflossen en toen niet.

Wat vroeger wel beter was, is de staatssteun aan studenten. Als de hoge studiekosten ervoor gaan zorgen dat kinderen er voor kiezen om niet meer te gaan studeren, gaat de welvaart op lange termijn in Nederland echt wel omlaag. Als Nederland geen kenniseconomie meer is, dan blijft alleen het geografische voordeel en verworven recht over.

In Duitsland is studeren nagenoeg gratis.
https://www.studerenindui...-in-duitsland-te-studeren

[bie100]

Mfpower schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 15:32:
[...]

Daar bevestig je zojuist mijn punt dank je

geen dank

[PLAE]

Z___Z schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 15:36:

In Duitsland is studeren nagenoeg gratis.
https://www.studerenindui...-in-duitsland-te-studeren

Ja maar daar mag je weer veel meer geld meenemen wanneer je een huis gaat kopen. Ik weet niet of het heel nuttig is om landen met elkaar te gaan vergelijken.

[Z___Z]

PLAE schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 15:44:
[...]


Ja maar daar mag je weer veel meer geld meenemen wanneer je een huis gaat kopen. Ik weet niet of het heel nuttig is om landen met elkaar te gaan vergelijken.

Klopt, niet op financiële consequenties, wel op beleid. Duitsland vindt opleiding belangrijker dan Nederland. Bijna alle kind gerelateerde regelingen zijn beter in Duitsland. De totale belastingdruk zal wel vergelijkbaar zijn, dus De Duitse overheid geeft de beschikbare middelen anders uit.

[GAIAjohan]

Ik zat gelukkig nog in de periode met de basisbeurs, maar ook daar hebben mijn ouders me geholpen.
Ze hebben bv een laptop en de eerste boeken gekocht. Studiekosten e.d. moest ik zelf betalen van mijn basisbeurs+ wat ik verdiende.

De huidige situatie van studieschuld maken is gewoon dramatisch slecht. Aankoop huis wordt vrijwel onmogelijk, een alle stress etc die erbij komt hoort op die leeftijd niet het geval te zijn.

Ze horen te studeren, niet zich vertwijfeld afvragen of ze het later wel gaan redden. Dat is voor na de studie.. eerst je dromen najagen.

Als ik mijn kinderen zou kunnen helpen, zou ik dat zeker doen. Alles beter dan het opbouwen van schulden.

[ Voor 10% gewijzigd door GAIAjohan op 31-12-2019 16:35 ]

[Pizza_Boom]

PLAE schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 15:44:
Ja maar daar mag je weer veel meer geld meenemen wanneer je een huis gaat kopen. Ik weet niet of het heel nuttig is om landen met elkaar te gaan vergelijken.

Dat is dus het kromme in dit land. Je komt als jongere dus niet aan een woning zonder eigen geld mee te nemen, maar als je dan wat spaart (en bij een huis is 30k niets), dan werd je altijd gestraft met extra belasting.

Z___Z schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 15:36:
Vroeger was wonen ook gewoon duur. Van de paar verhalen dat mensen vroeger met 1 MBO niveau inkomen een 2-onder-1 kap konden kopen, zijn er nog veel meer verhalen dat mensen geen huis konden kopen. Er waren vroeger ook veel meer rijtjeshuizen dan 2-onder-1 kap woningen. Dus ergens gaat dat verhaal gewoon mank.

Ik kan nu met mijn 1 WO inkomen ook "gewoon" een rijtjeshuis kopen. De huizenprijzen zijn wel enorm hoog, maar de rente is ook de afgelopen 20 jaar van 8% naar 1% gezakt. Een max NHG huis kost aan financiering nu zo'n 1000 euro/maand inclusief verplicht aflossen. Dit is de afgelopen 20 jaar niet echt veranderd. Wel moet je nu aflossen en toen niet.

Wat vroeger wel beter was, is de staatssteun aan studenten. Als de hoge studiekosten ervoor gaan zorgen dat kinderen er voor kiezen om niet meer te gaan studeren, gaat de welvaart op lange termijn in Nederland echt wel omlaag. Als Nederland geen kenniseconomie meer is, dan blijft alleen het geografische voordeel en verworven recht over.

In Duitsland is studeren nagenoeg gratis.
https://www.studerenindui...-in-duitsland-te-studeren

Je kreeg des tijds wel makkelijker een woning. Er is nu gewoon een gat tussen sociale huur en koop. Deze mensen zijn over geleverd aan de grillen van de particuliere huurmarkt, waarbij ze vaak 1,5 tot 2x het maandbedrag moeten betalen dat zij zouden betalen voor een hypotheek.

Je had des tijds premiewoningen. Verdiende je niet genoeg, dan schoot de overheid je te hulp. Nu laat de overheid je keihard vallen, zelfs al verdien je wel genoeg maar is er zoiets als een studielening. En dan je ouders ook nog.

[Smuggler]

remzor schreef op maandag 30 december 2019 @ 23:28:


En hoe kom je dan aan 30K schuld? Nooit gewerkt? Een kamer moeten huren? Geen enkele bijdrage in de kosten (collegegeld/boeken)? Gewoon uit nieuwsgierigheid. Ik begreep namelijk nooit zo goed hoe men een dergelijk hoge schuld kon oplopen, althans, wanneer je er met je verstand een beetje bij blijft. Dus wel wanneer het lang leven de lol was natuurlijk.
Een master is wel ontzettend duur meen ik (zelf nooit gedaan).

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[PcDealer]

@Pizza_Boom starterslening-/hypotheek of voormalige huurhuizen.

[Pizza_Boom]

PcDealer schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 17:17:
@Pizza_Boom starterslening-/hypotheek of voormalige huurhuizen.

Starterlening heb je niet in alle gemeenten en voormalig huurhuizen hier gaan ook doodleuk voor 275 weg.

[Tommie12]

PLAE schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 15:44:
[...]


Ja maar daar mag je weer veel meer geld meenemen wanneer je een huis gaat kopen. Ik weet niet of het heel nuttig is om landen met elkaar te gaan vergelijken.

Alleen in het zuiden van Duitsland, maar daar liggen salarissen weer hoger. In het noorden vallen prijzen best mee, en werk,is er ook te vinden.

[GAIAjohan]

Smuggler schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 16:36:
[...]


***members only***

Klopt. Als ik mijn studie niet gehaald had, had ik aan de 33k gezeten. Daarvan was 7k een lening, maar de rest was gewoon studiebeurs+OV.

[Transportman]

PcDealer schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 17:17:
@Pizza_Boom starterslening-/hypotheek of voormalige huurhuizen.

Als ik zie in welke staat de voormalig (sociale) huurwoningen verkeren die bij mij in de flat de verkoop in gaan, dat zet geen zoden aan de dijk als je starter bent. Ze zijn maar iets van 5% goedkoper dan de andere woningen, maar er moet bijna altijd wel een nieuwe keuken en/of badkamer in waardoor je die 5% eigenlijk weer kwijt bent (of je moet heel handig zijn en goedkoop materiaal op de kop kunnen tikken).

[.ScorpionSquad]

Terugkomend op de TS @Hkuit :

Inmiddels is het wel duidelijk dat dit onderwerp een berg reacties los maakt. Als er preciezer advies gegeven moet worden moet je meer informatie over de situatie geven. In het geval dat je dat niet wil, wat ik goed begrijp, zou ik het volgende doen:

Ga eens met je dochter samen zitten, en bestudeer de situatie eens zoals die er nu ligt. Maak een gemiddelde tijdsplanning met je dochter per week. Houd daarin rekening met in elk geval het volgende:
- Verwachte benodigde studietijd per week. Wees eerlijk hierin en houd er rekening mee dat dit nog tegen of mee kan vallen.
- Tijd voor persoonlijke verzorging en huishouden (eten koken, afwas, stofzuigen, douchen)
- Hobby's en sport.
- Rusttijd. 8 uur slaap en een uurtje rust voor het naar bed gaan.
- Hoe lang duurt haar opleiding en is het een opleiding die vaak uit loopt? (Op mijn opleiding studeert minder dan de helft van de studenten nominaal af, en dat is niet omdat ze lui of dom zijn).

Kijk hierna eens of er iets over blijft om te werken, en zo ja, hoeveel. Houd er rekening mee dat niemand maximale efficiëntie in het bovenstaande haalt en dat er elke week een aantal uren buffertijd moet zijn om onverwachte zaken op te vangen (ziekte, verslag blijkt meer tijd te kosten, etc.).

