Niet bij het minste of geringste in de slachtofferrol kruipen. Als je boven vooroordelen staat, er niks om geeft en kan laten zien dat je niet altijd het pispaaltje hoeft te zijn dan krijgen grappen over stereotypen en vooroordelen steeds minder lading.alexbl69 schreef op zondag 17 november 2019 @ 11:27:
[...]
Dus in plaats van je pijlen op mij te richten (waarom eigenlijk) denk ik dat we meer hebben aan het antwoord op de vraag hoe ze dit gelukt is.
Je kunt bij iedere grap over bepaalde mensen/groepen wel direct in een spasme schieten en roepen dat je je gekwetst voelt, maar daarmee help je je eigen situatie absoluut niet. Sure, discussie is goed, maar dat is (van wat ik zie en hoor) niet vaak het uitgangspunt. Dat is namelijk het niet meer willen horen van bepaalde grappen. Als je echter kijkt naar hoe pesten werkt dan zoeken ze doorgaans de makkelijke slachtoffers uit die direct gaan huilen bij de meester of juf. Dat voedt de pestkop en dat vinden ze leuk. Bij humor is het niet veel anders.
De groepen/mensen die het hardst schreeuwen dat iets niet kan kunnen de grootste weerstand verwachten. Vrije wereld, X is daar tegen, dan krijgt X de wind vol van voren. Wen er maar aan dat we grappen over je mogen maken. Ja, dat is soms vervelend, maar hoe harder je roept dat je het vervelend vindt, hoe langer er door wordt gegaan met die humor. Maar daarom zei ik eerder in het topic ook al, own je tekortkomingen. Accepteer wie je bent en wat je beperkingen zijn (en probeer waar mogelijk jezelf te verbeteren), sta er boven en niemand die je nog wat kan maken. Gaat iemand (te vaak) over de schreef zeg er dan wat van. Niet vanuit een rol als slachtoffer, maar op een assertieve en nette manier. Daar bereik je zóveel meer mee dan direct gaan janken.
Door in een slachtofferrol te kruipen help je direct een discussie om zeep. "Ik ben slachtoffer, ik ben zielig, dus denk vooral aan mij" Dat heeft nooit gewerkt en zal nooit werken. Discussie is onmogelijk en er ontstaat alleen meer wrijving.