Bedankt! Eigenlijk cold turkey (best een ironische uitdrukking in de geest van dit topic

). Na het zien Caprio's Before The Flood (
IMDB: Before the Flood (2016) en daarna Cowspiracy (
IMDB: Cowspiracy: The Sustainability Secret (2014)) de keuze samen met mijn vriendin gemaakt. We hadden nog voor een paar dagen eten (we werken met weekmenu's) en vanaf die dag
le switch. Maar volgens mij doen de meeste mensen dit geleidelijk, wat overigens ook helemaal prima is uiteraard.
Wat het meeste hielp was eigenlijk de bewustwording, wat tevens de motivator was. In die paar dagen heb ik echter veel onderzocht, en dan kom je er al zeer snel achter dat het helemaal niet afzien is, dat je beperkt bent tot gras en sla. Dat vind ik er ook zo leuk aan, je leert opnieuw koken, met een zeer wijde range van nieuwe recepten tot gevolg. We hebben niet 1 x gehad dat we echt vlees missen.
Overigens wil ik iedereen bedanken die gereageerd hebben in dit topic. Het aantal replies verrast me enorm en ik ben blij te zien dat het toch zo speelt. Daarbij vind ik het niveau van discussieren zeer volwassen, en hoop dat we dit zo kunnen voortzetten

burne schreef op vrijdag 17 augustus 2018 @ 23:27:
[...]
Één grassoort dacht daar anders over. Die liet z'n rijpe zaadjes niet vallen. Daardoor kon een bepaalde primaat makkelijk zaden van die grassoort oogsten en voor eigen gebruik inzetten. Dat lijkt onvoordelig totdat je ziet waar het toe leidde: de primaat ging het gras in kwestie (spelt) kweken. Opeens had een grassoort een primaat met handgereedschappen en zinnig gebruik van vuur als beschermheer! Wat is er beter om te overleven als gras dan een boer die concurrerende planten verwijdert, je mest en water geeft en iedere dag uitkijkt naar bedreigingen voor je overleven? Natuurlijk wordt het grootste deel van je opbrengst opgegeten door de primaat, maar voor de soort in z'n geheel was dat geen slechte strategie.
Binnen 1000 jaar was spelt veruit de meest succesvolle grassoort op deze planeet.
Hetzelfde truukje is door een aantal zoogdieren herhaald. Koe, geit, schaap, hond, kat: ze zijn allemaal succesvoller dan hun wilde voorouders ooit waren. In de stadswijk waar ik woon leven meer gezonde honden dan er wilde wolven op deze planeet zijn, en meer huiskatten dan tijgers.
Gebruiken wij spelt, graan, rijst, ossen, schapen, varken, katten, koeien enzovoort?
Of gebruiken ze ons?
Volgens mij heeft er iemand Harari gelezen
In de geest van de evolutietheorie zijn koeien, schapen, kippen, varkens, konijnen en kalkoenen erorm succesvol. Dat gaat op als je kijkt naar absolute aantallen. Hun gecombineerde massa is 700 miljoen ton, alle mensen samen 300 miljoen ton. Alle overige grotere, wilde dieren? 100 miljoen ton. Zou de mens deze dieren niet "gedomesticeerd" hebben, zouden deze dieren nooit in deze aantallen voorkomen. 80.000 Giraffen vs 1.500.000.000 runderen. 200 Wolven vs 400.000.000 honden. 50.000.000 Pinguïns vs 50.000.000.000 kippen.
Dit perspectief neemt echter niet het levensgeluk in beschouwing. Koeien zijn sociale dieren, vormen groepen en werken samen, en hun kalveren spelen om skills te leren die ze uiteindelijk nodig hebben om ook in een groep te functionen om uiteindelijk te overleven (net zoals puppies, kittens en kinderen). Maar dat hoeft nu niet meer. Wij als mens stoppen ze in een hokje en voeren ze. Prima, zou je denken toch? Hij heeft deze skills niet meer nodig. De urge om dit te doen zit echter gecodeerd in zijn/haar genen. Er zijn (verschrikkelijke) onderzoeken gedaan (google maar eens naar Harry Harlow monkeys) naar wat precies de effecten van opgroeien in isolatie zijn. Deze effecten zijn later ook bij andere zoogdieren geconstateerd.
En toch, omdat de mens als enig dier ter wereld meent de melk van een ander zoogdier nodig te hebben om op te groeien en sterk te worden, houden wij hier een industrie in stand waarbij we koeien elk jaar zwanger maken en 2 dagen na de geboorte het kalfje weghalen. In de natuur blijft een kalfje 6 tot 12 maanden bij de moeder.
Na 5 tot 6 jaar is een koe economisch niet meer rendabel en krijgt ze een enkeltje slachthuis. De meeste mannetjeskalveren hebben echter 6 maanden mogen "leven" alvorens ze geslacht worden.
Ik ga hier misschien te diep op aantallen in, en de laatste paar feiten zijn wellicht meer geschikt als voorbeeld voor de quote hieronder, maar het punt dat ik wil maken is dat veel =/= succesvol is. Dit kun je echter ook op mensen toepassen overigens. Zijn de eerste graanverbouwende maatschappijen succesvoller dan de traditionele jager-verzamelaars? Ja, getuigende het feit dat alle samenlevingen nu, muv een aantal tribes, deze manier hebben overgenomen. Zijn die graanverbouwende maatschappijen vroeger gelukkig geworden dan de traditionele jager-verzamelaars? Ik durf het te betwisten.
Precies dat laatste. Bewustwording leidt tot met je neus op de feiten gedrukt worden, en het zien van dieren in hun niet natuurlijke omgeving, bijvoorbeeld varkens in een vrachtwagen op de snelweg, of jonge kalfjes afgezonder in hokken bij je oom op een melkboerderij tot een cru gevoel. Je bent je er meer van bewust dat het puur productiemiddelen zijn, tenminste, het raakt mij meer. Ik kan daarin natuurlijk niet voor anderen spreken.