Maak hierna eens een financieel plaatje:
- Stel dat je dochter voor €10,- per uur gemiddeld kan werken gedurende haar studie. Bepaal aan de hand daarvan eens hoe veel ze dus kan bijverdienen per maand.
- Moet ze langer dan een uur reizen naar de universiteit/hogeschool/opleiding? Laat haar alsjeblieft op kamers gaan. Duurder, maar dan beginnen de voordelen van op kamers zwaar te wegen. Studeren in het OV is geen redelijke optie om dagelijks qua planning te eisen wat mij betreft. Daarnaast leert ze echt voor zichzelf te zorgen en heeft ze betere mogelijkheden om een eigen sociaal leven in haar sector op te bouwen.
- Heeft ze ergens contributies voor een sport/hobbyclub? Wil ze bij een studentenvereniging?
- Wat kosten de vaste lasten (verzekeringen, internet/telefoon, etc.)
- Boeken, laptop, studiemateriaal en collegegeld.
- Kleding.
- Eten, cosmetica en andere verbruiksitems.

Als dat plaatje er ligt moet je zelf eens kijken wat je redelijk vind om zelf bij te dragen en wat ze bij kan gaan lenen. Je weet zelf hoe goed je je dochter hebt opgevoed, alle argumenten in de trant van 'studenten zuipen het toch alleen maar op' zijn slechts van toepassing op een kleine minderheid tegenwoordig, je weet zelf het beste of ze daaronder gaat vallen. Financieel zou je moeten zorgen dat ze goed met geld om leert gaan (stukje opvoeding), maar dat is niet gelijk aan iemand in de richting van 30.000 euro schuld duwen zonder dat ze iets significants aan die uitkomst kan doen. Daarnaast, iemand die hard studeert en werkt, mag denk ik ook een keertje in de maand met de partner een filmpje pakken of met vrienden de kroeg in?

Ik neem toch geen kinderen, maar als ik ze had zou ik proberen te zorgen dat ze hun werkende bestaan financieel rond de 0 beginnen. Is dat geen optie, neem dan de verwachte gemiddelde schuld van €21.000 als uitgangspunt.

Bijdragen hoeft overigens ook niet per se volledig financieel. Eten, meubilair, kleding, cosmetica, boeken, laptop zijn allemaal zaken die je (regelmatig) cadeau kan doen en waarvan je zeker weet dat ze niet in de kroeg verdwijnen. Als je wil dat je dochter zich eerst bewijst m.b.t. haar gedrag op orde houden, is dit een goede optie.

[Z___Z]

Smuggler schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 16:36:
[...]


***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[3DDude]

Voor de TS: Zorg dat je kind zelf is een 2 duizend euro spaart. Dan heeft hij of zij en beetje een idee hoeveel geld dat is: Tuurlijk daar moeten ze lang voor werken en natuurlijk dan kunnen ze niet gelijk alles kopen zodra er wat op de rekening staat. Maar dat is denk een wake up call van hoe moeilijk het is om het bij elkaar te krijgen; je kunt niet altijd alles gelijk uitgeven. Het is ook belangrijk om in te schatten of je dochter een beetje met geld om kan gaan: staat het hele jaar door 0 euro op haar rekening en zodra er iets op staat - geeft ze het uit?
Dan wordt het denk een andere uitdaging dan wanneer ze voor een doel kan sparen of gewoon zonder doel ook geld opzij zet.

[turtles3]

Ik ben en was tegen de politieke partijen die dit leenstelsel hebben geregeld. De vraag of je daar wel of geen gebruik van moet/kunt maken is niet aan andere te stellen. Want dan zouden we het hele financiële plaatje moeten zien. Als het lenen niet nodig is, dan niet doen. Ik heb al veel vragen voorbij zien komen van meisjes die verkering krijgen en dan gaan samen gaan wonen met die leenschuld. Dan begint de trammelant en gejank bij de voordeur.

[Sibylle]

Yucon schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 15:33:
[...]

Het is idd interessant om te zien dat er hier in dit topic een aantal mensen zijn die ik als oudere millenial inschat _{van die 45+ mag je wel 35+ maken} en die precies datgene doen waarvoor nog wat oudere mensen met 'ok boomer' om de oren geslagen worden: hun eigen jeugd en situatie op de huidige projecteren.

En die situatie is in 10 jaar tijd flink veranderd.

@Yucon (even directe quote op jou, maar ook relevant voor de grotere discussie)
Hier denk ik dat je een denkfout maakt, afgaande op politieke en maatschappelijke denkbeelden stop je sommigen in een 'hokje' en probeer je zelfs hun denkbeelden te verklaren / excuseren.

Dit is juist één van de zaken die tot polarisering lijdt in de maatschappij, in extreme mate in de VS nu. In de VS kun je amper een discussie als dezen starten (online of offline) zonder gelijk hard in een hokje gestopt te worden met je mening ('dirty dem' of 'stupid rep'). En met dat hokje komen heel veel vooroordelen en stereotypes.
In mindere mate is het jeugd vs 'boomer' maar het begint te komen, zie ook hoe veel het in dit topic (onterecht?) aangehaald wordt.

Er is een kloof tussen generaties, zeker weten, maar zijn ook genoeg jongeren zijn met denkbeelden die jij wellicht toeschrijft aan 'boomers'. En andersom zijn er genoeg 'boomers' die hun denkbeelden hebben gevormd onafhankelijk van eigen generatie.

[ Voor 7% gewijzigd door Sibylle op 31-12-2019 20:14 ]

[Grunwold]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 20:12:
[...]

@Yucon (even directe quote op jou, maar ook relevant voor de grotere discussie)
Hier denk ik dat je een denkfout maakt, afgaande op politieke en maatschappelijke denkbeelden stop je sommigen in een 'hokje' en probeer je zelfs hun denkbeelden te verklaren / excuseren.

En met dat hokje komen heel veel vooroordelen en stereotypes.
In mindere mate is het jeugd vs 'boomer' maar het begint te komen, zie ook hoe veel het in dit topic (onterecht?) aangehaald wordt.

Zoals eerder aangegeven is het dus niet onterecht aangehaald... Oudere generaties hebben mogen genieten van de de sociale zorgstaat en zeggen vervolgens tegen de jongere generaties die dit niet meer mogen: "jullie moeten harder werken zoals wij (helemaal niet) hebben gedaan" . Dit is de exacte reden dat de "ok boomer" meme bestaat. Nog even los van alle klimaatproblematiek, het is geen denkbeeld het is een feit.

Hard werken om de studieschuld terug te betalen kan alleen als je nog thuis woont om huurkosten te mijden, anders kun je snel terugbetalen wel vergeten, laat staan een huis/appartement kopen

@TS: je kunt altijd nog het collegegeld voorschieten met als afspraak dat je dochter het terugbetaald, dan zit je dochter niet met een blok aan haar been en heb jij niet betaald voor haar studie. Als je dochter een bijbaan neemt en in de buurt studeert (niet op kamers gaan) kan ook een hoop geld bespaard worden, of dat moreel te verantwoorden / mogelijk is, laat ik in het midden.

[PcDealer]

Grunwold schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 23:25:
[...]
Hard werken om de studieschuld terug te betalen kan alleen als je nog thuis woont om huurkosten te mijden, anders kun je snel terugbetalen wel vergeten, laat staan een huis/appartement kopen

Pardon Ik heb mijn studieschuld zelf terugbetaald terwijl ik een huurhuis heb en twee opgroeiende kinderen. Oh, en dat terwijl ik ook nog EUR 25.000,00 aan toeslagen mocht terugbetalen. Kwestie van financieel plannen.

@TS: je kunt altijd nog het collegegeld voorschieten met als afspraak dat je dochter het terugbetaald, dan zit je dochter niet met een blok aan haar been en heb jij niet betaald voor haar studie. Als je dochter een bijbaan neemt en in de buurt studeert (niet op kamers gaan) kan ook een hoop geld bespaard worden, of dat moreel te verantwoorden / mogelijk is, laat ik in het midden.

Lol, hoe ga je dat terugvorderen? Dan begin je met een overeenkomst met haar handtekening terwijl ze minimaal 18 is, anders zou de ouder zelf eindverantwoordelijk zijn aan een schuld aan zichzelf... En als punje bij paaltje komt een deurwaarder inschakelen. Ik denk dat je dit soort situaties moet vermijden waar het kan. Dan maar niets geven en af en toe wat schenken zonder dat het kind weet of, wanner en met welke hoeveelheid het komt.

[TMC]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:30:
Waar komt toch dat gevoel vandaan dat iedereen/kinderen recht hebben op wat hun ouders kunnen geven BOVENOP de normale opvoeding tot ~18 jaar? Steun naar draagkracht is ideaal, maar toch geen 'normaal recht'?
In die gedachtegang moet je onmiddellijk rekening houden met waar men nog meer recht op zou hebben, bijvoorbeeld: Vakanties tijdens studie? Stappen/drinken/feesten? Grote/schone/centrale woning? Na de studie een goedkoper of dure auto, klein huisje of een stevige 'starterswoning'?

