Zo, het heeft eventjes geduurd maar we zijn weer thuis!

Het laatste wat er
voorbijkwam hadden we net onze boterham op, dus konden we weer vol energie naar
Malung. Toen we even gingen bijtanken (soft-ijs met oreo-sprinkles, erg goed te doen!) zagen we al wat wolkjes, en vlak daarna begon het als een gek te hozen. Leek alsof er zelfs nog wat hagel tussendoor kwam, zo hard kwam het aan. Dus wij aan de kant, snel de regenhoes over de tas met laptop trekken, en maar niet de tijd genomen om onze misere op de foto te leggen

Dat had uiteindelijk prima gekund, want nog geen vijf minuten later was het weer droog. De eerste, en wellicht ook laatste regenbui van onze tocht...?
In Malung bereiken we ons "verste" punt, maar aangezien de dag nog jong was begonnen we alvast aan de terugweg naar Stockholm. Net buiten Malung vinden we een mooie plek om nog even te stoppen voor een foto:
Een klein half uurtje later wil Here! ons het laatste pad naar de camping opsturen:

Erm nee bedankt Here!, we zijn toch zeker @
HTT-Thalan niet!

Eventjes op de kaart kijken zien we ook een alternatieve route, en via grotendeels asfalt komen we dan toch aan... op een compleet verlaten camping. Prima, kiezen we mooi een plekje uit waar we hopelijk morgenochtend wat schaduw hebben:
Dan nog even het nabijgelegen dorpje in om een versnapering te halen en een
grillkorv met patat te eten. Blijkt dat we Dalarna ingereden zijn, beroemd om de
rode paarden, dus ik moest even testen hoe die rijden:

Ik moet zeggen, met 1pk schiet het niet zo heel hard op, geef mij de Kawasaki maar
Eenmaal terug besluiten we nog een beetje van de omgeving te genieten. Helaas is dat wederzijds, en besluit de omgeving in de vorm van ongeveer vijfduizend muggen ook van ons te genieten. Enfin, we duiken maar snel de tent in voor een laatste blikje
Sir Tastealot:
We hadden geen van beide echt zin om nog een pot nutella in onze tas te doen, dus de volgende ochtend bestond het ontbijt uit slechts een banaan. Al vrij snel kregen we honger, dus toen ik een restaurantje naast de weg zag was de keuze voor een pitstop snel gemaakt:
Helaas, we waren er
net een kwartier te vroeg, ze gingen pas om 11:00u open. Nouja, dan lopen we even een stukje langs het water, tijd voor een selfie
Nadat we die mooie
natuur weer achter ons lieten was het lekker doorrijden, maar op een gegeven moment kregen onze motoren ook dorst (vooral de Triumph, haalde net 1:17 waarbij de Kawa genoegen nam met een zeer bescheiden 1:21) en toen bleek dat er meer mensen op de motor op reis waren:
Mijn helm zat ondertussen goed onder de vliegen en muggen, en iets lelijks groots is werkelijk geëxplodeerd op Mrs. FragFrog's koplamp, dus tijd om even te boenen:
Vol goede moed en met helder zicht konden we vervolgens weer door! Ondertussen kwamen we al wat dichter bij huis, en de doorgaande wegen waren maar saai, dus besloten we om bij
Gästre van de weg af te gaan. Kennelijk waren we dicht genoeg bij huis om weer op de mooie kronkelige vikingwegen te komen, en met de lage velden was het zicht door de bochten prima, kortom heerlijk rijden!
We schieten goed op, maar krijgen het toch wel erg warm, dus maken we een noodstop zodra we het bordje "badplaats" zien en nemen een duik in een lokaal meertje. Even later zitten we lekker afgekoeld in het gras, als er plotseling enorm gedonder boven ons klinkt. Zit er een enorme onweerswolk vlakbij ons, die we door de hoge bomen bij het meer niet aan hadden zien komen

Als een speer weer omgekleed en alles op de motoren geladen, zodra we tussen de bomen uitkomen zien we de bui al hangen:
Redden we of redden we het niet om droog thuis te komen? Op dit moment kunnen we twee kanten op: langs het noorden, via
Sigtuna (erg leuk dorpje, aanrader als je in de buurt bent!), of langs het zuiden via Upplands-Bro. Aangezien ik de wegen die kant op wel een beetje ken maar niet zo leuk vind, besluiten we om bovenlangs te rijden. Uiteindelijk is dit onze redding geweest: hoewel we de hele tijd onweer zien en horen, en de donkere wolken vlakbij zijn halen we onze bestemming zonder nat te worden. We beginnen net de tassen af te zadelen als de eerste spetters vallen. Ik ren nog een laatste keer op en neer om de helmen op te halen terwijl Mrs. FragFrog haar bagagerol loshaalt en dan staan we net binnen als de bui echt goed losbarst:
Moe maar voldaan eten we wat, ruimen we de ergste rotzooi een beetje op, en als het dan een uurtje later weer droog wordt besluiten we om ook gelijk maar onze motoren af te soppen en de kettingen schoon te maken en te smeren. Vlak voor de zon echt weg is zijn we klaar, tijd voor nog een laatste glamorshot
En nu alvast maar bedenken waar we de volgende keer heen gaan..