Mijn dochter, onze oudste, zit in 6VWO en gaat straks studeren. Ik vind als vader dat zij een lening kan aanvragen voor haar studie; als ze na de studie gaat werken kan ze die immers rustig aan terugbetalen, tegen redelijke voorwaarden.
In mijn omgeving zijn er mensen die daar anders over denken en die o.a. op wijzen dat het leenstelsel tot een hoop stress bij studenten leidt en dat de regering overweegt om het systeem te wijzigen (maar tegen die tijd is mijn dochter waarschijnlijk alweer klaar...).
Wij werken allebei en hebben samen best een aardig inkomen, maar ik vind het eigenlijk wel een eerlijk systeem, als een kansrijk iemand zelf leent voor een studie. Daar komt bij dat we nog een kind hebben die in 4VWO zit en die over 3 jaar ook wil gaan studeren.
Wat vinden jullie?
Hoe hebben jullie het geregeld met jullie kinderen, of jullie ouders met jullie zelf?
update 3 januari 2020
Ik ben overweldigd door het enorme aantal reacties in dit topic. Mijn vraag maakt veel los en de vele reacties hebben mij natuurlijk ook aan het denken gezet. Mijn standpunt is nu dat ik (wij) zeker gaan bijdragen aan de studie van mijn dochter. Ik maak samen met haar een overzicht van alle kosten en mogelijke inkomsten, en samen gaan we bepalen wat redelijk is. Het is redelijk om van een student te verwachten dat hij/zij ook een bijbaan neemt om het inkomen aan te vullen, maar het hangt sterk af van de studiebelasting hoeveel uur per week er gewerkt kan worden. Vandaar: alles in alle redelijkheid. Of zij dan nog geld moet gaan lenen of niet, dat weet ik nog niet. Dat laten we wellicht afhangen van de aard van de kosten; stel bijvoorbeeld dat zij voor een periode naar het buitenland kan en dat dit veel meer gaat kosten dan studeren in Nederland, dan kan ik me voorstellen dat we afspreken dat zij een deel van die extra kosten leent.
Er waren ook een paar reacties die ik wat lomp vond. Natuurlijk is een forum een plaats om je mening te geven, en om die mening heb ik ook gevraagd, maar een bericht als het onderstaande begint wel erg stevig...(om daarna eigenlijk best genuanceerd te blijken):
De volgende reactie, o.a. daarop, vond ik dan wel weer prettig; en dan met name ook "Dit soort topics zijn juist waarom ik op GoT zit". Precies!
):
Ik kan hiermee goed uit de voeten, allen bedankt. Eerst maar eens mijn dochter's verjaardag vieren (wordt overmorgen 17) en dan een goed moment uitkiezen om over geld e.d. te gaan praten.
In mijn omgeving zijn er mensen die daar anders over denken en die o.a. op wijzen dat het leenstelsel tot een hoop stress bij studenten leidt en dat de regering overweegt om het systeem te wijzigen (maar tegen die tijd is mijn dochter waarschijnlijk alweer klaar...).
Wij werken allebei en hebben samen best een aardig inkomen, maar ik vind het eigenlijk wel een eerlijk systeem, als een kansrijk iemand zelf leent voor een studie. Daar komt bij dat we nog een kind hebben die in 4VWO zit en die over 3 jaar ook wil gaan studeren.
Wat vinden jullie?
Hoe hebben jullie het geregeld met jullie kinderen, of jullie ouders met jullie zelf?
update 3 januari 2020
Ik ben overweldigd door het enorme aantal reacties in dit topic. Mijn vraag maakt veel los en de vele reacties hebben mij natuurlijk ook aan het denken gezet. Mijn standpunt is nu dat ik (wij) zeker gaan bijdragen aan de studie van mijn dochter. Ik maak samen met haar een overzicht van alle kosten en mogelijke inkomsten, en samen gaan we bepalen wat redelijk is. Het is redelijk om van een student te verwachten dat hij/zij ook een bijbaan neemt om het inkomen aan te vullen, maar het hangt sterk af van de studiebelasting hoeveel uur per week er gewerkt kan worden. Vandaar: alles in alle redelijkheid. Of zij dan nog geld moet gaan lenen of niet, dat weet ik nog niet. Dat laten we wellicht afhangen van de aard van de kosten; stel bijvoorbeeld dat zij voor een periode naar het buitenland kan en dat dit veel meer gaat kosten dan studeren in Nederland, dan kan ik me voorstellen dat we afspreken dat zij een deel van die extra kosten leent.