Afhankelijk van al die, en meer, factoren moet je dan als ouder afwegen waar je aan meebetaalt. Maar het uitgangspunt lijkt hier nu te zijn dat men recht heeft op eigenlijk vrijwel alles en dat de ouders daar in mee moeten gaan. Dat is niet voor iedereen het geval.


[...]

@Jeroenneman
Ik weet niet wat 'boomer' er mee te maken heeft, een andere mening neerzetten als belachelijk is niet echt productief in een discussie lijkt me...

Na het lezen van je laatste alinea is het moeilijk om een respectvol antwoord te schrijven. Je zegt dat je wraak moet nemen in de meest behoeftige periode van zijn vader's leven, omdat zijn vader niet genoeg geld heeft gedeeld om het studeren minder zwaar te maken? Dat vind ik een nare en verachtelijke gedachte, erg zelfzuchtig.


[...]

@Z___Z @psychodude
Hier zijn we het gedeeltelijk eens, de balans moet gevonden worden in elke situatie en er is een hele grote marge van redelijkheid.
Ik wil alleen hard tegengas geven tegen de mindset die @fotografie999 neerzet, juist omdat ik die egocentrisch vindt.
Blijkbaar vind hij dat eerder met pensioen gaan en 100K spaargeld TE veel is voor zijn vader en dat een gedeelte daarvan opgeofferd had moeten worden voor zijn eigen gemak.
De vraag is dan: Waar ligt die grens, onder welke voorwaarden?

Mag zijn vader twee jaar eerder met pensioen met 25K gespaard? Drie jaar & 50K? Hangt het ervan af waar het geld voor bedoeld is? (Bucket list, zorgkosten, kleinkinderen).
Onder welke voorwaarden? Bijvoorbeeld: Hoe veel heeft fotografie999 onnodige/onverstandig uitgegeven aan auto's, bier, stappen, vakanties?

Gezien de plusjes is de consensus dat 8 jaar eerder met pensioen en 100K spaargeld TE veel is en dat daarvan meer gedeeld had moeten worden. Die automatische conclusie is juist erg egocentrisch vind ik. Werk hard en ga er met vader over in gesprek, probeer eens te verwoorden waarom jij/hij/iemand recht op zijn opgebouwde bezittingen heeft.

Als je gaat denken in termen als 'recht' gaat het m.i. al mis. Het zijn je kinderen, het is je vader, dan gaat het toch niet om wat juridisch redelijk is? Het gaat erom hoe je samen met elkaar leeft en geluk deelt.

Persoonlijk vind ik het niet meer dan normaal dat als je zelf een flink vermogen op de bank hebt, je je kinderen hier ook van mee laat genieten. Sterker nog, ik vind het bizar wanneer je dat niet doet. Het is je goed recht om het niet te doen, maar ik vind het bizar.

Als ik het me financieel kan veroorloven, gaat mijn kind later een zeer comfortabel leven leiden, mits dat niet ten koste gaat van de standaard opvoeding (weten wat werken is, de waarde van geld leren kennen).

[Grunwold]

PcDealer schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 23:44:
[...]

Pardon Ik heb mijn studieschuld zelf terugbetaald terwijl ik een huurhuis heb en twee opgroeiende kinderen. Oh, en dat terwijl ik ook nog EUR 25.000,00 aan toeslagen mocht terugbetalen. Kwestie van financieel plannen.

[...]

Lol, hoe ga je dat terugvorderen? Dan begin je met een overeenkomst met haar handtekening terwijl ze minimaal 18 is, anders zou de ouder zelf eindverantwoordelijk zijn aan een schuld aan zichzelf... En als punje bij paaltje komt een deurwaarder inschakelen. Ik denk dat je dit soort situaties moet vermijden waar het kan. Dan maar niets geven en af en toe wat schenken zonder dat het kind weet of, wanner en met welke hoeveelheid het komt.

Terugvorderen? het gaat om normale afspraken die je maakt met je ouders / kinderen, je eigen bloed, daar komt geen deurwaarder noch contract aan te pas....

Respect dat je het hebt kunnen terugbetalen, maar let op dat ik het heb over snel terugbetalen, niemand is verder op de hoogte van jouw situatie (wanneer schulden, wat voor baan, welke toeslagen wel / niet) dus daar is niet op in te gaan en niet relevant voor de situatie in het heden, waarin een dergelijke schuld meer belastend is voor je toekomst (hypotheek aanvraag).

[PcDealer]

Grunwold schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 01:07:
[...]
Terugvorderen? het gaat om normale afspraken die je maakt met je ouders / kinderen, je eigen bloed, daar komt geen deurwaarder noch contract aan te pas....

Als iedereen zich aan de afspraken zou houden, waren er geen advocaten nodig toch? Jij gaat er vanuit dat de lening ook daadwerkelijk wordt terugbetaald. Wat als dat niet zo is tegen de afspraak in?

Respect dat je het hebt kunnen terugbetalen, maar let op dat ik het heb over snel terugbetalen, niemand is verder op de hoogte van jouw situatie (wanneer schulden, wat voor baan, welke toeslagen wel / niet) dus daar is niet op in te gaan en niet relevant voor de situatie in het heden, waarin een dergelijke schuld meer belastend is voor je toekomst (hypotheek aanvraag).

Voor velen is een hypotheek sowieso niet aan de orde qua draagkracht. Waarom zou mijn afgesloten situatie niet thans of in de toekomst gelden? Waarom meer belastend?

[Son Gohan]

Pizza_Boom schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 17:36:
[...]
Starterlening heb je niet in alle gemeenten en voormalig huurhuizen hier gaan ook doodleuk voor 275 weg.

Inderdaad. Hieronder een mooi voorbeeld

Huis in Houten gevonden via #funda https://www.funda.nl/koop/houten/huis-41673665-schegcamp-9/

300k

[Yucon]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 20:12:
[...]

@Yucon (even directe quote op jou, maar ook relevant voor de grotere discussie)
Hier denk ik dat je een denkfout maakt, afgaande op politieke en maatschappelijke denkbeelden stop je sommigen in een 'hokje' en probeer je zelfs hun denkbeelden te verklaren / excuseren.

Dat is toch precies wat ik zeg? "Boomer" is een term die voor bepaalde denkbeelden gebruikt wordt. Die zijn wel wat overmatig aanwezig bij de oudere generatie. En "oudere generatie" is dan incl het wat oudere deel van generatie X als je het toch over hokjes hebt. Met wat zoeken vind je vast ook wel twintigers met boomer denkbeelden.

Maar het is wel zo dat zonder dergelijke hokjes een discussie over maatschappelijke dingen bijna onmogelijk wordt door de lange toelichtingen en eindeloze nuances. Daar ontkom je niet aan.

Mijn punt is wel dat je een deel van het boomer-fenomeen, namelijk het je eigen jeugd op het heden projecteren, ook ziet bij een aantal dertigers en veertigers in dit topic. Weliswaar in een andere vorm maar als je door de replies leest zie je dat veel dertigers/veertigers nog van het kostenniveau van hun eigen studietijd uit lijken te gaan. Dat is precies hetzelfde waar zij op hun beurt de 55/60+'ers van beschuldigen als het om bijvoorbeeld huizenmarktperikelen gaat. Niets menselijks is ons mensen vreemd.

Overigens gaan dertigers/veertigers van nu tzt ook nog een stevige dobber aan lastige vragen van hun eigen kinderen over het milieu krijgen, maar dat terzijde.


edit: crap, ik had me nog zo voorgenomen me niet tot deze discussie te laten verleiden

[carpebios]

Yucon schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 10:19:
[...]
Overigens gaan dertigers/veertigers van nu tzt ook nog een stevige dobber aan lastige vragen van hun eigen kinderen over het milieu krijgen, maar dat terzijde.

Mijn 2020 is met een lach begonnen!

[Yucon]

carpebios schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 10:23:
[...]




Mijn 2020 is met een lach begonnen!

Bedoel je dat ze dat nu al doen? Het is nu overwegend meer gericht op het bewegen tot actie en ook wat minder persoonlijk gericht, en daarbij zijn de ouders van de jeugd die daar nu voor protesteert ouder. De kinderen van die dertigers/veertigers zijn nu overwegend nog klein. Als die pubers zijn wordt het naar mijn mening persoonlijker en wordt het "pa, wat heb jij precies gedaan om de rotzooi te beperken? En waarom had jij toen ik klein was zo'n oude gare diesel?".

[ Voor 57% gewijzigd door Yucon op 01-01-2020 10:32 ]

[Deruxian]

Ik schrik van je vraag. Genoeg mensen hierboven ook zo te zien..

