GekkeHenk schreef op zondag 31 maart 2019 @ 22:06:
Ik ben vandaag opnieuw begonnen met Sekiro. Vorige week heb ik uit frustratie bijna de handdoek in de ring gegooid. Ik zat vast bij de Lone Shadow Swordsman en bleef maar doodgaan. Na Blazing Bull was ik er al bijna klaar mee. Ik vond de game vooral oneerlijk, snel, met weinig foutmarge... En frustrerend in de zin van: 'het spel heeft een leercurve die ik niet wil accepteren'. Het ergste is dat Sekiro me een spiegel heeft voorgehouden: ik stond er niet voor open om het spel te leren spelen en had niet die 'growth mindset'. Dat terwijl ik alle Dark Souls games met ontzettend veel plezier heb gespeeld én uitgespeeld.
Vol goede moed aan mijn nieuwe playthrough begonnen ging ik een keer of tien dood bij de Chained Ogre. Tot ik ontdekte dat het blokkeren van zijn aanvallen ervoor zorgt dat hij zijn combo's niet afmaakt en hij zóveel eenvoudiger wordt.
Wellicht een eenvoudig inzicht voor velen die de game al veel fanatieker hebben gespeeld, maar voor mij de wake up call om niet zo snel de handdoek in de ring te gooien. Zo zie je maar weer waar deze game goed voor is: je slechte karaktertrekken, zoals soms snel opgeven, worden getest. Deze game gaat mij nog veel brengen

. Ik hoop hem binnen een week of drie uit te spelen!
Anderen die hier ook last van hebben of hebben gehad?
Ik ben vrijdag gestopt en nog geen intentie gehad het spel weer op te starten. Oneerlijk vind ik de game niet, maar bij vlagen wel redelijk moeilijk en vooral vermoeiend. Ik werd er geen leuker persoon door.
Even gekeken hoe ver ik ben gekomen en ik heb 17 bosses verslagen (zie onder), dus ben relatief ver gekomen.
Nu ik alles heb laten bezinken, zijn er een aantal dingen die me niet bevallen aan het spel.
Overkill aan bosses. FROM is echt compleet doorgeslagen en heeft gedacht: hoe moeilijker en meer bazen, hoe beter onze game. De ene boss is net down en in de volgende kamer staat alweer de volgende te wachten.
Boss variatie. Nergens te bekennen. Van de 17 hieronder zijn er meer dan 10 gewoon mensen. Sommigen voelen gewoon als iets moeilijkere mob vijanden en op een stuk of 3 na, heb ik nergens de euforie gevoeld die ik bij DS3/Bloodborne wel voelde. Een aantal komen zelfs meerdere keren terug in een iets andere vorm. Inspiratieloos, op zijn zachtst gezegd.
Boss fights. Op 2 of 3 na ook gewoon niet heel interessant. Na de laatste 3 hieronder, is mijn zin om door te gaan tot een dieptepunt gezakt. Die laatste was niet episch en moeilijk, maar vooral heel vervelend. Die een na laatste idem; eigenlijk niet eens een boss fight. Die twee na laatste was een veredeld quick time event met weinig foutmarge.
Boss lore. Ik weet niet zeker of het klopt wat ik nu ga zeggen, maar zo heb ik het wel ervaren: de bosses hebben helemaal geen lore of achtergrond, heb ik het idee. Ze zijn gewoon random in de wereld geplaatst met als functie boss te zijn. Bij bijvoorbeeld Bloodborne had iedere boss een reden om daar te zijn en eruit te zien zoals ze eruit zagen. Dat droeg ook enorm bij aan de sfeer.
Te veel savepoints. Ik had liever iets minder bosses gezien, gecombineerd met minder savepoints. Er is geen gevoel van risico meer. Ga ik nog een stukje verder het onbekende in met een steeds groter wordend risico om alles kwijt te raken? Of ren ik weer terug en rest ik alle vijanden weer? Ik mis het urenlange exploren van een nieuw gebied en dan op een gegeven moment een grote ruimte tegenkomen waarvan je al wist waar die voor diende. Niks van dat helaas.
Uiteraard ook genoeg positieve punten te melden:
Controls/combat: weliswaar zeer weinig variatie, maar wel redelijk diep. Grapple is toffe toevoeging, hoewel ik 'm in de volgende game niet zal missen.
Graphics
Level design/interconnectiviteit
spoiler:• General Naomori Kawarada
• Chained Ogre
• General Tenzen Yamauchi
• Gyoubu Oniwa
• Shinobi Hunter Enshin of Misen
• Juzou the Drunkard
• Lady Butterfly
• Blazing Bull
• General Kuranosuke Matsumoto
• Seven Achina Spears – Shikibu Toshikatsu Yamauchi
• Lone Shadow Longswordman
• Ashina Elite – Jinsuke Saze
• Genichiro Ashina
• Armored Warrior
• Long-arm Gentipede Sen’un
• Folding Screen Monkeys
• Snake Eyes Shirahagi