Dat was een richting die me wel aansprak (eerst door haar laten lenen en dan later geld schenken zodat zij het af kan lossen) maar dan lijkt wel weer een soort machtsmiddel te worden en dat is niet mijn doel.assje schreef op zondag 29 december 2019 @ 22:41:
Het geld dat je niet aan je kind geeft hoeft natuurlijk ook niet weg te zijn, op een later moment kan je dus altijd nog kiezen het uitgespaarde bedrag toch om te zetten in een gift.
De condities van de studielening zijn dermate gunstig dat je het daarvoor niet hoeft te laten. Ik zou zelf dus een kleine schenking overwegen voor het hoofd noodzakelijke (de ouderbijdrage volgens berekening bijvoorbeeld). Daarbovenop zou ik best een reservering overwegen die ik na afronden studie over zou kunnen dragen (en dan de studielening af kan lossen of een ander/beter doel kan hebben).
Met onder andere dit bericht werd ik de goede kant op gestuurd; wat zegt DUO hierover, wat wordt als redelijk beschouwd, enz. Dat had ik natuurlijk ook voor het stellen van mijn vraag kunnen uitzoeken, maar zover was ik nog niet. Nu wel.Thralas schreef op zondag 29 december 2019 @ 22:47:
[...]
DUO gaat ervan uit dat ouders bijdragen aan de studie van hun kind. Als je ouders minder kapitaalkrachtig zijn uit dat zich in een extra toelage vanuit de overheid.
[...]
Je kunt hier berekenen of (en hoe hoog) de aanvullende beurs is. Het huidige maximum (universiteit, uitwonend) is € 396,39 per maand.
Van iedere euro die je dochter daarvan niet krijgt verwacht DUO dat de ouders die dragen. Lijkt me een pragmatische richtlijn.
Van enkel € 396,39 kun je niet rondkomen; de rest kan ze lenen of bijverdienen.
Dat was een goede; ik redeneer te gemakkelijk vanuit mezelf, als volwassene. Zij moet nog 17 worden en weet nog niets over al dit soort zaken. Dan krijg je wel stress ja...Yucon schreef op zondag 29 december 2019 @ 23:08:
Als student met een flinke studieschuld hen ik dat toen ik net klaar was ook als een enorme last ervaren. Maar dat kwam ook omdat ik wel een aardig beeld van toekomstige uitgaven had maar niet van de toekomstige inkomsten. Met andere woorden: hoe kan ik in hemelsnaam ooit een huis betalen en kinderen opvoeden? Dat kwam deels omdat ik weinig zicht op salarisverloop had. Maar ook omdat ik me niet realiseerde dat er een heel circus aan toeslagen bestaat.
Als je besluit het de kinderen zelf uit te laten zoeken hoort daar wat mij betreft ook bij dat je ze helpt dat inzicht te krijgen. Als semi-puber heb je dat namelijk niet en dat helpt mee aan onrealistische verwachtingen. Of dat nu positief of negatief is.