[Unknown Alien]

Sibylle schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 11:30:
Waar komt toch dat gevoel vandaan dat iedereen/kinderen recht hebben op wat hun ouders kunnen geven BOVENOP de normale opvoeding tot ~18 jaar? Steun naar draagkracht is ideaal, maar toch geen 'normaal recht'?

Waar dat vandaan komt vraagt u.

Ik ben van mening dat wanneer je ouder wordt gepland of niet. Je daar ook de verantwoordelijkheid hebt om voor zo een goed mogelijke leven te laten genieten. En klaar te maken voor het grote mensen leven.

Mensen die bewust ouders worden maken de meeste egoïstische keuze van hun leven. Dus je bent je Kids zeer zeker verplicht, om ze zo goed mogelijk het huis te verlaten in de best mogelijke omstandigheden.

Nogmaals financiële ondersteuning alleen als het mogelijk is. Voor het geval ik verkeerd begrepen wordt.

Mijn vrouw zei net. Ik verwachte destijds dat ze mij studie gingen betalen. Ik reageerde verontwaardigd... Maar ze zei dat komt omdat hoe ouder ze werden hoe beter hun financiële gezins situatie werdt. Zij en haar zusje hebben een privé HBO opleiding kunnen doen zonder schuld.

Ze is blij dat die mogelijkheid er was en is ook vastbesloten dit voor onze Kids te doen.

Overigens lees ik de meeste posts hier door. Erg interessant de mening en keuzes van mede ouders en studenten.

[Transportman]

Yucon schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 10:19:
[...]

Dat is toch precies wat ik zeg? "Boomer" is een term die voor bepaalde denkbeelden gebruikt wordt. Die zijn wel wat overmatig aanwezig bij de oudere generatie. En "oudere generatie" is dan incl het wat oudere deel van generatie X als je het toch over hokjes hebt. Met wat zoeken vind je vast ook wel twintigers met boomer denkbeelden.

Maar het is wel zo dat zonder dergelijke hokjes een discussie over maatschappelijke dingen bijna onmogelijk wordt door de lange toelichtingen en eindeloze nuances. Daar ontkom je niet aan.

Mijn punt is wel dat je een deel van het boomer-fenomeen, namelijk het je eigen jeugd op het heden projecteren, ook ziet bij een aantal dertigers en veertigers in dit topic. Weliswaar in een andere vorm maar als je door de replies leest zie je dat veel dertigers/veertigers nog van het kostenniveau van hun eigen studietijd uit lijken te gaan. Dat is precies hetzelfde waar zij op hun beurt de 55/60+'ers van beschuldigen als het om bijvoorbeeld huizenmarktperikelen gaat. Niets menselijks is ons mensen vreemd.

Overigens gaan dertigers/veertigers van nu tzt ook nog een stevige dobber aan lastige vragen van hun eigen kinderen over het milieu krijgen, maar dat terzijde.


edit: crap, ik had me nog zo voorgenomen me niet tot deze discussie te laten verleiden

RTL Nieuws had als afsluiting van het decennium wat cijfers op een rij gezet (artikel), waaronder de gemiddelde huizenprijs en inkomen over die 10 jaar. Gemiddelde huizenprijs is ~40% gestegen in die 10 jaar, inkomens maar 13% (op een 10% inflatie) en het collegegeld is 32% omhoog gegaan (bron). Dertigers en veertigers die dan blijven rekenen met het kostenniveau uit hun eigen tijd en dat projecteren op de huidige generatie, zitten er dan wel flink naast, omdat er in 10 jaar tijd al zoveel is veranderd.

[Grunwold]

PcDealer schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 01:57:
[...]
Als iedereen zich aan de afspraken zou houden, waren er geen advocaten nodig toch? Jij gaat er vanuit dat de lening ook daadwerkelijk wordt terugbetaald. Wat als dat niet zo is tegen de afspraak in?

[...]

Voor velen is een hypotheek sowieso niet aan de orde qua draagkracht. Waarom zou mijn afgesloten situatie niet thans of in de toekomst gelden? Waarom meer belastend?

Als je de advocaat zou moeten afsturen op je eigen kinderen / ouders is er geen sprake van een normale ouder - kind relatie, maar dat is mijn ongezouten mening. Je situatie is niet relevant want los van je schuld is er verder niks over bekend en niet op in te gaan. Wat wel bekend is, is dat levensonderhoud duurder wordt, huren blijft duurder worden en de woningprijzen blijven stijgen. Het is tegenwoordig al een heel privilege op zichzelf als je een woning hebt weten te bemachten zij dat huur of koop.

Als je kinderen dezelfde hoeveelheid schuld zouden opbouwen als jouw studieschuld zijn ze dus, gemiddeld, langer bezig deze schuld terug te betalen. De toekomstige- en huidige situatie is dus dat een studielening wel degelijk meer belastend is dan in het verleden waarin de studiebeurs kwijt gescholden werd ("het oude stelsel").

Nu zeg je dat een hypotheek niet aan de orde is qua draagkracht voor velen, dat klopt, maar een hypotheek is goedkoper als huren. Als je kind heeft kunnen sparen hiervoor en geen schulden heeft (moeten afbetalen) resulteer dat uiteindelijk in lagere maandlasten en kan je kind meer geld sparen voor o.a.

- noodgeld
- levensdoelen (gezinsuitbreiding)
- hobby's
- vakanties
- toekomstige zorg voor de ouders ja, jij wordt uiteindelijk ook een oude zorgbehoevende l*l als je kind weet door wie hij/zij beter af is in het leven zullen ze ook jouw eerder helpen als jij het nodig hebt

Daarom blijf ik van mening dat een studieschuld niet meer wenselijk is tegenwoordig en het best gemeden kan worden.

[Z___Z]

Transportman schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 12:19:
[...]

RTL Nieuws had als afsluiting van het decennium wat cijfers op een rij gezet (artikel), waaronder de gemiddelde huizenprijs en inkomen over die 10 jaar. Gemiddelde huizenprijs is ~40% gestegen in die 10 jaar, inkomens maar 13% (op een 10% inflatie) en het collegegeld is 32% omhoog gegaan (bron). Dertigers en veertigers die dan blijven rekenen met het kostenniveau uit hun eigen tijd en dat projecteren op de huidige generatie, zitten er dan wel flink naast, omdat er in 10 jaar tijd al zoveel is veranderd.

Statistiek moet je altijd in perspectief zien. Dit decennium begon in de huizencrisis en bankencrisis. Als je vanaf 2008 bekijkt, vlak voor deze crisis, zal de huizenprijs redelijk in de pas lopen met de inflatie/salaris ontwikkeling. Daarnaast is de rente gedaald van 5% naar 1% dit decennium. Dus de kosten van een woning financieren is niet met 40% gestegen, maar eerder dichtbij het inflatiecijfer.
Studeren is duurder geworden dan 10 jaar geleden, maar we staan er economisch ook veel beter voor dan 10 jaar geleden. Dus ouders kunnen nu veel beter bijdragen aan de studie van hun kinderen dan 10 jaar geleden.
De 30ers generatie die in de crisis is afgestudeerd hebben veel moeten afzien in het begin van hun carrière. Maar ik denk dat het voor velen uiteindelijk toch wel goed is gekomen. Denk wel als je uit die generatie komt en niet hebt gejobhopt je toch significant minder aan het verdienen bent dan de 40er of de 20er die in economische hoogtijden afgestudeerd is.

[Mark31]

Eigenlijk is doorstuderen zonder dat ouders mee betalen gewoon niet handig meer.
Ik werk al vanaf mijn 16e en heb nu mijn eigen huis, virtueel ""1 ton "" overwaarde, genoeg geld op de bank.
Als ik dan oud klasgenoten hun situaties zie, die allemaal door hebben gestudeerd, die zitten nu in een huurwoning, zijn bezig met hun schulden af te betalen en kunnen geen huizen kopen, ondanks ze dus een dikkere salaris hebben.
Dus weet niet wat wijsheid is voor de nieuwe generaties.
Nog even op terug te komen, een daarvan die heeft 2 studies gedaan op het HBO, beide niet afgemaakt, studieschuld van 50 duizend euro.
En zit nu op hetzelfde niveau dan mij, ja zeg het maar, ik weet niet of het wijsheid is.
Indien je een studieschuld aangaat, en niemand betaalt mee, dan moet je eigenlijk ook echt slagen voor je studie en die garantie heb je ook niet.
Dus dat er meer studenten met een burnout komen te zitten vanwege de druk die ze ervaren kan ik heel goed begrijpen.

[ Voor 34% gewijzigd door Mark31 op 01-01-2020 13:06 ]

[Transportman]

Z___Z schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 12:40:
[...]

