Het lerarentekort

[Piet_Piraat7]

daan! schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 14:06:
[...]
Beetje matig voorbeeld.. Gaat over een basisschool met klassen van 15 leerlingen.

Hier nog een voorbeeld dan uit 2017 van wat @Señor Sjon aankaart:

https://www.ad.nl/binnenl...ijke-contracten~a796961e/

Meer dan 10.000 leraren op basisscholen werken met tijdelijke contracten. Zo ook invaljuf Annelies van Keulen. Telkens werd haar een vast contract beloofd, maar dat kreeg ze nooit.

Van Keulen (35) uit Dordrecht is een van de vele invalleerkrachten in het basisonderwijs. Zes jaar lang werkte ze vrijwel onafgebroken op dezelfde school in haar woonplaats, maar steeds op tijdelijke basis. De ene keer verving ze een zwangerschapsverlof van een paar maanden, dan stond ze voor de klas van een zieke juf. In die zes jaar had ze 26 contracten.


Het is ergens toch wel raar te rijmen dat er (toen?) zoveel tijdelijke contracten zijn in het basis onderwijs terwijl er nu zo'n schreeuwend tekort is.

[ Voor 10% gewijzigd door Piet_Piraat7 op 29-10-2019 14:18 ]

[Brilsmurfffje]

Piet_Piraat7 schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 14:17

Het is ergens toch wel raar te rijmen dat er (toen?) zoveel tijdelijke contracten zijn in het basis onderwijs terwijl er nu zo'n schreeuwend tekort is.

Dat komt omdat er nogal wat wisselingen kunnen zitten in het aantal aanmeldingen dat een school krijgt. Eens in de zoveeltijd komt de onderwijs inspectie langs op een school en die maakt een raport op van de performance van de school. Dus x aantal kinderen naar vmbo, y aantal naar havo en z aantal naar vwo.
Ouders moeten hun kroost naar school sturen dus die kijken hoe de scholen in de omgeving scoren en brengen hun kind dan naar de best scorende school. Aangezien je als kind ook aanleg moet hebben voor de hogere schoolniveaus zegt deze score niks over hoe goed een school is. Zo kan je dus het ene jaar 3 groepen 1/2 hebben en het jaar erop 2. Leerkrachten mogen voor de onderbouw of voor de bovenbouw staan, dus je kan ook niet je personeel doorschuiven van klas naar klas. Het probleem is dat als je een jaar minder klassen hebt, dit effect over 8 jaar ook zichtbaar is bij groep 8. Ipv 2 groepen 8 heb je nu maar kinderen om 1 groep te vullen.

Als je een deel van je personeel op tijdelijke contracten hebt zitten kan je ze afvloeien om deze verschillen in aaanmeldingen op te vangen.

[garriej]

Piet_Piraat7 schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 14:17:
[...]


Hier nog een voorbeeld dan uit 2017 van wat @Señor Sjon aankaart:

https://www.ad.nl/binnenl...ijke-contracten~a796961e/

Meer dan 10.000 leraren op basisscholen werken met tijdelijke contracten. Zo ook invaljuf Annelies van Keulen. Telkens werd haar een vast contract beloofd, maar dat kreeg ze nooit.

Van Keulen (35) uit Dordrecht is een van de vele invalleerkrachten in het basisonderwijs. Zes jaar lang werkte ze vrijwel onafgebroken op dezelfde school in haar woonplaats, maar steeds op tijdelijke basis. De ene keer verving ze een zwangerschapsverlof van een paar maanden, dan stond ze voor de klas van een zieke juf. In die zes jaar had ze 26 contracten.


Het is ergens toch wel raar te rijmen dat er (toen?) zoveel tijdelijke contracten zijn in het basis onderwijs terwijl er nu zo'n schreeuwend tekort is.

Mwah juf annelies was vast niet de enige. En die was er op een gegevenmoment ook wel klaar mee en is iets anders gaan doen. Zo zullen er nog wel meer zijn. 26 contracten in 6 jaar. Dat is toch van de zotte. En het maar raar vinden dat mensen het onderwijs niet meer in willen.

Hierboven ook een verhaal van iemand die het wat lijkt om zich om te scholen, maar er kan nergens duidelijkheid gegeven worden...

[Señor Sjon]

Piet_Piraat7 schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 14:17:
[...]


Hier nog een voorbeeld dan uit 2017 van wat @Señor Sjon aankaart:

https://www.ad.nl/binnenl...ijke-contracten~a796961e/

Meer dan 10.000 leraren op basisscholen werken met tijdelijke contracten. Zo ook invaljuf Annelies van Keulen. Telkens werd haar een vast contract beloofd, maar dat kreeg ze nooit.

Van Keulen (35) uit Dordrecht is een van de vele invalleerkrachten in het basisonderwijs. Zes jaar lang werkte ze vrijwel onafgebroken op dezelfde school in haar woonplaats, maar steeds op tijdelijke basis. De ene keer verving ze een zwangerschapsverlof van een paar maanden, dan stond ze voor de klas van een zieke juf. In die zes jaar had ze 26 contracten.


Het is ergens toch wel raar te rijmen dat er (toen?) zoveel tijdelijke contracten zijn in het basis onderwijs terwijl er nu zo'n schreeuwend tekort is.

Die zocht ik inderdaad. Nog geen jaar later was het totaal omgedraaid. Voordat dit een artikel werd, waren er wel meer van dit soort verhalen. Vervolgens was er de jaarlijkse MAN voor de KLAS-campagne en daarna kwamen de stakingen.

[daan!]

Piet_Piraat7 schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 14:17:
Hier nog een voorbeeld dan uit 2017 van wat @Señor Sjon aankaart:

Beter voorbeeld ja.
Mijn punt was ook niet dat de stelling niet klopte.
Wat ik zei was dat het een matig voorbeeld was om de stelling te onderbouwen.

Het is ergens toch wel raar te rijmen dat er (toen?) zoveel tijdelijke contracten zijn in het basis onderwijs terwijl er nu zo'n schreeuwend tekort is.

Dat is zeker raar te rijmen.
Overigens is het niet raar dat er met tijdelijke contracten werd gewerkt in gevallen van vervanging bij ziekte of zwangerschap. Dan heb je niet meer mensen vast nodig, maar je hebt tijdelijk even iemand nodig.

Maar als er dan een tekort komt verwacht je dat de mensen die eerst tijdelijk werkten nu wel vast in dienst komen.
Ik verwacht dus dat het probleem van steeds maar tijdelijke contractjes nu veel minder een probleem is dan 4 jaar geleden.
Maar ik geef toe dat ik verder geen zicht heb over hoe het werkelijk gaat in scholen qua tijdelijke contracten.
Een n=1 voorbeeld blijft natuurlijk altijd wel te vinden.

Wat vaak ook zo was is dat stichtingen door mismanagement in geldproblemen zaten en daardoor niet mensen vast konden aannemen.
Natuurlijk was er wel budget voor de managers..

[ Voor 7% gewijzigd door daan! op 29-10-2019 14:44 ]

[Piet_Piraat7]

Ik heb wel met de mensen te doen die in het onderwijs van tijdelijk contract naar tijdelijk contract gaan. Een vriendin van mij in het voortgezet onderwijs is hetzelfde verhaal. Hoe anders is dat in 'onze' wereld. Onlangs getekend voor een nieuwe baan, na een proefperiode direct vast contract. Ik zou het eerder raar vinden als men dat niet had geboden. Die zekerheid wens ik leraren ook toe.

[Brilsmurfffje]

daan! schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 14:43:
[...]

Beter voorbeeld ja.
Mijn punt was ook niet dat de stelling niet klopte.
Wat ik zei was dat het een matig voorbeeld was om de stelling te onderbouwen.

[...]

Dat is zeker raar te rijmen.
Overigens is het niet raar dat er met tijdelijke contracten werd gewerkt in gevallen van vervanging bij ziekte of zwangerschap. Dan heb je niet meer mensen vast nodig, maar je hebt tijdelijk even iemand nodig.

Maar als er dan een tekort komt verwacht je dat de mensen die eerst tijdelijk werkten nu wel vast in dienst komen.
Ik verwacht dus dat het probleem van steeds maar tijdelijke contractjes nu veel minder een probleem is dan 4 jaar geleden.
Maar ik geef toe dat ik verder geen zicht heb over hoe het werkelijk gaat in scholen qua tijdelijke contracten.
Een n=1 voorbeeld blijft natuurlijk altijd wel te vinden.

Wat vaak ook zo was is dat stichtingen door mismanagement in geldproblemen zaten en daardoor niet mensen vast konden aannemen.
Natuurlijk was er wel budget voor de managers..

Tijdellijke contracten komen voort uit de schomellingen in aantallen leerlingen en het aantal klassen dat je daarmee kan vullen. Je krijgt als school budget voor het aantal leerlingen. Minder leerlingen betekent minder geld voor docenten. Krom systeem.

[LZ86]

Snap niet zo goed dat de hele maatschappij maar over dat lerarentekort valt, maar de tekorten in de zorg amper als erg worden ervaren.

Is dat omdat de leraren om de haverklap weer aan het staken zijn en dus veel meer media aandacht genereren terwijl dit in de zorg praktisch niet kan?

De gemiddelde leraar verdient flink meer dan een verpleegkundige, voor lichamelijk minder zwaar werk, zonder onregelmatigheid en bereiksbaarheidsdiensten en heeft veel meer vakantie.

Snap best dat leerkrachten staken, maar de verhoudingen zijn wel erg scheef en daar baal ik wel van.

[ Voor 4% gewijzigd door LZ86 op 29-10-2019 14:59 ]

[Piet_Piraat7]

@Leon Zwiers media aandacht gok ik. Zondag met Lubach heeft er een item aan besteed en dat maakt het onderwerp weer even hot. Het is niet dat het tekort in de zorg minder erg zou zijn dan in het onderwijs.

[Señor Sjon]

In de zorg is van alle jaren. Vooral in de verpleging gaat men veelal uit van 'roeping' en niet zozeer geld.

[LZ86]

Piet_Piraat7 schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 15:00:
@Leon Zwiers media aandacht gok ik. Zondag met Lubach heeft er een item aan besteed en dat maakt het onderwerp weer even hot. Het is niet dat het tekort in de zorg minder erg zou zijn dan in het onderwijs.

Het tekort in de zorg is inderdaad net zo erg, al dan niet erger.
En de zorg zit klem in de wurggreep van de zorgverzekeraars. De zorg heeft 20 november een stakingsdag. Hoor je bijna niets over. Waarom? Omdat de toko open moet blijven voor spoed. Enige wat gecancelled gaat worden zijn de poliklinieken en de ingrepen die daar aan vast zitten.

Zodra de leraren weer eens gaan staken moet ik weer oppas regelen omdat die hele school "toedeledokie" zegt.

Ga het moeilijk vinden daar begrip voor op te brengen omdat het zo enorm vaak gebeurd de afgelopen jaren.
Al helemaal als je leest hoeveel salaris ze krijgen en dat ze toch telkens weer extra geld in het onderwijs pompen waar de minister van de zorg dat gewoonweg weigert te doen.

Señor Sjon schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 15:04:
In de zorg is van alle jaren. Vooral in de verpleging gaat men veelal uit van 'roeping' en niet zozeer geld.

Alleen zo jammer dat de banken geen genoegen nemen met "roeping" als ik dat naar ze over wil maken om mijn hypotheek af te lossen. Het is een schande hoe er met de zorg en het onderwijs is omgegaan, alleen heeft het onderwijs weinig te klagen als je het vergelijkt met de arbeidsvoorwaarden en werkdruk in de zorg.

[ Voor 20% gewijzigd door LZ86 op 29-10-2019 15:06 ]

[TheBrut3]

Leon Zwiers schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 14:57:
Snap niet zo goed dat de hele maatschappij maar over dat lerarentekort valt, maar de tekorten in de zorg amper als erg worden ervaren.

Het probleem bij tekorten is dat je mensen nodig hebt. Dan moeten die mensen er wel zijn. Men roept dat er tekorten zijn bij o.a. leraren, zorg, politie, bouw enz. Maar om die tekorten te vullen moet je wel mensen hebben. Natuurlijk zal verlaging van werkdruk en verhoging van salaris er voor kunnen zorgen dat er meer jongeren voor deze beroepen gaan kiezen, maar er komen niet ineens magisch 50.000 jongeren bij.

Overigens is die staking van de zorg nog 3 weken weg. De week voor de staking zal daar ook echt wel meer aandacht voor komen, maar dus kunnen niet elke dag op het nieuws herhalen welke groepen de afgelopen maanden hebben gestaakt en welke de komende maanden gaan staken.

[LZ86]

TheBrut3 schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 15:47:
[...]

Het probleem bij tekorten is dat je mensen nodig hebt. Dan moeten die mensen er wel zijn. Men roept dat er tekorten zijn bij o.a. leraren, zorg, politie, bouw enz. Maar om die tekorten te vullen moet je wel mensen hebben. Natuurlijk zal verlaging van werkdruk en verhoging van salaris er voor kunnen zorgen dat er meer jongeren voor deze beroepen gaan kiezen, maar er komen niet ineens magisch 50.000 jongeren bij.

Overigens is die staking van de zorg nog 3 weken weg. De week voor de staking zal daar ook echt wel meer aandacht voor komen, maar dus kunnen niet elke dag op het nieuws herhalen welke groepen de afgelopen maanden hebben gestaakt en welke de komende maanden gaan staken.

Absoluut een kern van waarheid. Alleen een marktconform salaris en goede arbeidsvoorwaarden kunnen al flink wat jongeren overtuigen tóch voor de zorg/onderwijs te kiezen. En wat dat betreft heeft het onderwijs nu al een flinke voorsprong. Er zijn nu in beide stromingen ook nog veel te veel afvallers door slechte begeleiding (geen tijd of geld voor). Dat is zonde en moet voorkomen worden. Hoe? Door meer geld, dat geeft ruimte bijvoorbeeld bedden te sluiten en die aspirant collegae wél de goede begeleiding te kunnen geven en door meer stageplaatsen aan te bieden.

Ook extra zuur voor beide stromingen dat die boeren met 2 x asociaal met trekkers provinciehuizen en Den Haag bestormen en de boel slopen meteen hun zin krijgen.

[garriej]

Leon Zwiers schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 15:04:
[...]

Het tekort in de zorg is inderdaad net zo erg, al dan niet erger.
En de zorg zit klem in de wurggreep van de zorgverzekeraars. De zorg heeft 20 november een stakingsdag. Hoor je bijna niets over. Waarom? Omdat de toko open moet blijven voor spoed. Enige wat gecancelled gaat worden zijn de poliklinieken en de ingrepen die daar aan vast zitten.

Zodra de leraren weer eens gaan staken moet ik weer oppas regelen omdat die hele school "toedeledokie" zegt.

Ga het moeilijk vinden daar begrip voor op te brengen omdat het zo enorm vaak gebeurd de afgelopen jaren.
Al helemaal als je leest hoeveel salaris ze krijgen en dat ze toch telkens weer extra geld in het onderwijs pompen waar de minister van de zorg dat gewoonweg weigert te doen.


[...]

Alleen zo jammer dat de banken geen genoegen nemen met "roeping" als ik dat naar ze over wil maken om mijn hypotheek af te lossen. Het is een schande hoe er met de zorg en het onderwijs is omgegaan, alleen heeft het onderwijs weinig te klagen als je het vergelijkt met de arbeidsvoorwaarden en werkdruk in de zorg.

Het 1 sluit het ander niet uit natuurlijk. Ze hebben natuurlijk beide reden tot klagen, een discussie of de zorg of de leraren het zwaarder hebben is helemaal niet relevant. Zorg is natuurlijk ook een vrij breed begrip, als ik naar de auto van m'n tandarts of huisarts kijk mogen die ook niet klagen

Een verpleegkundige hoort inderdaad meer te verdienen als dat ze nu doen, daar ben ik het volledig mee eens hoor.

[Anoniem: 221425]

.

[ Voor 114% gewijzigd door Anoniem: 221425 op 19-06-2024 21:31 ]

[Ghostrider]

@Anoniem: 221425 @Señor Sjon

Mja ik begrijp dat niet helemaal, immers schoolvakanties, tijd met leerlingen is niet van half9 tot 17uur etc. Binnen de huidige economie is de werkdruk overal redelijk hoog volgens mij.

In het geval van mijn oudste dochter heeft ze in 1 schoolweek 2 leraren... , toen ik jong was had ik dat nog nooit mee gemaakt op de lagere school. Ze werkten in mijn geval altijd 5 dagen.

[garriej]

Ghostrider schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 16:15:
@Anoniem: 221425 @Señor Sjon

Mja ik begrijp dat niet helemaal, immers schoolvakanties, tijd met leerlingen is niet van half9 tot 17uur etc. Binnen de huidige economie is de werkdruk overal redelijk hoog volgens mij.

In het geval van mijn oudste dochter heeft ze in 1 schoolweek 2 leraren... , toen ik jong was had ik dat nog nooit mee gemaakt op de lagere school. Ze werkten in mijn geval altijd 5 dagen.

Dat is natuurlijk lastig te zeggen. Ik denk dat je in dit topic niet snel een meester/jif vind onder schooltijd. Terwijl wij hier met z'n alle lekker zitten de discuseren in de baas z'n tijd.