Er waren ook een paar reacties die ik wat lomp vond. Natuurlijk is een forum een plaats om je mening te geven, en om die mening heb ik ook gevraagd, maar een bericht als het onderstaande begint wel erg stevig...(om daarna eigenlijk best genuanceerd te blijken):
Deze was ook niet erg subtiel, maar dat was gelukkig anderen ook wel opgevallen. President had zelfs al via dit forum uitgezocht dat ik een nieuwe elektrische auto had besteld...Pizza_Boom schreef op zondag 29 december 2019 @ 23:27:toon volledige bericht
Excuseer mijn Frans, maar ik vind dat ouders die zo denken een goede schop onder hun hol nodig hebben. Als je het niet kan betalen, a la. Als je wel kan bijdragen, maar niet wilt, ben je een vieze egoïst. Je hebt er zelf voor gekozen kinderen op de wereld te zetten. Daar mag je ook wel enige verantwoordelijkheid voor nemen. Dat vindt de wetgever overigens ook, derhalve ben je tot het 21e levensjaar van je kind ook gewoon financieel verantwoordelijk voor het eventuele levensonderhoud, al dan niet tijdens studie. Er kan zelfs gewoon kinderalimentatie betaald blijven worden tot het 21e levensjaar van het kind, als het kind financieel niet zelfstandig is. En dat is een studerend kind niet.
Daarbij vind ik dat je als ouder ook gewoon de morele plicht hebt je kind die duw in de rug te geven. Dat betekent niet dat je alle feestjes moet betalen, maar een bijdrage in (een deel van) het collegegeld, boeken en simpele maaltijden (al dan niet thuis laten eten) is echt niet te gek. Waarom, in godesnaam waarom, zou je überhaupt serieus denken over een schuld aan je kind te geven van 21000 tot 24000 euro (Dat is de gemiddelde WO studieschuld met dit stelsel, niet verder gespecificeerd tussen uit- en thuiswonend.).
[...]
Duo baseert zich daarin op de mening van de wetgever dat een ouder tot het 21e levensjaar van een kind gewoon financieel aansprakelijk en verantwoordelijk blijft.
***members only***
Overigens, wat schenkbelasting betreft; de ouders mogen eenmalig een groot bedrag schenken en volgens mij wordt daar geen belasting over geheven.President schreef op maandag 30 december 2019 @ 17:24:toon volledige bericht
[mbr]Op de man spelen is niet de bedoeling.[/]
[...]
Je snapt dat je dan te maken krijgt met Schenk belasting? Dat is pas zonde geld... Je kan beter maandelijks 400 euro schenken + collegegeld betalen + boeken betalen, dan betaal je geen belasting..
[...]
Zoals het vroeger ging, gaat het nu niet meer. Huren zijn flink hoger, salaris niet.
[...]
Jij vergelijkt 1000 gulden van toen met 1000 euro nu?? Heb je zicht op wat je maandelijks zelf uitgeeft?
De volgende reactie, o.a. daarop, vond ik dan wel weer prettig; en dan met name ook "Dit soort topics zijn juist waarom ik op GoT zit". Precies!
De volgende reactie heeft mij weer goed aan het denken gezet:Nieknikey schreef op maandag 30 december 2019 @ 20:57:toon volledige bericht
[...]
Tjonge zeg, wat een emotioneel beladen reactie. Als TS daadwerkelijk dusdanig radicaal in deze discussie had gestaan, dan had hij dit topic niet geopend.
Dit soort topics zijn juist waarom ik op GoT zit. Er zit eindeloos leesvoer in. Verschillende standpunten van verschillende mensen met een verschillende kijk op de wereld maar met, denk ik, wel een gemeenschappelijke endstate: je kinderen met een goed gevoel voor financien, goed opgeleid en opgevoed, aan de grote mensenwereld laten proeven. Als het even kan zonder een financiele strop om de nek waar ze nog jarenlang last van ondervinden.
Ik ben blij dat ik over dit soort zaken nog geen besluiten hoef te nemen. Ik zit zelf in mijn 25e jaar, hbo studie 3 jaar geleden nominaal afgerond onder oude stelsel, 2 jaar voltijd (collegegeld en boeken werden door ouders betaald, that’s it) en 2 jaar deeltijd (30u/week erbij werken, collegegeld en boeken door bedrijf bekostigd). Geen studieschuld, wat me mede in staat heeft gesteld om dit jaar intrek te nemen in ons eerste huis, als 2-verdieners dus.