Statistiek moet je altijd in perspectief zien. Dit decennium begon in de huizencrisis en bankencrisis. Als je vanaf 2008 bekijkt, vlak voor deze crisis, zal de huizenprijs redelijk in de pas lopen met de inflatie/salaris ontwikkeling. Daarnaast is de rente gedaald van 5% naar 1% dit decennium. Dus de kosten van een woning financieren is niet met 40% gestegen, maar eerder dichtbij het inflatiecijfer.
Studeren is duurder geworden dan 10 jaar geleden, maar we staan er economisch ook veel beter voor dan 10 jaar geleden. Dus ouders kunnen nu veel beter bijdragen aan de studie van hun kinderen dan 10 jaar geleden.

Zeker, het feit dat het decennium in de crisis begon vertekend de cijfers, en sommige cijfers heffen elkaar weer op. En als je niet door de crisis getroffen bent, is het voor ouders veel makkelijker om bij te dragen dan 10 jaar geleden, maar als je wel getroffen bent, kan je best pech hebben.

De 30ers generatie die in de crisis is afgestudeerd hebben veel moeten afzien in het begin van hun carrière. Maar ik denk dat het voor velen uiteindelijk toch wel goed is gekomen. Denk wel als je uit die generatie komt en niet hebt gejobhopt je toch significant minder aan het verdienen bent dan de 40er of de 20er die in economische hoogtijden afgestudeerd is.

Ik heb inderdaad aan het begin van mijn carrière pech gehad, zat nog met de naweeën van de crisis waardoor de banenmarkt een stuk minder gunstig was dan toen ik begon met studeren, maar daarna is het ook weer goed gekomen (vaste baan en een koopwoning). Mijn zusje heeft echter pech op dit moment, ze is een paar jaar later afgestudeerd in de "economische hoogtijden", verdient een vergelijkbaar salaris als ik nu doe, maar kopen is een stuk moeilijker voor haar dan voor mij een paar jaar geleden op vergelijkbare momenten in onze carrières.

[MLLL]

Mijn opleiding werd voor de helft betaald door mijn ouders, had een schuld van fl 15.000 toen ik klaar was. Binnen 2 jaar afgelost en weer door.

[Rik.]

Persoonlijk denk ik dat ik als ik kinderen zou hebben de studie zoveel mogelijk zou betalen. Desnoods betaal je enkel het collegegeld en doet ze de rest zelf.

Het gemiddelde bijbaantje levert niet zo heel erg veel op. Als je een lastige studie doet waarvoor je veel op school zit of heel veel thuis moet doen, heb je echt geen tijd om heel veel te werken. Tijdens mijn studie werkte ik zelf altijd 12 uur (4 door de week en 8 op zaterdag), daarnaast had ik de tijd echt wel nodig.

Natuurlijk moet je het wel kunnen betalen, dus de keuze is altijd aan jezelf.

Detmer schreef op zondag 29 december 2019 @ 22:36:
Ik denk dat je een middenweg kunt vinden daarin. Je hoeft niet de volledige studie te sponsoren, maar een bijdrage is natuurlijk wel mooi. Zet bijvoorbeeld elke maand een X-bedrag weg voor haar en geef dat aan haar als ze haar studie heeft afgerond als gedeeltelijke aflossing. Of als ze op kamers gaat help daar met wat dingen als een koelkastje oid.

Ik denk dat je dit dan beter nu meteen iedere maand kunt geven. Ze hoeft dan niet zoveel te lenen. Uiteindelijk heeft ze hierdoor een lagere schuld, dit komt haar uiteindelijk een stuk beter uit omdat je studielening gewoon meegerekend wordt bij de hypotheekberekening.

[klaaas]

Hier hebben we 2 kinderen die vorig jaar eindexamen hebben gedaan en een 3e die halverwege z'n middelbare school zit. De oudste doet een tussenjaar en de middelste is begonnen aan z'n HBO. Ik heb beide de studiebegroting van het Nibud in laten vullen om ze een idee te geven wat studeren kost en hoe we dat financieel gaan regelen. Ze weten dat we voor hun studie gespaard hebben, maar we hebben ze het schema in eerste instantie in laten vullen zonder die financiële steun van ons mee te nemen. Het is dan redelijk snel duidelijk dat je zonder lenen niet ver komt. Het gat is niet dicht te leggen met wat meer uren werken. Op deze manier krijgen ze aardig inzicht in de kosten die ermee gemoeid zijn en ook zien ze wat onze bijdrage is (collegegeld en boeken).

Voor de middelste betekent dit dat hij met zijn huidige baantje en onze bijdrage niets hoeft te lenen. Wat daarbij belangrijk is om te noemen is dat zijn opleiding om de hoek zit en hij dus gewoon thuis kan blijven wonen. Wat hij naast de directe studiekosten aan uitgaven heeft aan kleding, uitgaan e.d. moet hij zelf bedruipen en dat vind ik eigenlijk ook wel een mooie leerschool. Hij houdt b.v. van mooie kleding maar loopt daardoor wel met een oud mobieltje rond met een gebarsten scherm. De aloude communicerende vaten dus.

Zoals gezegd doet de oudste een tussenjaar en daarna wil hij gaan studeren in Utrecht. Dat is een half uur met de trein plus een klein stukje fietsen. Eigenlijk wil hij op kamers, maar omdat dat niet strikt noodzakelijk is en hij weet wat de kosten zijn twijfelt hij daar nog over. Liefst leent hij ook niet en hij heeft het over sparen gehad, maar of dat er daadwerkelijk van komt is nog maar de vraag. Feit is wel dat als hij op kamers zou gaan wij daar financieel niet substantieel aan bij kunnen dragen. (Nog even los van de vraag of dat zou moeten omdat het niet noodzakelijk is en de vraag hoe zich dat verhoudt tot de bijdrage die zijn broer krijgt). In die zin zie ik zeker dat er met het huidige stelsel een veel duidelijker scheiding ontstaat tussen kinderen van ouders die zich dat wel en niet kunnen veroorloven. Ik merk ook dat de mogelijke studieschuld bij de oudste meespeelt bij het kiezen van een studie verder van huis. Zeker geen positieve ontwikkeling wat mij betreft.

Tenslotte: ik spreek logischerwijs geregeld ouders die in dezelfde levensfase zitten. Ik kom bijna nooit ouders tegen die niet donders goed beseffen dat de situatie van onze kinderen heel anders is dan onze eigen situatie was. Het besef dat het goed kan zijn dat onze kinderen wel eens een trendbreuk kunnen zijn doordat ze het slechter krijgen dan hun ouders is zeker wel doorgedrongen. Wellicht dat ouders met jongere kinderen daar minder over hebben nagedacht of dat juist weer wat oudere mensen (echte boomers?) daar weer te ver vanaf staan, maar het over 1 kam scheren van 40-plussers zoals sommigen hier doen doet de realiteit m.i. geen recht.

[PLAE]

klaaas schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 19:17:De oudste doet een tussenjaar

Je hebt het 2 keer over een tussenjaar doen. Wat doe je dan?

[klaaas]

PLAE schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 20:01:
[...]


Je hebt het 2 keer over een tussenjaar doen. Wat doe je dan?

Dat kan natuurlijk van alles zijn maar in dit geval: hij zit in het bestuur van een landelijke jongerenorganisatie en werkt daarnaast bij een fastfoodrestaurant.

[Pizza_Boom]

PLAE schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 20:01:
Je hebt het 2 keer over een tussenjaar doen. Wat doe je dan?

Alles behalve studeren. Kan dus zijn:
- Werken
- Reizen
- Vrijwilligerswerk doen
- De hele dag op je nest liggen

Z___Z schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 12:40:
Statistiek moet je altijd in perspectief zien. Dit decennium begon in de huizencrisis en bankencrisis. Als je vanaf 2008 bekijkt, vlak voor deze crisis, zal de huizenprijs redelijk in de pas lopen met de inflatie/salaris ontwikkeling. Daarnaast is de rente gedaald van 5% naar 1% dit decennium. Dus de kosten van een woning financieren is niet met 40% gestegen, maar eerder dichtbij het inflatiecijfer.

Dan graag een cijfer van de ontwikkeling van startsalarissen, want die zijn volgens mij aardig gelijk gebleven. En hoeveel mensen hebben er in de crisis niet moeten inleveren of een baan moeten accepteren die minder betaalde dan hun vorige baan?

[Ikbenmeereendje]

Hkuit schreef op zondag 29 december 2019 @ 22:28:
Mijn dochter, onze oudste, zit in 6VWO en gaat straks studeren. Ik vind als vader dat zij een lening kan aanvragen voor haar studie; als ze na de studie gaat werken kan ze die immers rustig aan terugbetalen, tegen redelijke voorwaarden.