Als je voor de klas staat, sta ja heel de dag voor de klas, constant met je werk bezig, niet even iets anders doen, niet even een rondje lopen.

Vroeger ook nooit meer als 1 leraar per klas gehad nee, altijd dezelfde 5 dagen in de week.

@Leon Zwiers helemaal mee eens. Maar ook in de zorg ligt de werkdruk erg hoog. Hoe ze dat in de bouw ervaren weet ik niet.

[ Voor 11% gewijzigd door garriej op 29-10-2019 16:22 ]

[Brilsmurfffje]

Ghostrider schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 16:15:
@Anoniem: 221425 @Señor Sjon

Mja ik begrijp dat niet helemaal, immers schoolvakanties, tijd met leerlingen is niet van half9 tot 17uur etc. Binnen de huidige economie is de werkdruk overal redelijk hoog volgens mij.

In het geval van mijn oudste dochter heeft ze in 1 schoolweek 2 leraren... , toen ik jong was had ik dat nog nooit mee gemaakt op de lagere school. Ze werkten in mijn geval altijd 5 dagen.

Nee dat klopt maar je moet wel de tijd dat de kinderen er zijn, half 9 tot een uurtje of 3 wel bezighouden. Je bent iedere minuut van de dag bezig met het onder controle houden van een groep van 20 tot 30+ kinderen. Probeer eens een schoolreisje te begeleiden..

[LZ86]

garriej schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 16:18:
[...]

Dat is natuurlijk lastig te zeggen. Ik denk dat je in dit topic niet snel een meester/jif vind onder schooltijd. Terwijl wij hier met z'n alle lekker zitten de discuseren in de baas z'n tijd.

Als je voor de klas staat, sta ja heel de dag voor de klas, constant met je werk bezig, niet even iets anders doen, niet even een rondje lopen.

Vroeger ook nooit meer als 1 leraar per klas gehad nee, altijd dezelfde 5 dagen in de week.

Dat kan je zeggen van alle niet-kantoor banen. Zowieso in de bouw, zorg en het (basis)onderwijs

[Prosac]

Mijn vrouw werkt al 10 jaar in het onderwijs en heeft nog nergens een vast contract kunnen krijgen. "Ja, sorry, je bent zwanger, toch geen vast contract" (2x), geen geld, teveel mensen in de ziektewet, fusieschool dus eerst de oude mensen plaatsen. Elke keer met beloftes op een school gekomen, elke keer na 2 contracten: 'ja, je bent een fantastische juf, maar een vast contract hebben we niet voor je". Om vervolgens een verse PABO-kracht neer te zetten.
Werk is er wel, zekerheid nauwelijks.
Ondertussen mag/kan ze bij geen enkele organisatie aanvullende/verbeterende opleidingen volgen, omdat ze geen vaste kracht is. Ze heeft het gevoel steeds meer op achterstand te raken.

Zij en haar collega's doen ontzettend veel werk buiten de officiële werktijden om. Avondbijeenkomsten met ouders, ouder-kind gesprekken na 18:00 om ouders tegemoet te komen. Voorbereiden, nakijken, leerlingvolgsystemen invullen etc.
Vakanties besteden aan zaken regelen in school en met team (leraren hebben echt niet dezelfde vakanties als de leerlingen, er worden in die dagen ook dingen op school gedaan).
Overuren bestaan officieel niet, mogen dus niet genoteerd worden. Mijn vrouw werkt op papier 28 uur, maar er wordt 32 uur aanwezigheid verwacht. Hier durft ze niks van te zeggen, in de angst dat dit weer gevolgen heeft voor een mogelijk vast contract. Die andere vrije dag in de week, is eigenlijk voor de kinderen en rust, maar doet ze ook dingen voor de school, omdat er gezegd wordt dat ze bepaalde zaken thuis wel even kan doen. Wederom durft ze dan geen nee te zeggen.

Dan heb ik het nog niet eens over de druk van de ouders die hun kinderen te vaak als hyperintelligent zien en om meer uitdaging vragen of zeggen dat hun kind wel een klas kan overslaan. Die boos worden als mijn vrouw uitlegt dat je juist het omgekeerde ziet in het kind. Ouder die hun eigen opvoedkundige taken bij de leraar willen neerleggen en dat gewoon ronduit verwachten. Ouders die elke week na 17:30 nog even in het leerlingvolgsysteem willen kijken met alle uitleg erbij (en dat recht hebben ze).

Leraren moeten eigenlijk niet staken, maar gewoon eens gaan werken volgens de uren die ze hebben. 8:00 tot 16:30. Of 16:00 als er geen pauze is vanwege continu-rooster. Geen zaken meer thuis en buiten die tijden om. Overuren noteren en in tijd voor tijd of geld kunnen opnemen.
Eens kijken hoe goed het dan allemaal nog gaat.

Mijn vrouw zit alleen nog maar in het onderwijs omdat haar hart daar ligt, omdat ze blijft hopen op een vast contract en eindelijk eens een collegiaal werkzaam leven heeft.
Voor het geld hoeft het gelukkig niet. Ze hoeft niet perse meer geld, wel minder werkdruk en een onderwijs dat zich weer meer kan richten OP onderwijs.

[LZ86]

garriej schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 16:18:
[...]
@Leon Zwiers helemaal mee eens. Maar ook in de zorg ligt de werkdruk erg hoog. Hoe ze dat in de bouw ervaren weet ik niet.

De (ziekenhuis)zorg kan ik uit persoonlijke titel vertellen. Dat is niet leuk meer. Menselijk leed, poep en kots, nachtdiensten/feestdagen werken/ weekenden werken en afgebekt, bedreigd of aangevallen worden door tokkies en psychiatrische patienten die bij ons gedumpt worden omdat de GGZ ook op z'n gat ligt. Niet zo gek dat de ene na de andere collega ZZP gaat doen of iets geheel anders. (ter vergelijk, de ZZP collega verdienen vaak 7 x mijn uurloon voor hetzelfde werk, zonder extra taken en verantwoordelijkheden.)

In de bouw zou ik ook echt niet willen werken. In weer en wind op die steigers lichamelijk afgebeuld worden voor een grijpstuiver met haastklussen want de volgende opdracht staat alweer klaar.

[ Voor 23% gewijzigd door LZ86 op 29-10-2019 16:27 ]

[Señor Sjon]

Leon Zwiers schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 15:53:
[...]

Absoluut een kern van waarheid. Alleen een marktconform salaris en goede arbeidsvoorwaarden kunnen al flink wat jongeren overtuigen tóch voor de zorg/onderwijs te kiezen. En wat dat betreft heeft het onderwijs nu al een flinke voorsprong. Er zijn nu in beide stromingen ook nog veel te veel afvallers door slechte begeleiding (geen tijd of geld voor). Dat is zonde en moet voorkomen worden. Hoe? Door meer geld, dat geeft ruimte bijvoorbeeld bedden te sluiten en die aspirant collegae wél de goede begeleiding te kunnen geven en door meer stageplaatsen aan te bieden.

Ook extra zuur voor beide stromingen dat die boeren met 2 x asociaal met trekkers provinciehuizen en Den Haag bestormen en de boel slopen meteen hun zin krijgen.

Ghostrider schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 16:15:
@Anoniem: 221425 @Señor Sjon

Mja ik begrijp dat niet helemaal, immers schoolvakanties, tijd met leerlingen is niet van half9 tot 17uur etc. Binnen de huidige economie is de werkdruk overal redelijk hoog volgens mij.

In het geval van mijn oudste dochter heeft ze in 1 schoolweek 2 leraren... , toen ik jong was had ik dat nog nooit mee gemaakt op de lagere school. Ze werkten in mijn geval altijd 5 dagen.

Mijn zoon had zijn eerste 4 schooldagen 3 verschillende juffen. Dat was ook wel vreemd.

En ja, in mijn jeugd (jaren '80) had ik alleen in groep 3/4 met twee juffen. De rest altijd leraar of juf fulltime. What changed?

Leon Zwiers schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 16:25:
[...]

De (ziekenhuis)zorg kan ik uit persoonlijke titel vertellen. Dat is niet leuk meer. Menselijk leed, poep en kots, nachtdiensten/feestdagen werken/ weekenden werken en afgebekt, bedreigd of aangevallen worden door tokkies en psychiatrische patienten die bij ons gedumpt worden omdat de GGZ ook op z'n gat ligt. Niet zo gek dat de ene na de andere collega ZZP gaat doen of iets geheel anders. (ter vergelijk, de ZZP collega verdienen vaak 7 x mijn uurloon voor hetzelfde werk, zonder extra taken en verantwoordelijkheden.)

In de bouw zou ik ook echt niet willen werken. In weer en wind op die steigers lichamelijk afgebeuld worden voor een grijpstuiver met haastklussen want de volgende opdracht staat alweer klaar.

Die volgende opdracht staat niet meer klaar... Maar dat is een andere discussie. Die onzekerheid is er bij scholen een stuk minder als je eenmaal je aanstelling hebt.

[LZ86]

Denk dat de conclusie voor de zorg is dat die marktwerking een schandalige uitwerking heeft, waar al vaak voor gewaarschuwd is. Het onderwijs mag blij zijn dat het hier nog niet teveel last van heeft, maar ik vrees het ergste als dit ooit wel gaat gebeuren.

Vooral VVD blijven stemmen op loze verkiezingsbeloften en dan langs de zijlijn gaan roeptoeteren dat alles kut is door het gepeupel. Er zou een stemverbod moeten komen voor mensen die zich niet goed laten informeren over wat de partijen precies van plan zijn en wat de gevolgen voor je kunnen zijn.

[frumper]

Niet alles doorgelezen, dus misschien alles al eerder gemeld...
Mijn vrouw werkt dit jaar 20 jaar in het onderwijs (inclusief opleiding) en heeft gelukkig destijds meteen een vast contract gekregen. Als je nu hoort van tekorten en tijdelijke contracten gaan je haren overeind staan. Die tijdelijke contracten doen ze alleen maar zodat ze in augustus geen salaris hoeven uit te keren.
Salaris slecht? Ja en nee, als je puur naar de bedragen kijkt is het (als je tegen het eind van de schaal zit) best oké, vindt mijn vrouw ook. Als je weet dat je in het onderwijs gaat weet je dat je weinig doorgroei mogelijkheden hebt en wat je toekomst is. Stakingen voor meer salaris vinden wij dan ook onzin. Zoals hierboen staat: meer geld op de rekening is leuk, maar wordt de werkdruk niet minder van. Aangezien het nu eens vooral om de werkdrukvermindering gaat is de wil om te staken meteen een stuk groter.

Ik heb voor de grap eens een keer een berekening gemaakt hoeveel contracturen ze heeft, en hoeveel uren ze daadwerkelijk maakt. En dan reken ik die overuren gewoon als 100% en niet met 125%-200% (zondagen). Helemaal terugrekenend is de conclusie dat ze nog recht heeft op een paar weken extra vakantie...
Wat betreft het ene dagje staken weer, nee... ik denk niet dat dat veel uit gaat halen. Zelf zou ik veel liever zien dat ze gewoon de hele boel een week of twee weken platleggen... geen resultaat? gewoon verlengen... in de zorg is dat wat lastiger omdat je patienten moet verzorgen maar in het onderwijs kan het prima.

[redwing]

Ghostrider schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 16:15:
@Anoniem: 221425 @Señor Sjon

Mja ik begrijp dat niet helemaal, immers schoolvakanties, tijd met leerlingen is niet van half9 tot 17uur etc. Binnen de huidige economie is de werkdruk overal redelijk hoog volgens mij.

In het geval van mijn oudste dochter heeft ze in 1 schoolweek 2 leraren... , toen ik jong was had ik dat nog nooit mee gemaakt op de lagere school. Ze werkten in mijn geval altijd 5 dagen.

Taken zijn alsnog berekend op 40 uur per week. Die uren van die 'vele' vakantiedagen moeten dus gewoon ergens gemaakt worden. Aan de ene kant zijn dat taken die tijdens de vakantie gedaan moeten worden, maar daarnaast is het niet alleen de leerlingen les geven, maar ook werk nakijken, voorbereiden, projecten plannen, oudergesprekken, rapporten schrijven, administratie, vergaderingen (ook op de dagen dat je niet werkt). Veelal wordt er thuis ook nog van alles gedaan en dan heb je ook nog allerlei speciale kinderen in de klas die extra werk opleveren (o.a. administratie, maar daarnaast kosten ze ook gewoon meer tijd). Pauzes vervallen ook vaak omdat ze dan op het schoolplein de kinderen in de gaten moeten houden of 'even' iets anders moeten regelen. En plotseling valt dat vele vakantie toch heel erg mee, naast dat ze ook nog eens vast liggen zodat elke vakantie in een drukke/dure periode valt.

Door al dat extra werk is het voor de meesten gewoon niet te doen om 5 dagen te werken, dan krijg je standaard een 60-urige werkweken en valt de helft om door de te hoge werkdruk. 1 van de grote problemen is dan ook de werkdruk die veel te hoog is en die alleen maar hoger gemaakt wordt door allerlei extra taken die erbij komen en versterkt wordt door het tekort zelf.

Zoals @Prosac ook al zegt, zouden alle leraren zich eens echt aan hun tijden houden om het echte probleem te laten zien. Aangezien je met kinderen te maken hebt zal dat echter niet snel gebeuren.

Daarnaast klopt het salaris ook gewoon niet. Als je ziet wat de schalen zijn, waar de meesten zitten, wat de verschillen zijn tussen basis en voortgezet onderwijs en de directie klopt het salaris niet met de verantwoordelijkheden die je hebt.

[LZ86]

redwing schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 17:05:
[...]

Taken zijn alsnog berekend op 40 uur per week. Die uren van die 'vele' vakantiedagen moeten dus gewoon ergens gemaakt worden. Aan de ene kant zijn dat taken die tijdens de vakantie gedaan moeten worden, maar daarnaast is het niet alleen de leerlingen les geven, maar ook werk nakijken, voorbereiden, projecten plannen, oudergesprekken, rapporten schrijven, administratie, vergaderingen (ook op de dagen dat je niet werkt). Veelal wordt er thuis ook nog van alles gedaan en dan heb je ook nog allerlei speciale kinderen in de klas die extra werk opleveren (o.a. administratie, maar daarnaast kosten ze ook gewoon meer tijd). Pauzes vervallen ook vaak omdat ze dan op het schoolplein de kinderen in de gaten moeten houden of 'even' iets anders moeten regelen. En plotseling valt dat vele vakantie toch heel erg mee, naast dat ze ook nog eens vast liggen zodat elke vakantie in een drukke/dure periode valt.

Door al dat extra werk is het voor de meesten gewoon niet te doen om 5 dagen te werken, dan krijg je standaard een 60-urige werkweken en valt de helft om door de te hoge werkdruk. 1 van de grote problemen is dan ook de werkdruk die veel te hoog is en die alleen maar hoger gemaakt wordt door allerlei extra taken die erbij komen en versterkt wordt door het tekort zelf.

Zoals @Prosac ook al zegt, zouden alle leraren zich eens echt aan hun tijden houden om het echte probleem te laten zien. Aangezien je met kinderen te maken hebt zal dat echter niet snel gebeuren.

Daarnaast klopt het salaris ook gewoon niet. Als je ziet wat de schalen zijn, waar de meesten zitten, wat de verschillen zijn tussen basis en voortgezet onderwijs en de directie klopt het salaris niet met de verantwoordelijkheden die je hebt.

Dit geheel telt ook voor de zorg. Pauze houden is geregeld niet mogelijk, ik moet ook naar vergaderingen, werkgroepen, congressen (want kwaliteitsregister) en mag ik thuis de jaarlijks verplichte elearning maken. En ben je eens vrij? Grote kans dat je toch gebeld wordt of je kunt komen werken "want er is een nachtdienst ziek"

En toch heb ik in de zorg maar 4 weken vakantie per jaar, moet ik feestdagen en weekeinden werken én kan ik 's avonds en 's nachts op komen dagen. En dan verdien ik minder dan de gemiddelde leerkracht op het voortgezet onderwijs als ik zo de tabelletjes bekijk.

De zorg en het (basis)onderwijs moeten eigenlijk eens samen gaan optrekken, want we dealen over het algemeen met dezelfde issues

[ Voor 4% gewijzigd door LZ86 op 29-10-2019 17:15 ]

[redwing]

Leon Zwiers schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 17:12:
[...]

Dit geheel telt ook voor de zorg. Pauze houden is geregeld niet mogelijk, ik moet ook naar vergaderingen, werkgroepen, congressen (want kwaliteitsregister) en mag ik thuis de jaarlijks verplichte elearning maken. En ben je eens vrij? Grote kans dat je toch gebeld wordt of je kunt komen werken "want er is een nachtdienst ziek"

En toch heb ik in de zorg maar 4 weken vakantie per jaar, moet ik feestdagen en weekeinden werken én kan ik 's avonds en 's nachts op komen dagen. En dan verdien ik minder dan de gemiddelde leerkracht op het voortgezet onderwijs als ik zo de tabelletjes bekijk.

