Nee. Leugens, onzin, misleiding, niet juist.
Over het management trouwens: als je het verhaal van Chris Oomen hebt gevolgd dan is het dus de vraag of het gaat om slecht management
nu of om slecht management in het verleden. Dat was er, en er zijn veranderingen doorgevoerd, maar voordat die de tijd hadden om fatsoenlijk uit te werken, trekt Achmea het kleed eronder uit.
Maar een minister die niet snapt dat een ziekenhuis bestaat uit teams die op elkaar ingespeeld zijn en behandelrelaties en vertrouwen van patienten in hun behandelteam, die niet erkent dat een behandelrelatie belangrijk is bij goede zorg, niet alleen als abstract begrip maar gewoon meetbaar in de cijfers, is een onwaardige minister van Volksgezondheid.
Het is ook zijn taak om de zorg betaalbaar te houden, harde keuzes daarin te maken en soms dingen te doen die mensen niet leuk vinden.
Soms,
als dat de beste keuze is. Maar hier is het gewoon kapitaalvernietiging en spelen met de gezondheid van patienten (en niet te vergeten met de gezondheid van zorgverleners. Een deel van de patienten moest het ineens met de huisarts regelen, maar die huisartsen hadden voor een deel herfstvakantie. Nou zijn de meeste mensen in de zorg, en zeker huisartsen, betrokken genoeg om mensen dan niet nog een week in grote onzekerheid te willen laten. Maar dat gaat dan wel ten koste van de rust die ze nodig hebben om hun vak ook op langere termijn goed uit te kunnen blijven voeren. We putten onze mensen in de zorg uit, en ook dat is ondermijning van de zorgkwaliteit. Pennywise, pound foolish.)
Die band tussen behandelaar en patiënt is belangrijk, maar ook zonder faillissement stopt een arts rond en vanwege pensioenering of een eigen verhuizing. Dat is voor chronisch zieken vervelend maar ook dan wordt er netjes vervanging geregend zoals nu ook gedaan is.
Dat is helemaal niet gedaan. Een deel van de patienten hebben te horen gekregen dat ze het maar met hun huisarts moesten regelen en dat er niks bekend is over opvolging.
Verder doe je hier wat je iedere keer weer doet: het toeredeneren naar je gewenste eindresultaat. Je begrijpt volgens mij best in welke opzichten een pensioen of verhuizing anders is, zo niet dan een paar aanwijzingen: dat gebeurt meestal niet in de periode van 1 week, en heel vaak kun je terecht bij iemand in dezelfde omgeving en/of vooraf de overdracht goed bespreken.
Uiteindelijk blijft het de vraag hoeveel de maatschappij extra wil betalen voor de zorg,
Maar voor dit faillissement betalen we ook extra. En flink. Dit kost hartstikke veel geld - gemeenschapsgeld dat ipv naar zorg, naar curatoren en advocaten gaat, terwijl er ook nog flinke extra kosten gemaakt worden voor al die patienten die op een andere plek komen. Dat betekent dus op z'n minst heel veel extra tijd van nieuwe behandelaars die zich in moeten lezen in al die dossiers, maar waarschijnlijker ook het herhalen van een aantal stappen zoals onderzoeken omdat niet elk onderzoek overal op dezelfde manier gedaan wordt. (En dat hoeft ook niet, want een ziekenhuis is geen systeem dat op elk punt van het proces volstrekt inwisselbaar met andere ziekenhuizen moet zijn als het geheel gewoon volgens de richtlijnen en kwaliteitseisen is.)
we geven nu al enorm veel uit en je moet ook naar de niet zieke premiebetaler kijken in deze context.
Tsja, dat is ook een groep die het zwaar heeft ja.

Vreselijk sielughe mensen zijn dat, die het echt moeilijk hebben, en die we, omdat ze het zo moeilijk hebben, vooral de indruk moeten geven dat ze beter af zijn, zelfs al
verhogen situaties als deze de kosten. Want de arme niet-zieke premiebetaler heeft geen zin zich in het onderwerp te verdiepen, dus het is heel belangrijk dat de
schijn van harde maatregelen in de zorg wordt gehandhaafd, of dat nou zinnig en goedkoper is of niet.