In mijn omgeving zijn er mensen die daar anders over denken en die o.a. op wijzen dat het leenstelsel tot een hoop stress bij studenten leidt en dat de regering overweegt om het systeem te wijzigen (maar tegen die tijd is mijn dochter waarschijnlijk alweer klaar...).
Wij werken allebei en hebben samen best een aardig inkomen, maar ik vind het eigenlijk wel een eerlijk systeem, als een kansrijk iemand zelf leent voor een studie. Daar komt bij dat we nog een kind hebben die in 4VWO zit en die over 3 jaar ook wil gaan studeren.

Wat vinden jullie?
Hoe hebben jullie het geregeld met jullie kinderen, of jullie ouders met jullie zelf?

Ik heb zelf alles moeten betalen en gedeeltelijk moeten werken naast mijn studie. Master volledig moeten lenen. Afgestudeerd met 40k schuld en een vader die nog af en toe benadrukt dat hij eigenlijk geld van mijn studiefinanciering had moeten opeisen.

Mijn vriendin heeft alles van haar ouders gekregen, heeft kunnen sparen tijdens de studie en 0 schuld.

Natuurlijk is er veel te zeggen voor hoe je je kinderen verantwoord met geld leert omgaan. Maar het verschil in financiele stress die ik ervaren heb vergeleken met haar is significant.

Een huis kopen zit er door mijn studieschuld niet in de komende tijd en het is al vrij moeilijk om een huurhuis te vinden wat nog enigszins betaalbaar is. Door ons budget heeft het bijna een half jaar gelukt voordat we konden samenwonen.

IMO doe ze een vast bedrag in de maand en zorg dat het voor beide gelijk is. Hoe minder studieschuld hoe beter. Tuurlijk kun je altijd voorwaarden eraan stellen zodat er niet puur van het geld gefeest wordt en tegelijkertijd maximaal geleend wordt van ome duo, maar je hebt nu de mogelijkheid om ze goed weg te zetten voor het begin van hun werkende leven.

[absurdsmash]

Ikbenmeereendje schreef op donderdag 2 januari 2020 @ 02:03:
[...]


Ik heb zelf alles moeten betalen en gedeeltelijk moeten werken naast mijn studie. Master volledig moeten lenen. Afgestudeerd met 40k schuld en een vader die nog af en toe benadrukt dat hij eigenlijk geld van mijn studiefinanciering had moeten opeisen.

Mijn vriendin heeft alles van haar ouders gekregen, heeft kunnen sparen tijdens de studie en 0 schuld.

Natuurlijk is er veel te zeggen voor hoe je je kinderen verantwoord met geld leert omgaan. Maar het verschil in financiele stress die ik ervaren heb vergeleken met haar is [b]significant[/b].

Een huis kopen zit er door mijn studieschuld niet in de komende tijd en het is al vrij moeilijk om een huurhuis te vinden wat nog enigszins betaalbaar is. Door ons budget heeft het bijna een half jaar gelukt voordat we konden samenwonen.

IMO doe ze een vast bedrag in de maand en zorg dat het voor beide gelijk is. Hoe minder studieschuld hoe beter. Tuurlijk kun je altijd voorwaarden eraan stellen zodat er niet puur van het geld gefeest wordt en tegelijkertijd maximaal geleend wordt van ome duo, maar je hebt nu de mogelijkheid om ze goed weg te zetten voor het begin van hun werkende leven.

Ik kan dit alleen maar onderstrepen; momenteel zit ik in een vergelijkbare situatie en, hoewel ik er prima mee kan dealen, ik zou die financiële stress niemand gunnen. Het verschil met mijn vriendin, die geen noemenswaardige schuld heeft, is toch af en toe vervelend.

[Shamalamadindon]

Om het eens even over een andere boeg te gooien. Ik heb een kennis die in hetzelfde schuitje zat als jouw dochter. De ouders zaten op een enorme berg geld maar weigerden een cent bij te dragen.

Na met moeite de studie afgerond te hebben, een baan gevonden te hebben en hij op zichzelf is gaan wonen heeft hij het contact met zijn ouders verder afgebroken.

Nu was daar wel meer aan de hand dan enkel de studie geld kwestie maar toch, food for thought.

[Anatidae]

Mijn ouders betaalden alleen collegegeld en mijn zorgverzekering. Rest moest ik zelf betalen. Boeken kocht ik dus niet... Veel te duur. Moet wel gezegd worden dat ik nog redelijke uitwonende beurs kreeg vanwege laag inkomen ouders en dat ik relatief goedkoop woonde. 6 jaar studie met 7500 euro schuld. Vind het heel redelijk allemaal. Begin nu met aflossen a 48 euro per maand.

Echter, het jaar nadat ik begonnen ben is stufie afgeschaft. Scheelde in mijn geval al zo'n 400 euro per maand. Daarnaast zie ik geen studentenkamers meer langskomen van onder de 400-450. Terwijl ik 300 betaalde voor echt iets moois.

30k verschil in 2-3 jaar overheidsbeleid. Ik weet niet of ik m'n kinderen dat zou willen aandoen.

Je kunt na je studie al praktisch nergens meer wonen (Google eens op economisch daklozen bv), dat geeft al genoeg ellende zonder die enorme schuld boven je hoofd

[FireAge]

Los van wat er moreel wel of niet van gevonden wordt, ben je wettelijk verplicht om bij te dragen als er draagkracht is. Doe je dit niet, dan kan het kind dit bedrag bij de rechtbank opeisen. Nu zal dit meestal zo’n vaart niet lopen, maar het geeft wel aan wat “hoort”.

Zelf 40-er met twee jonge kinderen. Als die gaan studeren, wat ik wel hoop, zal ik ze zo veel mogelijk ondersteunen. Financieel, woning, stage in het buitenland, wat er maar nodig is. Dit hebben mijn ouders ook gedaan, en heeft er zeker niet toe geleid dat ik er misbruik van heb gemaakt, of slecht met geld om kan gaan. Het heeft er juist voor gezorgd dat ik spaarzaam ben en geen schuld heb (waar geen waarde tegenover staat).

En je hoeft niet nu al een keuze te maken voor de hele duur. Begin ergens mee en bespreek regelmatig hoe het loopt.

Oh en mbt alle posts over kinderen die alleen maar feesten en geld verbrassen. Tijdens je studie moet je ook een beetje lol kunnen hebben. Je hebt al genoeg aan je hoofd met je studie, leren zelfstandig worden en volwassen worden.

[Tommie12]

Shamalamadindon schreef op donderdag 2 januari 2020 @ 03:04:
Om het eens even over een andere boeg te gooien. Ik heb een kennis die in hetzelfde schuitje zat als jouw dochter. De ouders zaten op een enorme berg geld maar weigerden een cent bij te dragen.

Na met moeite de studie afgerond te hebben, een baan gevonden te hebben en hij op zichzelf is gaan wonen heeft hij het contact met zijn ouders verder afgebroken.

Nu was daar wel meer aan de hand dan enkel de studie geld kwestie maar toch, food for thought.

Dat zijn situaties die ik niet snap als ouder.
Ik zou voor mijn kinderen alles doen, en een verbreking van contact zou zowaar mijn ergste nachtmerrie zijn.
Alleen als ze compleet ontsporen (drugs, prostitutie, ...) dan zou ik ze beleefd vragen om mij daar buiten te houden.

Je vraagt je soms af waarom mensen kinderen op de wereld zetten. Je hoeft ze niet te verpamperen, maar ze begeleiden naar een goede studie en zelfstandigheid vind ik de prioriteit.
Dat betekent helemaal niet dat ze moeten zwemmen in het geld! Ik heb mijn kinderen altijd gezegd dat ze "arme" studenten zouden zijn. Kosten werden betaald, kledij en eten inclusief, maar als ze exotische vakanties wouden, of alle dagen uit gaan, dan mogen ze daar zelf voor werken. Ik zit ook niet elke dag op restaurant.
De bedoeling was om ze aan een diploma te helpen, en ze een "smooth" start te geven in het leven zonder zorgen over leningen. Willen ze nog een paar jaar thuis wonen als ze werken, dan kan dat, maar dan mogen ze wel iets bijdragen (al is het maar om het eerlijk te maken tov elkaar).


Zijn er dan echt mensen die afscheid nemen als hun kind 18 is, en ze dan zeggen: zo, daar zijn we klaar mee. Dan kan je ook verwachten dat kinderen niet meer terug komen naar hun ouders om zondagmiddag kroketten te komen eten. :-)
Als je als ouders het geld hebt, dan steun je toch je kinderen zeker.
Wat ga je anders met dat geld doen? Als je het laat vererven, dan hebben ze het meestal niet meer nodig.