De zorg en het (basis)onderwijs moeten eigenlijk eens samen gaan optrekken, want we dealen over het algemeen met dezelfde issues

Klopt, bij beide trouwens ook dezelfde oorzaak. Je krijgt minder geld zodat je efficienter kan werken en dus meer kan doen En dat wordt bedacht door ministeries die zelf met steeds meer geld, steeds minder kunnen doen en waarbij allerlei projecten om efficienter te worden alleen maar bakken met geld kosten. En toch blijven we op dezelfde manier doorgaan.

Het 'probleem' dat er mensen werken die geen nee zeggen omdat ze weten dat er dan mensen zonder zorg/onderwijs zitten, is ook grotendeels hetzelfde. Het echte probleem lijkt daardoor veel kleiner dan het daadwerkelijk is.

[Roenie]

redwing schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 17:27:
[...]
...Het 'probleem' dat er mensen werken die geen nee zeggen omdat ze weten dat er dan mensen zonder zorg/onderwijs zitten, is ook grotendeels hetzelfde. Het echte probleem lijkt daardoor veel kleiner dan het daadwerkelijk is.

Dus moet je keuzes maken. Er is geen hoge werkdruk als je prioriteiten stelt. Net als in de zorg wordt er op gerekend dat de leerkracht/verpleegkundige toch wel doet wat nodig is voor de leerling/patiënt. Twee methodes: alleen dat doen wat direct noodzakelijk is voor de leerling (ethische aanpak) of juist alleen datgene doen wat de bureaucraten willen (effectieve aanpak). Dat vereist ballen en doorzettingsvermogen.

De politiek gaat dit niet oplossen. Schoolbesturen willen of kunnen het niet oplossen. Dan ben je als leerkracht op jezelf aangewezen.

[redwing]

Roenie schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 09:13:
[...]
Dus moet je keuzes maken. Er is geen hoge werkdruk als je prioriteiten stelt. Net als in de zorg wordt er op gerekend dat de leerkracht/verpleegkundige toch wel doet wat nodig is voor de leerling/patiënt. Twee methodes: alleen dat doen wat direct noodzakelijk is voor de leerling (ethische aanpak) of juist alleen datgene doen wat de bureaucraten willen (effectieve aanpak). Dat vereist ballen en doorzettingsvermogen.

Alleen heb je wel met mensen te maken dus zal er altijd gedaan worden wat direct noodzakelijk is voor de patiënt. En als je niet doet wat de bureaucraten willen krijg je nog minder geld. Je kunt dus wel zeggen dat de mensen zelf prioriteiten moeten stellen, in de praktijk wordt dat je wel heel moeilijk gemaakt.

De politiek gaat dit niet oplossen. Schoolbesturen willen of kunnen het niet oplossen. Dan ben je als leerkracht op jezelf aangewezen.

Toch is de politiek de enige die dit op kan lossen. Het tekort in zowel de zorg als het onderwijs loopt nog steeds op. En doordat jouw beide opties ethisch/financieel niet te doen zijn gaat dat alleen maar erger worden.

[Roenie]

redwing schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 13:38:
[...]Alleen heb je wel met mensen te maken dus zal er altijd gedaan worden wat direct noodzakelijk is voor de patiënt. En als je niet doet wat de bureaucraten willen krijg je nog minder geld. Je kunt dus wel zeggen dat de mensen zelf prioriteiten moeten stellen, in de praktijk wordt dat je wel heel moeilijk gemaakt....

De sterke kant van mensen in het onderwijs is tevens hun zwakke kant. Alle shit wordt geaccepteerd in het belang van de leerling. Maar dat is op lange termijn juist niet in het belang van de leerling.

In plaats van alleen maar in dienst van de leerling te stellen, zul je toch aan jezelf moeten denken. Anders kun je op langere termijn leerlingen helemaal niet meer goed helpen. Op die manier zijn leerkrachten medeverantwoordelijk voor de teloorgang van het onderwijs. Bekijk die baan eens als een zakelijke overeenkomst: er wordt steeds meer verwacht voor hetzelfde geld en je wordt voor een onmogelijke taak gesteld. Dan moet je dus actie ondernemen. Dus of minder onderwijs of minder niet ter zake doende zaken oppakken.

...Toch is de politiek de enige die dit op kan lossen. Het tekort in zowel de zorg als het onderwijs loopt nog steeds op. En doordat jouw beide opties ethisch/financieel niet te doen zijn gaat dat alleen maar erger worden.

Als leerkracht hoef je dat tekort dan ook niet zelf op te lossen. Ik zou mij dan eerder richten op mijn eigen werkdruk, zodat ik het zelf vol hou en niet uitval. Op die manier heb je directe invloed om het tekort niet verder op te laten lopen

Ouders en management hebben ook invloed. Zorg dus de ouders en/of het management de pijn voelen in plaats van enkel de leerkracht. Daarvoor gebruik ik één van de volgende twee tactieken.

Alleen zaken doen die direct te maken hebben met het lesgeven en de leerling. Alle administratie die verder gaat dan de vorderingen van leerlingen doe je dus niet. En hopelijk gaat management dan klagen. Dan heb je invloed.

Andere optie is precies doen wat het management wil. Want dan is er door de vele niet-onderwijstaken geen ruimte meer voor allerlei activiteiten en gesprekken met ouders. Hopelijk gaan de ouders dan klagen. Dan heb je invloed.

Vertaal dit eens naar een willekeurige kantoorbaan. Je leidinggevende (en directeur, en aandeelhouder) legt voor langere tijd meer werk op je bordje dan voor een persoon mogelijk is in de beschikbare uren. Daardoor is het lastig nieuwe mensen te vinden en haken collega's af waardoor de werkdruk nog verder toeneemt. Wat doe je dan? Dan ga je toch met je leidinggevende om de tafel om te kijken wat de prioriteiten zijn? En voor ieder project dat er bij komt moet er een ander af. Als alles prioriteit is (wat sommige leidinggevenden beweren), dan kies je als medewerker zelf wat je als eerste doet. En als dat betekent dat bepaalde zaken niet gedaan kunnen worden dan is dat pech.

Het vereist wel een rechte rug van leerkrachten en dat is zoals ik het beoordeel nog wel een dingetje.

[PhilipsFan]

peltco schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 10:51:
Het gaat verder dan het potentiele (maximale) salaris op basis van schaal.

Het probleem is dat een gemiddelde middelbare school een positie heeft van 0,3-0,7 FTE voor een informatica docent. Je hebt dus geen fulltime baan van 4700, je hebt een baan van de helft en je moet zelf maar zien te zorgen dat je ergens anders die andere helft krijgt (en de dilema's van roosters op elkaar afstemmen, het feit dat die andere 0,x fte best wel eens in een andere plaats kan zijn (reistijd) etc moet je zelf oplossen).

Dat is inderdaad een groot probleem wat ik al eerder heb genoemd. Er is een enorm lerarentekort, maar als je daadwerkelijk een baan zoekt dan mag je zelf uit de 0,2/0,3/0,5 baantjes een volledige baan samenstellen en zelf ook alle problemen oplossen die daarbij komen kijken. Die scholen fuseren allemaal met elkaar, als die enorme besturen nog ergens goed voor zijn, regel dit dan goed en bied leraren die dat willen gewoon een fulltime baan op 1 locatie.

Ook word er van uit gegaan dat er een standaard factor aan voorbereiding voldoende is. Gemiddeld zal dat misschien wel waar zijn als ik al 15 jaar precies de zelfde les geef. Maar bij een vak als informatica waar wat meer voorbereiding aan zit omdat technologie toch veranderd (of als ik als docent gewoon een fractie trager ben in nakijken) dan is het ineens eigen tijd geworden. Als ik als software ontwikkelaar langer over een userstory doe is het nog steeds in de tijd van de baas.

En DAT is precies waar het fout gaat in het onderwijs. Docenten zijn vaak zo betrokken bij hun leerlingen dat ze zichzelf tekort doen. Ik begrijp wel dat het voor planning en budgettering handig is om een vaste factor te hebben voor voor- en nabereiding, maar een docent zou ook gewoon niet verder moeten werken als hij de uren niet betaald krijgt.

Dus, is je taks aan nakijktijd opgebruikt en liggen er nog toetsen? Melden bij de schoolleiding, die moet maar zorgen dat je er extra tijd voor krijgt. Krijg je dat niet, dan meld je aan de leerlingen (en ouders) dat je niet genoeg uren betaald krijgt om je werk te doen. Als het een keer om een paar minuten gaat okee (je bent vast ook wel eens te vroeg klaar) maar als je structureel onbetaald overwerkt, dan doet je werkgever iets verkeerd. Maak hem dat dan duidelijk in plaats van alles gratis in eigen tijd te doen...

[redwing]

PhilipsFan schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 15:51:
[...]
En DAT is precies waar het fout gaat in het onderwijs. Docenten zijn vaak zo betrokken bij hun leerlingen dat ze zichzelf tekort doen. Ik begrijp wel dat het voor planning en budgettering handig is om een vaste factor te hebben voor voor- en nabereiding, maar een docent zou ook gewoon niet verder moeten werken als hij de uren niet betaald krijgt.

Dus, is je taks aan nakijktijd opgebruikt en liggen er nog toetsen? Melden bij de schoolleiding, die moet maar zorgen dat je er extra tijd voor krijgt. Krijg je dat niet, dan meld je aan de leerlingen (en ouders) dat je niet genoeg uren betaald krijgt om je werk te doen. Als het een keer om een paar minuten gaat okee (je bent vast ook wel eens te vroeg klaar) maar als je structureel onbetaald overwerkt, dan doet je werkgever iets verkeerd. Maak hem dat dan duidelijk in plaats van alles gratis in eigen tijd te doen...

Maar wederom, als ik dat bij mijn werkgever doe, is hij degene die er last van heeft. In het onderwijs is de enige die van zo'n aktie echt last heeft de leerling. De regering gaat hierdoor nl. geen verlies lijden en is meestal ook niet echt snel met iets aanpassen (eerst wachten op een rapport die aangeeft dat de kwaliteit te laag is, daarna budget regelen wat maar eens in de 4 jaar gebeurt en dan moet het nog goed worden ingezet.

Wil je dit dus daadwerkelijk op deze manier doen, gooi je minimaal een paar jaar van heel veel leerlingen weg. Hetzelfde geldt ook voor de zorg, dus denk je echt dat een valide manier is om dit aangepast te krijgen?

[Derby]

redwing schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 17:48:
[...]

Maar wederom, als ik dat bij mijn werkgever doe, is hij degene die er last van heeft. In het onderwijs is de enige die van zo'n aktie echt last heeft de leerling. De regering gaat hierdoor nl. geen verlies lijden en is meestal ook niet echt snel met iets aanpassen (eerst wachten op een rapport die aangeeft dat de kwaliteit te laag is, daarna budget regelen wat maar eens in de 4 jaar gebeurt en dan moet het nog goed worden ingezet.

Wil je dit dus daadwerkelijk op deze manier doen, gooi je minimaal een paar jaar van heel veel leerlingen weg. Hetzelfde geldt ook voor de zorg, dus denk je echt dat een valide manier is om dit aangepast te krijgen?

Daarom ook het voorstel wat eerder werd aangegeven om het staken meerdere weken achter elkaar te doen. Dus weken de scholen dicht. Dan zijn de vakantie dagen van de ouders op. Nemen ze hun kinderen mee naar het werk, holt de productiviteit achteruit, gaan de werkgevers klagen in Den Haag en dan is er op eens van alles mogelijk. VNO-NCW hebben namelijk meer te vertellen dan de onderwijs bonden.

[PhilipsFan]

redwing schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 17:48:
[...]

Maar wederom, als ik dat bij mijn werkgever doe, is hij degene die er last van heeft. In het onderwijs is de enige die van zo'n aktie echt last heeft de leerling. De regering gaat hierdoor nl. geen verlies lijden en is meestal ook niet echt snel met iets aanpassen (eerst wachten op een rapport die aangeeft dat de kwaliteit te laag is, daarna budget regelen wat maar eens in de 4 jaar gebeurt en dan moet het nog goed worden ingezet.

Wil je dit dus daadwerkelijk op deze manier doen, gooi je minimaal een paar jaar van heel veel leerlingen weg. Hetzelfde geldt ook voor de zorg, dus denk je echt dat een valide manier is om dit aangepast te krijgen?

Het is de enige manier om iets te veranderen. Als alle leraren alle werkzaamheden waar ze geen tijd voor hebben gewoon in hun eigen tijd doen en er ook niks over melden, waarom zou een school of regering daar dan iets aan moeten doen?

Ja, daar hebben leerlingen inderdaad last van. Maar dat is geen excuus. De leraar is niet de schuldige, dat is de regering, die geeft de leraar niet genoeg geld/tijd om alle benodigde werkzaamheden te doen. En als leraren massaal stoppen met lesgeven in hun eigen tijd, zodanig dat grote aantallen leerlingen achterstanden oplopen, dan verzint de regering heus wel iets hoor.

[Roenie]

redwing schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 17:48:
[...]

Maar wederom, als ik dat bij mijn werkgever doe, is hij degene die er last van heeft. In het onderwijs is de enige die van zo'n aktie echt last heeft de leerling. De regering gaat hierdoor nl. geen verlies lijden en is meestal ook niet echt snel met iets aanpassen (eerst wachten op een rapport die aangeeft dat de kwaliteit te laag is, daarna budget regelen wat maar eens in de 4 jaar gebeurt en dan moet het nog goed worden ingezet.

Wil je dit dus daadwerkelijk op deze manier doen, gooi je minimaal een paar jaar van heel veel leerlingen weg. Hetzelfde geldt ook voor de zorg, dus denk je echt dat een valide manier is om dit aangepast te krijgen?

De leerling moet er ook juist last van hebben, pas dan komt er beweging!

Door de leerling te ontzien kan dit lang door etteren. En wie wordt daarbij juist niet ontzien: de leerkracht. Want zij moet iedere keer al die ballen in de lucht houden.

Een alternatief is dan om alleen zaken te doen die direct met onderwijs geven te maken heeft. Alle andere "tick box exercises" en tijdsverslindende activiteiten die daarbuiten vallen doe je simpelweg niet.

En wat je ook doet, het verandert wellicht niet het onderwijs in het algemeen, maar in ieder geval heb je als leerkracht wel je eigen werkdruk verlaagt.

Leerkrachten zijn niet verantwoordelijk voor de personeelstekorten in het onderwijs en andere macro problemen die er nu zijn. Iedere leerkracht is wel verantwoordelijk voor de eigen reactie op de werkdruk.

[remzor]

Anoniem: 221425 schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 08:02:
Nou, weet je: het houdt niet op bij de PABO.
De hele sfeer is verwijfd. Sorry voor het woord...

Ik sta zelf voor de klas. Groep 8. Echt leuk werk. Intensief, maar ik voel me echt nuttig, en dat maakt me ergens gelukkig.

Maar alleen dit jaar hebben we al drie keer een woensdagmiddag een teambrede nascholing 'Muziek'.
Staan we letterlijk als 'leuke intro' in een grote kring. We zingen vrolijk en met zwaaibewegingen "Hallo allemaal, wat fijn dat jij er bent" naar elkaar...

En dan denk ik (gelukkig nog samen met één andere meester): FML!!!

Echt, als man wíl je zoiets toch niet!?!

Edit: Ik vergat te zeggen: En dat is dan nog maar het begin van de middag....

Precies de redenen dat ik niet in het basisonderwijs wil werken: kleuterklassen/groep 3/4 en de overdosis aan 'zorgzame' vrouwen. Verschrikkelijk! Dat je het vol houdt.. knap hoor.

Bij mij (mbo) is de verhouding man/vrouw ongeveer 50/50. Dat is dus prima. Teveel vrouwen om me heen vind ik niet fijn werken, wil toch ook 'gewoon man' kunnen zijn. Voor de leerlingen is dat ook veel fijner, die afwisseling te hebben.
Mooi dat jij blijft en hopelijk verandert er iets aan o.a. de opleiding en volgen er meer mannen!

Edit:
Voor wat betreft het salaris: ik ben tevreden met wat ik verdien en kan gaan verdienen. Althans, zoals ik er nu naar kijk. Wellicht is dat anders op mijn 55e maar nu weet ik waar ik aan toe ben. Wel jammer dat elke docent bij ons in LB zit en dat LC (laat staan LD) eigenlijk niet gegeven wordt. Een teamleider zou wellicht LC kunnen krijgen, maar onze organisatie kampt met leerling tekorten, krimp, blabla. Het hbo heeft niets te klagen, die moeten studenten weren, maar mbo's hebben het wat moeilijker wat dat betreft.
Het extra geld wat er zo nu en dan voor beschikbaar komt gaat volgens mij naar heel veel andere zaken dan het salaris. Het gebouw waar ik in werk is ook een zooitje; geen airco, kapotte beamers, geluid houtje/touwtje, geen bekabeling voor een eigen laptop, niet of nauwelijks stroompunten voor studenten (laptops), gaten in de muren en zo kan ik nog wel even doorgaan. Is schijnbaar al jaren zo, armoedig om te zien. Verbouwingen worden steeds vooruit geschoven (geen geld en blabla).

