RobertMe schreef op maandag 9 juli 2018 @ 15:37:
[...]
Maar wat is het nut om proberen in de buurt te komen? De top 3 teams reden de hele race al buiten bereik. Na de SC restart liepen ze weer uit, waarom moet je als Hulkenberg (die dan de leider was) ineens op de limiet gaan rijden om de top 6
proberen bij te houden, wat je toch niet gaat lukken? Dan is het gewoon extra risico op een foutje en dus plaatsverlies (of een crash), en extra slijtage op de onderdelen (motor & versnellingsbak die nog races mee moeten gaan). Het is dus ook compleet nutteloos om dan wel op de limiet te rijden.
Zo'n zelfde race was er een heeeele tijd terug ook van Verstappen. Ik meen Australië 2017. Daar kwam die toen ook met bijna 1 minuut achterstand op de top binnen, waarna hij ook aangaf een beetje gecruised te hebben omdat de Mercedessen & Ferraris ver buiten bereik reden en het middenveld achter hem.
Dat is niet helemaal mijn punt. Als we het veld even grofweg opdelen in twee delen. De top 3 en vanaf Hulkenberg naar achteren.
De top 3 gaat er flink voor zitten om elkaar aan te vallen en legt een bijzonder hoog tempo op de klokken. Red Bull haakt al iets sneller af omdat ze idd weten dat ze Ferrari en Mercedes niet bij kunnen houden.
Het tweede deel van het veld probeert ook plaatsen goed te maken wat veelal (hoeft niet per definitie!) ook het tempo omhoog gaat. Dus laten we zeggen dat de top 2 op 100% van hun tempo rijdt, Red Bull op 90% en van Hulkenberg naar achteren op 95% om nog even die laatste plaatsen goed te maken (of juist te verdedigen) en een paar puntjes extra te sprokkelen.
Als je dan weet dat Ferrari en Mercedes op 100% rijdt en de overige teams op (stel) 90 á 95% dan is het toch bizar dat ze het veld in de laatste 12 rondjes nog "even" op een halve minuut achterstand rijden?
Ik vond het in elk geval indrukwekkend om te zien hoe die Ferrari's en Mercedessen er vandoor gingen na de laatste SC periode.