[ Voor 25% gewijzigd door Tommie12 op 02-01-2020 09:46 ]

[brambello]

Als jij het kan betalen en jouw dochter neemt de studie serieus, betaal maar gewoon voor haar.

Amalia kan haar studie later zelf te betalen met haar 1.8 miljoen aan inkomen, maar waarschijnlijk hoeft ze dat geeneens zelf. Voor mij werden studies ook betaald, en ik deed vanaf een zeker moment gewoon mijn best.

anders moet ze straks ook bij elk familiefeest werken en gaat ze nooit meer naar opa en oma.

[ Voor 13% gewijzigd door brambello op 02-01-2020 10:11 ]

[psychodude]

Z___Z schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 12:40:
[...]

Statistiek moet je altijd in perspectief zien. Dit decennium begon in de huizencrisis en bankencrisis. Als je vanaf 2008 bekijkt, vlak voor deze crisis, zal de huizenprijs redelijk in de pas lopen met de inflatie/salaris ontwikkeling. Daarnaast is de rente gedaald van 5% naar 1% dit decennium. Dus de kosten van een woning financieren is niet met 40% gestegen, maar eerder dichtbij het inflatiecijfer.
Studeren is duurder geworden dan 10 jaar geleden, maar we staan er economisch ook veel beter voor dan 10 jaar geleden. Dus ouders kunnen nu veel beter bijdragen aan de studie van hun kinderen dan 10 jaar geleden.
De 30ers generatie die in de crisis is afgestudeerd hebben veel moeten afzien in het begin van hun carrière. Maar ik denk dat het voor velen uiteindelijk toch wel goed is gekomen. Denk wel als je uit die generatie komt en niet hebt gejobhopt je toch significant minder aan het verdienen bent dan de 40er of de 20er die in economische hoogtijden afgestudeerd is.

Als ouders die bijdrage dus leveren . Voor de studenten waarbij dit dus niet geld betekent het momenteel dus hogere studiekosten, hogere woonlasten. Overigens vermoed ik dat onder de wat jongere generatie afgestudeerden het begrip om voor hun kinderen de studie mee te bekostigen toch al wel hoger zal liggen dan voor de oudere generatie.

De jongere generatie heeft tenslotte een veel beter begrip van hoe het studeren er nu voor staat en in welke richting dit zich beweegt. Niet alleen zijn de woonlasten nu hoger, de studiekosten hoger, heeft men te maken met een lening in plaats van een beurs, maar spelen daarbovenop ook zaken als het bindend studieadvies.

Al dit soort zaken bij elkaar is voor veel studenten al zwaar. Vanuit mijn eigen perspectief heb ik het meest te maken met geneeskundestudenten. Kijken we binnen die groep, dan kampt circa 10% met burnout klachten tijdens de bachelorfase en loopt op tot grofweg 20% tijdens de coschappen. Tijd om te feesten met weken van tot ongeveer 60 uur in die laatste jaren zit er voor deze studenten sowieso al niet in.

Het leven van een student is op veel fronten dan ook gewoon erg veranderd. Waarbij niet alleen het verschil in kosten tussen de generaties in ogenschouw genomen dient te worden, maar ook alle overige verplichtingen die erbij gekomen zijn. Om nog maar te zwijgen over het feit dat een vervolgopleiding in wat voor een vorm dan ook op zich hedendaags al nagenoeg als verplichting gezien kan worden wil je een redelijke kans maken op de arbeidsmarkt.

[mwa]

Ik heb altijd alles zelf betaald voor mijn studie/kamer dmv bijbaantjes. Ik was vrij actief in het studentenleven (lang leve Groningen) en het was zeker af en toe pittig om alles te combineren, maar ik denk dat ik daar een stuk wijzer van ben geworden. Aan mijn vrouw merk ik dat zij alles tijdens de studie heeft 'gekregen' en daarnaast nooit hoefde te werken. Gevolg is dat zij wel geneeskunde nomimaal heeft afgerond, en ik ruim 9 jaar studie heb gedaan (over 2 studies, dat dan weer wel).

Hoe ik het later met mijn kids wil doen: ik betaal het jaarlijkse collegegeld + boeken, de rest mogen zij zelf betalen/voor werken. En uiteraard bijspringen als het nodig is, als ze maar laten zien dat ze ervoor willen werken.

[bwerg]

Zenix schreef op maandag 30 december 2019 @ 17:29:
Studielening is gunstiger dan hypotheek.

Behalve dan dat je toch een huis nodig hebt, en ik zie een studielening + huur niet voordeliger worden dan geen studielening + hypotheek. Dat is natuulijk ook afhankelijk van locatie, maar ik weet wel dat een studielening niks aan mijn financiële situatie zou toevoegen, ook al is dat leuk tegen 0%. Hoe de markt ervoor staat over X jaar, Joost mag het weten.

Maar de TS lijkt het wel goed te doen: bespreek het gewoon, en doe het in redelijkheid. Niet alles zonder moeite toeschuiven is niet gek maar iemand in de stress laten zitten en tegen financiële muren op laten lopen ook niet. Een bijbaantje kan nuttig zijn maar als iemand al een zware studie doet (ja, die bestaan) en het gaat ten koste van de studiepresaties, dan is dat op de lange termijn financieel natuurlijk een ontzettend slecht idee.

[djiedjee]

Wat een interessant topic! Ik zit er, zoals wel vaker, een beetje dubbel in.

Kant 1
Je gunt je kind toch het allerbeste? Als je het kan betalen moet je dat doen. De kinderen hebben het al zo zwaar. Etc.

Kant 2
de lening is de goedkoopste die je ooit zal krijgen. Het leert je de waarde van geld kennen. Je moet leren je eigen boontjes te doppen. Etc.

Bij ons in de praktijk
Mijn oudste is gaan studeren. Wij kunnen alle kosten prima betalen en zijn daar nu ook mee begonnen.
Maar het bijbaantje was voor het eindexamen al gestopt. Naast studeren wordt er ook heel erg hard gefeest wat nogal veel geld kost.

Wij hebben alles doorgesproken met de kinderen. Het noodzakelijke willen we betalen maar de rest niet.

Kapotte telefoon: je krijgt 200 euro voor een eenvoudig toestel, als je een nieuwe iphone wil regel je dat zelf maar.
Wil je 3 keer per jaar op vakantie met je vrienden, dan regel je dat zelf maar.
Lekker vaak stappen kost minimaal 150 euro per maand. Prima, maar dat regel je dan maar zelf.

In vergelijking met sommige ouders zijn we erg krenterig, in vergelijking met anderen erg vrijgevig.

[Mark31]

djiedjee schreef op donderdag 2 januari 2020 @ 12:06:
Wat een interessant topic! Ik zit er, zoals wel vaker, een beetje dubbel in.

Kant 1
Je gunt je kind toch het allerbeste? Als je het kan betalen moet je dat doen. De kinderen hebben het al zo zwaar. Etc.

Kant 2
de lening is de goedkoopste die je ooit zal krijgen. Het leert je de waarde van geld kennen. Je moet leren je eigen boontjes te doppen. Etc.

Bij ons in de praktijk
Mijn oudste is gaan studeren. Wij kunnen alle kosten prima betalen en zijn daar nu ook mee begonnen.
Maar het bijbaantje was voor het eindexamen al gestopt. Naast studeren wordt er ook heel erg hard gefeest wat nogal veel geld kost.

Wij hebben alles doorgesproken met de kinderen. Het noodzakelijke willen we betalen maar de rest niet.

Kapotte telefoon: je krijgt 200 euro voor een eenvoudig toestel, als je een nieuwe iphone wil regel je dat zelf maar.
Wil je 3 keer per jaar op vakantie met je vrienden, dan regel je dat zelf maar.
Lekker vaak stappen kost minimaal 150 euro per maand. Prima, maar dat regel je dan maar zelf.

In vergelijking met sommige ouders zijn we erg krenterig, in vergelijking met anderen erg vrijgevig.

Dit is toch prima?
Hierbij zeg je gewoon van ik betaal de studiekosten, alleen wat je erbuiten doet moet je zelf voor werken en sparen.
Zo krijgt hij geen extreem hoge schulden, en kan hij straks normaal de maatschappij in zonder enorme schulden.
Ik vind dit gewoon een hele nette oplossing.

[Mfpower]

Het is mij wel duidelijk na alle reacties. Gemiddeld genomen willen ouders wel helpen maar kunnen niet altijd. Dan heb je nog de ouders die wel kunnen maar niet willen helpen. Kortom het systeem faalt want de reden of je in bepaalde mate schuldvrij kunt studeren wordt bij de ouders neergelegd, en genereert dus kansongelijkheid. Wat mij betreft is en blijft dat de grootste faal in een rijk land als de onze.