Toch ben ik gelukkig, mede door wat @Anoniem: 221425 aangeeft: je voelt je nuttig. Ik bouw een band op met studenten, je geeft een keer een boks in de gang en hoort het kwartje soms vallen bij de studenten. Voor een hypermoderne kantooromgeving, een fijne werkplek en een dik salaris moet ik inderdaad niet bij mijn werkgever aankloppen

[ Voor 33% gewijzigd door remzor op 30-10-2019 19:06 ]

[psychodude]

Prosac schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 16:21:
Mijn vrouw werkt al 10 jaar in het onderwijs en heeft nog nergens een vast contract kunnen krijgen. "Ja, sorry, je bent zwanger, toch geen vast contract" (2x), geen geld, teveel mensen in de ziektewet, fusieschool dus eerst de oude mensen plaatsen. Elke keer met beloftes op een school gekomen, elke keer na 2 contracten: 'ja, je bent een fantastische juf, maar een vast contract hebben we niet voor je". Om vervolgens een verse PABO-kracht neer te zetten.
Werk is er wel, zekerheid nauwelijks.
Ondertussen mag/kan ze bij geen enkele organisatie aanvullende/verbeterende opleidingen volgen, omdat ze geen vaste kracht is. Ze heeft het gevoel steeds meer op achterstand te raken.

Een probleem dat we binnen meerdere beroepsgroepen binnen Nederland terugzien. En werkgevers komen ermee weg, omdat het mag. T.o.v. circa 10 - 15 jaar is het aantal mensen onder de 30 met een vast contract met ongeveer 1/3e gedaald.

En daar is dan nog niet eens in meegenomen het concept 'vast nulurencontract'.

Het blijft in Nederland voor veel beroepsgroepen dan ook nog maar de vraag of je werk zal vinden, zeker in de vorm van een vaste baan. Dit geld ook in de beroepsgroepen waar tekorten zijn, sterker nog, vaak juist in de beroepsgroepen waar er tekorten zijn. De tekorten zijn veelal niet het gevolg van te weinig potentieel personeel, maar het gevolg van een tekort aan geld. Iets dat we de komende jaren in alleen maar toenemende mate binnen bijvoorbeeld het onderwijs en de gezondheidszorg zullen gaan zien.

Iets dat uiteraard weer de nodige problemen op zich geeft. Een hypotheek met vast nulurencontract bijvoorbeeld, is toch al weer een stapje lastiger. Niet onmogelijk, maar wel lastiger. Ik ken er dan ook genoeg die na een paar jaar onzekerheid in Nederland naar het buitenland vertrekken om daar soms gewoon al direct vanaf het eerste contract een vast contract met een daadwerkelijk uren aanstelling te krijgen.

En vooralsnog is het nog maar een beetje de vraag of / wanneer dit in Nederland op redelijke termijn zal gaan veranderen. Maar het feit dat er mensen binnen beroepsgroepen met tekorten zich verplicht voelen om te emigreren voor werkzekerheid is natuurlijk te idioot voor woorden en tekenend voor hoezeer het huidige systeem niet werkt.

[Brent]

PhilipsFan schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 15:51:
[...]Als het een keer om een paar minuten gaat okee (je bent vast ook wel eens te vroeg klaar) maar als je structureel onbetaald overwerkt, dan doet je werkgever iets verkeerd. Maak hem dat dan duidelijk in plaats van alles gratis in eigen tijd te doen...

Hehe, ander beroepsgroep, maar heb dit jaar bij het NFI gesolliciteerd: aan het eind van het laatste gesprek van de laatste ronde opeens de bom: wat ik vond van structureel onbetaald overwerken. Needank, vader overheid Ben gekke henkie niet.

[psychodude]

PhilipsFan schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 18:13:
Ja, daar hebben leerlingen inderdaad last van. Maar dat is geen excuus. De leraar is niet de schuldige, dat is de regering, die geeft de leraar niet genoeg geld/tijd om alle benodigde werkzaamheden te doen. En als leraren massaal stoppen met lesgeven in hun eigen tijd, zodanig dat grote aantallen leerlingen achterstanden oplopen, dan verzint de regering heus wel iets hoor.

Brent schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 19:32:
Hehe, ander beroepsgroep, maar heb dit jaar bij het NFI gesolliciteerd: aan het eind van het laatste gesprek van de laatste ronde opeens de bom: wat ik vond van structureel onbetaald overwerken. Needank, vader overheid Ben gekke henkie niet.

Het fraaie hierin natuurlijk is, iedereen weet dat het gebeurd. Iedereen weet dat het niet zou moeten. Maar mits de gehele beroepsgroep, of op zijn minst alle werknemers binnen hetzelfde bedrijf / instelling, de handen ineen slaan? Dan is het ineens het probleem van de werknemer. Want dan ben jij ineens die persoon die zijn werk niet afkrijgt .

[Batavia]

[b]psychodude schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 20:38


Het fraaie hierin natuurlijk is, iedereen weet dat het gebeurd. Iedereen weet dat het niet zou moeten. Maar mits de gehele beroepsgroep, of op zijn minst alle werknemers binnen hetzelfde bedrijf / instelling, de handen ineen slaan? Dan is het ineens het probleem van de werknemer. Want dan ben jij ineens die persoon die zijn werk niet afkrijgt .

Ik meen dat dit gewoon in mijn contract stond toen ik docent was. Ik krijg 70 (of wat het getal precies was) minuten uitbetaald voor iedere 50 minuten les. De rest is voor voorbereiding en nakijken. Ze erkennen dat er periodes zijn waarbij je meer moet doen. Misschien als je vanaf dag 1 een minuten registratie bij zou houden dat je nog een argument hebt. Maar een school bied meestal ook geen systeem waar je extra uren kunt indienen. En verwoording is ook zo dat je niet zomaar kunt zeggen oeps het kost me nu een uurtje extra.

Als er natuurlijk 1 ding is waar een overheid geld voor heeft is een juist verwoord wurgcontract

[ Voor 5% gewijzigd door Batavia op 30-10-2019 21:05 ]

[Roenie]

psychodude schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 20:38:
...Want dan ben jij ineens die persoon die zijn werk niet afkrijgt .

Wel je echte werk (onderwijs), maar niet al die nutteloze dingen die alleen maar gedaan moeten worden om op papier het braafste jongetje van de klas te zijn.

En buiten dat, wat dan nog? Een beetje rechte rug houden mag best.

[Croga]

psychodude schreef op woensdag 30 oktober 2019 @ 20:38:
Het fraaie hierin natuurlijk is, iedereen weet dat het gebeurd. Iedereen weet dat het niet zou moeten. Maar mits de gehele beroepsgroep, of op zijn minst alle werknemers binnen hetzelfde bedrijf / instelling, de handen ineen slaan? Dan is het ineens het probleem van de werknemer. Want dan ben jij ineens die persoon die zijn werk niet afkrijgt .

En zolang je eigen motivatie zegt dat je je werk af moet krijgen vindt men wel een weg om dat werk af te krijgen. Door lagere kwaliteit te leveren of door overspannen te raken of....

In het verleden heb ik meer dan eens "stipheidsacties" gedaan om het punt duidelijk te krijgen. Dat zorgde er dan voor dat de pijn kwam te liggen bij de hogere lagen van de organisatie die daar dan vervolgens wat aan deden. Het probleem hier is dat degenen die de pijn vervolgens voelen ook niet bij machte zijn om het te veranderen. De beslisser is zo ver verwijdert van het gevolg dat er nooit een zinnige beslissing zal zijn. Maar ik heb eerlijk geen flauw benul hoe dat verandert zou moeten worden

[Anoniem: 1248170]

frumper schreef op dinsdag 29 oktober 2019 @ 16:35:
Niet alles doorgelezen, dus misschien alles al eerder gemeld...
Mijn vrouw werkt dit jaar 20 jaar in het onderwijs (inclusief opleiding) en heeft gelukkig destijds meteen een vast contract gekregen. Als je nu hoort van tekorten en tijdelijke contracten gaan je haren overeind staan. Die tijdelijke contracten doen ze alleen maar zodat ze in augustus geen salaris hoeven uit te keren.
Salaris slecht? Ja en nee, als je puur naar de bedragen kijkt is het (als je tegen het eind van de schaal zit) best oké, vindt mijn vrouw ook. Als je weet dat je in het onderwijs gaat weet je dat je weinig doorgroei mogelijkheden hebt en wat je toekomst is. Stakingen voor meer salaris vinden wij dan ook onzin. Zoals hierboen staat: meer geld op de rekening is leuk, maar wordt de werkdruk niet minder van. Aangezien het nu eens vooral om de werkdrukvermindering gaat is de wil om te staken meteen een stuk groter.

Ik heb voor de grap eens een keer een berekening gemaakt hoeveel contracturen ze heeft, en hoeveel uren ze daadwerkelijk maakt. En dan reken ik die overuren gewoon als 100% en niet met 125%-200% (zondagen). Helemaal terugrekenend is de conclusie dat ze nog recht heeft op een paar weken extra vakantie...
Wat betreft het ene dagje staken weer, nee... ik denk niet dat dat veel uit gaat halen. Zelf zou ik veel liever zien dat ze gewoon de hele boel een week of twee weken platleggen... geen resultaat? gewoon verlengen... in de zorg is dat wat lastiger omdat je patienten moet verzorgen maar in het onderwijs kan het prima.

Ik heb ook werdruk maar krijg er na betaald, als ze me er niet goed voor betalen wil ik die werkdruk niet en ga ik lekker bij de groenvoorziening werken wat ik helemaal niet erg vindt omdat ik graag in de tuin bezig ben en er voor zou tekenen om buiten te werken. Maar aaan de andere kant mijn huidige werk vind ik ook leuk en krijg er goed voor betaald en werkdruk compenseert daarbij. Misschien onlogisch, maar lijkt me niet. Behalve als de eisen te belachelijk worden en je meer een slaaf begint te worden.

[Roenie]

Croga schreef op donderdag 31 oktober 2019 @ 05:56:
[...]

En zolang je eigen motivatie zegt dat je je werk af moet krijgen vindt men wel een weg om dat werk af te krijgen. Door lagere kwaliteit te leveren of door overspannen te raken of....

In het verleden heb ik meer dan eens "stipheidsacties" gedaan om het punt duidelijk te krijgen. Dat zorgde er dan voor dat de pijn kwam te liggen bij de hogere lagen van de organisatie die daar dan vervolgens wat aan deden. Het probleem hier is dat degenen die de pijn vervolgens voelen ook niet bij machte zijn om het te veranderen. De beslisser is zo ver verwijdert van het gevolg dat er nooit een zinnige beslissing zal zijn. Maar ik heb eerlijk geen flauw benul hoe dat verandert zou moeten worden

Het is jammer, maar niet het eind van de wereld als je met je acties niet het systeem kan veranderen. Daar ben je ook helemaal niet verantwoordelijk voor. Je verlaagt echter wel je eigen werkdruk.

[Croga]

Roenie schreef op donderdag 31 oktober 2019 @ 08:13:
Het is jammer, maar niet het eind van de wereld als je met je acties niet het systeem kan veranderen. Daar ben je ook helemaal niet verantwoordelijk voor. Je verlaagt echter wel je eigen werkdruk.

Mwah, of je wel of niet verantwoordelijk bent voor het veranderen van het systeem vindt ik nog wel een andere discussie. De vraag is: Als degene die het probleem heeft er niet verantwoordelijk voor is dat het probleem verdwijnt, wie is dat dan wel? En gaat diegene dat dan überhaupt doen als hij dat probleem niet heeft?

Maar je hebt gelijk dat het balanceren van je eigen werkdruk al een winst is op zich.

[Roenie]

Croga schreef op donderdag 31 oktober 2019 @ 08:43:
[...]

Mwah, of je wel of niet verantwoordelijk bent voor het veranderen van het systeem vindt ik nog wel een andere discussie. De vraag is: Als degene die het probleem heeft er niet verantwoordelijk voor is dat het probleem verdwijnt, wie is dat dan wel? En gaat diegene dat dan überhaupt doen als hij dat probleem niet heeft?

Maar je hebt gelijk dat het balanceren van je eigen werkdruk al een winst is op zich.

De leerkracht is verantwoordelijk voor het oplossen van haar eigen probleem, niet die van het onderwijs in het algemeen.

Wat ik bedoel is dat er twee problemen zijn. Ten eerste het macro probleem dat er een leerkrachtentekort is. Dat is de verantwoordelijkheid van de minister. Ten tweede het micro probleem dat je als leerkracht teveel taken hebt voor de uren die je tot je beschikking hebt. Dit is de verantwoordelijkheid van schoolleiding en de individuele leerkracht. Als de schoolleiding er niets aan doet, dan sta je er als leerkracht dus zelf voor. Pak die verantwoordelijkheid en neem actie!

[Croga]

Roenie schreef op donderdag 31 oktober 2019 @ 09:05:
De leerkracht is verantwoordelijk voor het oplossen van haar eigen probleem, niet die van het onderwijs in het algemeen.

Wat ik bedoel is dat er twee problemen zijn. Ten eerste het macro probleem dat er een leerkrachtentekort is. Dat is de verantwoordelijkheid van de minister. Ten tweede het micro probleem dat je als leerkracht teveel taken hebt voor de uren die je tot je beschikking hebt. Dit is de verantwoordelijkheid van schoolleiding en de individuele leerkracht. Als de schoolleiding er niets aan doet, dan sta je er als leerkracht dus zelf voor. Pak die verantwoordelijkheid en neem actie!

Zijn die twee los van elkaar te zien dan? Kun je het micro probleem daadwerkelijk oplossen zonder het macro probleem op te lossen? Of krijg je dan een nieuwe probleem er bij?

Uiteindelijk is het lerarentekort ook niet het macro probleem. Het is slechts een symptoom er van. En zolang we bezig zijn met symptoom bestreiding (ook het teveel aan taken voor een leerkracht is slechts een symptoom) gaat het probleem niet opgelost worden.

Ja, teveel taken voor de tijd is een probleem voor de leraar, wat de leraar op kan lossen door minder werk te doen, wat weer een nieuw probleem creëert. Idealiter wordt dat nieuwe probleem opgelost door de eigenaar van het nieuwe probleem (de school leiding) maar die hebben niet de macht of het mandaat om dat probleem op te lossen. Aangezien de leerkracht nogsteeds datgene wil doen wat de leerling/student nodig heeft (tenslotte is dat de drijfveer van de leerkracht) gaat het probleem dus niet daadwerkelijk weg, de leerkracht heeft óf een probleem door gebrek aan tijd óf een probleem door een overvloed aan werk óf een probleem dat hij niet datgene doet wat hij eigenlijk zou willen doen: opleiden met de juiste kwaliteit.

Ofwel: Ja, de leerkracht kan zijn huidige probleem oplossen maar krijgt daarmee vanzelf een nieuw probleem omdat hij de oorzaak van het probleem niet daadwerkelijk aan kan pakken. En degene die de oorzaak wél aan kan pakken heeft geen idee hoe het probleem er uit ziet en is daarmee óók niet in staat het probleem op te lossen.

[Roenie]

Croga schreef op donderdag 31 oktober 2019 @ 09:19:
[...]

Zijn die twee los van elkaar te zien dan? Kun je het micro probleem daadwerkelijk oplossen zonder het macro probleem op te lossen? Of krijg je dan een nieuwe probleem er bij?

Uiteindelijk is het lerarentekort ook niet het macro probleem. Het is slechts een symptoom er van. En zolang we bezig zijn met symptoom bestreiding (ook het teveel aan taken voor een leerkracht is slechts een symptoom) gaat het probleem niet opgelost worden.

Ja, teveel taken voor de tijd is een probleem voor de leraar, wat de leraar op kan lossen door minder werk te doen, wat weer een nieuw probleem creëert. Idealiter wordt dat nieuwe probleem opgelost door de eigenaar van het nieuwe probleem (de school leiding) maar die hebben niet de macht of het mandaat om dat probleem op te lossen. Aangezien de leerkracht nogsteeds datgene wil doen wat de leerling/student nodig heeft (tenslotte is dat de drijfveer van de leerkracht) gaat het probleem dus niet daadwerkelijk weg, de leerkracht heeft óf een probleem door gebrek aan tijd óf een probleem door een overvloed aan werk óf een probleem dat hij niet datgene doet wat hij eigenlijk zou willen doen: opleiden met de juiste kwaliteit....

Of het een probleem of symptoom is maakt niet uit. Als individuele leerkracht verander je het macroprobleem gewoonweg niet. Ik zou mijn energie dus eerder richten op het verbeteren van een van de oorzaken van het tekort: de werkdruk.

Je schrijft dat de schoolleiding niet de macht of het mandaat heeft. Nou, de leerkracht heeft al helemaal geen macht of mandaat. Alleen die leerkracht krijgt wel de shit. Dus in plaats van die zaken op willen lossen als leerkracht (wat heel nobel is), terugduwen en laat de schoolleiding het maar naar boven escaleren.

...Ofwel: Ja, de leerkracht kan zijn huidige probleem oplossen maar krijgt daarmee vanzelf een nieuw probleem omdat hij de oorzaak van het probleem niet daadwerkelijk aan kan pakken. En degene die de oorzaak wél aan kan pakken heeft geen idee hoe het probleem er uit ziet en is daarmee óók niet in staat het probleem op te lossen.

Welk probleem krijg je er dan bij? Je noemt een aantal zaken, maar in hoeverre is dat een probleem voor de leerkracht? Laat de problemen lekker waar zij horen.

