apollo13 schreef op donderdag 22 april 2021 @ 15:23:
[...]
Ik voel me totaal niet aangevallen hoor. Als je gitaar leert spelen moet je tegen kritiek kunnen, en er van leren.
Ik heb net nog even de klassieke manier van het A-akkoord geprobeerd, je hebt naar mijn idee hetzelfde probleem wat betreft dat er één vinger teveel naar links zit. Je wijsvinger (1).
True, maar je kan dan iig nog moeite doen om je wijsvinger zo veel mogelijk naar rechts te drukken.
Ik ken A niet anders als met vingers 1, 2 en 3. Dat wil niet zeggen dat 2, 3 en 4 pertinent verkeerd is. Mijn devies is altijd 'als het goed klinkt', is het goed. Maar ik probeer m'n leerlingen het wel altijd op de manier te leren zoals ik het geleerd heb (op de klassieke manier).
En dat brengt me bij punt 2. Mijn leraren hamerden (pun intended) altijd enorm op de positie van de duim. Die moest altijd achter de hals, ongeveer achter het tweede vakje en niet zichtbaar boven de hals. Op de foto zie ik die persoon dat niet doen. Maar, ikzelf betrap me er ook op dat m'n handpositie er met de jaren steeds slordiger uit gaat zien, maar dat ik nog altijd een prima toon eruit haal. En het lukte ome Jimi ook, die maakte nota bene een barree met z'n duim

En dat lukt mij toch echt niet. (heck, ik vind D/F# al bijna niet te doen, die pak ik bijna liever met de wijsvinger op de F# en de rest van het D-akkoord met de andere vingers

)
Maar ik probeer als ik lesgeef het wel op de nette manier te doen.
Met de duim op de juiste plek kan je gewoon het meeste kracht zetten.
Ik leg het altijd uit aan de hand van het pakken van een glas of flesje. Dan zit je duim ook altijd tegenover je vingers. Dus stel dat je wijs/middel/ring/pink aan de rechterkant van het flesje zitten, kan je het beste "grijpen" als je duim aan de andere kant van het flesje zit, zo ongeveer recht tegenover je middelvinger en ringvinger.
Ik denk dat die analogie ook opgaat voor het fretten van een noot of akkoord.
Persoonlijk denk ik dat beide manieren evenveel kracht vergen. Als je als beginner het A-akkoord leert kennen zou ik nu, als ik leraar was, nu de "nieuwe" methode aanleren vanwege de voordelen van de pivot.
Ik weet het niet. Misschien heb je gelijk en kosten beide manieren evenveel kracht. Maar toch denk ik dat het verstandiger is om 1, 2, 3 (of 2, 3, 4) te doen t.o.v. 2, 1, 3, juist doordat de positie van de wijsvinger (op de g snaar) altijd erg veel naar links zal blijven. Je kan je vingers niet kruisen. Terwijl als je drie op een rijtje hebt, je nog wel moeite kan doen om ze zo recht mogelijk boven elkaar te krijgen.