[GoldenSample]

Mark31 schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 12:59:
Eigenlijk is doorstuderen zonder dat ouders mee betalen gewoon niet handig meer.
Ik werk al vanaf mijn 16e en heb nu mijn eigen huis, virtueel ""1 ton "" overwaarde, genoeg geld op de bank.
Als ik dan oud klasgenoten hun situaties zie, die allemaal door hebben gestudeerd, die zitten nu in een huurwoning, zijn bezig met hun schulden af te betalen en kunnen geen huizen kopen, ondanks ze dus een dikkere salaris hebben.
Dus weet niet wat wijsheid is voor de nieuwe generaties.
Nog even op terug te komen, een daarvan die heeft 2 studies gedaan op het HBO, beide niet afgemaakt, studieschuld van 50 duizend euro.
En zit nu op hetzelfde niveau dan mij, ja zeg het maar, ik weet niet of het wijsheid is.
Indien je een studieschuld aangaat, en niemand betaalt mee, dan moet je eigenlijk ook echt slagen voor je studie en die garantie heb je ook niet.
Dus dat er meer studenten met een burnout komen te zitten vanwege de druk die ze ervaren kan ik heel goed begrijpen.

Wat hier natuurlijk vertekend is dat jij waarschijnlijk eerder de koopwoningmarkt op ging dan je evenknie die ging studeren. Gezien de prijsexplosie de afgelopen jaren (zie die ton overwaarde) is dat van enorme invloed. Bij mensen die weer 5 jaar ouder zijn dan jou kan het jaren lang andersom geweest zijn (die stonden flink 'onderwater' in 2012 terwijl even oude mensen die gestudeerd hadden pas toen de koop markt op kwamen).

Z___Z schreef op woensdag 1 januari 2020 @ 12:40:
[...]

Statistiek moet je altijd in perspectief zien. Dit decennium begon in de huizencrisis en bankencrisis. Als je vanaf 2008 bekijkt, vlak voor deze crisis, zal de huizenprijs redelijk in de pas lopen met de inflatie/salaris ontwikkeling. Daarnaast is de rente gedaald van 5% naar 1% dit decennium. Dus de kosten van een woning financieren is niet met 40% gestegen, maar eerder dichtbij het inflatiecijfer.

De rente is inderdaad gedaald wat deel van de oorzaak is van de opgestuwde prijzen. Er is meer dan dat wat de prijzen heeft doen stijgen, daardoor gaat de betaalbaarheid van woningen weldegelijk achteruit. Daarnaast koopt niet iedereen en zeker niet gelijk. De woekerende huren zorgen er voor dat het spaarpotentieel van huurders flink is uitgehold wat de koop van een woning nog verder weg brengt.

Studeren is duurder geworden dan 10 jaar geleden, maar we staan er economisch ook veel beter voor dan 10 jaar geleden. Dus ouders kunnen nu veel beter bijdragen aan de studie van hun kinderen dan 10 jaar geleden.

Tov. 15 jaar terug is dit natuurlijk niet het geval net als dat het in een volgende crisis ook weer niet het geval is. Geen geldig argument imho. Het beleid volgt niet de conjunctuur (of enkel maar beneden).

De 30ers generatie die in de crisis is afgestudeerd hebben veel moeten afzien in het begin van hun carrière. Maar ik denk dat het voor velen uiteindelijk toch wel goed is gekomen. Denk wel als je uit die generatie komt en niet hebt gejobhopt je toch significant minder aan het verdienen bent dan de 40er of de 20er die in economische hoogtijden afgestudeerd is.

Tja in de huidige maatschappij is bin 9 v/d 10 werkgevers jobhoppen een must om een fatsoenlijke salarisgroei door te maken.

Je originele punt; dat je economisch niet noodzakelijk beter af bent door te studeren is waar. Zeker als je studies met weinig verdienpotentieel vergelijkt met beroepen in het middenkader van de electrotechniek/installatie hoek bijvoorbeeld. Veelal is echter de gene die geschikt is voor zulke beroepen vaak niet de zelfde als de mensen die bijvoorbeeld theaterwetenschappen studeren. Daarom denk ik dat over het algemeen die studie toch wel economisch voordeel oplevert op lange termijn. Kritisch hiernaar kijken beveel ik echter zeker aan.

[Bulder]

GoldenSample schreef op donderdag 2 januari 2020 @ 13:52:

Je originele punt; dat je economisch niet noodzakelijk beter af bent door te studeren is waar. Zeker als je studies met weinig verdienpotentieel vergelijkt met beroepen in het middenkader van de electrotechniek/installatie hoek bijvoorbeeld. Veelal is echter de gene die geschikt is voor zulke beroepen vaak niet de zelfde als de mensen die bijvoorbeeld theaterwetenschappen studeren. Daarom denk ik dat over het algemeen die studie toch wel economisch voordeel oplevert op lange termijn. Kritisch hiernaar kijken beveel ik echter zeker aan.

Vergeet niet dat door de automatisering van de meer eenvoudigere werkzaamheden het werkveld geleidelijk aan veel complexer en dynamischer wordt. Het is dus in mindere mate belangrijk over welke kennis je beschikt, en steeds meer belangrijk hoe snel je over nieuwe kennis kunt beschikken.

Er zijn flink wat studies waarbij de directe waarde voor de arbeidsmarkt te betwijfelen valt (theaterwetenschappen, communicatiewetenschap, etc.), maar je doet niettemin academische (leer)vaardigheden op waarmee je op termijn alsnog goed je brood kunt verdienen, simpelweg omdat je langer relevant kunt blijven in kenniseconomie als de onze. Kijk bijvoorbeeld naar het aantal toppolitici met een Geschiedenis MA.

Studies worden teveel afgerekend op startsalaris. Zolang je genoeg transferable skills leert, ben je ook met de meeste 'pretstudies' echt geen hopeloos geval, je hebt alleen wat langer nodig om op gang te komen.

[stormbreaker]

Onderscheiden moet worden de ouders die geen bijdrage aan de studie van hun kind kunnen leveren of willen leveren. Die laatste categorie, dat vind ik echt ernstig. Als ik het verhaal van @fotografie999 lees dan stemt dat mij triest over de moraal in dit land. Mensen roepen hier wel dat @fotografie999 een recht claimt, wat hij niet heeft, maar dan vergeten ze dat er in het Burgerlijk Wetboek heel bewust de meerderjarigheid op 18 jaren is gezet maar de financiële onafhankelijkheid op 21. Echter, die financiële onafhankelijkheid is een juridisch technische rechtsregel. Het geeft het rechtssubject (de persoon tot 21 jaren) geen plichten maar slechts rechten. Dit in tegenstelling tot de minderjarige (tot 18 jaren) die eigenlijk de indirecte plicht heeft zich te schikken naar zijn wettelijk vertegenwoordiger, tenzij die wettelijk vertegenwoordiger zelf niet capabel is diens belangen te behartigen. Dan komt er een rechter die een bijzondere curator/voogd benoemd aan te pas.

Terug naar het topic, weg van de theorie.
Ik maak uit die financiële afhankelijkheid tot 21 jaar op dat de ouder/voogd een inspanningsverplichting heeft diens kind (tot 21 jaar) een bijdrage te geven voor studie en/of levensonderhoud. Indien de ouders heel vermogend zijn en het kind niets krijgt raad ik het meerderjarige kind tussen 18-21 jaar zelfs aan naar het juridisch loket te stappen om te inventariseren wat zij mogelijkheden zijn.
De TS draait mijns inziens en praat goed wat fout is in dit topic. Hij wil eigenlijk helemaal geen bijdrage geven en begint allerlei argumenten waarom hij dat niet zou hoeven te doen. De economische situatie is echter anders dan in de jaren 90 waar de TS denk ik heeft gestudeerd. Ik meen dat de economische situatie ook meegewogen moet worden in de hoogte van de bijdrage tot 21 jaren.

Indien het dus slecht met de starters gaat, er hoge woningnood is, en zelfs mensen zonder studieschuld (die al deeltijd werken maar ook deeltijd een master Nederlands Recht doen) geen woning kunnen kopen omdat een hypotheek van 120.000 (in mijn geval) ruim niet toereikend is voor een woning, de financiële bijdrage ook omhoog moet in geval van de TS. De TS zou eigenlijk minstens 50 % van de totale studiekosten van de bachelor van zijn dochter voor rekening mogen nemen. Dit had hij kunnen oplossen door - zoals mijn ouders - vanaf de geboorte van het kind al te gaan sparen. Dat hij dit niet gedaan heeft, daarvoor zit hij nu op de blaren.