[CyberMania]

Het kabinet maakt 460 miljoen euro extra vrij voor het onderwijs. Dat is het gevolg van een akkoord tussen kabinet, werkgevers en werknemers. Woensdag staat er een grote onderwijsstaking gepland; het is nog onduidelijk of die doorgaat.

https://nos.nl/artikel/23...extra-voor-onderwijs.html

Afwachten hoeveel daarvan naar hogere salarissen gaat, anders geen eerlijk spel van het kabinet - want dat is wat ze vooral willen. En niet nog meer geld naar andere (overbodige) zaken in het onderwijs.

[ Voor 10% gewijzigd door CyberMania op 01-11-2019 18:41 ]

[Anoniem: 224360]

@Roenie als je de keus hebt tussen geen baan of een baan met klote taken en hoge werkdruk dan kiezen velen gewoon voor de baan. Lekker makkelijk oordelen dat je het in eigen hand hebt, maar als je al 5x van school gewisseld bent en eindelijk uitzicht hebt op een vast contract dan ben je niet zo kieskeurig.

Spraak laatst een geschiedenisleraar van begin 40, die was een van de jongsten op z'n school.......en het is niet alsof er geen mensen in de 20 leraar willen worden. Nog even en die zijn wel weg.

[Prosac]

Anoniem: 224360 schreef op vrijdag 1 november 2019 @ 20:25:
@Roenie

Spraak laatst een geschiedenisleraar van begin 40, die was een van de jongsten op z'n school.......en het is niet alsof er geen mensen in de 20 leraar willen worden. Nog even en die zijn wel weg.

Dat is nu al deel van het probleem.
Meer dan de helft van de klasgenoten van mijn vrouw is al niet meer in het onderwijs werkzaam. Vrijwel allemaal als reden: "Van tijdelijke contractjes en onzekerheid kan ik geen huis kopen/gezinsleven opbouwen".

[Anoniem: 224360]

Prosac schreef op vrijdag 1 november 2019 @ 21:16:
[...]


Dat is nu al deel van het probleem.
Meer dan de helft van de klasgenoten van mijn vrouw is al niet meer in het onderwijs werkzaam. Vrijwel allemaal als reden: "Van tijdelijke contractjes en onzekerheid kan ik geen huis kopen/gezinsleven opbouwen".

Precies, dan is het makkelijk roepen dat je voor jezelf moet kiezen en je rug recht moet houden. Als iedereen dat doet heb je geen onderwijs meer over. Om het zover te laten komen moet er teveel kapot. Lijkt me niet wenselijk.

[Anoniem: 1248170]

Doe maar eerst iets aan t onderwijs, zoveel leraren die vroegtijdig schreeuwend wegliepn paar jaar voor hun pensioen. Gewoon omdat t vak niet meer leuk is. Je kunt niet meer les geven wat je wilt, je hebt teveel met snowflakes en politiek correcte bullshit te maken. Ja dan stik er toch in. Geschiedenisleraren van de oude stempel zie je nergens meer.

[Anoniem: 1225620]

CyberMania schreef op vrijdag 1 november 2019 @ 18:40:
https://nos.nl/artikel/23...extra-voor-onderwijs.html

Afwachten hoeveel daarvan naar hogere salarissen gaat, anders geen eerlijk spel van het kabinet - want dat is wat ze vooral willen. En niet nog meer geld naar andere (overbodige) zaken in het onderwijs.

en

Prosac schreef op vrijdag 1 november 2019 @ 21:16:
Dat is nu al deel van het probleem.
Meer dan de helft van de klasgenoten van mijn vrouw is al niet meer in het onderwijs werkzaam. Vrijwel allemaal als reden: "Van tijdelijke contractjes en onzekerheid kan ik geen huis kopen/gezinsleven opbouwen".

en

Anoniem: 1248170 schreef op vrijdag 1 november 2019 @ 21:57:
Doe maar eerst iets aan t onderwijs, zoveel leraren die vroegtijdig schreeuwend wegliepn paar jaar voor hun pensioen. Gewoon omdat t vak niet meer leuk is. Je kunt niet meer les geven wat je wilt, je hebt teveel met snowflakes en politiek correcte bullshit te maken. Ja dan stik er toch in. Geschiedenisleraren van de oude stempel zie je nergens meer.

Zijn 3 verschillende oorzaken, die je 3x anders moet aanpakken:
hoger salaris != vaste contracten != aantrekkelijk werk

De reflex die je bij veel van dit soort vraagstukken ziet is: ontevreden sector, vakbond/organisatie vraagt meer geld, politici willen niet, staking, toch meer geld en we gaan weer verder met z’n allen. Meestal verandert er daarna maar heel weinig.

Niemand die lijkt te (willen) weten hoe groot “het” probleem nu concreet is en welke oorzaken daaraan ten grondslag liggen. Lachende derden zijn de beleidsmakers die “iets” gaan doen met een “pakket aan maatregelen” tegen onbekende oorzaken, waarvoor in dit geval 400 miljoen euro (deels eenmalig) beschikbaar wordt gesteld. Succes.

Begrijp me niet verkeerd. Sommige maatregelen zoals een rechtvaardig en gelijkwaardig inkomen vereisen financiële investeringen, maar dat lukt uiteraard slecht met eenmalige middelen. Maatregelen zoals minder regelgeving en meer autonomie vereisen vermoedelijk geen of weinig geld, maar vooral een ander denkpatroon bij het (openbaar) bestuur én de onderwijssector zelf. Er zitten schijnbaar duizenden leerkrachten thuis of werken elders omdat ze geen stap meer in het onderwijs lijken te kunnen of willen zetten. Hoe zo dat toch komen?

Zal ik een (cynische) voorspelling doen? Het lerarentekort is niet kleiner in 2022 want niemand heeft een goed beeld wat “het” probleem nu eigenlijk is. Iedereen hanteert een andere definitie, en dus hebben we miljoenen individuele definities. Het vertoont veel gelijkenissen met de stikstof discussie. Veel geschreeuw, weinig wol.

Maak eerst eens eenvoudig duidelijk om welk probleem het nu concreet gaat, hou daar aan vast, zoek dan eerst uit welke (regionale) oorzaken daaraan ten grondslag liggen, ga die te lijf met (regionale) maatregelen en evalueer in 2020, 2021, 2022 of er iets verandert. (Tip: een van de oorzaken in een deel van het land heeft waarschijnlijk niets te maken met onderwijs, maar met WOZ/huurliberalisatie/huizenbouw.)

[TerraGuy]

@Anoniem: 1225620 Is te moeilijk voor de huidige politiek. Alles moet in geld uit te drukken zijn, te kwantificeren, één oplossing voor alles, zo werken ze. Met écht onderzoek doen komt er tevoorschijn dat het hele systeem van marktwerking (alles moet steeds goedkoper, sneller en efficiënter) z'n grens allang heeft bereikt in het onderwijs, en menig andere sector. Past niet in hun visie van eeuwige economische groei.

[incaz]

@Anoniem: 1225620, het probleem is hoe dan ook een tekort aan leerkrachten. Dat de beschikbare leerkrachten vervolgens kiezen voor de voor hen haalbaarste optie (een betaalbare woning buiten de stad bv) is vooral een uiting van het gehele tekort: regionale 'oplossingen' verdelen het tekort weer op een wat andere manier, maar onder de streep zijn er gewoon veel meer mensen nodig dan er zijn. Hoe je dat ook probeert te verschuiven, dat tekort blijft tenzij er meer mensen bijkomen.

Overigens lijkt POinActie niet mee te gaan met het akkoord, waar ze een boel leerkrachten mee vertegenwoordigen.

[Anoniem: 1225620]

incaz schreef op zaterdag 2 november 2019 @ 21:06:
@Anoniem: 1225620, het probleem is hoe dan ook een tekort aan leerkrachten.

Je hoeft de getallen van mij niet te gaan opzoeken, dat hebben we hier al eens geprobeerd. En dan blijkt het (zoals wel vaker) een oerwoud aan data.

Mijn punt is vooral: als het niet helder en eenduidig is hoe groot het probleem is, kunnen politici, beleidsmakers en bestuurders altijd wegkomen met elke maatregel Je kunt achteraf namelijk niet meer controleren of er iets is veranderd door de uitgaven. Dat is ook een van de redenen waarom dat volgens deze wet (art 3.1) niet meer mag. Maar het lijkt volgens dit recente rapport toch regelmatig te gebeuren (bijlage onderaan, pagina 10).

...tenzij er meer mensen bijkomen...

Ja en nee. Op sommige plekken zijn absoluut meer mensen nodig, mee eens. En blijkbaar is het lerarentekort voor jou het probleem. (Verkeerd begrepen, niet alleen het tekort, zie vervolgcomments verderop.)

Maar een hoge werkdruk (vaak ook slecht gedefinieerd) verminder je echt niet altijd met meer mensen. Regelmatig heeft werkdruk te maken met onhandige, onnodige en soms onnodig verplichte werkprocessen, die alleen maar ingewikkelder worden met meer mensen. De oplossing is in sommige gevallen dus minder mensen en minder regels.

En als er meer mensen noodzakelijk zijn (wat ik dus niet ontken), denk je dan dat ze aanblijven als het werk onprettig is ingericht? Hint: kijk naar de vorige alinea.

Ik vermoed dat een grote onderliggende oorzaak van het tekort ligt in een gebrek aan autonomie voor docenten. Daar doe je met 400 miljoen euro maar weinig aan lijkt mij.

Overigens lijkt POinActie niet mee te gaan met het akkoord, waar ze een boel leerkrachten mee vertegenwoordigen.

Ik had het gezien, en ik geef ze groot gelijk. De klassieke bonden lijken klassiek onderhandeld te hebben:
Geld gevraagd - Geld gekregen - Mooi convenant - Klaar.

Behalve dan dat het tamelijk fuzzy is wat al die miljoenen structureel gaan veranderen aan het in mijn ogen niet concreet gemaakte probleem.

[Roenie]

Anoniem: 224360 schreef op vrijdag 1 november 2019 @ 20:25:
@Roenie als je de keus hebt tussen geen baan of een baan met klote taken en hoge werkdruk dan kiezen velen gewoon voor de baan. Lekker makkelijk oordelen dat je het in eigen hand hebt, maar als je al 5x van school gewisseld bent en eindelijk uitzicht hebt op een vast contract dan ben je niet zo kieskeurig.

Spraak laatst een geschiedenisleraar van begin 40, die was een van de jongsten op z'n school.......en het is niet alsof er geen mensen in de 20 leraar willen worden. Nog even en die zijn wel weg.

Dat is ook geen probleem. mijn punt is dat je zelf je werkdruk in de hand hebt. Als je over je heen wilt laten lopen dan moet je niet zeuren.

[Anoniem: 224360]

Roenie schreef op zondag 3 november 2019 @ 00:31:
[...]
Dat is ook geen probleem. mijn punt is dat je zelf je werkdruk in de hand hebt. Als je over je heen wilt laten lopen dan moet je niet zeuren.

Idd alle problemen van de wereld liggen bij het individu..... kinderarbeid in Bangladesh, die kindjes moeten zelf het heft in handen nemen en niet over zich heen laten lopen!

[Anoniem: 1225620]

Roenie schreef op zondag 3 november 2019 @ 00:31:
Dat is ook geen probleem. mijn punt is dat je zelf je werkdruk in de hand hebt. Als je over je heen wilt laten lopen dan moet je niet zeuren.

Maar wat heb je daar maatschappelijk aan? Je gaat er met die redenatie volgens mij aan voorbij, dat het doel was om docenten op te leiden en les te laten geven. Niet om ze thuis te laten zitten of ergens anders te laten werken toch?

Ik heb geen bron, maar ik vermoed dat zo’n meritocratische gedachtengang een belangrijke rol speelt bij o.a. de beleidsmakers van de afgelopen kabinetsperiodes.

Het gaat namelijk sterk uit van de zelfredzaamheid van een docent, om zich door een oerwoud aan regels en richtlijnen heen te werken. Ze hanteren dus een “knijp” en “piep” systeem. De redenatie lijkt vervolgens te zijn: “Lukt het om zelfredzaam te zijn? Dan heb je een goede medewerker. Lukt het niet? Kaf van het koren.” En daarna presteren diezelfde beleidsmakers het om die autonomie steeds verder in te perken. Ik ben niet verbaast over de uitkomst.

Vakbonden zijn in mijn ogen een geïnstitutionaliseerde vorm om je als groep tegen bovenstaande gedachtegang van een overheid/werkgever te wapenen. Het eindpunt is een sterk gepolariseerde samenleving (beroepsgroep tegen de overheid). Veel logischer is het om als werkgever/overheid en werknemers samen te werken aan zoiets als werkdruk. Ik heb het idee dat het concept “sociale partners” een soort bureaucratisch clubje is geworden, waar weinig oor is voor de werkelijke problemen. Helaas lijkt de overheid daaroverheen de afgelopen jaren steeds meer een laisser-faire mentaliteit te hebben ontwikkeld, omdat ze wellicht denken dat het micro-management voorkomt. En die mentaliteit wordt (niet verrassend) overgenomen door veel andere lagen.

Roenie schreef op donderdag 31 oktober 2019 @ 09:37:
Ik zou mijn energie dus eerder richten op het verbeteren van een van de oorzaken van het tekort: de werkdruk.

Het is niet de enige oorzaak, maar waarschijnlijk wel een belangrijke. Dat moet je dus niet aan het toeval van het individu overlaten, maar onderdeel maken van ieders werk.

Roenie schreef op donderdag 31 oktober 2019 @ 09:37:
Als individuele leerkracht verander je het macroprobleem gewoonweg niet.

Klopt. Maar zoals @Croga eerder schreef, lukt dat de eigenaar van het macro-probleem ook niet.

Ofwel: Ja, de leerkracht kan zijn huidige probleem oplossen maar krijgt daarmee vanzelf een nieuw probleem omdat hij de oorzaak van het probleem niet daadwerkelijk aan kan pakken. En degene die de oorzaak wél aan kan pakken heeft geen idee hoe het probleem er uit ziet en is daarmee óók niet in staat het probleem op te lossen.

De Rijksoverheid (in het algemeen, de uitzonderingen daargelaten):
- heeft geen uitgesproken lange termijn visie (meer), en “dus” geen problemen die je kan begrijpen als buitenstaander, alles waar ze tegen aanlopen lijkt ineens een probleem
- faalt in mijn ogen consequent om problemen eenvoudig beschrijven, hooguit in dikke onleesbare rapporten die vrijwel niemand echt leest
- kan daardoor dus ook geen serieuze oorzaakanalyse doen, want waar moet je naar kijken in die onleesbare rapporten?
- neemt daardoor tamelijk willekeurige en veel te detaillistische maatregelen, waardoor ze hun doel regelmatig missen, en als het lukt was het meestal meer geluk dan wijsheid
- controleert tijdens de uitvoering en achteraf niet goed of de uitgaven en genomen maatregelen ook werken, zie bijvoorbeeld het (gelukkig korte) rapport analyse compatibiliteitswet in mijn vorige post (p. 10 is leesbaar)
- leert daarmee dus tamelijk inefficiënt van de eigen aanpak, in mijn ogen ten koste van mensen die het werk voor ze uitvoeren

[Roenie]

Anoniem: 224360 schreef op zondag 3 november 2019 @ 08:41:
[...]Idd alle problemen van de wereld liggen bij het individu..... kinderarbeid in Bangladesh, die kindjes moeten zelf het heft in handen nemen en niet over zich heen laten lopen!

Wat bedoel je daar mee? Je kunt als individu niet de wereldproblemen in je eentje oplossen. Wat je wel kunt doen is de problemen die jij daar zelf bij ervaart oplossen.

Anoniem: 1225620 schreef op zondag 3 november 2019 @ 09:28:
[...]
Maar wat heb je daar maatschappelijk aan? Je gaat er met die redenatie volgens mij aan voorbij, dat het doel was om docenten op te leiden en les te laten geven. Niet om ze thuis te laten zitten of ergens anders te laten werken toch?...

Moet je daar maatschappelijk wat aan hebben dan? Als leerkracht ben je er toch niet voor om 'de wereld' te verbeteren, maar om kinderen iets te leren. En het is je verantwoordelijkheid als professional om daarvoor de mogelijkheden die je hebt te benutten. Als de overheid en schoolbesturen er voor kiezen om je dat moeilijk te maken, kun je die strijd aan gaan of de pijp aan maarten geven.

...Ik heb geen bron, maar ik vermoed dat zo’n meritocratische gedachtengang een belangrijke rol speelt bij o.a. de beleidsmakers van de afgelopen kabinetsperiodes.

Het gaat namelijk sterk uit van de zelfredzaamheid van een docent, om zich door een oerwoud aan regels en richtlijnen heen te werken. Ze hanteren dus een “knijp” en “piep” systeem. De redenatie lijkt vervolgens te zijn: “Lukt het om zelfredzaam te zijn? Dan heb je een goede medewerker. Lukt het niet? Kaf van het koren.” En daarna presteren diezelfde beleidsmakers het om die autonomie steeds verder in te perken. Ik ben niet verbaast over de uitkomst....

Als je dat volhoud dan ben je in ieder geval goed Maar buiten dat, je bent er zelf bij hoeveel autonomie je kwijt raakt.