Wat ik me eigenlijk afvraag terwijl ik dit topic lees: kun je dit soort zaken wel voor aanvang van de studie volledig doen besluiten? Ik begrijp dat je in grote lijnen voor jezelf een “besluit” wilt maken, omdat je je kinderen niet verschillend wilt behandelen, maar iedere situatie gaat toch uniek en daarmee onvoorspelbaar zijn. Je kunt ook je kinderen zelf betrekken in jouw afweging. Bijvoorbeeld door ze te vragen wat ze zelf een goede balans zouden vinden, of doorsamen met je kinderen om tafel te gaan zitten, een begroting met ze te maken, en voorwaarden te stellen. Maar je maakt altijd zelf het besluit.
Op Oudjaarsavond kwam de eerste ongeduldige reactie (leuk idee, dat VIVA-forum, maar niet onder mijn naamPLAE schreef op maandag 30 december 2019 @ 17:31:toon volledige bericht
[...]
Wat is er mooi aan die constructie? Je creeert daarmee druk, vind je dat mooi?
Het is toch geen hond die eerst een paar jaar een trucje moet doen en dan een snoepje krijgt. Er zijn maar weinig jongeren die aan de lange termijn denken. Zo is ons brein niet gebouwd.
Het is niet heel gek als een kind 'faalt' rond de leeftijd van het beginnen met een studie. Als het kind succesvol is is het jullie succes en draag je bij? Bij falen is het alleen het kind wat heeft gefaald? En mag het kind op de blaren zitten?
Tuurlijk houdt het een keer op je taak als 'sponsor' maar er zijn nogal wat ouders met stoere praat in dit topic vind ik.
[...]
Werk je zelf binnen een corporate omgeving? Daar zie je juist het tegenovergestelde namelijk. Het etiket allochtoon wint het van alles. Zwart wit gezegd ziet men het liefste een homoseksuele van Nederlands-Marokkaanse afkomst. Qua capaciteiten knijpt men al snel een oogje dicht.
Waar ik nog wel benieuwd naar ben. Waarom kiezen zoveel ouders voor een zetje na de studie? Dus bijdrage aan eigen woning oid. De periode van de studie (daarop kunnen focussen en goede begeleiding)is toch een veel bepalender moment voor de toekomst dan 50k ofzo bijdragen aan een paar bakstenen.
En gisteravond nog een voorzichtige aanmaning:The_Vice schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 02:19:
@Hkuit
Dit soort topics lijken snel te gaan. Ik denk omdat iedereen hier door ervaring wel een mening over heeft.
(we zouden hem eens op het viva forum moeten stellen, .. for science)
Maar, tot op heden lijkt een antwoord of tussen evaluering uwerzijds uit te blijven. Ik (We) ben (zijn) benieuwd naar de opgedane inzichten naar aanleiding van alle posts naar aanleiding van de begin vraag.
Ik schreef de tekst van mijn update voordat ik ging quoten, en kom nu een post tegen die mooi overeenkomt met wat ik heb geschreven, namelijk met mijn dochter (en vrouw) rond de tafel gaan en een overzicht gaan maken:remzor schreef op donderdag 2 januari 2020 @ 23:11:
@Hkuit Tijd voor een update? Jammer dat je, na de talloze (inhoudelijke) reacties, nog niet echt hebt gereageerd. Op enkele opmerkingen en ‘ik kom er later op terug’ na dan.
Ben wel benieuwd hoe jij/jullie hier nu tegenover staan eigenlijk
Oh en nee, ik wil geen preciezer advies; ik wilde graag meningen horen van anderen uit onze samenleving en die heb ik gekregen, meer dan ik had verwacht.ScorpionSquad schreef op dinsdag 31 december 2019 @ 18:02:toon volledige bericht
Terugkomend op de TS @Hkuit :
Inmiddels is het wel duidelijk dat dit onderwerp een berg reacties los maakt. Als er preciezer advies gegeven moet worden moet je meer informatie over de situatie geven. In het geval dat je dat niet wil, wat ik goed begrijp, zou ik het volgende doen:
Ga eens met je dochter samen zitten, en bestudeer de situatie eens zoals die er nu ligt. Maak een gemiddelde tijdsplanning met je dochter per week. Houd daarin rekening met in elk geval het volgende:
- Verwachte benodigde studietijd per week. Wees eerlijk hierin en houd er rekening mee dat dit nog tegen of mee kan vallen.
