Ik durf het ook nog niet te zeggen hoor. Ga ze sowieso allebei nog een keer doorspelen (omdat ik heel benieuwd ben hoe het mij een tweede keer af gaat en ik ze ook allebei graag op platinum wil zetten) en de tweede keer zal Bloodborne ook met BBA zijn. Dat gaat sowieso alweer schelen. Denk dat ze elkaar ook niet heel veel ontlopen qua moeilijkheid. Alleen ben ik bij Bloodborne wel langer bezig geweest met bepaalde boss fights dan in Sekiro. Mijn langste boss fight tot nu toe in Sekiro zal Lady Butterfly, Owl of Demon of Hatred zijn geweest (allemaal zo'n 1 tot 1,5 uur). Terwijl ik in Bloodborne met een Ebrietas, Vicar Amelia, Orphan of Kos en Laurence wel langer zoet ben geweest.dvdkiwi schreef op vrijdag 10 april 2020 @ 10:54:
Ik vind het lastig om te zeggen welke moeilijker is.
In Bloodborne, ook mijn eerste From game, heb ik 8 uur over het eerste stukje (zeg maar gerust die eerste straat) gedaan, daarna begon het te klikken en ging het steeds beter.
Sekiro klikte een stuk sneller maar daar heb ik dan weer 4,5 uur over Demon of Hatred en 6,5 uur over Saint Isshin gedaan.
Onder de streep had ik met allebei even veel moeite denk ik.
Ook vind ik het heel lastig om te zeggen welke ik leuker vind omdat ze allebei hele goede dingen hebben laten zien. De snelle combat in Sekiro en de Japanse stijl is fantastisch, maar dat is de Victoriaanse setting in Bloodborne ook. Qua combat neig ik toch iets meer naar Sekiro, net wat sneller en meer responsive.
En qua welke game beter/leuker is. Ik denk dat het level design van beide games elkaar niet veel ontloopt. Vind ik bij beiden erg goed! Qua combat vind ik het lastig te zeggen: Bloodborne is denk ik iets gevarieerder door de hoeveelheid aan wapens en het feit dat je een gun en melee wapen hebt. Daarentegen vind ik de prosthetic in Sekiro ook wel weer erg vet (alhoewel ik er helaas niet veel mee gevarieerd heb) en vind ik het agressieve en directe heel tof gedaan in Sekiro. Je hebt echt het gevoel dat je in een direct gevecht bent door het blocken, deflecten en aanvallen. Dus de combat kan ik in beide games heel erg waarderen. Qua wereld vind ik denk ik Sekiro iets leuker, omdat daar ook wat lichte gedeeltes in zitten. Bloodborne was wat dat betreft wel erg deprimerend en donker. Dan vind ik zo af en toe een licht/vrolijker stuk ertussen wel fijn. In Bloodborne vond ik dan wel weer de pace qua boss fights en gebieden ontdekken een stuk beter. In Sekiro zitten wat mij betreft teveel minibosses (waarbij ook nog herhaling optreedt) en zijn de echt, echt toffe boss fights op 1, maximaal 2 handen te tellen. Dat is echt jammer. En wat ik aan beide games jammer vind is dat het verhaal echt lastig te volgen is. Wellicht ligt dat aan mij hoor en ik merk dat ze Sekiro wat dat betreft al iets toegankelijker hebben gemaakt, maar het blijft in mijn optiek allemaal tamelijk vaag en niet erg toegankelijk. Heb bij zowel Bloodborne als Sekiro ook echt gemerkt dat ik de games niet voor het verhaal speel, wat ergens toch wel een tikkie jammer is.
Maar goed, al met al twee hele toffe games die het ook zeker waard zijn om vaker door te spelen. En normaal doe ik dat bijna altijd alleen maar omdat een game echt een heel tof verhaal heeft (the Last of Us bijvoorbeeld) of om puur voor de platinum te gaan. Maar in deze games is de combat dusdanig goed, het level design en enemy design zo tof en de uitdaging zo lekker dat het absoluut een genot is om zo'n game nog een keer te spelen.
PSN ID: dvd-linden | Youtube: dvd-linden