...Vakbonden zijn in mijn ogen een geïnstitutionaliseerde vorm om je als groep tegen bovenstaande gedachtegang van een overheid/werkgever te wapenen. Het eindpunt is een sterk gepolariseerde samenleving (beroepsgroep tegen de overheid). Veel logischer is het om als werkgever/overheid en werknemers samen te werken aan zoiets als werkdruk. Ik heb het idee dat het concept “sociale partners” een soort bureaucratisch clubje is geworden, waar weinig oor is voor de werkelijke problemen. Helaas lijkt de overheid daaroverheen de afgelopen jaren steeds meer een laisser-faire mentaliteit te hebben ontwikkeld, omdat ze wellicht denken dat het micro-management voorkomt. En die mentaliteit wordt (niet verrassend) overgenomen door alle andere lagen...

Wellicht ben ik wat cynisch, maar vakbonden zijn er voor zichzelf, niet voor een betere wereld of voor hun leden.

...Het is niet de enige oorzaak, maar waarschijnlijk wel een belangrijke. Dat moet je dus niet aan het toeval van het individu overlaten, maar onderdeel maken van ieders werk...

Ik schreef ook 'een van de'. Voor alle duidelijkheid, ik zeg niet dat leerkrachten als individu de enige zijn die iets aan de werkdruk moeten doen. Alleen dat je zelf de leiding moet nemen om je eigen werkdruk te verminderen. Kennelijk zien schoolbesturen en de politiek het onvoldoende als hun taak.

...Klopt. Maar zoals @Croga eerder schreef, lukt dat de eigenaar van het macro-probleem ook niet....

Dus dan wordt het probleem maar weer op het bordje van de leerkracht gegooid?

De Rijksoverheid (in het algemeen, de uitzonderingen daargelaten):
- heeft geen uitgesproken lange termijn visie (meer), en “dus” geen problemen die je kan begrijpen als buitenstaander, alles waar ze tegen aanlopen lijkt ineens een probleem
- faalt in mijn ogen consequent om problemen eenvoudig beschrijven, hooguit in dikke onleesbare rapporten die vrijwel niemand echt leest
- kan daardoor dus ook geen serieuze oorzaakanalyse doen, want waar moet je naar kijken in die onleesbare rapporten?
- neemt daardoor tamelijk willekeurige en veel te detaillistische maatregelen, waardoor ze hun doel regelmatig missen, en als het lukt was het meestal meer geluk dan wijsheid
- controleert tijdens de uitvoering en achteraf niet goed of de uitgaven en genomen maatregelen ook werken, zie bijvoorbeeld het (gelukkig korte) rapport analyse compatibiliteitswet in mijn vorige post (p. 10 is leesbaar)
- leert daarmee dus tamelijk inefficiënt van de eigen aanpak, in mijn ogen ten koste van mensen die het werk voor ze uitvoeren

Dan moet daar maar eens wat aan veranderen

[Anoniem: 1225620]

Roenie schreef op zondag 3 november 2019 @ 10:05:
Moet je daar maatschappelijk wat aan hebben dan?

Absoluut. Het doel van het opleiden van docenten is om mensen te ontwikkelen. Niet voor de lol of de meerdere eer en glorie van de docent, maar omdat we daar als maatschappij iets aan hebben.

Als de overheid en schoolbesturen er voor kiezen om je dat moeilijk te maken, kun je die strijd aan gaan of de pijp aan maarten geven.

Het eerste (strijd) gebeurt en het laatste gebeurt ook. Maar aan beiden heeft Nederland als maatschappij niet zo veel. Ik vind beiden ook weinig respectvol richting de docenten.

Als je dat volhoud dan ben je in ieder geval goed Maar buiten dat, je bent er zelf bij hoeveel autonomie je kwijt raakt.

Ja, maar als het niet lukt, dan verliest iedereen. Overigens vermoed ik dat het met deze beroepsgroep relatief makkelijk onderhandelen is, en ik vrees dat sommige bestuurders daar ook gebruik van maken. Geldt ook voor een aantal andere beroepen overigens.

Wellicht ben ik wat cynisch, maar vakbonden zijn er voor zichzelf, niet voor een betere wereld of voor hun leden.

Ik vrees dat je gelijk hebt. Dat geldt overigens voor meer instituties en organisaties. Meestal ook door een gebrek aan concrete visie en missie, of door het gebrek daarnaar te handelen. Dit heeft volgens mij ook met de angst voor afrekenbaarheid te maken. Het gevolg is soms een stuurloze organisatie die voor zichzelf begint.

Deze visie/missie lijkt wel concreet, maar in mijn ogen verhaspelen ze grotendeels hun missie (wat doen we? waarom doen we dat? wat maken we? voor wie doen we dat?) met hun visie (waar willen we naar toe? en wanneer?). Dat laatste kan ik er overigens niet goed uithalen, i.e. wat zijn hun concrete doelen?. Wie er werken binnen je organisatie hoeft wat mij betreft ook niet in zo’n document te staan.

En als de vakbondsleden nooit melding maken van een ontbrekende visie, dan wordt het voor vakbondsbestuurders al snel freewheelen. Er zijn door een ontbrekende visie immers zelden problemen, behalve de problemen die ineens opdoemen. En dan gaat iedereen naar het Malieveld.

Ik schreef ook 'een van de'. Voor alle duidelijkheid, ik zeg niet dat leerkrachten als individu de enige zijn die iets aan de werkdruk moeten doen. Alleen dat je zelf de leiding moet nemen om je eigen werkdruk te verminderen. Kennelijk zien schoolbesturen en de politiek het onvoldoende als hun taak.

Mee eens dat gelatenheid en berusting in het bestaande systeem je niet verder brengt. Maar ik zou het afsturen van individuele acties, en als groep samen die handschoen oppakken.

Dus dan wordt het probleem maar weer op het bordje van de leerkracht gegooid?

Nee, het was bedoeld als opmaat voor de onderste alinea. Die gaat verder dan de Rijksoverheid vermoed ik.

Dan moet daar maar eens wat aan veranderen

Juist. Structureel nadenken over visie, waardoor je problemen krijgt i.p.v. ze ineens te ontdekken, waarna je systematisch door die problemen heen gaat. Ieder op z’n eigen niveau, maar wel met elkaar verbonden.

[Anoniem: 224360]

Laatste keer dat ik me herhaal......

@Roenie wat ik daarmee bedoel is dat het veel te simplistisch gedacht is om te zeggen dat iedere individuele leraar z'n eigen werkdruk in de hand heeft. Dan ga je voorbij aan groepsprocessen, cultuur binnen organisaties, zelfredzaamheid (want als een beroep ruk is dan is het alternatief dat beroep niet meer uitoefenen, enerzijds deels resulterend in werkeloosheid en anderzijds in nog minder leerkrachten) en nog wat zaken die ik vast vergeet in m'n korte betoog.

Jij gaat als 21 jarig broekie vers uit de schoolbanken niet tegen de directie zeggen dat ze de boom in kunnen met hun werkdruk als jij een leven probeert op te bouwen met alles wat daar bij hoort. Woning, vast contract, stabiliteit, etc. Evenmin ga je dat doen als je dat alles opgebouwd hebt en alles er door de jaren heen in gesleten is.

Dat doe je alleen als de algehele populatie van je werkgever dat accepteert. Als groep verander je zaken, maar de politiek en de besturen zijn hier aan zet, niet de individuele leerkracht zoals jij betoogt.

[Roenie]

Anoniem: 1225620 schreef op zondag 3 november 2019 @ 10:55:
[...]


Absoluut. Het doel van het opleiden van docenten is om mensen te ontwikkelen. Niet voor de lol of de meerdere eer en glorie van de docent, maar omdat we daar als maatschappij iets aan hebben.


[...]


Het eerste (strijd) gebeurt en het laatste gebeurt ook. Maar aan beiden heeft Nederland als maatschappij niet zo veel. Ik vind beiden ook weinig respectvol richting de docenten.


[...]


Ja, maar als het niet lukt, dan verliest iedereen. Overigens vermoed ik dat het met deze beroepsgroep relatief makkelijk onderhandelen is, en ik vrees dat sommige bestuurders daar ook gebruik van maken. Geldt ook voor een aantal andere beroepen overigens.


[...]


Ik vrees dat je gelijk hebt. Dat geldt overigens voor meer instituties en organisaties. Meestal ook door een gebrek aan concrete visie en missie, of door het gebrek daarnaar te handelen. Dit heeft volgens mij ook met de angst voor afrekenbaarheid te maken. Het gevolg is soms een stuurloze organisatie die voor zichzelf begint.

Deze visie/missie lijkt wel concreet, maar in mijn ogen verhaspelen ze grotendeels hun missie (wat doen we? waarom doen we dat? wat maken we? voor wie doen we dat?) met hun visie (waar willen we naar toe? en wanneer?). Dat laatste kan ik er overigens niet goed uithalen, i.e. wat zijn hun concrete doelen?. Wie er werken binnen je organisatie hoeft wat mij betreft ook niet in zo’n document te staan.

En als de vakbondsleden nooit melding maken van een ontbrekende visie, dan hebben vakbondsbestuurders ook min of meer vrij spel. Er zijn door een ontbrekende visie immers zelden problemen, behalve de problemen die ineens opdoemen. En dan gaat iedereen naar het Malieveld.


[...]


Mee eens dat gelatenheid en berusting in het bestaande systeem je niet verder brengt. Maar ik zou het afsturen van individuele acties, en als groep samen die handschoen oppakken.


[...]


Nee, het was bedoeld als opmaat voor de onderste alinea. Die gaat verder dan de Rijksoverheid vermoed ik.


[...]


Juist. Structureel nadenken over visie, waardoor je problemen krijgt i.p.v. ze ineens te ontdekken, waarna je systematisch door die problemen heen gaat. Ieder op z’n eigen niveau, maar wel met elkaar verbonden.

Maatschappelijk taak in het opleiden van kinderen: helemaal eens. Maatschappelijke taak in het veranderen van het schoolsysteem: oneens. Dat kun je niet op het bordje van de leerkracht droppen. Zij heeft al de handen vol aan die 30 leerlingen met allerlei verschillende leerstijlen en leerproblematiek. Die moet zich niet bezig houden met onzinnige regeltjes en het veranderen van beleid.

Anoniem: 224360 schreef op zondag 3 november 2019 @ 11:02:
Laatste keer dat ik me herhaal......

@Roenie wat ik daarmee bedoel is dat het veel te simplistisch gedacht is om te zeggen dat iedere individuele leraar z'n eigen werkdruk in de hand heeft. Dan ga je voorbij aan groepsprocessen, cultuur binnen organisaties, zelfredzaamheid (want als een beroep ruk is dan is het alternatief dat beroep niet meer uitoefenen, enerzijds deels resulterend in werkeloosheid en anderzijds in nog minder leerkrachten) en nog wat zaken die ik vast vergeet in m'n korte betoog.

Jij gaat als 21 jarig broekie vers uit de schoolbanken niet tegen de directie zeggen dat ze de boom in kunnen met hun werkdruk als jij een leven probeert op te bouwen met alles wat daar bij hoort. Woning, vast contract, stabiliteit, etc. Evenmin ga je dat doen als je dat alles opgebouwd hebt en alles er door de jaren heen in gesleten is.

Dat doe je alleen als de algehele populatie van je werkgever dat accepteert. Als groep verander je zaken, maar de politiek en de besturen zijn hier aan zet, niet de individuele leerkracht zoals jij betoogt.

Met je eerste opmerking lijkt het alsof je denkt dat jouw visie de juiste is. Dat is uiteraard niet per definitie het geval.

Mensen zien dit anders en ik zie de verantwoordelijkheid van de leerkracht meer in het opkomen voor jezelf en voor de leerlingen die je les geeft. Als de overheid en schoolbesturen dit dwarsbomen kun je daartegen vechten (en dat is heel nobel), maar ik verwacht niet van leerkrachten dat zij die strijd tegen de huidige situatie aan gaan. Wel verwacht ik dat zij hun eigen werkdruk managen en focussen om het lesgeven.

Laten we wel zijn, in iedere beroepsgroep heb je te maken met werkdruk, overbelasting, onzinnige regeltjes. Daarin is het onderwijs echt niet uniek. Maak jezelf geen slachtoffer. Wat wel uniek is, dat is dat mensen in het onderwijs (en de zorg, ik zie duidelijke parallellen) heel veel slikken omdat een appel gedaan wordt op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid naar leerlingen toe.

[Anoniem: 1225620]

Roenie schreef op zondag 3 november 2019 @ 11:15:
[...]
Maatschappelijk taak in het opleiden van kinderen: helemaal eens. Maatschappelijke taak in het veranderen van het schoolsysteem: oneens. Dat kun je niet op het bordje van de leerkracht droppen. Zij heeft al de handen vol aan die 30 leerlingen met allerlei verschillende leerstijlen en leerproblematiek. Die moet zich niet bezig houden met onzinnige regeltjes en het veranderen van beleid.

Maar ik heb toch ook nergens beweerd dat leerkrachten een maatschappelijke taak hebben in het macro-systeem?

Edit: ik denk dat je het veranderen van werkprocessen op school juist door leerkrachten moet laten doen. Maar dat vereist eerst een andere inrichting van het werk. Daar kun je niet zomaar morgen even mee beginnen. Met “schoolsysteem” bedoel ik dus niet het macro-systeem van de Rijksoverheid, maar datgene wat binnen ieders invloedssfeer ligt.

[ Voor 24% gewijzigd door Anoniem: 1225620 op 03-11-2019 11:29 ]

[Roenie]

Anoniem: 1225620 schreef op zondag 3 november 2019 @ 11:22:
[...]


Maar ik heb toch ook nergens beweerd dat leerkrachten een maatschappelijke taak hebben in het macro-systeem?

Edit: ik denk dat je het veranderen van werkprocessen op school juist door leerkrachten moet laten doen. Maar dat vereist eerst een andere inrichting van het werk. Daar kun je niet zomaar morgen even mee beginnen. Met “schoolsysteem” bedoel ik dus niet het macro-systeem van de Rijksoverheid, maar datgene wat binnen ieders invloedssfeer ligt.

Ik schreef: "Dat is ook geen probleem. mijn punt is dat je zelf je werkdruk in de hand hebt. Als je over je heen wilt laten lopen dan moet je niet zeuren." Jij reageerde daarop door te vragen: "Maar wat heb je daar maatschappelijk aan." Daaruit maakte ik op dat je vindt dat leerkrachten een hoger maatschappelijk doel dienen dan hun feitelijke werk: het opleiden van kinderen. Dat heb ik dan onjuist geïnterpreteerd.

Ik ben het trouwens met je eens dat de leerkrachten zelf een hand moeten hebben in die werkprocessen . Alleen wachten op politiek of het schoolbestuur om dit te veranderen is zonde van de tijd en frustratie. Vandaar mijn twee opties: of alleen maar primaire taken doen zoals je als leerkracht vind dat dit het beste is of het systeem fucken door precies de regeltjes te hanteren. Dan komt er van lesgeven namelijk niets meer terecht. Als je als leerkracht alle ballen de lucht in probeert te houden, dan weet je zeker dat je aan het eind van de rit gedesillusioneerd en overspannen thuis komt te zitten.

En dan komen we weer op die cultuurverschuiving in de afgelopen 30 jaar. De cultuur binnen het onderwijs is feminien. Daar past het opstaan tegen regeltjes en het stellen van grenzen niet zo bij. En die ontwikkeling voedt de vicieuze cirkel. Alleen ik geloof wel dat uiteindelijk de wal het schip zal keren.

[Anoniem: 1225620]

incaz schreef op zaterdag 2 november 2019 @ 21:06:
Overigens lijkt POinActie niet mee te gaan met het akkoord, waar ze een boel leerkrachten mee vertegenwoordigen.

Toch staking woensdag. Voorzitter Aob is weggestuurd. Niet erg leuk gegaan voor haar zo te horen. Let op het woord “moeten” in het interview.

https://nos.nl/l/2308856

[incaz]

Anoniem: 1225620 schreef op zaterdag 2 november 2019 @ 22:09:
Ja en nee. Op sommige plekken zijn absoluut meer mensen nodig, mee eens. En blijkbaar is het lerarentekort voor jou het probleem.

Huh, wat probeer je mij nu aan te wrijven? Ik heb persoonlijk niets met het onderwijs meer te maken. Ik werk er niet, en ik heb geen kinderen, dus in oppervlakkigste zin is het voor mij niet het probleem.

Maar ik dacht dat we ideeen hadden over onderwijs, en dat we willen dat ieder kind goed onderwijs krijgt (zie grondwet en diverse wetten) en zelfs nog iets concretere ideeen over maximale groepsgrootte (en dat is bv niet '30 kinderen plus nog 15 van de buurklas omdat de leerkracht ziek is en er geen vervanging is.)

Wat dat betreft heb ik het in mijn reacties ook nog niet gehad over werkdruk, een onderwerp op zich, maar als er met regelmaat klassen geen docent hebben is beschikbaarheid toch echt ook belangrijk. We hebben gewoon voldoende (en behoorlijk opgeleide) mensen nodig. Dat is een duidelijke 'noodzaklijke doch niet voldoende' voorwaarde.

Overigens: de Aob heeft het zwaar maar blijkt toch her en der een heel klein beetje in beweging te komen: goed zo!

[anandus]

Anoniem: 1225620 schreef op zondag 3 november 2019 @ 14:11:
[...]