- Tijd voor persoonlijke verzorging en huishouden (eten koken, afwas, stofzuigen, douchen)
- Hobby's en sport.
- Rusttijd. 8 uur slaap en een uurtje rust voor het naar bed gaan.
- Hoe lang duurt haar opleiding en is het een opleiding die vaak uit loopt? (Op mijn opleiding studeert minder dan de helft van de studenten nominaal af, en dat is niet omdat ze lui of dom zijn).
Kijk hierna eens of er iets over blijft om te werken, en zo ja, hoeveel. Houd er rekening mee dat niemand maximale efficiëntie in het bovenstaande haalt en dat er elke week een aantal uren buffertijd moet zijn om onverwachte zaken op te vangen (ziekte, verslag blijkt meer tijd te kosten, etc.).
Maak hierna eens een financieel plaatje:
- Stel dat je dochter voor €10,- per uur gemiddeld kan werken gedurende haar studie. Bepaal aan de hand daarvan eens hoe veel ze dus kan bijverdienen per maand.
- Moet ze langer dan een uur reizen naar de universiteit/hogeschool/opleiding? Laat haar alsjeblieft op kamers gaan. Duurder, maar dan beginnen de voordelen van op kamers zwaar te wegen. Studeren in het OV is geen redelijke optie om dagelijks qua planning te eisen wat mij betreft. Daarnaast leert ze echt voor zichzelf te zorgen en heeft ze betere mogelijkheden om een eigen sociaal leven in haar sector op te bouwen.
- Heeft ze ergens contributies voor een sport/hobbyclub? Wil ze bij een studentenvereniging?
- Wat kosten de vaste lasten (verzekeringen, internet/telefoon, etc.)
- Boeken, laptop, studiemateriaal en collegegeld.
- Kleding.
- Eten, cosmetica en andere verbruiksitems.
Als dat plaatje er ligt moet je zelf eens kijken wat je redelijk vind om zelf bij te dragen en wat ze bij kan gaan lenen. Je weet zelf hoe goed je je dochter hebt opgevoed, alle argumenten in de trant van 'studenten zuipen het toch alleen maar op' zijn slechts van toepassing op een kleine minderheid tegenwoordig, je weet zelf het beste of ze daaronder gaat vallen. Financieel zou je moeten zorgen dat ze goed met geld om leert gaan (stukje opvoeding), maar dat is niet gelijk aan iemand in de richting van 30.000 euro schuld duwen zonder dat ze iets significants aan die uitkomst kan doen. Daarnaast, iemand die hard studeert en werkt, mag denk ik ook een keertje in de maand met de partner een filmpje pakken of met vrienden de kroeg in?
Ik neem toch geen kinderen, maar als ik ze had zou ik proberen te zorgen dat ze hun werkende bestaan financieel rond de 0 beginnen. Is dat geen optie, neem dan de verwachte gemiddelde schuld van €21.000 als uitgangspunt.
Bijdragen hoeft overigens ook niet per se volledig financieel. Eten, meubilair, kleding, cosmetica, boeken, laptop zijn allemaal zaken die je (regelmatig) cadeau kan doen en waarvan je zeker weet dat ze niet in de kroeg verdwijnen. Als je wil dat je dochter zich eerst bewijst m.b.t. haar gedrag op orde houden, is dit een goede optie.
Ik kan hiermee goed uit de voeten, allen bedankt. Eerst maar eens mijn dochter's verjaardag vieren (wordt overmorgen 17) en dan een goed moment uitkiezen om over geld e.d. te gaan praten.
[ Voor 94% gewijzigd door Hkuit op 03-01-2020 17:53 . Reden: update na enkele honderden posts ]