Toch staking woensdag. Voorzitter Aob is weggestuurd. Niet erg leuk gegaan voor haar zo te horen. Let op het woord “moeten” in het interview.

https://nos.nl/l/2308856

Hoe moet ik dat interpreteren? Slob kwam met een "nu of nooit"-aanbod?

[Anoniem: 1225620]

incaz schreef op zondag 3 november 2019 @ 14:36:
Huh, wat probeer je mij nu aan te wrijven?

Ik probeer je niks aan te wrijven. Ik begreep uit je woorden dat het tekort in jou ogen “het” probleem is. Blijkbaar niet. Prima. Ik heb het aangepast.

Wat ik bedoel is dat problemen in het algemeen vaak slecht (en heel complex) beschreven zijn, waardoor iedereen een eigen probleem voor ogen krijgt. Dat geeft veel verwarring en werkt inefficiënt. Uiteindelijk kunnen beleidsmakers daarna altijd claimen dat het probleem kleiner lijkt te zijn geworden, want niemand weet hoe groot het was bij aanvang.

Ik heb persoonlijk niets met het onderwijs meer te maken. Ik werk er niet, en ik heb geen kinderen, dus in oppervlakkigste zin is het voor mij niet het probleem.

Nee misschien niet direct, maar indirect natuurlijk wel. Het apparaat waarop je nu kijkt bijvoorbeeld, komt niet uit de lucht vallen. Dat is o.a. een product van jarenlang onderwijs. Ik denk dat de meeste mensen niet van nature geboren worden als hardware of software engineer

[Hackus]

De miljoenen toezegging heeft niets met de staking te maken, Dat komt er sowieso.

[Brilsmurfffje]

Was verbaasd te horen dat de staking afgelast was omdat er een akkoord was bereikt. Toen ik het akkoord zag had ik zo iet van, waaaat? Hoe kunnen ze hier nou voor vallen, er moet structureel geld bij en niet druppel op de gloeiende plaat zoals het akkoord. Gelukkig bleek dat een fout te zijn en gaat de staking toch door!

Hierna de studenten ook nog naar het maliveld want het extra geld dat beloofd was vanuit de afschaffing van de basisbeurs is ook nergens terug te zien in de begroting..

[incaz]

Ik vind het ook wel goed om te zien dat de vakbonden zich niet meer te veel kunnen laten piepelen in dat soort onderhandelingen. Je kunt de individuele bestuurders dus wel onder druk zetten om een akkoord aan te gaan (en dat er flink druk gezet is geloof ik wel, anders was het nooit zo snel gegaan) maar als het echt een slecht akkoord is, krijg je dat er bij de achterban niet zomaar doorheen! Goed zo.

[Anoniem: 669783]

Heb een korte periode gewerkt als TOA om te kijken of ik het wat vond. Merkte al snel op dat er veel theorie in korte tijd bij leerlingen ingestampt word. De leraren komen soms zelfs niet eens toe aan een heel hoofdstuk en skippen dan alleen naar de nodige teksten die voor een toets of examen nodig zijn. Naar het complete geheel qua theorie word niet gekeken, dat moet je maar in je vrije tijd doen. Het is niet voor niets dat je door te werken leert aan welke theorie je het meest gehad hebt. Ik heb meerdere praktijklessen moeten doen waarbij ik niet eens in staat was om leerlingen fatsoenlijk te beantwoorden door de tijdsdruk. Heb toen een van de leraressen daar op aangemerkt, maar daar was ze natuurlijk niet van gediend. Dat gerotzooi komt trouwens ook terug van drukke schema's. Scholen zijn fabrieken geworden die gewoon zoveel mogelijk leerlingen met een papiertje de straat op moeten schoppen. Of ze daadwerkelijk wat kunnen doet er niet toe. Ik spreek namens mezelf. De toekomst van scholen worden privéscholen, en helaas zijn die alleen geschikt voor gezinnen met poen. Gezien de huidige staat van de politiek snap ik dat het een puinhoop is. Maar een kleine marge van zogenaamde fonsen voor scholen komen daadwerkelijk bij scholen terecht. 'zo'n 5% had ik vernomen middels NOS op 3.

[ Voor 10% gewijzigd door Anoniem: 669783 op 03-11-2019 22:21 ]

[GoldenSample]

Roenie schreef op zondag 3 november 2019 @ 11:54:
[...]
Ik schreef: "Dat is ook geen probleem. mijn punt is dat je zelf je werkdruk in de hand hebt. Als je over je heen wilt laten lopen dan moet je niet zeuren."

Zou je hier iets dieper op in kunnen gaan? Ik ben erg benieuwd namelijk hoe je dit voor je ziet.

Zelf werk ik (gelukkig) niet in het onderwijs, in mijn beoordelen/feedback van leidinggevenden en collega's krijg ik altijd de feedback dat ik erg kritisch ben, dingen durf te bevragen, zaken probeer te verbeteren, kortom, Rebel with a cause. Dat impliceert in mijn geval ook dat ik vaak denk; 'zak er in' bij onnozele regels/processen etc.

Punt is echter, mijn karakter en gedrag passen ook bij het type werk dat ik doe. En ja de 'vervrouwelijking' van het onderwijs is misschien een oorzaak maar ik geloof niet dat dat het enige is. Als onderwijzer worden namelijk ook andere (sociale) competenties verwacht dan van een brandweerman, IT developer, automonteur of soldaat. Inherent heeft dit ook impact op hoe 'hard' het spel tussen werknemer en werkgever gespeeld wordt. Hier over klagen is imho een beetje alsof je een 100m sprintster verwijten gaat dat ze nogal flinke dijen heeft.

Verder is ook die werkdruk nooit volledig aan jouw kant op te lossen. Bij menig werkgever blijkt de wortel met een stok aan je eigen rug te zitten en wordt je kei en keihard afgerekend op allerlei administratieve hoepels. Veel succes met dat op de spits drijven als je net een huis hebt gekocht. En ja dan kun je op gegeven moment heb conclusies trekken.. guess what? Dat is hoe dit probleem zo uit de hand kon lopen.

[redwing]

anandus schreef op zondag 3 november 2019 @ 15:13:
[...]

Hoe moet ik dat interpreteren? Slob kwam met een "nu of nooit"-aanbod?

Klinkt alsof Verheggen het akkoord ondertekend en goedgekeurd heef terwijl ze dat helemaal niet op eigen initiatief mocht doen. Het AOb had eerst moeten/willen overleggen voordat ze een vervolgstap gingen zetten. Maar door de stap van Verheggen was dat niet meer mogelijk.

Het huidige akkoord is slechte een kleine stap de goede richting in (er moet iets structureels worden opgelost, niet een jaartje een zak extra geld) . Het is nu gebracht alsof het een echte oplossing zou zijn.

[Roenie]

GoldenSample schreef op zondag 3 november 2019 @ 23:56:...Punt is echter, mijn karakter en gedrag passen ook bij het type werk dat ik doe. En ja de 'vervrouwelijking' van het onderwijs is misschien een oorzaak maar ik geloof niet dat dat het enige is. Als onderwijzer worden namelijk ook andere (sociale) competenties verwacht dan van een brandweerman, IT developer, automonteur of soldaat. Inherent heeft dit ook impact op hoe 'hard' het spel tussen werknemer en werkgever gespeeld wordt. Hier over klagen is imho een beetje alsof je een 100m sprintster verwijten gaat dat ze nogal flinke dijen heeft....

Wie klaagt daarover dan? Het is simpelweg een bijeffect.

...Verder is ook die werkdruk nooit volledig aan jouw kant op te lossen. Bij menig werkgever blijkt de wortel met een stok aan je eigen rug te zitten en wordt je kei en keihard afgerekend op allerlei administratieve hoepels. Veel succes met dat op de spits drijven als je net een huis hebt gekocht. En ja dan kun je op gegeven moment heb conclusies trekken.. guess what? Dat is hoe dit probleem zo uit de hand kon lopen.

Volledig is inderdaad een utopie. Maar dat wil niet zeggen dat je niet moet proberen die zo ver mogelijk te verminderen. Je hebt daarnaast altijd de keuze een andere baan te zoeken. Zeker in deze tijd. Als je onder slechte condities toch blijft (al vind ik je voorbeeld wat overdreven), dan hou je het in stand.

[Helixes]

Ik heb nog eens een tijdje over Het Akkoord zitten nadenken. Het lijkt mij dat, met nog zo een half jaar te gaan, dat de vier partijen zich even van haat beste kant willen laten zien, zonder zich te hoeven binden aan een al te lang commitment.

Wellicht is het ook een hamerstuk tussen de kleintjes - die doorgaans na verkiezingen geen schijn van kans maken, maar onderwijs wel heel belangrijk vinden enerzijds. En de grote broeders, die hun kansen voor de volgende periode ruiken, maar in een eventuele volgende periode niet gebonden willen zijn aan de 3-400mln per jaar die meer in de buurt komt van een langertermijnoplossing.

Dit is waar ik graag zeg alvast uit te kijken naar de andere tijden aflevering over een jaartje of tien...

In ieder geval - de leraren hebben wat mij betreft groot gelijk geen genoegen te nemen met de positie als speelbal van de politiek...

[redwing]

Roenie schreef op maandag 4 november 2019 @ 00:36:
[quote]GoldenSample schreef op zondag 3 november 2019 @ 23:56:

[...]
Volledig is inderdaad een utopie. Maar dat wil niet zeggen dat je niet moet proberen die zo ver mogelijk te verminderen. Je hebt daarnaast altijd de keuze een andere baan te zoeken. Zeker in deze tijd. Als je onder slechte condities toch blijft (al vind ik je voorbeeld wat overdreven), dan hou je het in stand.

Dat is inderdaad een van de grote problemen waarom er nu een tekort is. Veel mensen kiezen standaard al niet meer voor het onderwijs en veel die er in zitten zoeken wat anders.

Daarnaast leg jij het probleem veel te veel bij de leraren zelf neer. Het is simpelweg niet te vergelijken met het bedrijfsleven. Daar is het enige gevolg van je taken laten liggen een project dat niet of niet op tijd afkomt. In het onderwijs is dat project echter een generatie kinderen die zeer slecht onderwijs zullen gaan krijgen en waarbij zeker de speciale gevallen uit zullen vallen.
Als alle leraren vanaf nu alleen nog maar de regels volgen en alleen hun kerntaken doen gaat de komende generatie kinderen een heel groot probleem krijgen. Het gaat dan ook niet om het 'vervrouwelijking' van het onderwijs waardoor dit niet wordt gedaan, het komt doordat het hier om kinderen gaat. En je wilt niet de kinderen de dupe laten zijn hiervan.

[Roenie]

redwing schreef op maandag 4 november 2019 @ 01:03:
... En je wilt niet de kinderen de dupe laten zijn hiervan.

En deze insteek is waarom leerkrachten het toelaten. Maar zoals ik eerder zei: het wal keert het schip.

[redwing]

Roenie schreef op maandag 4 november 2019 @ 01:10:
[...]
En deze insteek is waarom leerkrachten het toelaten. Maar zoals ik eerder zei: het wal keert het schip.

Dat is simpelweg de consequentie als je het zou doen. Net als in de zorg, je kunt niet mensen dood laten gaan om je punt te maken.
Jij vindt dat blijkbaar niet zo'n groot probleem, het zou mij (man) toch echt tegenhouden, terwijl ik er bij mijn baas geen enkel probleem mee heb om te zeggen dat een project niet op tijd af komt wegens tijdsgebrek.

Ik vind het dan ook erg kort door de bocht om dit een 'insteek' te noemen. Ik noem het eerder menselijk.

[anandus]

redwing schreef op maandag 4 november 2019 @ 00:14:
[...]

Klinkt alsof Verheggen het akkoord ondertekend en goedgekeurd heef terwijl ze dat helemaal niet op eigen initiatief mocht doen. Het AOb had eerst moeten/willen overleggen voordat ze een vervolgstap gingen zetten. Maar door de stap van Verheggen was dat niet meer mogelijk.

Dat begrijp ik, maar ik bedoel waarom had Verheggen het gevoel dat ze een besluit moest nemen?

[dr.lowtune]

anandus schreef op maandag 4 november 2019 @ 07:35:
[...]
Dat begrijp ik, maar ik bedoel waarom had Verheggen het gevoel dat ze een besluit moest nemen?

Wellicht dacht ze dat het niet beter zou worden dan dit, ik denk dat we nooit zullen weten wat de werkelijke beweegredenen waren.

Ik vraag me af of de leraren voor ogen hebben hoe de problemen opgelost moeten worden. Zo ongeveer mijn hele familie heeft in het onderwijs gewerkt, allemaal niet ontevreden over het salaris, maar wel over de werkdruk en dat ze steeds minder aan les geven toe kwamen. Ook de ouders van tegenwoordig hielpen niet bepaald mee.

• Werkdruk: meer leerkrachten? Lesprogramma/takenpakket anders in elkaar zetten? Filosofie achter het onderwijs aanpassen?
• Lesprogramma: prioriteren? hoe ver meegaan in wat politiek correct is? Moet leren altijd leuk zijn, of moet je soms ook gewoon stampen?
• Ouders tegenwoordig: minder op vertrouwen als het om hulp gaat (dus meer personeel op school nodig)? leraren weer op een voetstuk krijgen?

Dat is wat me een beetje te binnen schiet, ik denk dat je met het geboden bedrag nog niet eens start kan maken met de grondige hervorming die nodig is.....

[Roenie]

redwing schreef op maandag 4 november 2019 @ 01:56:
[...]

Dat is simpelweg de consequentie als je het zou doen. Net als in de zorg, je kunt niet mensen dood laten gaan om je punt te maken.
Jij vindt dat blijkbaar niet zo'n groot probleem, het zou mij (man) toch echt tegenhouden, terwijl ik er bij mijn baas geen enkel probleem mee heb om te zeggen dat een project niet op tijd af komt wegens tijdsgebrek.

Ik vind het dan ook erg kort door de bocht om dit een 'insteek' te noemen. Ik noem het eerder menselijk.

Het is uiteraard niet altijd zwart-wit. Er zijn allerlei manieren om jezelf te beschermen zonder leerlingen de dupe te laten worden. Maar op een gegeven is de grens bereikt en moet je je conclusies trekken.

[eric.1]

anandus schreef op maandag 4 november 2019 @ 07:35:
[...]
Dat begrijp ik, maar ik bedoel waarom had Verheggen het gevoel dat ze een besluit moest nemen?

Ze was bang om niet uitgenodigd te worden bij de CAO onderhandelingen, aldus de Volkskrant / Eugenie Stolk.

Daarnaast krijg ik niet het gevoel alsof ze vooraf (voordat die miljoenen toegekend werden) duidelijk voor ogen hadden wat ze wilden bereiken.

[Anoniem: 221425]

.

[ Voor 99% gewijzigd door Anoniem: 221425 op 19-06-2024 21:31 ]

[NiGeLaToR]

@Anoniem: 221425 met twee kinderen op de basisschool snap ik heel goed hoe dit dus in de praktijk niet meer werkt. Ook komt er in de breedste zin van het onderwijs volgens mij veel bij, als ik alleen al zie hoe vaak er ouders worden gevraagd voor uitjes, hulp in de klas, hulp op school, klusjes, allemaal dingen die erbij komen en moeten. We hebben één kind die op dit moment in de categorie valt die extra ondersteuning nodig heeft en dan merk je ook dat hier bakken tijd in gaat zitten van school, evaluatie, bekijken wat mogelijk is, afspraken maken met ons, met het kind, met begeleiding, externe bureau(s). Vervolgens krijgt ze extra lesstof, plusgroep, onderzoeken, terwijl haar reguliere schoolwerk dus a-synchroon met de rest van de klas ook moet plaatsvinden.

En in haar klas zitten nu 31 kinderen, die voor een deel wellicht gewoon meesurfen op de golf, maar voor een deel zullen er meer zijn met rugzakjes en al.

Ik spreek ook regelmatig ouders en merk dat onze verwachting van school veel lager is dan die van veel ouders: dus die druk krijg je er ook nog bij. Mijn kind is ons probleem en we grijpen hulp graag aan, maar blijkbaar zijn de verwachtingen van andere ouders wat anders/hoger qua wat school kan doen aan de ontwikkeling van een kind.

Hier is volgens mij ook gewoon een stuk mankracht voor nodig, maar ook veel bijscholing. Ik help wel 's met de IT en daar heeft niemand echt kaas van gegeten. Typen met 2 vingers, leesbril op de neus, ja dan duurt het verwerken van toetsuitslagen een weekend ipv een uurtje. Maar ook als een docent er de brui aan geeft een schoolhoofd die dit publiekelijk gaat uitvechten via de nieuwsbrief van school - een opvallend dieptepuntje van de week. Het kraakt en piept aan alle kanten helaas, terwijl hoewel het mijn roeping niet is, het me wel in potentie een leuk beroep lijkt.

[eamelink]

Eén van de problemen van scholen is dat de productiviteit van een leraar al honderden jaren praktisch gelijk is gebleven, of eigenlijk eerder achteruit is gegaan, door sterke kwaliteitsverbeteringen en meer individuele aandacht zoals GZFan noemt.

Dit in tegenstelling tot de gemiddelde productiviteit over alle beroepsgroepen; die is sterk gestegen. Honderd jaar geleden kon een bakker honderd broden bakken per dag, nu tienduizend. Honderd jaar geleden kon een bankmedewerker gemiddeld duizend klanten bedienen, nu een software-ontwikkelaar bij een bank gemiddeld tienduizend. Honderd jaar geleden kon een leraar dertig kinderen in de klas hebben. Nu dertig!

Dat betekent dat _relatief_ gezien onderwijs veel arbeidsintensiever en dus relatief duurder is geworden. En daar hikt de maatschappij tegenaan. Vooral rechtse partijen laten graag grafieken zien waarin we de overheidsuitgaven zien toenemen over de tijd, en dat wordt gepresenteerd als iets dat inherent een probleem is.

Ik denk juist dat we ons bewust moeten zijn dat er nauwelijks productiviteit te winnen is binnen het onderwijs, en dat toenemende uitgaven aan het onderwijs dus geheel volgens verwachting zijn . Stilstand is hier echt achteruitgang . Als we honderd jaar geleden 4% van het bbp besteedden aan onderwijs, dan verwacht ik dat dat nu een stuk meer is, als we dezelfde kwaliteit willen hebben

[defiant]

NRC komt met een analyse van waarom de problemen eigenlijk al decennia voortduren:
Het lerarentekort lijkt resistent tegen welk beleid dan ook

Het lerarentekort, zegt Vermeulen, heeft altijd bestaan. „Al in de jaren veertig van de vorige eeuw werden leraren vrijgesteld om in Indië te vechten, omdat Nederland leraren tekort kwam.” Wat ook altijd bestaan heeft: plannen om er iets aan te doen. Vermeulen: „Er is geïmproviseerd, er is gesappeld, maar het lerarentekort is opvallend beleidsresistent.”

1. Beleid is contraproductief

„Er wordt nooit ver vooruit gedacht, waardoor beleid altijd achterloopt.” Beleidsmakers reageren op een acuut probleem, maar lange-termijnoplossingen worden niet bedacht. Zo werden aankomende leraren in het midden van de jaren tachtig ontmoedigd een vak in het onderwijs te kiezen, omdat toenmalig minister Deetman (CDA) rekening hield met een toekomstig overschot aan leraren. Ook werden, in het later beruchte hos-akkoord, salarissen bevroren. De gevolgen daarvan, zegt Marc Vermeulen, zijn vandaag nog merkbaar. De aanmeldingen op lerarenopleidingen kelderden. „En dat terwijl het overschot aan leraren een korte en unieke periode was.”

2. Beloftes zijn verbroken

Regelmatig hebben ministers van Onderwijs extra geld beloofd om het lerarentekort te bestrijden. Maar het bleef vrijwel altijd bij eenmalige uitgaven. Op cruciale momenten kwamen kabinetten op eerdere beloftes terug.

3. Noodkreten zijn genegeerd

Rinnooy Kan vond niet alleen dat leraren beter betaald moesten worden, hij stelde ook voor de kwaliteit van leraren te verbeteren, door te proberen academisch geschoolde docenten te vinden. De economische crisis, die kort hierna kwam, had twee gevolgen: er was geen geld, en het probleem was even minder zichtbaar. Mensen verloren hun baan en vluchtten naar het onderwijs. Rinnooy Kan, nu: „Maar dat was een korte-termijneffect. Politici moeten verder kijken dan de horizon van hun eigen kabinetsperiode. Maar dat is altijd een hachelijke opgave.”

4. Het onderwijs is conservatief

Schoolbesturen en onderwijsbonden, zegt hoogleraar Marc Vermeulen, willen twee dingen: ze willen dat het probleem van het lerarentekort wordt opgelost, maar ze willen óók dat aan verworven rechten niet getornd wordt. „Beleidsmakers willen vaak wel, maar zitten opgesloten in een systeem waar innovatie matig gewaardeerd wordt. Arbeidsproductiviteit is bedroevend laag, technologisch is er nauwelijks vooruitgang, vergeleken met andere sectoren.”

Het opvallendste is natuurlijk dat tegenwoordig 2 en soms wel 3 partijen mee regeren die in het verleden zelf hebben mee geholpen aan de continuering van dit probleem. Dat is dan ook denk ik wel de belangrijkste conclusie, er is een kort geheugen in de politiek als het aankomt op beleid.

Meer particuliere basisscholen: kleinere klassen, maar dat kost wel wat

De onvrede van zowel ouders als leerkrachten over het bestaande onderwijs, is de aanjager achter de grote stijging van particuliere basisscholen in Nederland. In drie jaar tijd steeg het aantal van 35 scholen in 2015 naar 60 scholen in 2018.

"Dit is geen positieve ontwikkeling. Kinderen die geen rijke ouders hebben, kunnen niet naar deze scholen toe, die wel veel meer middelen hebben om kinderen vooruit te helpen", zegt onderwijssocioloog Sara Geven. Ze verwijst naar cijfers uit Engeland en Amerika waar veel privéscholen zijn. Daar blijkt dat leerlingen van rijke ouders het op deze particuliere scholen veel beter doen dan kinderen die naar het reguliere onderwijs gaan.

Er waren tijden in het verleden dat mensen naar Amerika wezen en de sociaal economische situatie daar met enorme ongelijkheid afdeden als Amerikaanse toestanden. Maar angelsaksische sociaal culturele en sociaal economische trends vinden altijd hun weg naar Nederland.

Je hoeft maar te kijken naar Amerika wat de gevolgen zijn van gesegregeerd onderwijs, als je denkt dat mensen stimuleert om actie te ondernemen, juist de sociaal culturele en economische achterstand van de nieuwe onderklasse zal worden aangegrepen om de situatie te bestendigen.

Want de elite die privé onderwijs kan betalen heeft geen skin-in-game meer in het bestaande onderwijs en zal zich dus ook niet meer geroepen voelen zich in te zetten voor de verbetering van het openbaar onderwijs. En met de juiste politieke druk zullen ze zich, net zoals in Amerika, inzetten om juist te bezuinigingen op het openbaar onderwijs of het te corrumperen voor private belangen, zie o.a. de charter schools.

Een cynische visie ? Ik hoop vurig dat dit ook niet onze toekomst wordt, maar ik ben er niet gerust op.

[TheBrut3]

defiant schreef op maandag 4 november 2019 @ 21:55:
Meer particuliere basisscholen: kleinere klassen, maar dat kost wel wat

Is er iets mis met het concept particulier onderwijs? Ik vind natuurlijk dat iedereen goed onderwijs moet kunnen genieten en dat kan volgens mij ook nog in Nederland, al wordt het langzaam kritieker, maar ik ben niet per se tegen particulier onderwijs. Als je op je CV Nyenrode, of nog sterker Trinity College, hebt staan trekt dat nou eenmaal positieve aandacht.

Nadeel is natuurlijk wel dat een leraar van een particuliere basisschool onttrokken wordt aan de pool voor het "regulier" onderwijs.

[smurfinmark]

TheBrut3 schreef op woensdag 6 november 2019 @ 16:22:
[...]

Is er iets mis met het concept particulier onderwijs? Ik vind natuurlijk dat iedereen goed onderwijs moet kunnen genieten en dat kan volgens mij ook nog in Nederland, al wordt het langzaam kritieker, maar ik ben niet per se tegen particulier onderwijs. Als je op je CV Nyenrode, of nog sterker Trinity College, hebt staan trekt dat nou eenmaal positieve aandacht.

Nadeel is natuurlijk wel dat een leraar van een particuliere basisschool onttrokken wordt aan de pool voor het "regulier" onderwijs.

Het probleem is meerzijdig.

Ten eerste verdwijnt er een prikkel van beleidsbepalers, die doorgaans hun kinderen naar particuliere scholen kunnen sturen, om de kwaliteit van openbaar onderwijs op peil te houden.

Ten tweede creeer je kwaliteitsverschil tussen scholen, en dat betekent dat kinderen die naar particuliere scholen kunnen op basis van de rijkdom van ouders een voorsprong in hun educatie zullen hebben.

Ten derde zullen op particuliere scholen netwerken ontstaan. Wanneer je dan naar invloedrijke functies kijkt, zie dat deze bovengemiddeld bezet worden door mensen met een achtergrond in deze netwerken.

Deze redenen schieten me zo te binnen, er zullen er ongetwijfeld meer zijn

[incaz]

TheBrut3 schreef op woensdag 6 november 2019 @ 16:22:
Is er iets mis met het concept particulier onderwijs?

Ja, nogal. Een goed publiek onderwijsbestel is een van de belangrijkste dingen die je kunt hebben om een fijne maatschappij te krijgen: iedereen de toegang tot een goed onderwijssysteem.

Privaat onderwijs vergroot maatschappelijke verschillen (en die zijn al groot.) Daarnaast vergroot het de druk op presteren, die nu al behoorlijk ongezond hoog is. Iets wat misschien minder vaak openlijk gesteld worden maar er gebeuren nare dingen op allerlei privescholen in VS/Engeland die niet aan de orde gesteld worden omdat iemand bv de plek op zo'n prestigieuze school niet kwijt wil raken. (Of omdat degene die het meest betaalt geen negatieve publiciteit wil.)

Het publiek houden van basiszaken zoals onderwijs is zo belangrijk!

[dawg]

TheBrut3 schreef op woensdag 6 november 2019 @ 16:22:
[...]

Is er iets mis met het concept particulier onderwijs? Ik vind natuurlijk dat iedereen goed onderwijs moet kunnen genieten en dat kan volgens mij ook nog in Nederland, al wordt het langzaam kritieker, maar ik ben niet per se tegen particulier onderwijs. Als je op je CV Nyenrode, of nog sterker Trinity College, hebt staan trekt dat nou eenmaal positieve aandacht.

Nadeel is natuurlijk wel dat een leraar van een particuliere basisschool onttrokken wordt aan de pool voor het "regulier" onderwijs.

kijk even naar de vs of het vk voor de effecten van particulier onderwijs. een zeer klein percentage wat dan fatsoenlijk onderwijs kan betalen, de rest blijft dom en ook arm. wat uiteindelijk veel meer geld, tijd, beleid en moeite kost in de samenleving. ook is dat niet goed voor de cohesie. zie (again) de vs en het vk. 2 groepen die lijnrecht tegenover elkaar staan en niet meer met elkaar praten. letterlijk niet. en dat werkt zelfs door in families.

lijkt mij geen prettige inrichting van onze samenleving.

[Anoniem: 224360]

https://decorrespondent.n...tekort/830998927-9f52f499

Wel een treffende analyse. De politiek verkloot het jarenlang met slecht beleid, idem voor de besturen en die gaan nu maar eens de 'regie' pakken. Dan is het niet gek dat de leraar daar de dupe van wordt. Marktwerking moet je weghouden bij een pijler van je samenleving.

"Het ministerie ging sterker sturen op de resultaten. Dat maakte van onderwijsministers leraren zonder lesboek. Leraren die geen les geven maar wel de toets afnemen. Die opgeven wanneer de toets is, zeggen op welke bladzijden de toetsstof staat, onduidelijke uitleg geven, geen orde houden en de klas gebrek aan ambitie verwijten als de toetscijfers tegenvallen."

[Anoniem: 93248]

Mijn vrouw zit al een jaar of 10 in het basisonderwijs en ik merk dat ze elk jaar meer het gevoel krijgt minder met lesgeven bezig te zijn. Ze werkt 2-3 dagen per week maar is haast elke dag bezig bezig met school (inclusief weekends): lijstje invullen hier, afspraak met duo-collega daar, avondvergadering op dinsdag, onderbouwvergadering op donderdag tot 18:00, IT-coordinator overleg op haar vrije dag (waardoor wij uit eigen zak weer oppas kunnen betalen) en zo gaat het maar door. Het mooie is dat ze aan het eind van de rit te horen krijgt dat ze -op papier- 'maar nauwelijks aan haar normtaak voldoet'.....

Het salaris maakt haar eigenlijk niet zoveel uit. Ja, ze vindt het vreemd dat ik als mede-HBO'er ruim twee keer zoveel verdien maar ze wilt eigenlijk maar een ding en dat is: lesgeven. (en het liefst binnen de uren die ze er voor betaald krijgt)

Dit neemt overigens niet weg dat ik af en toe achterover sla van alle poespas die ze bijhouden omdat 'het moet van de inspectie'. Ik heb ze al vaker aangeraden om een paar studiedagen in te zetten om een keer kritisch naar hun eigen systemen en methoden te kijken i.p.v. deze tijd te gebruiken om uit het administratief drijfzand te komen. Daar is in mijn ogen ook een hele grote taak voor de schoolleider weggelegd; het personeel tegen zichzelf in bescherming nemen. Iets wat ik eigenlijk maar nauwelijks heb gezien in het PO.

@Anoniem: 221425 uit nieuwsgierigheid, herken jij hier iets in?

[Anoniem: 221425]

.

[ Voor 99% gewijzigd door Anoniem: 221425 op 19-06-2024 21:30 ]

[Anoniem: 93248]

Anoniem: 221425 schreef op maandag 11 november 2019 @ 16:39:
Ja, dat herken ik zeker!
Ik werk zelf op dit moment 3 dagen in de week. De reden daarvoor is niet de hoge werkdruk; zie hiervoor mijn post in een ander topic.

Een mooi neveneffect van minder lesuren is: Minder taakuren. En mán, wat valt er een dan ineens een druk van je af! En wat kán je fijner lesgeven, als je (iedere week weer) fatsoenlijk de tijd hebt om je lessen voor te bereiden!

Dus ja, ik herken dit zeker. Ik doe thuis ook nog best wat voor school (administratie, nakijken, gesprekken en lessen voorbereiden) en kan zo drie prachtige dagen 'draaien' voor de groep.

Als full-timer heb je gewoon een probleem. Je kan niet (normaal) in een week doen wat je eigenlijk moet doen.

Dat ik nu meer uren werk dan dat ik betaald krijg: Tsja... Ik neem het maar zoals het is. Ik geniet van mooie lessen geven, dus in die zin doe ik het ook een beetje voor mijzelf. Dat is denk ik ook een zwakte van het onderwijs...
Tegelijk hoop ik ook echt dat er iets gaat veranderen. Dat lesgeven óók voor full-timers ontspannen en weer mooi kan worden!

Ik hoor collega's van mijn vrouw wel eens zeggen dat als je part time wilt gaan werken dat dit dan inderdaar 3 dagen of minder moeten zijn. De mensen die 4 dagen gaan werken zijn vervolgens ook nog eens druk met het onderhouden/opvoeden van hun duo. (en daarnaast de 100% controle over de groep kwijt zijn)

Mooi om te lezen dat dit nu goed werkt voor jou!

[Anoniem: 224360]

Hierboven lees ik iets over een normtaak en beoordeling. Mijn ervaring is dat menig bedrijf en manager geen kaas gegeten heeft van monitoren en beoordelen. Je wordt als werknemer vrijgelaten in je baan en dan moet iemand daar iets van vinden die amper ziet wat je doet. Geef een vrijheid en regel de beoordeling anders in.

Waar wordt een leraar nu daadwerkelijk op beoordeeld en wie kan dat fatsoenlijk inschatten? De directeur? Dat is zo'n pannekoek uit de luizenmoeder. Kan een van bovenstaande mensen dat toelichten? Ik vermoed dat ook hier er een hoop bullshit bingo gespeeld wordt dat weinig motiverend werkt voor een leerkracht?

[Prosac]

Eerste griepgeval op de school van mijn vrouw. Geen invaller te vinden.
Mijn eerste gedachte: Eigen schuld, dikke bult.

[Anoniem: 93248]

Anoniem: 224360 schreef op maandag 11 november 2019 @ 19:41:
Hierboven lees ik iets over een normtaak en beoordeling. Mijn ervaring is dat menig bedrijf en manager geen kaas gegeten heeft van monitoren en beoordelen. Je wordt als werknemer vrijgelaten in je baan en dan moet iemand daar iets van vinden die amper ziet wat je doet. Geef een vrijheid en regel de beoordeling anders in.

Waar wordt een leraar nu daadwerkelijk op beoordeeld en wie kan dat fatsoenlijk inschatten? De directeur? Dat is zo'n pannekoek uit de luizenmoeder. Kan een van bovenstaande mensen dat toelichten? Ik vermoed dat ook hier er een hoop bullshit bingo gespeeld wordt dat weinig motiverend werkt voor een leerkracht?

Waar ik op doel is eigenlijk niet de inhoudelijke beoordeling maar puur het behalen van een X aantal uren per jaar naast je lesuren (denk dan aan IT-coördinator, medezeggenschapsraad, kerstcommissie, planning 10-minutengesprekken etc.) Mijn vrouw werkt zich een slag in de rondte en op papier komt ze dus nog steeds uren tekort, best lullig als je dat jaar in jaar uit te horen krijgt van een stichtingsdirecteur die je naam niet eens kent.

Inhoudelijk wordt er eigenlijk amper beoordeeld, mijn vrouw is in de loop der jaren al zat collega's tegengekomen die vanwege hun instelling/mentaliteit/werkhouding in het bedrijfsleven al lang op straat hadden gestaan. Neemt overigens niet weg dat het gros van de docenten fanatiekelingen zijn met een inzet en werkhouding waar het bedrijfsleven jaloers op zou zijn

[ Voor 6% gewijzigd door Anoniem: 93248 op 12-11-2019 07:36 ]